„DE ENGEL VAN AMSTERDAM"
imondo als politie-inspekteur in aktiefilm zonder
rhaal
SI*
Jasperina de Jong in schitterende musical:
w/'ft'
Eng
sen de
EN TEN
SLOTTE.
Als dat zou
kunnen
DER KRANT - FILM
DONDERDAG 22 JANUARI 1976
19
,,De Engel van Amsterdam",
Jasperina de Jong, Leen Jonge-
waard, Mieke Bos, Lex Goudsmit
e.a. Musical. Elpee, uitgebracht
door de platenmaatschappij CBS
te Haarlem op het CBS-label nr
70143. In uitstekend stereo.
Het Kabaret Lurelei heeft in samen
werking met de Nederlandse Opera
stichting in het kader van Amsterdam
700 jaar" het voortreffelijke initiatief
genomen tot de opvoering van een nieu
we Nederlandse musical ,,De Engel van
Amsterdam'Auteur Lennaert Nijghen
componist Joop Stokkermans tekenden
voor de teksten en de muziek Naast
Jasperina de Jong trokken LeenJonge-
waard, Lex Goudsmit, Mieke Bos. Wim
Hoddes, Arnica Elsendoorn en Edo van
Dijken weken achtereen volle zalen in
het hoofdstedelijke Carré-theater De
muzikale leiding was in handen van
Frans Eisen, terwijl Jasperin^'s echt
genoot Ene Herfst samen met Ruud
Jacobs de produktie in handen had
Het Amsterdamse eeuwfeest is nu voor
bij en Theater Carré wordt nu be
speeld door andere groepen en solisten
Dat wil echter met zeggen, dat ,,De
Engel van Ams erdam" de muzikale
doofpot in is gegaan. De platenmaat
schappij CBS heeft hoogtepunten van
de musical op ten gelijknamige elpee
gezet, terwijl Je musical in de komen
de maanden in verschillende Neder
landse theaters te zien zal zijn Onder
meer in Ede (De F.eehorst) op donder
dag 29 januari, «n Wageningen op 26
en 28 januari (Jrn u hoff), in Apeldoorn
van 27 tot en nu 29 april (in Orpheus)
Verder nog in Jtrecht en Arnhem
Als ik afga op wat de elpee ,,De
Engel van Amsterdam'' te bieden heeft,
dan kan ik zonder meer vaststellen,
dat het produkt van Lennaert Nijgh en
Joop Stokkermans uitstekende kwaliteit
heeft wat betreft teksten muziek. Endat
niet alleen De uitvoerenden, onder aan
voering van de engel Jasperina de Jong,
komen tot goede prestaties in deze
sprankelende musical, die ook voor de
met-Amsterdammers zeer zeker de
moeite van het beluisteren waard is.
Wie Lennaert Nijgh een beetje via zijn
teksten o m. voor Boudewijn de Groot
en Rob de Nijs kent, weet, dat die niet
zoetgevooisd van inhoud zijn en vol
doende pit in zich hebben om verder te
reiken dan pretentieloos amusement.
Wie Jasperina de Jong kent van haar
talrijke shows, weet evenzeer, dat zij
best raad weet met dat soort teksten
en dat geldt ook voor rasartiesten als
Leen Jongewaard, Mieke Bos en Lex
Goudsmit, die bovendien allemaal vol
doende musical-ervaring hebben om
De Engel van Amsterdam" tot een vak
bekwaam gebracht stuk amusement te
maken.
Tekst en muziek zijn perfekt bij el
kaar aangepast, het Amsterdamse ele
ment overheerst niet teveel, zodat er
ook in het algemeen veel te genieten
valt. Hoogtepunten daarbij zijn num
mers als Poppenkast"(gezongendoor
Leen Jongewaard), Krijg de kleren"
(door het hele gezelschap), „Vrouwen"
(Jasperina de Jong, Mieke Bos en Ar
nica Elsendoorn) en Stel je voor wat
een stad" (Jasperina de Jong)
Maar ook de overige nummers zijD
zonder meer uitstekend van kwaliteit,
zoals het prachtige slotlied: „Dansend
over het Damrak". Jasperina de Jong
kan men in verschillende nummers be
wonderen, waarin ze goochelt met haar
formidabele stem. Kortom: een schit
terende, bruisende elpee, waar ik meer
dere malen met genoegen naar heb ge
luisterd, zonder dat het ook maar een
moment verveelde. Aanbevolen!
Bert Vos
Jasperina de Jong
In de ENGEL van AMSTERDAM
met o.a Ergens in een2ee van tijd. Vrouwen
John Denver
met o a Rocky mountain high.
Take me home. Country roads
Bruto adviesprijs 18,90
expert
verkoop
prijs
KC the sunshine band
met o a Get down tonight.
that s the way
Bruto adviesprijs 18.90
Deze platen, en natuurlijk
nog veel meer op
platen/cassettegebied
verkrijgbaar bij
C06N S: B6RG BV
IjH
ert Vos
'"^1
vel er voldoende kwaliteits-
'.in recente datum in roulatie
ereiken daarvan de laatste
niet veel de stad Amersfoort,
dat juist zo aardig op gang is geko
men om eens een echte filmstad te
kunnen worden. Na de nogal grote
golf kerstpremières in de Amers-
foortse bioscopen is het uitermate
rustig geworden, met vrij veel pro
longaties, waarbij opvalt, dat juist in
het Grand Theatre zoveel slechte
films in roulatie worden gebracht.
Was dat vorige week „De man uit
Hong Kong", een soort veredelde
Kung Fu-film, die het daar maar een
week volhield, nu is het een nieuwe
film(dat wel) met Jean Paul Belmon-
jeBn vlaag van onverwachte
vidsverbijstermg besloten wij
l'eden met de kinderen te
hinkelen in Utrecht, in Hoog
ijneU weet weldat over-
winkelcentrum boven het
al Station. Sommige pro-
velingen zullen mij nu uiter-
verfoeien omdat ik een
^bouwbedrijf door zo'n be
voordeel zou bezorgen, maar
gezegd zal me dat een zorg
'aar het mij om ging was het
Mfe je boven het station droog
inkelen en dat is een niet te
'ii voordeel in deze tijd van
jr, vooral als je kinderen bij
)t. Want die kinderen zien
an al dat grijze beton, man-
opgefleurd met allerlei felle
feMdie daardoor weer een
eenvormingheid bewerkstel-
Die zien alleen maar de tal
avontuurlijke plekjes die
modem bouwsel toch nog
op te leveren, ook al zijn die
s niet in de eerste plaats voor
jiurlijke kinderen bedoeld,
icm dus. Er zijn verschillende
ijkheden om je daar naar toe
\even Niet voor niets rij ik
latig achter de bus aan als ik
nijn werk ga en lees dan soms
len minuten lang één van de
'e spreuken die knappe
'-adviseurs hebben bedacht,
'ijs" is zo'n spreuk en je weet
iat ze het openbaar vervoer
len. Ik wil altijd graag voor
ongezien worden, ook al kan
'.en op z'n klomp aanvoelen,
mand pas wijs kan worden
md, als hij door vadertje
met pensioen is gestuurd en
volop van genietterugge-
sn in een klein woninkje in het
iland dat betaald is van geld,
iders toch weer naar de staat
ijnteruggevloeid
idatik niet eigenwijs maar ei-
k wijs wilde zijn, reed ik per
iaar het Amersfoortse station
nteerde mijn wagen aan de
an de loopbrug, die me naar
zwenste perron zou kunnen
n- ga er altijd vanuit, dat je
ht mogelijk naar je doel moet
En verder dan die loopbrug
i niet
Omdat ze bij de NS er vanuit
gaan, dat je als automobilist een
abonnement op hun manier van
voortbewegen hebt, is er bij de in
gang van die loopbrug maar geen
kaartjesloket of automaat ge
plaatst. Op zich een loffelijk initia
tief, want je bent dan genoodzaakt
om een fiks eind te gaan lopen om je
in het bezit te stellen van zo'n on
misbaar reisdokument. Automobi
listen krijgen toch al zo weinig be
weging.
Er zijn mensen, die een derge
lijke moed niet op kunnen brengen
en daarom maar zonder trein
kaartje instappen. Een slecht voor
beeld. Ik ben zelf ook één keer zo
lui geweest. Normaal gesproken
vertel je dan aan de conducteur, dat
je nog geen kaartje hebt kunnen
kopen maar dat j e daar best toe
genegen bent. De meeste conduc
teurs zullen dan - al dan niet diep
zuchtend - een boekje tevoorschijn
halen om ijverig een: reisbiljet uit
te pennen. Het kostje een gulden of
zo meer voor alle moeite, maar je
hebt een voettocht van zo'n kleine
kilometer uitgespaard en daar moet
je ook wat voor over hebben.
Die ene keer had ik pech. De
vliegende spoorwegbrigade kwam
mijn coupe binnen nog voordat ik
me had kunnen melden bij de con
ducteur. Nu wordt er tegenwoordig
erg veel misbruik gemaakt van het
openbaar vervoer en kan ik dus een
extra controlerend orgaan billij
ken. Toch is er tenslotte maai
weinig intimidatie voor nodig om je
misdadiger te voelen en de vol
gende keer pas je wel op om zonder
kaartje in de alom geroemde trein
te stappen. Je zou kunnen zeggen
dat het systeem werkt.
Overigens niets dan lof voor ons
aller NS. Vanaf Amersfoort ben je
ongeveer m tien minuten in Utrecht
Centraal. Zoiets als met de metro
van het ene end van Parijs naar het
andere reizen. Alleen dan wat
duurder. Hoog Cathanjne is een
uitvinding Ook al weet je, dat de
bouwers er van, de burgers van
Utrecht via een handig kontrakt ei
genlijk belazerd hebben. Echt bela
zerd voel je je, als je van de behaag
lijke hoogvlakten van Hoog Catha
njne weer bent afgedaald naar het
Utrechtse centraal station en staat
te blauwbekken van de kou in de
kille wind, die bij vlagen over de
perrons giert. Het station is gedege
nereerd tot een ongezellig door
gangshuis. Verderop gaat een hel
der verlichte roltrap omhoog naar
de hemelse, verwarmde sferen van
Hoog Cathanjne. Het klinkt als een
stuk religie. Je hoeft ze wat dat be
treft bij Bredero niets meer te ver
tellen. Ze weten er alles van.
V.
do in de hoofdrol van de Franse
regisseur Henri VerneuiJ.
Verneuil heeft al tal van goede films
op zijn naam staan (veelal met Bel
mondo in de hoofdrol), zoals „A
Bout de souffle" en „De Man van
Rio". Uitstekende aktiefilms,
waarin Belmondo zich steeds goed
wist uit te leven in allerlei aktiescè-
nes. Dat kan Belmondo als inspec
teur Le Tellier in „Fear over the
city" eveneens. Verneuil geeft hem
daartoe alle kans. Maar het enige
resultaat is dan, dat Belmondo (die
zelfs de stunts uitvoert) „het ver
haal" is, waar het om draait. Zonder
de akties van Belmondo zou van
„Fear over the city" slechts een lege
huls overblijven.
film van deze Franse filmer, die be
wezen heeft beter te kunnen.
Grand Theatre, eerste week, 18
jaar.
GEPROLONGEERD
Pasolini's „Ontuchtige vertellin
gen" gaat in Studio G de tweede
week in. Voor de liefhebbers van
Pasolini's poëtische filmtrant een
goede reden om alsnog te gaan kij
ken als het er tot nu toe niet van is
gekomen. Tweede week, 18 jaar.
„De zomer van de witte haai" is
ook in Amersfoort een succes. De
film gaat in Cinema 1 de zesde week
in. Mocht u de spannende thriller
van rampenformaat nog niet heb-
Belmondo io aktie io de film „Fear
Theatre.
Daarom is „Een stad in dood-
angst" een aktiefilm zonder verhaal
en dat kan nooit resulteren in een
uitstekende film. Verneuil, die zelf
het verhaal bedacht en de film co
produceerde, laat Belmondo een
Franse inspekteur spelen, die op
twee misdadigers jaagt. Le Tellier is
een man, die het principe „het doel
heiligt de middelen" huldigt, zoals
ook zijn Amerikaanse collega's re
gelmatig laten zien (o.m. in „The
French Connection" en aanver
wante genres).
Jean Paul Belmondo is het echte
stuntwerk nog niet verleerd. Dat
laat de film overduidelijk zien. in
verschillende scènes, zoals op de
metro-trein, hangend aan een heli
copter of balancerend op de dak
goot van een groot Parijs waren
huis. Overigens speelt Belmondo m
deze film zijn eerste politierol.
En dat gaat hem niet slecht af.
Ook al is het jammer, dat de film
in het Engels is nagesynchroniseerd,
waardoor al een stuk Franse sfeer
verloren gaat en de niet al te over
dadige dialogen wat vreemd over
komen. Geef mij dan toch maar
films met Belmondo, waarin hij zelf
het woord voert of zwijgend aktief
is. „Fear over the city" is een op het
kijkspel gebaseerde film, die uit dat
oogpunt bekeken best aardig is voor
de liefhebbers om naar te kijken.
Maar ook niet méér dan dat. Reigis-
seur Verneuil heeft de toeschou
wers vooral niet willen vermoeien
met bijkomstigheden als een goed
.verhaal, een goede plot en dat soort
zaken. En daarom toch een slechte
over the city", deze week id het Grand
ben gezien, aarzel dan niet. Voor u
het weet is het weer zomer en dan
moet u toch weten wat er allemaal
aan het strand kan gebeuren. Een
gewaarschuwd mens telt altijd nog
voor twee, zegt het spreekwoord.
Cinema 1, zesde week, 14 jaar.
„The French Connection II" is-
verhuisd naar Cinema 2, waar Gene
Hackman zijn spannende avontu
ren in Marseille voor de tweede
week beleeft. Een goede politiefilm,
met Hackman in een schitterende
hoofdrol, die goed voor een Oscar
is. Voor de laatste week, 14 jaar.
„The man from Hongkong" ver
dween na een week naar „Euro:
Cinema. Wat er over die film te ver
tellen is, deed ik vorige week: een
veredelde Kung Fu-film met George
Lazenby in een hoofdrol. Geef mij
toch maar liever James Bond.
Tweede week, 18 jaar.
In het City Theater is het deze
week de beurt aan de sex.
In het weekprogramma wordt
„Le rallye des joyeuses" van regis
seur Alain Nauroy getoond, in het
Nederlands opgezadeld met de ti
tel: „Een nummertje op de motor
kap". Met Monique Vita, Henri Ge-
nes en Anne Libert in de hoofdrol
len. Het verhaal handelt over een
groepje jonge mensen, die het met
de moraal niet zo nauw neemt en op
zoek is naar een nieuw soort ver
zetje: zij organiseren een rally met
als hoofdprijs een gevleugelde gou
den phallus. Sex-humor op z'n
Frans en dat hoeft niet altijd even
slecht te zijn. City, 18 jaar.
NACHTVOORSTELLINGEN
fn de vrijdagnachtvoorstelling
van het City Theater gaat er al niet
beter toe. In de film „Sex tussen de
wielen" is het eveneens de auto, die
als bed dient. Toegegeven, bij el
kaar is het geen origineel program
ma, maar voor autoliefhebbers wel
licht toch welde moeite van het kij
ken waard. 18 jaar.
Zaterdagnacht in het City theater
de film „Born to Kill" van regisseur
Tony Mulligan met Gordon Mitchell
in de hoofdrol. „Born to kill" is een
film, gebouwd op één van de vele
variaties op een van die the ma's,
die niet meer weg zijn te denken uit
de historie van 't Wilde Westen: de
eenzame, onverschrokken ruiter,
die uit chet niets verschijnt om de
lokale bevolking van een genade
loze uitbuiter en zijn schietgrage
kornuiten te bevrijden. Met een
happyc end, uiteraard. Zaterdag
nacht in City, 18 jaar.
KINDERVOORSTELLING
In Cinema 1 kan men zaterdag
en woensdagmiddag kijken naar de
film „Dertig jaar vrolijkheid", een
verzameling lachfilms uit de oude
doos voor jong en oud. De voorstel
lingen beginnen om half twee
Van de week weer een staaltje gezien
van wat mogelijk is. Een automobilist
rijdt over de Burgemeester de
Beaufortweg ter hoogte van het
Gereformeerd Dienstencentrum. Hij
komt vanaf de Biezenkamp en nadert
dus het kruispunt met de Groene Zoom
..Hè", verzucht hij, wanneer hij de
rood-witte hekken ziet, die hem
verhinderen moeten om rechtdoor te
rijden, „ben ik weer vergeten dat ze dat
hier afgesloten hebben Maar ik heb er
wat op gevonden"
Hij slaat bij het kruispunt
noodgedwongen linksaf, maar draait
vliegensvlug zijn auto om en schiet zo
het laatste stukje van de Burgemeester
de Beaufortweg, richting
Heiligenbergerweg, op. Sluip, sluip Op
zo'n moment heb ik wel eens
medelijden met plannenmakers. Vind
ik het stakkers. Hebben ze daar weken
zitten prakizeren, hoe ze dat nou op
moesten lossen. Krijgt er plots één
contact met hogere machten en komt
met 'verkeersgeleidende
wegdekverhogingen' en rood-witte
borden op de proppen Een fijn plan
Als nu ook de raad nog toestemming
geeft, staat niets een veilige fietsroute
voor de kinderen meer in de weg
Vergeet het maar Hoe lumineus de
gemeenteraad de plannen ook vondal
is de plannenmaker nog zo snel, de
automobilist achterhaalt hem wel. En
zijn plannen ook. En da's dus zielig,
wanneer je met plannen maken je
brood moet verdienen
Maar soms zijn die plannenmakers
ook griezels. Een ieder die de plannen
voor de tweede fase heeft bekeken - en
dat heeft het hele dorp, gezien de
belangstelling voor de
voorlichtingsavonden - heeft kunnen
constateren dat de plannenmakers
Leusden willen doorkruisen met
vierbaanswegen. De twee rijbanen, die i
nu de Noorderinslag vormen zijn nog
lang met leuk genoeg, daar moeten er
nog twee bij komen
De Centrumweg, de aorta van het
dorp, moet ook vierbaans. Ze hebben
het allemaal al uitgetekend Wat groen
als middenberm, hier en daar een
boompje er langs en als het lawaai van
automobielen te gek wordt een aarden
wal er langs Val je in de prijzen en kom
je tegen die hoop zand te wonen, dan
woon je buffer.
Hebben de plannenmakers bedacht
Staat in het eerste deelplan, uitgebracht
in een hier en daar wat ridicuul rood
boekje. Tegen een hoop zand
aankijken, vanwaarachter
motorgeronk opklinkt, heet
bufferwonen In andere steden vinden
ze het gewoon vervelend, hier
bedenken ze d'r een luxe naam voor.
En als je er geen zin i)i hebt, dan ga je
maar waterwonen of gr oenwonen of
wat ze voor ons bedacht hebben Kijk
het rode boekje er maar eens op na.
Griezels dus. die dit soort dingen
bedenken Maar ja, daar worden ze
voor betaald En dus zijn het mensen.
Mensen, die tussen de plannemakerij
door ook gewoon eens hopen dat ze
vanavond alsjeblieft geen spruiten op
hun bord zullen krijgen. En die foto's
van het koninklijk huis verzamelen. Ik
noem maar wat Hitchcock schijnt in
het dagelijks leven ook een heel
aimabel mens te zijn. Maar een enge
films dat hij gemaakt heeft
K.
Scène uit: Een nummertje op de motorkap, de film, die deze week in het
City Theater draait.
KLEUTERTJE KIJK EENS
De voorstellingen in Euro Ci
nema onder het motto „Kleutertje
kijk eens" blijken een steeds groter
succes te worden. Tal van ouders
maken dankbaar gebruik van de
mogelijkheid om hun kroost enkele
uurtjes leuk filmamusement te bie
den, terwijl ze zelf hun handen vrij
hebben om andere dingen te gaan
doen. Ook voor verjaardagsfeestjes
van de peuters en kleuters zijn deze
filmvoorstellingen uitermate ge
schikt en worden hiervoor dan ook
vaakgebruikt. Hoewel aanvankelijk
ook vrijdag een voorstelling werd
gegeven, was voor die dag geen be
langstelling, wel voor méér voor
stellingen op zaterdagen daarom is
er zaterdags naast de voorstelling
van half elf 's middags om half twee
eveneens een voorstelling. En dat
niet alleen ook woensdagmiddag
kan men in het vervolg om half twee
terecht. Het programma van deze
week bestaat uit het „Woody
Woodpecker Festival" en dat bete
kent uiteraard weer lachen om de
dolle avonturen van allerlei
tekenfilm-figuren, zoals Woody
Woodpecker, de slimme specht.
Kostelijk vermaak voor peuter en
kleuter.
De sombere, cynisch ogende man
zit voor zijn TV en kijkt. Onbewogen.
Hij kijkt naar de wervelende kleuren
op zijn super-grootbeeld kleurenkast
eD schijnt zich toch te amuseren, on
danks het feit, dat zijn gelaatstrekken
een dergelijk amusement niet direkt
weerspiegelen. Maar niet ieders ge
zicht is nu eenmaal de spiegel van de
ziel.
Het is nog vroeg in de avond. Zo vlak
na het eten wordt het beeld gevuld met
allerlei aardige en vervelende filmpjes
voor de kinderen. De man kijkt er naar.
Mensen, die hem beroepshalve zouden
moeten taxeren, zouden misschien het
idee hebben, dat daar een beroepsre
censent zit te kijken. Of een verslaafde
beelden-vreter, die met ingehouden
adem naar z'n afgod zit te loeren met
de devotie van een jonge vrouw, die
voor het eerst verkering heeft met
een knappe jongeling en naar hem en
zijn uiterst vervelende verhalen luis
tert. Een ander zou de man wellicht
typeren als een masochist, die puur om
zichzelf te pijnigen de TV-beelden in
zich opslorpt met de gulzigheid van een
kat, die kant en klare brokjes krijgt
voorgeschoteld door een liefhebbende
eigenaar. Een psycholoog zou er mis
schien iemand anders in zien. Maar dat
doen psychologen altijd.
Toch zou iedereen zich hebben ver
gist. Behalve zij, die de man blijven
volgen tijdens deze avond. En dat doet
memand, want de man zit alleen in de
kamer. Nog steeds onbewogen. Als één
van de talrijke Bhoedda's, die de stoï
cijnse kalmte van de Oosterse geest
schijnen te symboliseren.
Maar dan is het opeens afgelopen.
De rug wordt gerecht, de sombere
gelaatstrekken verdiepen zich tot een
masker van onuitgesproken leed. De
eerste jengelende tonen van de STER
kondigen zich aan, uit bet schijnbare
mets tevoorschijn geroepen door een
dwaze, getekende leeuw en een idem
muis. De man springt op, loopt met
snelle passen naar de hoek van de ka
mer, waar een vierkante, zwarte doos
staat opgesteld, voorzien van slechts
één knop. Aan en uit. Nog voordat de
leeuw en zijn aanhang is uitgetingeld
heeft hij de knop omgezet. Een korte,
uiterst heftige, emotionele beweging.
Het kleurenbeeld vervaagt en maakt
plaats voor de somberheid van het
mets. Een grijsblauwe massa, met
rode en groene spikkeltjes, die pogin
gen doen om zich tot één beeld te
verenigen, maar daar duidelijk niet ic
slaagt. Een doodse stilte
De man kijkt Daar de voortschrijden
de secondewijzer op de klok boven
het TV-toestel. Na drie minuten baalt
hij opnieuw de hendel over en kaD men
nog juist de laatste tonen horen van
het leeuwenorkest. Het journaal begint.
De man in de kamer gaat zitten en
schenkt zichzelf een kop koffie in.
Hij stopt zijn pijp en luistert genoeglijk
naar het toch niet zo rooskleurige
nieuws. Het laatste bericht van de
nieuwslezer ontlokt eeD glimlach bij
de man: „Door een onbekende oorzaak
zijn oe reclame-uitzendingen van de
STER op alle TV-netten ernstig ge
stoord geweest. Technisch personeel
van zowel PTT als de NOS zijn op dit
moment bezig met een onderzoek naar
deze storing. Overigens zijn er geen
klachten van kijkers binnengekomen.
Glimlachend loopt de man naar zijn
zwarte kastje en baalt opDieuw de
hendel over. Hij geeft nu zelfs de
leeuw geen kans meer
MONITOR.
Woody Woodpecker, de slimme specht in tal van avonturen, zaterdaemoreeri
en woensdagmiddag in Euro Cinema.
