"ïhampoo", tragi-komedie in
it voetspoor van Nixon
mm-
m,
„BITE THE BULLET"
WEDSTRIJD TE
PAARD
Verandering
KIEZEN
DOOR BERT VOS
nenland
DER KRANT - FILM
DONDERDAG 5 FEBRUARI 1976
15
„Shampoo", met Warren
Beatty als George de kapper in
de hoofdrol.
SFOORT - Het bioskoopprogramma van deze week
Unersfoortse theaters heeft vrij veel nieuws te bieden,
prolongaties van o.m. „Jaws" en „Elckerlyc". In de
taats is dat de geruchtmakende film „Shampoo" van
ir Hal Ashby naar een scenario en geproduceerd door
speler Warren Beatty. Verder de western: „Bite the
Kn de bekende regisseur Richard Brooks, die al eens
uitstekende films maakte, zoals „The professionals"
;old blood". „Bite the Bullit" met Candice Bergen, Gene
i en James Coburn gaat over een wedstrijd-rit te paard
loor het wilde westen, waarmee tweeduizend dollars te
.n zijn - voor die tijd een met onaanzienlijk bedrag. Oud,
lijk toch weer een beetje nieuw, is de hernieuwde
_jg met de onvergetelijke Charles Laughton als „De
mJer van de Notre Dame". Een reprise, die door velen
zier zal worden begroet. In het City Theater tenslotte
■^nmsmaken met een soort imitatie van Bud Spencer
Hill in de film „Vier vuisten op een schietend
zer" met Michael Coby en Paul Smith in de hoofdrollen,
al een gevarieerd filmprogramma met voor iedereen wel
1 de moeite van het kijken waard zal zijn.
WARREN 8EATTV
JULIE CHRISTIE C.OLOIE HAWN
MitiiriHi
l ui i
gen!)
uider
^r/slechts weinig films,
'ert-paar weken de vele
in aan produktiekos-
Bgterug te verdienen,
is zo n voorbeeld en in
"tere verleden waren dat
,The Towering In-
«„The Exorcist", ook
Ht deze laatste film in
ort geen succes. Deze
„at In Cinema 2 de film
lóf van regisseur Hal
et Warren Beatty in de
fi'
hoofdrol van start. In Amerika
een miljoenensucces, dat in Ne
derland dunnetjes wordt over
gedaan dankzij de enorme voor
publicaties, maar met zo'n hit
werd, als men had verwacht.
„Shampoo" is desondanks best
een leuke film als je er - juist
door al die fraaie berichten
vooraf - niet al te veel van ver
wacht. Want dat is altijd hetge-
vaar van veel nieuws over een
film nog voordat ie ooit door
iemand is gezien. „Shampoo",
zoals bekend dat spul, waar
mee je Je haar wast, is een ti-
<ómmaar iets op het gebied
mtie te verkopen had aan
■landde massa, was vorige
jent op de jaarlijkse va-
its m Utrecht. Nationale
iurcau'sreisorganisaties,
JjfUS, toeringcarbedrij-
,„men- en fritesverkopers,
ie 11 u/a> er. Als simpele toerist
ogen uit. Niet zozeer door
irijemle kleurenbrochures, die
grote voorraden lagen uit-
?j'rmdoor mensen met maso-
Ul-e neiging vol verlangen te
doorgebladerd, maar wel
manier waarop reizen, die
oust een maandsalaris van
mddelde werknemer vergen,
:la ibroodjes over de gepolijste
iltgaan.
•hijnt uitstekend te gaan in
'"•usiness De toeristenwereld
'an ook niet meer zo hard.
van vorige jaren is
1(i gen en dat scheelt een be-
Cl aantal toeristische kilome-
wordt dan ook met meer
iiüHpeprijzen gepraat, waar
c! gëjaren nog zo'n keurig
art'kregen voorgeschoteld.
"I iet je als aanstaand vakan-
rrnog behoorlijk uitje dop-
il - Ivt'peciacijt jfc, toen ik langs
le stands liep om me te
van fleurige aanprijzer-
et bijvoorbeeld dit jaar met
tr.anje gaan. Daar schijnt het
•est te gaan met de samenle-
'et atierenvechten is zo'n
aar de straat verplaatst en
"'wijd minder safe dan op de
f oanzo'nstadion.Bovendien
lJ hotels halfleeg, hebben ze
elden dat is bar ongezellig.
s l|moet je dan praten over al
hugpvakantietnps?
gal is ook al zo'n verwar-
•d. Ook al vertellen ze je, dat
1" streken zijn, waar ze nog
"in Soans, de Beweging van
"Brac/iten en de kommums-
jen gehoord, je weet uit er-
iat je ook al eens op een
;.Jklem hotelkamertje te-
mtgekomen, terwijl de reis-
t Mor je een riante suite met
en uitzicht op zee beloofde,
m je moet ook oppassen in
Daar lopen boze mannen
ie bommen neerleggen op
t, waar dat met gewenst is.
•r Ierland nog maar niet te
Of je nu katholiek bent of
als meneer de toerist
risiko's, die in de meeste
met door je reisverzeke-
ien gedekt.
UI schijnt al weer een rege
ns te zijn uitgebroken en als
dat de Italianen gewend
s „domam" te doen, moetje
mee houden, dat een
ke politieke crisis de rust in
i alruvontuurlijke toensten-
t ten goede zal komen. Met
de stakingen gaat het tegenwoordig
aardig. Dat valt dus wel mee.
In Duitsland loop jekansomzonu
en dan voor een lid van een anar
chistische bende te worden aange
zien, maar als u uw paspoort niet
hebt vergeten, kost u dat veelal niet
meer da n een dagje politiebureau en
ook dat kan de moeite van een reis
waard zijn.
Voor de rijkeren onder ons is het
er ook al met gemakkelijker op ge
worden. Die hoeven in de anders zo
comfortabele hotels van Beiroet
met langer hun heil te zoeken, want
zoals u weet hebben de burgers van
Libanon deluxe suites gebruikt voor
hun scbietoefenivgen&i zoiets komt
de aankleding niét tén goede, zoals
de ervaring ons leert. Israel is nog
een goede mogelijkheid met welis
waar enige risiko's, maar altijd nog
beter dan bijvoorbeeld Marokko en
Algiers, waar allerlei vrijheidsstrij
ders en vrijheidsbestrijders enthou
siast aan het werk zijn. Die kun je
dan beter met voor de,voeten lopen,
want die hebben geen tijd voor
sightseeing, laat staan om daar ook
maar een greintje begrip voor op te
brengen Er blijve?i natuurlijk wel
wat alternatieven over. Het hoge
noorden bijvoorbeeld. Maar daar
schijnt de borrel onbetaalbaar te
zijn. Of een zeereis. Maar met al die
stormen de laatste tijd, zou ik me
wel twee keer bedenken. Je weet
nooit. In Tirol is het de laatste tijd
politiek rustig Maar sinds daar een
soort sexcultus is uitgebroken dank
zij het medium film, is het er veel te
druk geworden om nog een onbe
zorgde en vooral rustige vakantie
door te kunnen brengen. Slecht voor
de bloeddruk hebben ze me verteld
Diktatuurlanden komen natuurlijk
niet langer in aanmerking, tenzij je
het leuk vindt om door een leuk
vrouwtje van Intourist te worden
rondgeleid. Als socialist kun je
hoogstens een bezoek brengen aan
Oost-Berhjn, omdat de partijvoor
zitster dat vakantie-oord heeft ge
keurd en goed heeft bevonden.
Voorzien van het PvdA-
vakantielabel. Ook Griekenland is
weer,.in", sinds de diktatuur daar is
opgeruimd en een plein in de hoofd
stad naar onze minister k genoemd
In Joegoslavië schijnén de wegeneik
jaar steeds beter te worden en met
de vliegtuigkapingen gaat het de
laatste tijd ook best. Het nieuwtje is
er af en dan is er voor de potentiële
kapers mets meer aan. Enkele uit
zonderingen daargelaten. Maar zo
lang u nog geen minister of zo bent,
hoeft u zich geen zorgen te maken.
Wel als direk teur van een groot con
cern of zo, dan kunnen de zaken
weer anders liggen. Enfin u ziet
maar.
Vorige week liepen honderddui
zenden toekomstige toeristen te
dromen langs de stalletjes in de
grote jaarbeurshal. Maar dromen
zijn nogsteeds bedrog, ook al zijn er
de laatste tijd deskundigen opgedo
ken, die het tegenovergestelde be
weren. Het dromenland van de va
kantieganger zal steeds moeilijker
te vinden zijn. Vandaar dat de toe
ristenorganisaties tevreden zijn. Zij
hoeven tenminste nog niet aan
werkloosheid te denken. Want de
toeristen willen blijven dromen.
Want wie geen dromen heeft, heeft
geen toekomst.
tel, die impliceert dat er een
kapper in het spel betrokken
zou kunnen zijn. En dat is zo.
Die kapjier is George, gespeeld
door Warren Beatty, die best
een aardige dameskapper is,
maar daarmee naar zijn zeggen
niet voldoende verdient om een
eigen kapsalon te kunnen be
ginnen. Kapper George heeft
daarom zijn toch al niet gekke
service uitgebreid. Ook in bed
vertroetelt hij de meeste vrou
welijke clientele. Uiteraard een
vermoeiende bezigheid, vooral
als je je bezig houdt met vrouwen
als Julie Christie, GoldieHawn,
Lee Grant en Carrie Fisher.
In Amerika kreeg de film
mede zo'n succes door het vrij
moedige gedrag en het onver
bloemde taalgebruik van hoofd
rolspelers Warren Betty en
Julie Christie. Het verhaal werd
geschreven door Warren Beat
ty, daarbij geholjjen door Ro
bert Towne, die als scenario
schrijver van „The Last De
tail" een Oscardominatie
kreeg.
Warren Beatty rent in,,Sham-
pxx>'' van het ene bed naar het
andere en ziet daartussen door
ook nog kans om werkelijk aan
haarverzorging van de dames
waarm naast de erotiek tal van
kenmerken van de moderne
Amerikaanse maatschappij on
gemerkt als extraatjes worden
geetaleerd. (Eerste week Ci
nema 2, 18 jaar.)
„Bite the Bullet is - zoals
gezegd - een soort western,
Scène uit: Bite the Bullet van
regisseur Richard Brooks.
te doen. Een opmerkelijke pres
tatie, dat wel, maar de film is
toch niet zo goed, als men ons
aanvankelijk wilde vertellen via
de wilde verhalen uit Hollywood.
Ashby, die onder meer films
regisseerde als „The last de
tail" en „In the heat of the
night", heeft met veel ambities
„Shampoo" verfilmd. Het is
niet louter en alleen maar be
doeld als een amusante film
rond een knapjje Don Juan en een
reeks verleidelijke vrouwen.
Het is eigenlijk alleen maar het
decor voor een verhaal, dat
toch iets dieper gaat dan de
oppervlakkigheid van George's
gehuppel van bed tot bed. Die
diepte zit onder meer inde his
torische omlijning van het ver
haal: de beslissende verkie
zingsdagen van 1968, toen Ni
xon en Agnew aan de macht
kwamen. Die beelden blijven
het verhaal - soms op de meest
onmogelijke momenten - be
heersen en opvullen. En daar
mee wordt een link gelegd naar
de tweede hoofdfiguur, de fi
nancier en geldschieter Lester,
formidabel gespeeld door Jack
Warden. Lester is tevens fi
nancier van Nixon en zou - als
het goed is - ook George de kap
jier aan wat geld voor zijn sa
lon moeten helpen.
Onze knapjie kapjier wordt
het slachtoffer van de hele ma
chinerie van het kapitalisme
en van zijn eigen handel en
wandel. De vrouwen verlaten
hem tenslotte omdat hij het
met meer netjes in de goede
banen kon blijven leiden, teveel
afgeleid door zijn eigen frus-
taties, zijn angst voor het
ouderworden en de dood. En
dat is het breekpunt, waarom
de film volgens mijn (beschei
den) mening toch met zo goed
is als hij had kunnen worden.
De tragi-komedie wordt aan het
slot te ver doorgevoerd naar
het tragische, naar de frusta-
ties en doet daarmee voor een
deel het uitstekende, frivole
begin te niet. Hoewel Ashby on
getwijfeld heeft willen aantonen
dat het succes met George de
kapjier te vergelijken is met
Nixon, de president, die zes
weken later van zijn voetstuk
viel door Watergate en wat
daarop volgde, is hij daarin niet
voldoende geslaagd en dat is
jammer. Voor het overige is
„Shamjioo" een amusante film,
zij het dan in een ietwat ander
kader dan voor een western ge
bruikelijk. Ditmaal met de cow
boys contra de Indianen, de
veedieven en de bankrovers en
wal al met meer voor gespuis
waar het om draait, maar een
„goudeerlijke" race jier jiaard
door het wilde westen. Regis
seur Richard Brooks, die va
ker heeft bewezen goede films
te kunnen maken, tekende voor
„Bite the Bullet met Gene
Hackman, Candice Bergen en
James Coburn in de hoofdrol
len. Niet dat „Bite the Bul-
let" alle andere films van
Brooks overtreft - integendeel
zou ik bijna willen zeggen -
maar voor de liefhebbers van
westerns en van wedstrijden
op avontuurlijk mveau is er
enorm veel plezier aan deze
film te beleven. Het verhaal
draait om een paardenrace
dwars door het wilde westen
met als inzet een hoofdprijs
van tweeduizend dollar voor de
winnaar.
Natuurlijk gaat niets volgens
patroon. Zoals ook in „moder
ne" films over dit onderwerp
(denk maar eens aan „It's a
mad mad world") geeft de we
tenschap, dat er geld te ver
dienen valt op een vrij „een
voudige" manier, altijd aan
leiding tot vals-sjielen. Zo ook
in „Bite the Bullet waarinhet
geld allesbehalve gemakkelijk
verdiend kan worden. Er moet
keihard voor worden „gewerkt'
Scène uit: „De klokkenluider
van de Notre Dame".
Brooks heeft, bebaseerd op his
torische gegevens, een dagen
lange rit verzonnen door wind,
regen, storm en felle kou, door
woestijnen en over bergen. De
rit wordt begeleid door een trein
van waaruit ook de deelnemers
na elke etapjie worden verzorgd.
Candice Bergen zorgt nog even
tjes tussentijds voor extra
spanning als ze uit de race gaat
om haar man uit de gevangenis
te helpen ontsnapjien. Gene
Hackman en James Coburn spe-
len uitstekend in deze door
Brooks breed opgezette kijk-
film, waarin de schoonheid, de
grilligheid en de hardheid van
het landschap voortreffelijk is
ingejast m het totaal. Jammer
is het, dat het filmverhaal wat
al te lang is uitgespannen. Maar
voor de rest voor de liefhebbers
beslist de moeite van het be
kijken waard. (Euro Cinema,
eerste week, 14 jaar).
DE KLOKKENLUIDER
VAN DE NOTRE DAME
In het Grand Theatre is deze
week een reprise te zien van
„De Klokkenluider van de No
tre Dam", met Charles Laugh
ton als een gebochelde klokken
luider en Maureen O'Hara mde
hoofdrollen. „De klokkenluider
van de Notre Dame" is geba
seerd op het gelijknamige klas
siek geworden boek van de Fran
se schrijver Victor Hugo. Voor
hen, die deze klassieker tot nu
toe niet hebben gezien, een kans
om in te halen.
Deze film van regisseur Wil
liam Dieterle spieelt zich af
in het Parijs van 1842. Hoofd
figuur is de mismaakte klok
kenluider van de Notre Dame,
Quasimodo, een voortreffelijke
kreatie van Charles Laughton.
Maureen O'Hara speelt het zi
geunermeisje Esmeralda, die
door allerlei omstandigheden
in de Notre Dame terechtkomt
in handen van Quasimodo. Ze
wordt bevrijd, maar komt dan
in een maalstroom terecht van
allerlei gebeurtenissen, dieon-
overkomehjk leiden naar een
climax in de kathedraal van de
Notre Dame. met Quasimodo
in de hoofdrol. „DeKlokkenlui
der van de Notre Dame" is een
meeslepiende film, die na al
die jaren nog niets van zijn
aantrekkelijkheid heeft verlo
ren. (le week Grand Theatre,
alle leeftijden).
GEPROLONGEERD
„Elckerlyc" van de regis
seur Jos Stelling (die ook „Ma-
rieken van Nieumeghen" maak
te) gaat in Studio G de tweede
week in. „Elckerlyc", een oud
Middeleeuws verhaal over het
thema leven en dood, werd door
Jos Stelling m een film omge
zet, zoals hij ook zijn „Marie
ke" maakte: vol kleurige Mid
deleeuwse decors en type-cas
ting. Gespieeld door amateurs
Wie zijn debuut heeft gezien en
dat de moeite waard vond, zal
in „Elckerlyc" ongetwijfeld
eveneens voldoende plezier be
leven. Ook bij deze film helaas
een ietwat slordige afwerking
wat betreft nasynchromsatie en
geluidsbandMaar je moet maar
De uitspraak van Den Uyl vlak na de
oliecrisis, dat het nooit meer zou
worden zoals hel geweest was, dat is
natuurlijk onzin. Het wordt weer
helemaal zoals het geweest is. En da's
ook weer onzin, want iets wezenlijks is
er natuurlijk toch nooit veranderd.
Zeker niet in Nederland.
De ouderwetse winter is weer terug
(zodat dat domme plaatje van Mare
Winter nu helemaal met recht de
vuilnisbak in kan, als het daar al niet
lag) En de kranten er ook weer
ouderwets op in. Foto van ijspret in
Monnikendam of zo'n andere plaats,
die pas na zeer strenge vorst voor
journalisten bereikbaar lijkt te zijn
Maar het gaat niet alleen om vriezen
of dooien. Het gaat ook om steenkolen,
die weer goedkoper zijn dan aardgas
Of om de opkomst van een oude
bekende volksziekte alcoholisme En
Rudi Carell weer terug bij de VARA
Vetkuif wat grijzer, maar nog immer
amusanter dan Miesdie werkelijk
schijnt te menen dat een mens Een van
de acht wil. Vergeet het maar, er
verandert niet veel André van Duin
blijft gek en daar blijven de mensen
zich aan ergeren
Nog iets dat blijft een Leusdense
meneer verstoken van een schuurtje
Iedere plank die je tegenwoordig
vasttimmert, moet van gemeentewege
goedgekeurd zijn Hoewel je als
voetbalvereniging in Achterveld toch
een behoorlijke pot blijkt te kunnen
breken De Leusdense meneer wilde
een schuurtje bouwen. Voor zijn
schoffel of zijn hark of voor de slee van
de kinderen die volgende week weer
voor zes jaar opgeborgen moet worden
Of zo
Maar die meneer heeft de pech vlak
bij het noodwinkelcentrum De
Rozendaal te wonen En nou stond er in
het raadsstuk, waarin om toestemming
voor het schuurtje werd gevraagd, dat
het neergezet zou worden om het
uitzicht op de winkelbarakken te
ontnemen.
Nou, dan wordt zo iemand als
raadslid Marius Reichert helemaal
wakker. Die is gaan kijken of dat
schuurtje wel nodig was. Niks geen
schuurtje nodig, zegt Marius Het raam
van de meneer zit aan die kant en het
winkelcentrum ligt daar. dus wat zeurt
die man nou over uitzicht Zou heer
Reichert nooit in zijn tuintje zitten, als
het gedooid heeft
De poppen derhalve aan het dansen.
Schuurtjes neerzetten ter bestrijding
van het uitzicht op winkelcentra, die
binnen afzienbare lijd toch gaan
verdwijnen, is onzin. Want op de plaats
van het winkelcentrum komen straks
villa's en dan moeten die bewoners
weer uitkijken op dat schuurtje.
Daar hebben ze het m de raad over
gehad. Vooruitziende raadsleden
voorzagen reeds een schurenescalatie.
Schuur contro uitzicht op schuurtje.
Grote schuur verdoezelt schuur.
Aanvraag voor pakhuis in verband met
uitzicht op grote schuur En dan
verandert die leuke dure huizen-buurt
in een schurenbuurt En we waren het
er net over eens dat er niets veranderde
Zie je wel, zie je wel..
K
P.S.
Er is nog hoop voor de meneer zonder
schuur. De raad heeft de toverformule
„terug naar de commissie"
uitgesproken en er zal dus wel een
oplossing gevonden worden. Zo iets
van. bouwt u gerust een schuurtje,
maar breek het gelijktijdig met het
winkelcentrum weer af. Daar zijn ze
hier zeer inventief in
K
denken, dat ze in de Middeleeu
wen nog geen technieken ken
den om dat te verhelpen. (Stu
dio G, tweede week, 18 jaar.)
Jaws'' is onoverwinnelijk
en leeft de achtste week in Ci
nema 1.
NACHTVOOR
STELLINGEN
ln de nachtvoorstellingen van
het City Theater kan men vrij
dagavond zo rond de klok van
elf „Sexpoezen" zien stoeien.
..Les Felines" is de oorspron
kelijke titel van deze film, die
werd geregisseerd door de
Fransman Daniel Daert. Onder
het motto:' een (sex)poes in
het nauw doet rare sprongen,
wordt de kijker geconfronteerd
met de frusta ties van een rijke,
viriele en erg ontrouwe Olivier,
die door zijn vrouw Maud in
sexnetten wordt verstrikt (Vrij
dagavond, City Theater, 18
jaar).
Eveneens in het City Theater
zaterdagnacht om kwart voor
twaalf de oorlogsfilm Door
braak der commando's" (Chur
chill's Leopards) van regisseur
Maurizio Pradeaux. De hoofd
rol wordt gespeeld door Richard
Harrison, die een dubbelrol
vervult als geallieerde spion
en als fanatieke nazi. De kern
m dit gebeuren is het feit, dat
hier sprake is van tweeling
broers, de één aan de kant van
de geallieerden, de andere aan
de kant vay de nazi's. Doelwit
is een stuwdam, die opgebla
zen moet worden, ten koste van
alles. En dat gebeurt. Zaterdag
avond in het City Theater, 18
jaar.
MATINEE
VOORSTELLINGEN
Zaterdag- en woensdagmid
dag 's middags om half twee
kan de jeugd in Cinema 1 terecht
voor de bekende matinee-voor-
stellingen. Ditmaal een reprise
van George Formby's meest
bekende film „lts in the air",
waarin deze komische muzi
kant of muzikale clown terecht
komt - tijdens de tweede oor
log - in een ingewikkeld spio-
nagecomplot, waarm de muziek
een grote rol speelt. Een be
kend verhaal met een bekende
man in de hoofdrol: George
Formby, wiens When I'm clea
ning windows" kortgeleden in
een voortreffelijke vertaling
door ,,De band zonder stekkers,
de Animal Crackers" opnieuw
een hit werd (Cinema 1, alle
leeftijden.)
Onder het motto: Kleuter
tje kijk eens" wordt de uiter
mate succesvolle reeks kleu
terfilms op zaterdagmorgen en
-middag en woensdagmiddag,
half twee, voortgezet met een
vrolijke reeks avonturen van
de bekende stripfiguren Tom en
Jerry, de kat en het muisje,
die elkaar het leven uitermate
zuur maken. „Het Tom en Jer
ry Festival", een feest voor
de kleuters. (Euro Cinema, alle
leeftijden).
FILMAGENDA OP PAGINA 9.
Soms raak je op een punt, dat
je de TV van pure ellende maar uit
zet. De ene keer is dat, omdat erwer-
kelijk niets amusants of leerzaams
te beleven valt op het scherm, een
andere keer omdat de keus zo moei
lijk is. Ik ben een echte leek wat
betreft het Gooise, dus ik heb kort
geleden pas gehoord, dat er zoiets
bestaat als een coördinatiecommissie,
die de programma's der TV-zenders
zodanig groepeert, dat overlappingen
of het gelijktijdig uitzenden van ge
lijkwaardige programma's niet of nau
welijks voorkomt. Dat is een erg nut
tige commissie en ik hoop, dat ze
goed worden betaald, ook al vrees ik
hei ergste. Ik krijg de indruk, dat
ze onderbetaald worden. Die in
druk verleen ik aan het feit, dat er
slechts of helemaal geen werk door
deze commissie wordt geleverd. Waar
schijnlijk uit protest tegen hun onder
waardering. Neem nu de zaterdagavond.
Tijdens een gesprek met een bios-
coopdirekteur werd me duidelijk, dat er
de laatste jaren niet zozeer meer een
onwil bestaat bij de Nederlandse Bios
coopbond om (met films) samen te wer
ken met de TV. Er komen dan ook
veel meer films ophetscherm,dieniet
zo oud zijn. Vroeger was dat wel wat
anders, toen moesten de films min
stens tien jaar voordien zijn uit
gebracht en uit de roulatie zijn. Er is
dus een positieve verandering gaande.
Zaterdagavond kon men zowel op Ne
derland 1 als op Nederland 11 kiezen
voor een speelfilm. Een ongenkend
voor een speelfilm. Een ongekende luxe
voor Nederlandse TV-maatstaven
Goed, het waren oudjes, maar voor
velen toch de moeite van het bekijken
waard. Filmliefhebbers zullen een der
gelijke Gooise geste best op prijs
hebben gesteld. Alleenjuist De co
ördinatiecommissie heeft weer eens
geslapen toen ze deprogrammaopbouw
voor die zaterdagavond hebben be
keken Ze hebben waarschijnlijk ge
keken Ze hebben waarschijnlijk
met lodderige ogen hun handtekening
gezet Meer niet. Twee speelfilms
Op Nederland 1 ..Angelique en de sul
tan." op Nederland 11 de klassieker
,,The Third Man" met Orson Wel
les. Beide films waren reeds eerder
aan mijn oog voorbijgegaan, zodat
ik het niet zo heel erg vond om te
moeten kiezen. Toch kan ik me voor
stellen. dat velen zich zullen hebben
geörgerd aan het feit, dat ze niet
door de coördinatiecommissie in de
gelegenheid werden gesteldbeidefilms
te kunnen zien. Voor de liefhebbers
van speelfilms blijft het modderen.
Alle goede bedoplingen ten spijt. 0-
vengens heb ik weer met stijgende
bewondering gekeken naar Orson
Welles in zijn kreatie als Harry Lime
in ..The Third Man" in het steeds
weer opnieuw imponerende slotdeel
van deze inmiddels klassiek geworden
film. En met ..Angeligue" gaat alles
goed. Michèle Morgan zal binnen af
zienbare tijd de hoofdrol spelen in een
nieuwe film van deze romantische
vrouw uit een vervlogen tijdperk. 0-
ver zo'n vijf, zes jaar misschien óók
op TV te zien, samen met een re
prise van ,,The Third Man." Wan?
dat ze het in Hilversum ooit nog eens^
zullen leren, die hoop heb ik reeds
opgegeven. M
MONITOR
