r
1
r
IERSE" AANVOER IN AMERSFOORTSE THEATERS
ene Wilder als slimme broer van Sherlock Holmes
1 Philippe Noiret in „Het verborgen geweer"
ïERfREPS
Bezwaren (2)
F
1
M
„KANONNEN VAN
NAVARONE"
TERUG VAN
WEGGEWEEST
EN TEN
SLOTTE.
rkwaardige
EUSDER KRANT - FILM
Over wantrouwen hadden we
het dus. Ten aanzien van
autoriteiten. Zoals daar zijn de
burgemeesters, de wethouders, de
deskundigen. Zoals daar ook zijn
leden van wijkraden.
„Je moet toch wel helemaal niks
anders meer te doen hebben, unl je
in zo'n wijkraad gaan zitten
hoorde ik onlangs iemand
opmerken.
„Hoezo?" wilde ik weten.
„Nou ja, daar zitten natuurlijk
allemaal van die mensen in, die ook
zo nodig moeten. Net zoals
bestuursleden van
voetbalverenigingen en dergelijke.
Noodzakelijk kwaad".
Dat heb ik even bestreden. Tot
vermaak van mijn
gesprekspartner, die het onderwerp
vervolgens afsloot met„Je kletst
lekker; je komt nog wel eens in de
wijkraad of nog hoger"
Op de
Bankgirocentraleinformatie c.q.
bezwarenavond weerden zich ook
leden van een wijkraad. Een man
die er zichtbaar van genoot
pendelde op en neer tussen zijn
stoel, de situatieschets en de
maquette. De aanwezige
ambtenaren en andere officials
overstelpend met alternatieve
situeringen voor het gebouw, dat
hier en daar trouwens ook nog
architectonisch gewijzigd zou
moeten worden etcetera.
Ook pure klasse was trouwens de
man - waarvan ik niet zeker weet of
hij namens een wijkraad sprak dan
wel alleen zichzelf
vertegenwoordigde - die speciale
aandacht bleek te hebben voor
mogelijke geluidsoverlast, die het
gebouw zou kunnen veroorzaken.
Met de regelmaat van een
haperende grammofoonplaat
benadrukte deze man, dat hij
garanties wilde ten aanzien van het
aantal te produceren decibellen.
„Wat bedoelt u dan?"
- „Nou, garanties".
„Wat dacht u van vijftig
decibel?"
Dat lijkt me wel wat".
„Dan bent u er zeker niet van op
de hoogte, dat dat wel heel erg veel
zou zijn voor een dergelijk
gebouw
Waarop de inspreker zeer stil
zweeg en je de ambtenaren zo hun
eigen gedachten zag hebben over
inspraak.
Noodzakelijk kwaad.
Maar dan wel met de nadruk op
noodzakelijk. Zeker in ons
onvolprezen Leusden. Want de
gemeenteraad bakt ze de laatste
maanden ook steeds bruiner.
Een goede discussie over een
hockeyveld of over een
bankgirocentrale zou toch plaats
moeten vinden in de raadszaal.
Vergeet het maar. Het co1Jege mag
onder aanvoering van de heer Van
der Post het ene verhaal na het
andere afsteken met een gezicht
van Pappa weet wat goed is".
Terwijl je toch in ieder geval van de
oppositie mag verwachten dat ze
het college-beleid iedere keer
opnieuw toetsen. Maar dat gebeurt
niet of nauwelijks. En daar heb ik
bezwaar tegen.
K
i
aci
DOOR BERT VOS
verteltrant van Enrico en de boeiende
fotografie.
Regisseur Robert Enrico verklaart
zelf, waarom ruim dertig jaar na de
tweede oorlog een dergelijk, toch wel
afgrijselijke film, nog gemaakt moest
worden:
,,Ik heb willen aantonen dat oorlog
DONDERDAG 13 MEI 1976
moet rekenen, eveneens een vrouw is,
gespeeld door Stella Stevens, die ook
van mening is, dat de mannen maar wat
hebben aangeknoeid in de afgelopen ja
ren en de zaakjes op haar (vrouwelijke)
wijze gaat regelen.
Aangezien het verhaal zich groten
deels afspeelt in Hongkong, is het een
logische zaak. dat beide vrouwen des
kundig worden bijgestaan door heren,
die uitstekend op de hoogte zijn metde
moderne vechttechnieken en die dat
dan ook niet onder stoelen of banken
steken. Achtervolgingen, gevechten,
schietpartijen. Snelle afwisselingen van
puur geweld in een beslist niet onaardig
gemaakte film van regisseur Chuck Bail.
Voor de kijkende mannen een film.
waarbij de vrouw nu eens niet het on
derspit delftVJmaar uit de strijd .tevoor
schijn komt als de onoverwinnelijke.
Ook in City doet de emancipatie haar
intrede
(City Theater, eerste week, 14 jaar).
NACHTVOORSTELLINGEN
In de zogenaamde late sex-show van
het City Theater, vrijdagavond laat, kan
men deze week kijken naar een film van
de Duitse regisseur Michael Thomas, de
man die al zo veel porno op het witte
doek bracht. Deze keer is het de film
Porno-toer in Bangkok" en wordt be
schreven als ,,een opwindende reis
langs de sex-holen van de Oriënt".
Toeristen uit de gehele wereld ontmoe
ten elkaar in de „Oriental Room", een
nachtclub in Bangkok, waar erotiek
geen grenzen kent. (De filmkeuring tot
nu toe wel, dus maak u geen enkele
illusie). Maar toeristen, die naïef genoeg
zijn om zich over te geven aan de ver
lokkelijke verleidingen komen bedro-
punt van de gevechten tegen de Japan
ners.
Natuurlijk is „Okinawa" een film
over helden. Amerikaanse helden,
die in de Tweede Wereldoorlog wer
den verheven tot halfgoden Het is
dezelfde mentaliteit, die echter de
Amerikanen duidelijk parten heeft
gespeeld tijdens de oorlog tegen
Noord-Vietnam. Want terwijl Ame
rika nog steeds de onoverwinnelijke
mariniers van Okinawa in gedachten
had, bleek de tijd te zijn veranderd en
werd Vietnam een vrijwel negatief
Okinawa. Niettemin is „Halls of
Montezuma" een boeiende oorlogs
film voor hen, die nog steeds van dit
genre houden. Zaterdagavond in
City te zien. (18 jaar).
MATINEE-
VOORSTELLINGEN
Zaterdag- en woensdagmiddag kan
de jeugd in Cinema 1 kijken naar de
spannende jeugdfilm „Het raadsel van
de spookplaneet", science fiction voor
de jeugd. Zaterdagmorgen om half elf in
Euro Cinema is het weer tijd voor een
film in de serie „Kleutertje kijk eens" en
dat is deze week „Pipo en de piraten
van toen", met Cor Witschge als Pipo.
Een heerlijke film met natuurlijk al die
andere bekende figuren zoals Mamma-
lou, Klukkluk en Plom. Maar daar blijft
het niet bij, want in het voorprogramma
kunnen de kleuters kijken naar een
avontuur van Barbapapa en de zijnen.
Beide films: alle leeftijden
Pipo de Clown beleeft weer allerlei spannende avonturen in Euro Cinema,
zaterdagmorgen.
gen uit. Want uiteindelijk draait alles
om geld, ook in Bangkok (vrijdagavond,
18 jaar).
Zaterdagnacht kunnen de liefhebbers
van oorlogsfilm in City terecht, waar
dan de inmiddels bekende film „Oki
nawa" (Halls of Montezuma) draait.
Een film van regisseur Lewis Milestone,
met Richard Widmark, Jack Palance,
Robert Wagner, Karl Maiden, Richard
Boone en Jack Webb in de hoofdrollen.
De titel van deze goed gemaakte oor
logsfilm is geïnspireerd door het be
faamde strijdlied van het corps maro-
niers van de VS, dat zich tijdens de laat
ste wereldoorlog onsterfelijke roem
heeft verworven. Het marinierslied is
getiteld- ,From the halls ofMontezuma
to the shores of Tripolis". Okinawa
heeft nog steeds een bekende klank. De
strijd op dit eiland vormde een hoogte-
DONDERDAGCYCLUS
In de donderdagcyclus van het City
Theater kan men volgende week don
derdag kijken naar de Italiaanse film
„Mondo Cannibale". Het is een produkt
van regisseur Umberto Lenzi en is dui
delijk bestemd voor de Italiaanse markt,
want het sadisme viert weer hoogtij.
Het is het verhaal van een journalist die
een bezoek brengt aan de binnenlanden
van Noord Thailand en daar gevangen
wordt door een primitieve stam. Voor
de liefhebbers van dit soort kleffe ver
halen. (City, donderdag, 18 jaar).
ig jaar zag ik op TV een pro-
na over het weer en wat wij er
niet aan zouden kunnen
Tal van geleerden gingen
iet scherm en zeiden hun we-
appehjke zegje en zoiets im-
M. „We krijgen beslist een
e ijstijd", wist één van de he
elgrote stelligheid te verkla-
'et zij z. We hebben ons daar
leis berustend bij neergelegd,
-chrokken toch wel even,
ongeleden een groot deel van
poente-, fruit- en aardappe-
ant verloren ging door een
'eze tijd van het jaar zulk een
nachtvorst, dat het op slag
cord werd genoemd sinds tij-
«e ik met meer mee heb ge-
je schrikt dan toch wel
mant onwillekeurig denk je,
'l de eerste aanzet van het
'crk is. Het gebeurt niet zo
dat geleerden gelijk krijgen
gee/f je zoiets te denken,
aarop werden we gekonfron-
net een halve zonsverduiste-
zoals in de pre-historie onze
iders daar met ontzag naar
zo tuurden wij met evenveel
helling door beroete glaas-
dit natuur-fenomeen.
vorige week nog liep ik in
ke trui om de heersende
idemieên zoveel mogelijk
te maken en nu zit ik dit
stukje te schrijven bij een tempera
tuur van 28 graden Celsius m de
schaduw Dat zijn uiterst merk
waardige zaken, die je te denken
geven Het voorspelde ijstijdperk
ben je inmiddels natuurlijk allang
vergeten, maar je leest en hoort wel
erg regelmatig van al die tientallen
hectares bos en heide, die in ons
land door brand verloren gaan en
uit de geschiedenisboekjes en ook
uit de aardrijkskunde weet je, dat
er maar weinig hoeft te gebeuren in
de natuur en je zit opgescheept met
een woestijn. Ook de Sahara was
vroeger een oerwoud en moet je
zien wat er nu van terecht is geko
men.
Ik bedoel maarhet zijn allemaal
merkwaardige zaken, waar je als
gewoon mens met zo vaak bij stil
staat, maar we zouden dat toch wel
moeten doen. En we zouden vooral
wat voorzichtiger met vuur moeten
zijn, als we gebruik maken van de
gastvrije bossen en heidevelden
Jonge aanplant heeft op dit moment
toch al de grootste moeite om zich
door de enorme droogte staande te
houden. Maak het nou niet erger
met een vuurtje. Het is al warm ge
noeg.
Overigens is ook dat maar een
tijdelijke zaak. Gezien de ervarin
gen van de afgelopen tijd, durf ik
bijna met u te wedden, dat we vol
gende week weer lopen te vernikke
len van de kou, net even te laat
onze wintertrui weer hebben opge
zocht en daarom een pracht van
een griep hebben binnengehaald,
die zich heerlijk warm nestelt in een
lichaam, dat van al die veranderin
gen geen barst meer begrijpt. We
leven in een merkwaardige wereld
met merkwaardige zaken. Maar we
laten ons niet bang maken. Over
een maand begint immers de va
kantie al. Weer of geen weer.
V.
Gene Wilder en Marty Feldman in „De avonturen van Sherlock Holmes' slimmere
broer".
CLEOPATRA JONES IN
AKTIE
Harris en James Dean in de film van Elia Kazan: „East of Eden".
Vorig jaar augustus deed een nieuw
fenomeen z'n intrede in Nederland.
Toen namelijk ging „Cleopatra Jones
and The Casino of Gold" in Nederland,
in première en werden James Bond-
aanhangers gekonfronteerd met een
vrouwelijke (zwarte) versie. De eman
cipatie had toegeslagen in het jaar van
de vrouw. Tamara Dobson is dit vrou
welijk stuk dynamiet, dat de rotzooi,
door mannen veroorzaakt, moet op
ruimen. Dat gaat haar uitstekend af, on
danks het feit. dat de leider van de in
ternationale bende, waar ze mee af
rfERSFOORT - Het weekprogramma van de Amersfoortse bioscopen is op
e with the devil" na (in Cinema 2) geheel nieuw. In het Grand Theatre kunnen
Efhebbers, die er maar steeds niet genoeg van kunnen krijgen, nogmaals gaan
d naar één van de meest formidabele oorlogsfilms, gebaseerd op het gelijkna-
boek van Alistair MacLean: „De kanonnen van Navarone". In Studio G.
H nogmaals teruggeblikt op de filmcarière van James Dean, de vroeg gestorven
ter, die (al dan niet terecht) later een legende werd. Deze week draait namelijk
(kleine Arthouse Theater de film „East of Eden" van de bekende regisseur
Kazan. Gene Wilder is in Cinema 1 samen met Madeline Kahn en Marty
nan te zien in Wilder's eigen film: „De avonturen van Sherlock Holmes-1"
nere broer" en dat betekent natuurlijk weer lachen om de subtiele grappen van
er, die ook al deels borg stond voor o.m. „Blazing Saddles" en „Young
ienstein". In Euro Cinema draait deze week de uitstekende film „Het verbor-
eweer", met Romy Schneider en Philippe Noiret. Tenslotte het City Theater,
ien een spannende aktiefilm komt: „Cleopatra Jones and the Casino of Gold",
tun: voldoende nieuwe aanvoer voor de filmliefhebbers.
man en Madeline Kahn bijeen, zodat we
kunnen kijken naar dezelfde hoofdrol
spelers en speelsters in een verander
ende omgeving en een ander verhaal.
Geen storend element overigens, want
ook al komt Gene Wilder duidelijk uit de
school van Brooks, hij weet toch het
filmverhaal een geheel eigen stijl te ge
ven.
Wilder heeft niet de scherpe kanten
van Mel Brooks. De film „Sherlock
Holmes' slimmere broer" is dan ook wat
sentimenteler en romantischer van stijl.
Dat neemt niet weg, dat er weer enorm
kan worden gelachen om de aaneen
schakeling van komische situaties, die
eigenlijk kleine verhaaltjes op zich
vornien. Het verhaal speelt zich af in de
tijd van koningin Victoria en Sigi Hol
mes (Gene Wilder) is niet zo knap als zijn
bekende broer, maar weet zich verder
aardig te redden op zijn speurtocht naar
een dokument, dat de veiligheid van het
land in gevaar kan brengen. Hij wordt
daarbij dapper bijgestaan door Marty
Feldman als de gekke sergeant Orville
Sacker van Scotland Yard, terwijl Made
line Kahn een ook niet onbelangrijke rol
speelt als een leugenachtige zangeres,
die meer van dat verdwenen dokument
blijkt te weten. Ook de bijrollen zijn
schitterende kreaties geworden en men
kan gerust stellen, dat „De avonturen
van Sherlock Holmes' slimmere broer"
zonder meer een heerlijke film is ge
worden in de traditie van Mel Brooks,
maar in de stijl van Gene Wilder. Aan
bevolen.
(Cinema 1, eerste week, alle leeftij
den).
EAST OF EDEN
In Studio G. kunnen de liefhebbers
deze week kijken naar een heruitge
brachte klassieker: „East of Eden" van
de beroemde regisseur Elia Kazan naar
het gelijknamige boek van John Stein
beck. In de hoofdrollen ziet men Julie
Harris, James Dean en Raymond Mas-
sey.
(Studio G, eerste week, 14 jaar).
HET VERBORGEN GE
WEER
Een van de beste Franse films van de
laatste tijd is „Het verborgen geweer"
van regisseur Robert Enrico. „Le vieux
fusil" is een film, waar men in Frankrijk
voor in de rij ging staan en dat zijn we
van de Fransen eigenlijk tegenwoordig
alleen maar gewend bij films als „Em-
manuelle" en dat genre. Toch is „Het
verborgen geweer" geen aardige film.
Het is een keihard verhaal van een
zachtmoedige dorpsarts, die plotseling
verandert in een verbitterde, meedo-
Gregory Peck, David Niven en Irene Papas in een scène uit: De kanonnen van
Navarone.
boek een film van groot kaliber ge
maakt. (Grand Theatre, eerste week, 14
jaar).
SHERLOCH JONES'
SLIMMERE BROER
Gene Wilder, die bekendheid kreeg
door zijn rollen in films van de regisseur
Mel Brooks („The Producers", „Blazing
Saddles" en „Young Frankenstein")
maakte nog niet zo lang geleden zijn
eerste eigen film. Wilder, die een groot
aandeel had in de produktie en het sce
nario van de laatstgenoemde film, bracht
in „De avonturen van Sherlock Jones'
Slimmere Broer" het duo Marty Feld-
Scène uit de oorlogsfilm: „Halls of Montezuma" (Okinawa).
KANONNEN VAN NA-
10NE
!tzweet in mijn handen heb ik des
iet meest bekende boek van Alis-
[acLean, „De kanonnen van Nava-
gelezen. Hoewel - zoals ik kortge-
nog schreef, de latere verfilmin-
jan McLeans boeken duidelijk on-
|e maat bleven, is „De kanonnen
lavarone", onder regie van J. Lee
ison een bestseller geworden van
ivenste plank. En dat niet alleen,
het nog steeds. De film komt nu
de derde of vierde maal naar
ifoort en er zullen tal van filmlief-
:rs zijn, die nog maar eens weer
ki)ken. Ik ken iemand, die juist
deze film enorm veel enthou-
heeft kunnen opbrengen, terwijl
:h niet zo'n grote filmliefhebber is.
redelievend bovendien, want hij
de meeste vrije tijd door in de
met vogelstudie en fotografie,
zodra je begint over de „Kanon-
an Navarone", raakt hij in vuur en
De bezetting is er dan ook wel
Gregory Peck, David Niven, An-
Quinn, Stanley Baker, Anthony
en Irene Papas: acteurs en actri-
n het zwaardere kaliber, om in de
an de film te blijven. Zij dragen de
maar ook de uitstekende regie
fotografie) heeft van MacLean's
genloze jager en vechter als blijkt dat de
mensen van het dorp waar hij woont,
inclusief zijn vrouw en dochtertje (de
eerste gespeeld door Romy Schneider)
zijn vermoord en verminkt door de
Duitsers.
Philippe Noiret als de dorpsarts levert
schitterend spel in deze sobere film, die
met grote indringende kracht op de
filmkijker inwerkt. Het afschrikwek
kende, afgrijselijke van de oorlog
wordt, dertig jaar na het einde ervan,
door regisseur Enrico op niet mis te ver
stane wijze nogmaals in beeld gebracht
Het beklemmende verhaal van een man
die verandert in een wild, maar doel
bewust beest, jagend op de moorde
naars van zijn medemensen, ze één
voor één neerschietend met zijn oude
geweer, dat hij had verborgen en te
voorschijn had gehaald voor zijn wraak.
Zich verbergend in een oude citadel
weet hij de Duitse soldaten in de val te
lokken. Hij immers kent de gangen, ge
heime deuren en onderaardse gewel
ven. Philippe Noiret maakt van deze
dorpsarts een schitterende kreatie, die
imponeert door zijn levensechte spel,
daarbij doeltreffend gesteund door de
gewelddaden uitlokt, die verdergaan
dan een eenvoudige soldaat in dienst
van zijn vaderland nog meent te kun
nen verantwoorden, en dat zoiets
niet tot soldaten beperkt blijft. De
Tweede Wereldoorlog is inderdaad
voorbij, maar het verschijnsel oorlog
bestaat nog steeds. Het soort exces
sieve gewelddaden dat zich in mijn
film in de Tweede Wereldoorlog af
speelt, is niet anders geaard dan het
geweld, dat werd opgeroepen door
de Franse parachutisten in Algerije
en door de Amerikanen in Vietnam.
Ik ben geen Algerijn, of Vietnamees,
maar Fransman. En daarom achtte ik
mij verplicht om met de Franse ge
schiedenis te werken".
Enrico is er niet op uit geweest om te
laten zien wat voor beesten de Duitsers
wel zijn geweest in de oorlog. In het
begin van de film laat hij collaborerende
Franse militie tekeer gaan als SS-ers.
„De film is persé niet als anti-Duits be
doeld. Volgens mij hebben alle soldaten
door de eeuwen heen gehandeld als in
„Le vieux fusil". Bovendien is de film
gemaakt in co-produktie met Duits
land".
Ondanks zijn engagement is „Het
verborgen geweer" toch een publieks
film. Hij spreekt aan, omdat hij shoc
keert. Verdriet en medelijden zijn er de
sterkste elementen in. Bovendien heeft
de film een dokumentair karakter met
herkenbare elementen van authentici
teit.
(Euro Cinema, eerste week, 18 jaar).
