VERSLAGGEVER HEINZE RAKKER Tour de France bestaat niet alleen uit renners ppen, wandstukken en composities {droogde bloemen in Sparrendam HISTORISCHE OPTOCHT OOK IN ACHTERVELD der KRANT- INTERVIEW DONDERDAG 4 AUGUSTUS 1977 Radioverslaggever Heinze Bakker. bare aangelegenheid vanwpge de lange reeks van Nederlandse succes sen in de laatste Ronde van frankrijk, die voor de renners circa 4000 km lang was. maar voor de volgers - met aller hande heen-en-weert)es - minstens tweemaal zoveel. Ondanks alles, of beter gezegd dankzij de opgedane ervaringen In de afgelopen julimaand, zal Heinze Bakker als het van hem afhangt zeker tot de „deelnemers" horen van de volgende Tour de France en niet alleen omdat die toevallig in Leiden begint. aA» IEN/CENTRUM - Heinze ilt Leusden was het laatste van juni bij de Nederlandse ipioenschappen in het heuvelland toch al een km in de goede richting, ging hij na afloop meteen Ier naar het diep in het zui- ,n Frankrijk gelegen waar de hooimaand o.m. it de start van de 64e Tour De Leusdenaar maakte i de 12-mansploeg, die etiket van de NOS (niet als ichtigde, maar als over- orgaan van de omroepve- i) de Ronde van Frankrijk 's werelds grootste wie- Ijd dagelijks via de radio bij liskamer bracht. U kreeg de eportages van Hennie Kui- sche jacht op de gele trui, »le Nederlandse etappe- lingen, van de zege in het lassement door de mannen Post, van „De Kneet" als Igste renner en van alle an- trlandse successen. Heel ichtelijker en beslist met ioeite en ontberingen dan u, als dat mogelijk geweest 'our persoonlijk zou hebben werd u het verloop van de jjd en de ontwikkeling van tot etappe als het ware op een aangeboden. io aanzetten was alles wat u te doen en ais de kissmiss khad verricht, draaide u de vo- >weer naar links De mannen, allemaal mogelijk maakten, een hechte eenheid van 12 in een wille de piloot van dienste van de man moet zo'n n boven de Ronde hebben ge- wee programma-technici (de onderweg en de andere aan een regisseur en een produ- id die alles doet waar een taak aan heeft (een soort alles)de bestuurders van en de twee -auto's, als- verslaggevers (aan de kop van de van honderd tot f geslonken renners en het grote pelo- Bakker behoorde tot dit trio en waar zouden wij kunnen voor ónze achter grondinformatie over de Tour, dan bij hem. Hij woont lekker dichtbij en een tourverslaggever staat immers midden in het volle leven van de Ronde. Hij weet, hoort, ziet en beleeft alles van zeer nabij. Maar de Tour van 1977 is al weer even voorbij en het zal u nu weinig meer zeggen, dat Jan Raas 93e werd in de rit naar Bordeaux, dat Gerben Kar stens in Charleroi niet op het goede pad naar de finish bleef, of - om wat leukers te noemen - dat in Dijon drie Nederlan ders als eersten over de kalkstreep kwamen Wij willen u met dit verhaal laten zien, dat de Tour de France niet alleen uit renners bestaat HEINZE BAKKER Met een echte toertrui voor zijn zoon en dochter van 9 en 8 jaar en natuurlijk ook met een leuk presentje voor zijn in Leusden achtergebleven echtgenote kwam hij na ruim vier weken weer thuis Heinze Bakker was minder bruin ge brand. dan van zo'n lange periode in Frankrijk mocht worden verwacht. Het weer was er niet slecht, maar van een aaneenschakeling van louter dagen met een uitbundig schijnende zon was evenmin sprake. In de Alpen lag zelfs nog sneeuw Maar mogen wij eerst Heinze Bakker, die best wel een en ander van zijn tourervaringen kwijt wilde, even aan u voorstellen? Hij is een Fries, hetgeen u ook uit zijn voornaam kunt opmaken. Met onze schatting van 35 jaar zaten wij kort bij zijn werkelijke leeftijd. In Leeuwarden werkte hij op sportgebied o.a. mee aan de Regionale Omroep Noord (RONO) Toen hij per 1 december 1974 de aan stelling tot sportredacteur van de NCRV kreeg, verhuisde hij naar Leusden- Centrum, dat als geografisch middel punt van Nederland goed paste bij zijn zeer ambulante werkkring. De kans om deel uit te maken van de radioploeg, die in NOS-verband de Tour voor Nederland zou verslaan, greep hij met beide handen aan, zonder precies te weten, wat hem allemaal nog te wachten stond. Het succes van 1972 met de tot dan toe laatste horizontale samenwerking in het ruim gesorteerde Nederlandse om roepbestel kreeg dit jaar een vervolg en de avontuurlijk van aard zijnde Bakker had hoge verwachtingen van het boeiende spektakel rond de Tour. Zijn eerste Ronde van Frankrijk is hem in middels uitstekend bevallen, de zeer vermoeiende drukte onderweg en de talrijke improvisaties, die nodig waren om alles goed op de lijn naar Hilversum te krijgen, ten spijt. Met de beschikking over ongeveer 5 uur zendtijd per dag behoorde de Nederlandse communica- tieploeg tot de besten van de Tour. Er kwam heel wat kijken om altijd precies ter plekke te zijn, als er zich ergens wat voordeed, vooral in de eerste helft van de Ronde met de ene wandeletappe na de andere. Zelfs als er niets was te doen, wilden de luisteraars dat weten. Zo leefde men mee. De tourverslaggevers hadden niet al leen onderling contact, maar ook met het thuisfront en met Radio-Tour, een rijdende zender met een beperkt bereik, die de karavaan van alles op de hoogte houdt. De gehele combinatie van zen ders en ontvangers is verwerkt in de schelpen van de koptelefoons, zodat het wel even wennen was om alles uit elkaar te houden en tussen de bedrijven door moest de reporter ook nog kunnen horen en zien, wat er „life" aan de gang was, al beperkte dat zich meestal tot losgereden renners of een deel van de met onvoorstelbare herrie en elkaar links of rechts passerende voertuigen uit de file gemotoriseerde volgers, die inclusief de reclame-karavaan uit circa 1500 eenheden bestond. PLASJE Dat het onder deze omstandigheden, zonder een zorgvuldige voorbereiding, onmogelijk is om nog een plaatsje in een hotel te bemachtigen, laat zich in denken Vaak liggen de reeds lang vooruit besproken logiesgelegenheden nog eens 100 of meer km voorbij de aankomstplaatsen. De problemen van Heinze Bakker. alledag stapelen zich op Tijd om bij voorbeeld onderweg een plasje te doen (om van een grote boodschap helemaal maar te zwijger^ is er nauwelijks of niet. Je kunt niet zomaar de file verlaten, want je oude positie wordt beslist niet gereserveerd Wat het eten betreft vormt het ontbijt meestal de minste pro blemen Dat gebruik je in het hotel, waar je slaapt. Het diner valt, als je voldoende geduld hebt, ook nog wel mee, maar de middaghap schiet er ge woonlijk bij in. Kans om tijdens de etappe gauw even een leuk res taurantje binnen te wippen, krijg je niet en het houdt dan ook meestal op met een paar croissants en wat fruit. Gedra gen kleding laten wassen is zolang de Tour duurt ook niet meer dan een vrome wens. De enige oplossing luidt: neem pakweg 30 verschoninkjes mee, een aantal broeken, wat T-shirts en/of truien en een windjack. Wat gebruikt is gooi je thuis maar in de was. Waar je de hele handel onderweg laat, is ook een kwestie van improviseren. Toch hoeft u beslist geen medelijden te hebben met de martelaren van de weg (de volgers) Die worden gereden. Heel wat moeilijker hebben het de rerv ners. die op eigen kracht van X naar Y moeten zien te komen en vaak nog met dwangarbeiders van de weg aangeduid worden. Voor de radio-ploeg ligt het grootste deel van de dagtaak tijdens de koers. De schrijvende pers moet na af loop van de ritten haar verhaal nog op papier zetten en daarna zien, dat het resultaat de redacties bereikt. De service van de Franse PTT is uitste kend, maar dat mag ook wel, want de lezers willen de volgende ochtend (liever nog eerder) de hele etappe in de krant. Onze radio-ploeg bestond uiteen motor en twee auto's, uiteraard met bemanning. Het vinden van de weg wordt behalve aan de bestuurder, aan de Voorzieningheid overgelaten en ge woonlijk lukt dat wel. De verslaggever achter op de motor (gedurende de eerste 10 dagen was dat Heinze Bakker, die de tweede tourhelft vanuit een auto volgde) heeft naast lasten als wolken stof en benzinedampen de pré, dat hij vlak bij een ontvlucht kopgroepje kan komen. In de auto ben je aangewezen op informaties van je motorman of van Radio Tour. De geschetste ontberingen (laten wij die als een stille hommage aan de ra dioploeg maar zo noemen) zijn op zich niet zo ergmaar 22 etappes maken van het totaal toch nog een stevige klus, waar niet aan gedacht wordt als je voor je radio zit. U doet er wel goed aan, die periode niet als een soort van betaalde vakantie te zien en van 's avonds lekker uitgaan komt ook niets terecht. Na het diner een pilsje pakken of een klein blokje om (de van het urenlange zitten stijfgeworden spieren willen ook wel eens wal) is vrijwel de enige vorm van het nachtleven. Je hebt er geen be hoefte aan en hondsmoe duik je in bed voor de volgende etappe, die vaak heel veel lijkt op de vorige. Met de troep mee naar het eindpunt en kort voor de streep de afleiding van het parcours en de run naar de commentatorenplaatsen. Voor de NOS-ploeg was het toch een dank- - Het werk van drie is tot 28 augustus te bezich- Iparrendam. Nancy Hoekstra toont applicaties ferwerkt tot wandversiering), uit Leusden poppen in 't kledij en haar zuster Eve- e composities van gedroogde Mevrouw W. van Zandbrink, echtge note van loco-burgemeester van Leusden opende in aanwezigheid van een delegatie (in passende kleding) van de Stichting 1200 en een groot aantal belangstellenden vrijdagavond de ten toonstelling die zaterdag en zondag van 14.00 tot 17.00 uur geopend is. MATHILDE DIJKER Mathilde Dijker maakt poppen in kleding naar historisch voorbeeld, met uitzondering van eén pop allemaal vrouwenfiguren, gekleed in de „grote modes" vanaf de middeleeuwen. In haar uitleg vallen de termen „droit de- vant", „tournure", „kropduifmode" en deze is doorspekt met wat zij zelf „naaischool-anecdotes" noemt. Mat hilde Dijker heeft zich uiterst nauwkeu rig gedocumenteerd en bezoekt rege lmatig musea om details te checken. „Ik ben zelf geen modepop, maar ik zie graag goedgeklede mensen". Iemand die belangstelling heeft kan een pop bij haar bestellen en dan maakt zij een kopie van de keuze. Afhankelijk van de tijd die zij kwijt is (tot tien dagen toe) kosten de poppen ongeveer hon derdvijftig gulden. Zij exposeert de poppen vaker, onder meer in Laren, Soest en Den Haag, bijvoorbeeld in be jaardentehuizen en voor vrouwenvere nigingen. De kleding is voor zover mo gelijk historisch juist, al zijn soms inge nieuze kunstgrepen nodig om zo dicht mogelijk bij het voorbeeld te blijven. Een kroontje van goudbrokaat met kra len is er een voorbeeld van. NANCY HOEKSTRA Werk van Nancy Hoekstra was vier jaar geleden ook al in Sparrendam te zien. Voor deze tentoonstelling moest zij hard aan de slag. Eerder werk ging vlot van de hand. Van de soms zeer originele applicaties zijn vooral de figu ratieve stukken in trek. Nu al is er een van verkocht, drie krachtige, gedrongen figuurtjes op een vlakke ondergrond. Nancy Hoekstra werkt graag met felle kleuren, maar nu ook veel in blauw en weet met dicht bijeen liggende kleuren schitterende effecten te bereiken. Zij maakt graag werk in opdracht voor in- teneuren. Haar vaardigheid heeft zij verworven als gobelinwerkster, het uitwerken van de creaties van kunstenaars. Haar ambi tie om zelf iets te scheppen komt ook hieruit voort. De ondergrond bestaat vaak uit voe ring van kleding, verder worden alle stoffen verwerkt waar Nancy maar de hand op kan leggen. Een „sjiek" stukje uit verschillende soorten kant en bont bijvoorbeeld hangt in Sparrendam. „Meestal maak ik etsen, laat dat een paar dagen liggen, dan werk ik het bij, soms lukt het, soms niet". EVELIENE GROLLE Hoe mooi „onkruid" is maakt Eve- Üene Grolle duidelijk met haar composi ties van gedroogde bloemen en planten. Ingewikkelde procédés zijn nodig om de plant zo perfect mogelijk achter glas te kunnen bewaren. Het blauw van de ereprijs blijft bewaard door preparaties met zwavel. De blaadjes zijn na de be werking stuk voor stuk opnieuw aange- ACHTERVELD - Zoals reeds be kend is zal op 27 augustus a.s. als nog de braderie en de historische optocht in verband met Leusden 1200 worden gehouden. Het Achterveldse Feestcomité, dat zelf ook aan deze bracht. De kleuren zijn prachtig, „maar je moet ze natuurlijk met te lang aan licht blootstellen". Een distel is met pluisjes en al geconserveerd, „iets dat eigenlijk helemaal niet kan". Dit werk is optocht zal deelnemen, hoopt dat de bewoners van Achterveld zeker hun voorbeeld zal volgen. Het is dan ook de bedoeling van het Feestcomité om op die dag, net zoals de bedoeling was tijdens de afgebroken feestweek, de optocht ook 's avonds door Ach terveld te laten gaan. Het Feest comité uit Achterveld rekent dan ook op een grote deelname, zodat ook Achterveld op de avond van 27 au gustus kan genieten van een echte historische optocht. in tegenstelling tot de meeste tentoon gestelde composities dan ook met te koop. Eveliene Grolle maakt ook an sichtkaarten met dit materiaal, die in een Drentse winkel worden verkocht. HOEVELAKEN - De Leusdense mevrouw Dijker werd bij de opening van expositie antieke poppen (in oude klederdracht) in Sparrendam verrast met de aanwezigheid van een delegatie van de Stichting Leusden 1200.

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1977 | | pagina 11