UKE*ilver Streak", avontuurlijke rampen-
jmediemet Gene Wilder
hint Eastwood in de
e „Dirty Harry"-film
Theatre wordt nu verbouwd
DER KRANT - FILM
DONDERDAG 21 APRIL 1977
19
aecialijjj,
weg 76
°2 kek*FOO
EaCinert
voor*
gefo
ïrgang
ifoort - Deze week wordt begonnen met de verbouwing van het
•atre in verschillende kleinere bioscopen. Dat heeft natuurlijk ge-
or de programmering van nieuwe films en dat is meteen al te
jinema 1 is nu meteen het grootste theater en dat is ook de reden,
ëuwste „rampenfilm" „Silver Streak" (De Silver Streak Expresse)
t0ltelr seur Arthur Hiller daar deze week van start gaat, inplaats van in het
leatre, waar deze rampenfilm-komedie in eerste instantie thuis zou
i het Grand Theatre vervolgt Clint Eastwoord in een derde „Dirty
m" zijn gevechten tegen de onderwereld van San Francisco in de
■maakte thriller „The Enforcer". Dit theater zal overigens buiten de
iden 's middags wegens verbouwing gesloten zijn. Nieuw is ook de
in Studio G van start gaat. Het is de film „Die Zauberflöte" van de
i regisseur Ingmar Bergman. Een film, die fotografisch gezien,
nd is gemaakt, maar eigenlijk alleen voor de echte mu-
ebbers (met name de opera-enthousiastelingen) de moeite van het
(en het beluisteren) waard is. Tenslotte bieden de beide Duo
een nieuw programma, met sex in „IJsk(l)ontjes voor een hete
en aktie in „Monsters van het verloren continent". Al met al is er
ilmliefhebber voldoende nieuw materiaal te zien en daar gaat het
nietwaar?
inden
jaragf;
kantw
5
|r streak -
tuurlijke
Een-komedie
lassandra Crossing" is het op-
beurt aan een rampenfilm,
fen trein een hoofdrol speelt. Nu
I het begrip „rampenfilm" bij
mtuurlijke komedie van regis-
Ihur Hiller wat met een korreltje
fel doden zit er nietTn, ook al zijn
Inige ongelukken en moorden te
I. „Silver Streak", een titel die
jeerd op de naam van de trein,
jfde talrijke verwikkelingen zich
p, is een u tstekend stuk am-
Kit geworden, waarin naast
Sten van spanning, toch de komi-
V de overhand heeft. Een lach
en een glimlach, die bij voortduring
wordt gedragen door één van de beste
komieken van dit moment uit de school
van Mel Brooks, Gene Wilder, als de
uitgever George Caldwell. De reis gaat
van Los Angelos naar Chicago en dat is
een heel eind, zodat er onderweg heel
wat kan gebeuren, alvorens regisseur
Hiller (o.m. de maker van „Love Story")
een grandioos slot aan deze soms ab
surd lijkende komedie-ramp breit.
Naast Gene Wilder speelt Jill
Clayburg een hoofdrol. Zij was eerder te
zienxin „Gable and Lombard", waarin
7i ce=de tót- van Carole-Lombard speelde,
maar in Silver Streak" komt ze aan
merkelijk beter op dreef, vooral ook
omdat ze in deze rol niemand behoefde
te imiteren Verder zien we een uitste
kende rol van Richard Pryor als de
kruimeldief Grover Muldoon en de En
gelsman Patrick McGoohan, die ooit
eens (ook) op het Nederlandse Tv-
scherm triomfen vierde in de fu-
bt/fers
f
!e week las ik een advertentie van
«een pagina groot in een landelijk
over kabouters. Ik interesseer
pr dal soort zaken, dus u begrijpt,
Imp nieuwsgierigheid groot was. In
Wjlnstantie denk je aan Rien Poort-
Idie erg veel verstand heeft van
Ters en daarover dan ook een
ngebreid en fascinerend boek-
jeeft geschreven en getekend.
k/an leest, dat het over midden-
jrs gaat en zo, dan denk je in
p instantie aan die andere ka-
j die ons dagelijks zoveel
fes doet toekomen, maar beide
^stellingen berusten op een
vnstig misverstand. De firma
JIdepup heeft het heleméal niet
wen Poortvliet, laat staan dat hij
Ijsar eén moment heeft gedacht
pc/ere kabouters in ons kleine
landje vol reuzen. Nee hoor, me-
jj'PPeldepup heeft het over elek-
re kaboutertjes. Computertjes
ygd Helaas zonder rode punt-
Sf5, wanl die zijn niet meer in de
comPuter-kabouterties willen
namens meneer Huppeldepup
al uw werk overnemen. Uw
mjblJding, uw voorraad- en be-
idmmistraVe, uw lonen en uw de-
Wnbewaking Erg aardig van
m£ öepuP- nietwaar? En daar blijft
Kr 'l\ U kunt niet alleen uw boek-
IEindig Personeel naar huis sturen
L .w?e bijdrage aan de werkloos-
n n!rIeuZen- nee uw kaboutertjes
M Huppeldepup doen zo
un best, dat zij u ook nog een
l? het bedrijfsresultaat
krijgt geld toe. Zo zijn die
vert/es.
jouters, zo weet jk ujt de
si °'e m'jn moeder me altijd op
l ^n^ravonden bij de kachel ver-
jwerken voornamelijk s nachts
Wfinw rustl9ste. nietwaar. Ze
an niet gestoord door al die
JL -I!16™60- die reuzen, die
F es beter te weten. De firma
Huppeldepup heeft vroeger ook bij de
warme kachel naar de sprookjes ge
luisterd, want haar kaboutertjes doen
het werk ook in de nachtelijke uren:
Terwijl u op één oor ligt, dien de ka
bouters uw administratie". En verder
op ,,Wii garanderen u niet, dat onze
kabouters u slapende rijk maken, maar
het moet al erg vreemd lopen als ze u
geen handenvol geld besparen"En
dan zou ik eigenlijk vertederd moeten
denken aan al die nijvere mannetjes
van meneer Huppeldepup, die zo zoet
en ijverig onze rotkarweitjes aan het
opknappen zijn, terwijl wij op één oor
liggen, schaapjes tellend na een dag
vol zalig nietsdoen, nadat wij onze dag
hebben besloten met een troostend
drankje, betaald van het geld van de
werkloosheidsuitkering.
En terwijl je daar zo ligt te mijmeren
met al die schaapjes, die je voormalige
werkgever al op het droge heeft, zie je
in gedachten die elektronische
kobolds al driftig bezig. Niet meer met
jouw loon, want dat wordt niet meer
betaald door je firma, die bij Huppel
depup de administratie laat doen.
Maar met jouw werk, want de boek
houding is overgenomen o'oor de ka
boutertjes van die aardige meneer.
Kleine, miezerige gedrochtjes, die zich
gulzig tegoed doen aan onze niet meer
zo ruim voorhanden zijnde energie en
de ene aanmaning na de andere uit
hun vinnige bekjes spuwen. Kleine,
geëlektrificeerde beunhaasjes, die
zwart geld verdienen zonder dat vader
tje Rijk er aan kan knabbelen. Volge
propt met persoonlijke gegevens, die
niet thuishoren in het zielloze breintje
van deze computer-kabouter. Gevoel
loze, onmenselijke mannetjes. Die jouw
werk doen. Nog niet eens
goedgemutst of vriendelijk. Zonder één
goed woord voor de simpele mens, die
graag wil weten, waarom hij zo wordt
opgescheept met tientallen aanmanin
gen over een rekening, die al maanden
geleden per kas is betaald. Want met
dat soort zaken bemoeien deze kabou
tertjes zich niet. En meneer Huppelde
pup lacht in z'n reuzevuist.
Ik geloof niet meer in sprookjes
Sprookjes bestaan niet. Ik weet
intussen wel beter. De kaboutertjes
bestaan. Meneer Huppeldepup heeft
ze. Blijven wel over: de sprookjes van
meneer Huppeldepup Want kabouters
hebben tot nu toe altijd gratis het werk
voor ons, mensen, gedaan. Zijn het dan
toch kobolds, daar op de Veluwe?
turistische serie „De gevangene". En
dan hebben we het nog niet eens over
Soatman Crothers als een onnozele
treinbeambte. Ned Beatty en Alan Gar
field, die eveneens voor een behoorlijke
inbreng zorgen ten aanzien van deze
bijzonder amusante film.
Het verhaal lijkt simpeler dan het is.
Gene Wilder, die niet van vliegen houdt,
neemt de trein om een paar dagen in
alle rust en verveling door te kunnen
brengen, maar dat loopt allemaal niet
zo gladjes als werd verwacht Als hij in
kontakt komt met de secretaresse van
een professor die een boek over Remb
randt heeft geschreven, Hilly Burns (Jill
Clayburg) denkt hij dat zijn reis toch
aangenamer gaat worden dan hij bij het
instappen had vermoed, maar ook dat
is maar betrekkelijk als blijkt, dat er een
moord wordt gepleegd. Vanaf dat mo
ment heeft Gene Wilder geen rust
meer. De ontwikkelingen volgen elkaar
snel op en Wilder zit midden in een
groots. ingewikkeld, spannend
avontuur voordat hij de kans krijgt uit te
stappen. Wel wordt hij regelmatig de
trein uitgegooid, maar dat is tegen wil
en dank en dat laat-ie niet op zich zitten.
Op kostelijke wijze slaagt regisseur Hil
ler er telkens weer in om Wilder op wat
voor manier dan ook weer in de trein te
krijgen om zijn begonnen avontuur af te
maken. En dat gaat natuurlijk lang niet
zo professioneel als we van ervaren
FBI-agenten kunnen verwachten en
ook niet zo keihard als van doortrapte
misdadigers. Maar wel leuk, on
beholpen en vooral verrassend.
Waarbij de eerder genoemde agenten
en misdadigers soms met open mond
toekijken of het loodje leggen door om
standigheden, waar Wilder vaak part
noch deel aan heeft.
„De Silver Streak Expresse", naar
een scenario van Colin Higgins, is al
met al een amusante rampen
komedie geworden in een vorm, die
we honderdmaal liever zien, dan bij
voorbeeld in „The Big Bus", dat
ooka als zodanig is bedoeld, maar
juist in de komische en avontuurlijke
elementen tekortschiet en daardoor
de mist in gaat. „Silver Streak" daar
entegen is vakkundig gemaakt, met
een goed scenario en wat ook erg
belangrijk is, met verschillende
hoofdrolvertolkers, die weten waar
ze mee bezig zijn en het talent
hebben om dat uit te buiten. Daarom:
warm aanbevolen. (Eerste week, Ci
nema 1, 14 jaar).
THE ENFORCER - DIRTY
HARRY NR.-3
Clint Eastwood als Dirty Harry
in „The Enforcer".
Clint Eastwood is naast acteur in tal
van westerns, regisseur van ver
schillende genres speelfilms, ook de
man, die „Dirty Harry" gestalte gaf, de
politie-inspekteur Harry Callahan van
de politie va n San Francisco. Re
gisseur Lewis Fargo (de voormalige
regie-assistent van Clint Eastwood)
heeft met ..The Enforcer" een goedge
maakte thriller gemaakt. Oppervlakkig
gezien zou je zeggen, dat je dit wsoort
politie-thrillers meer dan eens op het
TV-scherm kunt zien. Dat is misschien
wel deels zo, maar wat Eastwood en
Fargo er van maken is toch een tikkeltje
meer dan het doorsnee-TV-werk. Dat is
niet in de laatste plaats te danken aan
de toch wel uitstekende dialogen en de
nogal cynische aanpak van Clint
Eastwood als politie-inspekteur Harry
Callahan, die alle vieze kanweitjes op
knapt, maar dat doet zonder te wachten
tot de bureaukratie (die ook in de poli-
tiewereld ruimschoots aanwezig is) zo
ver is. dat er in aktie kan worden geko
men.
Het verhaal draait deze keer om de
ontvoering van de burgemeester van
San Francisco, wat weer aardig
aansluit bij het feit, dat Dirty Harry wei
gert een onderscheiding in ontvangst te
nemen voor „goed werk" wat is
gedaan, terwijl het werk in feite hele
maal nog niet is gedaan en de politietop
doet alsof er niets aan de hand is. Als de
politie(top) werkelijk alles in de soep
heeft gedraaid, begint Eastwoord een
eenmansaktie en dat resulteert uit
eindelijk in een gewelddadige
slotscène, waarin Dirty Harry,
bijgestaan door een jonge, onervaren
agente, de ontvoerde burgemeester
van San Francisco uit handen van de
terroristen haalt, terwijl de autoriteiten
nog zitten te dubben over de te betalen
losprijs Het doek valt, wanneer een he
licopter over het slagveld vliegt met de
mededeling, dat men akkoord gaat met
de losprijs. Er zijn dan geen terroristen
meer over om dit losprijs in ontvangst te
nemen Een cynisch einde van een
ietwat cynische politie-thriller,
vakkundig gemaakt door regisseur
Fargo en hoofdrolspeler Clint
Eastwood. Maar wat wil je, ze kennen
mekaar te goed. Het kon niet mis
sen (Grand Theatre - eerste week
18 jaar).
DIE ZAUBERFLÖTE
De Zweedse regisseur Ingmar
Bergman is niet alleen een filmmaker
van wereldfaam, hij is in zijn land ook
bekend als toneeldirekteur, toneel
regisseur, regisseur van TV-films en
regisseur van opera's. Om dit laatste
aspekt van Bergman's kunnen gaat
het bij de film „Die Zauberflöte", een
bekende opera van Mozart. Bergman
heeft deze opera-registratie oor
spronkelijk voor TV gemaakt, maat
zoals vaker met Bergman het geval
is, het werd eveneens een film voor
de bioscoopzaal. Maar wel een film
voor kenners. Want lang niet
iedereen kan genieten van een
opera, zelfs al is die vakkundig ge
maakt en verfilmd door een man als
Ingmar Bergman.
Waarmee ik maar wil zeggen, dat
mijn oordeel in deze in geen geval
maatgevend kan zijn. Ik heb geen ver
stand van opera's, het is niet mijn
„pakkie-an", om het zo maar eens te
zeggen en dat betekent, dat ik eigenlijk
alleen maar de verfilmde opera als ver
filming heb kunnen beoordelen en dan
nog betrekkelijk, want ik kan niet
bepalen of bepaalde filmbeelden ef-
fektief zijn gebruikt bij de muziek, die
Mozart eens schreef- -
Daarom laat ik graag het woord
aan Peter G. Davis van de New York
Times, die na de Nederlandse pre
mière in de Volkskrant het volgende
over Bergman's „Zauberflöte"-
versie schreeft:
„Aan deze produktie van „Die Zaube
rflöte" - een virtuoos staaltje van wer
kelijkheid en fantasie - heeft Bergman
een heel jaar gewerkt. De geluidsband
werd weliswaar van tevoren opgeno
men. maar dat de zéngers hun eigen
rollen naspelen en dat geen professio
nele acteurs worden gebruikt, blijft een
wijs besluit, dat een naadloze muzikale
kontinuïteit en perfekte synchronisatie
heeft gewaarborgd. Vanuit puur muzi
kaal standpunt gezien getuigt de voor
stelling eerder van een gedegen en-
semblewerk dan van een volmaakt uit
gewerkte Mozart-stijl (de hele bezetting
bestaat uit Skandinavische zangers die
niet tot de internationale top behoren -
iedereen zingt ook in het Zweeds).
Alleen een doorgewinterde en op
glamour ingestelde operagek zal mis
schien iets te klagen hebben. Maar der
gelijk superieur teamwork had
Bergman nooit voor elkaar gekregen
als hij zijn visie had opgeofferd aan een
handjevol supersterren. Het is uiteinde
lijk Bergman's kijk op deze opera die
domineert en die 't hartverwarmende en
levensechte karakter van deze film be
paalt. In tegenstelling tot wat je tegen
woordig zo vaak in het operatheater
ziet, is deze enscenering duidelijk ge
maakt door iemand, die helemaal weg
is van wat Mozart heeft geschreven en
niet van wat hij had kunnen schrijven.
Wat Bergman in puur filmische zin heeft
gepresteerd is één en al betovering. Als
„interpretatie" van een meesterwerk
raakt het de kern van Mozarts geest
getrouwer dan menige thea-
terproduktie Als voorbeeld van hoe je
een opera op film of televisie'kunt bren
gen, heeft Bergman een norm gesteld.
Maar weinig mensen hebben ervan ge
droomd, dat die nog haalbaar was."
aldus een kenner.
En daarom zwijg ik verder stil Maar
nogmaals: het is opera. (Studio G. -
eerste week, alle leeftijden)
MONSTERS IN DUO 2
In de nu ook comfortabele aktie-
zetels van Duo 2 kan men deze week
kijken naar een Japanse monsterpro-
duktie „Monsters van het verloren con
tinent", waarin Mechagodzilla opnieuw
opduikt, de schepping van de Japanse
regisseur Ishira Honda. Het is het ver
haal van een supermonster, een
Gene Wilder, die in de film „Silver Streak" nogal eens uit de rijdende
sneltrein wordt gegooid, doet hier weer verwoede pogingen om aan boord te
komen, geholpen door Jill Clayburg en de negerkomiek Richard Pryor.
Ernst Hofbauer heeft gezien, kan die
huiver en de twijfel over de oprechtheid
van de bedoelingen terecht noemen
Een sexfilm blijft toch gewoon een sex-
film, ook al laat je een dokter aan het
woord om alles te „verklaren" (18 jaar).
In Duo 2, het Amersfoortse aktiethea-
ter kan men kijken in de nachtvoorstel-
lingen naar een avonturenfilm „Africa
Express", met zowaar de nu veertigja
rige Ursula Andress even mooi als altijd
in één van de hoofdrollen. Maar ons
aller Ursula is lang niet altijd een ga
rantie voor een goede film en dat
Het barst zo te zien van de monsters in „Monsters van het verloren con
tinent" van de Japanse regisseur Ishira Honda, die Mechagodzilla en
Godzilla opnieuw met elkaar de strijd om de aarde laat uitvechten. In Duo 2.
Scène uit: „The Enforcer".
enorme robot, die door bewoners van
de derde planeet werd gebruikt in een
poging de aarde te overmeesteren, wat
natuurlijk mislukte om het maken van
vervolgfilms niet onmogelijk te maken.
Honda laat Mechagodzilla opnieuw op
draven in „Monsters van het verloren
continent". En dat niet alleen. Ook
Godzilla, eveneens een monster van
oorsprong, maar tevens de verdediger
van de aarde, wordt door regisseur
Honda gebruikt in deze aktiefilm voor
liefhebbers van monsterachtige zaken.
Waarbij kan worden aangetekend, dat
de trucages in deze produktie niet on
redelijk zijn en dat is meegenomen,
want we hebben wel eens slechter werk
gezien in dit genre en soms heb je dan
geen enkele lust meer om je opnieuw
aan dit soort films te wagen. (Eerste
week. Duo 2, 14 jaar).
IJSKLONTJES
Op het sexfront biedt Duo 1 deze
week een Franse produktie van regis
seur John Thomas, niet te verwarren
met Pascal Thomas. Het is de film
„IJsk(l)ontjes voor een hete bliksem
(Les jeunes fïlles perverses) en het is
het verhaal van jonge man, die
bijzonder potent is en bovendien geen
enkele zelfbeheersing heeft. Tja en dan
zijn er soms wel eens ijsklontjes nodig
om de zaak in evenwicht te houden.
Een niet onaardig gemaakte sexkome-
die (Duo 1. eerste week. 18 jaar).
NACHTVOORSTELLINGEN
In de nachtvoorstellingen van vrijdag
en zaterdag brengt Duo 1 de sexfilm
„Intiem Rapport" en dat betekent dat
we weer worden overgeleverd aan de
„pseudo-wetenschappelijke sexfilm"
uit de superproduktie van onze Ooster
buren „Madchen beim Frauenartz" is
de Duitse titel van de film, die door de
ouwe rot op dit gebied, Ernst Hofbauer,
werd gemaakt. Met Monika Dahlberg in
de hoofdrol en ook die is geen onbe
kende meer in dit nogal omvangrijke
Duitse sexwereldje. Het gaat hier om de
verfilmde ervaringen van een bekende
gynaecoloog uit München, die de meis
jes van de jaren '70 meemaakt, zoals ze
moeten laveren tussen de klippen van
hun meestal ouderwetse opvoeding en
de vrije sex van hun tijd. Zo staat het te
lezen in een persbericht Ik sta altijd wat
huiverig tegenover sexfilms, die worden
gepresenteerd onder de mom van we
tenschap. En wie andere films van
bewijst dit produkt van de voor mij on
bekende regisseur Michele Lupo over
duidelijk. Het verhaal draait om een ge
heim agente (Ursula Andress) die op
jacht gaat naar de oorlogsmisdadiger
Preston (Jack Palance), die ivoorsmok
kelaar is geworden in Afrika. Eigenlijk is
het beste spel in deze film voor de
tamme chimpansee Biba, ook al is dat
misschien wat onaardig gezegd tegen
over Ursula. Maar u zult de strekking
van dit verhaaltje wel hebben
begrepen: niet een al te beste film, ook
al gaat het om de aktie en die is er wel
(18 jaar).
GEPRONLONGEERD
Peter Sellers is voor de vierde week
in Cinema 2 te zien, waar de film „The
Pink Panther Strikes again" op dit mo
ment draait. Regisseur Blake Edwards
en topkomiek Peter Sellers maken er
weer een dolle boel van. Een erg amu
sante film voor jong en oud (Alle leef
tijden.)
Terence Hill en Bud Spencer slaan er
stevig op los in de aktieve komedie
„Pas op of we slaan er op",
waarin het gaat om een roodgele Buggy
en in tweede instantie om het gevecht
van deze twee ijzersterke komieken
tegen een gangster, die de vernieling
van de Buggy op zijn geweten heeft.
Lekker komisch aktiespel van het
ouderwetse Trinity-soort. Voor de
derde week in Euro-Cinema - veertien
jaar.
KINDERVOORSTELLINGEN
Zaterdag- en woensdagmiddag
kunnen jong en oud genieten van
„Benji", het verhaal van een
grappige hond, die er een aparte le
vensstijl op nahoudt. Hij leidt een
zwerversbestaan en brengt de nach
ten door in een gemeubileerd
leegstaand huis in het stadspark.
Vrienden heeft hij genoeg, maar hij
wil zelfstandig blijvenEn dat
komt goed van pas als later twee
kinderen - vrienden van Benji - wor
den gekidnaptDeze fijne film
van Joe Camp is het aanzien ten
volle waard. Voor jong en oud, ook al
is hij in eerste instantie bedoeld voor
de jeugd. (Euro Cinema - alle leef
tijden - Engels gesproken met onder
titels).
EEN DROOM LANGER DAN DE
NACHT
AMERSFOORT/FILMHUIS - De
tweede film van de Franse schilde
res/beeldhouwster Niki de Gt.
Phalle, komt rechtstreeks van het
Filmfestival International Rotterdam
naar de Appelmarkt in Amersfoort.
Het succes van haar eerste film
„Daddy" staat wellicht borg voor een
weer overweldigende belangstelling
van - vooral - vrouwelijke bezoek
sters.
„Een droom die langer duurt dan
de nacht", aldus Niki de St. Phalle, is
een verbeelde ballade, een nacht die
het leven kan zijn.
Camélia is een openhartig klein
rrjeisje dat leeft in werelden die even
wijdig aan elkaar zijn Zij leeft in haar
kinderwereld, speelt, kent verdriet en
liefde.
Op een dag wordt zij wakker in het
koninkrijk van.de Draak, de wereld is
veranderd en de droom is begonnen.
De Draak biedt haar van alles aan om
haar bij zich te houden maar zij vlucht in
de bossen teneinde in de netten van de
„Papesse" te klitten, van de Ma-
gicienne die wordt bijgestaan door de
Homme-Ombre die de drager is van de
geheimzinnige nng. Met de komst van
de „Papesse" (vrouwelijke paus) wordt
de tijd opgeheven en Camélia is dan
een jong meisje Ze moet een schat
zoeken en ontdekt achter de personen
die zij ontmoet een infantiele en helse
wereld in een reusachtige metalen ma
chine die geluid voorbrengt waarin zich
zeven deuren bevinden die Camélia
voeren naar de dood. naar de wreed
heid. oplichterij, ontucht, etc zelfs die
van oorlog Ontsteld en dolgedraaid
zoekt Camélia onverstoorbaar door
naar de schat.
Wanneer de oorlog waarvan zij de
speelpop is. afgelopen is is alles
voorbij Degenen die zij heeft gekend
zijn gestorven Overblijven de „Papes
se" evenals de „Homme-Ombre" èn de
laatste deur die naar het licht voert
IJsk(l)ontjes voor een hete bliksem". Te zien in Duo 1Het is niet bekend of
dit de ijsklontjes zijn.
