Opgravingen in het dal
der Emmelanden
Archeologische expeditie legt stad bloot
EEN STUKJE
VERLEDEN
UIT DE
TOEKOMST
Overdruk uit het tijdschrift: ..Overleveringen der Ouden", van een artikel
van prof. P. M. Cirkel Bibliotheca Europica, Gennef. 3977.
GENNEF/AMFORT - In de afgelopen honderd jaar hebben archeologen
i zich intens beziggehouden met opgravingen van nederzettingen uit de tijd
der Ouden (de periode van voor 2945. het moment dat de wereld werd
getroffen door een catastrofe) Eigelijk is tot op de dag van vandaag nog
I maar betrekkelijk weinig teruggevonden van deze bloeiende en hoogst
technische beschaving der Ouden De verwoestingen van 2945 zijn van
I dusdanige aard geweest, dat vnjwel alles, wat ons nog herinnert aan de
hoge technische en culturele beschaving van de Ouden, verschroeid is tot
I as en datgene wat is bewaard, bedolven is onder metersdikke lagen puin.
I zand en morene Hoewel het deel. dat vroeger Europa werd genoemd, het
ernstigste getroffen werd door de catastrofe, is dit gebied merkwaardig
r genoeg ook het meest toegankelijke voor de archeologen, die al enkele
bentallen jaren bezig zijn de oude geschiedenis te rekonstrueren aan de
hand van opgravingen. Die toegankelijkheid wordt deels veroorzaakt door
de woestijnstormen, die regelmatig over dit gebied razen en steeds meer
zang wegvreten, waardoor de ruines van de oude beschaving in kleine
delen tevoorschijn komen Een treffend voorbeeld hiervan is het inmiddels
bekende dal der Emmelanden. een betrekkelijk klein gebied in de
westelijke Europese woestijn, dat vroeger tot de Staat der Nederlanden
behoorde volgens de geografische en politieke indeling van de periode
vóór 2945 Dit gebied is niet alleen geschikt voor bewoning doordat het dal
wordt beschermd zowel aan de oost- als de westzijde door vrij hoge
bergen (de hoogste top. de Amersberg is 1800 meter hoog), maar ook.
omdat juist daar het dal zo diep is uitgeslepen, dat het grondwater bereik
baar is geworden voor exploitatie Er is dan ook een nieuwe nederzetting
gevestigd volgens het harmonie-model van Theodore Ricici, genaamd
Amfort, een verkorting van een vroegere centrumplaats, genaamd Amers-
'oort. Anders is het gesteld met een klein gebied van een satellietstad van
Amersfoort Deze stad lag ten zuid-oosten van het tegenwoordige Amfor
er.onde, mijn leiding is op dit moment een expeditie al meer dan een jaar
oezig mei overigens moeizame opgravingen Aangezien de opgravingen
>n het dal der Emmelanden echter tot één der belangrijkste kunnen worden
gerekeno is net nuttig en interessant om de eerste (voorlopige) resultaten
ervan op microfilm te zetten Bijgaand artikel vertelt alles over wat is
gevonden in de ruines van de oude satellietstad Leusden. of Lovsden Het
vedelt ons over het leven wonen en werken van de Ouden. Hun tradities
en gebruiken
Het is te betreuren, dat er zo weinig vergelijkingsmateriaal aanwezig is.
mmers door de catastrofe gingen de meeste hoogstaande beschavingen
'en onder Daartoe behoorde niet alleen het oude Europa, maar ook ae
belangrijkste gebieden van Amerika. Rusland en wat het zuidelijk halfrond
betreft (althans wat vóór 2945 zuidelijk werd genoemd), belangrijke delen
van Indonesië. Japan. Australië. China. Zuid-Afrika en Zuid Amerika. Uit
be schaarse boeken (overgedrukte manuscripten), films en foto's, die de
catastrofe overleefden, is met met zekerheid vast te stellen, of datgene wat
werd gevonden, authentiek materiaal is of is ontsproten aan de fantasie
d*Ouden Wellicht dat de opgravingen in het dal der Emmelanden metter
tijd het antwoord zullen geven op deze zeer belangrijke vraag Voorlopig
willen wij ons beperken tot hetgeen we hebben gevonden en ons slechts
^el mate overgeven aan speculaties, die wellicht door de werkelijkheid
jullen worden achterhaald.
Gennef, augustus 3977
P. M. Cirkel, hoogleraar in
archeologie aan de universi
teit van Gennef.
Expeditieleider
OUDE KAARTEN
Nu ruim twee jaar geleden
kwam in Gennef een kleine kara
vaan woestijnnomaden aan, die
nogal opgewonden verhalen ver
telden over een oase midden in
het Europese woestijn-gebied.
De leider van de karavaan, de be
jaarde, maar uiterst taaie
Harkoni, bijgenaamd Gouden
Voet, was in het rijke bezit van
een oude kaart, waarop de woes
tijngebieden waren bijgetekend.
Aan de hand van zijn om
schrijvingen en in vergelijking
met de oude landkaarten van
vóór de catastrofe, was het mo
gelijk de koördinaten op mis
schien enkele graden na
nauwkeurig vast te stellen.
Als hoogleraar in de archeologie
aan de universiteit van Gennef -
een faculteit, die nog maar in de
kinderschoenen staat - werd ik
vanaf het begin betrokken bij de
ontdekking van de oase. die - in
navolging van de benaming op de
oude kaarten - het dal der Emme
landen werd genoemd Een gebied
dat in zeer vroegere tijden ook be
kend heeft gestaan als „Eemland"
Volgens Harkoni had men in het Dal
der Emmelanden ruïnes gezien die
nogal indrukwekkend groots waren
vergeleken bij de tere bouwsels van
het Harmonie-model van nu.
Omdat men op doortocht was en
geen levende wezens had gezien,
kon Harkoni niet met zekerheid
zeggen, dat het gebied niet
bewoond was door mensen. Er was
in ieder geval water genoeg dankzij
natuurlijke bronnen En volop
schaduw door de vrij hoge bomen in
het gebied Kortom, een ideale
plaats om opgravingen te doen. De
moeilijkheid was echter: hoe er te
komen met al het matenaal, nodig
om er minstens enkele jaren te
kunnen werken en leven
DE REKONSTRUKTIE
Het toeval (of was het geluk?)
kwam ons te hulp, toen we
Michail Jakobson ontmoetten,
de leider van het zogenaamde
„auto-projekt". Jakobson was al
meer dan vijf jaar bezig met de
rekonstruktie van de „auto", het
meest gebruikte vervoermiddel
der Ouden. Deze auto werd door
Jakobson en zijn team gerekon-
strueerd aan de hand van zeer
oude tekeningen, die eigenlijk de
kennis van de huidige weten
schappers te boven ging
Dankzij het stugge doorzettings
vermogen van Jakobson slaagde
men er tenslotte toch in om een
werkend exemplaar te vervaardi
gen. Een auto is een vierkante bak
op vier wielen met een voortdrij-
LEES VERDER
OP PAGINA 37
Prof. dr. P. M. Cirkel,
expeditie-leider van de opgra
vingen in het Dal der Emmelan
den.
Leusden bestaat 1200 jaar
Twaalf eeuwen wonen en wer
ken op 'n stukje grond dat uit
groeide tot een uit de kluiten
gewassen dorp op weg naar
stadsallures. Zoals in dit spe
ciale nummer ter gelegenheid
van de viering van het 1200
jarig bestaan de vroegste ge
schiedenis is neergeschre
ven, zo wordt in bijgaand
artikel ons toekomstige ver
leden neergelegd.
Een onmogelijkheid? Wat wij
van vroeger weten is eigenlijk
erg miniem. Wij hebben prof.
dr. P.M. Cirkel, een bekend ar
cheoloog uit het jaar 3977 be
reid gevonden ons te vertellen
over wat hij - dankzij uitge
breide opgravingen in hei Dal
der Emmelanden heeft ont
dekt over ons leven, wonen en
werken in het jaar 1977
Voor ons, burgers van t977
(de Ouden in zijn verslag) is
dit artikel wellicht uiterst cu
rieus en aanvechtbaai iviaa
is dat niet het geval mei elk
artikel of boek over de ge
schiedenis van ons verre ver
leden? „Opgravingen in het
dal der Emmelanden" biedt
ons in ieder geval een al dan
niet reële blik op ons verleden
in de toekomst. Een toekomst
die twintig eeuwen voorbij het
heden ligt. Een toekomst,
waarin de meeste tastbare te
kenen van onze cultuur en be
schaving zijn verdwenen.
„Opgravingen in het dal der
Emmelanden" biedt ons het
heden, gerekonstrueerd als
verleden. Ter lering en ver
maak
Bert Vos.
