let jaar van de
eeft", de nieuwste
lederlandse film
Wiwit
Mireille Mathieu: een
dubbel-elpee vol succes
Containers
FORD T. WARD:
VLATOR"
„Here's to the
Dubliners"
Voorverkoop
kaartjes voor
„Proloog"
AMERSFOORT
De lastige
Leusdenaar
tDAG 18 SEPTEMBER 1975
LtUSDER KRANT
b"aten over platen en musici die ze maken.
^.Escalator", LP-Clifford T.
|rd Uitgebracht door de pla-
.nmaatschappij Phonogram, te
fcsterdam op het Famous Charis-
Label nr. 6396 962. In uit-
JkeDd stereo.
[ird T. Ward is een Engelse
T die het op dit moment ultste-
Joet in zijo land, hoewel hij hier
Ierland eigenlijk minder bekend
is dat niet teiecht, want
5 een uitstekend zanger/compo-
fijne platen maakt. Zo'n fijne
j zijn nieuwste, „Escalator",
feden door Phonogram uitge-
^ks het feit dat Clifford over-
leerlingen het nodige alge-
eschaafd Engels probeert bij te
en als regisseur van de High
[toneelgroep in North Bromsgro-
Ivonden doorbrengt, heeft de mu-
ütijd een grote rol gespeeld in
tan van deze vriendelijke Brit.
jêrste groep formeerde hij reeds
fzijn eigen schooldagen endaar-
Vide hij gitaar en zong in ver-
Inde semi-professionele bandjes,
(n The Secrets het nog tot de
bekendheid brachten vanwege
Jir door Frankrijk en Duitsland,
(isselend succes volgden er 6
een solo-album met als
End resultaat dat Clifford zich
■als eerste langharige Engelse
lijzer in Bromsgrove vestigde
[hij het als musicus bepaald niet
lag zitten.
[schrijven van nieuwe liederen
ondanks de uiterst schaarse
d die hem nog restte, echter
jalaten en toen Tony Stratton-
fdirekteur van het Famous Cha-
label, zijn nieuwe produkties
was hij zo enthousiast dat hij
1 onmiddellijk contracteerde voor
batschappij
|n 1973 werd na een selektie
het materiaal de LP ,,Home
hts'' voltooid. De Britse vak-
ftond bol van de lofuitingen: „De
[die Clifford T. Ward heeft we-
produceren, getuigt in al zijn
hies van een wonderlijke schoon-
tvan een frisheid en enthousias-
Clifford T. Ward.
me, die we sinds de eerste produkten
van de Beatles niet of nauwelijks meer
in onze oren hoorden".
De direktie van de school in Broms
grove keek inmiddels naar een nieuwe
leraar Engels uit.
De nieuwe elpee is het beluisteren
waard. Clifford schreef alle songs
zelf en componeerde er ook de muziek
bij. Met een vakkundige begeleiding
van mensen als Stephen Gray (key
boards), Terry Edwards (bass), De
rek Thomas (gitaar) Pete King (alt-
sax) en Ken Wright (drums), voor
zien van arrangementen van Richard
Hewson, is „Escalator" een plaat om
te hebben. Ik blijf het jammer vinden,
dat er toch nog te weinig gebruik
wordt gemaakt van de mogelijkheid
om songteksten bij te voegen. De pla
tenmaatschappijen zouden daar velen
een enorm plezier mee doen.
„Here's to The Dubliners", el
pee van de Dubliners, uitgebracht
door de platenmaatschappij BASF
te Arnhem op het 2001-label van
„Grands Succes de Mireille Ma
thieu", dubbel elpee van Mireille
Mathieu, uitgebracht door de pla
tenmaatschappij Phonogram te
Amsterdam op Philips 6641 231 -
in uitstekend stereo.
De ongelooflijk stormachtige car
rière van Mireille Mathieu behoort
wellicht tot de opmerkelijkste sprook
jes van de moderne showbizz. Op 24
juli 1947 wordt Mireille in het Zuid
franse Avignon geboren. Ze groeit op
als oudste in een gezin met 13 kinde
ren. Haar vader was steenhouwer en wat
hij verdiende, betekende voor vijftien
mensen bepaald geen weelde. Mireille
raakt vertrouwd met armoede; school
gaan is er nauwelijks bij en vakanties
kent zij helemaal niet. Op 14-jange
leeftijd moet zij tenslotte naar de fa
briek om het gezinsbudget wat te hel
pen opschroeven.
Tegenwicht vindt Mireille echter dan
Transatlantic. In stereo nr. 201
048.
The Dubliners, een rasechte Ierse
folkgroep, zijn ook in Nederland niet
onbekend meer, zeker niet sinds de
platenmaatschappij BASF aan de lo
pende band nieuwe elpee's van hen uit
brengt. Wie verzot is op pure Ierse
folkmuziek, extra gelardeerd met de
typische humor van de Ieren, moet be
slist deze nieuwe elpee, „Here's to
the Dubliners", gaan beluisteren.
Er is wel eens gezegd dat men om
de muziek van The Dubliners naar
waarde te schatten zelf in Ierland ge
weest moet zijn, er de sfeer van de
pubs geproefd moet hebben en uitvoe
rig kennis gemaakt moet hebben met de
bijzondere humor en zelfspot van de
bewoners van het groene eiland. Daar
zit zeker iets in, maar ook zonder
een voet in Ierland te hebben gezet,
kan men toch enthousiast worden over
de instrumentale en vocale verrich
tingen van de vijf fors bebaarde jonge
mannen die al jaren door het leven
trekken als The Dubliners. Hun muziek
is puur, wars van commerciële in
vloeden (zeker wanneer er „traditio
nals" worden vertolkt!) en blijft een
lieve lust voor op folk afgestemde
oortjes. Dat de heren ook instrumen
taal (op banjo's, gitaren, violen en
fluiten) hun mannetje staan: ze laten
het allemaal weer eens uitvoerig ho
ren op de LP „Here's to The Dub
liners". Een plaat, gevuld met „tra
ditionals" als „Finnegans wake",
„Peggy Lettermore", „Surrounded by
water" en „Chief O'Neill's hornpipe".
al in het zingen. Zo maar, zonder bij
gedachten. in huis en op familiefeest
jes Toch was er iets heel bijzonders.
Op de een of andere wijze voelde Mi
reille zich namelijk verwant met Edith
Piaf. Die was immers net als zij in
een troosteloze sfeer opgegroeid Deze
grote chansonnière, op dat moment met
„Milord" op het hoogste punt van haar
roem, wordt het klinkende voorbeeld
van Mireille. Op het gehoor zingt zij
alle Piaf-chansons na die zij van radio
en plaat kan opvangen. Soms doet ze ook
mee aan talentenjachten, maar het is
alleen om de vreugde van het zingen,
om „iets anders" in de monotonie van
huishoudelijk- en fabriekswerk, in ie
der geval niet met illusies over een
roemrijke carrière.
Mireille Mathieu is inmiddels al 18
als de Lichte Muze met haar onbere
kenbare toverstaf de sneeuwbal aan het
rollen brengt. In Télé-Dimanche, het
populaire Franse zondagmiddag-TV-
programma, mag zij maar liefst 3
minuten zingen. Natuurlijk kiest zij een
chanson van Piaf, die dan al weer
twee jaar dood is. Als altijd zit ook nu
weer de big-boss van het ParijseOlym-
pia, Bruno Coquatrix, voor de buis
Hij is dermate onder de indruk van
Mireille's zang, dat hij terstond be
sluit contact met haar op te nemen,
Tevens belt hij Johnny Stark, de man
netjesputter onder de impressario's
die ook Sylvie Vartan en Johnny Hal-
liday groot maakte, die dadelijk „in"
is voor een nieuwe Piaf. In september
1966 staat Mireille al op de planken
van het Olympia: razende geestdrift
Mireille Mathieu.
van het publiek, uitbundige perskri
tieken. Er volgden tournees, tot in Ma
drid en Leningrad, maar ook een af
schuwelijk auto-ongeluk in de Franse
Alpen, dat haar maanden uitschakelt
Ook in Nederland oogstte Mireille
de nodige successen, vooral na haar
optreden tijdens het Grand Gala du
Disque van 1969. Prompt belandt zij
hoog in de Top Tien en een paar maan
den later ontvangt zij uit handen van
Piet Beishuizen de diamanten CCGC-
ring voor „de populairste jonge buiten
landse artiest" Intussen is Mireille
Mathieu een ras-artieste gebleken, die
door de jaren heen in alles zichzelf
bleef Haar zang weerspiegelde aan
vankelijk - hoe kan het anders? -
haar verering voor Edith Piaf, die
zij bewust imiteerde. Destemverwant-
schap bleef, maar haar zingen kreeg
steeds meer en meer eigen karakter.
Begin 1973 tekende Mireille een
kontrakt met Phonogram, waar sinds
dien haar LP's Mireille Matnieu",
„Mireille Mathieu a l'Olympia" en
„Mon Credo" werden uitgebracht.
Kortgeleden bracht Phonogram een
schitterende dubbel-elpee uit, waarop
maar liefst 24 van haar meest beken
de successen zijn samengebracht. Een
juweeltje van een verzameling voor
hen, die tot nu toe maar een beperkt
aantal platen van haar in bezit had
en graag een waardevolle aanvulling
voor weinig geld wensen.
LEUSDEN - Zoals in de Leus-
der Krant van 4 september reeds
werd bericht, komt a.s. vrijdag
avond 19 september de Eindho-
vense toneelwerkgroep Proloog
naar Leusden. Om 20.00 uur geeft
de groep in de RODA-kantine in
het Burgemeester Buiningsport-
park een voorstelling van „Wie
wordt wijzer van het onderwijs
een diskussieprogramma over de
verhouding tussen onderwijs en
maatschappij.
Kaarten voor deze eenmalige
voorstelling zijn nog verkrijgbaar
bij het PPR-dokumentatiecen-
trum (Marion Defares), Bretag-
ne 10, Leusden-centrum (03496-
1684) en bij Jan de Vries, Prins
Hendriklaan 13, Leusden-Zuid
(03496-2905) a f5,- per stuk.
Mochten er na de voorverkoop
nog kaarten over zijn - het aan
tal plaatsenis vanwege de diskus-
sie na afloop beperkt - dan wor
den die vrijdagavond vanaf 19.30
uur aan de zaal verkocht.
Twee weken heeft uTenslottemoe
ten missen De eerste week was het
mijn schuld ik toas ziek. Verleden
week werd mijn stukkie niet geplaatst.
Een tackle op b. en w. was volgens de
verantwoordelijke redaktie niet regle
mentair. Gele kaart Vandaar Maar
nu dan weer met frisse moed.
Ik had u een boeiende reportage
willen voorschotelen over de laatste
naweeën van de overlast van het win
kelcentrum Roozendaal voor de om
wonenden. Een stukje voortvarend ge
meentebeleid heeft er al voor gezorgd
dat, nu de gewraakte melkauto niet
meer voor dag en dauw komt, er toch
sleutelpaaltjes zullen komen, zij het
dat zij voorlopig ,,in opbergstand"
zullen staan. Verder laten de midden
standers hun lichtreclame 's avonds
niet meer branden en zullen er binnen
een dag of tien papierbakken geplaatst
worden. Sinds enkele maanden wordt het
winkelcentrum iedere week door ge
meentereiniging aangeveegd
Dat gaat dus al heel goed. Maar een
dame die in de buurt van De Roozen
daal woont, wees ons op de aanwezig
heid van een open container. Terwijl
de gemeente al enkele maanden gele
den had toegezegd dat daar wat aan
gedaan zou worden. Gemeente gebeld.
Alleraardigste ambtenaar legt uit dat
de gemeente al lang aan het uitzoeken
is, wat voor een container er dan ge
plaatst zou kunnen worden. Dat een
dichte het probleem niet oplost en
een manshoge gevaar op zou leveren
voor kinderen.
Maar ook in de wereld van de Leus-
dense afvalopvang lijkt de zon te schij
nen. Volgens de ambtenaar had de ge
meente een tip gehad dat men er in
het Arnhemse winkelcentrum Presik-
haaf iets op had gevonden Men was
er nog niet toe gekomen om er te gaan
kijken, maar binnenkort zou er kon-
takt opgenomen worden met de Open
bare Werken in Arnhem.
Dat doe ik dus ook even. Knjg ver
volgens een heleboel mensen aan de
lijn, die er niets van afweten. Beland
uiteindelijk bij de afdeling Voorlich
ting. Juffrouw snapt er ook weer niets
van. Nog een keer uitgelegd van waar
om en hoe dan
,,Zal het even vragen". ,,Nou d'r
is ons hier niets van bekend, me
neer. Ze hebben daar vuilnisbakken"
,,Hoe kan dat noü met grootwinkel
bedrijven?"
Bert Vos
I was te voorzien, dat „Roller-
zou worden geprolongeerd in
Grand Theatre. Deze week is de-
komstvisie van regisseur Nor-
ewison nog steeds in dat thea-
zien en voor hen, die er nog
jo gaan kijken, kan ik alleen
rf aaDraden: doen. „Rollerball"
f«o gruwelijke sportfilm, maar veel
f,dan dat. Het is een film, waar-
8) toekomstbeeld wordt geschil-
B als gevolg van bepaalde ten-
die in de huidige maatschappij
;went worden doorgetrokken. De
iog en het agressieve geweld
'Jf sport speelt hierin mee, maar
iH meer, wat na het zien van de
't nadenken stemt. „Rollerball"
om- mede ook door de schit-
le fotografie- een juweel van
lm geworden ondanks de bloed-
H en het geweld dat uit de beel-
preekt. Voor een uitgebreidere
V zie de krant van vorige week.
week, 18 jaar.
udio G. gaat „Les Valseuses"
trtrand Blier de tweede week
•e verschillend beoordeelde
Film, behoort wat mij betreft
der betere franse produkties.
een sfeervol gemaakte film
ee boeven, schavuiten, die da-
vergeefs balanceren tussen goed
,a*d en met veel bluf trachten
!lf waar te maken in een wereld,
■n blijkbaar niet wil begrijpen,
[en molesterend, auto's jattend
"kloos gaan ze door het leven
indaag. Afgeschreven randfigu
ren milieu, dat door regisseur
op voortreffelijke wijze wordt
•kend. Blier, die de film naar
'gen roman maakte,' heeft bo-
!n op een knappe wijze gebruik
kt van landschappen en kleu-
de stemmingen van zijn hoofd-
te karakteriseren, zoals hij
'latenheid van het herfststrand
'eerde met de trieste gevoelens
'nzaamheid der hoofdrolspelers,
valseuses", met een meer dan
ffelijke bijrol van Jeanne Mo-
ln een filmgedeelte, waarin Blier
°P het punt heeft gestaan een
Indere film te maken dan aan-
ijk in de bedoeling lag. Ondanks
'Wijking toch funktioneel genoeg
jpen afbreuk te doen aan de rest.
ne week, 18 jaar.
1 gaat opnieuw een
ilfipaerlandse film in première. Het
1 ..Het jaar van ae kreeft",
°P de gelijknamige roman
s° Claus en gemaakt door re-
„Het jaar van de kreeft", door Willeke van Ammelrooy en Rutger Hauer
gisseur Herbert Curiel, een voor mij
onbekende grootheid, die voor zover
ik weet nog niet eerder een speelfilm
op zijn naam heeft gezet. De hoofd
rollen worden vertolkt door Willeke
van Ammelrooy en Rutger Hauer en
dat betekent, dat deze twee topsterren
van het Nederlandse filmfirmament
voor het eerst samen in een film te
zien zijn. „Het jaar van de kreeft"
gaat over een tamelijk korte, maar
zeer bewogen liefde tussen een vrouw
van een jaar of dertig, Toni (gespeeld
door Willeke van Ammelrooy) en een
ongeveer even oude man, Pierre (een
vertolking van Rutger Hauer) Verder
m deze film Piet Romer, Jennefer
Williams en Riet Henius. De muziek is
van Marian de Garriga terwijl Frans
Bromet achterdecamera heeftgestaan
Cinema 1, eerste week, 18 jaar
Wie nog steeds niet genoeg heeft
van „My name is nobody", kan voor
deze overigens bekende Italiaanse wes
tern met Amerikaanse hoofdrolspelers
als Henry Fonda en Terrence Hill te
recht in Cinema 2. Hier is deze film
van Sergio Leone voor de derde week
te zien 14 jaar
Inpikken en wegwezen" is het hoofd
thema van de film, die in Euro Cine
ma de vierde week in gaat. Deze wilde
en langste achtervolging door auto's
ooit verfilmd, is vooral voor liefheb
bers van racen de moeite van het
bekijken waard Wie een echt gespeel
de film verwacht met goedsluitende
dialogen, die kan beter een andere
film uitzoeken. Denkt u er wel om, als
u gaat kijken, dat de hoofdfilm reeds
vijf minuten na het begin van de voor
stelling begint? Hoewel de achtervol
ging pas ruim een half uur later
begint, willen we u toch wel eventjes
waarschuwen
Euro Cinema, vierde week, 14 jaar.
In het City theater deze week een
film van Richard Lester Hè, zult u
zeggen, klopt dat wel? Het is wel
degelijk korrekt want ook al wordt
werk van Lester in het algemeen niet
zo gauw in City vertoond, de film
,,De drie musketiers" ligt toch echt
wel een beetje in die lijn, ook al wordt
deze nieuwste verfilming van Alexan
der Dumas' beroemde boek de beste
tot nu toe genoemd. Richard Lester
heeft dan ook niet de eerste de beste
acteurs en actrices ingehuurd om zijn
spektakelstuk in ieder geval een goede
commerciële basis te geven. Chariton
Heston, Oliver Reed, Richard Cham
berlain, Frank Finlay, Michael York,
Raquel Welch,Faye Dunaway, Christo
pher Lee en Jean Pierre Cassel spe
len de hoofdrollen en het is niet zovaak
gebeurd, dat zoveel sterren ïnèènfilm
schitterden. Wie kortgeleden een niet
onaardige Franse versie van het be
roemde verhaal op TV heeft gezien,
weet waar het allemaal om draait en
eigenlijk is het verhaal niet zo belang
rijk meer. „De drie musketiers" zijn
door de beroemdheden die ze zijn
geworden een geheel eigen leven gaan
leiden en alles wordt nog weer eens
door Richard Lester extra op een
rijtje gezet. Voor de liefhebbers van
goed aktiewerk maakt het niet zoveel
verschil wie dit keer de maker is,
voor de kenners is er toch weldegelijk
het werk van Richard Lester in te her
kennen, de man die onder meer „The
Knack" maakte en ook met de Beatles
een film opnam Want „The three Mus
ketiers" zoals Lester die op het doek
zet is eigenlijk een vrijwel geheel ge
slaagde parodie op het romantische
werk van de Franse schrijver Naast
de goede aktiescènes valt er heel wat
af te lachen. Overigens is dit slechts
het eerste deel van het verhaal. De
rest moet- volgens Lester - nog ge
maakt worden. Maar ook dat kan na
tuurlijk als een grapje zijn bedoeld..
City theater, eerste week, 14 jaar
Voor hen, die hem in Cinema hebben
gemist, toentertijd
In de Cinema 1 -popnacht kan men
vrijdagnacht de film „Mad Dogs and
Englishmen" bewonderen. Het is de
kroniek van de toernee, die Joe Cock
er en Leon Russel in 1970 maakten met
hun reizende, muzikale commune, „de
rock and roll cross-coutntry tour"
Regisseur Pierre Adidge observeer
de alle gebeurtenissen en personen
tijdens deze 57 dagen durende trip en
deed dat met verve, bijgestaan door
vijf tot tien cameramensen, uitgerust
met 16 mm. camera's Voor de lief
hebbers van een goede popdokumentai-
re
„Blue Movie", het was eigenlijk
wel te voorzien, oefent nog steeds
grote aantrekkingskracht uit op het
grote publiek. Daarom prolongeerde
deze Pirn Wim -film in de nacht-
voorstelling en is ook vrijdagnacht
ui Cinema 2 te zien. Eén van de eer
ste pornofilms, van eigen makelij,
die door de keuring werd geloodst
U kunt er vrijdagnacht naar kijken
in het eerbiedwaardige Cinema 2...
18 jaar
In de late sex show van het Ci
ty Theater is het vrijdagnacht even
eens kijken naar bloot geblazen. En
de film heet niet voor niets. „Meis
jes die geen kleintjes willen". Je
kunt het van alle kanten bekijken,
maar ook deze titel is weer voor
allerlei soorten interpretaties vat
baar en dat is in ieder geval één
van die aardige dingen aan een sex-
film. Voor de rest moet u zelf maar
zien wat u er mee doet. Voor alle
volledigheid: het is een Duitse 'film
en werd geregisseerd door Michael
Thomas, die wel meer van dit gen
re films op zijn naam heeft staan.
Het is het verhaal van een meisje
dat carrière wil maken, maar één
gebrek heeft ze heeft voor de wijze
waarop ze dat wil bereiken niet vol
doende in haar bloes. Je moet er als
regisseur maar opkomen om daar een
film van te maken Blijkbaar kan Tho
mas dat. City-18 jaar.
Eveneens in de nachtvoorstelling en
in het City Theater zaterdagnacht weer
eens een echte ouderwetse aktiefilm
van Chinese makelij: „De blinde
zwaardvechter". En de Chinezen ken
nende. al zien ze er geen barst van,
vechten zullen ze ongetwijfeld met de
ogen dicht kunnen doen. En dankzij
al deze geweldige en gewelddadige
aktiefilms uit het Verre Oosten wor
den we langzamerhand doodsbenauwd
voor het Chinese gevaar. Of net niet?
City, 18 jaar
In de kindervoorstelling is het dit
maal de beurt aan Lex Barker, die
de rol van Robin Hood vertolkt in
de film „Robin Hood en de piraten".
Ook al is er in het oorspronkelijke
Robin Hood-verhaal nergens sprake
van avonturen ter zee of in de lucht,
de filmmakers hebben méér fantasie
en wat er niet is, wordt er wel bij
gemaakt Vandaar dat men Lex Cold
Shatterhand) Barker in een spannend
avontuur kan zien als Robin Hood.
Op het water zonder dat ie zeeziek
wordt. Maar in de kinderogen mogen
helden immers niet ziek worden?
Adviesleeftijd vanaf tien jaar. Enne,
laat je niets wijsmaken, het is best
een spannende film. Veel plezier, za
terdag- en woensdagmiddag in Cine
ma 1
Bert Vos
AMERSFOORT - Filmagenda voor
Amersfoort van donderdag 18 tot en
met woensdag 24 september.
GRAND THEATRE
„Rollerball", 18 jaar, English ver
sion.
Aanvang zaterdag 2.00; 6.45; 9.15
uur
Zondag: 1.30; 4.00, 6.45; 9.15 uur.
Overige dagen. 2.00, 8.00 uur.
STUDIO G
„Les Valseuses 18 jaar. Ver
sion Francais.
Aanvang: zondag: 2.15; 4.30; 7 00;
9 30 uur.
Overige dagen. 2.15, 7.00; 9.30 uur.
CINEMA 1
Première Nederland „Het jaar van
de kreeft", 18 jaar.
Aanvang, zaterdag en woensdag- 7.00;
9.30 uur
Zondag: 2.00, 4.30, 7.00, 9 30 uur.
Overige dagen: 2.00, 7 00; 9.30 uur.
CINEMA 2
„My name is nobody", 14 jaar.
English version.
Aanvang zondag 1.45, 4.00; 6.30;
9.00 uur.
Overige dagen: 1.45; 6.30; 9.00 uur.
EURO CINEMA
„Inpikken en wegwezen". 14 jaar.
Aanvang dagelijks 11.15; 1.45; 4.15;
6 45; 9 15 uur.
CITY THEATER
Vrijdag t/m woensdag „De Drie Mus
ketiers" 14 jaar English Version.
Aanvang zaterdag 2.00; 6.45, 9.15
uur.
Zondag 2 00; 4 15; 6.45; 9.15 uur.
Overige dagen. 2.00; 8.00 uur.
DONDERDAGCYCLUS
CITY THEATER
„De 13 slavinnen van dr Fu Man
Chu" 14 jaar. English Version.
Aanvang: 2.00, 8 00 uur
NACHTVOORSTELLINGEN
CINEMA 1
In de pop-nacht „Mad dogs Eng
lishmen", 18 jaar. English Version.
Aanvang vrijdagavond 24.00 uur.
CINEMA 2
„Blue Movie", 18 jaar.
Aanvang, vrijdagavond 24.00 uur.
CITY THEATER
In de late sex show: „Meisjes die
geen kleintjes willen", 18 jaar. In
Deutscher Sprache.
Aanvang, vrijdagavond 23.00 uur
„De blinde zwaardvechter", 18 jaar.
Aanvang: zaterdagavond 23.45 uur
KINDERVOORSTELLING
CINEMA 1
„Robin Hood en de piraten" Engels
gesproken. Zaterdag- en woensdag
middag: half twee (1.30 uur). Ad
viesleeftijd vanaf 10 jaar.
,,Ik zal het nog even vragen"
Juffrouw legt hand op de telefoon,
maar even later toch nog duidelijk ver
staanbaar te horen ,,maar moet ik
daar dan helemaal gaan kijken
Een meneer neemt het over Waar
het dan precies om ging. Nou, om
containers bij een winkelcentrum in
Leusden, aie nmi wvailen en het ge
rucht dat ze in presikhaaf een of an
der revolutionair model zouden heb
ben, dus.
,,Nee, meneer niet dat ik weet. Ja,
ik kom daar wel eens, maar dan kijk
je meestal naar plezieriger dingen
dan afvalcontainers en vuilnisbakken
Ha, ha. Maar serieus. U kunt mis
schien even naar de xx)orzitter van de
winkeliersvereniging aldaar bellen.
In mijn niet aflatende ijver dat ook
nog even gedaan Een automatische
telefoonbeantwoorder laat weten dat het
kantoor gesloten is en dat voor nood
gevallen die en die bereikbaar is onder
dat en dat nummer Middenstanders
werken op andere tijden dan journa
listen en dit valt toch niet onder de ca
tegorie noodgevallen.
De volgende ochtend. Voorzitter is
d'r. Vertelt een boeiend verhaal over
containers met deksels voor de groot
winkelbedrijven, een firma die bij de
kleinere zaken wekelijks het oud-pa
pier komt ophalen ende verdereaanwe-
zigheid van gewone vuilnisbakken.
Niets bijzonders dan?"
,.Nee, niet dat ik het zou weten. Maar
problemen hebben we d'r hier in ieder
geval niet mee, als u dat soms be
doelt"
Toen heb ik mijn pogingen om een
diepte-reportage over de afvalverwer
king op moderne winkelcentra maar
gestaakt. U zult er in deze krant
dan ook niets over lezen. En wat de
gemeente betreft. Het wonder van
Presikhaaf lijkt vooralsnog uit norma
le vuilnisbakken te bestaan.
K.
Het kan zijn, dat ik me vergis (dat
doe ik nog wel eens), maar ik geloof
niet, dat er één gemeente in Nederland
is, die zoveel zelfbewuste burgers kent
als de gemeente Leusden Het kan zijn,
dat dat komt omdat we het merendeel
van die geachte burgers uit andere
streken hebben geimporteerd, maar
het feit ligt er, dacht ik. Zelfbewuste
burgers, zo leert de alom geprezen
praktijk, kunnen ook bijzonder lastig
zijn Nou, lastig zijn ze, die Leusde-
naren, In de afgelopen jaren is dat
meerdere malen overduidelijk geble
ken, tot schade en schande van tal
van instanties.
Maar je kunt het natuurlijk ook
overdrijven. Daaraan dacht ik, toen
ik in een regionaal dagblad kort ach
ter elkaar twee artikelen las rond de
Noorderinslag. In het eerste artikel
werd ernstig geklaagd over de ver
keerslichten op de Noorderinslag.
Waanzin om die de hele dag te laten
branden. Buiten de spitsuren om komt
er bijna geen auto langs en dan moet
ie nog wachten voor rood licht ook,
terwijl van de andere kant niemand
gevaar kan opleveren". Een disputabel
onderwerp, dat is duidelijk. De bewo
ners van Leusden, die aan beide zijden
van de Noorderinslag wonen, denken
er duidelijk anders over Zij zijn juist
van mening, dat het verkeerslawaai
heel wat decibels te hoog is, ook bui
ten de spitsuren, als ,,men bijvoorbeeld
lekker rustig in de tuin wil zitten"Ook
de nachtrust wil nog wel eens wat
tekort komen dankzij het verkeers
lawaai op de Noorderinslag.
Kijk, leg die twee berichten naast
elkaar en je hebt opnieuw een lastig
probleem. Want welke groep heeft nu
gelijk? Het virus van de Lastige Leus
denaar heeft weer toegeslagen, mop
perde een kennis van me, toen hij
het bericht las. Het zou kunnen. Ik
moet wel een beetje gniffelen als de
brave gemeente verklaart, dat ook zij
op de hoogte is van het probleem
van de geluidsoverlast en overweegt
om een aarden wal tussen de rijba
nen te leggen, zodra de weg is ver
breed. Dan is het probleem opgelost,
denken ze.
Vergeet het maar. Zo'n aarden wal
kan alleen maar worden aangelegd,
als de Noorderinslag vierbaans wordt.
Daar heb je het eerste probleem al.
Want iedere rechtgeaarde milieuspe
cialist (en half Leusden bestaat uit
dit soort), zal tegen de aanleg van een
vierbaansweg dwars door de bewoonde
wereld zijn. Dan die aarden wal. Nog
niet zo lang geleden werd er met
minachtend sarcasme gesproken over
de gemeente, die er toch zo goed in
geslaagd is verschillende ghetto's aan
te leggen door grote verkeerswegen
de wijken te laten doorkruisen. Zo'n
aarden wal zou zoiets toch maar accen
tueren? Nou dan. Nee mensen, dit is
een onoplosbaar probleem, zoals de
loslopende, op niet toegestane plaat
sen drollenneerleggende honden een
echt onoplosbaar probleem is. Het
virus van de Lastige Leusdenaar is
onuitroeibaar vrees ik. Vooral als ik
denk aan die fluitende postbode. Dat
verhaal wordt verteld en ik heb geen
enkele reden om aan te nemen, dat
het niet waar is. Elke morgen gaat
één bepaalde postbode vrolijk fluitend
op weg om zijn post te bezorgen.
Nou zijn er tegenwwordig niet zoveel
mensen, die met zoveel plezier en le
venslust hun werk doen, dus zou dat
hogelijk gewaardeerd moeten worden.
Maar wat dacht je? Er kwam een
klacht binnen bij de PTT Of ze die
fluitende, te hard fluitende postbode
ergens anders in willen zetten. De
mensen werden er zo akelig vroeg
wakker van
Ik ben van mening, dat we nog geen
fluitende postbodes genoeg hebben in
ons dierbare Leusden. Wedden, dat
dan alles er heel wat fleuriger uit
zou zien
