nergie-besparing in
md- en tuinbouw
Auto's op
waterstof
Kapitein Rob: „Het dodende licht"
I
JUNGLEMAN
KAPPIE EN DE
I!
DE MAN UIT
CHICAGO
IDERDAG 13 DECEMBER 1973
LEUSDER KRANT
iUSDER KRANT-STRIP NUMMER T:
Jodra was niet gebleken, dat zich
Rivaldi's leeuw een verdienstelijk
eur verschool, of de jungleman liet
huit de boom zakken en liep met ge-
jllen borstkas op het roofdier toe
Laten we maar beginnen met die
2 ne' sprak hij tegenRivaldi ..Waar
chten we eigenlijk op?"
)e leeuw stond hem met gekruiste
en verachterlijk aan te staren
,Nou durf je wel, hè, Rolando?" riep
3 uitdagend. ,,Maar je was toch maar
ibang voor me, hè? Zie jewel, dat ik
3beter acteur ben dan jij1"
Sivaldi kwam haastig tussenbeide
Niet kibbelruzien!" gelastte hij
„Caramba' Dit is MIJN draaifilmo en
daarin wordt gevechtworsteld tussen
jungleman en het leeuwbeest! En NIET
gekibbelruzied, wat?!"
„Och lieve schepsel," dacht Kappie,
die ook naderbij was gekomen. ,,Dat
is ja een rare film! Nou is die over
gehaalde leeuw ook al vals' Ik vraag
me ja af. wat er eigenlijk nog echt
is in deze film'
Intussen had Rivaldi de leeuw weer
in de struiken teruggestuurd, waar het
ondier het volgende ogenblik weer door
heen moest breken Toen het dat met
ijzingwekkend gebrul deed, gebeurde
dat zo natuurlijk, dat Kappie -inweer-
wil van zichzelf - opnieuw met een
kwieke sprong in de boom belandde
Daar bleef hij dubbend aan een tak han
gen.
,,Jong, jong," mompelde hij, ,,die
leeuweman speelt ja zó vals, dat je
zou geloven dat het echt was!"
Doch het spel van de jungleman deed
niet onder voor dat van de leeuw. Om
dat Rolando er nu van overtuigd was,
geen echte leeuw voor zich te hebben,
speelde hij znn rol van spiergewelde-
naar mei grote overtuiging en met een
verbluffend gemak slingerde hij het
ïjselijk briesende roofdier molenwie
kend om zich heen
iet was een opwindend gezicht om
irigo Rolando bezig te zien in zijn
van jungleman Niet voor niets had
trouw de leerzame boekjes voor
erkwekerij en Biceps-Bouw bestu-
rd en zich jarenlang enkel gevoed
droge havermout en suiker! Zijn
ïhtige gestalte kraakte van ïnspan-
i terwijl hij de ledematen van de
■.leeuw in een ingewikkeld vlecht-
fc verstrengelde, het vermeende
(dier vervolgens ontknoopte, rond-
gerde en met een welgemikte schop
slotte in de struiken deed belanden.
waar het jankend heensloop
Kappie, die het verloop van de twee
kamp met ademloze spanning had ge
volgd. zuchtte bewonderend
Kerel nog ereis an toe!" mompelde
hij,Die leeuweman is behoorlijk geën
terd' Die zal me daar een bult blauwe
plekken van overhouden, als hij ten
minste niet helemaal van de kaart is!"
Maar tot ieders verbazing en vooral
tot die van de jungleman. verscheen
plotseling de man met het leeuwepak
even fris alsof er helemaal niets met
hem was gebeurd
.Jullie zullen even moeten wachten
met dat leeuwegevecht," riep hij mon
ter, ,,ik kan zo niet optreden, want er
zit een scheur in mijn leeuwehuid!"
Op slag drong de ontstellende beteke
nis van die woorden tot een ieder door.
Er was helemaal niets gebeurd met de
man, die voor leeuw speelde! Wat er was
gebeurd, had Rodrigo een échte leeuw
aangedaan. Dit besef was teveel voor
het denkvermogen van de jungleman
en met een zwakke zucht en een doffe
slag stortte hij ter aarde.
tegenstelling tot Rodrigo Rolando,
nog steeds zwaar ademend op de
lag, was Signor Rivaldi zeer te
over het gevecht tussen zijn
en de leeuw, welke laatste
zo deerlijk werd gekneusd
Carramba!" riep hij handenwrij-
1. „Welk een schone strijdkamp!
een echte leeuwbeestHoe na-
Iijk echt zal dit alles lijken op het
rrmdoek van de kijkbioscoop' Dit
een juweeledelsteentje van een
nscene'"
Maar op dat ogenblik klonk uit het
lover van een boom boven hem, een
zwak protest en door het gebladerte
verscheen het onzeker glimlachende
gelaat van zijn cameraman
,,Eh ..signor Rivaldi", sprak de
filmer, „ik geloof, dat ik u moet teleur
stellen Ik heb niets gedraaid van deze
scene! Eh ..dat leek mij beter, want
ik wist dat het een ECHTE leeuw was,
ziet u?"
Rivaldi zag het. Met een dof geloei
wierp hij zich op zijn sombrero en be
gon het taaie textiel knarsetandend
te verscheuren. En het gehuil dat hij
daarbij liet horen moet het bloed-
dorstigste zijn geweest, dat ooit in de
jungle had weerklonken
„Hij doet het weer! Hij doet het
weer!" riep een stem verrukt.
Dat was Parasito, die verrukt kwam
toesnellen om Rivaldi's smart voor
het nageslacht vast te leggen. Het was
werkelijk opvallend, dat de filmpara
siet de enige was, die zijn camera
met ware arbeidsvreugde liet snorren
!nergie is een schaars en duur
fc iiikel geworden, waarmede de ge-
Ij ikers zuinig zullen moeten om-
J ingen Dat geldt ook voor de land-
De olieleveranciers hebben reeds
loten de levering te beperken en
men zich niet vrijwillig aan deze
latie aanpast zijn nadere maatrege-
niet ondenkbaar. Zonder direkt te
ken aan ingrijpende wijzigingen in
teeltpatroon of de normale werk-
^^te is er echter nog wel een aantal
L"I 'aringen op het energieverbruik
I (elijk Daarbij moet gedacht worden
I alle energiebronnen: olie, benzine,
kolen en electriciteit
ïeronder volgt een aantal aanwij-
;en die een energiebesparing mo-
ijk maken
oor tuinders is het van belang dat
ketels goed schoon worden gehou-
als er olie wordt gestookt De af-
Üing van de branders (gas-lucht-
houding) moet goed zijn om een
edige verbranding te krijgen die
beste rendement geeft. Dat geldt
V-\ voor de verbruikers van aard-
als van olie. Het is van belang dat
isolatie van de transportleidingen
gebreken vertoont en dat er geen
;en in de leidingen voorkomen
ekleed glazen gevels zoveel moge-
jf met plastic. Ga bij het luchten
^vuldig te werk Laat de mate
ventilatie afhangen van de omstan-
leden buiten; wind geeft ook in een
'te kas al veel ventilatie Lucht
eerder dan strikt nodig is en
t de ramen zodra de omstandig-
?n dat weer toelaten. Maak zo
mogelijk gebruik van een cen-
e C02 voorziening, dat kost veel
Ier aan brandstof dan bij een ge-
ntraliseerd systeem Wanneer van
•nderlijke C02 kachels gebruik ge
kt moet worden doe dit dan alleen
er duidelijk effect kan worden
racht.
Ga zo mogelijk uit van groot plant-
materiaal en laat dit zoveel mogelijk
centraal opkweken; dat vraagt de min
ste warmte Wees kritisch op de kwa
liteit van hetplantmatenaal Een zwak
ke start eist naderhand dikwijls meer
warmte. Bij de teelt van bol- en knol
gewassen is goed geprepareerd mate
riaal erg belangrijk
Op akkerbouw- en veehouderijbedrij
ven zijn de besparingsmogelijkheden
minder groot, maar ook daar geldt
toch dat vele kleintjes één grote maken
en wordt aangeraden de volgende aan
wijzingen ter harte te nemen:
Gebruik uw trekker slechts dan,
wanneer dat nodig is. Matig ook
uw snelheid, dan gebruikt u net als
bij auto's minder olie of benzine.
Rijd er niet mee naar het dorp voor
een boodschap, die per fiets kan
worden gedaan.
Ontsteek het licht in stal (en woning)
pas als dat nodig is. Doe het uit,
als u het vertrek verlaat. Gebruik
geen twee lichtpunten als u het met
één licht af kan.
Ventileer niet langer en niet méér
dan noodzakelijk is. Niet alleen, om
dat het ventileren energiekost, maar
ook omdat daardoor weer meer ener
gie nodig is om de temperatuur op
peil te houden Vooral geldt dit
laatste voor de komende winterperi
ode.
Verwarm de stal en hokken niet tot
een hogere temperatuur dan strikt
noodzakelijk is. Bedenkt ook. dat
juist de laatste graad temperatuurs-
verhoging meer energie vraagt dan
elke graad daarvoor Juist waar
continu verwarmd moet worden, zo
als sommige bedrijven met pluivee
en varkens, kan een enkele graad
temperatuurverlaging een grote
energiebesparing inhouden. Contro
leer of thermostaten goed zijn af
gesteld
WASHINGTON (ANP) - De moeilijk
heden met de energievoorziening door
middel van olie hebben in enkele landen
al geleid tot nieuwe onderzoeken met
waterstof als brandstof.
Een derde researchproject is dat
van de International Materials Com
pany, waar een motor wordt ontwik
keld die de benzine omzet in waterstof,
koolmonoxyde en kooldioxyde. Som
mige research- ingenieurs die zich
met de toepassing van waterstof als
brandstof bezig houden verwachten,
dat een auto- die op waterstof loopt:
binnen tien jaar in massaproduktie
kan zijn
Vorige maand hebben medewerkers
van het Jet Propulsion Laboratory
in Pasadena (California) een auto ge
demonstreerd, die zich voortbewoog
op een mengesel van waterstof en
benzine en daarbij voldeed aan de
1976 emissie-eisen van de Amerikaan
se overheid. De eerste proeven zouden
succesvol zijn verlopen.
Inmiddels is ook bekend geworden,
dat ingenieurs van het laboratorium van
de Atomic Energy Commission in de
Verenigde Staten al lange tijd bezig
zijn met experimenten, waarbij een
NSU-wankelmotor wordt getest op de
geschiktheid om op waterstof te rijden
LEUSDER KRANT-STRIP NUMMER 2:
geschreven door T. Lodewijk
Je bent wel onhandig met dat
-45-
Kas opende zijn mond om in niet al
te parlementaire termen te vertellen
wat die dag al duizend malen verteld was
en waarvan ook de ijverige secretaris
heel goed op de hoogte was, maar één
van de Kwardamse ploeg greep beda
rend zijn arm en zei scherp „Dat zul
je vanavond zelf wel te horen krijgen
Als die poppenkast afgelopen is, spre
ken we elkaar nog wel over wat er in
jullie „stad" allemaal door de beugel
kan!"
Een ogenblik stonden de beide
partijen als kemphanen tegenover el
kaar, maar de verschijning van een po
litieman maakte voorlopig een einde
aan de ruzie.
„Goed", bevestigde Melis het onder
houd, „we spreken elkaar nog wel!"
Inmiddels waren er op het stadhuis
raadsleden en comité-leden komen op
dagen Mevrouw Boom liep met schit
terende ogen en hoogrode wangen heen
en weer, haar zoon trok een gezicht
als wist hij de hele wijsheid van de we
reld, maar wilde hij dat aan geen mens
vertellen en Kruidennk was een en al
aanminnigheid Stil in een hoekje ge
zeten, sloeg Riek de Ruiter al deze op
winding en blijde verwachting gade Met
moeite kon zij zich bepalen bij wat er
deze avond gebeuren zou. De gebeur
tenissen van die middag maakten haar
verstrooid en zwijgzaam
„Juffrouw De Ruiter is zo stille
tjes", merkte mevrouw Boom liefjes
op, verheugd u zich niet op het feest
van vanavond''
,,U blijkbaar wel," riposteerde Riek.
„O zeker," was het antwoord, „ik
verheug me er geweldig op. Ik heb
alsmaar het gevoel dat er vanavond
iets geks gebeuren gaat
„Misschien krijgt u gelijk," ant
woordde Riek droogjes, zodat mevrouw
Boom een ogenblik wijfelde Wat wist
die schooljuf?
De Gooyer was er niet en ook mr
Clarenbough had zich nog niet vertoond
Maar wel was de lange gestalte van
Colverton zichtbaar.
„O, mr. Colverton," mevrouw Boom
schoot als een harpoen op de Ameri
kaanse journalist af, „wat vreselijk
leuk dat u hier bent lk heb zo'n idee,
dat er in deze gebeurtenis kopij voor u
zit!"
„O ja, mevrouw?" zei Colverton
schijnbaar geïnteresseerd „Kunturne
al vast een voorberichtje geven, zodat
ik weet wat er gebeuren gaat?"
Niets was mevrouw Boom liever Ze
voerde met zachte drang haar gast
naar één van de schemerige hoeken
van de oude raadszaal en daar zette ze
zich naast hem op een met fluweel be
klede bank
„Wat ik u vertel, is strikt vertrou
welijk.' begon ze, „en u mag zeer
beslist mijn naam niet noemen. Maar
het staat wel vast, dat die mr. Claren
bough een bedrieger en een oplichter
is!"
Ze zweeg om de uitwerking van haar
woorden gade te slaan. Colverton zweeg
ook, schijnbaar sprakeloos van ver
bazing.
„Hij is Clarenbough niet, hij is zelfs
geen Amerikaan, maar een doodgewone
Hollander, die in Amerika heeft ge
werkt Hij heeft samen met de burge
meester en De Gooyer dit plannetje
op touw gezet
„Waarom?" vroeg Colverton.
„Omdat de burgemeester, alweer in
vertrouwen, best een beetje populariteit
gebruiken kan." sprak mevrouw Boom
geheimzinnig. „De man wordt oud en
daarbij is er op zijn beleid wel het één
en ander aan te merken."
„U wilt toch niet zeggen. begon
Colverton verbaasd
„Ik zeg niets Maar feiten zijn fei
ten Er is een sterke stroming in de
gemeente die een nieuwe koers willen
zien, die de bezem eens door al die
spinnewebben wil halen, die een eind
wil zien aan de vriendjespolitiek. Ik
weet dat zo precies, omdat mijn zoon
mr Boom, die een vooraanstaande
positie op het stadhuis bekleedt, de
leider van deze groep is. samen met
de heer Kruiderink, die u wel kent, en
het raadslid Kareisen," ze wees op
een lange magere man met een rode
neus, die met Kruiderink in een druk
gesprek was.
„Dus de burgemeester probeert op
deze manier de ontbrekende goodwill
aan te zuiveren?" informeerde Col
verton.
„Precies," bevestigde mevrouw
Boom „Het klinkt misschien onge
looflijk, bijna Amerikaans, nietwaar?"
lachte ze. „Maar die Dikkenburg rnet
z'n hele pose is maar een schijnhei
lige machthebber, een man, die ner
gens voor terugdeinst Hij wordt op
gestookt door zijn vrouw en z'n doch
ter
„Is dat die juffrouw eh Corne?"
informeerde Colverton
„U bent goed op de hoogte," zei
mevrouw Boom ietwat wantrouwend.
„Kent u haar0"
„Ze heeft me indertijd nul op 't
request gegeven toen ik om een in
terview met Clarenbough vroeg," ver
telde de journalist
„Natuurlijk." mevrouw Boom lach
te schel. „Ze was doodsbang, dat u
't bedrog zou merken Maar de kat
is toch uit de zak We hebben zelf die
meneer Clarenbough hij heet Jonge-
jans, tussen twee haakjes .het vuur
aan de schene gelegd en zwart op wit
gaf hij de verklaring van dit alles
Daaruit blijkt dat de burgemeester de
hoofdpersoon in dit vuile zaakje is
geweest
-46-
„Dat is niet mooi, wat u me daar
vertelt, mevrouw," zei Colverton be
zorgd „Ik vraag me af, of we dit
zaakje niet beter in de doofpot kun
nen stoppen."
„In de doofpot?" vroeg mevrouw
Boom verschrikt „Meneer, we leven
hier in een rechtstaat! Het recht
hier in een rechtstaat! Het recht moet
zijn beloop hebben' De praktijken van
die kliek van Dikkenburg en De Gooyer,
moeten beëindigd worden en dit is
-27-
Het gevecht heeft nu een bliksemsnel
verloop. Op hetzelfde moment, waarop
de hond van Möller Rob wil aanvallen,
springt Skip het dier grommend op
de rug De hondenmenner wil tussen
beide komen, maar geen seconde later
krijgt hij een zwaar conservenblik tegen
zijn hoofd het eerste het beste pro
jectiel. dat Kurt heeft kunnen grijpen
Bovendien houdt Rob Móller stevig in
bedwang Skip takelt de vreemde hond
zo toe. dat deze even later jankend
naar buiten stuift De hondemenner gaat
het dier achterna en Möller moet zich
nu wel schikken „Ziezo," zegt Rob,
..nu zijn we weer onder ons Wees nou
verstandig, Möller en geef die spullen
af want je krijgt er op den duur toch
last mee." „Nou ja," zegt de sluwe
bonthandelaar, „ik was heus wel van
plan jullie die rommel te geven, maar
waarom maken jullie er ook zo'n drukte
om Hier zijn de trommels Geluk er
mee, en blijf voortaan liever een beetje
uit de buurt.
-28-
Samen roeien Rob en Kurt terug naar
de „Vrijheid" Mr Fryer heeft Rob
een instrument meegegeven, waarmee
zij de geluidsbanden, die in de trommels
zitten, kunnen laten afdraaien. „We
zullen nu eens gaan luisteren of die
geluidsbanden ons verder kunnen
helpen," zegt Rob, wanneer ze weerin
de kajuit van de „Vrijheid" zitten
Eerst leveren de banden weinig nieuws
op Dr Anthonius heeft veel Eskimo-
muziek opgenomen en soms zingt een
enkele stem een vreemd volkslied.
Maar dan komt opeens de stem van de
Nederlandse geleerde keihard door.
„Wij hebben vandaag contact gemaakt
met een tovenaar,zegt de stem. „hij
komt uit Smithsond in Canada en hij kan
ons het grote geheim onthullen, dat ons
al zo lang bezighoudt. Ik geloof, dat
wij iets heel belangrijks op het spoor
zijn en dat wij op het punt staan
een ontdekking te doen, waarvan de
wereld bijzonder zal opkijken
-30-
Kurt Jensen en Rob gaan onmiddellijk
na aankomst op informatie uit en zij
hebben geluk, er blijkt hier een Eskimo
te zijn, die dr. Anthonius en Sytze van
der Meer heeft ontmoet Jensen haalt
een foto te voorschnn van dr. Antho
nius en laat de Eskimo het plaatje
zien. „Herken je deze vreemdeling?"
vraagt hij De Eskimo knikt verheugd
Ja. ja dat is de ontdekkingsreiziger,
die naar het hoge Noorden wilde Dan
laat Jensen hem ook nog een paar foto's
zien van de Eskimo's, die op de film
voorkwamen. De reactie van de man is
verrassend Hij schrikt zichtbaar, wan
neer hij deze foto's ziet en deinst
nagstig achteruit. En nu wordt hij op
eens terughoudend Slechts met moeite
kunnen Rob en Kurt hem weer aan het
praten krijgen. „Laten we hem mee
nemen naar de „Vrijheid", "stelt Rob
voor; „misschien komt hij daar weer
een beetje op zijn gemak Jensen
gaat ermee accoord en de man volgt
hen schoorvoetend
onze kans ik bedoel, dit is de kans
voor heel de burgerij van Moeldam,
die blij zal zijn als er op het stad
huis weer eens een andere wind gaat
waaien'"
„En weten alle comité-leden hier
van af?"
„Nee, alleen de heer Kruiderink en
ik."
„Was het dan niet beter geweest,
als u ze hiervan op de hoogte had ge
bracht
Mevrouw Boom werd even nerveus
Die Amerikaan zat daar warempel te
praten of hij de rechter van instruk-
tie was, waar bemoeide die vent zich
mee? Maar dan bedacht ze, hoe ze hem
nodig had voor de publiciteit rond
dit heerlijke schandaal en haar stem
werd weer lief en vertrouwelijk
„Ach, die slager Speknek is een
domme man, die praat altijd met de
burgemeester mee. En die juffrouw
De Ruiter
„Is die ook zo dom?"
„Nee. dat zeker niet Maar dat is
een wonderlijk mens Daar gaan aller
lei verhalen over Ik heb wel eens
gedacht, dat ze met die De Gooyer
„Die twee?"
„Ja. ik zeg, ik dacht 't maar
Doch nu heb ik gemerkt, dat ze met
die mr. Clarenbough ook al aanpapte."
„Hoezo?"
„Nu ja
„Ja, daar moet u toch bewijzen voor
hebben, mevrouw?"
„Men zegt
„Men zegt zoveel
„Maar er heet goed koe bont of er
is een vlekje aan'"
„Een schandelijk spreekwoord.'
stelde Colverton vast. „Het ergert me
zo vaak ik het hoor."
„Dus u ergert zich, mr. Colverton
Aan mij toch niet, hoop ik?"
„O nee, mevrouw, aan u erger ik me
niet. Alleen maar aan de praatjes
,,U zult toch ook als journalist wel
eens praatjes in de krant zetten,"
meende Kruiderink, die er bij was
komen staan
„U weet nog niet veel van journalis
tiek en nog veel minder van jour
nalisten meneer," antwoordde Colver
ton stijfjes „Mevrouw, ik dank u voor
uw inlichtingen. Voor zover ze door
de feiten worden gesteund, zal ik zien,
wat ik er mee doen kan En weg was
hij.
„Dat heb je weer eens mooi ver
prutst," striemde mevrouw Boom haar
medestrijder „Die vent zo brutaal
op de tenen te trappen Het is toch al
zo'n lichtgeraakt mannetje Hij ant
woordde mij ook af en toe op een
toon ze zweeg verontwaardigd
„Daar hebben we Zoetevrijer," zei
Kruiderink, blij met de afleiding, die
de correspondent van de Provincie
bode verschafte En mevrouw Boom en
haar vriend haastten zich naar de
nieuwaangekomene, om deze alvast in
te lichten over het grote nieuws dat
hij vanavond in zijn krant kon mel
den
Bij de deur keek Corne al dat gedoe
aan. Ze had Colverton in gesprek ge
zien met mevrouw Boom, had met on
machtige woede gezien, hoe deze dame
trachtte de Amerikaan in te palmen, en
niet zonder leedvermaak ontdekt hoe
stijf en koel het afscheid was En nu
zaten ze weer met Zoetevrijer te
flikflooien Een man. die geen kwaad
zou doen. ofschoon erg langdradig,
maar die toch in zijn krant op een
verschrikkelijke manier de kat de bel
kan aanbinden, als er niet tijdig raad
verschaft werd
Daar ontdekte ze, in haar hoekje,
Riek de Ruiter en spoedig zaten de
beide meisjes in een druk gesprek.
De hoofden negen zich naar elkaar,
er werd gefluisterd en gelachen en
opeens uitte Corne een kreet van
verrukking en sloeg, zonder op de
omstanders te letten, haar armen om
het oudere meisje. „O, Riek. wat
énig' Riek! O, nu komt vast alles
goed!"
„Hoe bedoel je?"
„O, ik geloof vast, dat Colverton
vanavond de zaak redt Gek hè? Nu
ik dit gehoord heb van jullie tweeën
ik weet wel, het is verschrikkelijk on
logisch, maar ik heb zo'n vast ver
trouwen in hem'"
„Ja, ik ook," bekende Riek
„Natuurlijk, halve gare! Anders had
je het toch nooit aangedurft met hem?"
„Ja, toen hij zoeven met mevrouw
Boom zat te praten en die slang zo
liefjes tegen hem deed, kon ik haar
wel ik weet niet wat doen Maar hij
stond op en wandelde weg. zo stijf als
een stok en Boom was razend, dat kon
je duidelijk zien!"
„Nu, verwacht er nog maar niet al
te veel van." kalmeerde Riek. „Want
De Gooyer is nog steeds niet komen
opdagen
„Nee, dat is zo. bekende Corrie
kleintjes en haar vreugde was weer
omgeslagen in mistroostigheid
„Kom, laat je hoofd nu niet weer te
gauw zakken, Corriekind," troostte
Riek
Op dat ogenblik kwam de burgemees
ter binnen Hij schudde handen, en
groette vriendelijk naar mevrouw
Boom, Kruiderink en Kareisen
-29-
Rob zoekt nu radiotelefonisch contact
met mr Fryer en geeft hem het nieuws
door, dat hij zoeven heelt gehoord en
tevens om nieuwe instructies te vragen
„Dat is belangrijk nieuws,"zegt mr.
Fryer; „ik denk, dat wij nu op het
goede spoor zijn Hallo. Rob, zie je
nog kans uit te vissen, waar dr.
Anthonius precies het binnenland is in
getrokken? Wij willen zo nauwkeurig
mogelijk weten, welke route hij heeft
gevolgd. Als je daarover iets meer weet
roep ons dan opnieuw op Wij volgen
zo spoedig mogelijk Met deze op
dracht gaan Rob en Kurt de volgende
morgen weer het zeegat uit. Het weer is
op deze breedtegraad in deze tijd van
het jaar uitstekend en de „Vrijheid"
heeft een voorspoedige reis. Na een
paar dagen laat Rob het anker vallen
in de baai van Holsteinborg Zullen zij
hier opnieuw een aanknopingspunt vin
den?
