kappie
T!
Stimulerende
werking
Frisse muziek
uit Engeland
1A
k
Kookles
Liege Lief
Kursaal Flyers
en het h'sberqraadsi
LEUSDER KRANT
ll
ia*7
tó>M,
dm 6aan
we naar een
LEUK
restaurant.
©pi»
JE BESTELT MAAR
WAT JE WILT EN ALS
HET NIET It EUUR
IS ZAL IK HET
BETALEN
ummt?
WEtT X N0& DE EERSTE KEEK J?ATJE HIER WAS?
JE ZEJ TOEN DAT JE NAMENS EEN
vriendje van je kwam
©pii
JE ANALVSE IS
HEEL WAT OPGESCHOTEN
OF NIETTV»
ja, indeedaad.
DIE VRIEND VAN
MIJ IS INTUSSEN
ZWAAR OVERSPANNEN
SCHOOL-
ts>cho1j006
MPH, LAM/**?
V19*
It&l
'Wis erA/W HEBBEN
aan DE HAND? WW7 IZAAK
1710
het rook
niet zo
lekker,
daarom
hebben we
het uurtje
te luchten
gehangen.
©pil
vCM* min
^ryi-
„Liege Lief" - Fairport Convention
Lp. Uitgebracht door platenmaat
schappij Ariola/Eurodisc op het
Island-label. Het nummer is 89 226
XAT. Stereo: prima.
Fairport Convention is wat mij betreft
een uitstekende groep, die op eigentijdse
manier traditionals arrangeert en op tra
ditionele manier eigentijdse nummers
weet te brengen. Snap ik het nu zelf nog?
(Grapje)
Het klinkt misschien moeilijk maar het
is het beslist niet. Voor de gearrangeerde
traditionals is het beste voorbeeld de
medley „The lark in the morning/Rakish
paddy/Fox-hunters' Jig/Toss the fea
thers" op kant twee. Een prima ritmisch
geheel met in de hoofdrol de viool maakt
duidelijk wat ik bedoel, evenals „Come
all ye" op kant één dat doet voor wat
betreft de zelf gecomponeerde num
mers.
„Liege Lief is al een vrij oude (pak
weg een jaar of vijf) plaat. De platen
maatschappij heeft de langspeler on
langs uitgebracht in de 12,50-serie.
Een zeer verheugend initiatief, waaii
door goede muziek een beetje bereik
baarder is geworden voor de toch al niet
vette portemonnee."Deze (vrij goedko
pe) langspeler is in deze samenstelling
zo'n beetje de voorganger van de kortge
leden uitgebrachte langspeler „Rising
for the moon". Sandy Denny heeft de
groep een aantal jaar geleden de rug
toegekeerd en kwam daar onlangs weer
bij terug. Zij was in die tijd aktaef geweest
bij de groep Fotheringay. Fairport is nu
weer de oude en, na een tijd die je ïmpro-
duktief zou kunnen noemen, weer volop
in de slag. Liege Lief zou wat dat
betreft zeer stimulerend kunnen wer-
ken. jvdh
„Chocs away" - Kursaal Flyers - Lp.
Uitgebracht door platenmaatschap
pij Polydor op het UK-label. Het
nummer is 2330 101. Stereo: goed.
Krusaal Flyers is één van Engelands
nieuwste groepen. De groep heeft tot nu
toe volop succes geoogst Terecht over
igens, want de aanpak van Kursaal
Flyers is fris. Nieuw wil ik niet zeggen.
De muziek die de groep maakt is moeilijk
te omschrijven. Het swingt heel erg, dat
wel. Een Engels muziekblad heeft naar
mijn mening de beste omschrijving ge
vonden: „de stijl van Kursaal Flyers
houdt het midden tussen Edmundo Ros
cu Ems Presley".
„Chocs away" is de eerste langspeler
die, de in 1974 gevormde, groep opnam.
Het is een prima begin. Er zit vrij veel
country in de muziek, maar op een uit
stekende manier. Luister in dit ver
band maar eens naar „Tennesse" en
„Speedway".
Een zeer verdienstelijke rol speelt Vic
Collins op de plaat. Hij bespeelt namelijk
de pedal-steelguitar. Flitsend spel be
zorgen hem op de plaat een plaats, waar
vandaan hij niet meer is weg te denken.
Natuurlijk hangt de groep nauw samen.
Zonder de een waren de andere vier
groepsleden niets of weinig. Kursaal
Flyers bestaat verder uit Will Birch
(drums), Graeme Douglas (gitaar, piano,
zang), Ritchie Bull (bas, banjo) en Paul
Shuttleworth (zang).
Als je de plaat wat vaker beluisterd
hebt, begint de groep haar kwaliteiten
eigenlijk pas echt te tonen. Verschillende
nummers doen niet onder voor het werk
van Crosby, Stills, Nash en Young in hun
"Déjè vu"-tijd.
De eerste langspeler van Kursaal
Flyers maakt duidelijk dat iets nieuws
niet met argwaan bekeken behoeft te
worden. In ieder geval is het een prima
plaat.
jvdh
Terwijl de anderen haastig de nood
zakelijkste dingen bijeen zochten, zon
der welke men als schipbreukeling zeer
onthand is, scharrelde de maat zenuw
achtig bij de reddingssloep rond
,,Het is n-nog nooit zover gekomen
m-met ons, d-dat wij de reddingb-boot
moesten gebruikendacht hij.
W-was ik maar in L-Lutjewier ge
bleven! Nou zullen we dagenlang op zee
moeten r-rondzwalken en s-storm en
ontberingen doorstaan
Een blik op de ijsberg waar de ijsberen
hongerig grauwend ronddraafden, deed
hem echter beseffen, dat zij geen kans
hadden. Tranen verduisterden zijn
ogen, terwijl hij de touwen van de sloep
door zijn onvaste handen liet glijden.
Hij dacht aan alle prettige dingen,
die hij aan boord van de Kraak had
beleefd.
Maar lang duurde zijn gepeins niet.
Plotseling bemerkte hij, dat het gor
gelend geluid van het binnenstros
de water afnam. Tegelijkertijd h
het schip in een schuine stand te]
gen. Met een gil sloeg de maalj
armen om de reling. Helaas bernsj
hij te laat, dat daardoor de sloe;
zijn katrollen schoot. Zo viel de ti
kans op redding in het water, i;
enige malen rond en werd i
avondlijk duister al snel onzicht
baar
-19-
Zijn' armen vol scheepspapieren en
meetinstrumenten snelde Kappie op
de maat toe, die verslagen in de nacht
staarde.
,,Sta niet te teuten, klont! We kunnen elk
ogeblik zinken!" maande hij. ,,Heb je
de sloep neergelaten
Hij stokte en boog zich over de reling.
„Donder en bliksem! Waar is onze
sloep?!" schreeuwde hij opgewonden.
De maat liet een droge snik horen en
wees met zijn vinger in het donker.
..A-af-afge-gedreven"hakkelde
Het duurde even voor Kappie dit had
verwerkt.
„Jongssprak hij daarop dof tot
Okki en de meester, die juist kwamen
aanhollen. „JongsDe maat vond
de aanvaring niet erg genoeg. Hij heeft
voor nóg een kleine ramp gezorgd: we
zijn onze reddingsboot kwijt!"
„Ik kon er niks aan doen!" gierde de
maat. „Het kwam allemaal door
Verdere uitleg werd onmogelijk, door
dat de Kraak opeens een hoek van ze
ventig graden maakte en in die stand
snel begon weg te zinken. Dit git;
paard met grote woelingen in he:
ter en een hevig geworstel Ta
bemanning, die zich naarbenedem
de glijden.
„Overboord!" brulde Kappie. „$j
overboord voor het te laat is en i
wat je kunt naar die ijsberg! Wei
ten ja kiezen tussen de tandei
de haaien en die van de ijsber
Ofschoon het lot hen dus een 1
aantrekkelijke keuze bood, btS
de schipbreukelingen eensgezia
het laatste
é<f.
-20-
Ploeterend en puffend zwommen Kap
pie, Okki, de meester en de maat weg
van de Kraak. Kappie was de eerste,
die de glibberige bodem van de ijsberg
onder zijn voeten voelde.
„Ahoy! Hierheen mannen!" riep hij
gedempt. „Hier is een soort ondiepe
nis! Maar maak geen herrie, anders ko
men die overgehaalde ijsberen op ons
af
Gelukkig waren de onaangename dieren
nergens meer te bekennen. Glijdend
en struikelend kropen zij op handen
en voeten voort, tot zij de holte bereik
ten. Daar kropen zij kleumend tegen
elkaar.
„Kijkzei Kappie met een
prop in zijn keel. „Kijk, onze goeie,
ouwe Kr"De naam van zijn
schip kwam niet over zijn lippen; de
ontroering was hem te machtig. Met
vochtige ogen staarden de mannen naar
de plek, waar hun schip worstelde met
de zee. Er stak nog maar een deel van
de voorsteven boven de golven. Toen
ging ook dit deel in een vreselijk ge-
gorgel onder.
Daarop werd alles stil, behalit|
maat, die zijn snikken in zijn b
trachtte te smoren.
Kappie zuchtte. „Het was eenj
schipzei hij eindelijk.
„Maar met gezever krijgen 1
niet weerom! Laten we ja blij
dat wij tenminste voorlopig zijnge»
Dat woordje „voorlopig" wisf
op zijn plaats, dat zouden zij I
genoeg bemerken. Het was ïmroerl
heel vreemde ijsberg, waarop
ren aangeland!
het rijk der duizend eilan
9
In de rijen van Nederlands zingende
muzikanten mag zeker de naam van
Barbara Nielsen niet ontbreken. Kort
geleden nam ze een elpee op, die een
voudig haar eigen naam draagt. Daar
van is ook de single „Landschap" ge
trokken. Deze fraai ogende Hollandse
blonde zingt ongeveer in de stijl van
het duo Elly en Rikkert Ze heeft een
uitstekende stem, die haar nog één
heel eind zal brengen. Barbara Niel
sen wordt hierbij door mij getipt. Een
soort persoonlijke tip dus.
B-kant „Amoureuse".
(Ariola 16 385 AT).
Don Williams is wat mij betreft de
beste c w-zanger in Amerika Ge
weldige stem gecombineerd met uit
stekende muziek, dat is kort gezegd
de inhoud van zijn nieuwe single „Love
me tonight" Misschien gaat hij nog
wel eens in Nederland doorbreken Zou
leuk zijn. B-kant: „Reason to be".
(DOT NG 667).
r
1
Hoe moeten zij nu verder? De kustweg
begint aan de overzijde van de rivier maar
die kunnen zij zo toch niet oversteken.
„We kunnen het beste een paar uur wach
ten", zegt Eddy", die ontploffingen zullen
toch wel eens ophouden en dan moet het
water ook zakken". Wanneer zij drie uur
later hun muilezels weer bestijgen, nemen
Eddy en Rob afscheid van Apoen en Tsibe.
De oude indiaan wil graag zijn eigen stam
weer opzoeken wat dat daar van is gewor
den. Na een hartelijk afscheid vervolgen
Eddy en Rob hun weg langs de rivier. De
stroom wordt geleidelijk aan minder»
en enkele kilometers ten westen
dorp besluiten zij het er op te wt?
door de stroom te waden om aan&;
kant de kustweg op te zoeken
Don Williams
Het pad. dat naar de kust leidt, is smal en
voor de muilezels moeilijk begaanbaar.
Vaak moeten zij afstappen om wat rust te
nemen En het ergste is nog, dat zij geen
voedsel meer hebben. De honger begint te
knagen. De ezels vinden nog wel wat te
grazen langs de kant van de weg, maar voor
Eddy en Rob moet er spoedig uitkomst
komen. Kijk, de lucht is nu opgeklaard en
in de verte zien zij nu ook weer de vulkaan
Arano. Zelfs op deze grote afstand is duide
lijk te zien welke verwoestingen die ontzet
tende explosies hebben aangericht. De
krater is in stukken gescheurd en van de
fraaie kegel is niets over gebleven. Einde
lijk oereixen de twee vrienden
kcerswe? die naar de kust lf>d»
iuept Rob uit wanneer zij 'nt£:
seren. „Daar ligt 'n vrachtauto
kant^yan de weg. Die chautfg
geiUK gehad. Hij had ook in Hefi^!
nen vallen".
