iOUDEN PALMWINNAAR „TAXIDRIVER"
lobert de Niro in sterke rol als
«frustreerde misdaaduitroeier
CINEMANIFESTATIE UTRECHT
Gevarieerd aanbod
van goede èn
curieuze speelfilms
Chabrol
In het kort
bekeken
Uitstekende
„DE ONSCHULDIGEN
MET DE VUILE
HANDEN"
DONDERDAG 4 NOVEMBER 1976
21
/vice
fsateaofctl
SFOORT
33939
K9KOPDE
De Franse regisseur Claude Cha
brol heeft met de film „De onschul-
digen met de vuile handen'' een
sterke misdaadfilm gemaakt, waarbij
het accent eigenlijk niet op de mis
daad zelf ligt,'als wel op steeds meer
opduikende raadsels rond de mis
daad. Romy Schneider als de vrouw
Julie wordt door Chabrol uitstekend
in het kader van zijn fascinerend
verhaal vol mystificaties geplaatst.
Als haar rijke en oudere man Louis in
toenemende mate impotent wordt,
knoopt zijn vrouw Julie een relatie aan
met de jonge, arme schrijver Jeff Marie.
Op den duur gaat zij er bij Jeff op aan
dringen om Lucien uit de weg te ruimen
en samen stellen zij een plan op om
Lucien te doden op een manier, waarop
Julie zeker zal zijn van zijn na
latenschap zonder dat er bewijzen
tegen haar of Jeff zullen zijn. Als de tijd
rijp is, beginnen zij aan de uitvoering van
hun plan Alles schijnt te gaan zoals Julie
en Jeff afgesproken hebben, maar dan
verdwijnt Jeff en keert Lucien levend en
wel terug Dit is de eerste plotselinge
wending in dit drama van geldzucht en
huwelijksontrouw. Er zullen er nog meer
volgen, waardoor een film vol verras
singen en onverwachte ontknopingen
ontstaat.
,,De onschuldigen met de vuile han
den'' (Les innocents aux Mains Sales),
is een film voor de liefhebbers van Cha
brol, maar dat niet alleen Als het goed
is, moet het kleine Studio G eigenlijk te
klein zijn voor hen. die deze week deze
film willen gaan zien
Studio G, eerste week, 18 jaar).
GRAND THEATRE
In het Grand Theatre draait deze
week een van de stal gehaald oudje,
maar beslist niet de eerste de beste.
Het is de oorlogsfilm „De grote ont
snapping" (The Great Escape) van
regisseur John Sturges, gebaseerd
op het boek van Paul Brickhill. De
hoofdrollen in deze spektakulaire
film worden vertolkt door tal van be
kende acteurs: Steve Mc Queen,
Hij kan zijn eenzaamheid niet langer
aan en koopt in de stad een hele serie
wapens Hij ontmoet Betsy weer. die als
medewerkster aan een campagne van
een nieuwe presidentskandidaat druk
in de weer is Travis luistert naar de
toespraken, met kaalgeschoren haar,
tot de tanden gewapend. Hij biedt zich
zelfs aan als body-guard, wat
aarzelend wordt afgewezen Tenslotte
zakt Travis Bickle weg in een geestelijk
moeras, veroorzaakt door zijn kontakt-
armoede en schuift alle ellende af op
de misstanden in de stad De ex-
Vietnam-soldaat, die voordien al voort
durend bezig was zich te trainen in
stadsguerilla met allerlei wapens, gaat
de schijnbare oorzaak van zijn ellende
te lijf
Taxidriver" eindigt in een ietwat gro
tesk en zwaar overtrokken bloedbad als
Travis in een bordeel probeert een
jonge prostitué (gespeeld door Jodie
Foster) uit handen van de pooier
(Harvey Keitel) te rukken en daar niet in
slaagt. Zijn opgekropte woede en
agressie ontlaadt zich in een bloederig
inferno van kogels en messteken,
waarna hij tenslotte, zelf zwaar gewond
door het publiek wordt gevierd als een
held, die beestenstal heeft uitgemest.
„Taxidriverwon dit jaar in Cannes
de gouden palm, een nogal opzienba
rend feit, want Martin Scorese is wel
een betrekkelijk jong filmer (34), die in
snel tempo naar de top is dooraestoten
maar „Taxidriver" is beslist geen per-
fekte film Hoewel de zelfkant van New
Vork - vooral in de nachtbeelden - schit
terend in beeld is gebracht en ook de
jonge taxi-chauffeur goed is uit
getekend in zijn eenzaamheid, heeft
Scorcese duidelijk problemen gehad
met het geven van voldoende relief aan
zijn hoofdfiguur om zijn afschuwelijke
daad aan het slot van de film te kunnen
rechtvaardigen. Scenarioschrijver Paul
Schrader had wat dat betreft best wat
meer diepte kunnen brengen in de
geestelijke achtergrond van deze
Vietnam-veteraan, die met zichzelf en
de wereld in de knoop zit Nu blijft de
kijker ietwat overbluft door de snelle
gebeurtenissen aan het slot achter met
eenonbevredigend gevoel, vermengd
met een tikkeltje ongeloof in de afloop.
Voor het overige is „Taxidriver"
een film, die de reeds begonnen
nieuwe trend in de Amerikaanse film
vervolgt, die de verontrustende mis
daad en de vervreemding in de grote
stad als onderwerp neemt, waarbij in
de meeste gevallen de
hoofdrolspeler het recht in eigen
hand neemt omdat het politieappa
raat tekort schiet. In dit genre is
„Taxidriver" ongetwijfeld een uit
schieter. Met Robert de Niro
(ondanks de tekortkomingen van het
scenario) in een sterke rol.
(Cinema 1, eerste week, 18 jaar).
Robert de Niro aan het begin van zijn loopbaan als „Taxidriver," een opvallende film van Martin Scorcese.
hoop op aanspraak, ,,ik moet de
hele dag leven met kollektebussen.
En je wilt wel eens wat anders in /e
vrije tijd nietwaar?''
Ik vroeg wat meneer dan voor
werk deed.
Blijkbaar een stomme vraag,
want er kwam voorshands geen
antwoord op. De tweede slok akti-
veerde zijn schorre stemgeluid Ik
loop met kollektebusjes. Vooral in
deze tijd een zeer drukke bezig
heid, geloof me." Weer een
minuut-lang diep zwijgen.
„Is' dat uw werk, wordt u daar
voor betaald?" Ik kon het me niet
voorstellen.
De barman knipoogde Pieter is
met pensioen en hij wil graag wat te
doen hebben. Daarom geeft ie zich
voor elke inzameling op als kollet<-
tant". „Oh". Ik bekeek mijn
buurman met nieuw respekt Een
sociaal bewogen man. dat begri/p
je zo. „En, is de opbrengst goed?"
vroeg ik Pieter.
„Meneer, praat me d'r niet van!
Het seizoen is niet te best. De men
sen worden gek van al die busjes
die je voor d'r neuzen houdt. Neem
nou deze week. Dierenbescher
ming, Geesteli/k gehandicapte
kinderen en nog eens een na
tionale aktie, voor vluchtelingen.
Nou meneer, geloof me. één
kollekte vinden de mensen nog wel
aardig en bovendien kennen ze
me, dat scheelt. Maar als je dan
later nog eens aanklopt, dan staat
hun gezicht op donker, de derde
keer begint het animo al af te
zakken tot bijna nul komma nul en
je hoeft niet een vierde keer aan te
kloppen, want dat pikken ze niet.
Bovendien: we heben pas de kin
derpostzegels gehad, de Nier
stichting. het Wilhelmina Fonds,
PIT, dezending, en watalnietmeer
aan sociale bedelakties. Allemaal
vlak achter elkaar. Onbegonnen
werk.Hij keek me nu woest aan.
Ik gaf de barman een teken en de
derde slok verdween geroutineerd
in zijn keelgat. Even aarzelde hij.
Toen haalde hij een slordig opge
vouwen papier tevoorschijn en
schoof die naar mii toe. „Nou ik u
toch tref. meneer, misschien hebtu
een kleinigheid over voor
V.
Lees verder op pag. 23.
AMERSFOORT - Wie vorige week tijdens de Cinemanifestatie Utrecht in de
elegenheid is geweest om defilm „Mean Streets" van regisseur Martin Scor
ese te zien, kan deze week in Amersfoort diens nieuwste speelfilm bekijken;
Taxidri ver." eveneens met Robert de Niro en Harvey Keitel in de hoofdrol-
in. En dat niet alleen. „Taxidriver" is in feite een uitwerking van het
lema „misdaad in New York" en wat je daar eigenlijk tegen zou moeten doen.
lartin Scorcese is daar zo langzamerhand specialist in geworden. Robert de
liro is in „Taxidriver" een eenzame taxichauffeur, die dag in dag uit wordt
ekonfronteerd met de zelfkant van de grote wereldstad en dat geestelijk -
igenlijk - mede door zijn eenzaamheid- niet kan verwerken. Als hij op een
ag een meisje ontmoet, waar hij op slag voor valt (Betsy, gespeeld door
lybill Shepherd), blijft hij haar hinderlijk volgen totdat hij kontakt heeft. Maar
ij verspeelt zijn kansen meteen, door haar mee te nemen naar een pornofilm
oor hem een gewone zaak, voor haar gelijk aan een oneerbaar voorstel. De
ixichauffeur Travis Bickle rijdt weer alleen.
James Garner, Richard Attenbo-
rough. Charles Bronson. Donald
Pleasence, James Cobum, David Mc
Callum, Hannes Messemer en
Robert Graf. Het is de verfilming van
werkelijke ontsnappingen uit het
toenmalige krijgsgevangenenkamp
Stalag Luft 111, waarvoor het kamp
werd herbouwd en werd gefilmd op
alle oorspronkelijke plaatsen in
Duitsland. (Eerste week. 14 jaar)
CINEMA 2
In Cinema 2 draait deze week „De
eend en de cadillac" met Louis de
Funes en Bourvil in de hoofdrollen, na
verdreven te zgn uit het Grand Theatre.
Lachen, gieren brullen met Frankrijks
topkomiek (Alle leeftijden)
EURO.
The outlaw Josey Walés" met Clint
Eastwood in de hoofdrol, door hem zelf
geregisseerd blijft nog een week in
Amersfoort Deze naar mijn gevoel in
telligenter gemaakte western dan ge
bruikelijk. gaat over een boer die op
jacht gaat naar de moordenaars van
vrouw en kind en dan zelf een opge
jaagde wordt. Met voortreffelijk spel van
Eastwood (Veertien jaar)
„Asterix verovert Rome" is in Euro
Cinema op zaterdag, zondag en
woensdag in de matineevoorstellingen
te zien Asterix beleeft tal van nieuwe
avonturen, door de makers in een
ietwat satirisch, ironisch jasje gestoken
appelerend aan de moderne tijd. (alle
leeftijden)
CITY
Telly Savalas en Robert Vaughn zijn
deze week in aktie Ie bewonderen in de
misdaadfilm „Lokaas voor de dood
(veertien jaar)
In de nachtvoorstellingen van City
vrijdagnacht „Blote stoten die van het
spel genoten (La Kermesse Erotique)
van de Franse regisseur Jean la Vitte.
Met Anne Libert en Monique Vitta in de
hoofdrollen. Een niet slecht gemaakte
sexfilm over een in naakt schilderende
schilderes van naakten, die haar waar
moeilijk weet te slijten totdat ze een
Amerikaanse miljonairszoon op bezoek
krijgt Er gebeuren nog wat andere din
gen ook. (18 jaar)
Zaterdagavond snelle akties en
volop gevechten in de Chinese film
„Kung Fu Fighters." rond het Chinese
verzet tegen de Japanse overheersing
(18 jaar)
KINDERVOORSTELLINGEN
CINEMA 1 - Deze week kan de
jeugd hun hart ophalen aan de
vrolijke en vooral dolle avonturen
van de spinazie-etende zeeman, Po-
peye. Een fijne aaneenschakeling
van tal van korte Popeye-films tot een
amusant filmprogramma voor jong
en oud. Zaterdag en woensdagmid
dag.
Felle gevechten in „Kung Fu Fighters," zaterdagnacht in City.
SERAIL
„Serail" de openingsfilm van de Cinemanifestatie, van regisseur Eduardo de
Gregorio is een debuutfilm. Voordien was De Gregorio scenario-schrijver o m. van
Bertolucci's „De strategie van de spin". Comolli's „La Cecilia" (ook op de Cinema
nifestatie vertoond) en hij werkte met Jacques Rivette aan „Céline et Julie vont en
bateau" en „Duelle' „Serail" werd in samenwerking met Michael Graham geschre
ven „Serail" is al een erotiscn sprookje ot een thriller van het onderbewustzijn
genoemd, maar wat wel zeker is. is dat „Serail" een film is. die boven de normaal
gangbare filmtraditie wordt uitgetild, waarbij vooral de schitterende vertolkingen
van de hoofdrolspelers opvalt Leslie Caron. Bulle Ogier. Marie-France Pisier en
Corin Redgrave. Cameraman Paul Lame is er bovendien in geslaagd om tot
schitterende kleur-composities te komen, waardoor „Serail" als een soort geeste
lijke betovering overkomt Het verhaal is even gecompliceerd als simpel, bric
Sange is een Engelse auteur van thrillers, die een huis zoekt op het platteland Hij
vindt een landhuis met drie vrouwen de blonde Ananne. de brunette Agathe en
Céleste, de huishoudster Hij wordt geïnspireerd door het huis en de vrouwen, die
zich niet gedragen zoals normale vrouwen in een normaal huis wordt verwacht
Regisseur Eduardo de Gregorio is er in geslaagd om op een geraffineerde wijze de
realiteit en de fantasie (van de schrijver) in elkaar te laten overvloeien, waardoor
niet alleen voor de schrijver, maar ook voor hel publiek een intrigerende puzzel
ontstaat „Serailis een fascinerend en boeiend debuut, ook al zullen sommige
filmliefhebbers na afloop met gefronste wenkbrauwen de filmzaal verlaten (V
door Bert Vos
i .ures
is
MIJDBt
raak.
OVAG
Schneider in het middelpunt in de film „De onschuldigen met vuile
van Claude Chabrol.
ur
ichine
Hij kwam binnen met een gebo-
iti hoofd. Doornat van de regen,
s een paraplu, die teveel
ittigheid tegen heeft moeten
«/den Doorgebogen Een ge-
0kt man. Hij schudde zich even
stroostig als een hond, die tegen
min in door z'n baas in de gracht
geworpen en hing zijn jas op de
Men kapstok, een yuweeltje van
Msni/kunst vol duivelskoppen.
De man zeulde zijn nogal
tvangrijke gewicht naar de bar
hees zich steunend op de kruk.
t duidelijk niet voor zijn maatsta-
ewas geschapen. „Een jonge",
hij, maar de barman was hem
ei en schoof het glaasje reeds tot
rand toe gevuld naar de
nber-ogende man. Honde-
>ei, Pieter", zei hij en het was
idehjk, dat hij een zweem van
idehjden in deze simpele vast
lag probeerde te leggen. Pieter
hem enige ogenblikken vol
stard zelfmedelijden aan Zwi/-
id wierp hij de inhoud van het
as/e m zijn keel. Eén fikse slok.
ïn keek hij naar het kleine
lekte-busje, dat op de rand van
har stond. Vanaf mijn kruk kon ik
tien, voor welk goed doel de
hengst was, maar zeker was,
het speciaal daar was neerge-
"oor de gulle cafe-klanten. Pie-
walgde van de aanblik, dat leed
enkele twijfel." Kun je dat
'•je niet ergens anders neerzet-
vroeg hij met hese stem. „ik
het niet langer aanzien
'e barman keek hem aan.Welk
If vroeg hij in opperste onwe-
«heid. Pieter wees met dikke,
ye vingers naar de groene
°P de rand van de bar. „Oh
De barman liet de bus achter
her verdwijnen en het gezicht
Heter klaarde zichtbaar op.
ie", hij keek me aan, in de
REIFZEIT
uur.j
*45
16.24
Scène uit: „Serail" van Eduardo de Gregorio.
(Van de filmredaktie)
UTRECHT - De Cinemanifestatie Utrecht is gisteren afgesloten met de film
„The Shootist" van regisseur Don Siegel met John Wayne in de hoofdrol als
J. B. Brooks, een man die in zijn leven tientallen mensen heeft neergeschoten
en nu zijn laatste levensjaren van zijn dokter te horen krijgt dat hij kanker
heeft en onder verschrikkelijke pijnen zal sterven. Het is een symbolische
afsluiting van de Cinemanifestatie, want het is wel kenmerkend te noemen,
dat een film van John Wayne wordt geprogrammeerd als blijkt dat het
eindelijk gaat over de dood van Wayne„The Shootist" is dan ook geen
aktiefilm. Het is - zoals Don Siegel zelf zei -een karaktertekening van een
stervende gunfighter. Het is ongetwijfeld één van Siegel's beste films naast
o.m. „The beguiled" en Charley Varrick". Enkele jaren geleden had men niet
kunnen denken, dat John Wayne een ster op de Cinemanifestatie zou zijn.
Met „The Shootist" is hij dat wel degelijk. Het publiek heeft overigens in de
afgelopen week veel méér uitstekende films kunnen zien, zoals de openings
film van regisseur Eduardo de Gregorio: „Serail" (Harem), Lina Wertmüllers:
„De verleiding van Mimi de Bankwerker", „De verschrikkelijke man uit
Saffie" van Bo Widerberg naar het gelijknamige boek van het schrijversecht
paar Sjöwall en Wahlöö, meneer Klein", de nieuwste film van Joseph Losey
met Alain Delon in de hoofdrol „Lumière" het regie-debuut van Jeanne
Moreau en „Die Marquise von O", een Duits-Franse film (met Duitse akteurs)
van de Franse regisseur Eric Rohmer. Daarnaast waren ook verschillende
curieuze films te zien, zoals de vijf uur durende film „Winifred Wagner",
„Herz aus Glas" van Werner Herzog, Pasolini's laatste film „Salö of de 120
dagen van Sodon", de nieuwe (gewelddadige) film van de Nederlander René
Daalder: „Massacre at Central High" en de „porno" van de Japanse re
gisseur Nagisa Osjima „L'empire des sens" (Het rijk der zinnen).
Ik heb niks tegen traplopen als het
maar funktioneel is Aardige variant op
bekend thema, maar zeër van toepas
sing op de film „Reifzeit' van de Perzi
sche filmer Schrab Shasis-Saless De
film wordt voor een groot deel gevuld
door scènes die de hoofdpersoon, een
jongetje van tien of elf jaar, tonen terwijl
het een trap op of afgaat. Zeer verve
lend, maar funktioneel. Want het laat
duidelijk zien, wat een verschrikkelijk
vervelend leven dat jongetje heeft Het
jongetje moet gewoon zoveel trappen
lopen Op school. In het huis van de
blinde vrouw aan de overzijde,
waarvoor hij boodschappen doet En
vooral ook in het huis waar hij op een
bovenverdieping woont. Om thuis te
komen telkenmale vele treden
En dat is dat thuis nog niet eens zo
„thuis" Want een vader heeft het jon
getje niet en zijn moeder is prostitué, die
vooral 's avonds en 's nachts haar
brood moet zien te verdienen. Moeder
en zoon komen elkaar bij toeval wel
eens tegen in het huis. maar van enig
echt contact is nauwelijks sprake. Het
jongetje groeit in zijn trieste bestaan in
feite alleen op. En dat heeft zijn kon-
sekwenties Wanneer hij
boodschappen heeft gedaan voor de
blinde buurvrouw, houdt hij wat geld
achter. Op school pikte hij snoep en
geld uit de zakken van mede
scholieren Met zijn buit doet hij twee
dingen heel hard sparen voor een
mooie fiets, een voorwerp waarvan hij
zo bezeten is dat hij ieder plaatje van
een fiets uitknipt en in een schriftje
plakt. En ten tweede koopt hij zich met
geld en snoep de gunst van een
„vriendje" om af en toe op diens spik
splinternieuwe fiets te mogen rijden.
Om vervolgens het graauwe
trappenhuis weer op te gaan. waar zijn
eenzame avondmaal en vervolgens zijn
bed hem wachten.
Triest, triest, triest. Nog benadrukt
door een thuis steeds tikkende klok en
het feit dat de film zwart-wit is. In zijn
totaliteit een indrukwekkende film over
een jongetje dat door de omstandighe
den de verkeerde kant op dreiqt te
gaan
M. K.
