spofritiighs op\ Spreekwoorden en gezegden in de sport DIENSTVERLENING WORDT HOOFDZAAK Sport j c ursief Scheidsrechter leusder krant-sport vii DONDERDAG 16 DECEMBER 1976 Beste heer Van Schaik en zijn charmante vrouw, Jullie zitten hier niet snel in de kou Het is hier gezellig en heerlijk warm. Maar ik waarschuw: is het te heet, dan word je zo arm. Wat ik hier 4 december heb meegemaakt, Geeft mij de angst, dat u uw werk spoedig staakt. Eenieder_die er was had het vreselijk heet, Al zat je op een barkruk, dan nog werd je bezweet Vroeger moest je extra stoken om dorst op te wekken. Maar hier komt men uit het water met natte bekken. Die hebben behoefte om even gezellig uit te blazen, Maar bij teveel warmte nemen zij de benen als snelle hazen. En dan was er nog die gezellige muziek. Ik voelde mij met mijn Pieter in de wolken, vol romantiek, Maar o, wat was die muziek soms vreselijk hard. Eén van mijn Pieten zei: ik ga er heen en sla met mijn gard Maar gelukkig voor hem en voor u was hij zijn gard vergeten. Dus bleven wij met te harde muziek in de warmte zweten. Toch wil ik u beiden maken een groot compliment: Het is hier gezelliger dan ooit, het is een bijzondere tent. Die kan groeien en bloeien, zodat u zult zeggen: het gaat best. Door uw goede zorgen wordt het dan tevens een goed Haaien-nest. Die Haaien zijn geen rijke mensen, maar hebben veel kinderen. Zij kunnen zeer snel uw voorraad verminderen. Gelukkig is daar ook door u aan gedacht en zijn de prijzen op een redelijk niveau gebracht Er is nu voor groot en klein, elk wat wils En niet alleen maar koffie, limonade en pils. Ook kan men nu een kleinigheid eten. Uw voorganger hoor ik al zeggen: had ik dat maar geweten. Dat er, om veel klanten te trekken, van alles moet staan. Dan had ik hier met veel Haaien nog een heel goed bestaan. Maar helaas, het lag beslist niet aan Vincent, Hij droeg de Haaien een warm hart toe, dat is bekend. Toch kon hij niet op een grote Haaien-omzet wijzen Dat lag niet aan de Haaien-jeugd, maar aan de prijzen. Al was er ook een groep, die geen problemen had. Dat zijn de pploërs, die hebben toch, centen zat. Het maakt voor hen niets uit om in de kortste keren Voor gezelligheid en pils, de pot te verteren Maar beste mensen, aan alles komt een end. Zo ook aan dit jaar, al zijn we er maar net aan gewend. Dit haar moet snel verdwijnen voor negentien zeven zeven. Ja beste vrienden, de tijden gaan snel. Waar is 76 gebleven? Het jaar is nog maar kort, jullie moeten hard hollen Om ze op tijd te bakken en verkopen, de oliebollen. En als ze op zijn, maak dan met zijn allen een gebaar. Voor de Haaien is het dan immers het 2e lustrumjaar. Vrienden van de Haaien, vrienden van zwembad Bavoort: Ik wensjullie allen: ,,Veel gezelligheid hier ongestoord." Mevrouw en heer Van Schaik, zorg voor iedereen zoals het moet. Dan kan ik eind 1977 zeggen: Wat was het hier goed. Het vertrek van Vincent was voor de Haaien een strop, Het leverde geen advertentie meer op. Maar wie weet wordt de nieuwe beheerder Toch nog een nieuwe adverteerder. Alle Haaien moeten toch weten, Waar je lekker kunt drinken en eten. Je moet in 't Loodsmannetje kunnen lezen, Waar ze met z'n allen moeten wezen." Grootse opening van zwembad-restaurant LEUSDEN/CENTRUM - Wat met geld en goede woorden, maar vooral met een ise portie zelfwerkzaamheid tot stand kan worden gebracht, is zaterdag weer eens bleken. Tegen half vijf werd het volledig gerenoveerde zwembadrestaurant(je) Jcieel in gebruik genomen. Niets deed nog denken aan de oorspronkelijke verpo- agsgelegenheid, die in het drie jaar geleden gebouwde complex van het overdekte ad gerealiseerd was. Nadat de Zwembadstichting accoord was gegaan met het erzoek van de heer G. A. van Wegen (de pachter van het restaurant) om voortijdig eéindiging van de pachtovereenkomst werd besloten, na aanpassing aan de werke- ike behoefte, de exploitatie in eigen beheer te nemen. Uitgangspunt hierbij was, dat het 3inder als restaurant en meer als dienst- ierlenend onderdeel van het geheel aoest dienen. Die opzet is bereikt door nerzijds het assortiment aanmerkelijk evergroten (behalve koude en warme banken zijn thans ook diverse snacks En zelfs een viertal eenvoudige menu's erkrijgbaar) en anderzijds door de ma- van de prijzen. Als beheerder van [et petit-restaurant is de heer H van Schaik (uit Hoogeveen) aangetrokken, (lphet leggen van de plazuivenvloer na, p de gehele reorganisatie uitgevoerd boor het zwembadpersoneel, tussen de werkzaamheden door en m ongeveer drie weken tijds. De enige be perking van de zijde van de Zwembad stichting als eigenaresse was, dat de 'doe-het-zelvers binnen het uit getrokken budget moesten blijven. jChef-badmeester A. Grit trad min of meer op als de architect en Herman Tes tis, het technische brein van het Izwembadcomplex, was de uitvoerder, die met het overige personeel in een paar weken het kleine wonder heeft verricht, dat zaterdag werd geopen baard. De oorspronkelijke twijfels van het zwembadbestuur verdwenen al ras en de bezoeken aan het werk van bij voorbeeld secretaris G. G. van Tiel werden weldra niet meer dan gewone koffie-bezoekjes. OFFICIËLE OPENING Afgelopen zaterdag werd het re sultaat van deze zelfwerkzaamheid met een feestelijk tintje officieel in gebruik genomen. Het werd een zeer geani meerde drukte, waarbij het gehele be stuur van de Zwembadstichting aanwe zig was, inclusief de inmiddels als Ach- terveldse vertegenwoordiger af getreden heer J. Ochse. Brugemeester A. H. v. d. Post was er (de meeste geno digden vergezeld van hun echtgenotes) en de wethouders W. A. van Zandbrink en G. van Woudenberg, maar ook gemeente-architect J. H. Roggenkamp (geheime technische controle?) en onze gemeente-ontvanger J. Dijkgraaf (kijken wat je allemaal kunt doen binnen een bepaald budget of kwam hij namens Lockhorst?). Voorts de heer J. J. Mandemakers namens de Sportstich ting Leusden en bestuursleden van de LZ PC de Haaien (inclusief de polo afdeling), de voetbalclub Roda '46, de L.T.V. Lockhorst, de korfbalclub de An tilopen, de schaakvereniging Leusden, de schietvereniging Leusden e.o. en van (met onze verontschuldiiging) in de ge zellige drukte wellicht over het hoofd geziene andere sportgemeenschappen. Onder ceremoniemeesterschap (en vakmanschap) van de heer G. G. van Tiel kreeg eerst wethouder W. A. van Zandbrink het woord, maar dan in zijn hoedanigheid als voorzitter van de Zwembadstichting Hij was bijzonder verheugd over de grote belangstelling bij de opening van het kleine restaurant, waarna hij direct wees op het grote ver schil met de vorige instelling. Het zwembad is hoofdzaak en op de tweede plaats komt het restaurant met de be doeling om vóór, tijdens en na de wed strijden en andere zwem-evenementen een plaats te hebben, waar gezellig kan worden vertoefd voor een „aangekleed" babbeltje. Spreker vergat als stichtingsvoorzitter niet te wijzen op de populaire prijzen. „Wij zijn geen kroeg, maar willen onze zwembadgasten gewoon maar de moge lijkheid geven, zich hier gemakkelijk thuis te voelen. Wij willen geen concur rent zijn t.o.v. de overige horecabe drijven, maar houden rekening met het feit, dat onze cliënten jeugdige sporters en hun begeleiders zijn en vanwege hun sport hier aanwezig." De heer Van Zandbrink bedankte met nadruk de mensen, die bij zijn stichting op de loon lijst staan voor hun grote inzet bij het verwezenlijken van hetgeen ge presteerd is m.b.t. het zwembadrestau rant. De heer Van Schaik werd geluk gewenst met zijn nieuwe taak als be heerder en het Leusdense gemeentebe stuur werd dank en lof toegezwaaid voor de onontbeerlijke medewerking van die zijde. Collectief bedankte hij voorts „iedereen, die hij vergeten mocht hebben" en de heer Van Zand brink sprak de hoop uit, dat de nieuwe aanwinst zou beantwoorden aan de ge stelde bestemming. De hierna aan de beurt zijn chef badmeester vroeg nog enig respijt omdat hij zijn ploeg nog niet compleet had (zelfs tijdens feestjes moet worden gewerkt). Daarom werd eerst de vol gende bladzijde van het draaiboek op geslagen en kreeg burgemeester A H. v. d. Post de gelegenheid wat te zeggen. Onze burgervader had eigenlijk maar weinig toe te voegen aan hetgeen reeds gezegd was. Ook hij was erkentelijk voor vele verrichte „verborgen werk" en sprak de hoop uit, dat het restaurant zou beantwoorden aan het vooropge zette doel. Met een knipoog naar de populaire prijzen deelde de heer Van der Post mede, het prettig te vinden, dart hij niet ver uit de buurt woont. GROOTSTE KLANT Haaien-voorzitter Jac. Dokter bood namens zijn vereniging als grootste po tentiële klant van het restaurant een „paar worden op rijm" aan in de vorm van een brief van Sinterklaas en wij wil len u de strekking van het dichtwerk niet onthouden, ondanks de verkapte reclame voor de Haaien. Harry van Schaik met de heren Van Tiel en Grit aan de bar. Als laatste spreker (maar zeker niet bedoeld als sluitpost) kwam de heer A. Grit aan het woord. Hij verwelkomde de heer Van Schaik (straks „Harry" voor zijn vaste klanten) in de kring van het zwembadpersoneel en overhandigde zijn nieuwe collega na mens de personeelsploeg een passend geschenk. Harry was hierop kennelijk niet bedacht, want hij hing de echte café-bel eerst aan het (door hem) reeds ingeschroefde haakje, voordat hij tot zijn dankwoord kon komen. Daarna luidde hij krachtig de bel voor de eerste officiële ronde van drankjes en hapjes (clandestien was reeds eerder daarmee begonnen). Ceremoniemeester Van Tiel, die iedere spreker reeds van een paar dankwoorden had voorzien, sloot nu het officièle gedeelte van de opening af, waarna het nog lang een zeer plezierig onder-onsje bleef in het nieuwe knusse restaurant, dat ge durende de wintermaanden op werkda gen geopend is van 13.00 tot 18 00 uur en van 20.00 tot ongeveer 24.00 uur en op zaterdagen en zondagen van 10.00 tot 13.00 uur (en eventueel tijdeas wed strijden e.d. op andere uren) In de betrekkelijk kleine ruimte zijn toch behoorlijk wat (zit)plaatsen gerea liseerd: 21 krukken rond de bar, 40 stoelen aan 10 tafels en 8 dito aan de ovale stamtafel. (scheidsrechter, arbiter, umpire, enz.) of uit een soort meerderwaardigheids gevoel hoogmoedswaanzin is wat te sterk uitgedrukt) omdat U zou mogen verwachten, dat de rivaliserende partij en onvoorwaardelijk zullen laten of doen wat U verlangt of gebiedt. Als U regelmatig de krant leest kunt U weten, dat dit beslist niet altijd het geval is. Ik heb me zvel eens afgevraagd, hoe de diverse bonden altijd nog nieuwe can- didaten voor een scheidsrechtercursus weten te vinden Hier en daar zijn de clubs reeds verplicht om per competitiespelende ploeg ook een scheidsrechter te leveren, hoewel het merendeel van deze mensen het gelukkig nog doet op vrijwillige ba sis. Wat nu volgt geldt in feite voor alle takken van sport, maar ik wil mij sim- pelheidshalve maar beperken tot voet ballen. Geen bezwaar, naar ik aan neem Officieel is een scheidsrechter iemand, die angstvallig moet zorgen, dat de spelregels nageleefd worden, hetgeen dan geschiedt met behulp van een fluitje Dat wordt ook bevestigd door Koenen, Van Dale en Kramer. Voor een grensrechter geldt in feite het zelfde. zij het dan in een tweederangsrol met een vlaggetje, ook al vindt de wedstrijd met op koningin nedag plaats. De praktijk leert echter, dat zo'n meestal volwassen man in een diepzwart overhemd en een vaak veel te kort dito broekje (inclusief een mm of meer fors uitgevallen witte bra niekraag) zich in het zweet des aan- schijns hollend voortbeweegt over het voetbalgazon met in één hand zijn flui tje, in de andere een stopwatch en in zijn kontzak een potlood en notitie boekje, alsmede wat geel- en roodge kleurde kaarten (deze laatsten niet te verwarren met consumptiebonnen). Hoewel hij niet voetbalt, loopt hij (voor de show?) toch op voetbalkloffies Alles bijeen soms een grappig gezicht, maar die man heeft beslist geen on bekommerd leven tijdens de strijd. De spelers doen net of ze dom zijn geboren en weinig of niets bijgeleerd hebben en kreten als ,,Hi-ha-enzovoorts", „Stomme kaffer" en „Waardeloze prul" vanaf de publieke tnbune zijn duidelijk bestemd voor de man in het zwart. Hij krijgt vrijwel nooit een ap plausje en doet het in de ogen van beide partijen bijna altijd verkeerd Daarbij wordt dan steevast vergeten, dat een scheidsrechter ook maar een mens is. Hij geeft de spelers de kans om te spelen en ook voor hem is een wedstrijd een vorm van vrijetijdsbesteding zonder winstbejag, want de paar knaken on kostenvergoeding zijn ontoereikend voor het verwerven van een vacantie- huis op Mallorca. Het is niet uitvoer baar, maar eigenlijk moest elke suppor ter eerst zelf een wedstrijd hebben ge floten, voordat hij zijn mondje mag roeren. PC Interieur van het petit-restaurant. L—J LEUSDEN/CENTRUM - Wie van U zou met een duidelijk „ja" kunnen antwoorden op de vraag „Zou U scheidsrechter willen zijn of worden Wel eerlijk blijven en het met alleen doen vanwege de prachtige titel LEUSDEN/CENTRUM - Als je op een rustig moment zomaar wat spreekwoorden en uitdrukkingen aan je voorbij laat gaan, is het opvallend hoeveel daarvan betrekking hebben op sport. Daarom richten wij vandaag onze spo(r)tschijnwerpers eens op deze materie. Het merendeel van de gezegdes en spreekwoorden, die wij de revue laten passeren, slaan op sport in het algemeen; een enkele op een bepaalde sportclub of sportbeoefenaar en vóórdat u gaat bellen, dat u nogwel een (paar) toepasselijk(e) spreekwoord(en), kent, willen wij volmondig toegeven, dat er inderdaad nog heel wat meer bestaan dan die wij hier min of meer op een rijtje hebben gezet. „Beter één anker kwijt, dan het hele schip" kan gebruikt worden bij een gelijkspel, dat altijd nog beter is dan een verloren wedstrijd. Het winnende doel punt is een vrije vertaling van „twee vliegen in eén klap" en met name het doelpunt en de zege. „Kersen eten in de kersentijd" is profiteren van de gele genheid en scoren als de kans daartoe aanwezig is. Als Uw elftal verliest „zit U met de gebakken peren". Fruit is toch wel een bruikbaar alternatief, want .,één rotte appel in de mand maakt het hele fruit tot schand" en dat gaat ook op voor één speler, die niet in het team past. „Appeltjes voor de dorst" zijn de doelpunten uit de eerste wedstrijdhelft en „door de zure appel heenbijten" moet je als je achter staat. Nu een serie voor en met betrekking tot scheidsrechters. „Met een kluitje in het net sturen" (met een rode kaart naar de kleedkamer) is bijna hetzelfde als ..wie niet horen wil, moet maar voelen" of „wie zijn gat verbrand, moet op de blaren zitten". Verder nog: „grote heren hebben lange armen" en wel ne gatief, maar toch leuk is „hij weet er net zoveel van als een Chinees van komij nekaas". Wat dacht U van: ,,'s mensen lust is 's mensen leven"? Zo'n lolletje is het arbitersbaantje anders ook niet al tijd. Nog een paar goede gezegdes zijn ..doe wel en zie niet om" en „het paard, dat de haver verdient, krijgt ze niet al tijd". Hier komen er een paar, die voor de trainers bestemd zijn: „alles op één kaart zetten" en „op tijd de joker (wis selspeler) inzetten" of „grote winst komt door geluk, matige door vlijt training)". Martin Ruitenberg van Roda-zaterdag huldigt het principe van „wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd" met de kleine (maar vele) goede resultaten van zijn ploeg en Ruud Maas zoekt voor Roda-zondag nog steeds naar „het schaap met vijf poten". „Goed ingezeept (getraind) is half ge schoren (gewonnen)" hoort ook thuis in deze categorie, evenals „een goed begin is het halve werk" of „goed begonnen is half gewonnen". „Baas boven baas" geldt voor de S.V. Achterveldtrainer t.o.v. zijn voorzitter, zolang SVA zo mooi in de kopgroep zit. „Hoop doet leven" slaat meer op het eerste heren- hockeyelftal na de laatste twee nederla gen en „een goede buur is beter dan een verre vnend" op de door meer vereni gingen gebruikte sportparken, resp. kantines. „Het eerste gewin is kattegespin" wijst negatief op een aanvallend spe lende ploeg. Positiever is „wie niet waagt, die niet wint". Voor de hockey- bhjmakers (Heren 5) is bedacht: „het is beter te geven dan te nemen" en voor Roda-zondag: „Luctor et Emergo" (vrij vertaald betekent dat: lukt het vandaag niet, dan lukt het morgen). Koplopers als S.V. Achterveld en Roda- zaterdag moeten denken aan „roep geen Hallelujah voor het Pasen is". „Veel zeil voeren op een klein schip" doen de Antilopen, die met een zeer gering aantal senioren opvallend hoog in de competitie spelen. „Men scheert elkaar zonder barbier" slaat op een harde wedstrijd onder slechte leiding en „een zoet einde doet een zuur begin vergeten" op winst in de laatste minu ten. „De kruik gaat zolang te water tot ze breekt" duidt op provocerend spel en „het muisje zal nog wel een staartje hebben" op de gevolgen van een of ficièle waarschuwing. „Niet ieder schot is raak" en „de aan houder wint" hebben betrekking op de voorhoede van de ploeg en denk je al snel aan het waterpolo van Haaien 1. „Een gat in de lucht schieten" zie je regelmatig op het Kerstens- en Bui- nmgsportpark gebeuren, waar de keep ers kunnen denken aan „hebben is krijgen en krijgen is de kunst" of „zelfs de beste breister laat wel eens een steekje vallen" en „een open deur (ver keerd opgestelde doelman) roept om een dief (nederlaag)" „Door de mand vallen" doet de bal in de korf van Anti- lopen's tegenpartij en „de éne dienst is de andere waard" geweest voor Antilo pen en Impala bij de actie Jantje Beton, waarmee de clubkas leuk is gespekt. „Waar een wil is, is een weg" geldt voor ons gemeentebestuur (en G.S en de Sportstichting Leusden bij de realisatie van de sportparkplannen. Bij „de bruta len hebben de halve wereld" denk je onwillekeurig aan de Stetboys, die in de zaalvoetbal opvallend goed debuteren en „hollen of stilstaan" doen daar de F.C. Opstelters. „Maak dat de jeugd niet ledig gaat, want niets te doen leert enkel kwaad" is een waarschuwing voor de sportclubbe stuurders en „lood om oud ijzer" zijn de nieuwe noodvelden voor de hockeyclub aan de Centrumweg. Nu we hel toch over lood hebben, komen wij op „de laatste loodjes wegen het zwaarst" en dat slaat op het sportpark Valleikanaal, waar de schiet-, de lawntennis- en de hockeyclub „Leusden" onderdak zullen vinden. De schutters wachten nu al bijna tien jaar op een eigen accommoda tie „Het loopt allemaal over te veel schijven" zou je gaan denken, maar toch „geeft Jan de Vries de pijp niet aan Maarten" of „harigt hij zijn blaffertjes niet aan de wilgen". „Gedeelde smart is halve smart" geldt voor alle drie en voorlopig zullen zij „niet verder sprin gen, dan de polsstok lang is" en „de tering naar de nering zetten. „Niet iedereen kan Paus van Rome worden" geldt voor de a s. afdelings kampioenen en hun naaste belagers, maar „niet schieten is zeker mis". Je kunt wel „te keer gaan als een vos in een kippenhok" of zelf „als een duivel in een wijwatervat", maar meestal „zet dat onvoldoende zoden aan de dijk". Bovendien „krijg je de poppen aan het dansen" en „aan het einde van de markt leer je toch de koopman kennen" „Zonder strijd geen zegepraal" (maar met ook maar weinig winst) slaat weer op Roda-zondag en „achter elke berg ligt weer een dal" op onze plaatselijke biljartclubs en op de tafeltennisclub. Voor Impala is het „goed om meer pijlen op de boog te hebben", vooral als je kijkt naar de prestaties van de mini's. Wij vonden ook nog drie den". „Papier is geduldig" geldt voor Uw sportverslaggever en „spreek woorden zijn de dochters van de dage lijkse ondervinding" voor eenieder, die de moeite heeft genomen dit spo(r)tlight tot het einde toe te lezen, want „pas aan het einde van de maand weet je, wat js verdiend hebt". „Eén ogenblik van on bedachtzaamheid" tenslotte slaagt op de man, die in de allerlaatste minuut bij een gelijke stand een penalty moet ne men of trachten te keren en „wie het laatst lacht, lacht het best" geldt voor hem van de twee, die slaagt in zijn opzet. spreekwoorden voor de supporters. „De beste stuurlui staan aan wal" en „het hemd is meestal nader dan de rok", maar ook dat „dankbaarheid een bloempje is, dat in maar weinig tuinen groeit", waarbij wij vooral denken aan de scheidsrechters, die het spelen van de wedstrijden toch maar mogelijk maken Voor onze korfbal-, maar meer nog voor de voetbal- en hockey-veteranen kwamen wij op „geen dorst wordt door de drank geblust; hoe meer men drinkt, hoe meer men lust" en „de broeders van de natte gemeente weten de weg naar de bierkelder wel te vin

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1976 | | pagina 31