11 Verfijnde miniaturen en devoot
s houtsnijwerk van Jan Drost
Kaartseizoen De Til
succesvol afgesloten
TheGood News Christian Fellowship bewoont het oude landhuis
antonides voor SieMatic keukens
IN DIENSTEN CENTRUM
LEUSDER KRANT - PLAATSELIJK NIEUWS
DONDERDAG 17 MAART 1977 13
Niet gluren in De Boom, maar aanbellen
LEUSDEN - Dominee Jan Drost,
oud-hoofd-legerpredikant, en nu advi
seur van het Algemeen diakonaal bu
reau voor het Werelddiakonaat, expo
seert gedurende zes weken in het Ge
reformeerde Dienstencentrum te
Leusden-Centrum een serie tekenin
gen, olieverven en houstsnijwerk.
Opvallend in het houtsnijwerk vind
de oude Papoeavrouw, die levensecht
hurkend en fraai gestileerd is
gesneden uit een smal stuk langwerpig
hout. Ook de ikoonachtige Maria-
verbeelding is een knap stuk snijwerk,
waarvan devotie en mystiek uitgaan.
Wat de tekeningen betreft zijn daarin
de eerste plaats de min of meer karika
turale portretten, die met enkele lijnen
en vlakken een type en/of een situatie
schetsen. De vader, die zijn zoon de
sociologie student een weekend thuis
krijgt. De buurvrouwen, die beide vol
houden dat het zoontje van de ander
,,is bpgonnen". De antiquair met zijn
houten kop, die het één of andere oude
voorwerp in aanbidding met zijn blik
schijnt te strelen.
En dan zijn er de vele landschappen,
en kijkjes op fraaie oude hoekjes en
gebouwen, die Ds. Drost in vaak ge
mengde technieken - met als basis
welhaast altijd de viltstift - met vaardige
hand heeft weten vast te leggen Ver
scheidene tekeningen zijn gemaakt tij
dens vakanties in de Dordogne, in
Rome Soms zijn de tekeningen blond
en licht gehouden. Soms zijn ze don
kerder en vrij zwaar aangezet. Maar
steeds is het spel tussen licht en
donker in evenwicht, en toont ds. Drost
een perfekte intuitie voor een afgewo
gen compositie en een harmonische
bladverdeling.
Bijzonder fraai vind ik een typisch
Hollands weidelandschap met wilgen
langs een slootje. Dit is een soort ge
wassen tekening in de stemmige kleu
ren van het Hollandse landschap, uit
gaande van viltstift met daar overheen
gewassen krijt Het is verrassend, wat
Ds. Drost met deze techniek weet te
bereiken.
Ook de miniatuurtekeningetjes van
boerderijen, die hij met veel liefde en
plezier schildert", zijn haast virtuoos
te noemen 't Zijn kleine gedichtjes in
tere woorden, verfijnd, en van een zui
vere zeggingskracht.
Mij spreken ook de prenten van het
olifantsgras, van de bananenboom en
de tropische stemmingstaferelen zeer
aan. Herinneringen aan streken met
een weelderige natuur, en een geheel
eigen karakteristieke atmosfeer. Ds.
Drosts landschappen zijn stemmings
beelden, waarvan de aandachtige be
schouwer de stemming op de voet kan
volgen.
Loopt u het Gereformeerd Diensten
centrum gerust binnen, en vraagt u bij
de receptie ofu het werk van Ds. Drost
kunt bekijken. En vergeet u dan vooral
niet te vragen naar het ganggedeelte
waar het houtsnijwerk hangt
Anco Mali.
LEUSDEN/CETRUM - In de Til
werd de slotavond van het kaartseizoen
1976-1977 gehouden. Aan deze laatste
kaartavond werd door 60 personen
deelgenomen. De stemming was ge
zellig en sportief en de wedstrijden
werden vlot gespeeld.
De spanning bleef er goed in, want
hoewel dit de laatste avond was, was
het bij aanvang nog niet te zeggen wie
de respectievelijke kampioenen zouden
worden
Enkele vaste deelnemers waren deze
avond wegens een familiefeest niet
aanwezig. Omdat ook zij kanshebbers
waren, werd de spanning extra ver
hoogd
De uitslagen van de slotavond zijn;
Schutjassen: 1 A v d. Braak 97
pnt 2-3 P Hilhorst en W. de Ridder
93 pnt 4. Jos Vrijhoef 87 pnt 5.
René v. d. Berg 80 pnt., 6. C. v.
Daatselaar 79 pnt 7. Ant. Zwart 77
pnt.. 8 mevr. Voorburg 75 pnt., 9
J Vrijhoef 69 pnt 10 en 11 W. Odijk
en H. v. Middelaar 67 pnt.
Klaverjassen: 1. P. de Bruyn 5518
pnt., 2 H de Ridder 5335 pnt., 3. hr
Venrooy 5151 pnt., 4 H. Hols 5032
pnt 5. mevr v. d. Hengel-De Ridder
4982 pnt., 6. mevr. Bezemer 4821 pnt.,
7 W v. Gils 4757 pnt., 8. D. Tijmense
4750 pnt.
Aan het eind van de avond werden
tevens de prijzen uitgereikt, voor de
vaste deelnemers van dit seizoen. Elke
kaarter die 5 of meer keer aan een
kaartavond had meegedaan, kwam hier
voor in aanmerkingBij de schutjassers
waren dit 30 en bij de klaverjassers
23 personen. De voorzitter bedankte
de wedstrijdleiders Jac Bey en Simon
de Ridder voor hun medewerking. Zij
kregen een herinnering aangeboden
Bij de schutjassers werd kampioen
Wim de Ridder met 483 pnt., 2e. C.
v. Daatselaar 479 pnt 3e. Jos Vrij
hoef 442 pnt., 4e. S. Schimmel Sr.
432 pnt., 5e. P. Hilhorst 429 pnt.,
6e. G. Smal 415 pnt., 7e. mevr. Vrij
hoef- v. Daatselaar 409 pnt., 8e. mevr.
Schimmel 404 pnt., 9e H. Smal 396
pnt., 10e. J. Hak 389 pnt. Het hoogste
aantal keren dat onderdoor gespeeld
werd behaalde Jos Vrijhoef met 18
keer.
Bij de klaverjassers werd kampioen
mevr v. d. Hengel-De Ridder, 2e N
de Vries, 3e. Henk de Ridder, 4e
W v Gils, 5e P. de Bruyn, 6e. mevr
De Bruyn-Koller.
Dinsdag 5 april wordt een extra
Paaskaarttoernooi gehouden, eveneens
in de Til. Ook hier kan men schut-
en klaverjassen. Iedereen is welkom.
De avond begint om 20.00 uur.
GEMEENSCHAP ONDER DE LEDEN
Fellowship is niet maar zo een leuke
naam. Eén van de wezenskenmerken is,
dat er zo veel gemeenschapszin is onder
de leden. Ze leggen de nadruk op per
soonlijke kontakten. Er is veel
menselijk kontakt, liefde en
vriendschap tussen de leden van the Fel
lowship. Alle mensen, die regelmatig op
Huize De Boom komen, zitten ook in
een kleine groep. Overwegend zijn het
Amerikanen, maar er is ook een Iers
meisje bij van het USO, en er is een
aantal Engelse verpleegsters bij uit
Utrecht. In de kleine groepjes wordt
veel Bijbelstudie verricht, en er wordt
gepraat over dingen op persoonlijke ba
sis. Eén maal in de maand is er op zater
dag een werkdag: dan komen alle leden
naar De Boom om mee te helpen het
huis op te knappen.
,,In onze diensten is het verre van een
one man show", stelt Hans. „We
hebben heel vaak in onze diensten, dat
er mensen zijn, die een getuigenis willen
geven, of die hun nood willen delen.
Ieder kan op bepaalde tijdstippen een
gebed of een lied inzetten. De gemeente
moet een lichaam zijn, waarm ieder lid
onmisbaar is. Ik leid de dienst, en ik
preek, maar binnen wijde kaders is er
veel inbreng van de anderen. Ieder
heeft zijn taak. Professor Hoevendijk
noemt dominees: de souffleurs."
„Hoe is dat om met z'n negentienen
samen te wonen in één huis???
DE LIEFDE IS DE MEESTE
Cheryl geeft het antwoord. „We zijn
met één grote familie. Voordat iemand
getuige van de Heer kan zijn moet er
nog wel heel wat met hem gebeuren. De
één is humeurig en snauwt iedereen af,
de ander is slordig, de volgende komt
altijd overal te laat, een vierde wast zich
nauwelijks en verspreidt een onaange
name geur. Zulke dingen pakken we
aan. Dat zien we als een opdracht. In
normale kerken wordt zo iets nooit aan
gepakt; daar worden bepaalde mensen
aan hun lot overgelaten. Datgene, wat
geen liefde in de mens is, moet er uit; dat
kan veranderd worden."
„Wij zochten onze eenheid in de for
mulering van de waarheid," zegt Hans.
„Maar Jezus zegt, dat het belangrijkste
de liefde is. De liefde van de Christenen
onderling bewijst, dat Jezus gezonden
is."
„Hoe funktioneert uw gemeenschap
van negentien mensen? Hoe ziin de
taken verdeeld, en hoe regelt u het fi-
nanciëel?"
Hans: „Wij hebben allemaal een ge
wone baan. De meesten werken op de
basis. Ikzelf heb ook een baan: ik
vertaal boeken Kan dat doen op ieder
willekeurig moment, en verdien er mijn
eigen salaris mee. Paulus vond het ook
geen bezwaar om een deel van zijn tijd
te geven aan zijn eigen onderhoud. Met
elkaar betalen we de huur.
De warme maaltijd om half zes 's
avonds gebruiken we gemeenschappe
lijk. Van tijd tot tijd hebben we wel es
een avond, dat we gezamenlijk optrek
ken. De gezinnen hebben de singles, de
vrijgezellen, geadopteerd. We wonen
direct bij elkaar en helpen elkaar met
allerlei zaken. Het is werkbesparend,
vooral voor de vrouwen; die leggen al
lerlei kontakten. Er is één meisje au
pair. Die is verantwoordelijk voor het
koken en het schoonhouden van het
huis. Ze doet dat samen met één van de
drie vrouwen hier."
„Het rollen patroon is in uw gemeen
schap nog niet doorbroken. Uw mannen
werken buitenshuis. Uw vrouwen
zorgen voor de huishouding en de kin
deren. Ik neem aan, dat ook in uw diens
ten als in vele kerken de vtouw geen
bizondere inbreng heeft."
Hans: „De vrouwen hebben geen
baan buitenshuis. Die behoefte heeft
zich nog niet bij ons voorgedaan.
Wél zijn vrouwen van onze
Fellowship bezig kursussen te geven
voor vrouwen van Amerikanen, die het
Engels niet als moedertaal hebben. Er
zijn hier zo'n zestig van dergelijke
vrouwen.
Het samen wonen is inspirerend voor
ons allemaal. Als je samen woont, komt
er van allerlei naar buiten, watje anders
zou kunnen verbergen. Daardoor wordt
het kontakt dieper. Ergerlijke eigen
schappen komen ook naar boven.
Daar maken we Bijbelstudies over: als
iets je in een ander irriteert, kan dat
bovendien je eigen probleem zijn! Ga
regelrecht naar de persoon in kwestie
toe, praat erover, en doe er iets aan. We
kennen geen voortslepende problemen,
omdat we er snel iets aan doen, en er
meteen aan werken.
We hebben bepaalde algemene
regels, en als er regelmaat is, komen er
geen grieven, als we stellen, dat geen
van de kinderen bij het water mag
komen kan geen één ouderpaar zijn
kinderen toestemming geven om wèl bij
het water te komen.
MILITAIR TEHUIS
We zijn christenen in een groot huis.
Toch zijn we klein behuisd: elk gezin
met twee kinderen beschikt slechts over
drie kamers. Ik wil uitdrukkelijk stellen,
dat we geen opvangst- of afkickcentrum
zijn. Wat we wèl zijn is een soort militair
tehuis voor Amerikanen. De militairen
komen biljarten, en vinden een stuk ge
zelligheid. Op zondagmiddag doen ze
hier spelletjes. Gisteren hebben de sing
les een grote barbecue gehouden Na de
zondagochtenddienst is er een grote pan
soep met sandwiches en iedereen kan
zien. Het was geknipt voor ons doel, en
het huurbedrag was precies wat wij m
ons hoofd hadden.
Toen de bejaarden zich terugtrokken,
was de zaak snel beklonken, en in no
vember 1976 konden we Huize De
Boom betrekken."
„Behoort the Good News Fellowship
tot een kerkelijke organisatie?"
„Nee", zegt Hans „The Fellowship is
niet in een organisatorisch kerkelijk
verband opgenomen, wel is het een ver
schijnsel, dat in Amerika veel
voorkomt. In Melodyland, tegenover
Walt Disneyland, in California, heeft
een fellowship een bioskoop gekocht en
verbouwd en houdt daar bij
eenkomsten, die door duizenden Ame
rikanen worden bezocht. Die mens^ó
zijn en blijven lid van hun eigen ker$ en
een ander deel is gekomen tot 'gèloven
door de bijeenkomsten van de Fellow
ship.
Soesterberg is eep kleine basis, en er
zijn geen eigen kerken op de basis. Er is
alleen een cbapel, met een officier, die
aan de chapel verbonden is.
MüC IS DE KERKMUREN ZAT
Het ligt voor de hand, dat de mensen
van de basis buiten die chapel bijeen
willen komen, van welke kerk ze zelf
ook lid zijn. De tendens, die men in
Amerika waarneemt is- de kerkmuren,
d^f is zulke flauwekul, daar wil ik me
niet meer aan storen. Iedereen herkent
de ander in de Heer. die gezamenlijk
wordt beleefd. De Fellowship is uit
drukkelijk dus geen kerkje erbij. We
voelen ons totaal geen concurrent of
wat dan ook van de bestaande kerken.
Maar men is het zat in Amerika om ge
scheiden kerk te zijn.
Wij zijn charismatisch te noemen, in
zoverre dat wij geloven, dat de dingen,
die ons in Handelingen beloofd zijn, ook
voor nü gelden. Niet alleen via de preek
spreekt God tot ons, maar ook via vi
sioenen, die altijd zijn voorgekomen.
We bidden voor de zieken. Natuurlijk
vinden we het goed, als ze naar de
dokter gaan. Maar er zijn duidelijke ge
nezingen geweest door ons gebed tot
stand gekomen."
Hiér springt Cheryl in: „Een jongen
had maandenlang hoofdpijn. Hij werd
doorgestuurd naar Utrecht, en daarna
naar Duitsland, waar men aan beide
zijden van de hersenen een tumor con
stateerde. Wij zijn voor hem gaan bid
den. Toen hij tenslotte in Philadelphia
kwam was zijn pijn weg. De artsen kon
den niets meer constateren, en hij is nu
zo gezond als een vis!
Een babytje kreeg meningitis, en
werd naar het ziekenhuis in Utrecht ge
bracht. Daar zeiden de artsen; als ze
hier doorheen komt zal ze voor haar
hele leven mentally, hoe zeg je dat;
geestelijk gehandicapt zijn. Wij hebben
voor haar gebeden en ze is nu weer
volkomen gezond."
„Wij gaan er vanuit", zegt Hans, „dat
Jezus, als hij iets beloofd heeft, zich aan
Zijn belofte houdt. We weten, dat dat
eeuwenlang niet meer zo gesteld is.
Maar wij vragen er nu weer om, en we
krijgen het óók!"
YOUTH FOR CHRIST
Hans Comelder is Hervormd theo
loog, en hij heeft in Utrecht gestudeerd.
In 1966 begon hij met zijn werk voor
Youth for Christ. Dat was toen nog maar
in een beginstadium. Ze zijn gaan
werken met muziekteams, en Cheryls
muziekteam was één van die teams
waarmee ze de scholen af gingen.
Cheryl trad zo'n 240 maal op. En zo
kwam het, dat Hans Cheryl ontmoette.
Zij trouwden, en Cheryl woont nu acht
jaar in Nederland, is trouwens van
Friese afkomst, en spreekt
voortreffelijk aksentloos Nederlands.
„Er zijn nogal wat mensen, die op de
basis werken, tot het geloof gekomen
hier", vertelt Cheryl. „Afgelopen week
is er een Joodse jongen tot geloof geko
men. Hij heeft het gezien bij een andere
jongen, die bekeerd was. Hij werd ja
loers, en ging aan die bekeerde jongen
vragen hoe hij Jezus in Zijn hart kon
toelaten. Gisteren zijn hier negentien
mensen gedoopt: zij zijn allemaal in het
laatste half jaar tot geloof gekomen. Er
was ook een boeddhistische vrouw uit
Vietnam bij. Een Vietnamese zendeling,
Johan Compagnen, heeft haar gedoopt.
Zij heeft in het Vietnamees verteld hoe
ze tot bekering was gekomen, en Johan
heeft dat voor ons vertaald."
Door Youth for Christ heeft het echt
paar Cornelder veel kontakten met Ne
derlanders gekregen. Ze hebben ver
schillende plannen om ook voor Neder
landers iets te doen. Ze hebben kontakt
met Nederlandse Christelijke zakenlie
den, die op Huize De Boom lunches,
ontbijten kunnen houden. Vorige week
hadden ze een Amerikaanse evangelist,
die voor de Nederlanders predikte.
bhjven eten. We zijn niet programma
georiënteerd, maar mensgeonénteerd.
We proberen iedereen te stimuleren om
zijn gaven bot te vieren. Rondom het
weekend funkboneren we als huisgezin
voor mensen, die zich anders stierlijk
vervelen in de barakken.
De liefde voor elkaar ervaren we als
een geschenk van de Heer, en daar vra-
van De Boom achter hen staan en hun
steunen: al het oude personeel van De
Boom is er nog, en er is een grote kame
raadschap ontstaan. „Na zoveel jaren
echte adel is het niet makkelijk om al die
gekke „Amerikanen te aksepteren",
lacht Cheryl.
„Als het huis hier klaar is,
willen we al die mensen uitnodigen op
een feestje. Ze zijn geweldig voor ons!
gen we om. Het is ook regelmatig zo, dat
mensen onze diensten bezoeken, en
zeggen dat ze verbaasd zijn over de
warmte en de hartelijkheid die hier
heersen, en dat zij zich hier thuis
voelen1 Die warmte en die hartelijkheid
zijn voor iedereen beschikbaar. Die
moet je bereid zijn om te geven."
De Fellowship heeft een bizondere
relatie met de stichting De Boom. Haar
leden hebben het gevoel, dat de mensen
Enfin, voor de wandelende Leusde-
naren moge het volgende gelden. Gluur
niet door de ramen, maar bel aan, en
vraag of u een kijkje in De Boom mag
nemen Vraag naar het wel en wee van
de Fellowship, die u graag alles zal ver
tellen. En op zondagochtend hebben ze
hun kerkdienst, die om 11.15 uur
begint. Ook daar bent u van harte wel
kom. Vóór die tijd is er zondagsschool
voor alle leeftijdsgroepen.
Anco Mali
LEUSDEN - „Wat zijn dat voor men
sen, die in Huize De Boom zijn getrok-
fe. ken? Wat voeren ze uit, en wat is er 's
zondags aan de hand, als er zo veel
auto's bij het huis staan geparkeerd?"
Deze en andere vragen stellen de
Leusdenaars zich vooral 's zondags, als
ja ze met het gezin door het landgoed De
o.| Boom dwalen. Sommige Leusdenaars
gaan daarbij zelfs zo ver, dat ze het
bordje „Verboden toegang, óók voor
I houders van wandelkaarten negeren, en
dat ze door de ramen van Huize De
Boom naar binnen gluren om een glimp
op te vangen van wat zich daarbinnen
afspeelt!
De administrateur van de stichting De
jti} Boom, de heer G. Wanner, besloot voor
beide partijen, de begluurde bewoners
èn de glurende Leusdenaars, daar iets
aan te doen. Zo kwam het, dat wij op
irJ een ochtend in Huize De Boom werden
(J ontvangen door het echtpaar Cheryl en
Hans Cornelder. In een volkomen ver
anderd huis, waar het oude, donkere
behang heeft plaats gemaakt voor glan
zend gelakte schrootjes, waar de oude
schilderijen en het antiek zijn
2^1 verdwenen en hebben plaats gemaakt
voor posters en moderne meubelen. En
Iwaar de gemeenschap van bejaarde dia-
r[$ conessen heeft plaats gemaakt voor een
leefgemeenschap van negentien jonge
rat mensen, te weten drie gezinnen met elk
3.. twee kleine kinderen, en zeven vrijge-
zeilen. „Shaloom House" staat er boven
X de ingang.
Het is the Good News Christian Fel
lowship, die zich in Huize De Boom
pi heeft gesetteld. Een interkerkelijke
ns I kerk van hoofdzakelijk mensen van de
Amerikaanse basis op Soesterberg.
c J Daartoe behoren mensen van alle kerk-
genootschappen in Amerika, Methodis-
ten, Baptisten, Presbyterianen, Katho-
IJ lieken enzovoorts. Deze mensen
nc hadden een plaats van samenkomst in
Den Dolder, en de voorganger en zijn
gezin woonden daar op de bovenver
dieping bij in. Die ruimte werd te klein.
VISIOEN
Vorig jaar februari waren zes leden
van the Good News Christian
Fellowship in Den Dolder bijeen. Ze
hadden wat met elkaar besproken, en
gingen met elkaar bidden. Cheryl Cor-
I nelder kreeg een visioen. Zij zag een wit
huis met donkere luiken, een oprijlaan
J met veel bomen en weilanden erom
heen. De Heer sprak tot haar: „Ik ga
jullie dit huis geven, het wordt voor
mijn shaloom."
De vreugde was groot, want de Fel-
lowship zat dringend om ruimte verle
gen. Een van de zes zei: „Oh, ik weet
wel waar dat huis staat." Ze gingen er
heen, maar er klopte niets van. Ze pro-
beerden het huis volgens de be
schrijvingen van Cheryl op tekening te
en brengen, ze gingen naar makelaars,
maar het duurde nog een half jaar vóór
een groepje in juli, augustus vorig jtfar
bij Huize De Boom terecht kwam.
's Avonds brandde daar maar in één
e Vi hoek licht, en het huis zou te huur zijn
geweest, berichtten ze aan de andere
leden van de Fellowship.
Bij informatie bleek de stichting De
Boom in onderhandeling te zijn met be-
mjaarden, „We zijn er toen met ons
zessen op afgegaan", vertelt Hans Cor
nelder. „En we zagen, dat dit het huis
was, dat Cheryl in haar visioen had ge
STATIONSWEG 394
SCHERPENZEEL TEL 03497-2105
