The Ohio Players:
„Contradiction"
Billy Joel„Turnstiles", deels
in de „Piano Man"-traditie
„Chicago X"
nog steeds
hetzelfde
e onsterfelijkheid van Wim Sonneveld,
astgelegd in complete discografie
JEFFREY COMANN
PRIMA DEBUUT
NANA MOUSKOURI
OP DE DUITSE
TOER
PRATEN OVER PLATEN EN MUSICI DIE ZE MAKEN.
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
.EUSDER KRANT - POP/SHOW
WOENSDAG 14 JULI 1976
5
Ohio-players: Contradiction-
elpee. Uitgebracht door de pla
tenmaatschappij Phonogram te
Amsterdam op het Mercury-
label nr stereo 6338 686. In uit
stekend stereo.
1974 is voor de Ohio Players het
iar van de absolute doorbraak in
imerika geweest. De verkoop van
iun singles en LP's behaalde recor-
laantallen en vandaag de dag
ehoren de Ohio Players tot Ameri-
a's meest gevraagde soulgroepen.
Veinig groepen zijn zo muzikaal
eelzijdig en zo ..together" als deze
)hio Players.De Ohio Players zijn:
larence (Satch) Satchell, tenor-,
opraan- en bantonsax, trompet, fluit
n trombone Marshall (Rock) Jones,
asgitaar, Ralph (Pee Wee) Mea-
lowbrook, trompet, trombone, alt-
in tenorsax, Billy Beck, piano, orgel,
Jannet, ARP-synthesizer, Marvin
Merv) Pierce, trompet, valve trom-
lone, flugelhorn, Leroy (Sugar) Bon
ier, lead guitar, Jimmy (Diamond)
Villiams, drums, conga's.
In 1973 maakten de Ohio Players
iun eerste stap op weg naar verove-
ïng van Amerika. Hun tweede
lbum „Pleasure" werd op de markt
;ebracht en van deze LP kwam de
ingle „Funky worm". Dit nummer
itond in een mum van tijd op de
ïoogste plaats van de R&B chart en
ireeg in Billboard hot one hundred
en uitstekende nummer 15 notering.
De pollis aan het eind van 1973 be-
atten in zovele onderdelen de naam
Dhio Players, of van een van de leden
m deze steeds populairder
ardende band, dat 1974 wel het
aar van de Ohio Players moest wor-
len.
Tegen het einde van 1973
kenden de Ohio Players een lang
durig contract met Mercury en het
eerste resultaat daarvan is de release
k-an de LP „Skin tight". In enkele
paanden verkoopt deze plaat meer
dan alle Ohio Players-LP's die
hieraan voorafgingen tezamen. De
eerste single van dit album is een top
5-succes en tilt de LP naar de „Gold"
status. (Players eerste gouden plaat).
Maar de hel breekt pas goed los als de
„title track" Skin tight op single uit
komt en vanuit het niets op
nummertje dne van de R&B chart
binnenkomt, in de pop chart een top
20 notitie krijgt en niet lang daarna
hun eerste gouden single wordt. De
LP behaalt al gauw het ongelooflijke
aantal van 1 miljoen verkochte
exemplaren. In diezelfde periode
worden de Ohio Players door Marvin
Gaye gevraagd mee te doen aan zijn
grote zomertour en dat vertgroot de
populariteit fors.
The Ohio Players startten in
Dayton (Ohio) als The Players
(1968). Toen hun eerste LP een feit
was veranderden ze hun naam in The
Ohio Players. Hun eerste LP dateert
van 197Ó. Alle leden van The Ohio
Players zijn begonnen als studiomu
sici en tijdens de pauzes van de
diverse studio-opnamen kwamen de
heren musicerend tot elkaar. Enkele
vrienden van de Players namen de
gespeelde tunes buiten hun medewe
ten op en stapten daarmee naar een
platenmaatschappij. Kort daarna
waren hun eerste single en LP gerea
liseerd. Erg happy waren de Players
er eigenlijk niet mee en allen legden
400 dollar op tafel. Met dat geld
namen ze zelf een LP op die zij nu
nog als hun eerste beschouwen en de
titel „Pain" meekreeg.
Op de elpee „Contradiction"
wordt de typische sound van de
Ohio Players gehandhaafd en de
liefhebbers van dit genre muziek
zullen veel plezier beleven aan de
tien nummers: „Contradiction",
„Precious love", Little lady Ma
ria", „Far east Missisippi",
„Who'd she Coo?", „My Life",
„Tell the thruth", „My ladies run
me crazy" en ,,Bi-continental".
THE OHIO PLAYERS
Chicago X, elpee, uitgebracht
door de platenmaatschappij CBS
te Haarlem op CBS-label nr. 86010.
In uitstekende stereo.
De laatste tijd wordt er steeds meer
geklaagd over een inzinking in het pop
front. Steeds meer oude hits worden uit
hun stoffige hoezen gehaald om op
nieuw toppers te worden. Maar
intussen zeggen platenhandelaren, dat
de platenverkoop aanzienlijk achteruit
is gelopen door gebrek aan vernieu
wing, aan originaliteit. En inderdaad, de
kwaliteit van de hedendaagse
popplaten is beslist niet van het hoge
niveau, dat de zestiger jaren
kenmerkte Er is duidelijk sprake van
een zogenaamde ..pop-moeheid". De
populaire muziek is duidelijk aan een
herbezinning toe. Dat blijkt bijvoorbeeld
ook weer eens. als je de tiende plaat
van de groep ..Chicago" beluistert Na
tuurlijk is het uitstekende kwaliteit wat
de heren van Chicago afleveren. Maar
je wacht tevergeefs op iets nieuws in de
overbekende sound Dit is er niet Chi
cago heeft geen risico's willen nemen,
zoals vrijwel geen enkele groep wat dat
betreft nog risico's neemt. Alles blijft bij
het oude.
Chicago is een begrip Dankzij het
volkomen eigen geluid, de stabiliteit van
de bezetting en het image dat konsek-
went doorgevoerd wordt, neemt
Chicago na tien albums nog steeds een
vooraanstaande plaats in. Na de als
Chicago IX uitgebrachte verzamelelpee
..Greatest Hits" komt nu „Chicago X"
uit waarop elf nieuwe komposities: vier
nummers van Robert Lamm, twee van
Terry Kath, twee van James Pankow,
twee van Peter Cetera en eentje van
Lee Loughnane. De opnames vonden
plaats op de Caribou Ranch en zoals
gebruikelijk was de produktie in handen
van James Guercio. De bezetting van
Chicago is nog steeds ongewijzigd:
Terry Kath (gitaar); Lee Loughnane
(trompet)) Peter Cetera (bas); James
Pankow (trombone); Robert Lamm
(piano en orgel); Danny Seraphine
(drums), Laudir de Oliveira (percussie);
Walter Parazaider (woodwinds). De vo-
kalen zijn door alle groepsleden ver
zorgd.
En daarmee is dan ook eigenlijk
alles wel gezegd. Chicago-
liefhebbers zullen ergeen enkel pro
bleem van maken en zullen de sym
fonische rock van deze groep met
liefde beluisteren om de elpee naast
de andere negen in de platenkast te
zetten. Mijn zegen hebben ze.
Bert Vos.
Jeffrey Comanor: „A rumor in his
own time", elpee, uitgebracht
door de platenmaatschappij CBS
te Haarlem op het Epic-label nr. PE
34080. In uitstekend stereo.
,.A Rumor In His Own Time (A
Legend In His Own Room)", is de de
buutelpee van de Amerikaanse
country-rock zanger gitarist en kompo-
nist Jeffrey Comanor In Amerika kreeg
hij een aantal jaren geleden op een
nogal vreemde manier bekendheid als
„B-side King" Een titel die hij
verdiende met het schrijven van
B-kantjes voor „The Fifth Dimension"
en meer recentelijk voor Dr Hook's
„Sylvia's Mother" Nu heeft hij dan een
eigen „grote A - en „grote B kant'
Op „A Rumor In His Own Time (A
Legend In His Own Room) spelen be
kende mensen mee zoals Eagles-leden
Joe Walsh, Don Henley en Don Felder.
plus Tim Schmit, Al Kooper. J D Sout
her. Hugh McCracken, Tom Kelly, Larry
Goshorn. Michael Lang, Colin
Cameron. David Garland en Gary Mal
later. In ..Wishing For Saturday Night",
dat Jeffrey samen met Dan Pinckard
schreef, krijgt hij bovendien nog vokale
ondersteuning van Pat Henderson,
Maxine Willard en Dani McCormack.
De andere songs zijn door de ietwat
melancholische Jeffrey, die de verloren
liefde en eenzaamheid centraal heeft
staan, zelf geschreven. De produktie
was in handen van John Boylan, die
bekendheid geniet door zijn werk met
Linda Rondstadt, Pure Prairie League
en The Eagles
Jeffrey Comanor maakte met
deze elpee een uitstekende indruk.
Het geheel zit hecht doortimmerd in
elkaar en de country-invloeden heb
ben zich niet helemaal laten verdrin
gen door de rock, waardoor een vrij
evenwichtige plaat is ontstaan. Een
prima debuut van een prima zanger,
componist en tekstschrijver.
Wim Sonneveld: Theatershows-
Ipees; complete discografie (11
elpees in cassette. Uitgebracht
door de platenmaatschappij Pho
nogram te Amsterdam. Op het Phi-
Ipslabel 6410095-6410099
Dp 8 maart 1974 bereikte Nederland.
een dag dat verschillende
jbladen nog optimistische geluiden
nden publiceren, het onthutsende
icht dat Wim Sonneveld, na een
rtstondige ziekte die volgde op een
rtaanval, op 56-jarige leeftijd in Am-
rdam was overleden. Op dat
ment moesten vele vrienden
cheid nemen van een onnavolgbare
soonlijkheid die aan de vooravond
ind van de realisatie van vele nieuwe
ieen, die helaas nooit meer ten
voer zullen worden gebracht.
Yim Sonneveld werd op 28 juni
17 te Utrecht geboren Al op jeug-
ie leeftijd wilde hij artiest worden,
iar voor dat een feit was, moesten er
'st verschillende scholen worden
orlopen, hetgeen hem er niet van
erhield om reeds in 1934 de plaatse-
e courant te halen in verband met zijn
'angeloze optredens voor de pa-
tiénten van het Stads- en Academisch
Ziekenhuis. „Wim Sonneveld was toen
ongeveer 18 jaar en alles wees erop dat
hij artistieke en zakelijke talenten op
een voorbeeldige manier wist te kom-
bineren, een eigenschap die maar
weinig caberetiers bezitten. Bijna nie
mand is er in geslaagd z'n eigen loop
baan op zo n verstandige en goede
wijze te leiden als Wim Sonneveld dat
door de jeren heeft gepresteerd(Wim
lbo in '75 jaar Nederlands Cabaret")
Na het beëindigen van zijn officiële
schooljaren werd Wim Sonneveld se
cretaris van de beroemde Louis Davids,
maar het duurde niet lang of zijn baas
nam hem op in het cabaretgezelschap
waarmee hij in 1936 naar het
Kurhaus-Cabaret in Scheveningen
ging en later op tournee door
Nederland. Niet alleen door de artistici
teit van Davids maar ook door het vak
manschap van de verschillende inter
nationale artiesten die Davids in zijn
programma bracht, leerde Sonneveld al
spoedig de kneepjes van het vak ken
nen Deze leerschool bij Davids zou
later zelfs van een bijzondere importan
tie blijken.
Overigens laat de verdere indruk
wekkende carrière van Wim Sonneveld
zich nauwelijks in enkele regels sa
menvatten. Enkele hoogtepunten van
het rijke leven van deze rasartiest
geven echter al een aardig beeld van
zijn mensverblijdende scheppings
drang. Kreaties als de onvergetelijke
Willem Parel uit de Jordaan. Professor
Higgins uit My Fair Lady. Frater Venan-
tius uit Schin op Geul, Nikkelen Nelis,
de man van de kroketten en Opa in het
Rijtuigje uit Ja Zuster, Nee Zuster zijn in
de loop der jaren hoogtepunten in het
Nederlandse Cabaret geworden.
Behalve naar cabaret, ging Sonne-
veld's belangstelling ook uit naar het
toneel, de musical („De Kleine Parade"
en ,,My Fair Lady") en zelfs de film
(„Willem Parel" en „Op de Hollandse
Toer") Niet alleen in Holland deed hij
zijn ervaringen op, ook het buitenland
met zijn rijke assortiment aan vakmen
sen heeft hem in grote mate beïnvloed
Zoals het cabaret van de Franse Suzy
Solidor en later van Agnes Capri en niet
te vergeten de Amerikaanse avonturen
in Hollywood („Silk Stockings 1957).
Ondanks dit alles was Sonneveld een
prima vertegenwoordiger van het ge
richte, kunstzinnige cabaret, waarbij
Nana Mouskouri: White rose of
Athens, verzamel-elpee, (Duitse
versie), uitgebracht door de pla
tenmaatschappij Phonogram te
Amsterdam op het Fontana-label
nr. 6499.999).
Nana Mouskouri behoort tot één van
de meeste bekende zangeressen, die
vooral in Europa furore maakte met op
de Griekse muziek geënte songs.
Naast de Engelse, verschenen vooral
veel Duitse versies die het uiteraard in
Duitsland goed deden. Hoewel ik per
soonlijk niet zo'n liefhebber ben van het
„verduitsen" van originele nummers,
geloof ik toch, dat de elpee White
Rose of Athens" (waarom geen Duitse
titel?) voor tal van liefhebbers van Nana
de moeite van het beluisteren waard is
Op deze elpee staan de volgende
nummers: ..Weisse Rose aus Athen".
Strasse der hunderttausend Lichter;
Einmal weht der Südwind wieder. Alle
Blumen dieser Welt; Rote Korallen;
Heimweh nach wind und mer; Am
strand von Korsika; Küsse süsser als
Wein; Was in Athen geschah; Die
grosse Liebe ist vorbei. Ich schau den
weissen Wolken nach en Was sind
schon alle Rosen
Zoals gezegd voor de liefhebbers
een uitstekende elpee.
NANA MOUSKOURI
I
N
I
9
9
m
m
Billy Joel: Turnstiles, elpee. Uitge
bracht door de pla
tenmaatschappij CBS te Haarlem
op het CBS-label nr. 81195. In uit
stekend stereo.
Het beoordelen van platen is een uit
erst subjectief werk. Kopers van platen
doen er dan meestal ook goed aan om
niet alleen af te gaan op éen bespreking
van een plaat, want smaken kunnen
van het éne uiterste tot het andere uit
erste verschillen. Dan blijkt bijvoorbeeld
overduidelijk, als je een bespreking van
Billy Joel's nieuwste elpee ..Turnstiles"
leest in de muziekkrant Oor Er blijft
geen spaan over van deze langspeel
plaat. Des te merkwaardiger, omdat
Billy Joel in het verleden in hetzelfde
tijdschrift jubelende kritieken kreeg, die
wellicht mee hebben gewerkt aan het
feit. dat Joel meer bekendheid kreeg in
Nederland
„Turnstiles" is niet beter en niet zo
veel slechter dan de vorige elpees van
Billy Joel („Piano Man" en „Streetlife
serenade"), maar misschien is de kwali
teit alleen iets minder, doordat hij de
produktie zelf in handen nam, wat niet
altijd een vooruitgang behoeft te bete
kenen. Ook nu weer zijn er
verschillende schitterende nummers te
beluisteren, waarmee Billy Joel zonder
meer zijn eigen traditie voortzet, zoals
„Say goodbye to Hollywood' en Pre
lude/Angry Young Man". Ook „New
York State of Mind" behoort tot de cate
gorie songs, waarmee Billy Joel de op
„Piano Man" begonnen stijl, voortzet
Voor Billy Joel is het nog niet zo lang
geleden dat hij in zijn onderhoud
voorzag door in allerlei bars en café s te
spelen. Want pas in 1973, na het uit
brengen van zijn album „Piano Man'
kreeg hij het sukses waar hij vijf jaar
voor had moeten ploeteren
Billy begon in „The Hassles", een
groep die na het floppen van een album
snel uit elkaar viel. Samen met de
drummer van bovengenoemde
formatie ging hij verder onder de naam
„Atilla", maar ook voor deze twee
mansband was geen sukses wegge
legd
Gedesillusioneerd moest hij een poosje
de meest uiteenlopende baantjes aan
nemen om in zijn onderhoud te
voorzien. In deze periode vatte hij het
plan op om als soloartiest te gaan wer
ken. Zijn eerste solo-LP „Cold Spring",
werd in 1971 uitgebracht Billy was niet
ontevreden over dit album omdat hij
vond dat hij nu voor het eerst be
naderde wat hij zich voor ogen had ge
steld: ballad-achtige songs met de
piano op de voorgrond. Toen ook nu
weer het sukses uitbleef, verhuisde hij
van Long Island naar Los Angeles om
daar te proberen iets nieuws te begin
nen. In L A moest hij noodgedwongen
het „café en bar" circuit aflopen. Deze
tijd inspireerde hem tot het schrijven
van „Piano Man" de titelsong van zijn
tweede soloalbum. Billy, weieens de
Amerikaanse Elton John genoemd,
nam in 1974 „Streetlife Serenade" op.
dat in 1975 als opvolger van „Piano
Man" werd uitgebracht. Met dit album
verstevigde hij zijn positie als „perfor
mer" bij uitstek
Op „Turnstyles" wordt Billy bege
leid door Doug Stegmeyer (bas), Li
berty de Vitto (drums), Howie Emer
son (gitaar), Russell Javors (gitaar)
en James Smith (gitaar). De
produktie is door Billy Joel zelf ge
daan. En dat had hij misschien beter
niet kunnen doen. Want het onge
noegen, dat hij met zijn producer
had, heeft beslist zijn weerslag ge
kregen in het uiteindelijke resultaat
en dat is zonder meer jammer, alle
positieve aspekten ten spijt.
Bert Vos.
BILLY JOEL
vooral in de beginjaren de poëtische en
lyrische elementen de boventoon voer
den Hoewel sociale, politieke en ak-
tuele factoren wel eens een rolletje
hebben vervuld, was zijn cabaret een
uiting van de romantische stroming in
de Nederlandse kleinkunst
Wim Sonneveld is een legende in de
wereld van het cabaret en ook daarbui
ten. In de afgelopen jaren zijn er heel
wat platen verschenen, waarop zijn
zeer gevarieerde en omvangrijke
oeuvre samen is gebracht. De platen
maatschappij Phonogram te
Amsterdam vindt de tijd gekomen om
opnieuw aandacht te besteden aan
deze te vroeg gestorven cabaretier
Van Wim Sonneveld verschenen een
vijftal elpees met zijn theatershows
(een avond met Wim Sonneveld. Son
neveld op zijn best, Wim Sonneveld en
Ina van Faassen Wim Sonneveld met
Willem Nijholt en Corrie van Gorp) Wie
daar echter niet voldoende aan heeft en
alles wil horen, wat Sonneveld in de
loop van zijn carrière heeft gedaan op
het gebied van het topcabaret. die kan
ik van harte de „complete discografie"
aanbevelen, elf elpee s in luxe cassette
voor de zachte prijs van 149,50
Het is niet alleen een kwestie van
nostalgie als men deze elpee s met ple
zier opnieuw beluistert. Natuurlijk een
zeker heimwee naar die goeie ouwe tijd
zal ook meespreken, maar het voor
naamste is toch wel het enorme talent
van Wim Sonneveld Wie herinnert zich
niet zijn onsterfelijk geworden kreatie:
„Willem Parel van het NPG"? Het is
WIM SONNEVELD
een tijdloos stuk cabaret geworden, wat
nog eens duidelijk blijkt, als men het
anno 1976 beluistert
Wie de lange lijst met liedjes en con
ferences bekijkt, is toch wel een beetje
overdonderd door de enorme hoeveel
heid bestsellers die daar bij zijn Frater
Venantius is één van die toppers, op
tekst van Michel van der Plas. die overi
gens veel meer teksten heeft geleverd.
IS
Of
die geschiedenis maakten Kent u ze
iog? „Tearoom-tango„De dagslui-
ter'. „Scheveningse tram". .Het Lied
van Zwarte Leentje" en „De stalmees- -
ter'"?
Toppers waren ook ae meeste dij- 'n
dragen van AnnieM G. Schmidt, die tal
van uitstekende liedjes op haar naam
heeft staan, die door Sonneveld naar de
bekendheid werden gezongen. Zoals
„Margootje", „De koningin van Lom- 13
bardije", „In een rijtuigje" (samen met
Leen Jongewaard). „Op de step". en de
conference met Ina van Faassen g
„Kunstmatige inseminatie'
Verder werden teksten geleverd door
Hans Verhage en Simon Carmiggelt
Maar Sonneveld zelf schreef toch een
groot deel zelf Conferences en liedjes
(„Moeder ik wil bij de revue". „Caro-
lien", „Dreutels symfonie orkest". „Dag
man. achter het loket" en vele
anderen) Ook voor een deel van de
muziek tekende hij zelf.
„Ik wil graag de illusie van het publiek
zijn en blijven..." heeft Wim Sonneveld
ooit eens gezegd en die uitspraak werd
realiteit Wim Sonneveld is. evenals
Godfried Bomans dat op zijn terrein is.
een legende
De complete discografie bevestigt in
sterke mate het enorme talent en de
inventiviteit van deze top-cabaretier.
die nog steeds leeft in de harten van de
echte cabaret-minnaar Terecht, want
wat de elf elpee's laten horen, is zonder
meer van een kwaliteit, die wellicht met
moeite ooit eens geëvenaard zal wor
den. Voorlopig blijft de stem van Wim
Sonneveld doorklinken in de wereld van
het cabaret, dat hij mede heeft groot
gemaakt.
..Complete discografie van Wim
Sonneveld"- mocht u deze unieke ver-
zameling nog niet ;n uw bezit hebben,
toch maar eens over nadenken! Com
pleet met uitgebreid tekstboek en foto's'
V
I
