Ill JEU JOURNAAL
longer in de wereld
Vooral een zaak van een slechte verdeling
Giro Novib
Vergaderen en
nog eens vergaderen
Milieuzorg in Sneek en Zoetermeer,
ofwel worstelen met 'n bekend probleem
Plantgat en steunpaaltje
WERK
GROEP
BESTEM
MINGS
PLANNEN
19 december 1974.
Honger in de wereld: Wat heeft dat
nou met Leusden te maken? Moet er
nou in een milieu-krant zo nodig iets
ceschreven worden over zo'n mon
diaal probleem? Het is toch geen
plaatselijk nieuws en het heeft niets
met het milieu te maken!
Bovendien moeten we oppassen niet
10 belerend te zijn, geen dreigende
vingers op te steken etc. etcTij
dens de redaktievergadering zijn de
irgumenten om dit onderwerp niet in
het Milieu-Journaal op te nemen, tal
loos en worden met overtuiging ge
bracht. Maar toch komt de vraag bo-
rendrijven: waarom zouden we hier
over eigenlijk niets zeggen? Oké, het
is geen plaatselijk probleem. In Leus
den zal niemand van honger sterven;
hoogstens van overvloed. (Misschien al
één reden? Wat zijn plaatselijke pro
blemen trouwens? Dat is ook een
rekbaar begnp. De oplossing van mon
diale problemen begint immers veelal
bij het individu, begint onder andere
bij ons in Leusden.
Is het geen afschuwelijke luxe, of wel
licht struisvogelpolitiek, om in een
milieu krant te zwijgen over het feit
dat miljoenen mensen jaarlijks sterven
door ondervoeding? Is de opzet van
het Mi lieu-Journaal niet onder andere
om te komen tot een mentaliteits
verandering, tot een bewuster gedrag
ten aanzien van de leefomgeving in de
ruimste zin van het woord?
Er zijn in Nederland tientallen tijd
schriften, speciaal voor dit doel, opge
richt. De financiële moeilijkheden,
waarmede dit soort uitgaven veelal
samengaan, doet het vermoeden post
vatten, dat de verstrooiiende lektuur
veelvuldiger wordt gelezen. Je kunt in
Nederland nog altijd beter een sport
krant beginnen dan een Milieu-Jour
naal.
Is juist een huis aan huis bezorgde
krant niet dé kans om een wezenlijk
probleem aan de orde te stellen?
Kan een juist inzicht in de bestaande
voedselsituatie in de wereld, hier ter
plaatse een mentaliteitsverandering
teweegbrengen en daardoor iets veran
deren aan de ondervoeding in de
Derde Wereld?
Ja, dat kan. Het zal niet onmiddellijk
meetbaar zijn, maar als we er allen van
overtuigd raken, dat wij niet door
kunnen gaan ons goede leventje te
leven ten koste van onze medemensen
elders op de wereld, dan zal dat uit
eindelijk tot een rechtvaardiger ver
deling van voeding en andere zaken
leiden.
Overigens gaat het argument, dat onze
eetgewoonten niets met het milieu te
maken zouden hebben, al helemaal
niet op.
We citeren uit 'Voedsel in Nederland'
van L. Reijnders en R. Sijmons
(hoofdstuk 5):
'Los van overwegingen van dierenleed
heeft deze wijze van voedsel pro
duceren (bio-industrie) het nadeel dat
er, zeker bij concentratie van een be
paalde soort bio-industrie in één
streek, plaatselijk enorme mestover
schotten ontstaan, met als gevolg ver
vuiling van het oppervlaktewater'.
Dan praten we nog maar niet over de
tonnen insecticiden, die ten gunste
van een optimale kwaliteit en kwanti
teit van de oogst worden toegepast of
over de gigantische hoeveelheden huis
houdelijk afval: verpakkingen, conser
venblikken, flessen etc. etc.
Over de relatie tussen onze vleeskon-
sumptie en de honger in de wereld
schrijft men in bovengeciteerd boek:
'een koe moet 21,4 kilo eiwit opeten
wil zij één kilo eiwit voor menselijke
konsumptie produceren. Voor varkens
ligt dit getal lager (8,3 op 1), evenals
voor kippen (5,5 op 1). Nog schrijnen
der wordt dit beeld wanneer we weten
dat ons Nederlandse slachtvee voor
een deel gevoed wordt met de bijzon
der eiwitrijke sojabonen uit de Derde
Wereld. Maar ook eiwitrijke granen uit
eigen land worden tot veevoer ver
werkt, terwijl het zeer goed mogelijk
is deze rechtstreeks tot goede en
smakelijke (en vaak veel gezondere)
maaltijden voor de mens te verwer
ken'.
Sicco Mansholt zegt het rigoureuzer:
'onze karbonaatjes kosten elders men
senlevens'.
Honger hoeft niet
Hoe paradoxaal het ook moge klin
ken: er is geen echt wereldvoedsel
probleem. Per hoofd van de bevolking
worden er genoeg calorieën geprodu
ceerd. En ook voor wat betreft eiwit,
is het vooral een verkeerde verdeling
dan een te geringe produktie, die men
sen doet hongeren.
Volgens Colin Clark in 'Man and his
Future', Churchill London 1963, is
het zo, dat op de totaal bebouwbare
gronden in de wereld genoeg voedsel
verbouwd kan worden voor 45 miljard
mensen (momenteel telt de wereld
bevolking 4 miljard mensen). De
export uit arme landen van ongeveer 2
miljoen ton hoogwaardige eiwitten
naar het rijke westen, is zonder meer
schandalig. 90% van de wereldvismeel-
produktie gaat als veevoer naar de
rijke landen!
Het stille geweld
De 2e wereldoorlog kostte in 5 a 6
jaar circa 55 miljoen mensenlevens.
Circa 10 miljoen, veelal jonge, levens
per jaar.
De wijze, waarop momenteel het be
schikbare voedsel op de wereld wordt
verdeeld kost 20 miljoen, veelal jonge,
levens per jaar!
U en ik maken een stevige kans onze
70ste verjaardag te vieren. Een Zuid-
Amerikaan mag blij zijn als hij zijn
dertigste haalt!
Ieder jaar staan we in Nederland op de
4e mei even stil voor de slachtoffers
van de 2e Wereldoorlog. Als dat ge
beurt uit een gevoel: 'dat nooit meer,
laat de vrede ons niet weer ontglip
pen', dan is dat goed. Maar kunnen we
wel over vrede spreken, waar zoveel
stil geweld zoveel mensen het leven
ontneemt.
Zullen we over 10, 20 jaar ook veront
schuldigend uitroepen: We hebben het
niet geweten!
Dat is dan een leugen of we moeten
op grote schaal aan struisvogelpolitiek
doen. Laten we ons niet dagelijks aan
onze té overvloedige maaltijden de
vrede ontglippen? Het lijkt toch al te
zeer voor de hand te liggen, dat uit
gebuite mensenmassa's, die niets meer
te verliezen hebben, hun toevlucht
gaan nemen tot geweld! (B.v. een
aanval van desperado's op één onzer
kernenergie-centrales. Barbaarse terro
ristenEn dan wordt wat nu een
mondiaal probleem lijkt, een heel
plaatselijk, ja heel persoonlijk pro
bleem.
Hierboven: etensblikjes in de rij.
Foto's Victor Lamont.
Ter illustratie van de scheve verhou
dingen in onze wereld, zijn de vol
gende gegevens, ontleend aan een
radio-lezing van Dr. A. L. Constandse,
onlangs voor de V.P. R.O., wel
sprekend.
'De Derde Wereld moet elk jaar 20
miljard gulden opbrengen aan rente en
aflossing, die het Westen weer rijker
maken en de armen nog armer. Nu
vormt die schuld een fantastisch be
drag (200 miljard). Maar zou dit niet
zijn kwijt te schelden? U moet dan
weten dat die 200 miljard gulden pre
cies het kapitaal vormen, dat de
Verenigde Staten in één jaar uitgeven
voor hun bewapening. Voor de oor-
logsvernietiging besteedt de wereld in
totaal per jaar meer dan 500 miljard
gulden. Met een beperkte bezuiniging
zou men de schulden van de arme
volken kunnen kwijtschelden. Maar
het tegendeel gebeurt: elk jaar worden
enorme hoeveelheden wapens geleverd
aan de leiders en vorsten van de ver
pauperde volken, om die massa's er
onder te houden. Maar die paupers
moeten wel de miljoenen betalen, die
het Westen voor de leveranties eist.
In Rome (op de Internationale Voed-
selconferentie van de Verenigde Na
ties) is gezegd dat men jaarlijks 13
miljard gulden nodig zou hebben voor
investeringen, om in de komende tien
jaar verdere hongersnood te voor
komen. Als men nu 3% (let u wel,
slechts drie procent) zou bezuinigen
op de bewapening kon dit bedrag
bijeen worden gebracht. Maar het
gebeurt niet.'
Tweede rapport van de Club van
Rome
'Door een dramatische samenloop van
omstandigheden zal de huidige hon
gersnood in de Derde Wereld, met
name in de Sahel en India, al in 1980
uitgroeien tot een wereldhongersnood
van ongekende omvang, die pas over
25 jaar zijn hoogtepunt bereikt en
intussen aan minstens 1 miljard men
sen het leven zal kosten'.
'Met de huidige landbouwtechniek, de
bekende opbrengsten, de vaststaande
groei van de wereldbevolking en de
vastgestelde vermindering van het
aantal bebouwbare agrarische hectares
grond, neemt de hoeveelheid voedsel
per hoofd m de wereld al sinds 5 jaar
af.
In een regionaal model voor Z. Azië,
uitgaande van de meest gunstige om
standigheden (afneming geboorte
overschot tot nul, maximale bewer
king van alle beschikbare en geschikte
grond, optimaal kunststofgebruik etc.
etc.) blijkt desondanks het eiwittekort
na 1980 met 50 miljoen ton per jaar
te stijgen. Een invoer van 500 miljoen
ton graan per jaar uit de geïndustriali
seerde landen zou nodig zijn. Behalve
het feit, dat zo'n overschot niet be
staat, zouden de transportmogelijk
heden volstrekt ontoereikend zijn.
Conclusie: 500 miljoen kinderen, 500
miljoen volwassenen zullen door de
honger sterven.'
Het rapport eindigt met: 'De moge
lijkheden, die de mensheid nog ter
beschikking staan om een gewel-
dadige catastrofe te vermijden, wor
den steeds geringer. Vertragingen bij
het nemen van de nog resterende be
slissingsmogelijkheden hebben in de
ware zin des woords ontzettende ge
volgen. De wereld moet een samen
werkend systeem worden, anders
wordt zij door haat, conflicten, oorlog
en crises volledig verscheurd'.
Kerstmis 1974
'Al die vreselijke feestdagen: bakken,
braden, koken, je staat de hele dag in
de keuken', onlangs verzucht door een
collega-huisvrouw Wel iets anders dan
rijstkorreltjes zoeken tussen het zand,
onlangs gezien in een IKOR-program-
ma over de Sahel De kontrasten zijn
onwezenlijk groot en het zal U duide
lijk zijn na dit verhaal, dat we wat
moeite hebben met het samenstellen
van een feestelijk kerstmenu in ons
'Kookhoekje'. Het liefst sloegen we
het maar helemaal over. Anderzijds
gaat het niet om dat handjevol feest
dagen per jaar. Het gaat om een
minisering, normalisering van het
dagelijkse leven en dat dan weer niet
beperkt tot ons eten en drinken. Als
we opnieuw geleerd hebben (en dat
zal moeilijk genoeg zijn) alleen het
noodzakelijke te konsumeren, dan
zyn feestdagen weer heerlijk om voor
bereid en gevierd te worden. En dan is
een feestelijk menu echt wel op zijn
plaats.
Omdat niets zó frusterend kan zijn,
dan het lezen van een afgrijselijk, zelfs
beschuldigend verhaal, waarna een
zinvol idee ontbreekt voor een daad
werkelijke leniging van de nood, geven
wij U hierbij het gironummer van
NOVIB ten behoeve van hulp aan de
minst bedeelden. Het is maar een sug
gestie!
Hoewel, het blijven incidentele drup
peltjes op een gloeiende plaat. De
blijvende oplossing voor dit probleem,
evenals voor alle mondiale problemen
(o.a. het milieu) kan slechts via ver
andering van (machts)structuren
plaatsvinden. Deze uiterst urgente
veranderingen vereisen politieke be
slissingen en u weet, de politiek begint
hier, in Leusden, bij de partij van uw
keuze. Aan die partij moet u duidelijk
laten we'ten wat u vindt, wat er moet
gebeuren.
W.E.
NOVIB te Den Haag. Giro 645300
BRONNEN: Voedsel in Nederland
Lucas Reijnders, Rob Sijmons e.a.
Van Gennep Amsterdam, 1974
Vrij Nederland, Jaargang 35. 26 ok
tober 1974. Blz. 8.
-11>i
A.L. Constandse. Essay V.P.R.O. Vrij
dag 8-11-1974
N.R.C. Handelsblad 8 oktober 1974.
Tweede Rapport van de Club van
Rome. Nederlandse vertaling ver
schijnt binnenkort bij AGON-Elsevier.
De werkgroep bestemmingsplannen
vergadert, vergadert en vergadert
De werkgroep, bestaande uit 15 bur
gers uit de gemeente Leusden, werkt
zich tijdens haar vergaderingen door
stapels papieren (nota's geheten)
heen.
Zij bespreekt, oordeelt of veroordeelt
de inhoud van de nota's en komt tot
uitspraken welke als aanvulling, be
perking of wijziging van de oorspron
kelijke tekst ter kennis van de af
zender worden gebracht.
Deze afzender het college van bur
gemeester en wethouders - bestu
deert de voorgestelde wijzigingen en
zal deze al dan niet over nemen en
verwerken in de vervolgens uit te
brengen definitieve nota.
Tot op heden zijn door de werkgroep
de volgende stukken behandeld:
a. 'Uitgangspunten, randvoorwaar
den en doelstellingen voor de
ontwikkeling van Leusden-centrum";
De hierop door de werkgroep voor
gestelde wijzigingen zijn reeds be
studeerd door het gemeente-bestuur
en grotendeels akkoord bevonden,
waarmee duidelijk wordt aangetoond,
dat de werkzaamheden van deze werk
groep wel degelijk zinvol zijn.
b. de deelnota's t. b.v. het pro
gramma van eisen (2e fase): no. 1
bevolking, no. 3 wonenen woon-
milieu, no. 5 werken, no. 6 verkeer en
Vervoer.
De resterende deelnota's: no. 2 natuur
en landschap, no. 4 voorzieningen en
no. 7 economische uitvoerbaarheid,
zullen zodra deze aan de werkgroep
worden aangeboden worden be
handeld.
Wellicht is het goed om vanaf deze
plaats er nog eens op te wijzen, dat de
werkgroep niet zelf de bestemmings
plannen voor de 2e fase ontwerpt
(daarvoor mist zij ten enenmale de
tijd, capaciteit en mogelijkheden) wel
fungeert zij als een kritisch klankbord
voor de door de gemeente opgestelde
nota's en plannen, waardoor ge
durende het gehele planproces bij
gestuurd kan worden.
Op zich een unieke zaal.
Het bovenstaande in feite een sum
miere opsomming van hetgeen door
de werkgroep bestemmjigsplannen is
gedaan - is naar deze groep aanneemt
c.q. hoopt volledig bektnd bij alle
Leusdenaren.
Welhaast iedere 14 dagen toch ver
schijnt een uitvoerig verslag van de
vergadering in de Leusdjr krant, wor
den teksten van de te behandelen
nota's en door leden van de werk
groep geproduceerde stukken volledig
afgedrukt. Bovendien worden plaats,
datum, uur en onderwerp van de vol
gende vergadering bekend gemaakt.
En tochWaar blijven de burgers
van Leusden (de enkele trouwe klan
ten niet te na gesproken) die samen
met de burgers in de werkgroep de
problemen te lijf moeten gaan of er
inzicht in moeten gaan krijgen?
Of mag de werkgroep aannemen, dat
de bevolking zo volledig achter de
werkgroep staat en zo volledig ver
trouwt op de goede wil en kennis van
de burgers, die mede namens hen om
de 2 a 3 weken een avond in de raad
zaal mogen zitten, dat medeleven en
medewerken niet noodzakelijk is?
De toekomst zal uitwijzen of dit zo is.
Sneek
In 1970 werd opgericht 'Milieuzorg
Sneek' mede door toedoen van de
toenmalige wethouder Visser, die nu
in het CML zit. Evenals het CML
heeft Milieuzorg gewerkt als onafhan
kelijke organisatie, doch onder voor
zitterschap van een wethouder en met
deelname van vertegenwoordigers uit
allerlei groeperingen uit de bevolking.
Oorspronkelijk bestonden er twee
werkgroepen t.w. de groene (ten be
hoeve van planten) en de blauwe
(vooral t.b.v. water). Later kwam er
meer animo en ontstonden de werk
groepen 'milieu-zin' (voorlichting)
'consument', 'milieu in de stad' en
'bodem, lucht en water'. Doordat er
geen eigen milieu-journaal bestond
publiceerde de werkgroep milieuzin
regelmatig artikelen in de Sneeker
Courant en organiseerde o.m. een
rijtuig om candidaat-gemeenteraads-
leden ter stembus te brengen (1974)
als bijdrage aan de energiebesparing.
De werkgroep consument probeerde
vooral invloed uit te oefenen op het
consumentengedrag en trachtte daar
voor medewerking te krijgen van win
kels. Op het ogenblik is deze werk
groep sluimerende. De werkgroep
milieu van de stad'concentreerde zich
vooral op bomenaanplant, voetgangers
gebieden en verkeerstracés. Een hoog
tepunt in de recente geschiedenis was
het gevecht tegen een rondweg om
Sneek heen, die f 9 miljoen moest
gaan kosten. Als buitenkansje kan
deze werkgroep beschikken over enke
le bouwkundige studenten die een
studie opdracht moesten uitvoeren
over een stad als agrarisch centrum en
daarvoor Sneek kozen. Deze deskun
dige hulp op het gebied van uitbrei
ding en verkeersvoorzieningen leidde
o.m. tot een tentoonstelling (begin
1974) 'Sneek zoals het zou kunnen
worden'.
De werkgroep 'bodem, lucht en water
verontreiniging' wordt vooral geïnspi
reerd door een aantal leden van de
Vereniging tot Natuurbehoud die zelf
monsters kunnen nemen en analyse
ren.
In het begin van dit jaar waren er
stemmen om Milieuzorg Sneek geheel
los te koppelen van de gemeente,
zoals ook in Zoetermeer is gebeurd. In
de loop van 1974 is de ontwikkeling
echter net andersom geweest.
Milieuzorg is nu omgevormd tot een
officiële Milieuraad, adviserend aan de
gemeenteraad. De meeste leden uit
het oorspronkelijk comité zitten ook
in deze nieuwe raad, maar nu ook
twee raadsleden Het samenstellen van
deze Milieuraad heeft met enkele
moeilijkheden te kampen gehad. Zo
was er discussie of men zich slechts
tot de lokale milieu problematiek zou
moeten beperken (zoals in de concept
verordening stond), terwijl ook enig
politiek gekrakeel rond de benoemin
gen is ontstaan.
Hoe de Milieuraad precies verder gaat
functioneren zal nog moeten blijken.
Nadere informatie is o.m. te ver
krijgen bij de heer Postuma, Bordine
24, Sneek. TeL 05150-3957.
Zoetermeer
In 1970 nam een interkerkelijke werk
groep in het kader van het natuurbe
schermingsjaar het initiatief tot een
'Werkgroep Milieuhygiëne' Behalve
enkele particuüeren zaten in deze
werkgroep ook enkele gemeenteamb
tenaren. De werkgroep had in eerste
aanleg twee secties, t.w. voorlichting
en educatie naast oud-papier en glas.
De laatste sectie kwam enigszins in
problemen met reeds bestaande orga
nisaties (sportief en kerkelijk) die
oud-papier verzamelden. Wel werden
er meerdere glas containers in de ge
meente opgesteld en werd contact
opgenomen met de supermarkten.
Door veel publiciteit gelukte het om
de werkgroep in de periode mei-
de cember 1972 te laten uitgroeien tot
een flinke groep van ongeveer 20 le
den, die onderverdeeld werden in ver
schillende 'technische projektgroepen'
zoals water, lucht, geluid en edukatie
en de 'praktische projectgroepen'
micro-milieu, onderwijsvoorlichting
en publiciteit
Eind 1972 werd besloten, dat het
voor het onafhankelijk functioneron
van de werkgroep beter was de be
staande banden met de gemeente los
ser te maken en daarom traden de
gemeente-funktionarissen uit de werk
groep toe.
Na de ambintieuze opzet in september
1972, liepen de aktiviteiten door aller
lei oorzaken in de loop van 1973 aan
zienlijk terug. De eigenlijke kern van
de werkgroep bestaat op dit moment
uit 5 leden, die, min of meer als stuur
groep funktionerend, de milieuakties
in Zoetermeer gaande proberen te
houden. De naam van de werkgroep is
inmiddels gewijzigd in Milieugroep
Zoetermeer.
De meeste aandacht wordt op het
ogenblik besteed aan een onderwijs
project, waarbij men probeert milieu
lesuren op lagere scholen te introdu
ceren.
Via enquêtes onder het onderwijzend
personeel wil de werkgroep proberen
een keuze te maken uit mogelijk les
materiaal. Medewerking van de ge
meente is hierbij ruimschoots aan
wezig, mede omdat aanvragen voor
begeleiding en steun aan betreffende
instanties werden gedaan. Plannen
voor de toekomst zijn er zeer veel;
uiteraard zou men bijna zeggen in een
groeigemeente als Zoetermeer. Vooral
de voorgenomen aanleg van een spoor
lijn en een 'smeerpijp' (riool en afwa
tering) naar Den Haag kunnen veel
problemen op gaan leveren. Ook in
Zoetermeer echter is men niet in het
gelukkige bezit van een Milieu Jour
naal en moeten artikelen in de lokale
krant de voorlichting verzorgen.
Nadere informatie is te verkrijgen bij
Mevrouw Gerbrands, Ambachtsheren-
laan 311, Zoetermeer. Tel.
079-311242.
E.J.T.
Mochten lezers over informatie be
schikken over de situatie in andere
gemeenten dan zal de redactie daar
graag in een volgend nummer van het
Milieu Journaal op ingaan.
Wenken voor het planten van bomen
Wanneer u nog nieuwe bomen wilt
planten in uw tuin, of wanneer u de
door de gemeente uitgereikte bomen
in uw bezit krijgt, kunnen misschien
de volgende wenken nuttig voor u
zijn. Door de heer van de Kamp van
de gemeentelijke plantsoenendienst
zijn deze raadgevingen overzichtelijk
opgeschreven.
Plantgat
Dit gat moet zo ruim zijn dat er geen
wortels gebogen behoeven te worden,
zowel in de breedte als in de diepte.
Geen wortels afknippen of inkorten.
Wanneer in het plantgat alleen wit
zand te zien is, moet er zwarte grond
ingebracht worden.
Geen verse koemest in aanraking met
de wortels brengen. De boom moet zo
diep geplant worden, dat hij net zo
diep, of enkele centimeters dieper dan
op de kwekerij, in de grond staat.
Tijdens het opvullen van het gat de
grond af en toe met de voet
aandrukken, voorzichtig zodat er geen
wortels breken. Wanneer het gat bijna
met grond is gevuld moet er een em
mer water ingegoten worden, zodat de
grond goed tussen de wortels spoelt.
Snoeien
De kroon van de boom moet uitge-
snoeid worden d.w.z. de lange takken
tot de helft inkorten en takken die
langs elkaar schuren moet er een bij
de stam weggenomen worden. De
kroon moet een regelmatige vorm
krijgen. Het doel van het insnoeien is:
het tegengaan van te veel verdamping
en er voor te zorgen dat de boom niet
te veel wind vangt.
Steunpaaltje
Wanneer de boom op een winderige
plaats staat kan men er een klein
paaltje naast zetten.
De paal moet eerst in het plantgat
geslagen worden, daarna kan pas de
boom er bij in gezet worden. Vaak
steken we de paal er naderhand bij en
beschadigen op die manier de wortels.
De paal aan de windkant zetten!
Om de boom aan het paaltje vast te
maken gebruiken we dik touw of
band, ook een oude binnenband van
fen fiets is zeer geschikt. Geen dun
touw gebniiken! Het touw losjes
aantrekken en in het najaar kontro-
leren of het niet in de stam ingroeit,
anders iets losser zetten.
Water geven
Wanneer het gedurende twee weken
niet regent, zal de grond te droog wor
den. Om dc boom een dijkje van
grond maken op 30 cm. uit de stam,
zodat hierin in één keer een emmer
water leeggegoten kan worden.
Duurt de droogte langer dan twee
weken dan om de andere dag twee
emmers water bjj de boom gooien.
GEEN IJSKOUD LEIDINGWATER
Dit wordt door de wortels niet op
genomen Dus liever met een emmer
of gieter dan met de tuinslang water
geven.
Veel succes!
v.d. Kamp
