Nederlands
elpee-werk: van Woodhouse tot Vreeswijk
COëN B6RG BV
corner
KERKDIENSTEN
LEUSDER KRANT - ALGEMENE INFORMATIË
vember zal echter liggen bij de twee
broers Louis en Rob. Zij nemen de twee
eerste, grote plaatsen in. Het optreden
van het koor komt op de derde plaats.
De eerste twintig minuten van het pro
gramma waarvan zoals altijd niets vast
ligt, spelen Louis en Rob op vleugel en
orgel, op elektrische piano, Hammond
orgel en op het elektronisch Johannus-
orgel van de Emmakerk Het koor zingt
twintig minuten, en dan ronden Louis
en Rob het programma vóór de pauze
samen af. Na de pauze zit het
programma identiek in elkaar. Pieter
van Dijk van de Hervormde Jeugdraad
van de Soesterwijk hoopt dat hij Louis
zal kunnen bewegen een stuk zuiver
klassieke muziek te spelen, maar of dat
lukt hangt er vanaf of Louis de gelegen
heid intussen zal hebben kunnen vinden
om het stuk studieus in te studeren. En
het geheel van het programma hangt
uiteraard af van de stemming die het
publiek meebrengt, en van het enthou
siasme, dat het publiek op de ge
broeders Van Dijk weet over te
hevelen.
Het is het vierde konsert van Louis in
suksessie in de Emmakerk, en het zal
wel weer een uitverkocht huis worden.
Bij de volgende voorverkoopadressen
kunt u terecht:
Soesterweg 409, Amersfoort
De Boskamp 62, Hoogland.
Krakhorst 9, Leusden-centrum.
ACHTERVELD -
Ned Herv. Kerk zondag 24 okto
ber aanvang 9.00 uur ds Schuur
man uit Putten.
R K Kerk: zaterdag 23 oktober 16 00
uur mis voor 25-jarig huwelijk,
19 00 uur H Mis tevens voor
25-jarig huwelijk, zondag 24 ok
tober 8 00 uur H Mis, 10 00 uur
Hoog Mis
DONDERDAG 21 OKTOBER 1976
WEEKENDDIENSTEN
GEMEENTE LEUSDEN
HUISARTSEN:
Alleen voor de praktijken van de artsen
Binkhorst, Boersma, Lantink, Nunnik-
hoven en Den Toom neemt dit weekend
waar
dr. Nunnikhoven
Berkenlaan 12
tel. 033-41499
Spreekuur: zaterdag- en zondagmid
dag om 14 uur. Visites graag vóór 10
uur s morgens aanvragen De dienst
geldt van vrijdag 18 uur tot maandaa-
morgen 8 uur.
Dit weekend heeft ook dienst:
J. van Nieuwkerk, Galiciö 41, tel.
033-44541. Spreekuur zaterdag
en zondagmiddag 14 uur.
APOTHEEK:
Zie onder algemeen.
WIJKVERPLEGING:
zr. Dignum
Walter v. Amersfoortse-
straat 36
Achterveld
Tel. 03425-1333
b.g.g. tel 033-40818
In de week volgend op dit week
end heeft zr Dignum avonddienst
TANDARTS:
Voor noodgevallen m het weekeind:
Dokterscentrale Amersfoort, tel 033 -
22000
VERLOSKUNDIGE:
Voor de praktijk van mevrouw A Thuis-
Paulussen en mevrouw C. Brink-
Bruyn, neemt dit weekend waar
Mevr. Brink-Bruin
Borgesiuslaan 26
Amersfoort
tel. 033-15272
b.g.g. tel. 22000.
Al deze en vele andere L.P.'s
singles en cassettes, verkrijgbaar bij:
leMpertl
HAMERSVELDSEWEG 6A - LEUSDEN-CENTRUM
Telefoonnr winkel, technische dienst: 41235. bg.g 41510
Telefoonnr elektro installatie: 43381
muren" en ,,lk ben gelukkig zonder
jou", een nummer waarmee zij weken-
land op de hitparade stond
De meeste chansons brengende jaren
in herinnering waarin Conny zich ont
wikkelde van een erg aardig zingend
meisje" tot een vedette van interna
tionale klasse". Enkele liedjes uit haar
album bezorgden Conny de image van
de eenzame, zich door iedereen ver
laten voelende vrouw, maar dat is zij
allerminst, gezien haar altijd trouwe
en enthousiaste publiek.
Conny heeft het wel begrepen en legt
het als volgt uit: ,,Je kunt het de
mensen niet kwalijk nemen. Wanneer
je een paar maal achtereen een hit
hebt gescoord met een droefgeestig
lied, dan gaat het publiek je met dat
repertoire associëren. Dan vergeten
de mensen dat je ook heel andere num
mers kunt zingen. Gelukkig dat ik er
in dit liedjesalbum - ik vergeet bijna
te zeggen dat de uitstekende produktie
in handen lag bij Rine Geveke - niet
alleen uitkom als trieste vrouw. Ik
heb ook in de jaren zestig en begin
zeventig andere liedjes gezongen. Lied
jes. vrolijk van karakter En zo wil
ik het in de toekomst ook houden: ge
voelig tekstwerk naast luchtiger reper
toire. Maar aan de kwaliteit van mijn
liedjes zal ik altijd dezelfde hoge
eisen blijven stellen, wat ik ook zing.
Dat heb ik met mezelf afgesproken,
toen ik dit vak koos. En echt, ik heb
er tot op de dag van vandaag geen
spijt van gehad".
(Philips 6677 038).
Louis en Rob van Dijk
spelen in de Emmakerk
AMERSFOORT - Vrijdag 5 november
komen de twee ras-artiesten Louis en
Rob van Dijk weer naar Amersfoort om
er te spelen in de Emmakerk aan de
Noordewierweg 131. Het is elk jaar
weer een nieuwe verrassing hoe het zal
zijn en hoe de beide heren zullen im
proviseren en op elkaar zullen
reageren. Je ontkomt niet aan de
charme van hun weergaloze virtuositeit
en muzikaliteit. Je komt in de ban van
hun melodieënwereld vol verrassingen
en onverwachte wendingen. Je houdt je
adem in, en je geniet van de sfeer van:
alles is mogelijk. Je blijft lang applaudis
seren want je wilt ze vasthouden, die
broers, die zo knap musiceren, en zo
spontaan converseren alsof ze thuis ach
ter vleugel en orgel zitten.
Ze maken muziek. Elke flard die ze
opvangen, elke strofe die ergens geno
teerd staat, groeit uit tot een muzikale
gebeurtenis van de eerste orde. Louis
heeft een geweldige uitbouw op de
vleugel: hij maakt van het eenvoudigste
deuntje een breed opgezet stuk echte
muziek. Maar daarvoor zit hij dan ook
altijd achter de piano en werkt en stu
deert hij keihard, 't Moet van hem altijd
nog beter, nog speelser gaan, en nog
voller en twinkelender klinken. Hij
speelt met de klassieke muziek, en hij
doet dat op razend knappe wijze. Hij
doet dat zonder pretentie- hij verandert
niets aan de klassieke muziek. Hij speelt
deze zoals ze is, en hij geniet ervan.
Want hij blijft een klassiek georiënteer
de, die fantaserend de meest simpele
melodie omspeelt en er een meester
werkje van weet te maken. Hij weet ook
een fijn stuk jazzy muziek te maken,
tussen het klassieke en het jazz genre in,
een persoonlijke klankenwereld, die hij
graag samen met Rob tevoorschijn to
vert.
Broer Rob van Dijk brengt dit keer
het koor „Trumpets of the Lord" mee
naar Amersfoort. „Trumpets of the
Lord" is een koor dat vanaf zijn oprich
ting, enkele jaren geleden, wordt gedi
rigeerd door Rob van Dijk en door hem
wordt begeleid op orgel of
elektronische piano. Het koor is
ontstaan na een jeugddienst in een Ge
reformeerde Kerk in de Haarlemmer
meer, waar een jeugdkoor een heel fijn
programma zong. De jongeren in de
Haarlemmermeer wilden óók zo'n koor
vormen. Ze begonnen met Rob en 65
koorleden bij een piano te repeteren.
„Trumpets of the Lord" groeide snel uit
tot 110 leden, schafte een eigen orgel
aan, en wordt thans als onafhankelijk
koor door vele kerkgenootschappen
uitgenodigd om te komen zingen.
Het koor bazuint het Evangelie rond,
en wordt gevormd door studerende en
werkende jongeren tussen de 16 en 27
jaar, die tot de Hervormde, Gerefor
meerde, Doopseezinde en Rooms-Ka-
tholieke of geen kerk behoren. Het koor
is onderverdeeld in sopranen, alten, te
noren en bassen. Het repertoire bevat
Engelstalige (gospels en spirituals) en
Nederlandse liederen als onberijmde
psalmen en liederen uit het liedboek
voor kerken.
Het aksent van de avond van 5 no
CORNELIS VREESWIJK:
FOTO'S EN SOUVENIRS
Het is alweer een behoorlijke tijd
geleden dat Cornells Vreeswijk iets van
zich liet horen op de plaat Maar nu
is de Nederlandse/Zweedse troubadour
weer voor honderd procent terug met
z'n nieuwste LP „Foto's en een sou
venir", een produktie van WillHoebee.
Deze langspeler, die werd opgedragen
aan Ingnd Croce, is een eerbewijs
aan de zo tragisch omgekomen zanger
Jim Croce. De Amerikaanse tekst
schrijver, komponist en gitarist over
leed in 1974 aan de gevolgen van een
vliegtuigongeluk Daarmee werd abrupt
de zo veelbelovende carrière van een
ongelooflijk energieke en niet minder
sympathieke folkzanger afgebroken.
Een klein deel van zijn uiterst per
soonlijke en originele werkstukken -
Jim Croce schreef meerdan 1500com
posities - zijn vastgelegd op een drietal
elpee's- ..You don't mess around with
Jim", „Life'and times" en „1 got
a name". Van deze elpee's kozen Cor
nells Vreeswijk en Will Hoebee twaalf
stukken, die door Cornells Vreeswijk
werden vertaald en door Piet Souer
opnieuw werden gearrangeerd, plus
één engelstalig door Vreeswijk zelf
geschreven stuk. „A tribute to Jim
Croce", het nummer waarmee de LP
begint en deze ook weer afsluit.
Voor Cornelis Vreeswijk kwam de
doorbraak in zijn geboorteland Ne
derland (hij woont in Zweden) eigenlijk
pas vier jaar geleden. Er ontstond
een spontane Vreeswijk-revival, die
resulteerde in het veelvuldig heen en
weer reizen tussen Zweden en Neder
land, een Edison en deelname aan
het Grand Gala du Disque Zijn eerste
LP die in Nederland werd uitgebracht,
heette simpelweg „Cornelis Vrees
wijk". Er werden van deze Lp meer
dan vijftigduizend exemplaren verkocht
en evengoed verging het zijn volgende
elpee's en single's, zoals „Veronica"
en „De nozem en de non". Ook de
verwachtingen voor deze nieuwste
Vreeswijk-LP „Foto's en een souve
nir" zijn gerechtvaardigd groot.
(Philips 6413 090)
JE BLIJFT LACHEN
DEEL TWEE
Onaer de titel „Je blijft lachen".
(Deel II) brengt Phonogram het twee
de deel uit van een serie cabaret-
verzamelelpees. Op deze LP staan,
evenals op de voorgaande langspeler
„Je blijft lachen!" een keur van Ne
derlandse cabaretartiesten die stuk
voor stuk een uitstekende presentatie
talenteren, niet alleen tijdens hun zaal
optreden, maar nu ook bij U thuis in
de buiskamer via de grammofoonplaat.
In het eerste nummer horen we Wim
Sonneveld de draak steken met de
alom beruchte reclamete^ten, gevolgd
door Gerard Cox Frans Halsema
met de nummers „De Tolk' en „Bel
gische attaché", waarin Gerard Cox
als cultureel afgezant van onze zuider
buren zich kwaad maakt over het feit
dat die botte Nederlanders zoveel voor
hen onbegrijpelijke belgenmoppen ver
tellen. Beide sketches zijn uitde laatste
show van Gerard Frans, Wat je
zegt,... dat ben je zelf" Ook van
het team van Cursief staan twee titels
op deze vrolijke verzamelelpee. De
A-kant laat een voortreffelijke dialoog
horen tussen Simone Rooskens en Netty
Rosenfeld, „Voor hen die nooitlezen",
en op de B-kant staat de scene „ANWB-
alarm-centrale", waarin Gerard Cox
in het Vlaams, Luc Lutz in het Fries
de oproepen van de ANWB aankondigen,
samen met Netty Rosenfeld en Simone
Rooskens.
De conférence van HenkElsink, „Het
tentje", vertelt over een jongeman die
na 7 jaar verloving toestemming aan
zijn ouders moet vragen of hij samen
met zijn vriendin in één tent mag
gaan kamperen. Na de monoloog „De
hopman" van Seth Gaaikema horen we
Fred Florusse van Don Quishocking in
een tekst van Hans Dorrestijn over het
vaak zo irritante uitlenen en daarna
vergeten van boeken aan vrienden en
bekenden.
Het eerste nummer van de B-kant
laat U de door Ton van Duinhoven,
samen met Dimitn Frenkel Frank, on
geëvenaarde vertolking van „De Ita
liaanse gastarbeider" horen En wie
beter dan wijlen Gidfried Bomans zou
een beter sluitstuk kunnen vormen van
deze „Je blijft lachen!" (Deel II) met
het ter plekke geïmproviseerde jaar
lijkse reisverslag van onze goedheilig-
man in zijn vertelling „Sinterklaas
op reis"
Zoals U ziet, bevat deze langspeler
onmisbare hoogtepunten in het cabaret
van de laatste jaren.
Philips 9286 289.
Deze week in de eerste plaats aandacht voor Nederlands elpee-werk. Wij
hebben voor u van alles wat, zoals het nieuwe instrumentale werk van John
Woodhouse, een overzichts-dubbelelpee van het repertoire van Connie Vanden-
bos, Je blijft lachen, deel 2 en „Foto's en een souvenir" van de Nederlandse
troubadour Cornelis Vreeswijk.
WOODHOUSE SERENADE
i 1 oktober 1967 werd voor John Wood
house en voor het accordeon een on
vergetelijke dag Iedere Nederlander
zal zich ongetwijfeld nog herinneren
fJdat John toen in de „Vuist" van Duys
;zijn eerste electronische instrument
via de TV aan het Nederlandse publiek
v voorstelde.
Het resultaat behoeft niet meer ge
noemd te worden Een stormachtige
carrière en een gigantisch aantal gou
den en platina platen etc. etc. waren
de bekroning van jaren hard werken.
Wie echter zou c^enken dat John Wood
house bij dit succes zou gaan stil
zitten, heeft het zonder meer mis.
Het succes met zijn instrument plus
zijn persoonlijke activiteit waren voor
hem een uitdaging zijn instrument zo-
jveel mogelijk te perfectioneren Door
ïen regelmatig contact met de fabri-
tant Cavagnolo in Frankrijk en de
f galloze reizen die John naar de fa-
>roek in Lyon maakte, kwam uiteinde
lijk een geheel nieuw instrument uit
de bus Aan dit laatste ontwerp heeft
I John weer vele uitbreidingen laten aan-
i brengen en ook zelf aangebracht. Mede
dank zij de welwillende medewerking
van onze Nederlandse Eminent Orgel-
labriek werd er ook nog een compleet
Soli na stnngensemble ingebouwd en om
kort te gaan, het nieuwe instrument
Van John is veranderd in een geheel
i Orkest Terecht is de naam Magie
r Accordion veranderd in „One Man
Orchestra" en iedereen die de moge
lijkheden op deze LP beluistert, zal
l [noeten toegeven dat de techniek sinds
1 oktober 1967 niet heeft stilgestaan.
Op 1 oktober 1976, precies negen jaar
later, klinkt voor U het geluid van het
jaar 2000 en dit is een resultaat van
keihard werken en volharding die zo
kenmerkend zijn voor de persoon John
Woodhouse.
„Woodhouse serenade" is de titel
van de nieuwe elpee, waarop Woodhouse
Jijn nieuwe Woodhouse-sound presen-
teert. Het is een schitterende plaat
leworden, waar je met veel plezier
herhaaldelijk naar luistert, ook al sla
ik bij voorkeur het eerste nummer,
de Hochzeitsmarsch (van Mendels
sohn), over, omdat ik dan altijd de
kriebels krijg en moet denken aan
trouwpartijen en zo. Maar voor de
fest is het uitstekend. In de bewerkin
gen van Woodhouse klinken composities
«s het „Ave Maria" van Bach/Gounod,
i,Serenade opus 48 nr. 2" van Tsjai-
kowski, de „Liebestraum" van Liszt,
J5 JiMilitarmarsch" van Schubert.de
x i.Anitras Tanz uit de Peer GyntSuite",
f van Grieg, en „Hora Staccato" van
Dinicu, zoals ze in deze tijd misschien
lemaakt zouden worden: modern, maar
toch met dezelfde voornaamheid in
klank en arrangement, die de compo
nisten er in hun tijd inlegden.
Hetzelfde geldt ook voor de andere
nummers: „Sabre Dance" van Khats-
jaturian, „De Moldau" van Smetana,
„Doornroosje" van Tsjaikowski,
„Standchen" van Schubert, „Minuten-
wals" van Chopin, „Danse de la fée
dragéé" uit de Notekrakerssuite van
Tsjaikowski en tenslotte het „Zwanen-
meer", eveneens van Tsjaikowski.
Voor de liefhebbers van klassieke
muziek in een modern jasje is deze
nieuwe plaat van Woodhouse een aan-
radertje.
CONNY VANDENBOS:
LIEDJESALBUM
Terwijl de nieuwe platenmaatschap
pij van Conny Vandenbos uitkwam met
haar nieuwste elpee, bracht haar oude
maatschappij, Phonogram, een dubbel-
elpee uit, waarop een overzicht van de
liedjes, waarmee deze populaire Ne
derlandse zangeres in de loop der ja
ren haar bekendheid verwierf. „Het
liedjesalbum van Conny Vandenbos".
Zoals de elpeetitel al zegt, is dit
een nieuw liedjesaiDum van één van
Neerlands meest suksesvolle zange
ressen op het gebied van de lichte
muze- Conny Vandenbos
Wie Conny Vandenbos alleen kent
van lichtvoetig meezingwerkals „Tjeu-
kemeer", „Roosje, m'n roosje" of
„Sjakie van de hoek", kent haar eigen
lijk helemaal niet. Dit album wil daar
graag verandering in brengen omdat
Conny Vandenbos het waard is belicht
te worden als kompleet artieste, als
een zangeres die bijna elk genre pro
fessioneel weet te vertolken. Het is
Conny's liefste wens altijd geweest
zoveel mogelijk allround te zingen en
met kwaliteitswerk, waarvoor zij im
mer garant staat, kan dat.
In 1960 is het voor Conny Vandenbos
eigenlijk pas allemaal begonnen. Na
haar radiodebuut bij de KRO kreeg
zij de nodige aanbiedingen die haar
geleidelijk aan tot een rasartieste van
formaat maakten. In het repertoire van
dit liedjesalbum zult U vele vertrouw
de titels kunnen terugvinden, onder
meer een stuk repertoire waarmee
Conny in de jaren '60 ons land wist te
veroveren, zoals „Paleis met gouden
FRIDA BOCCARA: OUBLIER
Van de charmante chansonnière Fri
da Boccara brengt Phonogram op het
Philips-label de LP „Oublier" uit.
Op deze langspeler, die werd gepro
duceerd door Claude Pascal en Claude
Dejacques, staan de bekende, opnieuw
gearrangeerde versies van „Bei mir
bist du
lui je suis
Song" („L. Elephant") en veel nieuwe,
nooit eerder door Frida Boccara ge
zongen stukken.
Daarbij zijn voor mij twee opmer
kelijke composities, waar ik extra aan
dacht aan wil schenken. Het zijn twee
folkloristische chansons, door Lina
Boccara en Eddy Marnay van een
nieuw muzikaal jasje voorzien: „La
Marièe" (dat ook door de groep Bots
als het Drinklied werd geintroduceerd)
en „La route aux chansons" Twee
uitstekende nummers, die de overigens
voortreffelijk gezongen overige chan
sons, op een verrassende wijze af
wisselen. Het zou misschien best aar
dig zijn om van Frida een elpee vol
met dit soort chansons te horen. Er
is - dacht ik - materiaal genoeg te
vinden in het toch wel foklore-ge-
voelige Frankrijk. Een bijzonder fijne
plaat, die ik kan aanbevelen bij alle
liefhebbers.
Frida Boccara, de vrouw die oude
talen studeerde aan de Sorbonne in
Parijs, klassieke muziek studeerde
en vervolgens voor weinig geïnteres
seerden in een clubje in Casablanca
theaterstukken opvoerde, groeide uit
tot een ster van het Franse chanson
die vele muzikale modes overleefde
en haar carrière vanaf de prilste
suksessen vervolgde met een verba
zingwekkende stabiliteit.
Frida Boccara, met haar van origine
Afghaanse achternaam, werd op 29
oktober 1940 in Casablanca geboren.
Na een middelbare schoolopleiding ver
trok Frida naar Parijs voor een studie
Grieks en Latijn aan de Sorbonne.
De studie verliep vlekkeloos tot het
moment dat Frida een kijkje ging
nemen op het conservatorium waar
enige vrienden lessen volgden. De drang
om ook klassiek zangonderricht te
nemen, was niet meer te stuiten. Hoe
wel ze in het begin deze opleiding
naast haar talenstudie genoot, moest
er op een goed moment voor een van
de twee gekozen worden. Het werd
tenslotte de zangopleiding die ze volg
de volgens de methode van de musi
cus Walter Gieseking. Hij ging van
het standpunt uit dat de gehele par
tituur in gedachten gespeeld moet wor
den waarbij het eventuele muziekin
strument niet of nauwelijks aange
raakt wordt Dat heeft op Frida een
enorme indruk gemaakt: „Ik zal die
lessen nooit vergeten. Nu nog steeds
maak ik dankbaar gebruik van wat ik
toen leerde Wanneer ik op reis ben, re-
Het bleef niet alleen bij klassieke
liederen omdat haar voorkeur eigenlijk
uitging naar de wat lichtere theater
stukken Eenmaal terug in haar ge
boorteplaats Casablanca, trad ze daar
samen met medestudenten op in de
toentertijd bekende „La Baraque".
Het was meae zo n bijzonder theater
omdat de toegang in principe gratis
was. Kon de opvoering de goedkeuring
wegdragen van het publiek, dan mocht
men na afloop betalen. Het liep niet
storm, maar Frida beleefde hier toch
haar eerste suksessen voordat ze met
haar broer en zuster aanzienlijk meer
in de belangstelling kwam met het zin
gen van Negro-spirituals.
Vervolgens ging het op de solo-tour
plotsklaps in een ontzagwekkend tem
po. Suksessen op festivals te Barce
lona, Majorca, Stockholm en Sopot
volgden elkaar op, terwijl ze naar aan
leiding van een optreden in een con
certgebouw van Moskou de aanbieding
kreeg een serie recitals in andere
Russiscge steden te geven. Hoewel op
dat moment het Franse chanson het
grootste gedeelte van haar repertoire
in beslag nam („Je crois que tu re-
viendras" was een van de eerste op
plaat vastgelegde resultaten), had ze
er geen enkele moeite mee om ook in
het Engels, Duits, Spaans, Russisch,
Portugees, Arabisch, Grieks en zelfs
in het Nederlands te zingen. Toch bleef
haar voorkeur uitgaan naar het Franse
lied en zo werden „Cent mille chan
sons" en „Un jour, un enfant" (met
welke laatste zij in 1969 een gedeelde
eerste plaats op het Eurovisie Song
festival behaalde) haar grootste suk
sessen.
(Philips 6412 901).
peteer ik nog altijd mijn tour de chant in
gedachten zoals ik hem in werkelijk
heid uiteindelijk zal vertolken'
