Mevr. Mr. Haars bracht werkbezoek aan
ruilverkavelingsgebied „Heiligenbergerbeek
Tractor-aktie begint op gang te
komen:helpt u ook?
„Recreatie van de mens mag het zoölogisch beheer niet
LEUSDEN HELPT FLORES"
GEBIED TE KLEIN VOOR
GROEPS-RECREATIE
-
■DÊRDAG 14 MAART 1974
LEUSDER KRANT
LEUSDEN - Mevr.
Mr E A. Haars, lid van gedeputeer
de staten o m belast met de porte
feuille ruilverkavelingszaken, heeft 7
maart vergezeld van een drietal hoofd
ambtenaren van de provincie Utrecht,
een werkbezoek aan de ruilverka
veling Heiligenbergerbeek gebracht.
Deze in 1969 door de grondeigena
ren aanvaarde ruilverkaveling heeft
tot doelstelling verbetering van de
waterbeheersing en van de ontslui
ting voor agrarisch en recreatiever-
keer en - last but not least - uitvoe
ring van een zodanig landschapsplan
dat het voor deze streek zo karak-
tenstieke landschapsbeeld behou
den en waar nodig versterkt kan wor
den.
Het werkbezoek had goeddeels ten
doel de stand van zaken bij de uit
voering van de werken op te nemen
en in een gezamenlijk overleg met de
Plaatselijke commissie de nog te
treilen voorzieningen en de daarvoor
te volgen werkwijze te bezien.
De weg- en waterbeheersingswer-
ken zijn voor ongeveer een derde deel
gereed dan wel in uitvoering, thans
dienen voorbereidingen getroffen te
worden voor realisering van het land
schapsplan
Gesprekspunten in het bijzonder
prettige en instructieve overleg met
de Plaatselijke commissie vormden
om:
- beinvloeding van het ruilverkave-
lingsplan indien de reactivering van
de spoorwegverbinding Utrecht-
J LEUSDEN - In onze editie van don
derdag 28 februari stond het bericht,
gt na één jaar gezellig trimmen op
jsdagmorgen in het Lockhorsterbos,
[aar plotseling een einde aan was ge-
jqmen Omdat de eigenaar van het
het trimmen had verboden. De
jestrimploeg zou vanaf 1 maart gaan
Irimmn in de bossen van het landgoed
Djên Treek".
LEGPUZZEL
Omdat ons naar de oorzaak van dit
irbod werd gevraagd, hebben wij vele
Woontjes en gesprekken gevoerd, en
naar het bekende Lockhorsterbi ugge-
tje leidt In het Lockhorsterbos broe
den veel eenden, die zich nestelen in
de brede strook langs de beek. Ook le
ven er enkele reeen met jongen De
heer De Smalen zag het groepje trim
mende dames steeds groeien, en hoe
wel de algemene stelregel van
.Utrechts Landschap" zegt. dat alle
terreinen vrij voor het publiek toe
gankelijk zijn begon ook in zijn ach
terhoofd te spelen, dat het publiekelijk
bezoek in goede banen behoorde te
worden geleid, en dat de recreatie van
de mens het zoölogisch beheer niet
mocht gaan overvleugelen. Bovendien
kondt ri wij tenslotte de stukjes van de
legpuzzel, die ons beetje voor beetje
in handen kwam, als volgt aanèénleggen
NATUURGEBIED
[fet Lockhorsterbos is een natuur-
[ed van acht hectare, dat in eigen-
is bij de Stichting ..Utrechts
IschapDe stichting heeft onlangs
nieuw kantoor betrokken in het
jtgebouw van Huize Doorn (post-
postbus 121, Doorn). Ook is de
iting onlangs van rentmeester ver
leid De heer jhr. E. C. A de
;e werd opgevolgd door rentmees-
H K M Lugtmeier De Stichting
^Jrechts Landschap" heelt verschil
lende natuurgebieden in beheer, die
oor het publiek heeft opengesteld,
gebieden zijn geen reservaten,
wel is het zó. dat het natuur-
er van deze terreinen bij „Utrechts
schap voorop staat. Op haar
;einen zijn alleen de bekende groene
ljes geplaatst met bepalingen als
iorbeeld „Tussen zonsonder- en
|ang mag dit terrein niet worden
|eden Men mag het terrein niet
1en met motor- en bromfietsen,
te paard, noch met loslopende
n, noch met spelende muziek-
raten En men mag zich niet buiten
egen en paden begeven." De bord-
Istaan er al vele jaren
bi]
was er voor de vele auto's, die langs
de weg geparkeerd moesten worden,
nauwelijks parkeergelegenheid. Als er
regelmatig een grote groep mensen
tegelijk naar het Lockhorsterbos komt,
zou er onrust onder de dieren kunnen
ontstaan De reeën hebben geen en
kele mogelijkheid om zich zo lang ineen
nabij gelegen gebied terug te trekken,
en de kans werd groot, dat zij naar
het enige andere gebied zouden trek
ken. met alle moeilijkheden van dien:
naar het landgoed „Den Treek' De
kans. dat ze dan ooit weer naar het
Lockhorsterbos zouden terugkeren,
was nihil
NATUURBEHEER
VOOROP
De heer De Smalen besloot daarom
in te grijpen ten bate van de broedende
vogels en de rust van het reewild
Per slot van rekening koopt „Utrechts
Landschap" geen parkjes aan, maar
terreinen, waar het natuurbeheer voor
opstaat. De dames vertrokken naar
„Den Treek en dat is een goede
oplossing Dat landgoed is veel gro
ter, er zijn vele parkeergelegenheden,
en het wild heeft er de mogelijkheid
zich terug te trekken zonder te worden
verjaagd
Rentmeester Luftmeier, die door
de funktiewisseling nog geen kontakt
had gehad met de heer De Smalen,
zei desgevraagd, volkomen achter het
door de toezichthouder van het Lock
horsterbos gevoerde beleid te staan
„Indien de dames naar hun zin trim
men in „Den Treek' is dat voor alle
betrokken partijen de meest bevredi
gende oplossing", aldus de heer Lugt
meier
TOEZICHTHOUDER
let Lockhorsterbos heeft een toe-
ttthouder, de heer J. M. de Smalen,
[end aan de Schutterhoeflaan 31
ueusden-zuid. Deze toezichthouder
tt een afzonderlijke werkkring, maar
lat de natuur hem zeer ter harte
lt. houdt hij voor een bepaalde jaar-
.oeding toezicht op het Lockhorster
u VÜQr de Stichting „Utrechts Land
schap Enkele malen per jaar heelt hij
kontakt met de rentmeester van
..Utrechts Landschapom een verslag
uit te brengen van zijn bevindingen
Jaar geleden begon een dames-
triniploeg met haar sportieve bedrij
vigheid in het Lockhorsterbos De heer
vBSmalen ontmoette bij één van zijn
contiuietochten de dames-trimploeg,
en vroeg of de dames zich niet bui
ten de paden begaven en of ze niet
fe' kreupelhout kwamen De dames
__£mf*en dit, en zeiden dat ze alleen
°0^een open plek in het Lockhorster-
I wat oefeningen verrichtten Tot
pr ging alles goed.
I SLECHTS ACHT HECTARE
's het Lockhorsterbos slechts
j» ha groot, en zoals u op het kaartje
Kunt zien. grenst het in het oosten
aan beek. in het westen aan de
spoorlijn met Veenendaal en in het
'Hooiden aan de Lockhorsterweg, die
Veenendaal-Centrum doorgang zou
vinden;
de wijze waarop het landschapsplan
gerealiseerd zal worden;
- de mogelijkheden om over het ver
loop van de werkzaamheden contac
ten te onderhouden met particuliere
instellingen en groeperingen, die uit
een oogpunt van natuur- en land
schapsbehoud belangstellend zijn,
samenhang tussen landschapsplan en
nog uit te voeren werken.
steunen door begunstiger te worden.
Dit kan door een bedrag van f50,-,
f25,- of f 10,- per jaar, of een bedrag
ineens van tenminste f250,- te stor
ten op giro nr. 192868 ten name van
de rentmeester van de Stichting Het
Utrechts Landschap te Doorn. U kunt
dan één keer per jaar deelnemen aan
een excursie en u krijgt elk kwartaal
het blad „Natuurbehoud" toegezonden.
(Van de redaktie)
LEUSDEN - Enige weken ge
leden startten we met de Pa
ter Visser-Tractoractie (giro
1442352 - Rabo - bank nr.
3359.54.030). Tot nu toe zijn er
enkele honderden guldens bin
nengekomen voor de tractor,
waarmee Pater Visser opFlores
de bevolking wil laten werken,
zodat ze zelf voor hun voedsel
kunnen zorgen, maar dat is
uiteraard niet voldoende. Daar
om een nieuwe oproep aan alle
inwoners van Leusden, die deze
(nuttige) vorm van ontwikkelings
hulp een goed hart toedragen. Er
is circa f20.000,-- nodig om de
tractor te kunnen kopen. Dat kan
alleen met UW hulp. Onder het
motto: „Leusden helpt Flores"
willen wij samen trachten pater
Visser en de inwoners van Flo
res aan een tractor te helpen.
Vandaag publiceren wij een brief,
die pater Visser ons toezond
naar aanleiding van de aktie.
Wij nemen de briefin haar geheel
over.
redaktie.
LUI?
Ontelbare malen hoor je de mensen
zeggen: „Och, die lui bij jullie daar
zijn ook zo onuitstaanbaar lui", wan
neer het voedselgebrek ter sprake
komt, vooral bij de kortstondige toe
risten en de exkolonialen.
Zeker, ik kan het begrijpen De
eerste indruk, die je krijgt bij een
bezoek aan Indonesië, aan Flores, is
nu niet direkt er ééntje van: Wat een
werkers! Nee, dat is er niet één
van: Wat barsten die mensen van ar-
beidslust.
Nee, de mensen daar onder de tro
penzon, net als in vele andere ontwik
kelingslanden, hebben eindeloos veel
tijd voor leven, voor praten in de
schaduwen der waringins over hun al
lerdaagse beslommeringen, wat tabak
rokend, of pruimend op een sirapin-
ang. Niemand kan ontkomen aan de
eerste indruk van wat zijn die mensen
lui, gerekend en afgemeten naar ons
westers arbeidstempo.
Toch zijn er vele verontschuldigin
gen aan te voeren, tout comprendre
e'est tout pardonner (Alles begrijpen
is alles vergeven).
Hoe ziet een gewone arbeidsdag van
een Florinees eruit? Meerdannegentig
procent is op een of andere manier bij
de landbouw betrokken De handel
berust bij de Chinezen en de Arabie
ren.
's Morgens staat hij bij het krieken
van de dag al op, zo rond vijf uur,
want zijn miserabele stukje grond,
waarvan hij moet leven, ligt vaak
een uur gaans of meer van huis af.
Veelvuldig op verschillende afstanden
als ze over een paar stukjes beschik
ken. Met een stuk aangescherpte bam
boe of een gestolen stukje betonijzer
wordt de grond dan bewerkt. In de
zaaitijd als spitgeval, in de groeitijd
om het welig tierende onkruid uit te
wieden.
Een ellendig probleem is nog altijd
-hoewel de regering al maatregelen
begint te nemen - het loslopende vee.
Wie een varken, geit, karbauw of sapi
heeft, kan de heleboel los laten lopen,
met alle gevolgen van dien
Het probleem van de afrastering is
onvoorstelbaar groot. Ze hebben het
geld niet om prikkeldraad of gaas te
kopen. Dus rest hun alleen de eeuwen
oude tijdrovende methode om paaltje
naast paaltje te planten, waarvoor de
stokken van een sooet wilgenboom moe
ten worden afgekapt, naar de akker
gebracht en daar rondom heel het te
bebouwen stuk grond moeten worden
gepoot. Niet te geloven, als het niet de
harde werkelijkheid is. Je begrijpt dan
vanzelf, dat ze nooit grote stukken
grond kunnen bewerken, mede door
de primitieve gereedschappen Maar
het ergste wel door gebrek aan af
rasteringsmateriaal. Je begrijpt, dat
zo meer dan de helft van de tijd voor
een landbouwer in de afrasterings
paaltjes gaat zitten
Verschillende jaren is er al bevel
van hogerhand gekomen, dat alle huis
dieren „gestald" dienen te worden
Maar dan krijg je weer het probleem
hoe die dieren te voeden? Ze hebben
zelf nog niet eens genoeg voor hun
dagelijkse voeding, laat staan dat ze
een varken, kip of koe te eten kunnen
geven Maar het begin is er, en al
houden ze er de hand nog aan, met een
Franse slag, vandaag of morgen zal
dit toch moeten, willen ze blijven leven.
Tegen het heter worden van de zon
trekken ze zich terug in het hutje
op het veld Of gaan naar huis om
hun zogenaamde ontbijt te gebruiken,
dat dan uit een paar droge knolletjes
een maïskolf of een stukje klapper-
noot bestaat.
Tegen drieën, na de middag, begin
nen ze dan weer opnieuw, tot de avond
invalt, waarna ze dan baden en hun
enige - volle - maaltijd gebruiken
Eens in de week is er marktdag.
En dat is dan na de zondag de dag
van de week, waarop Jan en alleman
elkaar ontmoeten, alle nieuwtjes
afpraten, en, ramaai ramaai zeggen ze
daar, met elkaar omgaan Die dag
mag je niet missen. Het absentieper
centage van de schoolkinderen is op die
dag het grootste Zelfs onder het on
derwijzend personeel laat menigeen
op die dag ook verstek gaan.
Niemand zal het ontkennen, als je
voor de eerste keer naar Indonesië
naar Flores komt, dan zal zeker de
indruk zijn: een beetje harder werken
zou zeker geen kwaad kunnen.
Maar nog eens: laten we niet te
lichtvaardig oordelen
Is het dan ideaal, dat business-
tempo van hier over te nemen, en dat
levenspatroon van rust en gelaten
heid door onze werkgeest en ons ef
ficiency-complex kapot te maken?
Eerder benijd ik vaak hun levenskunst
van rust en gelatenheid! Als ik niet
beter wist, zou ik er niet aan willen
raken; maar als je dan aanschuift
in de kring op de natuurstenen onder de
waringinboom, en alleen maar zit te
luisteren dan wordt die idealistische
romantiek wreed verscheurd, als je
hen hun dagelijkse besonjes hoort te-
berde brengen. Het eindigt na het
nieuws van de dag als diefstal, vecht
partij, huwelijksperkara, altijd toch
weer in het eeuwig treiterendeN/oed-
selprobleem Als er geen honger heer
ste in deze idylle zou het één paradijs-
land zijn op aarde Honger, helaas
nog altijd de grootste, de machtigste
de wreedste diktator van de ontwikke
lingslanden
De ene keer daagt hethongermonster
op in de vorm van droogte, dan weer
in de vorm van een grote bandjer,
die de rijpstaande oogst in één keer
wegspoelt, dan weer in de vorm van
een muizenplaag, dan weer in de vorm
van een rupsenplaag. Dan weer knakt
een orkaan de geladen maisplanten
kapot.
Dat je hier door wat apatisch gaat
staan tegenover werken, nog harder
werken, om de muizen te voeren
en de natuurrampen wilder te kunnen
laten razen, valt te begrijpen
Kijk dan nog eens naar hun primi
tieve gereedschap waarmee ze nooit
een voldoende groot stuk grond kunnen
bewerken om hun gezin te kunnen
voeden Eigenlijk zie je dan in, dat
het een hopeloze taak is, dat ze er
nog aan beginnen. Als je dan nog
bedenkt, dat negentig procent van de
mensen met een lege maag het land
op trekken, kun je onmogelijk een
uitspattende werklust verwachten. Een
motor zonder olie loopt niet en een
ondervoede boer werkt niet, kan niet
op volle toeren draaien.
Als ze daarom mijn mensen van
luiheid beschuldigen, stel ik ze maar
voor zelf eens onder diezelfde om
standigheden te komen leven en wer
ken, bij een klimaat van dertig en
meer graden, met een lege maag, en
vooruitzichten van fifty-fifty dat al
les tevergeefs is geweest. Ik geloof,
dat de kritiek dan ten spoedigste ver
stomt, en dat de hulp voor de ontwik
kelingslanden zou verhonderdvoudi
gen!
Is er dan na zevenentwintig jaar dat
je daar werkt geen vooruitgang te be
speuren? Naast het vele landbouw ge
reedschap dat ik hun reeds door be
middeling van goede vrienden heb kun
nen uitdelen, als schoppen en kleine
ploegen, bleef dat altijd toch een drup
pel op een gloeiende plaat, een gloei
ende hongerplaat Vraag niet hoeveel
er verpatst werd bij een ogenblikke
lijke geldnood of vergokt bij het fel
begeerde kaartspel in heldere maan
nachten Zo zijn dan hun vrouw en
kinderen gespaard gebleven, die vroe
ger ook nog wel als prijs werden in
gezet
Voor mijn mensen bestaat alleen
de dag van vandaag, en morgen is
nog zo eindeloos ver weg.
Toch komen er ook druppelsgewijze
tractoren binnen, en ik hoop dat de
tractoractie van Leusden niet de
enige machine zal zijn, die wij kunnen
aanschaffen, maar dat we ook een
wentelploeg en een laadkar zullen kun
nen kopen. Want dan weet ik, dat voor
een groot deel van mijn zonnekinderen
de honger weer verbannen is. Krijgen
ze met een tractor en een wentelploeg
een groot stuk land omgeploegd, dan
neemt hun werklust automatisch toe.
Dit gezien in het licht van de eerste
tractor, die ik heb meegenomen, en
die nog steeds loopt, en die de men
sen nog steeds meer arbeidsvreugde
en voedsel verschaft dan een heel
schip met etenswaren.
Ik geloof dat de positieve reakties die
ik van uw burgervader en zijn effi
ciënte medehelpster kreeg, mij in mijn
hoop blijven sterken, dat het een ge
slaagde Leusder aktie gaat worden,
dood aan de honger door voedsel van
eigen bodem Door eigen arbeid de
honger uitbannen.
Een voedselschip doet dit maar
tijdelijk, stimuleerd de werklust
niet, maakt de mense eerder fata-
listischer, denkend dat er bij een
volgend gebrek ook wel weer een
voedsellading komen zal.
Modern gereedschap helpt de men
sen door eigen aanpak het honger-
monster uit te bannen En verschaft
ze de arbeidsvreugde, de stimulans
waaraan het nu nog altijd ontbrak,
zo zullen ze gaan beseffen dat de hon
ger niet iets onoverkomelijks is, zo
als ze nu nog de maanden november
tot en met januari de hongermaanden
noemen, zal er dan dank zij de mo
derne techniek, dank zij uw tractor
de mogelijkheid zijn om deze maan
den de maanden van de tractor te noe
men.
Ik hoef mijn mensen niet de luxe
van hier op tafel te brengen, maar toch
wel iedere dag op zijn minst een keer
één bord, goed gevuld
Het doet me nog altijd pijn zo dik
wijls de Blijde Boodschap aan lege
magen te moeten verkondigen.
U groet
de dankbare zwerver Gods
uit het dromenland van
Flores,
Th. J. Visser, s.v.d.
