Alan Stivell op de
ires voor Bretagne
De mijmeringen van
Godfried Bomans
77
Een fraai
stuk buren
gerucht"
„Wat je zegt
dat ben je
zelf"
Paul van Vliet: Noord-West
.eusder krant - pop
donderdag 29 januari 1976!
in Leusden
van toen tot nu
BATiN OVER PLATEN EN MUSICI Dit Zi MAKEN.
Js*.
Alan Stivell: ..CeminsdeTerre",
elpee Uitgebracht door de platen-
- maatschappij Phonogram te Am
sterdam op Fontana 6325 304. In
uitstekend stereo.
Alan Stivell heeft een unieke kombina-
tussen folk- enpopmuziekgevonden,
v*»e bij een grote groep mensen blijkt
n te slaan Deze in Brittannie ge
ren Fransetroubadour is waarschijn-
k de fanatiekste voorvechter van het
houd van de door de eeuwen heen in
I, -ïtannie ontstane Bretonse cultuur
Eens zei Alan ..Brittanniërs zijn zich
eSmewust van hun ethnische identi-
it de waarde van hun cultuur en het
it dat hun cultuur de laatste jaren da-
^ig aan het verarmen is Alan's vader
is de belangrijkste factor in zijn
'wustzijnswordmg van deze Breton-
cultuur en het was Alan's vader
S. e hem interesseerdevoordeCeltische
irp, het instrument waarmee Alan
iveel bekendheid verkreeg
est Tezamen met zijn vader startte Alan
ijn onderzoekingsreis in de Celtische
jlksmuziek die zijn oorsprong in
jjpHanri Ierland, Wales en Brittannie
jnd. Alan verhuisde van Brittannie
1 aar Parijs alwaar hij in kontaktkwam
iet o a de Amerikaanse volksmuziek,
anaf dat moment was zijn toekomst be-
aald en zou hij zich geheel aan de
olksmuziek gaan wijden. Tegelijkertijd
ealiseerde hij zich dat hij vanwege
I ijn herkomst en muzikale wetenschap
en vrij unieke plaats innam. Tevens
ealiseerde hij zich dat zijn publiek
*#,anaf de grond af aan opgebouwd moest
/orden en dat hij ze in de ware tradi-
ie van de volksmuziek zou moeten op-
oeden.
Hij begon als eenling in kleine Pa-
■ïjse clubs opte treden en werd af en toe
>ijgestaan door zijn Bretonse vriend
N)ar ar Bras, die vandaag de dag als
\jitarist nog steeds deel uit maakt
Iran de Alan Stivell band. Langzaam
legon hij aan de opbouw van een ei-
ten publiek Tegen de tijd dat Alan
pijn eerste elpee voor Phonogram op
nam had hij een dermate groot pu-
tldat hij in staat was het Franse
teia theater uit te verkopen. Tij-
„g,,/ dit optreden werd de elpee
r.Live a 'Olympia" gerealiseerd. Alans
kruistocht leek te zijn geslaagd en
hij behoorde in Frankrijk tot de gro
tten.
In november 1972 steekt Alan over
naar Engeland. Zijn roem was hem voor
uit gesneld en tijdens deze tour doet
hij diverse t.v. programma's zoals
de Old Grey Whistle Test en Sound
of the Seventies en het BBC radio
programma In Concert.
Alan's grote Engelse doorbraak kwam
echter met het Cambridge Folk Festi
val van 1973, waardoor Alan ook nu
in Engeland een niet meer weg te denken
figuur in het hedendaagse Engelse
muziekgebeuren is.
Alan Stivell kwam voor het eerste
belangrijke Nederlandse optreden naar
het Pinkpop '75 Festival en baarde
daar d m v. zijn verschijning veel op
zien
Besprak ik nog niet zo lang gele
den zijn elpee ,,E langonned", wat ik
toen heb gezegd, geldt ook voor de
elpee Chemins de terre", die in 1973
werd uitgebracht en nu door Phono
gram, samen met drie andere elpees
van Stivell (Reflets, Renaissance de la
harpe celtique en E Langonned) op
nieuw wordt uitgebracht. Deze reprises
hangen samen met het succes, dat A-
lan stivell na Pinkpop '75 ook in Ne
derland met zijn authentieke chansons
heeft gekregen Je kunt natuurlijk zeg
gen, dat dit een gevolg is van de
steeds grotere vormen aannemende
nostalgie, die vooral de jongeren steeds
verder terugvoert naar het verleden
van de mens, maar dat is geloof ik niet
de voornaamste reden. Veel jongeren
raken uitgekeken (uitgeluisterd) op de
hedendaagse popvormen, die vooral de
laatste jaren aan weinig veranderingen
onderhevig zijn en eigenlijk zijn blij -
van steken in een soms frustrerende
verstarring.
Een verstarring die alleen maar spo
radisch verbroken wordt door wer
kelijk fantasierijke groepen, die - al
dan niet teruggrijpend op oude the
ma's - voor de broodnodige vernieu
wing in de popmuziek van vandaag zor-
Wieteke van Dort met:
Wieteke van Dort „Een fraai
stuk burengerucht", elpee vol luis
terliedjes, uitgebracht door de
platenmaatschappij Phonogram te
Amsterdam op Phillips nr 6410
088. In uitstekend stereo. Met de
teksten op bijgesloten vel!
Wieteke van Dort. geboren 1943 te
Soerabaja, volgde na haar HBS-tijd
een opleiding voor kleuterleidster. Het
werken met kinderen trok haar wel aan.
maar de opleiding minder en ze ver
trok voor een periode van twee jaar
naar de toneelschool. Haar eerste en
gagement kreeg ze bij het toneelge
zelschap ,,De Nieuwe Comedie", waar
ze vijf jaar bleef. Daarna kreeg zij de
unieke kans om de nodige cabaret-
ervaring op te doen bij Wim Kan.
In 1968 kwam zij voor het eerst
op het Nederlandse TV-scherm in de
rol van Pinoccio in de gelijknamige
kinderserie Dankzij deze voortreffe
lijke vertolking werd ze als presen
tatrice gevraagd voor het KRO-pro-
gramma ..Oebele", naast Willem Nij-
holt. In de rol van Aagje verwierf zij
gedurende drie jaar van Oebele" een
enorme populariteit, met alleen bij de
kinderen maar ook bij de volwassen
kijkers van dit zo zuccesvolle pro
gramma.
Inmiddels was Wieteke getrouwd en
kreeg een baby, hetgeen betekende
Deze platen, en natuurlijk
nog veel meer op
platen/ca ssettegebied
verkrijgbaar bij
C06N S. B©RG BV
Alan Stivell.
gen. Alan Stivell is er - dacht ik -
in geslaagd om de authentiek? volks
muziek van zijn voorouders, als mo
dern vertolker op zijn publiek over te
brengen en hen daarmee te boeien,
te blijven boeien. Je kunt het beschou
wen als zijn manier van „politiek"
om een met uitsterven bedreigde volks
cultuur niet alleen te redden van de
ondergang, maar tevens kracht bij te
zetten aan de verlangens, die onder
deze volksgroep heersen ten aanzien
van een zekere autonomie.
Bert Vos.
dat zij wat minder tijd overhield voor
theater en televisiewerk. Desalniette
min deed zij toch mee aan de VARA-
serie „Wij en de wereld", waar on
der meer aan meewerkten: Aart Staar
tjes, Luc Lutz, Elsa Leoni en Paul
Klare Ook vervulde zij de rol van Dot
leen met aanpassingsmoeilijkheden
kampende bakvis, in de verrukelijke
musical Zomerzotheid", geschreven
door Cissy van Marxveldt. Samen
met Corry van der Linden sprak ze
teksten en zong ze de liedjes in de
TV-strip ,,Pip en Zip" Vanaf 3 ok
tober 1972 vertolkte zij de rol van
„Deftige Dame" in de Stratemaker-
opzeeshow", waarm zij voornamelijk
windjes liet en de lieveling werd van
het kinderpubliek van 3 tot 80 jaar.
Deze show werd geschreven door Hen
drik Blaak, Hans Dorrestijn, Jan Riem
en last but not least Willem Wilmink.
Harry Bannink zette alle liedjes op
muziek. Dit laatste tweetal zorgde
eveneens voor de tekst en muziek
op de nieuwe elpee van Wieteke van
Dort- „Een fraai stuk burengerucht",
waarvan de samenstelling en produc
tie in handen waren van Frans Boelen
is een LP geworden vol vrolijke gekke
tedere, lieve en lacherige liedjes Voor
iedere stemming en iedere gelegenheid
over „De oude school", over „Arie
op safari", over het droevige Dia
manten echtpaar", en niet te vergeten
„Ome Jan"
Ik heb met bijzonder veel plezier
naar deze elpee geluisterd. Wieteke
van Dort weet enorm veel warmte
in haar zang te leggen, waardoor de
plaat gaat boeien, ook al zijn alle
teksten niet allemaal even sterk. Tekst
schrijver Willem Wilmink kan het ech
ter wel, dat bewijst hij overduidelijk
in liedjes als „Alabama", „Diaman
ten bruidspaar" om er een paar te
noemen. Wilmink heeft al in tal van
bundels gepubliceerd en uit dit werk
is een -dacht ik- toch verantwoorde
Godfried Bomans. „Ernst en hu
mor in mijmeringen van God
fried Bomans, "dubbelelpee. Uit
gebracht door de platenmaat
schappij Phonogram bv. te Am
sterdam. Op Philips nr. 6677
030. In mono.
„Ernst en humor in mijmeringen
van Godfried Bomans," zo heette de
rubriek die de AVRO zo'n 20 jaar
geleden regelmatig uitzond. In het to
taal zijn er zo ongeveer 120 mijme
ringen geweest. Het ging als volgt. God
fried Bomans en de radioploeg gingen
ergens in het land naar een zaal vol
mensen, bij voorkeur studenten, want
die waren een fijn klankbord. Op het
podium bevond zich een tafel en een
stoel. Op de tafel stond een micro
foon die verbonden was met een re
portagewagen buiten. Als de opname
ging beginnen, begaf Godfried Bomans
zich met een tas boordevol boeken
traag naar het podium, stalde alle
boeken en plakboeken voor zich uit,
nam een lijstje voor zich met alle aan
tekeningen over wat hij zich voorge
nomen had voor te lezen, streek met
zijn hand door zijn haar, nam een
slok water of ook wel wijn, pakte
een boek, legde het weer neer, pakte
een ander boek, legde het voor zich
neer, keek de zaal in. zei ja en be
gon te lezen.
Godfried Bomans nam zo'n 6 ver
haaltjes voor de pauze en zo'n 6 erna
en als de avond dan ten einde was,
werden de banden mee naar de studio
genomen, waar van dat materiaal 12
uitzendingen werden gemaakt. Jan van»
Herpen, de producent van dit program
ma, wilde altijd graag dat hij humo
ristische verhalen uitkoos. Daar pro
testeerde Godfried Bomans vaak tegen.
Hij zei dan „Ik moe: er voor waken
tot een soort nationale paljas uit te
groeien Ik heb twee zijden, een seri
keuze gedaan, waarbij Harry Bannink
op zijn eigen, zo voortreffelijke wijze
de composities leverde, die van deze
elpee zo'n enorm gevarieerd totaal
heeft gemaakt, waar pure luister
liedjes naast de soms karnavales-
ke nummers staan „Een fraai stuk
burengerucht" is daarom een fijn el
pee-debuut van Wieteke van Dort. Een
debuut in die zin, dat het een elpee
is geworden, waarop Wieteke alleen
is te beluisteren. In al haar boeien
de facetten
Bert Vos
Gerard Cox en Frans Halsema in
Gerarc Cox en Frans Haisema
„Wat je ;egt ben je zelf", dubbel
elpee vai de laatste show, uitge
bracht dior de plaatenmaatschap
pij Phomgram te Amsterdam op
Philips >413 502 en 6413 067.
In uitstelend stereo.
De show, waarmee Gerard Cox en
Frans Halsena kort geleden nog door
ons land tnkken, „Wat je zegt ben
je zelf", is sinds kort vrijwel vol-
euze en voorts een kant, die men zo
goed is humoristisch te noemen. Op
het laatste facet wordt zo veelvuldig
een beroep gedaan, dat het eerste in
de verdrukking dreigt te geraken. Ik
moet mij hoeden voor een hypertrophic
van het absurde. Het element van
speelsheid, hoe waardevol ook in zich,
dient een ornament te blijven, een
versiering van iets anders. Ik wil
niet de humorist worden die geen
andere pijlen op zijn boog heeft dan
scherts en aardigheid." Maar hij be
kende ook eens- „Ik had een veel diep
zinniger beschouwing voorbereid, maar
toen een spreker de hele zaal had
laten sterven van verveling begreep
ik dat mijn funktie een andere was
en begon er vrolijk op los te praten."
Phonogram heeft in samenwerking
met Gerrit den Braber een dubbel-
album samengesteld onder de titel
„Ernst en humor in mijmeringen van
Godfried Bomans," waarop tien mij
meringen: Groenen, De Delftse dag.
Student op kamers. De kunst van het
verkopen, Enige richtlijnen voor bis
schoppen, Sinterklaas op reis en vier
opmerkelijke mijmeringen, namelijk
die over Annie M G. Schmidt, Simon
Carmiggelt, Henri Knap en mr. E
Elias.
Na de dood van Godfried Bomans -
die ongetwijfeld tot één der meest
begaafde essayisten kan worden be
schouwd - ontstond een ware Bomans-
cultus. De boeken vlogen als brood
jes de boekhandel uit, oude uitgaven
werden in razendsnel tempo herdrukt.
De populariteit, die Bomans reeds
in zijn leven bezat, werd meer dan
verdubbeld na zijn dood. Ik heb dat
altijd een beetje ervaren als com
mercieel misbruik. Toch kom ik voor
een deel op dit oordeel terug bij het
beluisteren van de mijmeringen op
deze dubbelelpee. Zoals ik altijd met
veel genoegen bij de radio zat als
Bomans met zijn mijmeringen begon
en als een literaire vlinder zijn woor
den over zijn publiek strooide met soms
een verstrooidheid, die aanstekelijke
vrolijkheid veroorzaakte, zo luisterde
ik naar deze twee elpees. Misschien
ook een brokje nostalgie, ik weet het
niet, maar Bomans heeft me toch
weer opnieuw weten te treffen met
zijn - van humor doorspekte - wijs
heid, die uitsteeg boven hetgeen door
de meeste schrijvers van zijn tijd
werd gebracht. Een filosofische bena
dering van het leven, relativerend,
maar veel serieuzer bedoeld, dan de
meesten ooit zullen hebben vermoed.
Toen.
Daarom kan ik deze dubbel-elpee
aanbevelen. Het blijft de moeite waard
om te luisteren naar wat Bomans ons
in ernst en humor te zeggen heeft.
Bert Vos.
Paul van Vliet.
Paul van Vliet „Noord-west",
dubbelelpee van zijn one-man-show
1973/74. Uitgebracht door de pla
tenmaatschappij Phonogram te
Amsterdam op Philips 6641 150,
in uitstekend stereo.
De dubbelelpee „Noord-west" van
de cabaretier Paul van Vliet is in Ne
derland geen onbekende De meeste
hoogtepunten van de show kent u na
tuurlijk al „Majoor Kees", „Dat zijn
leuke dingen voor de mensen". „Het
reservaat" en „De Partnerruil" Hoog
tepunten van een voortreffelijke show
van een caberetier, die steeds meer
tot de groten van dit vak gaat beho
ren en terecht volle zalen trekt In
middels isPaul van Vliet op tournee
met zijn nieuwe One ManShow „Tien
jaar onderweg", met opnieuw schitte
rende nummers, zoals „Baron Taets
van Avezathe", dat ongetwijfeld met
tertijd tot de nieuwe Paul van Vliet-hit
zal uitgroeien, zoals ook „Majoor
Kees" tot een nationaal cabaret-mo
nument werd
Nog niet zo lang geleden hebt u
de show „Noord-west" voor het groot
ste deel op tv kunnen zien. Een reden
te meer voor hen, die het nog niet
wisten, de dubbelelpee van deze show I
onder uw aandacht te brengen. Het is j
de moeite waard. Ik heb - ook al kende j
ik de meeste nummers bijna uit mijn
hoofd - met bijzonder veel plezier weer
eens geluisterd naar het enorme vak-
manschap, de vaak bijzonder knappe j
teksten en fijne liedjes. En alsjeerdan-
eens - rustig op je gemak - voor bent
gaan zitten, dan ontdek je, dat Paul
van Vliet vrijwel geen dieptepunten
kent. Je kunt een andere smaak hebben,
maar je kunt niet zeggen: dat is slecht.
Een programma dat in totaal vijf- ,i
honderd keer werd gebracht in tachtig
verschillende theaters kan ook niet j;
slecht zijn. Samen met het kwartet j
Rob van Kreeveld. die sinds zijn Pe- I
pijn-periode onafscheidelijk aan zijn L
show is verbonden, brengt Paul van I
Vliet met „Noord-west" een program-
ma, waar je vaker dan eens met ple- (j
zier naar zult luisteren. En later. I
jaren later, zullen het geluiden zijn
van een vervlogen tijd, soms ach- [u
terhaald misschien, maar toch blij-m
vend aktueel door de wijze, waarop
Paul van Vliet in zijn tekstenen liedjes
het leven benadert.
Bert Vos.
ledig op plaat verkrijgbaar. Twee lang -
spelers vol. Wie de beiden heren kort
geleden nog in Amersfoort hebben zien
cptreden, zullen misschien deze pla
ten graag in hun bezit hebben Het is
-voor een groot deel althans- de moei
te waard. Cox en Halsema hebben een
goede show gemaakt U hebt het zelf
-tijdens de kerstdagen- via TV kunnen
zien. Toch zijn de reakties niet al
lemaal positief. Een veel gehoorde
klacht is de grofheid, waarmee de bei
de cabaretiers hun onderwerpen soms
benaderen. Een grofheid, die eigenlijk
overbodig wordt geacht en lang niet
altijd zo functioneel is, als de heren
zelf denken dat het is. Ik kan voor een
deel wel meegaan met de bezwaren
tegen deze show.
Wie de platen nog eens rustig af
luistert en daarbij een glimlach overi
gens niet makkelijk kan onderdrukken,
zal met mij van mening zijn, dat „Wat
je zegt ben je zelf", van een wisselen
de kwaliteit is, met weliswaar voldoen
de hoogtepunten, maar ook met even
veel dieptepunten.
Dat die hoogtepunten de weegschaal
doen doorslaan, blijft een feit. Want
de heren brengen de show met een
geweldig elan en met een bewuste
zelfkritiek, die de teeenstanders al
bij voorbaat de mond snoert. Cox is
de laatste tijd nogal negatief in het
nieuws geweest, onder meer door zijn
prachtige keuken, hij wordt smalend
een „salon-socialist" genoemd etc'.
Zoiets kan in de beoordeling meespe
len, maar wie heeft er eigenlijk wat®
dat betreft geen boter op z'n hoofd?!
Hoogtepunten uit de show zijn: „Dei
laatste getrouwen", waarin Cox en Hal
sema herinneringen ophalen uit hunl
padvinderstijd op teksten van Michel'
van der Plas, de imitaties van ver-|
schillende TV-spelletjes, en zeker niej
in de laatste plaats „De klop opi
de deur", door Frans Halsema op eer'
uitstekende wijze gebracht in de oude
„Gijsbrecht van Aemstel-stijl" Ootój
„De Belgische attaché" komt goed uit
de verf
Wie de eerste elpee in bezit heef
moet eigenlijk toch maar eens naai
de tweede gaan luisteren, waarme*
de show op de plaat wordt volgemaakt
J/HJI'l
RODA (ZO) WEER IE KLASSER
Op zondag 29 april 1971 - de Leusder
Krant had net haar tweede verjaardag
achter de rug - kregen wij een extra
bijlage i.v.m. de verkiezingen voor de
Tweede Kamer. Roda (zo) en Actief wa
ren samen op de eerste plaats vantie 2e
klasse geëindigd, zodat er een beslis
singswedstrijd nodig was om de kampi
oen aan te wijzen. Uit de 20 wedstrijden
hadden beide nvalen 29 punten verza
meld. De grote match vond plaats bij
Limvio in Baam en in de laatste minuut
van de normale speeltijd bracht de
Leusdenaar Charly Krijgsman de stand
op 2-2. Jan Drost maakte er in de ver
lenging 3-2 van en Roda was weer eer
ste klasser. Een leuk presentje van de
spelers voor het a.s. zilveren jubileum
van de Leusdense voetbalclub.
Antilopen I werd veldkorfbalkampi-
oen en promoveerde eveneens naar de
eerste ldasse. Lockhorst had een zeer
rendabel weekend en de eerste auto
cross in de geschiedenis van Leusden
werd een knappe zege voor onze dorps
genoot Daan Speksnijder, vóór twee
Nijkerkers. Eind mei beslisten b. en w.
eindelijk, dat het gymnastieklokaal in
Leusden-Zuid zou worden gerealiseerd
aan de Prinses Margrietlaan. Op 3 juni
kwam de wielerklassieker, de Ronde
van Midden-Nederland, door Achter
veld en Leusden en twee dagen later
hield Roda in het Ros Beyaart en recep
tie t.g.v. hetbehaalde kampioenschap en
de promotie naar de le ldasse. Ter vie
ring van het vijfjarige bestaan van het
B.B.-park, aldus de Leusder Krant van
10 juni, werd een „steden"-ontmoeting
tussen Leusden en Bunnik georgani
seerd met voet-, hand-, korf- en volley
bal, tennis, turnen, zwemmen, schaken
en tafeltennis Deze mini-Olympiade
werd door Bunnik gewonnen. Inmid
dels was Lockhorst D kampioen gewor
den en op 19 juni vierde SVA op grootse
wijze haar 25-jarige bestaan. Heel Ach
terveld stond op zijn kop.
CROSS
Daan Speksnijder, kennelijk over
moedig geworden door zijn succes in de
Leusder Oranjecross, ging meedoen aan
de AVRO-rallycross te Valkenswaard.
Hoewel hij overtuigd was van de kwali
teiten van zijn crosscar, was hij daar
kansloos Een grote dag voor Leusden
was ook 15 juni 1971het hoofdkantoor
van Pon's Automobielhandel, Leus-
den's grootste belastingbetaler, was ge
reed gekomen en ter gelegenheid daar
van hielden de Volkswagen-jongens
„open huis". Half Leusden kwam een
borreltje halen en kijken hoe het impo
sante witte gebouw aan de Bavoortse-
weg er van binnen uitzag. In de vacatu
re, ontstaan door het beëindigen van
zijn sportcorrespondentschap voor
onze krant door de heer Dietrich, was
nog steeds niet voorzien. In de Leusder
Krant van 17 juni (dat was al weer
nummer 8 'an de 3e jaargang) werd via
een grote idvertentie contact gezocht
met een „artieve medewerker met veel
belangstellng en kennis van alle takken
van sport"Het viel kennelijk niet direct
mee zo ienand te vinden, want pas op
19 augustu werd de heer I. Hoogendam
(lid van .ockhorst en Roda) onze
nieuwe sportmedewerker voor
Leusden-Znd en -Centrum, met uit-
zondering/an de voetbalberichtgeving,
die in hancen was en bleef van de heer J.
P. H. v. d.Berg, de secretaris van Roda.
Nu we net toch over Roda hebben,
nog evende mededeling, dat de Leus
dense voetbalclub in juni 1971 ging be
ginnen nvt het damesvoetbal en niet zo
maar als «en aardigheidje. O neen, want
het lag ten al in de bedoeling, dat t.z.t
de voetlalmeisjes aan de competitie
zouden (eelnemen. Voorts kreeg Roda
10.00C-gemeente-subsidie voor haar
clubhuis'ouvv. In de zomeravondcom
petitie werd v.v. Bavoort kampioen en
Joop v.c. Hengel werd 3e in een auto
cross inNijkerk, het centrum van die
sport in >nze omgeving. Nog een „open
huis" w:rd in Leusden gehouden op 9
juli toerhel nieuwe postkantoor aan de
Torenalkerweg in gebruik genomen
werd. Op de eerste juli-zondag werd
Roda ('óór s.v. Achterveld) winnaar
van hetKerstenstoumooi in Achterveld
en op 8 juli 1971 kreeg ook Achterveld
haar officiële damesvoetbalclub. Ria
Berg en Ida v. d. Bremer uit Leusden
vierden ondertussen bij Altis in Amers
foort grote triomfen op atletiekgebied.
De Leusder Krant kreeg het gekken
nummer 11 als postbusnummer en op
24 juli werd het zwembad van Euro-
parkstad in gebruik genomen.
OBER TRAINER BIJ SVA
De Tour de Junior ging van start met
132 rennertjes (er waren ruim 600 in
schrijvingen geweest!) en Jaap Meyer
uit Badhoevedorp won de door de
Leusder Krant beschikbaar gestelde be
ker. Willy Kwantes werd in Achterveld
Nederlands kampioene van de NDWC
en in augustus kreeg s.v. Achterveld een
nieuwe trainer. Dat was de heer C. Ober
uit Amersfoort Lockhorst hield met
veel succes een open tennistoumooi en
Roda voor de laatste keer (het clubhuis
begon gestalte te krijgen) haar alge
mene ledenvergadering in het Ros Be
yaart met drie belangrijke agenda
punten- het kortgeleden bereikte le
klasserschap, de enorme ledenaanwas
en de daadwerkelijke verwezenlijking
van het eigen clubhuis.
In Achterveld werd voor de derde
maal in korte tijd ingebroken in het
SVA-clubhuis. De Haaien wonnen in
Leusden een zeskamp en TTCL kon de
ledenstop opheffen. Nummer 20 van
onze 3e jaargang kondigde op 9 sep
tember het begin aan van de bouw van
de nieuwe overdekte manege van de
Klaveet. Voorlopig van 20x18 meter,
maar met de mogelijkheid tot een latere
verdubbeling van de bak. Onze Achter-
veldse correspondent v. d Berg kreeg
een ongeluk en zijn werk werd tijdelijk
overgenomen door onze geschiedkun
dige medewerker, de heer J. M. Schou
ten, eveneens wonend in Achterveld.
Ook Roda '46 vierde haar zilveren jubi
leum met een feestweek vanaf 11 sep
tember 1971. De Leusdense voetbal
vereniging kreeg een nieuwe vlag en de
spelers nieuwe shirtjes. Als jubileum-
wedstrijd gaf Roda de Feyenoord-
veteranen met 5-1 een voetbaüesje. Bij
de schaakvereniging haalde Van Santen
jr. 50% uit een simultaanwedstrijd en
op 11 september opende burgemeester
A. H. van der Post het nieuwe gymnas
tieklokaal aan de Walter van Amers-
foortstraat in Achterveld.
De plaatselijke gymnastiekvereni
ging ging „Avanti" heten en had bijna
200 leden, waaronder circa 50 volley
ballers. Achterveld was zeer optimis
tisch en begon al meteen met plannen
voor een zwembad en eventueel ook
voor een ijsbaan. Maar allereerst moes
ten er tennisbanen komen. Nicolette v.
d. Heide kwam weer eens in de Leusder
Krant. Zij en Jan Wanrooy werden
clubkampioen van de Haaien en de An
tilopen bleven aan de winnende hand.
Nog een 25-jarig sportjubileum was dat
van de schaakclub Leusden. De club had
toen 30 leden en vader en zoon Van
Santen werden nummer 1 in groep I en
II. In september 1971 begon de Leus
dense politic met meetapparatuur in het
VW-busje AS 82-37 op de Beaufortweg
voor het eerst met snelheidscontroles
en met veel succes, althans voor de
Hermandads. Op 25 september organi
seerde de schietvereniging Leusden e.o.
het Nederlands kampioenschap 300
meter GKG in liggende, knielende en
staande houding. Met het viertal Zoet
mulder, Tebrunsveld, de Ridder en
Hart werd Leusden 3e. Roda (zat) won
met 9-1 van Bussum en de Impak
dames-junioren klopten hun tegen
standsters van de Bussumse handbal
club met 8-1. De Leusdenaar Theo Ja
gers werd van de 160 deelnemers 54e in
de Marathon van Berghem (B).
(wordt vervolgd
