Opgravingen in het dalwm
der Emmelanden
Opzienbarende vondsten
in de ruïnes van Leusden
lEUSDEN 1200
LEUSDER KRANT EXTRA
37
VERVOLG VAN PAGINA 35
vingsmechanlsme. motor ge
noemd. Jakobson noemt het een
verbrandingsmotor, volgens de ver
jaring door dr Johann Metzinger
van de archaïsche toelichtingen bij
de tekeningen Er is veel alcohol
voor nodig om de motor draaiende
te houden, maar dat is geen pro
bleem, want onze chemische inge
nieurs beheersen het principe van
alcoholvervaardiging Ook een an
dere moeilijkheid werd dankzij Ja
kobson overwonnen Om de
woestijn en de hevige zandstormen
te kunnen trotseren, moest de
motor geheel tegen binnen
dringend zand worden beschermd
Met heel veel moeite slaagde het
team van Jakobson er in om vol
doende metaal te bemachtigen om
de beschermende stalen platen te
kunnen vervaardigen Wat overi
gens wel betekende, dat hij het kon-
bngent voor de komende jaren ver
bruikte, temeer omdat hij voor de
motor zelf ook louter metaal moest
gebruiken De laadbak van de zo-
juist geboren auto was groot
genoeg om vrijwel het gehele kam
pement met benodigdheden voor
de opgravingen te vervoeren plus
een groot deel van de expeditiele
den
KOLONISATIE
Terwijl Jakobson nog bezig
was met zijn auto-projekt, gingen
de eerste vracht-karavanen op
weg naar het dal der Emmelan
den. Doel ervan was om in de pe
riode tot de komst van de eigen
lijke expeditie een volledig kam
pement op te zetten met daarbij
het begin van een nederzetting
volgens het harmoniemodel. De
afstand van Gennef naar het Dal
der Emmelanden was bijna dui
zend kilometer, een tocht van
ongeveer twee weken wanneer
gebruik zou worden gemaakt van
de kamelen. Met de nieuwe auto
zou die duur van de tocht kunnen
worden gehalveerd, hoopten we.
Ooor de enorme afstand die te
overbruggen was, leek het bijna
onmogelijk om een geregeld
kontakt te onderhouden met de
verkennings- en kolonisatie
eenheden. Toch slaagde May-
burn. één van mijn assistenten,
er in, dankzij zijn uiterst sterk
ontwikkelde telepatisch vermo
gen. Via hem kwamen we al
spoedig te weten, dat alles
gunstig verliep en dat wij, zodra
de auto bruikbaar zou zijn, van
start konden gaan. De nieuwe
nederzetting Amfort was een feit.
AANKOMST IN HET DAL
Ik zal u de lange tocht door de
hete woestijn besparen. Een ie
der, die een keer met een ka
ravaan is meegetrokken van de
west- naar de oostkust of van
Zuid naar Noord via de handels
routes, weet wat de gevaren zijn
en kent de verschrikkingen van
Sol. Wij hebben de tocht vrij rede
lijk overleefd, ook al was onze
watervoorraad vrijwel uitgeput
toen wij het Dal der Emmelanden
binnenreden. Nooit zal ik die eer
ste aanblik vergeten.
Na een nogal vermoeiende en
uiterst riskante rit via de hoogvlakte
en door de nauwe ravijnen die toe
gang bieden tot het eigenlijke dal,
was de aanblik overweldigend
Gennef is één van de meest rijk ge
zegende plaatsen wat betreft water
en groen, maar het Dal der Emme
landen plaatsen overtrof al onze
gespannen verwachtingen. Het is
een paradijselijk gezicht die
statige, zeer oude bomen, de
talrijke meren en de opborrellende
bronnen, op onregelmatige afstan
den onderbroken met watervallen
en stroomversnellingen in heldere
beken en kleine rivieren En wat mij
in het bijzonder trof waren de
grootse kontouren van de ruines
Mijn hart klopte sneller bij die
aanblik en evenals mijn assistenten
konden we nauwelijks wachten om
te beginnen met de verdere opgra
vingen en de nauwkeurige onder
zoekingen van de blootgekomen
ruines. Wat wij uiteindelijk tot nu toe
hebben ontdekt is van enorme we
tenschappelijke, archeologische
waarde en kan worden gerekend tot
de grootste ontdekking sinds 2945
DE OPGRAVINGEN
Om dit verslag niet al te lang te
maken, zal ik trachten in chrono
logische volgorde over onze
Een getekende rekonstruktie van de „Tempel der Bouwkunste
naars". die naar schatting in de periode tussen 2100 en 2300 geheel
gereed kwam. De ingang.
(Archief P. M. Cirkel)
vondsten en bevindingen te ver
tellen, aangevuld met veronder
stellingen en vaststaande feiten
over ons rijke verleden, dat in het
Dal der Emmelanden een nieuwe
realiteit werd.
We begonnen onze onderzoe
kingen in de ruïnes van half-
boogvormig gebouwde, zware
steenkonstrukties. Het bleken aan
eengesmede eenheden te zijn van
tien meter lang en vijf meter breed,
opgebouwd uit drie etages Het ma
teriaal, waarmee deze eenheden
zijn gebouwd, is steen, maar wel
van een bijzonder stevige soort
Analyse toonde aan. dat het een
mengsel is van zand. kalk en ijzer
Vooral het ijzer verbaasde ons.
Volgens metingen moeten de
muren der ruines geheel
doortrokken zijn met een netwerk
van ijzeren staven. Over het doel
hiervan kom ik later nog terug
Overigens vonden we erg weinig
in de ruïnes De meeste ruimten
waren geheel verlaten, zonder dat
de Ouden iets van waarde hadden
achtergelaten, met uitzondering
van enig glaswerk, bekers, vazen
en borden Verder bleken in ver
schillende eenheden enkele vrijwel
geheel vergane (verroeste)
metalen konstrukties te bevatten
Dr Kriegel veronderstelde (wellicht
terecht) dat dit overblijfselen zijn
van mechanische konstrukties.
waarover in sommige zeer oude
dokumenten wordt gesproken en
die dienden ter veraangenaming
van het dagelijkse leven der Ouden.
Helaas was de werking en het doel
van deze konstrukties niet meer te
achterhalen
Ook de verschillende gaten en
buizen, die door de muren heen lie
pen. bleven voor ons tot nu toe een
raadsel, hoewel dr Kriegel voor
zichtig naar voren heeft gebracht,
dat deze gaten en buizen wellicht
werden gebruikt voor het vervoeren
van elektronen, zoals dit in een oud
boek werd genoemd Het waren
volgens dr Kriegel deze
elektronen, die zorgden, dat de me
chanismen werkten Wij weten het
antwoord niet Er zijn op deze aarde
nog heel wat raadsels te ontsluie
ren
DE BOUWKUNSTENAARS
Terwijl een kleine groep verder
ging met de onderzoekingen in
de boogvormige bouwkonstruk-
ties, waarschijnlijk woningen der
Ouden, richtte de rest van de ex
peditie haar volle aandacht op
een enorm uitgestrekt komplex,
dat half verborgen lag onder een
dikke laag zand en morene.
Het kostte heel wat inspanningen
en zeker zweetdruppels, alvorens
wij er in slaagden om - volgens ons
het belangrijkste deel bloot te leg
gen Ook hier is weer sprake van
cirkelvormige, of half cirkelvormige
konstrukties. eveneens van stenen
materiaal doorvlochten met ijzer
Een overzicht van een deel van het gevonden aarde- en glaswerk
in het bewoningsgedeelte van de oude stad.
(Expeditie M. P. Cirkel)
werk Afwijkend was echter het op
vallende feit, dat alles veel grootser,
veel imposanter was opgezet De
hoogte was minstens vijf maal als
dat van de „woningen". Volgens dr.
Paticheck zou het mogelijk kunnen
zijn, dat dit de centrale tempel der
Ouden is geweest Die veronder
stelling wordt deels bevestigd,
maar ook deels tegengesproken
door de opzienbarende vondsten,
die we in het binnenste van het
enorme complex deden Vondsten,
die kortgeleden bij het be
kendmaken ervan, de gehele we
tenschappelijke wereld deed trillen
op haar grondvesten van verbazing
(en afgunst
Diep verborgen in het binnènste
van de voornaamste koepel-
konstruktie vonden wij do
kumenten. die ons enorm veel heb
ben te vertellen over de bloeiende
cultuur en de politieke konstruktie
der Ouden en haar beschaving Het
is de boeiende geschiedenis van
wat wij de „bouwkunstenaars
zullen noemen, omdat een betere
vertaling ontbreekt Zij waren het,
die de gigantische woonkomplexen
èn de tempel schiepen
Ondanks de tegenstand - zo leren
ons de dokumenten - van een sterk
behoudende groep binnen de ge
meenschap der Ouden, de „Be
schermers genoemd
HET OERBOS EN DE VER
STENING
Als wij de dokumenten goed
hebben vertaald, en dankzij de
onmisbare medewerking van dr.
Harold van Plateringen twijfelen
wij daar allerminst aan, heeft er
meer dan twintig eeuwen
geleden een nogal heftige strijd
gewoed tussen de „bouwkun
stenaars" en de „Beschermers"
in dit gebied.
Alvorens wij hier nader op in
gaan, wil ik allereerst enkele verkla
rende kanttekeningen plaatsen
nodig voor een goed begrip van de
toenmalige situatie Het gebied
waarin het Dal der Emmelanden
ligt, behoorde voor de catastrofe tot
de geografische en politieke een
heid. genaamd Staat der Nederlan
den De Staat der Nederlanden be
hoorde - met tal van andere geogra
fische eenheden - tot de hoog geïn
dustrialiseerde landen, dat wil zeg
gen, dat er veel fabrieken beston
den, die produkten maakten, voor
de eigen bevolking en voor die van
andere geografische eenheden Er
waren twee groepen, stromingen,
die pal tegenover elkaar stonden.
De ene groep, de Bouwkunste
naars, had als voornaamste doel
het zogenaamde .verstenen" van
het landschap, het volbouwen van
het maagdelijke oerbos met
grootse bouwkonstrukties van
„gewapend beton" (en daarmee
wordt waarschijnlijk het materiaal
bedoeld wat onder meer werd ge
bruikt voor de woonblokken met al
dat ijzer erin verwerkt) De arwHoro
groep de „Beschermers
van mening, dat het c
bewaard moest blijven en t
bevolking wat bescheidener
gaan leven om te kunnen
overleven In feite waren zijde voor
lopers van onze Harmonie-
modellisten die immers ook uit
eerbied voor de natuurlijke elemen
ten van de aarde hun wonen
werken en leven aanpasten bij de
natuur zelf in plaats van de natuur te
dwingen zich aan te passen bij de
bewoners Het is erg interessant te
zien, hoe de strijd om het oerbos
zich in dit gebied ontwikkelde Uit
de gevonden dokumenten bleek
het volgende
HEVIGE STRIJD
Volgens de vertaling moet het
zo omstreeks 1970 zijn geweest
(dus meer dan twee duizend jaar
geleden) dat de grote Bouw
meester, het hoofd van de in dit
gebied heersende bouwkunste
naars, genaamd Heer Meester
Vanden Post Van Leusden (het
laaste is wellicht de naam van
deze nederzetting), besloot om
zijn woonplaats aanzienlijk uit te
gaan breiden.
Tot dat moment hadden zowel
bouwkunstenaars als beschermers
in vrede met elkaar geleefd De
grootse plannen van deze Bouw
meester werden echter niet in dank
ontvangen door de Beschermers,
die daardoor een belangrijk deel
van hun oerboes zagen verdwijnen,
indien de plannen doorgang
zouden vinden Interessant is in dit
verband wellicht de hypothese, dat
de bouwsels juist van dat „gewa
pend beton' zijn gemaakt, om beter
weerstand te kunnen bieden tegen
de aanvallen van de Beschermers,
die - naar uit de vertaling van de
dokumenten blijkt - niet lang op zich
lieten wachten Zij kregen daarbij
de hulp van de gewone burgers en
de in en bij het oerbos levende zo
genaamde „boeren'
Een onduidelijke, maar goed te
rekonstrueren afbeelding geeft een
groot leger van wagens weer (geen
auto's) bezet met opgewonden
mensen die met metalen vorken
(9) en scheppen gewapend op weg
zijn naar het strijdtoneel Er is ook
een foto (zo werd een dergelijke af
beelding genoemd) waarop onder
handelingen tussen bouwkunste
naars en Beschermers staan afge
beeld.
LEESVERDER
OP PAGINA 39
