VAN 21 T/M 26 JULI 18e TOUR DE JUNIOR
LEUSDENSE VERENIGINGEN IN HET ZONNETJE
■donderdag
30 JANUARI 1375
LEUSDER KRANT
Frans, Leo en Ben Stapelbroek, Ben Boersen enCor Hoogland zijn de „mannen"
van de Vor Tractoren ploeg die een reis naar Duitsland mogen maken. Met hen
zullen enige Achterveldse rennertjes reizen.
Ik jaar is Achterveld één week
een jeugd-wielercentrum
tijd was niet zo best Gevolg van een
en ander was een protest, door de
moeder van een der renners uit de be
trokken ploeg. Besloten werd, dat de
rit later zou worden overgereden.
Dat gebeurde de volgende dag en de
nieuwe tijd was inderdaad heel wat
beter, dan die van de vorige dag. De
uitslag werd gecorrigeerd En nu werd
een andere moeder boos. Die moeder,
zo wil het verhaal, kreeg het aan de
stok met de boze moeder van gisteren.
Maar het mooist van alles was, dat de
renners zich bij de beslissing van de
jury hadden neergelegd en samen aan
de limonade zaten, terwijl de boze
moeders alsmaar bozer werden.
DE TOUR NU
De Tour de Junior van de laatste
jaren is, althans wat de organisatie
ervan betreft, steeds meer een profes
sionele onderneming geworden En dat
moest ook wel, want het is bepaald
geen eenvoudige zaak, die op een paar
zaterdagmiddagen gauw even te regelen
in staan. Mogen wij het daarom hierbij
laten?
WAT KOST ZO'N TOUR?
Voor het geval, dat u eventueel ook
plannen in die richting koestert, kun
nen wij u nog mededelen, wat zo'n
tour kost. Wij vertelden u reeds, dat in
de beginjaren een tourweek met een
paar briefjes van honderd te regelen
was Maar nu niet meer De 9e tour
in 1966, we pakken er maar één uit de
lange rij, kostte reeds f4.000,- en de
a s wielerweek in Achterveld wordt be
groot op f 16.000,- tot f 17.000,-. U ziet
het wel, de kosten van de tour stijgen
verhoudingsgewijs net zo snel als de
posttarieven de laatste tijd.
En dan hebben wij het nog alleen maar
over de werkelijke kosten De vrije
tijd, die in zo'n wielerfeest-organisatie
gaat zitten, is niet in geld uit te druk
ken. En dat is ook met nog heel wat
andere zaken het geval Je zou er tegen
woordig niet meer aan beginnen,
dachten wij Maar als de zaken eenmaal
Courant en andere dagbladen uit de
omgeving zorgden voor de nodige pu
bliciteit en gaandeweg werd het dorpse
fietsieest een natiohale zaak. Toen
kwamen ook de radio en de televisie in
actie De regionale sponsors kregen
steeds meer concurrentie van landelijke
bedrijven en daardoor bleef het de or
ganisatoren voor de wind gaan.
De 5e Tour de Junior (1962) kreeg
een internationaal karakter door de
deelname van een vijftal Belgen en in
1963 kwamen ook West-Duitse ren
nertjes aan de start Sinds 1971 rijdt
Engelands hoop en glorie mee en twee
jaar na de Britten deden de eerste
Oostenrijkse jongens hun intrede in
Achterveld. De etappe-koers was de
eerste jaren een interlokale wedstrijd
Men kwam buiten Achterveld in Bar-
neveld. De Glind, Hamersveld, Amers
foort en Hoogland ook in Stoutenburg,
Hoevelaken en Terschuur. Later bleef
men om verkeerstechnische redenen
in het dorp
DE FIETSEN GROEIDEN MEE
Wij vertelden U reeds, dat de ren
ners in de beginjaren op gewone fiet
sen reden. Net zoals de organisatie
met de tijd meeging en bijna ieder
jaar de technische zaken verbeter
den (tot en met een mobilofoonver-
binding!), werd ook het materiaal van
de renners aangepast. Eerst leken
de rijwielen maar wat op echte race
fietsen. Een „renners-stuur" was in
een wip gemonteerd en de kettingkast
was lastig, als je ketting er eens af
liep Langzaamaan verschenen steeds
weer verbeterde fietsen in "de tour,
doch één zeer belangrijk ding is nooit
veranderd Een derailleur (een moei
lijk woord voor een ingewikkeld ver-
snellingsapparaat) was en blijft taboe.
Hoewel het erbij hoorde, was snel
heid niet het belangrijkste element.
Veel meer wordt gelet op orde en
netheid en vooral op sportiviteit in en
rond de koers. Allemaal factoren, die
speciaal en goed beloond worden. Bij
zondere aandacht wordt ook geschon
ken aan de veiligheid van renners en
publiek Al meer dan 2000 jongens heb
ben tot nu toe meegereden in de tour
en nog steeds kan men het aantal
ongelukken tellen op de vingers van
één hand. Je houdt dan zelfs nog vin
gers over' Een complete EHBO-ploeg
met doktoren is telkenjare op het
parcours aanwezig, maar nodig is dat
niet geweest.
VOLOP DEELNEMERS
Gebrek aan deelnemers heeft men bij
de Tour de Junior nooit gehad. Meestal
moesten heel wat liefhebbers worden te
leurgesteld. In de eerste jaren draaide
de tour gemiddeld met zo'n 14 ploegen
van 5 of 6 renners. Van 1969 t/m
1972 liep dat op tot niet minder dan 20
en 22 ploegen. Topjaren waren 1970
en 1971 met 132 coureurs. Doch te veel
van het goede is ook niet alles en ook
al weer uit veiligheidsoverwegingen
werd besloten het maximum op 100
renners te stellen
Maar in 1974 had men pech. En me
teen maar flink ook De Koninklijke
Nederlandse Wielren Unie ging moei
lijkheden maken. Officieel ging het om
de reclame op de rennerskleding. Daar
was de KNWU ineens fel tegen. Maar
erger leek de dreiging, dat de zelf
standigheid van de Achterveldse on
derneming in gevaar kwam. Begrij
pelijkerwijze wilde men daar volledig
baas in eigen huis blijven Dat is toch
logisch.' Reeds jarenlang bestond een
toch wel prettige samenwerking met de
Qielren Unie (evenals trouwens met
de Nederlandse Wielerbond). In 1962
bijvoorbeeld organiseerden de Achter-
velders samen met de Ren- en Tour
club „Amersloort die aangsloten is
bij de KNWU, een door de bond er
kende Ronde van Achterveld met 56
'.eelnemers op de laatste dag van de
Tourweek En later gebeurde dat nog
een paar maal
In 1971 kreeg Achterveld zelfs de
organisatie van het Nederlandse Club-
kaïnpioenschap voor dames. En in 1972
ook, maar in 1974 verbood de KNWU
haar jeugdleden de deelneming aan de
Tour de Junior. Overtreding van dit
verbod betekende intrekking van de
licentie der betrokkenen Zo werden de
jongens de dupe van de houding van hun
eigen bond, die kennelijk vergeten was,
dat veel van hun eigen ster-rijders inde
Achterveldse wielerschool hun eerste
lesjes kregen.
Een paar van die renners zullen wij
nu noemen. Daar is dan Leo Duyndam
uit Honselersdijk, momentcel een van
onze grootste zesdagenrenners. Als
14-jarig knulletje reed hij in 1962
mee in de 5e Tour de Junior. En wat
dacht u van Hennie Kuiper9 Deze Dene
kamper, die in 1972 een machtige pre
statie verrichtte door Olympisch Kam
pioen op de weg te worden in Munchen,
reed in 1964 (hij was toen 14 jaar) en
1965 mee in het Achterveldse wieler-
spectakel En in beide jaren moest hij
het o.m opnemen tegen een andere
geweldenaar, de latere Tour de France-
njder Mattie de Koning uit Scher-
penzeel.
Of de KNWU daar dankbaar voor was'?
Het lijkt van niet. Het verschil van
mening over de reclame werd niet op
gelost en in Den Haag gaf men een
prachtig voorbeeld van hoe het niet
moest. Nu zijn ze in Achterveld toe
vallig niet op hun achterhoofd gevallen
tn ook zonder medewerking van de
Wielrenunie ging de Achterveldse wie
lerweek door. Weliswaar maar met 60
renners in 11 ploegen, waaronder een
eigen ploeg van de Leusder Krant. De
tour-organisatie had namelijk ook al
enige jaren een prettig contact met
de Nederlandse Wielerbond, die vooral
in Limburg en Noord-Brabant veel
leden heeft. En met die mensen was
wél te praten. Bovendien kwamen Enge
land en Duitsland met een groter aantal
deelnemers dan in voorgaande jaren aan
de start Ook kwamen er meisjes in de
arena en zo werd ook de 17e editie
van de Tour de Junior een groot suc
ces!
TOUR IS VAN EN
VOOR DE JEUGD
De tour is een aangelegenheid van
en voor de jeugd. Toevallig hebben
een paar volwassenen ook wat te ver
tellen in de organisatie, maar verder
moeten de jongelui het onder elkaar
maar zien te regelen. En dat gebeurt
dan ook We zullen dat met een paar
voorbeelden toelichten. Bij het opma
ken van de uitslag van een bepaalde
rit werd een telfout gemaakt Dat is
vervelend, maar het kan. Als win
naar van de 3e prijs werd de Duitser
Manfred Bott afgeroepen Het kan ook
een ander Duits rennertje geweest zijn,
maar dat doet er minder toe.
Deze Manfred kwam op het ere-
schavot en onderging, nauwelijks ge
ïmponeerd, de huldiging. Hij begreep
maar amper wat gebeurde, kreeg
een medalje en een bos bloemen Daarna
ging hij terug naar zijn vriendjes
Die hadden het misverstand wel ont
dekt en even later kwam de brave
Manfred de „verdiende" spullen weer
terugbrengen Inmiddels was ook de
werkelijke 3e prijswinnaar naar de
jury gekomen en zo kon de fout direct
hersteld worden. Maar nu komt het De
rechtmatige winnaar stopte de medalje
in zijn zak, want die was voor hem
het „einde" en duwde de niets ver
moedende Duitse jongen nogmaals de
bloemen in zijn handen. Wat daarbij
gezegd werd, kan niet zo gauw her
haald worden, maar beide knullen had
den een beste dag'
Een tweede treffend voorbeeld: Het
gebeurde bij een ploegentijdrit en daar
bij is de tijd, die voor de derde renner
van een ploeg wordt ingedrukt, erg
belangrijk Die tijd wordt genomen
als de aankomsttijd van de gehele
equipe. Nu wilde het toeval, dat juist
bij deze belangrijke rit, de gebruikte
stopwatch kuren kreeg. De opgenomen
Doortocht van de tour in 1958 door Barneveld.
is. Er is altijd een vast bestuur ge
weest, maar vanaf 1958 tot 1974 is voor
al Jan S. (bijna hadden wij hier onze
belofte aan de vorige tourbaas gebro
ken door voor de tweede keer zijn naam
te noemen) de grote animator van de
Tour de Junior geweest.
Na 16 enerverende jaren heeft hij
zich uit het tourcircus teruggetrokken.
Zelf zegt hij van niet, maar velen be
weren, dat die beslissing mede is ge
nomen door de houding van de KNWU.
Het is wel jammer, want zijn aanwe
zigheid in het tourbedrijf was wel de
beste verzekering voor het welslagen
van de wielerweek. Een verzekering
zonder premie nog wel De leiding
van de tour is nu in handen van W.
Meinten (voorzitter), Joh. Ossendrijver
(secretaris) en J. C. de Jong (pen
ningmeester), alsmede de heren H.
Smit en W Smink (anno 1958). Wout
Mainten, eigenlijk is zijn voornaam
Wouter maar zo kent alleen zijn vrouw
hem, is sinds 1972 voorzitter Maar
hij heeft in andere funkties al heel wat
meer dienstjaren inde tourorganisatie.
Vanaf 1974 is Meinten ook turleider.
Wat Jozef Luns is voor de NATO, is
Wout Meinten voor de Tour de Junior.
Voorheen was de tourbaas voorzitter
van de Scherpenzeelse Valleirenners.
We kunnen gerust wel aannemen, dat
hij dan wel iets van wielrennen af
weet Naast bovengenoemd hoofdbe
stuur heeft de Tour de Junior nog een
hele ris vaste medewerkers Zo'n 35
in totaal in alle mogelijke en on
mogelijke commissies Het zou ons
te ver voeren, ze hier allemaal te ver
melden, maar als u straks in juli het
tour-programmaboekje 1975 koopt, ziet
u ze daar allemaal keurig gerangschikt
goed lopen - en dat doen ze in Achter
veld - ga je gewoon door. En zo ge
beurt het dan ook.
Het werk voor de tour van 1975 is
feitelijk al begonnen tijdens de wed
strijden van 1974 Er zit voldoende
bezigheid in voor het gehele jaar. Na
tuurlijk gaat dat in afwisseling met het
werkelijke beroep Daar moet men im
mers van leven Wout Meinten bijvoor
beeld draagt beroepshalve zijn steentje
bij, om te zorgen dat de Nederlandse
Spoorwegen blijven rijden. Er is al
eens uitgerekend, dat het tourwerk zo'n
zes tot acht 42-urige werkweken vergt.
En dat in je vrije tijd!
Er is nog veel meer te vertellen
over de Tour de Junior. In het bestek
van deze pagina is dat evenwel be
zwaarlijk. In de weken vóór de tour
van 1975 komen wij er nog wel op
terug. De medewerking als tourbege
leiders door de Auto- Motor- en
Bromfietsclub uit Achterveld is al
zoiets, evenals de kosteloze opvang
van de rennertjes door de tijdelijke
pleegouders. Dan is er nog de Blik-
semkrant, een daglijks verschijnend
blad met tourmededelingen in het Ne
derlands, het Duits en het Engels.
Achterveld heet tijdens de tour niet
Achterveld, maar Tourdorp. Verschil
lende straten en pleinen zijn dan met
echte naambordjes genoemd naar pro
minente ex-tourrenners. Er is een
mini-tour voor kinderen van 4 tot 11
jaar en een speciale tourcamping bij
Wout Peel op het land. Er is nog
heel wat meer te zien en te beleven
van 21 tot 26 juli a.s. op en bij de
18e Tour de Junior in Achterveld. Ook
u bent welkom!
P. C.
CHTERVELD - U kent de Tour de
oce? Dat is de belangrijkste wie-
redstrijd in de wereld voor beroeps-
renners. Deze wedstrijd, eerst van
ri Desgrange en later van Jacques
(jeii is imponerender en enerve-
ler dan de Vuelta d'Espana, de
d' Italia en de vroegere Deutsch-
.Rundfahrt.
atuurlijk kent u ook de Tour de
uit Achterveld! Dat is de be
lopen zag men het niet zo zitten. Dat
was te vermoeiend. Na enig heen en
weer gepraat werd besloten tot een
wielerwedstrijd. En deze keer was
de jeugd van Achterveld heer en mees
ter. Niemand zou toen gedacht hebben,
dat deze wedstrijd op gewone fietsen,
zou uitgroeien tot een jaarlijks terug
kerend internationaal sportgebeuren van
grote klasse.
Ja, toch wel. Drie sportieve Ach-
beginjaren van de tour kwam je met
een paar honderd gulden al een heel
eind, maar geleidelijk aan ging het zeer
behoorlijk in de papieren lopen Vanaf
het allereerste begin heeft men echter
alle, maar dan ook werkelijk ALLE
medewerking gehad van iedereen. Van
boeren, burgers en buitenlui, van de
overheid en van directies van zeer veel
fabrieken en bedrijven.
Vaste prik was, dat de deelnemende
Jjkste wielerwedstrijd in de we-
beginnende wielrennertjes.
Wedstrijd, eerst van Jan Schouten
Iter van Wout Meinten, is ïnpo-
jder en enerverender dan de Tielse
•onde van Oom Joop, de Haar-
Muggenronde en de Toer de
I (destijds in Arnhem gevestigd).
I evenement als de Tour de Juni-
l natuurlijk niet ontbreken in onze
[„Sport en Spel in Leusden",
[aflevering kwam tot stand na een
fek, dat wij hadden met de oude
I nieuwe tourbaas uit Achterveld.
|l t/m 26 juli a.s. wordt Achter
leer beheerst door de Tour de
j. Dat wordt de 18e tour! Jongens
t/m 15 jaar, die mee willen
Kaan deze tour, moeten zich zo
Mig mogelijk opgeven bij W Mein-
]Hendrik van Viandenstraat no. 9,
Ihterveld. Hoe ontstond de Tour
pior? Wel, dat zit zo. Op een
dag in het voorjaar van 1958
J de Sportvereniging Achterveld
ptnodiging om met een aantal
ielballers mee te doen aan hard-
idstrijden op de Rudolph-Stich-
Liefhebbers waren snel gevonden,
Jde resultaten op de 800, 1200 en
(meter waren voor de Achter-
I jeugd niet bepaald een groot
Daar moest wat aan gedaan
|n en naarstig werd gezocht naar
pogelijkheid tot wraak. Die moge
lid werd gevonden Maar in hard-
tervelders zagen hier een beste kans in,
om wat te ondernemen voor de jeugd.
Twee van deze drie waren Ton van
Dalen en Wim Smink Met de derde
man zitten wij wat moeilijker. Ieder
een in Achterveld en in de rest van
Nederland, maar ook ver daarbuiten,
kent hem als de grote organisator
en stuwende kracht achter het op 25
augustus 1958 opgerichte „Jeugdwie-
Tour de Junior Achterveld"
nog ronder
het midden.
Jan Schouten, u wist natuurlijk, dat
wij hem bedoelen, is echter een zeer
bescheiden mensEerst na lang
aandringen was het goed, dat wij zijn
naam éénmaal mochten noemen in dit
artikel. En dat is dan hiermede ge
beurd, want de vermelding in de aan
vang van deze bijdrage tellen wij niet
mee. Ton van Dalen trok zich al vrij
spoedig uit het wielercurcus terug maar
Wim Smink is, als enige van de initia
tiefnemers, nog altijd in actieve dienst
bij de tourorganisatie Bijna 18 jaar!
TOUR WERD ENORM SUCCES gen klein deel van de prijzen in 1972.
Vorengenoemd drietal liet er geen
gras over groeien en ging meteen aan
het werk Ontzettend veel moest er
gedaan worden. Met de Tour de France
als voorbeeld werd de zaak opgezet.
Het zou een wielerwedstrijd moeten
worden over meerdere etappes, met een
individueel en een ploegenklassement.
En met gele, groene en witte prestatie-
truien, met bonnificaties en strafsecon-
den, met kopmannen en waterdragers,
met tijdritten en nog veel meer dingen
uit de echte Tour de France.
Er werd gereden op gewone fietsen
Later werden die weliswaar meer aan
gepast aan de realiteit, maar dat leest
u verderop nog wel. De hele bedoeling
ging in de richting van het bezig hou
den van de jeugd in de grote vacantie
En als we de training en het na-kaarten
meetellen, moeten wij zeggen, dat men
volledig in die opzet is geslaagd. De
deelnemers werden in leeftijdsgroepen
van 12, 13, 14 en 15 jaar ingedeeld
En dat is nu nog het geval
De organisatie van zo'n onderneming
kost natuurlijk geld. Alleen de zon komt
voor niets op en daarom zie je die
de laatste tijd ook zo weinig, In de
ploegen geadopteerd werden door be
drijven Dat heet tegenwoordig spon
soren. Tegen betaling van een vast
bedrag reden de rennertjes met re
clame voor hun sponsor op hun trui en
petje. Voor Jan, Kees of Arie was het
om het even, of zij reden voor Nieuw-
stad-Limonade, Hulsinkbessen of voor
de Barneveldse Courant, zoals onze
moederkrant toen heette. Maar voorde
organisatie betekende het een been om
op te staan De uitstekende opzet van de
Tour de Junior heeft vanaf 1958 tot
heden borg gestaan voor een enorme
hoeveelheid prijzen en toen de tour
groeide ook voor tijdelijke pleegouders
voor rennertjes, die niet uit de directe
omgeving kwamen
VAN NATIONAAL TOT
INTERNATIONAAL
De eerste jaren was de tour een
plaatselijke aangelegenheid en dan mag
u, wat ons betreft, dat „plaatselijk"
wat royaal nemen. De Barneveldsche
lvan Dijk (op kop) vóór Henk Rutte (in de gele trui) op volle snelheid door de bocht bij de Hessenkar.
