Puupekoppen gaan weer
van start met Prinsenbal
op 8 nov.
tector C. A. A. Schoenmakers
„Innerlijke renovatie van
menselijke rechten, inspraak
en medezeggenschap is
ook een noodzakelijkheid"
LL UOk/L I I V f~\ I 1 I
Balans van een rijk leven
CHTERVELD - Het is interessant
om een gesprek te hebben met de in
ihterveld wonende rector C. A. A.
oenmakers. Hij is een mens, die het
(«O en ander van de wereld en zijn
(gelijkheden heelt gezien. Hij is
rendien op een leeftijd, dat hij een
laos van het een en ander kan opma-
|D.
KINDERJAREN
[n 1904 werd hij in Oosterhout Noord
kant als zevende van een gezin
tt elf kinderen geboren. Elf kinderen
Tdeze tijd een onvoorstelbaar aantal
als u denkt, dat de rector zelf
wat minder gunstig over zou
iken, dan hebt u het mis.
Mijn levenslessen zijn thuis begon-
zegt hij, ,,in de eerste twaalf
van mijn leven. Mijn vader was
iermaker en muntte uit door vak-
inschap. Hij streefde er naar om in
leven geacht medeburger te wor-
en bracht het tot voorzitter van
plaatselijke middenstandsvereniging
der verdiende haar levenswaarde
ir een goede moeder te zijn. Zij gaf
liefde, was zachtmoedig en vol
iderlijke zorg. Zij was bemind bij
en de mensen."
'ijdens de lagere school begon de wat
;ra-vorming van het zevende kind van
familie Schoenmakers, 's Avonds
0ng hij naar de Gemeente-tekenschoöl
Biedere Zondag kreeg hij schilder
es Op het jongenspatronaat deed hij
iziekkennis op en kreeg wat inzicht
iet toneelspelen.
„Dat zijn vaardigheden," zegt hij er
li van. ,,die van grote waarde zijn
deken in heel mijn verdere leven
missionaris Met twee van zijn
>ers en drie andere kornuiten was hij
dienaar in een grote kerk met een
itoor, deken en vier kapelaans.
een heel oude koster. Toen leer-
hij al veel werkjes te verzetten
ir de kerkdiensten in de Parochie.
GYMNASIALE OPLEIDING
n 1916 ging hij naar het klein-se-
lane in Wernhoutsburg ten zuiden
Zundert Dit seminarie was toen nog
jrnationaal, en stond onder lei-
g van Franse Lazaristen, die ten
e van de Franse revolutie naar Ne
land waren uitgeweken. De jonge
tverkorene" 9 studeerde er, moest
af en volgzaam zijn en gediscipli-
ird zich gedragen. Aankaraktervor-
ig, levensbewustwording en levens-
st. nee, daaraan werd in die tijd
1 voldoende aandacht besteed" „Ove-
ens ben ik heel mijn later leven
1 respect blijven koesteren jegens
corps leraren en geestelijke lei-
s, die met hun eigentijdse levens-
attingen eerbiedwaardige persoon
heden waren voegt hij er on-
Idellijk aan toe.
ir werd wel nauwlettend bekeken of
voldoende opgroeiende capaciteiten
hart en ziel in deze knaap waren
ir te nemen, om in aanmerking te ko-
voor verdere opleiding. De sta-
leken vertellen dat maar ongeveer
derde van de klein-seminaristen
t voortzetting komt van hun of door
ouders vermeende levensroeping
het priesterschap Kees Schoenma-
s hoorde daar bij. Twee oudere
ers waren hem reeds voorgegaan
lar de opleiding tot priester.
UNIVERSITAIRE OPLEIDING
!n 1923 ging hij naar het Groot-semi-
ïe in Helden-Panningen, een dorp
;sen Venlo en Roermond, 't Voor-
mste op dat seminarie was de reli-
(uze voorvorming op het noviciaat -
■universitaire studie - de leer van de
Trk - de spiritualiteit van de H.
icentius. Deze boerenzoon, priester
orden, groeide uit, zoals Bossuet
luigt in een van zijn redevoeringen,
t de grote man van de grote eeuw
In Frankrijk, de 17de eeuw.
.Alles wat er nu gedaan wordt aan so
le bewogenheid", zegt rectorSchoen-
ikers in vurige overtuiging, heeft
icentius a Paulo in zijn tijd op
ijn manier verricht. De ellende van het
one volk greep hem zo aan, dat hij
r woord de rijken ter verantwoor-
ig riep en hen wist te vermurwen
daden van grootscheepse edelmoe-
Jheid, vooral de adellijke dames.
Jllioenen heeft hij uit de zakken der
';en weten te kloppen voor zijn vele
ken van barmhartigheid en mede-
ïnselijkheid jegens: armen, zieken,
lelingen, galeislaven, gewonden op
slagveld, de wegterenden in de krot
en later ook voor het zenden van
•sionanssen naar landen in andere
itinenten Wereldheren sloten zich
hem aan. althans enige van de wei-
Big goede priesters die er li** Parijs
waren, en weldra vormde hij een
eenschap van priesters in samen-
ïngsverband, in communes. Daaruit
ïde naast de bestaande orden de
'ste Congregatie in de Kerk: de
cregatie der Missie. Het eerste
muniteitshuis was een verbouwde
'angenis m Parijs, Saint Lazairege-
md Vandaar dat de volksmond die
esters weldra ,,les pères de Saint
fzaire" noemden, alias ,,les Lazaris-
ies
„kregen de vrouwen
geen plaats bij al dat
WERK
.Nou en of! Wat kunnen mannen al-
een bereiken vooral voor blijvende
ken van intermenselijke sociale be-
[enheid9 Vincentius begreep wel dat
1st de tijdelijke exploderende begees -
jng van de grote en adellijke dames
r de leniging van noden een leger
1 vrijwilligsters nodig was. om meer
[vend zich in te zetten voor de sociale
'heffing van de armen en genngen.
Louise de Marillac vond Vincentius
menselijk instrument voor een meer
ige dienstbaarheid aan het arme
het platteland vonden zij eengroei-
aantal edelmoedige vrouwen en
meisjes, gekleed naar de mode van hun
tijd in baaien rokken, een jak met bef
en met een vlinderklap op het hoofd
Wat die kap betreft, denk maar aan de
■verpleegsters op dè vroegere Droste
cacaobussen. Drie eeuwen lang bleef
die plattelandskleding het habijt van de
zusters van Vincentius
Oorspronkelijk heeft Vincentius nooit
gedacht dat deze groep sociale arbei-
sters, die hij Filles de la Charité (doch
ters van liefde) noemde, allengs zou uit
groeien tot een Congregatie Toch ge
beurde dat. Thans is het de grootste
vrouwencongregatie in de Kerk. Hun
aantal is nu ruim 45 000, verspreid
over heel de wereld Of deze congre -
gatie-vorm voor heel de toekomst de
beste mogelijkheid blijft bieden voor een
echt begeesterende ontplooiing van so
ciale arbeidsdrang en -activiteit, dat
zal de toekomst wel uitmaken In ieder
geval, zoals het Leger des Heils ook
uiterlijk herkenbaar is aan de kleding,
zo willen de Dochters van Liefde vast
houden aan hun algemeen gelijkvormig
vernieuwd eenvoudig habijt."
EVEN TERUG NAAR DE JAREN
IN PANNINGEN
Het noviciaat duurde twee jaar. Een
van de novicen kreeg een soort korpo
raalsbaantje: de anderen commanderen,
in de gaten houden, rapport uitbrengen
van het wel en wee van de gedragin
gen van heel de groep aan de kapitein,
de novicemeester. Dit beeld is niet
denigrerend bedoeld, want op hun eigen
tijdse manier waren dergelijke geeste
lijke leiders hoogstaande ascetische
mensen.
De Overste was een heel strenge
persoonlijkheid, in wiens vaandel vor
ming tot onkreukbaarheid hoog stond
aangeschreven. Dat principe van on
kreukbaarheidsvorming deed de novice
gemakkelijk denken, dat hij hoger kwam
te staan dan het gros van de mensen.
,,Mijn eigen levenservaring vol
kreukbaarheid", verzucht hier de rec
tor, heeft me wel anders geleerd, en
heeft grote bewondering in me doen ont
staan voor een zee van eenvoudige va
ders en moeders, mannen en vrouwen,
ook in de Missie, mijlen hogerstaand,
zonder het zelf amper te beseffen,
omdat ze niet hoogmoedig zijn".
ENIGE DETAILS UIT ZIJN
LOOPBAAN
1931. In Soerabaja geld bijeenzoeken
voor de weeshuizen bij firma's, kanto
ren, rijke zakenlieden enz. Een rijke
Chinees gaf hem een goede tip: „Kleed
je netjes in kraakheldere toga, en
gebruik maar mijn grote slee van een
auto, anders word je met een kleinig
heid afgescheept". Mundus vultdecipi-
de wereld wil bij de neus genomen wor
den 1932. Oprichting van een inheemse
vrouwenbond: Wanita Katolik, afdeling
Soerabaja. 1933. Zelfstandig pastoor ge
worden in Modjokerto. Evenals een
schoolhoofd van de Zending, richtte
ook hij een padvindersgroep op. Teken
lessen in de jeugdtijd kwamen van pas
voor ontwerpen van vaandels Beide
groepen, Protestants en Rooms Katho
liek traden regelmatig samen op in
hechte samenwerking. Met eigen men
sen een voetbalveld aangelegd. Naast een
paar elftallen senioren vnrmHon zich
zo'n zestien juniorenelftallen; en hei
protestantse hoofd der school kwam
sportief meedoen met een aanta juni
orenelftallen. Pastoor redigeerde zelf
een wekelijks sportblad De ingebonden
maandbladen gingen door de oorlog ver
loren. 1938. Opdracht in Blitar een
nieuwe parochie van de grond te krij
gen. Inheemse arbeiders aangetrokken
om een schuur te helpen omvormen tot
tie-bekwaamheid kwam weer goed van
pas. Kaarsen waren nodig Dat bracht
hem op het idee een kaarsenindustrietje
op te richten. Heel het bisdom werd
spoedig de grootste afnemer.
Het waren de dertigerjaren. Heel wat
jongelui waren werkloos. Een groepje
kon hij wat werk verschaffen in een
beeldenfabriekje, dat na veel uitpro
beren tot stand kon komen.
IS EEN NIEUWE VINDING EEN
UITVINDING
Missionaris Schoenmakers kon niet
aan gips komen. Wat nu? Na wat dagen
piekeren bracht de kaarsenindustrie
hem op een idee. Zachte bakstenen
werden tot poeder fijngestampt. Dit poe
der werd met parafine tot dikke brei
opgekookt en warm in de kleivormen
gegoten. Koud geworden werden het
Recreatief was het er een saaie boel,
behalve in de vacantietijd. Tijdens de
vrije uren liepen we in groepjes van
drie in de tuin te wandelen. In totaal
hebben we zo ongeveer het aantal kilo
meters van de ronde der aarde afgelegd
Achteraf denk je, hoe hebben we het
kunnen volhouden! Wat goede wil al niet
vermag, is het enige antwoord.
Kinderen van het licht moesten we
worden tegenover de vele kinderen van
de duisternis in de wereld. Een the
oretisch harnas, dunkt me zo, lang niet
in staat om jezelf veilig gewapend te
voelen, al was het alleen al tegen al
lerlei duisternissen in jezelf. Daar is
meer zelfstandige levensbewustwording
en levensinzicht voor nodig dan alleen
maar gedweeë welwillendheid".
MISSIONARISLEVEN
Priester gewijd werd rector Schoen
makers benoemd voor het missiege
bied in Oost-Java. Soerabaja was de
hoofdplaats. Met minieme kennis van het
land kwam de 26-jarige missionaris op
Java aan, gewapend met het radikaal
van Koningin Wilhelmina; daarmee
mocht hij in Nederlands Kolonie de func
tie van Rooms Katholieke Geestelijke
van de tweede rang gaan uitoefenen
buiten bezwaar van den Lande (zonder
salaris).
De geestelijke grondslag voor zijn
werk onder de mensen was eenvoudig
De blijde boodschap van het kindschap
Gods gaan verkondigen Heel het Evan
gelie benadrukt de mogelijkheid tot op
heffing van alle mensen naar het kind
schap Gods door de verlossing van
Christus uit zonde en geestelijke dood
De overtuiging van een onwrikbare ge
loofwaardigheid in die Ene in mensen
gedaante, die van Zichzelf durfde ge
tuigen: „Ik ben de weg, de waarheid
en het loven", was voor deze jonge mis-
sionris voldoende door zijn werk te be
horen tot de gezondenen, die een eeuwig
heidsperspectief aan medemensen be
kend gaan maken. Zieltjeswinnerij
Zeker geen zieltjeskapotmakerij1 Bij
hem. durft hij te getuigen, geen en
kele dwang of omkoperij tegenover an
dersdenkenden. Met de stem van het
hart raakt men het best tot toenadering
van geest en levensidealisme.
Opgevoed door een strenge vader en
nog strengere overste, bleef rector
Schoenmakers eigenlijk een verlegen
mens, en die verlegenheid is hem heel
zijn leven bijgebleven. Zo echt zelfbe
wust eens flink uit zijn slof schieten
of van katoen geven kwam maar zelden
voor. Gevaar voor koppigheid of te
ruggetrokkenheid is dan gemakkelijk
aanwezig. Maar als hij zich geaccep
teerd voelt en weet, dan kan hij aardig
uit de hoek komen. Hij voelt zich het
best thuis bij eenvoudige en gemoedelij
ke mensen, als kind al.
sterke ofschoon wat zware beelden,
die gemakkelijk toch konden worden bij
gesneden en afgewerkt. Al zou je zo'n
beeld een jaar in het water leggen,
dan zou het nog geen vocht opnemen
Later kwam het idee om in plaats van
bakstenen mooi wit glassteen tot fijn
poeder te stampen. Weer een vooruit
gang. Dit heeft menig werkloze in de om
geving aangezet om glassteen tot nog-
fijner poeder te verwerken, zodat het
als talkpoeder op de markt kwam.
NET VOOR DE OORLOG MET
JAPAN
Terug in Soerabaja richtte hij een
muziekband op „MIKS" geheten. Het
denkbeeld en streven naar onafhanke
lijkheid groeide ook onder de katholie
ke jongelui. De naam MIKS betekende
voor hen Musicerende Indonesische
Katholieken Soerabaja. Het woord Indo
nesisch mocht toen nog niet gebruikt
worden. Maar wie doet je wat? De i
kon ook betekenen. Inheemse. Tijdens
de mobilisatie werd de Band afgestaan
voor vermaak van de militairen in het
Katholieke Marinetehuis.
EVEN EEN BETAALDE JOB
Hij werd hulpaalmoezenier van de
Marine met de rang van Officier 1ste
klasse zonder koppel en degen. De be
zetting van Nederlands Indiè door de
Jappen bracht spoedig een einde aan
dit „grotemeneer zijn".
KAMPLEVEN
De hulp in 1952 door een confrater
verleend aan drie officieren van de Ne
derlandse Marine, die uit een onderzeeei
waren geïnfiltreerd aan de zuidkust
van Java, in de buurt van Blitar (dit
zou een punt kunnen zijn voor de
oorlogsdocumentatie) bracht alle pries
ters en broeders (togadragers) van de
statie Blitar in de gevangenis, en
tot martelingen door de Kempetai. „De
Javaanse gevangenbewaarders waren
voor ons bijzonder humaan", wil de
rector graag vermeld zien
Na negen maanden kwam een einde
aan het opgesloten zitten in één cel
en werden ze overgebracht naar een
gewoon kamp in Tjimahi, nabij Ban
doeng De kleermakerszoon werd in het
kamp kleermaker, wist van lange broe
ken twee korte te maken - zette lappen
onder versleten kousen - repareerde
allerlei soorten orfdergoed enzovoorts.
Als garen werden uitgetrokken draden
van lappen stof gebruikt.
Na de capitulatie van de Jappen,
ofschoon de mensen in het kamp moes
ten blijven, kroop als menig ander de
nu werkeloze kleermaker ook door de
omheining en wist na drie dagen zijn
geliefd volkje in Blitar weer heelhuids
te bereiken, zo'n 35 kilo afgevallen. Wat
een onvergetelijke dagen toen
Na ruim twee maanden brak de
onafhankelijkheidsstrijd uit, en werden
alle Nederlanders en Indo-Europeanen
ter bescherming naar de gevangenis
gebracht, later in een kamp Hierover
zou veel goeds en wreeds verteld kunnen
worden; het wrede vooral van enkele
eigen mensen, die als plaatsvervangen
de kampbewaarders werden aangetrok
ken door de Indonesische kampleiding
Homo homini lupus, dit spreekwoord
geldt ook altijd nog voor geciviliseerde
samenlevingen.
NOG TWEE DECENNIA
IN INDONESIË
Wellicht waren die 20 jaar het meest
de ontwikkelingshulp enigszins nabij
komende arbeidsjaren voor Rama Se-
koen, zoals hij toen populair genoemd
werd. In 1948 werd hij als bemiddelen
de figuur tijdelijk tot voorzitter geko
zen van de Soerabajase Voetbalbond,
die uit sportverenigingen bestond van
diverse nationaliteit en politieke signa
tuur.
In 1949 na 12 jaar weer eens met
verlof naar Nederland In 1951 werd
hij verzocht een nieuwe parochie op te
richten in Tulungagung. Hier richtte
hij een naamloos bouwbedrijfje op te
zamen met gewone javaansearbeiders,
om scholen en kerkjes te gaan bouwen,
eerst in Tulungagaung, later in de om
geving. De tekeningen voor de bouwpro
jecten maakte hij zelf, ze werden wel
willend door het Gemeentebestuur aan
vaard. „Begin maar" was steeds het
antwoord bij het persoonlijk aanbieden
van de projecttekeningen Gewoon
lijk kwam de officiële vergunning voor
de bouw pas in handen, als de school
of het kerkje al een maand of drie in
gebruik waren. Keien uit de rivier wa
ren goed voor de fundamenten - bakste
nen maakte het volk zelf - bomen
werden gekocht en ter plaatse ver
zaagd voor alle nodige houtwerken -
van bamboeschillen werden fijngevloch-
ten dèkplaten vervaardigd voor de pla
fonds.
Zo kon hij in 8 jaar tijds 4 middel
bare scholen, 6 lagere scholen en 4
kerkgebouwtjes door eenvoudige Javaan
se arbeiders laten optrekken Het geld
ging naar de kleine man Een belas
tingambtenaar heeft wel eens gepro
beerd van die arbeiders loonbelasting
te eisen; maar door een hartstochtelijk
beroep op hem te doen om die werk
verschaffing voor een klein stukje op
bouw niet nodeloos te verzwaren, (dat
wilde President Soekarno toch zeker
ook niet) droop de man verbouwereerd
af.
Rama Sekoen heeft ook wel eens met
de vuist op tafel geslagen bij de In
spectie van Onderwijs, toen er tegen
werking dreigde voor zijn onderwijzend
personeel, dat ijverig en met veel (te
veel?) succes werkte. Jaloersheid
brengt gemakkelijk tot kapotmakerij en
machtsmisbruik. Hoe heeft hij het ge
durfd als verlegen mens?! Antwoord:
het ging niet om hemzelf maar om het
welzijn van de weerloze kleine man
Intussen waren er al Indonesische
priesters. Als wij bij dat punt in het
gesprek zijn beland, zegt rector Schoen
makers: „Ik heb er naar gestreefd hen
als gelijkwaardige confraters geaccep
teerd te zien bij het volk Hen liet
ik de nieuwe scholen en kerkjes inzege
nen" In verband hiermee komt hij dan
scherp voor de dag: „Waarom wor
den in ons land en in Europa met
Sinterklaas de rollen niet eens omge
draaid, een zwarte Sinterklaas en wit
te Pieten? Wij Europeanen zouden
eens wat minder de kinderen kunnen ver
wennen op die dag, en het uitgespaarde
geld bijeen te brengen om de zwarte
bisschoppen in de ontwikkelingslanden
te helpen echte Sinterklazen te zijn voor
hun noodlijdende kinderen en mensen De
rol van witte Pieten zou dan bijzonder
verdienstelijk zijn. Maar ja, zit onze
eigen economie zo'n plan in de weg?
Maar als alle kerkelijke instellingen, die
nog gel op de bank hebben staan, dat
vroeger voor de armen was gegeven,
dat geld eens bijeenbrachten, zou dat
geen moedige stap zijn, om de geeste
lijke leiders in de ontwikkelingslanden,
hun confraters in Christus nu onmiddel
lijk eens echte Sinterklazen te doen zijn
voor hun onmetelijk aantal armen?"
LAATSTE ZES JAAR
IN INDONESIË?
Rector Schoenmakers bracht die door
op „Don Bosco" in Soerabaja, een groot
internaat met afdelingen vanaf baby's
tot en met jongens van 18 jaar. Daar
kon hij met zijn kleine talenten als
schooljongen vroeger opgedaan ook van
nut zijn Omdat er geen organist was,
kon hij het wel Liederen voor volkszang
vertaalde hij en voerde hij met de jon
gens op. Voor de meisjesrollen waren
gegadigden genoeg op de meisjesscholen
in de nabijheid. Meisjes kregen zo ook
eens toegang tot het internaat. De zesde
operette over Don Quichotte is blijven
liggen Na 35 jaar Indonesië ging hij eind
november 1965 terug naar Nederland
WERD HET EEN RUSTIGE
OUDE DAG?
Van de opbouwende kerk in Indone
sië kwam hij in de vernieuwende kerk
in Nederland Zo'n tegenstelling moest
hij voor zichzelf toch eerst een tijdje
leren verwerken. Deze plotselinge om
mekeer van levensopvatting is voor
oudere mensen geen sinecure Mogelijk
dat de vernieuwing stil aan aan niet-
bejaarden meer kennis zal bijbrengen
gepaard met het gevaar van vrijzinnig
heid, maar met vernieuwing van geloof
moet je bij de oudjes niet aanxomen.
Ze bezitten de deugd van onwankelbaar
vertrouwen in Christus diep in hun
hart verankerd. Dat kerkelijke lei
ders mogelijk te veel misbruik hebben
gemaakt van hun vroegere vrijgevigheid,
dat zien ze nu wel in. Rector Schoen
makers wilde nog wel enige activiteit
ontplooien, maar meende dit het best te
Rector Schoenmaker van St. Joseph in Achterveld.
kunnen te midden van tijdgenoten, niet
om ouderwetsheid aan te moedigen,
maar om in alle gemoedelijkheid bij
voorbeeld in een bejaardentehuis de
mensen te begelefden naar meer zelf
vertrouwen en prestatievermogen.
Drie mooie jaren heeft hij gekend in
het bejaardenoord St Lidwma te Bem-
mel. en vier jaar in Huize St. Jozef
te Achterveld Bij alle kerkelijke diens
ten mogen alle bejaarden meezingen, en
ze doen het met hart en ziel. Bij fees
telijke gelegenheden nemen de bejaarden
actief deel aan zang en spel.
Het kunnen geen demonstraties zijn
van kunstzinnigheid, maar voor pi*et
en genot in familiegeest weten ze nog
van wanten Liederen maken op be
kende melodieën die alle bejaarden nog
kennen en graag horen, zowel bij gods
dienstoefeningen als voor feesten Car
naval - Sinterklaas - Oudjaar - Gou
den bruiloften enz. was voor de rector
een genot. Iedere week twee preken
en goedverzorgde herdenkingen bij
sterfgevallen
Op de vraag: „Hoe kwam er een einde
aan dat soort werk in Bemmel?,"
kwam zonder aarzeling het antwoord
„Ik ben daar ontslagen Ik was daar
benoemd rector. Wie benoemt kan ook
ontslag geven Maar voor dat ontslag
hoef ik me niet te schamen Kort voor
mij werden ook de directrice en een
zuster weggewerkt Och ja, ook in deze
democratische tijd kan één kopstuk
voldoende zijn om zulke ingrijpende
invloed en macht aan zich te trekken.
De voorzitter, de Deken van Bemmel,
sprak bij mijn afscheid de woorden:
„Ik kan wel een andere rector krijgen,
maar geen andere zusters Verstandige
uitspraak"
Zes jaar zit hij nu in Achterveld
als onbenoemd, wél betalend rector.
Dat betalen heeft de bijstand hem moge
lijk gemaakt Niet benoemd zijn geeft
dus geen rechten, maar ook geen ver
antwoordelijkheid. Vier jaar lang heeft
hij hier op prettige wijze de bejaarden
mogen begeleiden, in de trant als in
Bemmel. Maar toen kwam er de klad
in Gelegenheden om met de bejaarden
recreatief bezig te zijn kreeg hij steeds
minder. Zoiets voelt men met de klom
pen aan. Het geaccepteerd zijn door de
bejaarden bleef Misschien ging het te
goed
Hij moet onder de duim gehouden
worden. Hij meent iets meer te zijn
dan de andere bejaarden. Hij grijpt
naar de macht, werd hem verweten.
Hij veegt met het bestuur de vloer
aan, kreeg hij te horen
Met moeite wist hij een bejaarden-
woning te krijgen, vertelde hij, wel be
seffend dat hij meer onafhankelijkheid
nodig had, om niet helemaal in mekaar
te klappen. Het huisje werd hem geens
zins van harte gegund Hoe kan dat in
een bejaardentehuis waar men zo intens
goede verzorging ontvangt? Ervaren,
doorgewinterde mannen en vrouwen we
ten er wel een antwoord op te geven.
Ook enige bejaarden wel. maar in een
samenleving zonder inspraak kan men
niemand kwalijk nemen dat men zwijgt,
verklaart hij onomwonden
„De uiterlijke renovatie van het Huize
Sint Jozef door verbouwing, voor aan
passing aan de gestelde normen van
hogerhand, is bewonderenswaardig aan
gepakt Maar innerlnke renovatie van
menselijk recnien, inspraak en mede
zeggenschap gaat daar niet mee ge
paard", vindt hij „Lange tijd bestond
er al verontrusting onder de bejaarden,
of er een echte kapel zou blijven in
het tehuis Gelukkig heeft de voorzitter
van het bestuur thans onomwonden ver
klaard, dat er zeker en vast een echte
kapel zal blijven, al is het op een
andere plaats. Deze verontrusting kan nu
bij de bejaarden worden weggenomen,
al ware het beter geweest dergelijk
verontrusting te voorkomen, want be
jaarden zijn ontzettend gehecht aan
een kapel. Die is voor hen en ook voor
religieuzen het hart van het Huis. De
kerk9 Dat zijn wij, leert mende mensen
zeggen Het tehuis, dat zijn wij, dat
mogen de bejaarden dan toch ook wel
verklaren? zo vraagt de rector zich
af en hij vervolgt:
„Renovatie! Hier en daar fluistert
men al, dat er een nieuwe rector wordt
aangezocht. Daar zal de huidige zeker
geen drama van maken Nederig en
verlegen op ouderwetse manier be
hoort rector Schoenmakers te bekennen
„Ik deug niet meer, het is allemaal mijn
schuld, ik had wijzer moeten zijn;
ik had nederiger en volgzamer moeten
zijn tegenover de overheid enzovoort
Is dit nog de methode om schoon schip
te houden
„Ach", besluit hij zijn ietwat cyDisch
betoog in zijn woning Sine Cura 11:
„Zo is het waarschijnlijk nog op veel
plaatsen in de samenleving: Renovatie
met een goud en zwart randje, met licht
en duisternis. En tochvooruitgang
naar eenheid en vrede?"
ANCO MALI
ACHTERVELD - Zaterdag 8 no
veraber organiseert de Achter-
veldse Carnavalsvereniging „De
Puupekoppen" weer het jaarlijkse
Prinsenbal. Dit ter opening van
het carnavalsseizoen 1975 - 1976.
Dit is een avond die u zeker
als Achtervelder niet mag missen
Tijdens dit Prinsenbal zal prins
Puup de 111e afscheid nemen.
Om ongeveer 23.15 uur zal de
nieuwe Prins Puup IV dan zijn
intrede doen.
Het dansorkest Los Donjos en
de Boerenkapel van D.W.S. zul
len deze avond het muzikale ge
deelte verzorgen. De toegang voor
de leden is gratis, terwijl niet
leden f5,- per persoon zullen
moeten offeren. Bent u nog geen
lid van deze carnavalsvereniging
dan is daar nog volop gelegen
heid voor om dit te worden. Ukunt
uw lidmaatschapsgeld storten op
de Rabo-bank te Achterveld met
met vermelding „De Puupekop
pen". Voor echtparen is het f 25.-
per jaar en voor alleenstaanden
f 15,-
Gezien de resultaten van voor
gaande jaren, zal dit zeker weer
een avond worden, die klinkt als
een klok
Het verdere programma van de
Puupekoppen ziet er als volgt
uit.
uit. Na het Prinsenbal zal het
eerstvolgende feestgebeuren
plaatsvinden op 24 januari 1976.
Dit is dan het Boerenkielenbal
dat zal worden gehouden in Ons
Gebouw Aan deze avond zullen
de The Orientels en de D.W.S.
boerenkapel hun mederwerking
verlenen. En natuurlijk ook alle
Achtervelders in hun boerenkiel
De topper van het carnaval-
gebeuren is het groot Carnaval
Dan zal Prins Puup de IVe vijf
dagen lang de scepter zwaaien
over het Puupekoppenland, hierin
bijgestaan door zijn Raad van
Elf. De vrijdag, 27 februari 1970
zal om 20 30 uur het carnaval
worden gevierd in Ons Gebouw.
Aan deze avond verlenen Dos
Donjos, Eddy van de Brink en de
D.W.S boerenkapel hun medewer
king. Op deze avonden zullen er
weer verschillende onderscheidin
gen worden uitgereikt waaronder
natuurlijk de hoogste onderschei
ding de bekende Krenten Puup.
Ook zal de leukst verklede car-
navalsganger met een prijs wor
den beloond. Er moet wel op ge
rekend worden, dat het die avond
wel laat zal worden.
Zaterdag 28 februari 1976 zal
de Prins en zijn Adjudant benut
ten om de zieken zowel thuis als
in het ziekenhuis met een bezoek
te vereren.
Zondag 29 februari 1976, ja
het is een schrikkeljaar, zal
de optocht worden gehouden Dit
is voor het eerst in de geschie
denis van Puupenkoppenland, dat
de optocht op zondagmiddag wordt
gehouden. Alle verenigingen,
scholen, winkeliers, buurtschap
pen en individuelen worden ver
zocht hieraan mee te doen. Ook van
buiten Achterveld is men wel
kom
Na de optocht is er voor de kin
deren carnaval in Ons Gebouw.
De entree hiervoor is f 1- On
danks de stijgingen van prijzen
en onkosten is het toch nog mo
gelijk de entree niet te
verhogen. Elk kind van 4-12
jaar is welkom op deze middag
De kinderen krijgen een fantas
tische middag aangeboden waar
aan De Prins zijn Raad van Elf
The Four Hands en de D.W.S.
boerenkapel hun medewerking
zullen verlenen.
Voor de optocht zal de wissel
beker weer worden ingezet. Na
dere bijzonderheden hierover, ook
over inschrijving en kosten vol
gen later.
Maandag 1 maart om 20.00 uur
in Ons Gebouw het tiener carna
val met mederwerking van de
The Four Hands en de boeren
kapel. Ook deze avond zullen er
weer prijzen zijn voor de leukste
en beste verkleden. Dus jongens
en meisjes, begin vast maar het
pakje in elkaar te zetten
Zoals elk jaar zal de dinsdag
avond in het teken staan van het
bejaardencarnaval Aan deze a-
vond zal de boerenkapel zijn mede
werking verlenen.
zzHet is een wens van het Car
navalsverenigingsbestuur dat alle
Puupekoppen aan dit Carnaval
zullen meedoen. Dit is echt een
feest waarbij je je dagelijkse
beslommeringen eens echt voor
een paar uurtjes kunt vergeten.
Als iedereen, zoals men hier
gewend is, weer zijn volle mede
werking geeft, zal het weer een
feest worden, dat men niet licht
vergeet.
Alaaf Alaaf
