Van Bekkum
1
let verdwenen goudland
TYPISTE
Achterveld - Tel. 03425-239.
DONDERDAG 9 MEI 1974
LEUSDER KRANT
Voor 3 ochtenden (of middagen)
per week, zoeken wij een
voor het uittypen van
Ned. correspondentie, alsmede het
aannemen van de telefoon.
Hebt u belangstelling, belt u dan
03496-2600 of 2777.
U kunt ook even langskomen op
Henegouwen 22 te Leusden-C.
Middenstanders
opgelet!
Deze advertentie is bestemd voor iedereen
die haar wil verrassen, voor alles wat zij doet
en gedaan heeft.
Honderd voorbeelden van luxueuse, handige
en duurzame geschenken die dankbaar geven
en ontvangen betekenen.
Geschenken die blijk geven van genegenheid
voor degene die zoveel voor je betekent - moeder.
Uw leverancier van moederdag-cadeaus is:
Leusder Krant
Uw communicatiemiddel
met de consumentl
Spannende avonturenroman door H.W.van Brakel.
-24-
.,Dan zal het, behalve het materiele
voordeel, ook een zeer behoorlijke
bestaanszekerheid moeten meebren
gen, kapitein," klonk het tamelijk koe
le antwoord. ..Vergeet u niet, dat ik
nog steeds in dienst ben van het Creu-
mont concern, een almachtig en we
reldomvattend bedrijf. Afgescheiden
van het feit, dat u mij mogelijk iets
kunt aanbieden wat aantrekkelijk zou
kunnen zijn, blijft het - opzijnzachtst-
gezegd - wel zeer eigenaardig, dat u
iemand, die u meent te kunnen ge
bruiken, doodeenvoudig ontvoert. Ik ben
ervan overtuigd, dat mijn directie het
hierbij dan ook niet zal laten. De man
nen die u aan land hebt laten bren
gen, zullen dit omiddelijk rapporte
ren „Zij weten niet, dat jij aan
boord bent, Edouard Zij waren reeds
opgepikt voordat wij jou binnen hebben
gehaald." „Daarin vergist u zich, ka
pitein. Door de patrijspoort in de zie
kenboeg zag ik, hoe zij in een vlet
van het schip werden gebracht. Toen
die vlet vlak langs de scheepswand
voer, ontdekte ik Villemot Ik heb hem
pertinent herkend en hij mij even
eens, want onze ogen ontmoette el
kander op hetzelfde moment Het duur
de maar een sekonde, doch dat was
net genoeg Met een triomferend, bijna
uitdagend lachje keek Edouard de ka
pitein aan Deze haalde echter met een
nonchalant gebaar de schouders op.
,,Dat maakt voor mij geen verschil,"
sprak hij rustig, als gold het de meest
gewone zaak ter wereld. - ,,Je bent
eenmaal hier aan boord gekomen en
het zal aan mij overgelaten worden, om
te beslissen hoelang je hier blijft.
Maar vertel mij nu eerst eens eerlijk,
Edouard, schenkt de arbeid in dienst
van Creumont jou voldoening9"
,,Hoe bedoelt u dat, kapitein?" - Ver
wonderd keek de jonge man zijn gast
heer aan.
„Precies, zoals ik het vraag.' ant
woordde deze." Het bedrijf van de
Société Européenne is weliswaar een
almachtig en wereldomvattend bedrijf-
om je eigen woorden even aan te ha
len- doch evenzeer een mensonterend
en misdadig bedrijf
Edouard schoof enigszinds geirriteerd
op zijn zitplaats heen en weer.
„Het geeft anders aan tienduizenden
werk en brood.' onderbrak hij op ta
melijk heftige toon „Bovendien, ik
krijg de kans van mijn leven, om car
rière te kunnen maken en die kans
wil ik ten volle benutten
„Het helpt tienduizenden aan werken
brood, zeg je Inderdaad, Edouard,
maar het helpt honderdduizenden, mil-
lioenen zelfs, aan een ontijdig graf en
een ellendige dood. Het gaat bij jou
dus niet zozeer om het morele, dan
wel om het materiele, zie ik Dat is
een bedenkelijk teken, jongeman. Je
dient wel te bedenken, dat dit soort
industrie gegrondvest is op bloed en
tranen De dividenten en salarissen
worden verdiend aan de dood en el
lende van medemensen. De wapenindu
strie heeft immers de volkeren tegen
elkaar opgezet en de oorlogen gesti
muleerd, ja zelfs gefinancierd Demo-
raai en het geweten zijn daar uitgeban
nen Heeft niet eens een van jullie
grootste concurrenten, de levantijnse
Griek Zarahoff, eenmaal deze woor
den gesproken - hij leverde toen nota
bene wapenen aan de Turken, die er
kort daarop zijn eigen volk, de Grie
ken. mede gingen afslachten „Geen
gevoelsoverwegingen, alsjeblieft
Orders mijne heren Alleen maar or
ders!" Deze man, die ik eens ergens
aan een oorlogsfront ontmoette schonk
destijds met een royaal gebaar een
som van tachtig millioen francs aan
het Franse Roode Kruis Hij kreeg daar
voor het Legioen van Eer. Maar hij
verdiende dat bedrag minstens tienmaal
terug door het leveren van moordtuig,
waardoor millioenen zijn gevallen op
veld van „eer" Neen, Edouard, ik
geloof dat de meeste walgelijke vor
men van winstvorming het grootste
kankergezwel is, dat aan het lichaam
der lijdende mensheid knaagt.
-25-
Zonder het soort van zakenlieden, zo
als Albert Creumont en zijn concur
renten, zou de wereld heel wat geluk
kiger kunnen zijn. zou er meer vrede
tussen de volkeren kunnen bestaan,
zou Europa minder materieel en gees
telijk kapot geschoten zijn door de gra
naten en mitrailleurskogels, die uit
dit soort fabrieken stromen en ver
kocht worden aan vriend en aan vij
and Kapitein Van der Deckon zweeg
Zijn ogen dwaalden door de grote, ge
opende patrijspoort naar buiten, over de
gelijkmatige deining van de oceaan.
De hemel welfde zich als een azuren
koepel over het eindeloos schuimende
golvenspel, dat tot de gezichtseinder
reikte. Dozijnen zeemeeuwen scheer
den vlak over het water, of bleven
bedelend rond het schip fladderen
Hun krijsende roep drong duidelijk tot
in het kapiteinsverblijf door Heel inde
verte, meende Edouard de wazige con
touren van een bergachtige strook land
te ontwaren.
„Kaap St -Vincent," lichtte de gezag
voerder hem in, zijn blikken volgend
„Nog ongeveer tweehonderd mijlen, dan
passeren wij Gibraltar
,,U zei mij zoeven, dat ik thans deel
uitmaak van uw bemanning, kapitein.
Ben ik erg onbescheiden, indien ik
vraag... waar deze reis heen gaat?"
„In het geheel niet," sprak de gezag
voerder. Er klonk een opgewekte toon
in zijn stem. „Deze reis gaat naar
Ophir het goudland der Oudheid. Het
land waar koning Salomo het goud voor
de tempelbouw vandaan liet halen."
Edouard veerde ineens overeind Ver
baasd en ongelovig tegelijk keek hij
de man tegenover zich aan „Maar
kapitein' Dat geheimzinnige goudland
is tot op heden nog steeds niet gevon
den!" Kapitein Van der Decken schudde
het hoofd „Daarin vergis jij je, mijn
jonge vriend Dat goudland is wel ge
vonden. Ik zal je in Ophir brengen,
dat heus niet zo geheimzinnig is, als
de geleerden wel vermoeden Ik zal
je brengen in „Het Gebied der 1300
Goudmijnen Je zult met mij door
woest bergland en oerwoud gaan en
ik zal je brengen bij de ertslagen,
waar de knechten van de wijze koning
het goud gedolven hebben 420 talenten,
ofwel een bedrag van vier millioen
dollar Dit wat Ophir betreft.
Je zult nu wel een duidelijker ver
band gaan zien tussen mijn woorden
bij het begin van ons gesprek en deze
laatste mededeling. Ik heb een goede
geoloog en mijningenieur nodig voorde
leiding van een intensiever onderzoek
en exploitatie der goudlagen Dat is
een der redenen van je verblijf hier
aan boord Verder vind ik het nuttig,
om ook eens over je eigen toekomst
te spreken, niet alleen de materiele,
doch evenzeer de morele. Ik hoop je
gedurende deze reis een andere kijk
op het leven te kunnen geven Daarvoor
is tijd nodig en een kalmerende om
geving, die men nergens beter vinden
kan, dan aan boord van een schip
Edouard had met merkbaar stijgende
belangstelling zitten luisteren Het aan
vankelijk gevoel van vijandigheid en
verzet begon allengs te verdwijnen,
om plaats te maken voor intense aan
dacht, iets wat het scherpe oog van
de gezagvoerder niet ontging. Aanboord
van dit geheimzinnige vaartuig werden
geheimen bewaard van het allergroot
ste wetenschappelijk belang, kon mo
gelijk de sleutel berusten, die de deur
van het verre verleden onverwacht ope
nen kon. En ineens zou hij wel een
dozijn vragen tegelijk willen stellen,
hoewel hij begreep, dat de kapitein
toch niet meer zou loslaten dan hem
wenselijk voorkwam. Deze zat zijn
gast, met een stille lach in de door
dringende ogen, aandachtig op te ne
men.
„Ik zie, dat je op de goede weg bent,
Edouard," klonk de zware, volle stem.
„Je denkt momenteel niet meer aan
de Noumea en aan Creumont, want je
gaat op in de dingen, waarover ik je
gesproken heb De nog niet bevredig
de nieuwsgierigheid van de man der
wetenschap is in je ontwaakt. Dat is
een goed teken. Het kan de eerste stap
zijn op de weg naar de wereld der
dingen temidden waarvan ik leef. Zover
moet het komen, wil het goed zijn,
Edouard. Eenmaal moet je breken met
hetgeen je thans nog als je toekomst
meent te zienEenmaal zal je moe
ten komen tot de levensbeschouwing
van de kleine wereld, die verbonden
is met dit schip waar de scheidsmu
ren tussen de volkeren zijn wegge
vallen en waar vrede heerst en tevre
denheid. die de teleurstelling even diep
in onze zielen geetst heeft als het leed
de lijnen op iemands gezicht. Een vre
de en een tevredenheid, die je immer
vinden zult in de wereld van hoogo
vens en stoomhamers, of laboratoria
waar geleerden werken aan de vervol
making der voortbrengselen van het
menselijk vernuft Je zult onbekende
gebieden met mij betreden, Edouard,
zwalken over de wereldzeeen, genieten
van God's onvolprezen schepping, ver
weg van de duivelse smidse, die So
ciété Européenne heet."
,,U bekijkt de dingen door een wel
wat erg sterke pacifistische bril. ka
pitein," merkte Edouard ietwat ste
kelig op. „Zolang de wereld reeds be
staat, heeft de mensheid immer gekib
beld en gevochten en dat zal ze
volgens mijn bescheiden mening wel
blijven doen tot in lengte van dagen
De geschiedenis heeft altijd een oor
logsindustrie gekend. In de oertijd ging
men elkander met knotsen en stenen te
lijf. In de middeleeuwen vervaardig
den men een scherp zwaard, een kun
stig harnas en stonden de gilden der
zwaardvegers en wapensmeden in hoog
aanzien. In de Nibelungensage werdt
zelfs de roem bezongen van de kundi
ge wapensmid Wieland. Weer later ont
dekte men het buskruit en kwam de
fabricage van vuurwapenen al meer
naar voren.
-26-
Zo zou ik door kunnen gaan, kapi
tein. De ontwikkelingsgang van alle
voortbrengselen van het menselijk ken
nen en kunnen is nu eenmaal niet te
stuiten, terwijl de bedrijven, die zich
daarmede bezig houden aan tienduizen-
de werk en brood verschaffen
„Inderdaad is het menselijk vernuft
tot vele grootse dingen in staat,"
merkte de gezagvoerder licht ironisch
op. „Ik denk bijvoorbeeld aan het ver
stikkend, nagenoeg onzichtbaar en naar
hooi ruikend fosgeengas, aan het groe
ne chloorgasaan het bruine, olie
achtige, naar knoflook ruikend mos
terdgas, dat binnen een uur blindheid
en binnen twaalf uur door huidver
branding de dood tengevolge heeft.
Voor de afwisseling denk ik ook eens
aan het naar geraniums ruikende le-
wisietgas, dat brandblaren trekt. Dit
is slechts een bescheiden greepje uit
het moois, wat het genie heeft ge
wrocht Gelukkig gaan we steeds meer
vooruit en komen we binnenkort in het
atoom-tijdperk terecht De splitsing
van het uranium is reeds nagenoeg
een feit, Je zult eens zien. welke ze
geningen dit voorde mensheid inhoudt
„Inderdaad, kapitein!' Edouard ging
rechtop zitten „Dat kan practisch on
gelimiteerde perspectieven bieden.
Ik las onlangs een artikel van de hand
van een nederlandse hoogleraar in de
technische wetenschappen naar aanlei
ding van de splitsing van uranium.
Hij had als hoofd voor zijn onderwerp
een even veelzeggende, als indrukwek
kende slagzin Ongekende energie vrij
gemaakt Nieuwe werelden gaan open."
PreciesEdouardonderbrak de ge
zagvoerder hem snel. Ongekende
energiehet zal gaan, zoals met
al die dingen. Men ontketent machten,
die men niet meer beteugelen kan.
Het is de tragiek van de moderne
mens, die straks de slaaf is van zijn
eigen creaties. Men gooit de klink van
de hellepoort los en de duivelen stro
men naar buiten, in niet meer te stui
ten vaart. Nieuwe werelden gaan open,
ontsloten door de moderne wetenschap,
die, hoe goed en hoe nobel bedoeld mag
zijn, helaas direct worden geëxploi
teerd door de Satan en zijn handlan
gers. Ja Nieuwe werelden gaan open.
de werelden van de afgrond en van
het verderf Veroveringszucht en
machtswellust, zij zullen van de wereld
een van bloed druipende en van rook
dampende planeet makentotdat het
eindoordeef komtDaarom, mijn
jonge vriend. Keer niet meer terug
naar Albert Creumont en zijn ver
vloekte bedrijven maar kom bij mij
in dienst als mijningenieur Ik zal je
een andere wereld openen die uit
een grijs verleden. In mijn dienst zal
je een vredig bestaan vinden, rijk
aan afwisseling en zonder materiele
en morele zorgen. Bij Creumont zou
je eenmaal van wroeging kunnen ver
gaan, indien je direct of indirect, je
medewerking verleende aan de perfec-
tionnering van moordtuig
„De oorlog is een der wetten van de
natuur, kapitein," verdedigde Edouard
zich. „Daartegen valt niet te vechten.
Dat moeten wij aanvaarden."
De kapitein maakte een afwerend ge
baar met zijn linkerhand „Nonsens,
mijn beste jongen, nonsens! Jij wilt
een oorlog zien, als een aan de hand
der geschiedenis regelmatig terugke
rend „expansie-tijdperk", een soort
veiligheisklep tegen overbevolking, of
een gevolg van periodieke vlagen van
moordlust, iets waarvan sommige vol
ken nogal eens last schijnen te hebben
Je wilt mij van het „onvermijdelij
ke" van een oorlog overtuigen! Wel
nu. ik zeg je. dat het alles mensen
werk is. voortgekomen uit heerszucht
van het ene volk over het andere, of
gestimuleerd door bepaalde ideolo
gieën. uiteindelijk de idealen van een
enkeling, of een handvol enkelingen,
die ze hebben uitgedacht en de massa
er voor weten te spannen, te trach
ten ze te verwezenlijken om zelf
tenslotte op het hoogste punt van men
selijke roem, eer en materieel voordeel
te komen. Of dat dan millioenen le
vens gekost heeft, speelt geen rol
Het doel heiligt de middelen. Een oor
log is immer het gevolg van een in-
crubatie, van jarenlang goed voorbe
reide machinaties, gevolgd door een
periode van demagogie, vervolgens van
het spelen der vermoorde onschuld en
tenslotte het overtuigen van de massa
dat zij een andere massa de keel
moet gaan afsnijden, omdat die andere
massa het anders hun zal doen. De
oorlog zweeft niet ergens in het heel
al, om dan plotseling naar de aarde
te schieten, gelijk een bliksemstraal,
vernietigend werk te doen en daarna
weer op te lossen in de oneindigheid.
De grote massa der niet-bezitters en
der economisch-weerlozen en dat is
toch zeker 90% van het mensdom,
die grote massa wil slechts één ding
vrede en arbeid Zij hebben slechts
één gerechtvaardigd verlangen- in dit
zo korte aardse leven nog een^.
duwing te vinden van het geluN_
met vrouw en kinderen, heiiil
enkeling. Indien je bij die rnasJ
het hart kon kijken, dan zou jel
in lezen, dat het hun volkomejl
laat. wie er regeert, mits ztJ
verzekerd waren van vrede ejl
en te kunnen leven in goede
ding tot en in goede verstane
met hun medemens
Edouard schudde ongelovig hel fo
„Och kapitein," sprak hij raK|
nauwelijks verholen spotlachje T
staat bij mij vast, dat vechten de J
in het bloed zit. U zult, als ji
toch óók soldaatje gespeeld hebt
uw vriendjes!"
„Inderdaad' Ik was precies zoji
le jongens. Ook ik was trots^1
houten zwaard en een papieren af
Zó trots, dat ik die later verwis,
voor een écht zwaard en een 1
steek, want ik werd zeeofficier".
Kapitein Van der Decken bocril
gast nog een sigaret aan.
„Ik stel voor, om naar het com
dodek te gaan", zei hij, opsla
„Wij kunnen dan van het vrije u]S]
genieten en ons gesprek daarvoorj
ten" Dit zeggende wenkte hij Edo
hem te volgen en verliet het ver3
ADVERTEREN KOST GELD
NIET ADVERTEREN KOST
MEERVraag onze
advertentietarieven. De Leusd
Krant bereikt het grootste d
van inwoners van de geroet
Leusden.
-64-
Ja, het zijn mr Fryer en de piloot,
levend en wel! Rob en Kurt begroe
ten hen hartelijk „Wij hadden geen
enkele hoop jullie levend aan te tref
fen," zegt Rob, „maar waarom zijn
jullie niet naar het Franse kamp ge
gaan9 Dat is niet zo ver hier vandaan
en daar hadden jullie een behoorlijk
onderkomen gehad „Dat hebben wij
geprobeerd," vertelt mr. Fryer,
„rnaar kijk eens naar onze kleding!
Die is wel geschikt voor een vlieg
tocht over de ijsvlakten van Groen
land, maar als je er een wandeling
in gaat maken kom je bij die verschrik
kelijke koude met erg ver Nee, wij
vonden het veiliger om hier te blij
ven. „En de piloot vertelt, dat hij
al een bevroren voet heeft. Aan le
vensmiddelen hebben zij overigens geen
gebrek gehad, want de machine zat
volgepakt met voedsel, bestemd
dr. Anthonius en Sytze van der ïi
„En wij rekenden er wel op,
lie een poging zouden doen ca
zoeken," vertelt mr Fryer, ,,Als
lie niet zouden zijn gekomen, hu
we toch moeten trachten het Fn
kamp te bereiken om daar teen
winteren, maar dat is nu gelei S
niet nodig.
-65-
Rob en Kurt hebben twee goede pel
zen voor de twee geredden meege
bracht. En nu wordt het toch tijd de
omgeving af te zoeken naar dr. An
thonius en zijn metgezel, want allen
zijn er van overtuigd, dat zij hier
in de nabijheid moeten zijn. „Ik ver
moed, zegt mr Fryer, „dat de
oplossing van het raadsel ligt in die
grot, die wij van de lucht uit hebben
waargenomen en waar die Eskimo in
is verdwenen. „DieEskimoisongetwij
feld de „tovenaar" geweest, die Rob
en Kurt heeft aangevallen. Wanneer
de mannen buiten komen, is de zon
doorgebroken en nu vertoont de vreem
de ijsheuvel een geheel andere kleur
Overal schieten felle lichtbundels om
hoog. „Heb je enig idee wat dat is?"
vraagt Rob aan mr Fryer, maar de
ze schudt het hoofd „Ik heb wel een
-66-
Welk een wonderlijke wereld doet zich
nu voor de vier mannen open! Het is
alsof ze in een reusachtig ijspaleis
wandelen. Geweldige ijspegels hangen
van de groenwitte zoldering naar be
neden en de grillig gevormde wanden
van de grot weerkaatsen het licht naar
alle kanten. Bovendien wordt het geluid
van hun voetstappen duizendvoudig her
haald! Soms lijkt het alsof in de verte
een troep soldaten aangemarcheerd
komt, maar dat is maar verbeelding:
het zijn hun eigen voetstappen. En kijk,
in de verte komen opeens drie enorme
kerels op hen af! Even deinzen de
vier mannen terug, maar op hetzelfde
moment staan ok de reuzen stil Rob
lacht: ook dit is gezichtsbedrog, want
de geweldige ijsvlakten werken als even
zo geweldig grote lachspiegels. R®
voelt, dat zij nu op het punt staantf
grote ontdekking te doen, want
hij diezelfde beelden, die hij nu ui
ook niet op de film gezien, dieinbj
vliegtuigwrak op de AtlantischeOcei
werd aangetroffen? Dar. opeens sU
allen stil. Horen zij in de verte ste&j
men?
-67-
Ja. het zijn zowaar menselijke stem
men. En dan geeft Kurt opeens een
schreeuw. Kijk, daar komen twee reu
zen op hen af en het lijkt wel, of ze
vlak voor hen staan. De vier mannen
duiken automatisch weg tegen de ijs-
wand, maar dan zien zij de twee
reuzen in werkelijke gedaante: het
zijn de lang gezochten, dr. Anthonius
en zijn assistent, Sytze van der Meer!
De mannen begroeten elkaar hartelijk
en natuurlijk hebben zij wederzijds
veel uit te leggen en te verklaren.
„Wij zijn in handen gevallen van die
gemene tovenaar," vertelt dr Antho
nius; hij heeft ons hier in de val
gelokt en ons gevangen gehouden Die
ellendeling heeft ons beroofd van on
ze voorraden, zodat wij niet konden
ontsnappen. Hij roofde alles en boïö'
dien was hij van plan voor ons
hoge losprijs te vragen. Die scb&
is tot alles in staat en ik hoop,
hij gauw gepakt wordt." Wat dat Uj1'
ste betreft kunnen Rob on Kurt w-
Anthonius gerust stellen: de toveo»
leeft niet meer.
