Filmhuis wil zich ontwikkelen
tot audio-visueel centrum
li
f J I
T W
J
Ji,
w
1 f
„Puur theoretisch kun je dit niet doen"
SAMENWERKING MET MINIATUUR KRIJGT VASTERE VORM
jp* ii
OPLEIDING VOOR VERKOPERS EN VERKOOPSTERS
Ships, passerend
in de nacht
Voor de balie:
LEUSDER KRANT - ACHTERGRONDEN
DONDERDAG 21 OKTOBER 1976
(van een onzer verslaggevers)
AMERSFOORT - „Het film
huis wil zich ontwikkelen van
kijkhuis naar filmwerkhuis en
in bredere zin naar aktief film
en audio-visueel centrum,
waarvan door elke instelling
in het sociaal-culturele werk
terrein gebruik zou kunnen wor
den gemaakt. Het begin is er-
de verdere uitbouw gaat nu van
start".
Aldus formuleert het Film
huis Amersfoort zijn plannen
voor nabije en verdere toekomst
in het slotwoord van een over
zicht over het komende sei
zoen. Met dat begin waarvan
gewag gemaakt wordt, kan ge
duid worden op de part-time
medewerker, die voor het ko
mende seizoen is aangetrokken.
Dat is Bernhard Bakker, die
sedert 1 augustus samen met
de vrijwilligers het Filmhuis
runt.
Bakker, een van de initia
tiefnemers van het Filmhuis
studeerde onlangs af aan de
sociale akademie. Hij schreef
een scriptie over het gebruik
van audio-visuele middelen in
het sociaal-culturele werk. Het
mag dan ook geen verbazing
wekken dat Bernhard Bakker
zegt: „Film moet de mensen
aktiveren. Wat we willen be
reiken is dat de mensen door
krijgen dat film een over
drachtsmiddel is. Wanneer we
bijvoorbeeld een film draaien
over woningnood, dat zou dat
aanleiding kunnen zijn tot het
oprichten van een werkgroep,
die gaat proberen wat aan die
woningnood te doen".
ZELF WERKEN
Als het aan Bernhard Bakker
en de zijnen ligt moeten de be
zoekers van het Filmhuis
Amersfoort ook zelf met het
overdrachtsmiddel kunnen gaan
werken. Men wil overgaan tot
de aanschaf van apparatuur, die
een ieder kan gebruiken, om
zelf met film te werken. „We
hebben een eerste gesprek gehad
hierover met wethouder Albert
van der Wey. Die toonde er wel
enig enthousiasme voor. Af
hankelijk van de beschikbare
financien willen we eenvoudige
spullen kopen. Wii kunnen dan
zelf wel zorgen voor goede be
geleiding van de mensen, die
er mee gaan werken. Maar al
deze plannen zijn nog in een
vrij pril stadium en moeten nog
verder uit gewerkt worden",
.aldus Bernhard Bakker.
PROGRAMMA
Het Filmhuis mag dan meer
gaan werken aan de realisering
van een film-werktheater,
films worden er uiteraard ook
nog gedraaid. De rolprenten,
die de komende maanden ver
toond gaan worden, worden voor
een deel betrokken uit het pak
ket dat „Film International"
en „Fugitive Cinema". Deze
beide organisaties verspreiden
films, die niet in het reper
toire worden opgenomen van de
gewone bioscopen. Gestart werd
met enkele weken van R.W.
Faszbinder.
„Auch Zwerge haben klein an-
gelangen" - van 23 tot en met
26 oktober - speelt zich af in
een tehuis, waar zich allerlei
dwergen bevinden. Een film van
de Duitser Werner Herzog. An
der Nederlands werk: De Am
sterdamse Stadjournaals! Twee
weken achter elkaar aan het
eind van oktober en begin no
vember. Twee Chinese films
staan geprogrammeerd tussen
6 en 16 november. „Het Rode
Vrouwen-detachement", is een
ojierafilm. Terwijl „De Mijnen-
oorlog" een propagandafilm ge
noemd moet worden. De Chinese
begeleiding spreekt m ieder
geval van een „opvoedkundige"
film. Tot zover het programma
tot en met eind november.
SAMENWERKING
De samenwerking met Thea
ter Miniatuur gaat dit seizoen
vastere vorm te krijgen. Het
Filmhuis startte drie jaar gele
den in het filcafé Ome Albert.
Gezellig, maar al speodig veel
te klein. Vandaar dat men het
vorig seizoen verhuisde naar
het theater Miniatuur. Zestig
stoelen, honderd procent meer
dan bij Ome Albert.
Uit het gebruik van het theater
groeide het afgelopen jaar ook
enige samenwerking met het
theater. In het komende seizoen
gaat naar alle waarschijnlijk
heid Herman Geertman zijn
krachten geven aan het theater.
Herman Geertman: „Er zijneen
hoop werkzaamheden die door
het filmhuis en Miniatuur samen
gedaan kunnen worden. Zoals
bijvoorbeeld het maken van pu
bliciteit. Het is uiteraard veel
goedkoper om het programma
van het filmhuis en van ons op
één affiche aan te kondigen.
Dit soort samenwerking is lang
zaam gegroeid. Het moet nu ad-
leen nog „officieel" worden.
Samenwerking is er ook in
het streven om de ingang van het
theater verplaatst te krijgen
naar de Groenmarkt. Herman
Geertman: „De mensen komen
nu via een nogal gevaarlijk
trapje aan de zijkant binnen.
Dan moeten ze eerst door de
zaal lopen om de foyer te be
reiken. Dat is natuurlijk een
omgekeerde volgorde. Boven-
Herman Geertman (r.) en Bernard Bakker in het theater.
dien betekent het voor ons dat
we iemand m de foyer moeten
hebben, plus iemand die de
kaartjes verkoopt. Wanneer de
mensen in de foyer zouden bin
nenkomen, zou je het met één
medewerker af kunnen. De mo
gelijkheid om aan de Groen
marktzijde een ingang te ma
ken is er. We wachten op toe
stemming om er een doorbraak
te maken".
DONATEURS
Plannen genoeg dus bij het
Filmhuis. En allemaal dingen
die geld kosten. Ook als er
subsidies beschikbaar komen,
zal het filmhuis zelf een deel
van de kosten moeten opbren
gen. Om een wat zekerder fi
nanciële basis te krijgen is
men daarom overgegaan tot het
invoeren van donateurskaarten.
Voor f25,- kan men donateur
worden van Filmhuis en Mini
atuur samen. Voor dat Dearag
krijgt men een maal per maand
informatie over de program
ma's. Bovendien krijgt men op
iedere voorstelling tien procent
korting en heeft men het recht
van voorbespreken. Wie de
f25,-- teveel vindt, kan ook voor
de helft van dat bedrag donateur
worden van of het filmhuis ol
Miniatuur. Dan krijgt men even
eens de informatie, maar niet
de 10% Éénmaal mag men dan
een voorstelling gratis bezoe
ken.
AMERSFOORT - Wat is daar op
de Streekschool voor Beroeps Bege
leidend Onderwijs aan de Leusder-
weg 34 aan de hand, behalve dan
het gebruikelijke patroon in de
technische vakken, dat iedereen zo
langzamerhand wel kent, vroegen
we ons vorige week af.
We spreken met de direkteur, de
heer C. J. van Veen, en die deed het
ons uit de doeken, en verleende ons
zijn medewerking om een aantal
uitgekozen lessen bij te wonen.
Zo konden we u vorige week in
formatie geven over de brood- en
banketopleiding, die minder alge
meen bekend is. En we hopen, dat
verschillende mensen, die in die
vakken werkzaam zijn, daar een
aanknopingspunt in hebben kunnen
vinden.
Vandaag komt een tweede onbe
kende van de S.B.B.O. aan de beurt.
En wel de opleiding voor de verko
pers en verkoopsters, die u van 16
tot 65 jaar óók kunt volgen aan de
Leusderweg, in dat gebouw dat bij
het betreden vriendelijker en gezel
liger is dan het er aan de buitenkant
uitziet.
VOORWAARDE VAN DEELNA
ME: WERKZAAM ZUN IN WIN
KEL
Het is mevrouw P.C.M. van der
Hurk- van Loozen, die op de dins
dagochtend, dat ik er binnenstap,
les geeft aan een groep meisjes. De
meisjes zitten in een carrévorm aan
tafels en zijn allemaal in de praktijk
werkzaam. Want dat is de voor
waarde, zoals u weet, om aan de
kurussen te kunnen deelnemen. Je
dient in een winkel werkzaam te
zijn, en dan kun je, gecoached door
de Stichting Opleiding en Vorming
Detailhandel, bij de S.B.B.O. het of
ficieel erkende diploma van ver
koopster of verkoper behalen.
VELE BRANCHES
Greet vertelt, dat ze in een naburig
dorp in een kleine kaaswinkel
werkt. Ze werkt daar in haar ééntje,
en ze vindt het erg gezellig om kaas
te verkopen. Ze wil zich daarin spe
cialiseren. Ze heeft L.E.A.O. (lager
ekonomisch en administratief on
derwijs), en wil daar nu een bekro
ning opzetten.
Het meisje, dat naast haar zit,
werkt in een stomerij. Ze weet nog
niet of ze met dat vak wil dóórgaan,
zegt ze, want er zijn niet zo veel
promotiemogelijkheden. Ze neemt
in de stomerij de kleren aan en
schrijft die in: Ze plaatst de kleren
op hangertjes, en geeft ze aan de
klanten terug, als de goederen che
misch gereinigd zijn. Ze heeft 4 jaar
L.N.H.O. (lager nijverheids en
huishoudelijk onderwijs). Ze hoopt
hier echt veel bij te leren.
Dan is er een meisje, dat ver
koopster is in een groot warenhuis.
Met zeven andere meisjes werkt ze
daar op de glas- en aardewerkafde
ling. Ook zij heeft 4 jaar L.N.H.O.,
met winkel specialisatie. Ze vindt
het erg leuk om in een team te wer
ken, en zou niet graag in een kleine
zaak werken. Ze verkoopt het glas
en aardewerk aan de klanten, ze
stoft het uitgestalde af, en ze pakt
dozen uit en stelt de inhoud ervan
op tafels en stellingen.
Er zijn meisjes uit vele branches
bijeen. Het is goed, dat ze met
elkaar over hun vak praten. Het is
goed, dat ze van eikaars branche
dingen horen, want een goede ver
koopster moet all round zijn en er
niet tegenop zien als zij om de één
of andere reden van branche zou
moeten veranderen.
TWEEJARIGE OPLEIDING
„De lessen", zegt mevrouw van
der Hurk, „zijn verdeeld over twee
dagen. Onze opleiding duurt twee
jaar. Het is erg moeilijk om
geschikte leerboeken over de de
tailhandel te vinden, vooral gezien
het feit dat de leerlingen een uiteen
lopende vóór-opleiding achter de
rug hebben. Een leraar uit
Rotterdam heeft mij sten-
cilmateriaal verstrekt over het ver
kopen, het etaleren, over algemene
onderwerpen. Theorie en praktijk
moeten duidelijk samenhang heb
ben. Puur theoretisch kun je dit vak
niet onderwijzen."
Het stencil dient als begeleiding
van een tweetal boeken, die worden
gebruikt: „De klant is weer Ko
ning", en een boek over een aantal
winkelsystemen.
FUNKTIONELE HANDVAAR
DIGHEID
De verkoopers en verkoopsters
leren een schap of een vitrine op te
maken, één of andere aanbieding te
presenteren. Voor deze funktionele
handvaardigheid krijgen de
kursisten les van de heer J. van den
Berg, die de mensen letters leert
maken voor reklames, prijskaarten
en aanbiedingen. Toen ik in zijn klas
kwam kijken, waren de heren druk
doende om met een penseel
streepjes neer te zetten, om een
vaardige en vaste hand bij het
schrijven te krijgen. Ook voor al
gemene handvaardigheid kunnen
ze bij de heer Van den Berg terecht.
Ze leren stofbeesten maken, ze
leren gutsen in linoleum, met klei-
werken, solderen en allerlei zaken,
die ze in de praktijk kunnen toepas
sen. „Ik probeer de mensen be
roepsgericht te begeleiden," aldus
de heer Van der Berg. „Ik probeer
ze te stimuleren, en aan te knopen
bij wat ze willen, waar nodig ga ik
hier op de waren kennis in."
WERKSTUKKEN
Zo probeert mevrouw Van der
Hurk vanuit haar vakbenadering
ook de toepassingsmogelijkheden
voor de huishouding aan te geven.
Zij toont mij werkstukken over
kaas, gordijnen, fruit, doe-het-zelf-
toestanden. Hiermede bereikt zij,
dat de kursisten in de verkoop een
klant eens een aardige tip of toepas
singsmogelijkheid kunnen geven.
De samenwerking met de
Stichting Opleiding en Vorming De
tailhandel is erg goed. Deze Zeister
Stichting zorgt ervoor, dat de prak
tijkopleiding wordt begeleid door
middel van een leerovereenkomst.
In samenwerking met deze stichting
wordt door de school voor bepaalde
leerlingen werk gevonden, en de
vakkonsulent geeft daar alle infor
matie over.
EXCURSIES
„We maken binnen de opleiding
gebruik van excursies" vertelt me
vrouw Van der Hurk! „Om u iets te
ook zo veel mogelijk stukken uit de
krant, die op dit vak slaan. We ver
talen deze stukken naar onze afde
ling toe, en kijken gezamenlijk wat
we er aan doen kunnen. Ook be
spreken we radio- en televisie
programma's, die ons vak betref
fen."
GOEDE SAMENWERKING TUS
SEN DE DOCENTEN
Op de school bestaat een goede
samenwerking tussen de docenten
onderling. Eens in de zoveel tijd
worden de leerlingen onder de
loupe genomen, met wie het niet zo
goed loopt. De docenten kijken
waar de problemen zitten. Zit het
thuis vast. Via de regionale konsu-
daar schiet je niets mee op. Je moet
in die ma? ~"bappij een goed
bestaan zier ie bouwen." Aan
het eind van ochtend werd in een
rollenspel at 'e toonbank en bij
de kassa de geimiteerd van
een klant, die omt kopen. Er
werd erg veel 6_.achen, want er
moesten lege pakjes koffie keurig
als bonbons in een kadoverpakking
worden gewikkeld, en met een stra
lende glimlach aan de klant worden
overhandigd!
NABUE TOEKOMST: AVOND-
KURSUS VOOR OUDERE VER
KOPERS EN VERKOOPSTERS;
AANMELDING: NU
Direkteur Van Veen houdt me,
noemen. We zijn geweest op het
postkantoor, en hebben daar de ge
hele gang van zaken gezien, vanaf
de binnenkomst van de post tot en
met het werk aan de loketten. We
zijn voor onze warenkennis naar
een kaasboerderij geweest.
Ook kunnen we gebruik maken
van gastdocenten. We hebben ie
mand van de Warenwet gehad, en
een keurmeester uit Utrecht, die
over hun werk vertelden.
We werken branche gericht, ver
deeld in groepjes van leerlingen, die
met hetzelfde artikel bezig zijn. De
werkstukken, die op school worden
gemaakt, begeleid ik met artikelen
uit tijdschriften. Na enige tijd
worden de onderwerpen aan elkaar
verteld. Verschillende meisjes zijn
zo jong dat ze nog niet weten in
welke branche ze zullen gaan wer
ken. Vandaag is het bij de groente.
Morgen bij de vleeswarenafdeling
van een groot warenhuis. We halen
lent, die regelmatig op de school
aanwezig is, wordt er om in
lichtingen gevraagd, en dan wordt
er naar een oplossing voor de pro
blemen gezocht. Ook kan de vak
konsulent om advies worden ge
vraagd, indien men vermoedt dat er
iets op het werk niet goed zit. Is het
puur persoonlijk, tussen de leerling
en de leraar dan vindt er tussen hen
een gesprek plaats.
SOCIALE VORMING EN TAKT
„Wat ik belangrijk vind voor deze
opleiding," stelt mevrouw Van der
Hurk tenslotte, „is de sociale vor
ming en de takt. Takt hebben de
jongelui veel nodig in de omgang
metde klanten. Een hoop leerlingen
zijn sterk op zichzelf gericht,
hebben weinig of geen begrip voor
hun werkgever, collega's of mede
mensen in hun klas. Binnen het
klasseverband moeten ze elkaar
leren kennen en begrijpen. Je kunt
afgeven op de maatschappij, maar
f
als ik de school uitloop nog even aan
voor het laatste nieuws.
„Regelmatig wordt ons gevraagd
om ook aan oudere mensen les te
geven. En dan in een avondkursus.
Welnu, dat kan. Men kan zich nu
opgeven. De kursus start in de heel
nabije toekomst, en wil de ouderen
(vanaf 24 jaar) in dit vak de hand
reiken, geruggesteund door de
Stichting Opleiding en Vorming De
tailhandel. De ouderen krijgen van
gast-docenten uit het bedrijfsleven
les in: vakleer detailhandel, waren
kennis, verkoopstimulering, etalage
opmaken en dekoreren."
Docent J. van den Berg heeft er
net een aardige tekening voor ge
maakt, en die kan mooi als blikvan
ger bij dit artikel!
Anco Mali
Beroving" meldde de dagvaardiging, maar de wat lang uitgevallen ver
dachte met oren die op de bladeren van een gatenplant leken, wapperde die
aanklacht weg met een meelijwekkend lachje, een handgebaar en een licht
wuivende wiekslag van de vlezige bladeren aan zijn hoofd.
,,D'r vielen allenig wat sjips op de stoep" sprak hij gelaten.„Ships? Schepen
bedoelt u?" wilde de politierechter weten.
„Hahamidden in de nacht!"
Nou, dat is niet zo verwonderlijk. Denk maar aan ships, that pass in the night.
De schepen die voorbijvaren."
„Haha, ik sien al een sakkie sjips foorbij faren in de nacht." De gatenblaren
golfden van pret.
„O, wacht even, u bedoelt chips?"
„Een sakkie sjips ja. Dat hattie goser in s'n takke."
„Enne, waarom hebt u hem dat afgepakt?"
„Afgepakt? Wie seit dat? De hufter liet 't sellef uit s'n gore fikke falie
Sam-mij niet gebeure. ik heb ze wat kleveriger."
„Maar u hebt toch wel bewerkstelligd, dat hij die portie etenswaren moest
laten vallen, zeker. Hebt u 'm niet aan het schrikken gemaakt?"
„Van s'n leve nie. Me maat heb alleen wat geroepe ofer een oto die de stoep
opree, da's alles."
„Maar d'r was geen auto te bekennen
„Weet ik dat. Ik foelde me niet geroepe om uit te soeke waar die 'n oto sag.
Misschien keek die wel om 'n hoek."
„Dus u heb samen een afspraakje gemaakt, dat uw kameraad de voorbijgan
gers aan het schrikken zou maken, zodat hij die zak lekkers zou laten vallen
en dan kon u daar mee vandoor gaan. Is het niet zo gebeurd?"
„Nou, die sak liet z'n lekkers falie, maar dat konnik ook nie wete foor ik 'm
sag legge."
Maar het is dan wel toevallig, dat allerlei eigendommen van een ander aan
uw vingers zijn blijven kleven Het ging niet alleen om een zakje chips. Er is
ook een portemonnee bij u terug gevonden van die zelfde meneër."
Ja, die sat in 't sakkie
De magistraat achter de groene tafel wilde veel aannemen, maar toch niet dat
de heer zijn welgevulde portemonnee na de aankoop van een gesloten zak
chips in de plastic verpakking weet te toveren, zonder die omhulling ergens
te beschadigen.
„Nee, dat sakkie niet, maar d'r was nog een ander sakkie en dat was ope en
daarin fond ik later de pottemonnee, toen ik die sjips op had
„En hoeveel geld zat er toen nog in?"
„Geld? Noppes."
„O, dus die portemonnee hebt u dan en-passant óók leeggegeten!"
De pohtiecechter vond het allemaal erg onwaarschijnlijk klinken. Hij liet de
getuigen binnenkomen en die verklaarden dat er wel degelijk van opzet
sprake moest zijn geweest. De beide jongemannen zouden ook hebben
geprobeerd anderen aan het schrikken te maken, maar daar was dit trucje
niet opgegaan. Bij dit sJ' chtoffer lukte het wel en nu was er honderdzestig
gulden en een gouder ïg uit zijn portemonnee gestolen.Alleen de lege
portemonnee was ten vonden bij het zakje chips, onder het bed van de
verdachte.
„Maggik soms geen sjips ete in bed7" vroeg die brutaal van tussen zijn
plantenbladeren
De officier rees overeind en sprak op wrevelige toon over intimidatiepolitiek
en straatterreur Hij achtte de beroving bewezen en eiste vierhonderd gulden
boete, of anders drie weken hechtenis.
„Sallik nog ergcs vierhonderd balie motte fmde," prevelde de lusteloze
stengel met de gatenplantbladeren.
„Dan zal ik nu vonnis vellen" besloot de rechter, „ik veroordeel u tot drie
weken hechtenis, ónvoorwaardelijk."
Zagen wij het goed van de perstribune' Schrompelden de stugge bladéren
werkelijk ineen? 55
d'ARGENTY
