Idventswijding van de NCVB
Leusden-Zuid
lezellig ingerichte zaak met
eel keus
HET VERDWENEN GOUDLAND
INFERNO
JACK VAN DE
SCHADUWEN
EEN SOLITAIR
IN DE RUIMTE
OORLOG MET
DE ROBOTS
DE KOMST VAN
DE CHAOS.
LAGERIJ SCHAKEL OPENDE
I
|jl)AG 13 DECEMBER 1974
LEUSDER KRANT
9
TOEKOMST EN TECHNIEK
O
IN DE LITERATUUR
VAN VANDAAG
en een zeer beroemd kruisvaarder.
Vooral diens zwaard Balingore speelt
een zeer belangrijke rol in dit gebeu
ren Laumer hutselt hierbij allerlei
geschiedkundige feiten door elkaar,
laat maatschappelijke ontwikkelingen
samengaan, zodat er bijvoorbeeld
auto's en bommenwerpers worden ge
bruikt in een overigens feodale, middel
eeuwse maatschappij Hij mag dat doen
als SF-schrijver zolang het resultaat
science fiction is. Nou, Laumer is
daarin ruimschoots geslaagd, zodat
,,De toekomst van de chaos", evenals
het eerste deel, een subliem stukje
fantasy en science fiction is gewor
den. Ingewikkeld zo nu en dan, maar ja,
is het hele leven niet ingewikkeld?
Ik kan u deze dubbelroman van harte
aanbevelen. En als u van de goede
Sint een boekenbon hebt gekregen, wat
let u dan om het boek aan te schaffen?
Inferno, door Fred Geoffrey
Hoyle 1973 Oorspronkelijke titel
..The inferno", vertaald doorH J
Oolbekkink Uitgegeven door de
uitgeversmaatschappij Born te
Amsterdam in haar speciale SF-
reeks nr. 57.
De uitgeversmaatschappij te Am
sterdam is sinds kort wat haar SF-
reeks betreft, overgestapt op een ander,
robuuster formaat. Met handhaving van
de vormgeving. Of het direkt een ver
betering is, weet ik niet De redaktie
van de SF-reeks is nog steeds aan het
zoeken naar een definitieve vorm, als
u het mij vraagt en ik betwijfel of die
vorm op dit moment aansluit bij de
wensen van de lezer. Het lijkt er op,
dat de ontwikkeling van het pocket
boek steeds meer in de richting van de
paperback gaat, naar het duurdere boek
dus. Voor mij hoeft dat niet. Ik ben
tevreden met een pocket, waarin uit
eindelijk hetzelfde te lezen is, maar
waar je minder voor betaalt. Ik stel
voorop, dat het boek voor iedereen
bereikbaar moet zijn. Het streven naar
duurdere uitgaven zal die bereik
baarheid volgens mij verminderen.
Maar goed, dit even terzijde. Ook
al past ..Inferno" van Fred en Geof
frey Hoyle dan niet meer in de bin
nenzak van mijn colbertjasje, dat wil
niet zeggen, dat het er minder lees
baar om is
Fred Hoyle is geen onbekende Het
is de man, die zowel op het gebied
van de wetenschap (astronomie) als
op het terrein van de SF zijn sporen
heeft verdiend Hoyle is een man van
de praktijk en zijn verhalen zijn daar
ook meestal op afgestemd Dat wil
zeggen, dat zijn verhalen een zekere
waarschijnlijkheidswaarde bezitten,
die veel andere SF-romans missen,
doordat teveel van de fantasie van de
schrijver is verwerkt en te weinig
van de huidige wetenschappelijke uit
gangspunten
Hoyle schreef „Inferno" zo n jaar
geleden samen met ziin zoon Geof
frey. Ik weet niet wat de inbreng van
zijn zoon is geweest, het doet er
eigenlijk ook weinig toe. In haar to
taliteit is het boek geslaagd te noe
men, ook al had ik het liever wM
populairder geschreven gehad Vader
en zoon Hoyle beschrijven in ..inferno"
de gevolgen van een quasar (een ont
ploffende ster) in de melkweg, waarvan
de straling in de richting van de aarde
wordt gestuwd Die straling is ver
nietigend voor de aardse ecologie en
de gevolgen zijn dan ook niet te over
zien De hoofdfiguur uit het boek. een
wetenschapsman die met een kweek-
reaktor bezig is, voorziet echter wel
ongeveer wat er staat te gebeuren
als hij de quasar heeft ontdekt. Hij
neemt voorzorgsmaatregelen.
Mijn bezwaar tegen de inhoud van het
boek is voornamelijk gericht tegen
de talrijke wetenschappelijke for
mules, waarmee Hoyle zijn theorie van
de vernietigende straling verdedigt.
Daarmee wordt de doorsnee sf-lezer
afgeschrikt Bovendien is het alleen te
begrijpen voor de insider Ik neem
tenminste aan, dat het goede formules
zijn en geen nep Pas in het tweede
deel van het boek maken de formules
plaats voor de realiteit van het toch
wel verschrikkelijke gebeuren Hoe
wel dit laatste al op verschillende
manieren door verschillende SF-
schrijves is beschreven. Hoyles be
schrijving is niet de beste
Zoals gezegd: in haar totaliteit is
het boek wel geslaagd te noemen, ook
al acht ik het Diet juist, dat weten
schapsman Hoyle zijn theorieen op deze
wetenschappelijk wijze als science fic-
tion-schrijver de wereld inzendt.
Jack van de schaduwen, Roger
Zelazny. 1971. Oorspronkelijke ti
tel: Jack of Schadows. Vertaald
door Ruud LÖbler Uitgegeven door
de uitgeversmaatschappij Het
Spectrum in haar Prisma-SF-
reeks nr. 1565.
,,Jack van de Schaduwen" van de be
kende Amerikaanse schrijver Roger
Zelazny is al enige tijd geleden door
het Spectrum uitgebracht, maar om
volledigheid te betrachten toch op deze
plaats een recentie van dit overigens
uitstekende boek Roger Zelazny is
een veelschrijver. Dat is zelfs in Ne
derland te merken, waar de uitgeverij
het Spectrum aan de lopende band wer
ken van Zelazny uitgeeft. Toch is Zelaz-
ny's werk niet altijd even goed van
kwaliteit. Ik noemde in deze rubriek
reeds de Amber-triologie, die ik dui
delijk minder SF vond dan zijn vorige
romans. „Jack van de Schaduwen" be
nadert enigszins de kwaliteit, die
Zelazny bereikte in zijn voor mijn
gevoel tot nu toe beste boek: Heer van
het licht (eveneens een Prisma-boek).
Wat Zelazny in ,,De Heer van het
Licht" uithaalde (mytholgie en relij
gie ombuigen tot zuivere SF) doet hij
in „Jack van de Schaduwen" eveneens,
zij het op een iets andere wijze. Even
als in „Heer van het Licht" was het
eigenlijk moeilijk te bepalen of het ver
haal zich nu in het verre (mytholo
gische) verleden afspeelde of in een
(verre) toekomst Op zich is dat al
knap. In „Jack van de Schaduwen" is
de behandeling van het verhaal gericht
om het kontrast tussen licht en duister
nis. De aarde kent twee delen een
lichte zijde en een duistere zijde. Dat
betekent, dat de aarde nog niet roteert
of niet meer roteert.
Aan de heldere zijde van de aarde
heeft zich de technologie ver ontwik
kelt, compleet met computers en dat
soort zaken, kenmerkend voor een
ontwikkelde maatschappij. Aan de duis
tere zijde van de aarde viert de magie
hoogtij. De mensen die daar leven,
hebben geen ziel, maar wel meerdere
levens. Zij kunnen vrij vaak sterven om
dan toch weer terug te keren. Dat
overkwam Jack van de Schaduwen ook,
die zijn hoofd kwijtraakte, maar toch
ongedeerd na een overigens erg ver
moeide tocht door de diepe duisternis,
weer terug kwam om wraak te nemen.
Die wraak mondt tenslotte uit in een
kompleet inferno, waarin de roterende
beweging van de aarde weer wordt
hersteld
Zelazny schreef met „Jack van de
Schaduwen" een uitstekend boek, maar
haalde daarbij niet het niveau van „Heer
van het Licht" Toch maar gaan lezen,
vind ik.
Een solitair in de ruimte, door
Fredric Brown. 1957. Oorspron
kelijke titel: „Roque in the space",
vertaald door R Germerraad Uit
gegeven door de uitgeversmaat
schappij Bruna Zn te Utrecht in
de Zwarte Beertjes SF-reeks nr
33
Fredic Brown schrijft zijn SF-ver-
halen en romans met humor. Dat is
ook het geval met „Een solitair in
de ruimte", waarin Brown de lotge
vallen beschrijft van Crag, een ras-
boef en mensenhater, die als hij ge
grepen wordt voor de enige misdaad,
die hij toevallig niet heeft begaan,
vastbesloten is zich letterlijk dood
te vechten om aan de psycher, de
aanpassingsmachine, te ontkomen Een
uitgangspunt, dat door enkele SF-
schrijvers van naam reeds is gebruikt,
maar Brown zou Brown niet zijn, als
hij het niet origineel uit zou werken.
Crag komt in kontakt met een mach
tige rechter, ontsnapt aan de aan
passingsmachine door in te gaan op
een aanbod van die rechter en ver
zeild dan in allerlei avonturen. Brown
introduceert dan een denkende asteroïde
een solitair, een geisqleerde enke
ling. die nog nooit in kontakt is geweest
met enig ander denkend wezen tot het
moment dat hij de solitair Crag ont
moet. die dan reeds het heden met
het eeuwige heeft verwisseld
Humor en spanning wisselen zich
af en maken het boek tot een plezie
rige ontspanning, zonder dat Brown
zich teveel verliest in allerlei ongeloof
waardige zaken Het blijft een gewoon,
menselijk verhaal, waarin slechts de
onwaarschijnlijkheid van de SF is ver
werkt tot een verrassend slot. Een
happy end, tussen haakjes.
Een fijn boek.
Oorlog met de robots - door
Harry Harrisson. Samenstelling
Aart C. Prins, vertaald door
C A G. van den Broek. Ver
halenbundel. uitgegeven door de
uitgeversmaatschappij Bruna Zn
in haar speciale Zwarte Beertjes
SF-reeks nr 32
Harry Harrisson is in Nederland niet
onbekend. In verschillende fondsen
kwamen romans van hem uit, maar
hij is tevens een meester op de korte
baan. Aart Prins verzamelde voor
Bruna een aantal van zijn beste korte
verhalen en het resultaat is de bun
del „Oorlog met de robots"
Harrison bedrijft in veel van zijn ver
halen naast een heerlijke humor ook
een flink portie satire In verschillen
de verhalen uit deze bundel kornt dit
dan oók weer duidelijk boven drijven.
Er zijn honderden mensen geweest
die zicfc hebben gebogen over het ge
heim van Stonehenge Harrison lost dat
probleem in een handomdraai op door
middel: van een ingewikkelde machine
die in de tijd fotografeert. Hoewel
de twijfel over het ontstaan van Stone-
hengse blijft toch bestaan
De bureaucratie wordt op de hak
genomen in „Ambtenaar", terwijl ge
harde ruimtevaarders in de boot wor
den genomen in het verhaal „De vlucht-
nabootser" In „De reddingsoperatie"
beschrijft Harrison de landing van een
buitenaards wezen in een nogal ge
isoleerd gebied, midden tussen vis
sende Joegoslaven.
Bijzonder sterk is het verhaal „De
lijkenvreters", een vlijmscherpe sa
tire op de transplantatiedienst van de
toekomst. Indoctrinatie 'door middel
van kinderspeelgoed wordt eveneens
onder de loupe genomen in „Ik doe
altijd wat Teddy zegt" en Amos Cabot
wordt op irriterende wijze gekonfron-
teerd met het systeem van mailing
Tenslotte het verhaal „Oorlog met de
robots", één van de beste uit de bun
del.
Harry Harrison op z'n best!
Bert Vos
Hyffy yan^Brak^L
-62-
ln een van die papieren, een brief
van koning Emanoel van Portugal, aan
Paus Leo X, een brief, die dateerde uit
1513, was sprake van een pas ontdekte
landstreek. Zamatra genaamd Bij die
briel was ook een landkaartje gevoegd,
getekend door een van 's konings zee
lieden, een zekere De Barros, waarop
zeer nauwkeurig was aangegeven, waai
de vindplaatsen van het goud zich be
vonden Hij noemde die plaats „Het
gebied der 1300 goudmijnen" Na ijve
rige kaartstudies kwam mijn grootva
der tot de ontdekking, dat die oude
was aan een gedeelte van de westkust
van Sumatra, precies op de equator.
De naam Zamatra had mijn grootvader
op het idee gebracht de kaart van het
eiland, dat men thans als Sumatra
kent, nader te vergelijken met die
oude tekening De opvallendegelijkheid
van naam, bracht hem inderdaad tot
de overtuiging dat hij goed gedacht
had: de overeenstemming der beide
kaarten was treffend'
De oude Césare van der Decken
besloot nu tot een stoutmoedig plan
Hij rustte een schip uit en vertrok
met onbekende bestemming. Dat was
in 1857.
In het jaar 1859 had hij het geheim
zinnige goudland gevonden en be-
taalde dat met zijn leven. Hij is aan
de cholera bezweken, iijdens de te
rugreis naar Europa Het wrak van
zijn schip werd in 1896 ontdekt door
een franse zeeman. Claude Vernier
genaamd, die het aantrof, drijvende ter
hoogte van het eiland Tristan de Cu-
na. Hij ging aan boord van het wrak en
trof er een aantal skeletten aan. bene
vens documenten en drie kisten goud
Bij die documenten waren brieven,
gericht en geadresseerd aan mijn va
der. Henri Van der Decken.
Deze zette het onderzoek voort In
1898. na de eerste succesvolle reis,
wordt de inmiddels door mijn groot
vader opgerichte rederij, naar Le Ha
vre overgebracht De zaken gingen goed
en in 1910 werd het Chateau La Roche
eigendom van mijn geslacht. Twee
jaar later kreeg mijn vader een fan
tastisch aanbod voor zijn concessie
van de Alaska Goldmines, die zich
sterk voor het raadselachtige Cphir
begonnen te interesseren. Zij verzoch
ten hem naar Amerika te willen komen,
teneinde een bespreking te houden en
hadden hun aanvankelijk bod inmiddels
verdubbeld. Een combinatie van geld
magnaten had zich achter de Alaska
Klondike Goldmines geplaatst, spe
ciaal voor de Ophirconcessie en men
deed mijn vader een bod van vijftig
millioen dollar Hij besloot om eens
te gaan praten, regelde zijn zaken,
stelde mij aan als zijn plaatsver
vanger en vertrok met de Titanic naar
Amerika Van deze reis is hij nimmer
meer teruggekeerd, want de Titanic
ging ten onder in 1912 Het reuzen-
schip was in aanvaring gekomen met
een ijsberg en zonk twee en een hall
uur na de fatale liotsing. Ruim 1400
mensen vonden de dood in de golven
Het is de ergste scheepsramp ge
weest. die ooit heeft plaatsgevonden
Het lot. dat mijn grootvader achter
haalde, wist ook hem te vinden Dit is
de tragedie van het geslacht Van der
Decken. dat elke nieuwe generatie een
zwaar offer brengen moet voor het
geheim van Ophir De rijkdommen, die
wij daarginds hebben weggehaald zijn
steeds betaald met een mensenleven
Ook ik heb mijn tol moeten betalen,
want de ban is nog steeds niet gebro
ken.. In het jaar 1912 ben ik in het
huwelijk getreden. Twee jaar daarna
werd ons een zoon geboren Zijn naam
was Edouard Van der Decken. Latei-
zou hij Edouard Vernier genoemd wor
den!
Met een kreet van verbazing was de
jonge man overeind gesprongen Twijfel
en vreugde tekenden zich al op zijn
gezicht. Hij wilde iets zeggen, maar
wisl niet hoe zijn gevoelens tot uitdruk
king te brengen Met trillende lippen
grepen zijn beide handen die van de
man tegenover hem. Grotedruppels pa
relden op zijn voorhoofd, terwijl tra
nen zijn ogen vulden
Toen sprak hij het woord, dat tot nu
slechts een begrip voor hem was ge
weest. doch thans een levende werke
lijkheid geworden was.
„Vader!"
Zacht legde de sterke, doch wel
gevormde handen van de gezagvoer
der zich op zijn wangen en diep ge
roerd klonk zijn stem, toen hij zijn
naam noemde
„Edouard! Jongen! ...MIJN
JONGEN'"
Lucienne Delarne was zachtjes op
gestaan en wilde ongemerkt het ver
trek verlaten Het onverwachte ge
beuren had haar sterk aangegrepen en
zij meende niets beters te kunnen doen,
dan vader en zoon thans alleen te
laten.
Toen zij de deur van de bibliotheek
reeds half geopend had. draaide kapi
tein Van der Decken zich plotseling
om
„Neen, lieve meid. Niet weggaan!
Ik heb je nodig, want wat ik thans ver
tellen moet .en dat is iets heel ern
stigs ...geldt evenzeer voor jou als
voor Edouard.'
„Enkele maanden na jouw geboorte
Edouard, brak de Wereldoorlog uit.
Met een bloedend hart nam ik alscbeid
van de vrouw die ik afgodisch liefhad
en van mijn kleine jongen
Men zond mij naar een sector, waar
zware gevechten werden verwacht, de
Marne. Daar liep ik mijn eerste ern
stige verwonding op en werd naar een
hospitaal in Parijs vervoerd. Na vier
maanden was ik weer geschikt voor de
dienst. Zo verliepen een paar jaar,
waarin ik slechts enkele malen met
een kort verlof thuis kwam
De herfst van 1917 naderde en ons
grote offensief weni ingezet. Op
een zekere dag kwam onverwacht een
verbindingsofficier van het Hooldkwar-
tier in onze sector Het was een ze
kere René Creumont, een vele laren
'ongere broeder van de magnaat Albert
Creumont Hij was mijn mededinger
geweest naar de hand van de beeld
schone Marcèle Berton, die haar even
wel aan mij schonk. Dat heeft René
Creumont nimmer kunnen vergeten en
vergeven, zoals kort daarop zou blij
ken.
EUSDEN - Dinsdagavond 10 de-
iber hield de Nederlandse Christen
uwen Bond afdeling Leusden-zuid
r adventswijding in wijkcentrum
Trefpunt".
levrouw Frens bespeelde het or-
ter ondersteuning van de liturgie
chtans. uitgegeven door de Ne-
laiidse Christen Vrouwen Bond
>r het motto „Weest daders des
rds en niet alleen hoorders". Ja-
is 1 vers 22.
i deze liturgie waren verschillende
pren uit het nieuwe Liedboek der
ien opgenomen, die gezamelijk wer-
gezongen. Er namen veel vrouwen
deze adventswijding deel, ondanks
onweer, dat over de daken van
aden kletterde met grote hagel-
jen
e vele brandende kaarsen gaven
Je decemberse duisternis een ge
lig warm licht. Verschillende le-
van de vrouwenbond declameer-
gedeelten uit de kerstliturgie en
was vaak even wennen aan de
iwe teksten. Ook het zingen der
iwe melodieen was niet altijd even
akkelijk.
'in Gabriël Smit werd het volgende
icht voorgedragen, dat kenmerkend
oor deze tijd.
„Een kind loopt langs de wegen.
Het is een timmermanskind.
Het komt veel mensen tegen.
Het heeft veel tegenwind.
Het loopt met beitel en met hamer.
Vriendelijk van huis tot huis
En biedt voor elke kamer.
Een gloednieuw glanzend kruis.
Maar de deuren blijven gesloten.
Men is van alles voorzien.
Van stofzuiger, radio, loten,
Een kruis en een naaimachien.
Een kind loopt langs de wegen
Het is een timmermanskind
Het komt veel mensen tegen.
Het heeft veel tegenwind
Na de pauze, waarin bij de koffie
een erg lekkere cake werd geserveerd
door de dames Van Oostrum, die beiden
hun 25-jarig huwelijksfeest hadden ge
vierd. las mevrouw S. Polak voor uit
„De grote verwachting" van Rudolf
van Reesd.
Mevrouw Kuyt tenslotte, sprak het
dankgebed uit
Dinsdag 14 januari 1975 vindt de
feestelijke avond plaats ter gelegen
heid van het 25-jarig bestaan van de
Nederlandse Christen Vrouwen Bond
afdeling Leusden-zuid. De avond wordt
om 17.30 uur begonnen met een brood
maaltijd waarvoor u zich kunt opgeven
bij het bestuur.
De komst van de chaos/Invasie
uit de dimensies. Keith Laumer
1965/1968 Oorspronkelijke titels
van deze bundelroman. „Assign
ment in nowhere" en „The other
side of time" Vertaling. Mike
Grothaus. Uitgegeven door Meulen-
hoff Nederland in haar SF-reeks,
nr. 77.
De Amerikaanse sciene fictionschrij-
ver Keith Laumer is in Nederland geen
onbekende meer, sinds van zijn hand on
der meer in Meulenhoff-reeks zijn
verhalenbundel „Dinochroom" ver
scheen. (In deze rubriek reeds eerder
besproken). Zijn SF-werk bestaat uit
twee delen: enerzijds zijn merk „nor
male" science fiction (flitsend snel,
verbeeldingsrijk en vaak onnavolgbaar
ingewikkeld), anderzijds zijn beroemde
Retief-verhalen. Zelf noemt Laumer
deze laatste funny stories": licht,
superkomisch werk, een sterk kontrast
met zijn gewone sf. „Ik wil de wereld
niet veranderen", zegt Laumer zelf,
„ik kan niet over aktuele onderwerpen
schrijven. Veel liever schrijf en besta
ik in een zelfgebouwde mist. Het be
langrijkste dat een mens doen kan is
van geest tot geest kommuniceren, door
schrijven dan wel door spreken".
Wat die zelfgebouwde mist van Keith
Laumer betreft: in zijn nu verschenen
dubbelroman ,,De komst van de chaos"
en „Invasie uit de dimensies" is het
inderdaad erg mistig. Niet dat de ver
halen niet goed zijn geschreven, dat wel.
Het zijn zelfs twee bijzonder boeiende
romans, zich afspelend in voor ons
eigenlijk ondenkbare werelden van an
dere tijden en dimensies
Het voor mij meest aansprekende
verhaal is „Invasie uit de dimensies,
waarin Laumer op onnavolgbare wijze
de avonturen beschrijft van kolonel
Brion Bantard, die verstrikt raakt in
de talrijke dimensies waaruit leven,
tijd en kosmos bestaat (volgens Laumer
dan). Door een knappe technische vin
ding is men in staat om al die dimen
sies te bereizen. Het is alleen jammer,
dat grote gedeelten van die dimensies
zijn verwoest, toen de vinding in een
experimenteel stadium was en de ge
volgen van het gebruik niet bekend wa
ren. De verwoeste gedeelten noemt
men de chaos. Uit één van de dimen
sies komt een onbekend mensenras
om de andere bevolkingen in de overige
dimensies te veroveren.
Dat is het uitgangspunt van het ver
haal en het zou me werkelijk tever
voeren om dat allemaal nader te gaan
uitleggen. Laumer kan dat veel beter,
ook zullen de incidentele SF-lezers er
misschien wat moeite mee hebben, want
het is wel erg spannend geschreven,
maar of het technisch ook allemaal
zo klaar als koffiedik is, betwijfel ik.
Het tweede deel van deze dubbel
roman sluit eigenlijk op de eerste aan,
want het verhaal speelt zich in de
zelfde door Laumer geschapen wereld
van dimensies en nul-lijnen. „De komst
van de chaos" moet afgewend worden.
Het is alleen de vraag hoe en wat in
dit verband belangrijker is: waarom
verandert de wereld langzaam maar
zeker in een chaos? Laumer grijpt in
dit verhaal terug op het oude - veel-
beschreven thema van Richard
Leeuwenhart, ridder van de ronde tafel
-EUSDEN/CENTRUM - Dinsdag-
od 10 december opende „Slagerij
Jkel" zijn deuren om zijn klan-
zakenrelaties en familie de nieu-
vinkel te tonen.
Ie firma Schakel was een van de
nigen waarbij men ook aan de Noor-
inslag terecht kon en vergeleken
rbij is de zaak er enorm op voor
gegaan.
IeQ kan nu beschikken over een
ate van 77 m* terwijl de opper
de van de oude noodwinkel slechts
Dz bedroeg.
Natuurlijk heeft ook de klant hier
profijt van, want het assortiment is
nu veel uitgebreider. Ook voor de heer
Schakel is het veel gemakkelijker wer
ken, want men beschikt over een flin
ke ruimte achter de eigenlijke win
kel. Hier kan van alles klaargemaakt
worden
Helaas is door dit alles wel de zaak
in Leusden-zuid verdwenen, maar men
zag in het centrum nu eenmaal meer
mogelijkheden.
De nieuwe winkel is ontzettend ge
zellig en dat komt voornamelijk om
dat niet alles even wit en glanzend
is. Er is veel met hout gewerkt.
De balken boven de toonbank met de
olielampen en de boerenvalletjes ge
ven een aparte sfeer
De toonbank is 6 meter lang, maar
ook de etalage is gekoeld, zodat men
totaal 101/2 meter koeling ter be
schikking heeft.
101/, meter is een heel eind als men
er vlees in kwijt wil en er is dan ook
van alles te vinden; niet alleen diver
se soorten vlees maar ook salades,
paté, croquetten en ga zo maar door.
De vleeswaren hebben een plaatsje
gekregen tegen de achterwand en zijn
erg overzichtelijk opgesteld. De klant
kan hierdoor precies zien wat er te
krijgen is en zo zijn keus maken.
Al met al kan gezegd worden dat de
heer en mevrouw Schakel trots mogen
zijn op deze zaak, die een welkome
aanwinst is in onze gemeente.
