„Grizzly", een slechte imitatie van „Jaws" -H- EERSTE ENTEBBE-FILM PREMIERE IN EURO lemel- lestormers in het kort bekeken Fernandel en Bourvil in „Met z'n neus in de boter", AMUSANTE REPRISE IN STUDIO G Filmagenda EUSDER KRANT - FILM DONDERDAG 23 DECEMBER 1976 19 K3KOPDE |DOOR BERT VPS) ERSFOORT - Het kerst-filmprogramma, vorige week volop ge- I, wordt deze week aangevuld met de eerste film over de Israëli- aanval op het vliegveld van Entebbe: „Victory at Entebbe" met Blair, Kirk Douglas, Richard Dreyfuss, Burt Lancaster en Eliza- Taylor in de hoofdrollen. De film gaat in Euro Cinema in ière, evenals in andere plaatsen. it verbaast me trouwens niet zo erg, dat juist deze film in Ierland het eerst van start gaat. Hoewel verschillende du centen zich hebben gehaast om als eerste op de (film-) markt te men komen, heeft deze film bij de Nederlandse filmwereld natuur de voorkeur door het behoorlijk aantal prominente sterren, dat reedt in „Victory at Entebbe." Producent David Wolper heeft wat betreft niets aan het toeval overgelaten. Het scenario is van est Kinoy en de regie is in handen van Marvin Chomsky, een voor onbekend Amerikaans regisseur. De film werd in enkele weken gemaakt en dat is nooit een garantie voor kwaliteit. Maar goed, de opwindende avonturen in Entebbe nogmaals wil zien, maar i in full color in plaats van het TV-journaal en dan nog wel met Kirk uglas en Elizabeth Taylor als een Israëlisch echtpaar in énkele van hoofdrollen, die moet deze week naar Euro Cinema. Dan ziet men I Linda Blair terug (u weet wel dat duivelse meisjes uit „The eorsist)" dat een meisje in het gekaapte vliegtuig speelt en Richard lyfuss als Israëlische officier. Hij speelde o.m. een hoofdrol in iws." Helmut Berger speelt één van de kapers en ook Burt Lancas- doet mee. En zo zullen we nog wel een tijdje door kunnen gaan. ar gaat u zelf maar kijken. Het verhaal kent u. Het is nu alleen een lestie van „sterren kijken" in een prestige-film vol aktie. (Euro nema, eerste week, 14 jaar). Ifoora/ in de donkere dagen van ember is het net, alsof de ,,he- •estormers" op ons af komen een agressieve doortastend die je versteld doet staan en rtegen je, als je er niet op be- tht bent, nauwelijks verweer Ik bedoel de leden van allerlei idsdienstige sekten, wiens voor- ïamste bezigheden bestaan uit il van deur-tot-deur wandelen m hun lukratieve handelswaar te ijten aan de goedgelovigen, of iver gezegd de ongelovigen tier aarde. Als je op al hun voor- lellen in zou gaan, zou je in de '.iste plaats straatarm zijn, maar el geestelijk verrijkt, afgaande op schone zaken voor de gelovige goedgelovige mens gereed igen in het hiernamaals der Jeho- egetuigen. Christian Scientisten, lormonen en al die andere koop- uien Gods. Begrijp me goed, geen kwaad md over al die mensen, die mets met zeer goede bedoelingen edrijven en van mening zijn, dat zij et enige juiste paspoort voor de met hebben. Maar toch.... Niet tóereen is er van gediend en daar fordt te weinig rekening mee ge- ouden. Enkele Jehovagetuigen kunnen bar wellicht aardig over meepra- m, ook al zou dat dan niet van arte zijn. Het was een kostelijke eschiedenis, die ik kortgeleden te oren kreeg en die ik graag aan u il doorgeven, ook al propageer ik iet direkt een stipte navolging, •ndanks het zekere resultaat. Eén van mi/n gewaardeerde col- ega 's werd al zondagen achtereen eteisterd door een niet aflatende ver van enkele Jehova-getuigen, lie met de regelmaat van een klok lij hem aan de deur verschenen lm hun heilige boodschap zwart lp wit te kunnen slijten. Je kunt espekt hebben voor hun doortas- endheid en doorzettingsvermo- Ien, maar aan alles is een grens, let duurt erg lang voordat die pens bij mijn collega is bereikt, naar dan is de ellende voor de slachtoffers meestal niet te over- 'ien. Op die goeie- voor de getuigen iwade - zondagmorgen, was mijn Pllega boven op één der slaap- lamers, toen er weer doordringend lerd gebeld. Eigenli/k hoefde hij net te kijken, wie zijn zondagsrust 'erstoorde, maar uit de macht der lewoonte boog hij zich toch uit het lam om zijn veronderstelling te verifiëren. En inderdaad, ze waren tr weer. Compleet met boe- ientasje en tijdschriften. „Wachtto- ens" en al dat andere overbekende spul, op grauw, pedkoop krantenpapier gedrukt en nauwelijks een aanmoediging om je er in te gaan verdiepen. De boosheid welde omhoog in het goedige hart van mijn collega. Zijn grens was bereikt. Hij keek om zich heen en zijn blik viel op een grote wasteil, waarin zijn zoons kort tevoren hun pas verkregen postzegels hadden geweekt. Er een nachtje over slapen was er niet bij. Het blik met water werd driftig opgepakt en met de grimmige ge dachte, dat alle zegen van boven komt, werd het (kunstmatige) he melwater uitgestort op de niets vermoedende handelaren in he melse koopwaar. Er klonken enkele hevige kreten, waarbij mijn collega zelf (foei toch) een vloek meende te herkennen, driftig gestommel en daarna een hele stroom onverstaanbaar ge mompel. Tenslotte een doodse stil te, de zondag waardig. Eén blik was voldoende: het erf lag er on bezoedeld bij. Alleen een fikse wa terplas was achtergebleven als stille getuige. De getuigen waren letterlijk en figuurlijk afgedropen. Een halt uurtje later - het voorval was vergeten en de boosheid allang gezakt tot een aan vaardbaar minimum - werd er op nieuw aan de deur gebeld. Mijn collega aarzelde tussen een tweede emmer water of opendoen, maar besloot tot het laatste. Een juiste oplossing, want het was de dorpsagent, die wel vaker op zon dagmorgen bij hem langs komt voor een babbeltje en een kopje koffie. Ook nu werd de man hartelijk uitgenodigd om de ge neugten van het zwarte vocht samen te delen. Een klein misver stand, want de man kwam ambts halve. Er was een aanklacht tegen mijn collega ingediend wegens li chamelijk geweld of iets dergelijks en de agent kwam eens informeren hoe dat nu wel was gekomen. Even kwam die boosheid weer boven, maarm'n collega wist zich voortref felijk te beheersen en maakte de agent duidelijk, dat hij niet gediend was van de bezoeken van de nobele getuigen en de frekwent te rugkerende verstoring van de zon dagsrust helemaal niet op prijs stelde. „Geestelijke wreedheid", noemde mijn collega het en zo nodig wilde hij daar wel een aan klacht tegen indienen. De koffie werd verder tijdens aangenamer kout genuttigd, en de agent vertrok (tevredengesteld) terug naar zijn bureau, om de zaak verder af te sluiten. Terug naar de natte boeken en tijdschriften, die als bewijsmateriaal (en on bruikbaar voor de verkoop) door de getuigen waren achtergelaten. De volgende zondag begon voor mijn collega in de zalige weten schap, dat niets zijn rust nog zou kunnen verstoren. En inderdaad, op het bekende uur weerklonk niet de bel der getuigen. Zij meden zijn huis als de pest. Anders was het gesteld met twee netgeklede heren, die 's middags op de huisbel van mijn collega drukten. Zij hadden wellicht die ervaring nog nooit gehad en begonnen dan ook zeer enthousiast aan de verkoop van hun geloof: het Mor monisme. Zij kregen een zeer reso luut „nee" te horen voordat de deur voor hun neus werd dichtgeklapt. Maar de Heiligen der Laatste Dagen zijn hierbij gewaarschuwd: ik weet zeker dat de emmer met water klaar staat, al dan niet voor dien gebruikt voor het afweken van vreedzame postzegels V. Een scène uit: „Victory at Entebbe," deze week in Euro Cinema. Als we de persaankondiging van Columbia moeten geloven is niet alleen de VS maar ook Nederland in de ban van de beer gekomen in navolging van „Jaws," toen iedereen een beetje huiverig het zilte nat in dook na het zien van die film. De makers van „Grizzly" hebben het mis, want Nederlanders zijn niet gek: ze zien al snel of iets imitatie is of echt. En „Grizzly" is duidelijk een imitatie van „Jaws" en krijgt van mij beslist een zeer onvoldoende mee. Regisseur William Girdler (Toon Hermans zou zeggen: Nóóóit van gehoord) heeft alles gedaan om de film- en muziektrucs van „Jaws" op de voet te volgen en daardoor eenzelfde succes te kunnen bereiken als regisseur Steven Spielberg met „Jaws" oogstte. Na het zien van „Grizzly" ga ik met evenveel plezier voor een fikse wandeling het bos in als voordien. „Grizzly" doet je niet huiveren, om „Grizzly" moet je alleen maar lachen. Het is een speelgoedbeer, ook al krijg je het beest nauwelijks te zien. Scène uit „Grizzly." Wéér draait het allemaal om? Het verhaal speelt zich in een groot Amerikaans Nationaal park af, waar in het warme naseizoen nog dui zenden kampeerders van een fijne vakantie genieten. De jachtopzieners toeren vrolijk in hun jeeps rond en alles schijnt zoals altijd te verlopen. Totdat een stel meisjes zich niet op tijd bij het kampcentrum afmeldt.. Tot diep in de nacht wordt een uitgebreide speuraktie op touw ge zet. en uiteindelijk doet men een afschuwelijke en bloedstollende ontdekking: de twee meisjes zijn verscheurd en gedeeltelijk opgege ten. Sporen op de bodem wijzen er op dat hier een béér in het spel is. Het kan echter geen normale Bruine Beer zijn. Volgens insiders moet men rekening houden met een mensenetende Grizzly en wel een exemplaar van gigantische af metingen: zo'n 5 meter lang, 1000 kilo zwaar, met klauwen en kaken, die hun weerga niet kennen. De algehele noodtoestand wordt afgekondigd en er wordt een groot scheepse drijfjacht op touw gezet. Men onderschat de intelligentie van het beest echter en er vallen heel wat slachtoffers, alvorens een laat ste konfrontatie met de Grizzly plaatsvindt. Daarvóór heeft het monster mannen, vrouwen en kin deren verscheurd, een komplete wachttoren omver gehaald, een he likopter aan poeier geslagen en de mooie hoofdrolspeelster met huid en haar verslonden, om maar ..een paar" voorbeelden te noemen. En toch geen spanning? Geen huiveringwekkende scènes? Nou nee, maar dat is ook voor een belangrijk deel de schuld van de hoofdrolspelers, Christopher George, Andrew Prine en Richard Jeackel, die de hele zaak blijkbaar nogal humoristisch op vatten en op het hoogtepunt van vermeende spanning een glimlach produceren, die het te gengestelde doet vermoeden. Kortom: slecht spel in een slechte imitatie van een uitste kende film. Om snel te vergeten. „Grizzly" wordt een rampenfilm genoemd. Nou moet ik eventjes lachen. Geen rampenfilm, de film is een ramp, zullen ze bedoelen... (Duo 2 - eerste week - 18 jaar). De nieuwste film van de Franse komiek Louis de Funès gaat in het Grand Theatre de tweede week in. Samen met de in Frankrijk bekende clown Clouche beleeft De Funès als directeur van de Guide Duchemin allerlei kostelijke avonturen in ver schillende restaurants, waar het eten moet worden gekeurd zonder dat de eigenaren merken, dat het voor de gids is. Voeg daarbij de felle strijd tegen de heer Tricatel die via wegrestaurants zijn in eigen fabriek gemaakte conserven probeert te slijten tot groot verdriet van Du chemin en je hebt een uitstekend gemaakte persiflage op de Franse gastronomie Regisseur Claude Zidi (ook bekend van de film „Huil niet met je mond vol") heet met „Wie dan leeft wie dan zorgt" op nieuw bewezen dat hij weet. hoe hij een goede filmkomedie moet ma ken. Plezierig amusement. (Tweede week, alle leeftijden) Hoewel „Het omen" (Het teken van het beest) door sommigen wat gemakzuchtig wordt omschreven als een soort horror-film, een Dracula-achtig geval zonder span ning, is „Het omen" toch wel iets méér dan dat, ook al zijn de filmma kers wél in de eerste plaats uitge gaan van een rinkelende kassa „Het Omen" met Gregory Peck en Lee Remick in de hoofdrollen, is een op Openbaringen gebaseerd filmverhaal met SF-trekjes Knap opgebouwd zonder gebruik van verschijningstrucs en andere mys terieuze zaken en des niettemin een spannend geheel Vorige week schreef ik uitgebreid over deze film, die de tweede week in gaat in Ci nema 1 en Cinema 2, zodat ik nu alleen wil volstaan met: warm aan bevolen. (tweede week, 18 jaar) „Cinderella" (Assepoester) de uit 1944 stammende tekenfilm van Walt Disney wordt in reprise in Ne derland uitstekend ontvangen. In Cinema 1 en Cinema 2 (Assepoes ter) en Het Omen wisselen in deze theaters in middag- en avondvoor stellingen) gaat „Assepoester" de tweede week in. Voor jong en oud plezierig amusement, waarbij Walt Disney op zijn zo eigen manier het alom bekende sprookje een geheel eigen bewerking gaf. (tweede week, alle leeftijden). NACHTVOORSTELLINGEN Nu Duo 1 ook in gebruik is geno men (tussen alle afrondingswerk zaamheden van de verbouwing door), kunnen de liefhebbers van nachtvoorstellingen zowel vrijdag als zaterdagnacht terecht voor twee films. In Duo 1 is dat voor de late night sex-show en voor Duo 2 voor de late night action-show. Duo 1 presenteert voor het eerst als nachtvoorstelling de sexfilm „Por- nosex in Bangkok." terwijl Duo 2 „Duck your sucker" vertoont van Eén van Frankrijks grootste komieken was tot 1971- het jaar van zijn overlijden - Fernand Joseph Désiré Contandin, beter bekend als Fernan del. Hij maakte zijn eerste film in 1930 en sindsdien werd hij vooral beroemd door zijn Don Camillo-films. „La cuisine au beurre," die hij in 1964 maakte, samen met de korr.iek Bourvil, die in 1970 overleed, draait deze week als een reprise én als eerbetoon aan de Franse komieken, die in Louis de Funès een waardig opvolger kregen, in Studio G. „Met z'n neus in de boter" (La cuisine au beurre) is een film, die niet alleen voor de liefhebbers van een goede lachfilm van belang is, maar ook voor fervente film-aanhangers, die deze plezierige filmkomedie uit historisch oogpunt nog wel eens een keertje willen zien. Het verhaal is eigenlijk simpel, zoals in alle komedies het geval is. Na zijn bevrijding uit Duitse krijgsgevangenschap. keert Fernand Jouvin niet terug naar Frankrijk. Hij blijft bij Gerda, een Ti- roolse, die hard voor hem werkt in haar herberg, zodat hij heerlijk kan luieren. Maar er komt een eind aan dit leventje als er een telegram komt van Gerda's man Na tien jaar als krijgsgevangene in Siberië te heb ben gewerkt, komt hij terug naar naar huis. Fernand moet het veld ruimen en herinnert zich dan dat hij in Zuid- Frankrijk nog een liefhebbende echtgenote bezit met een aardig café. Maar daar wacht hem een teleurstelling, zijn café is een eer steklas restaurant geworden en zijn vrouw Christiane is hertrouwd met de kok André. Om haar medelijden op te wekken vertelt Fernand hoe hij tien jaren in de zoutmijnen van Siberië heeft moeten werken. De goedige André haalt hem in huis en nu beginnen de moeilijkheden. Vol gens de wet en kerk is Christiane nog altijd getrouwd met haar eerste man. Ze zal officieel van Fernand moeten scheiden om met André te kunnen hertrouwen. Maar Fernand heeft zijn luie leventje hervat en voelt er niks voor om weer op eigen benen te moeten staan, voorlopig tekent hij de scheidingspapieren niet! Christiane probeert hem over te halen door extra vriendelijk tegen hem te zijn, hetgeen door André niet wordt begrepen. En net op de dag dat Fernand eindelijk zijn zo begeerde handtekening heeft gezet, gaat André terug naar zijn boerderij in Normandië. Hij is ervan overtuigd dat Christiane Fernand heeft verkozen boven hem. Maar Fernand, die heeft ingezien dat hij het bij Christiane toch niet zo gemakkelijk zal hebben en die de vlijtige André is gaan waarderen, reist hem na Met veel moeite laat André zich over halen om terug te gaan. Maar als André en Christiane overgelukkig elkaar in de armen sluiten, wacht Fernand een onple zierige verrassing. Zijn Gerda is hem uit Tirol nagereisd. Haar man is toch niet bij haar gebleven en nu komt ze voorgoed bij haar Ferdi in Zuid-Frankrijk wonen! Eigenlijk is nog maar weinig in „Met z'n neus in de boter" door de tijd achterhaald. Fernandel speelt een uitstekende rol, niet alleen komisch, maar - zoals in vrijwel al zijn films - warm, mee voelend en vooral menselijk in al de deugden en ondeugden. En Bourvil staat hem daarbij kundig terzijde. Toen ik de film na jaren weer terug zag, heb ik opnieuw volop genoten. Ondanks het feit, dat „La cuisine au beurre" niet in briljant full color is uitgevoerd, maar in kontrastrijk, sfeervol zwart-wit. Alleen de aan kleur verstokte filmkijkers zullen zich daar aan storen. Veel plezier met Fernandel en Bourvil! (Studio G, eerste week, alle leeftijden). -f* v.,*sy K VVè. - Scène uit „Speedy Gonzales" regisseur Sergio Leone, met Rod Steiger, James Coburi i in de hoofd rollen. Voor beide voorstellingen geldt: 18 jaar KINDERVOORSTELLINGEN Terwijl in de speciale ochtend voorstelling van Cinema 1 van maandag tot en met woensdag „Assepoester" te zien is, draait woensdagmiddag in Euro een film met „Speedy Gonzales," zoals bekend de snelste muis ter wereld. Een leuke tekenfilm, waarin de sterke muis op alle fronten triomfeert. Van donderdag 23 december t/m woensdag 29 december 1976 GRAND 033 - 14632, Wie dan leeft, wie dan zorgt! a.l. 2.00 - 8.00 uur: zaterdag 2.00 6.45 - 9.15 uur; zondag 2.00 - 4.15 - 6.45 - 9.15 uur STUDIO 033 -14632, Met z'n neus in de boter, a.l. 2.15 - 7.00 - 9.30 uur; zondag 2.15- 4 30 - 7.00 - 9 30 uur. CINEMA 1 033 -18900, Het Omen. 18 jaar Iedere avond 6.45 en 9.15 uur. Assepoester (Cinderella) a.l Iedere middag 2.00 uur; zondag 2.00 en 4.15 uur. CINEMA 2 033 - 18900. Iedere middag 1.45 uur; zondag 1.45 en 4.00 uur. Het Omen 18 jaar Iedere avond 6.30 en 9.00 uur, Asse poester (Cinderella) a.l. EURO 033 - 33655 Victory at Entebbe (Be vrijding in Entebbe) 14 jaar. 2 00 - 6 45 - 9.45 uur; zaterdag en zondag 2 00 - 4.15 - 6.45 - 9.15 uur; woensdag 6.45 en 9.15 uur DUO 1 (voormalig City) 033 - 16572 't Gaat pas goed als 'n Tiroler 't doet! 18 jaar 2.15 - 7 00 - 9.30 uur; zondag 2.15 - 4 30 - 7.00 - 9.30 uur. donderdag en vrijdagmiddag wegens verbouwing gesloten. DUO 2 (voormalig City) 033 - 16572. Grizzly, 18 jaar. 2.00 - 6 45 - 9.45 zondag 2 00 - 4.15 - 6.45 - 9 15 uur. Donderdag en vrijdagmiddag wegens verbouwing gesloten. NACHTVOORSTELLINGEN DUO 1 Porno-sex in Bangkok, vrijdag- en za terdagavond 24.00 uur. 18 jaar DUO 2 Duck your sucker, vrijdag- en zater dagavond 23.45 uur 18 jaar KINDERVOORSTELLINGEN EURO Speedy Gonzales, woensdagmiddag 1 45 uur. a.l. SPECIALE OCHTENDVOORSTEL LINGEN CINEMA 1 Maandag t/m woensdag 10.30 uur As sepoester al.

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1976 | | pagina 19