i. T. A. J. van RaaiP0"*"*54 ,Wij maken een woning en binnen lie woning proberen we een eigen ituk leefruimte te kreëren" Leusden (12) „Wij zouden graag meer doen dan alleen maar die heg" Foto's Janus Visser LdERDAG 27 JUNI 1974 LEUSDER KRANT gezinnen tegenwoordig zo groot niet meer zijn. In Apeldoorn bouwden wij op de 170 woningen 18 woningen, waar we op de zolder een doorgeschoten kap aanbrach ten, waardoor er een groter aantal slaapkamers konden ontstaan. In die woningen komen de grotere gezinnen." „Bij welke architektenbureau bent u in dienst?" „Bij De Jong, Van Olphen en Bax, een architektencombinatie in Maarsen. Met z'n drieen deden ze mee aan een prijsvraag voor Maarsenbroek - pol derstad. Maarsenbroek ligt op de weg van Utrecht naar Amsterdam, precies achter het industrieterrein Lageweide. Wij hebben daar het eerste gedeelte van 524 woningwetwoningen gebouwd. De bewoners hebben daar zelf enkele mogelijkheden gekregen. Wij halen bij voorbeeld uit de ouderslaapkamer een wandje, en maken daar een studeer kamer van. Zo bouwen wij in Gouda 1100 wonin gen. In Maarsenbroek 300, en nog een serie van 166. In Apeldoorn hebben wij een vrij behoorlijk plan in handen. In Zutfen is er bij ons een plan in voorbereiding." „Zijn al die series om ekonimische redenen hetzelfde type woning?" „De 524 woningen kunnen we jam mer genoeg maar in twee typen bouwen. In Apeldoorn ontwikkelen we voor de 400 woningen vijf typen met één type bejaardenwoning. In Gouda maken we voor de 1100 woningen zes typen. Die 1100 woningen bouwen we voor een Bouwfonds en voor een Woningbouw vereniging In Gouda heeft ons bureau ook het stedebouwkundig plan gemaakt. In Apeldoorn en Zutfen hebben we de schetsen daarvoor eveneens ontwor pen." „Hoe komt zo'o proces nu opgang?" „Het beste kan ik u het schema van de procedure voorleggen. Daarin komen 31 aktiviteiten voor. Begint u maar te schrijven: 1 februari 1974: 1. er vindt een verkenningsgesprek met de architekt plaats, 2. de architekt zendt de tekeningen van plannen, die hij heeft gemaakt, aan het bouwteam, 3. het bouwteam bestudeert de plan nen, en stelt het programma van eisen op, 4. de architekt maakt het schetsont werp voor de verkaveling, 5. tegelijkertijd maakt hij een ont werp voor de woningen, 6. beoordeling vindt plaats in het bouwteam, 7. de architekt gaat dan de verkave ling uitwerken, alsmede het schets ontwerp, 8. de stedebouwkundige gaat de stede- bouwkundige punten uitwerken, 9. het stedebouwkundige plan gaat naar burgemeester en wethouders ter goedkeuring, 10. burgemeester en wethouders leg gen het plan ter visie, zodat een ieder bezwaar kan maken en zen den het plan naar Gedeputeerde Staten, 11. Gedeputeerde Staten keuren het plan goed, 12. Gemeentewerken doen een voorstel aan burgemeester en wethouders over de kosten van het bouwrijp maken van het terrein, 13. beoordeling vindt plaats in de Com missie van Openbare Werken, 14. het voorstel gaat naar de Raad, en de Raad stuurt het door naar burgemeester en wethouders, 15. burgemeester en wethouders vra gen het krediet aan bij Gedepu teerde Staten, 16 de Raad geeft opdracht aan Ge meentewerken voor het maken van een bestek en tekeningen voor het bouwrijp*maken, 17. de aannemer wordt gezocht voor het uitvoeren van het bouwrijp maken, 18. de architekt maakt het definitieve ontwerp voor de woningen, 19. de architekt gaat met dit ontwerp naar het bouwteam en naar de Nuts bedrijven voor de opgave van de aansluitkosten, 20. de aannemer maakt een tussen tijdse prijsaanbieding, 21. de grondprijs wordt door Gemeen tewerken bekendgemaakt aan het bouwteam, zodat op dat moment de stichtingskosten bekend zijn, 22. het bouwteam aanvaardt de stich tingskosten, 23. de formulieren worden ingevuld voor de woningwetwoningen-finan ciering, 24. burgemeester en wethouders on dertekenen deze formulieren, 25. de hoofd-ingenieur-direkteur van de Provinciale Dienst voor de Bouwnijverheid moet de financie ring beoordelen, 26. de financiering wordt doorgezon den aan de Centrale Direktie voor de woningwetwoningen-financie ring, 27. de architekt heeft intussen zijn bestek en bestektekeningen klaar gemaakt, 28. de architekt legt zijn plannen voor aan de Welstandskommissie, 29. de architekt vraagt de bouwver gunning aan, 30. burgemeester en wethouders ver lenen de bouwvergunning, 31. De financiering is gereed. De plannen zijn goedgekeurd. De opdrachtgever kan het werk aan de aannemers geven, en de bouw kan starten." 1 november 1974: start van de bouw. Ik geloof zelf, dat ik het op dat moment niet meer zou zien zitten -, en de heer Van Raai zegt: „U be grijpt dat, zodra één schakel meer tijd vraagt dan normaal het geval is, dan loopt het allemaal uit de hand. Evengoed nog probeert men tussen tijds bepaalde gegevens eerder te ver krijgen. De kunst is om het al die heren naar de zin te maken, en toch je eigen zin door te drijven! Het is een uitdaging om een wo ning te bouwen, waarin een onbekende toekomstige bewoner zich gelukkig voelt. En de architekt, die moet diplomaat zijn. Als hij dat niet is, zal hij wel eens een keertje de boot missen!" „Ik durf de vraag baast niet te stellen, maar als de Provinciale Direc tie voor de Volkshuisvesting niet ak koord gaat met de prijs, die het mag kosten, wat gebeurt er dan?" „De leuke dingen, die je de woning hebt willen meegeven, bijvoorbeeld in de vorm van openslaande tuindeuren, mechanische ventilatie, aardig tegel werk, die worden geschrapt. De plan nen worden teruggeschoven naar de minimumeisen en „helemaal uitge knepen". Het aanrecht in de keuken moet korter worden. De leuke pergola, die je maakt op de afscheiding aan het einde van de blokken komt te verval len. De spoorbiels, die je legt op eigen erf, om parkeren voor je woning te voor komen, verdwijnt. Het aardige, schone metselwerk in de hal kan niet meer. Het zijn vaak van die dingen, die net iets aardigs geven, maar die je niet strikt nodig hebt: als je ze nodig zou hebben zouden ze in de voorschriften staan. In Maarsenbroek hebben we met hulp van de aannemer op de eerste verdie ping een demontabele, wegneembare pui aangebracht, zodat men er een stu deerkamer kan maken. Die hele periode van het moment van opdracht tot het ogenblik, dat de bouw begint: dat betekent een jaar voorberei ding. We hebben situaties, waarin we zo iets in drie a vier maanden moeten doen. De regering stelt een extra hoeveel heid woningen beschikbaar, wat dit jaar gebeurd is. De architekt moet dan in korte tijd iets voor die plek ontwer pen". „Hoe bent u in het vak gekomen?" „Een oom van mij kwam uit Canada over, en had daar een tabaksplantage, en daar moesten twee veldschuren voor worden gebouwd om die tabak te dro gen. Daar had je timmerlieden voor nodig. Dat gaf voor mij de stoot om naar de technische school te gaan en mijn best te doen om het timmervak te leren. Aan het einde van het laatste schooljaar wilde ik gaan tekenen. Toen stapte ik naar een architekt, en zei dat ik tekenaar wilde worden. Die archi tekt zei gelukkig: „Je kunt nog niets, ga eerst maar eens de bouw in". Toen ben ik nair een aannemer gegaan om iets van bet vak te leren. Als ie leren wilt, kun |e niets verdienen, ik kreeg f8,- per veek, en na twee jaar f33,50. In de avonluren ging ik naar school, en daarna volgde ik een schriftelijke kur- sus voor bouwkundig opzichter. Toen heb ik twee jaar gewerkt in Apeldoorn bij een architekt. We hebben verschilleide bungalows en villa's ge bouwd. Vinaf het begin heb ik vrij zelfstandif moeten werken in de uit- werkingsfise. Daarna Den ik negen jaar bij Ooster- Een wirkel aan de Hamersveldsewei te Leusdei. huis in Amersfoort gaan werken. Als eerste klus kreeg ik daar een trap te mak^n in de winkel van Horst. Ik ver loofde mij op dezelfde dag dat ik in 1957 in Amersfoort ging werken. Mijn buurman, Ane van Deuveren, werkte aan de Nutsspaarbank. en ik aan het kantoorgebouw van „Ons Belang" Dat werd een race wie het eerst klaar was. Maar ik moet zeggen: dat toezicht houden, de belangstelling voor het werk op de bouwplaats, dat kwam er voor mij te weinig van. Ik zat vrij veel op kan toor, en die behoefte om op de bouw plaats te zijn kwam meer en meer naar boven. Ik ben toen in Zeist gaan werken, en daar heb ik veel meer zelfstandig kon- takt gehad met opdrachtgevers en aan nemers en tevens de begeleiding op de bouwplaatsen In Zeist werd ik aange trokken voor de bouw van het eerste Christelijke Lyceum, dat niet is ge bouwd. We maakten een aula voor de be graafplaats in Zeist. Het werk aan de ïnleggerij voor Conimex liet me zien welk een problemen zich kunnen voor doen bij een op zichzelf simpele op dracht. Er werden daar Spaanse pepers in het zout ingemaakt. Die pepers moe ten in de vaten rijpen. Uit die vaten lekt pekel. Daar moeten de vloer, de riolering, de wanden tegen bestand zijn. Er moet altijd een bepaalde tempera tuur zijn. Er komen dampen vrij, die de konstruktie aantasten. Die problemen waren nog nooit eens door iemand op F LEUSDEN - „Wij wonen in het huis let het heggetje ervoor", zegt de ter Vao Raai, als ik vraag waar ik [em kan vinden in de Prunuslaan in leusden-centrum. En in dat heggetje, jiar zit 't 'm nu juist bij hem: „Wij toudeo graag méér doen dan alleen jaar die heg". [Met dat heggetje geeft hij een eigen jkje identiteit weer, geeft hij iets trsooolijks aan, dat hem en zijn ge- bestaande uit echtgenoot en doch- Srtje, onderscheidt van de overige Woners van de rijtj-es-huizen. Fvan rijtjes-huizen blijkt hij alles af te weten. Eindelijk ben ik bij een fpische woningbouwer terechtgeko- Een man, die met de woningbouw Ê»staat, en ermee naar bed gaat. Een jan. die er alle problemen, alle be- Irkingen, alle bezuingigingen en alle jeele mogelijkheden van kent. fin Maarsenbroek houdt hij zich op |t moment met een projekt bezig. starten ogenblikkelijk met de fun- mentele vraag wat er wordt verstaan jder ..het bouwen van een woning", i met die woning bedoelen we dan let een bungalow, maar de woning, die ralt onder het algemeen begrip woning- „Wij maken een woning", zegt de Van Raai - en ik moet hem af en toe met de hulp van zijn vrouw emmen, omdat ik zijn tempo niet kan (houden -, „en binnen die woning iberen we een eigen stukje leef- limte te kreeren, door hier en daar jn wandje weg te laten, een zolder it een schuine kap toe te passen". [„Wist u, dat de mensen inde Bijlmer ook in de plattelandsgemeente Leus- niet eens meer een zolder hebben? lagt hij. Ik wordt vierkant met de gedrukt op het feit, dat ikzelf (er een ruime zolder beschik, en ut bij dat zolderbezit heb stilge- lan. (Zie ook „Bouwers in Leusden", 11: over romantiek gesproken!). [„Een eerste blok van veertien wo lgen hebben we opgeleverd. Wevroe- In de mensen naar huh klachtenlijst. bleken ze niet te hebben: we jegen overal te horen, dat we het zo ik hadden gedaan. Op zo'n moment [e en voel je, dat de mensen begrepen jbben wat de architekt bedoeld heeft." .Werkt u met een bepaald systeem?" „Wij werken met het zogenaamde rIS.AR.-systeem. S.A.R. is: Stichting ■ïrchitekten Research. Dit systeem kan IE de woningbouw gebruikt worden voor liet aangeven van de dragers en het ^bouwpakket. Met die dragers wordt de draagkonstruktie bedoeld: vloer, fbor- en achtergevels en zijgevels. ®die dragers brengen wij het ïnbouw- ijmkket. Het inbouwpakket moet een •msdanige mogelijkheid hebben, dat het liis anders kan worden ingedeeld op het moment dat de leefgewoonten van een gezin veranderen. Naarmate het gezin groeit zal de bewoner de mogelijkheid moeten hebben om van de grote slaap kamer een stukje af te nemen voor de kleinere kamers. Maar met het afne - men van het aantal gezinsleden zal de bewoner de mogelijkheid moeten heb ben om zijn woning ook daarnaar weer aan te passen." „Hoe maakt u, wat u hier aangeeft, waar?" „Ja, daarmee komen we op het punt van ons premiestelsel. De huidige in- bouwpakketten zijn nog te duur. Hier komt, als meerdere industriële bou wers deze verwisselbare pakketten toepassen, wel verandering in. Om te kunnen bouwen hebben we geld nodig. Bij de woningwetwoningen komt het geld van de overheid. En de over heid vraagt iets voor dat geld. Om een zo hoog mogelijke premie te krijgen, moet de architekt zien, dat hij binnen een zo gering mogelijk aantal kubieke meters een zo groot mogelijk vloer oppervlak creeert. Bij dat vloeropper vlak behoren dan een aantal kamers: het vloeroppervlak moet zo ekono- misch mogelijk opgedeeld zijn. Op de begane grond komen behalve de woon kamer een keuken en een toilet. Op de verdieping komt behalve de slaap kamers een douchecel. Om deze ele menten komen wandjes. Dit geheel ligt vast in de voorschriften." „Is het werken met die voorschrif ten voor de architekt een belemme ring?" „Enerzijds is het vastleggen van die voorschriften goed Er moeten mini- mum-eisen zijn, die de burger be schermen tegen die toestanden waar hij in een keuken-geen fornuis blijkt te kunnen plaatsen, of waar geen berg ruimten aanwezig zijn. Anderzijds wer ken nu vele architekten naar die mini mum-voorschriften toe. Zodra een ar chitekt in een woning iets extra's wil gaan doen, dan zit hij omhoog met de prijs. Voor de woningwetwoning is dat extra te duur geworden. En de archi tekt zou de mensen toch graag wat comfort willen geven." „Aan welk soort woningen is er volgens uw inzichten de meeste be hoefte?" „Als we spreken over de afmetingen van de woning: er is vraag naar de kleine en de goedkope woning. Die vraag hangt samen met het feit, dat de een rijtje gezet. Het gebouw moest sterk zijn en het mocht niet te veel geld kosten. We brachten bezoeken aan industrie hallen De gewone baksteen met tegel werk bleek de beste oplossing te zijn, maar niet de eenvoudigste, gezien de langere bouwtijd. Het metselwerk moest in de zomer vallen, maar 's zo mers worden ook de Spaanse pepers geoogst. We besloten tegelijk op een bepaalde plek te gaan bouwen en pepers te gaan inleggen. Toen de vloer was ge maakt, zetten we de tonnen erop. Toen de tonnen er stonden werd daar een staalkonstruktie over heen ge bouwd. Het dak erop, de muren erom heen. Inpakken en wegwezen. Inmiddels had ik de funktie gekregen van projektleider. Een leuke opdracht was de bouw van een bungalow van 2.400 De aula van de Algemene Begraaf plaats te Zeist. Na zes jaar Zeist werk ik nu twee jaar in Maarn. Sinds ik in de woning bouw zit, krijg ik grijze haren". „Is het repeterende element voor u een nadeel?" „Het repeterende elejnent bespaart natuurlijk tijd en kosten. In de woning bouw denk ik echt aan elementenbouw. Ik probeer zoveel mogelijk met dezelfde kozijnen, dezelfde binnenwanden te werkem Ik probeer bij de woningbouw echt zelf in dat huis „te gaan wonen" En ik vraag me dan af: Hoe zal ik die deur laten draaien. Zou ik het fijner vinden, dat de wasbak daar of daar zat. Het aardige van de elementenbouw is, dat je de elementen op verschil lende wijzen kunt groeperen, waardoor je variaties krijgt Als je ook in het stedebouwkundig plan iets mag doen en als je variaties in de woningbouw mag maken, dan kan je hoofdkonstruk- tie konstant blijven, maar dan kun je es een uitbouw aan de voor- of ach terzijde maken, of zodanige voorzie- m3 voor een gezin met 9 personen. Door de vriendjes en vriendinnetjes die daar kwamen kon je het aantal kin deren verdrievoudigen Het huis was groot, maar moest bijzonder eenvoudig te onderhouden zijn. Alle wanden wer den van schoon metselwerk, alle vloe ren kregen plavuizen. De plafonds kre gen houten schrootjes. Om dit alles te realiseren: een flinke woonkamer, ze ven flinke slaapkamers, een speelka mer, een stallingruimte voor 3 auto's en boten, was een persoonlijke inzet nodig. Er lag in de vloer 2 kilometer elek- triciteitspijp, die op de juiste plaatsen naar boven moest komen in het schone metselwerk van de muren. Met de luchtverwarming moest je er op toe zien, dat er geen uitblaasrooster werd aangebracht op de plaats, waar een bed kwam te staan De begane grondvloer bevatte 70 m3 beton. Bij de bouw van zo'n huis heb je het direkt kontakt met degenen, die gebruik gaan maken van het huis De opdrachtgever en jijzelf kunnen de eigen gedachten over het wo nen en leven in dat huis naar voren brengen en uitwisselen. Dat mis je inde woningbouw. ningen treffen, dat de bewoners dat later zelf kunnen doen Dat is wat ik bedoelde met dat heggetje. Stede bouwkundig kun je pleintjes creeren door twee woningblokken wat dichter bij elkaar te zetten Daar is het plan Gouda een goed voorbeeld van. Dat kreeg het predikaat van experimenteel, omdat er inspraak was voor de toekomstige bewoners over het totale plan. Daar is bijvoor beeld uitgekomen, dat sommige men sen de berging vóór, anderen achter wilden hebben. Als architekt moet je dan de war rige opmerkingen, die sommige men sen maken, op de juiste wijze kunnen vertalen. Aan de hand van maquettes werd alles uitgelegd; de leek is niet in staat om ten aanzien van de proble matiek zijn argument af te weten ten opzichte van het totaal. De mensen moeten er van tevoren van doordron gen zijn, dat niet alles kan. De in spraak moet wel gerealiseerd kunnen worden. Als bouwers moeten we er voor zorgen, dat er in die wooncom- Zie pag. 5 De achterzijde van een prachtige bun galow aan de Lassuslaan in Bilthoven De voorgevel van een prachtige bun- ow aan de Lassuslaan in Bilthoven

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1974 | | pagina 3