!OTJEU JOURNAAL K.
Werkgroep Verslagen
(SI
NIEUWE CMLWERK
GROEP WELZIJN
-v i
p
pp*
l '/y
Vrouwen en Bestemmingsplannen
Nieuwe voorzitster Milieu-Educatie
)e zaak 't Spul: Overwegingen bij een hoorzitting
Woonerf
i W/
1
1
&52É NA
«sfAy
DONDERDAG 6 OKTOBER 1977
l*J
VROUWEN EN
bestemmingsplannen.
VOOR U, OVER U EN ZONDER U
Jkben van nature optimist en daar heb
ik in mijn leven al veel plezier van
gehad," aldus de nieuwe voorzitter van
de Werkgroep Bestemmingsplannen:
Sjef ten Berge.
Hij ziet de Werkgroep
Bestemmingsplannen als een plaats
waar de oren van de gemeente zijn en
de monden van de bevolking.
Om deze situatie te optimaliseren ziet
hij o.a. de volgende mogelijkheden:
1. Meer mensen interesseren door
grijpbare onderwerpen aan de orde
testellen.
WERK
GROEP
BESTEM
MINGS
PLANNEN
2. Betere kommunikatie doordat de
gemeente in een waarneembare
vorm komt luisteren.
3. Mensen die over een specifieke
know-how beschikken, ad hoe des
kundigen aantrekken, die tijdens de
vergaderingen over een bepaald on
derwerp hun licht laten schijnen.
Wat het eerste punt betreft stelt hij dat
het juridische kader waarbinnen
bestemmingsplannen vallen, de tweede
fase voor de komende 8 a 10 jaar heeft
vastgelegd, maar er zijn nog vele details
te regelen op het gebied van de
ruimtelijke ordening.
Graag zag hij de naam van de
werkgroep veranderd in Werkgroep
Ruimtelijke Ordening.
Onder deze noemer vallen meer dicht
bij huis horende onderwerpen en
waarschijnlijk verhoogt dit de
belangstelling en de bereidheid tot
inspraak.
Wat betreft de wederzijdse
beïnvloeding binnen de werkgroep: ,,Ik
vind het allerbelangrijkste in een
gesprek datje elkaar respecteert en dat
de een zich niet arrogant opstelt
tegenover de ander. Ik zit er niet mee als
de groep verdeeld is. Er hoeft niet een
bepaalde richting uit gepraat te worden.
Er zijn altijd genoeg punten waarop je
een meerderheid kunt knjgen. We
hoeven niet op de stoel van de
gemeente te gaan zitten. De gemeente
dient verantwoordelijk te zijn voor een
goed werkend inspraakbeleid."
Aldus de nieuwe conducteur van ons
specifieks te plaatselijke
inspraakvoertuig ,,Ik wil ze wel op het
spoor zetten, maar dan moeten ze wel
zelf rijden."
Gebrek aan vaart kan hem niet
verweten worden. Integendeel. Wij
wensen hem veel succes en het behoud
van zijn optimisme.
M.W.
De Werkgroep Bestemmingsplannen
heeft onlangs gefilosofeerd over zijn
staat van dienst en zich bezonnen op de
toekomst. Graag zou ik na twee jaar
verslaggeving van deze groep mij op
deze plaats ook even bezinnen,
alvoreas op te stappen.
Bestemmingsplannen heeft als enige
werkgroep binnen het C.M.L. enige
vertegenwoordigers van
belangenpartijen in huis. Het woord
vertegenwoordigers is eigenlijk te
zwaar. Beter is het te spreken van
mensen die stevige draden hebben
lopen- naar het midden- en kleinbedrijf,
de agrarische sector, de sportwereld, de
architectuur. En laat ik voorop stellen
dat ik daar niets op tegen heb. De
aanwezige mannen hebben veel werk
verzet en doen dit nog.
Sinds kort zit er ook één dame in vanuit
de, door stadse juffers vaak schromelijk
onderwaardeerde „Vereniging van
plattelandsvrouwen". „We willen ze
wel hoor," zei ooit heer Verbeek „maar
ze doen hun mond niet open."
Het is dus een mannenwereld van
„mevrouw, mijne heren". En dit is niet
conform de Leusdense wereld
Nietwaar dames?
DE DOORDEWEEKSE
DAGEN IN LEUSDEN
Het eerste vrouwelijke raadslid bracht
ons de fietsenrekken bij de markt.
Details. Onbelangrijk? Haal je de
koekoek. Het leven van alledag bestaat
uit details, boodschappen doen,
kinderen overzetten, neuzen snuiten,
buiten laten spelen, fietsen.
De Werkgroep Bestemmingsplannen
zal zich steeds meer gaan bezighouden
met de detaillering van de ruimtelijke
ordening.
Tijdens de rondvraag van de
voorlaatste vergadering pleitte ik voor
het aantrekken van deskundige
huisvrouwen. Dit werd als een grapje
WERKGROEP
MILIEU
EDUCATIE
Mevrouw M. C. J. A. van Dalen-van
Koningsbrugge heeft sinds kort het
voorzitterschap van de werkgroep
Milieu-Educatie overgenomen van
mevrouw W. J M Bloemhof-v. d. Sijs.
De nieuwe voorzitster woont vier jaar
Leusden. De eerste jaren was zij
werkzaam als onderwijzeres en bleef er
weinig tijd over voor aktiviteiten naast
haar werk.
Na de geboorte van naar dochter
bestond wel de mogelijkheid om aktief
aan sociale aktiviteiten in de gemeente
deel te nemen. Gezien haar achtergrond
als onderwijzeres (zij stond acht jaar
voor de klas) moest het het liefst iets zijn
wat met onderwijs en/of kinderen te
maken had.
Zo was zij secretaresse van de
werkgroep Scholen van de Stichting
Leusden 1200, die de festiviteiten voor
schoolkinderen organiseerde. In die
hoedanigheid werkte zij ook mee aan
het samenstellen van een lesbrief over
1200 jaar Leusden. Dit beviel zo goed
dat het feit, dat de werkgroep
Milieu-Educatie o.a. lesbrieven voor
basisschoolleerlingen opstelt een
aanleiding was om zich aan te melden
als lid van deze werkgroep.
Zij heeft inmiddels al ervaren dat de
groep bestaat uit enthousiaste mensen
en de samenwerking uitstekend is. Zij
hoopt dat de werkgroep in de toekomst
op iets grotere schaal kan gaan werken
(het Natuurpad dat m voorbereiding is,
is dan ook bestemd voor de hele
Leusdende bevolking).
„Het Ls bij alle aktiviteiten van de
werkgroep Milieu-Educatie erg
belangrijk te kunnen rekenen op de
medewerking van de ouders
(bijvoorbeeld in de strijd tegen het
vandalisme). Heel belangrijk voor de
werkgroep is ook het contact met de
kleuter- en basisscholen in de gemeente.
Hebben leerkrachten of leerlingen
vragen of suggesties dan hopen wij dat
zij ons weten te vinden". Het adres van
mevrouw Van Dalen is: Hondsroos 4,
Leusden-C. Telefoon 42972.
VERSLAG MILIEU EDUCATIE
Belangrijkste agendapunt op de
vergadering van 12 september jl. van de
werkgroep Milieu-Educatie was de
taakverdeling aan de hand van het
opgestelde programma.
De werkgroep kan gesplitst worden in
diverse aspectgroepen, die zich met
onderwerpen van het programma
bezighouden.
De aspectgroep „Natuurpad" is druk
bezig met het inventariseren van de
flora van een park in onze gemeente.
Het is de bedoeling dat volgend jaar een
handleiding verschijnt voor een te
maken wandeling. In nauwe
samenwerking met een medewerker
van de Plantsoenendienst wordt thans
gewerkt aan de samenstelling van een
„herfst" boekje.
De aspectgroep „Boslessen" is druk
bezig drie boslessen te organiseren voor
vijfdeklas leerlingen. Dit jaar zullen de
vijfde klassen van openbare basisschool
„De Wegwijzer", de christelijke
basisschool „Hamersveld" en de R.K.
basisschool „De Rossenberg"
deelnemen. Mensen van de Stichting
Utrechtsch Landschap zullen dit jaar de
bosexcursies begeleiden.
De derde aspectgroep houdt zich bezig
met het „Project Landschappenkaart",
een project voor vijfde en zesde klassers
van het basisonderwijs opgezet door het
opgevat. Als beeld van: Vrouw wappert
met stofdoek en fles KLIEN. Jammer
hoor, bloedserieus bedoeld. Toevallig
hebben de vrouwen straks wel het
meest te maken met het nieuwe
Hoofdcentrum, de wegenstructuur, de
welzijnsvoorzieningen, de
groenvoorzieningen en de
sportaccommodatie. Gewoon door het
blote feit dat zij er het meest zijn.
Bij milieu-educatie zitten vrijwel
uitsluitend vrouwen.
Bij voorlichting is het fifty-fifty.
Maar bij Bestemmingsplannen, de
meest beleidsvormende groep tot nu
toe, zit er één. Te gek toch! Niet
vanwege een separatistische instelling,
hoewel zo'n vrouwencafé reuze
gezellig is, maar omdat er op deze
manier een groot stuk deskundigheid
verloren gaat: De woondeskundigheid
van mevrouw doorsnee in Leusden.
En als je al een tijdje in Leusden woont,
ogen in en oren aan je hoofd hebt dan
kan je je mond ook opendoen. Dan ben
je deskundig t.a.v. de Leiisdense
leefgemeenschap. En dat heeft alles met
ruimtelijke ordening te maken. Wie
durft? En als het dan toch via een
vrouwenorganisatie moet. Leusden telt
13 vrouwenverenigingen (Wegwijs in
Leusden pg. 67-69)!!!!
En tot slot zou het aanbeveling
verdienen wanneer ook de bejaarden
van Leusden een „vertegenwoordiger"
binnen deze Werkgroep hadden. Al was
het alleen maar opdat in de toekomst de
verkeerslichten op de ongetwijfeld
brede Noorderinslag lang genoeg op
rood staan om te kunnen oversteken.
Marijke Walta
En bedankt, Marijke, voor al die (nach
telijke) uren, denken, praten, schrijven,
strepen, vooral strepen En dat voor
een doodgewone huisvrouw!! Welke
huisvrouw volgt haar op?
ministerie van C-.R.M.. De bedoeling is
de leerlingen ziéb'bewust te laten
worden van hurPhafuurlijke omgéving
en van de the het landschap
door menselijk ingrijpen bedreigen.
Getracht wordt leerkrachten en
leerlingen ertoe te bewegen hun
omgeving te gaan onderzoeken. De
scholen krijgen van het ministerie
projectmateriaal toegestuurd.
Verder staan op het programma de on
derwerpen:
- Verslag van het vandalisme onder de
jeugd.
- Het bestuderen van de funktie van de
Liniedijk. (heeft de beplanting educa
tieve waarde? Moeten er al of niet
wandelpaden komen?)
- Onderzoekof de houtwallen (beplan
ting van bomen die oorspronkelijk
dienden als erfscheiding) die dreigen
te verdwijnen waardevol genoeg zijn
om strijd te voeren voor het behoud.
- Inventariseren van de mogelijkheden
om gebruik te maken (plukwei) van
de wilde begroeiing van de wegber-
HET IS EEN TE UITGEBREID
PROGRAMMA VOOR EEN
WERKGROEP DIE SLECHTS UIT
NEGEN MENSEN BESTAAT. WIJ
ZOEKEN DAN OOK VERSTERKING
VAN ONZE GELEDEREN. OOK ALS
MEN TIJDELIJK WIL MEEDENKEN
EN MEEWERKEN AAN EEN VAN DE
ONDERWERPEN IS MEN VAN
HARTE WELKOM.
INLICHTINGEN BIJ: M. VAN
DALEN, TELEFOON 42972.
|De slopershamer hangt al als een
|P'aard van Damocles boven de
llboerdenj 't Spul en de gelijknamige
I werkgroep uit het wijkorgaan
Ipoenhouten, als deze werkgroep in
Ipnbrief aan de gemeente haar ernstige
Iprontrusting uitspreekt over de
Jjopenheid die de gemeente in acht heeft
Ipnomen met betrekking tot de gang
Ipn zaken rondom de besluitvorming
llover het lot van deze boerderij.
II tezelfdertijd spreekt de Werkgroep
Ipoorhchting van het CML in een brief
't Spul.
aan de raad haar bezwaren uit tegen het
feit dat het CML in deze zaak nooit
officieel is betrokken en tegen de
onduidelijke wijze waarop de inspraak
heeft gefunktdoneerd, Een en ander
resulteert in een openbare hoorzitting
door de Commissie Ruimtelijke
Ordening en Volkshuisvesting op
vrijdag 16 september. Een
drukbezochte, roerige, soms wat
emotionele vergadering.
Als de vergadering goed op dreef is
komt de gedachte bij je op dat zo'n
gebeurtenis vaker zou moeten
plaatsvinden. Een rechtstreekse
konfrontatie van burgers en hun
gekozen vertegenwoordigers. Al doet
het wat vreemd aan dat deze
vertegenwoordigers slechts luisteren en
zwijgen. Is dan nu aan de wens tot
inspraak voldaan? Nauwelijks, denk ik,
als ik wethouder Wagenaar als
voorzitter van de Commissie en lid van
het gemeentebestuur hoor zeggen, dat
hij slechts de taak heeft een besluit van
de raad uit te voeren. Welk besluit? Een
besluit tot beëindiging van het agrarisch
bedrij f of tot sloop van de boerderij? De
vraag blijft hangen als beide partijen
uitvoerig aan het woord zijn geweest en
de merendeels reeds bekende
standpunten zijn verwoord.
En wat koop ik er eigenlijk voor, als ik
de voorzitter hoor zeggen: „een jaar of
vijf geleden waren wij nu eenmaal nog
niet zover met een CML en een goed
geregelde inspraak." Als wij daar dan
met zijn allen zo van overtuigd zijn,
moeten wij dan nu niet ons uiterste best
doen om een ontwikkeling tegen te
houden, waarover we over vijf jaar
zeggen: toen waren wij met onze ideeën
nu eenmaal nog niet zover
Die ideeën zouden bijvoorbeeld
betrekking kunnen hebben op een
minder star hanteren van het begrip
„rechtsbescherming van de burger". Op
grond van die rechtsbescherming heeft
een inwoner van de wijk Groenhouten
recht op een bepaalde oppervlakte
groenvoorzieningen. Nu blijkt echter
dat dit niet alleen een recht is, maar zelfs
een plicht tot aksepteren van die
groenvoorzieningen. Als dan een
overgrote meerderheid van de
bewoners iets anders wil dan de
geplande groenvoorzieningen, maar in
ieder geval iets dat ook bedoeld is om de
aantrekkelijkheid en leefbaarheid van
een wijk te vergroten (en daar is het
groen toch ook voor bedoeld?), dan kan
dat niet op grond van deze
rechtsbescherming.
Een spontane verklaring van een
bewoner over wat de boerderij kan
betekenen voor iemand die nog tijd
heeft om stil te staan (letterlijk en
figuurlijk) stuit op een verschansing van
burokratie en juristentaai. Kon een
bestuurder of een ambtenaar zulke
gevoelens niet hebben? Blijkbaar niet.
Gehoord in de wandelgangen van een
juridisch geschoolde ambtenaar: „het
enige wat ik gehoord heb zijn
emotionele argumenten". Afgezien van
het feit dat dit wel een erg eenzijdige
taxatie is van de naar voren gebrachte
zaken: wie weegt de emotionele
beleving van het zien van een oude
boerderij in een nieuwbouwwijk? Je
kunt het niet vangen in juristen- en
ekonomentennen en dus is het geen
^argument, waar rekening mee wordt
gehouden. Jammer! Denken wij déér
over vijf jaar misschien toch anders
over?
Wim Veen
Op 15 september jl. heeft de
C.M.L.-werkgroep „Woonerven"
haar eindrapport aangeboden aan de
voorzitter van het C.M.L.,
wethouder J. Wagenaar. Wij hebben
over dit rapport een uitvoerig artikel
in portefeuille, dat helaas deze keer
door ruimtegebrek niet kon worden
geplaatst. Wanneer de uitkomst van
de enquête die deze werkgroep
momenteel houdt bekend is zullen
wij hier zeker aandacht aan
schenken.
WERKGROEP WELZUN
Leusden anno 1977 heeft een
discussienota uitgegeven „Beleidsplan
Welzijnsvoorzieningen 1977 t/m
1981". Daarover mogen we dus
discussiëren, want we doen aan
inspraak. We mogen allemaal
meedenken, meebeslissen en zeggen
wat we te zeggen hebben. Daar gaan we
dan.
Leusden gaat van ons belastinggeld
3.000.000,- per jaar uitgeven voor
ons welzijn. Vroeger werd de besteding
van dit geld door de overheid
vastgesteld, nu mag iedere gemeente in
Nederland zelf bepalen wat er met dat
geld wordt gedaan.
En hoe verdelen we die pot dan in
Leusden?
Dat gaat als volgt:
Blz. 134 uit de nota.
U ziet: In 1981 wordt haast de helft
47.53% besteed aan sport! Ga er maar
aan staan.
Voor de bibliotheek is dat 11.31% (wat
een verplichte basisvoorziening is)
muziekschool 10.09%, voor de
sociaal/kulturele akkommodaties
15.64%, de peuterspeelzalen krijgen
4.66% en het jeugd- en jongerenwerk
331% (en dat in een gemeente met
zoveel jeugd!).
In een abstracte, ambtelijke, doorlouter
financiële overwegingen ingegeven en
daarom weinig toegankelijke stijl geeft
het College van Burgemeester en
wethouders voor de discussie mee, dat
het zich voorstelt dat de bevolking
aangeeft welke welzijnsvoorzieningen
nodig zijn en dat het deze in partikulier
beheer organiseert.
De gemeente draagt bij in de financiën
en in de accommodaties.
In tweeërlei zin geeft het daarbij aan dat
inspraak (bijvoorbeeld vanuit het
C.M.L.?) gewenst is:
1Om de doelstellingen van een gericht
welzijnsbeleid vast te stellen (niet alleen
welzijnsorganisaties maar ook groepen
uit de bevolking moeten daarop
inspelen);
2. om de problemen die hier geschetst
zijn met een breder publiek ter discussie
te stellen.
Een C.M.L.-aspectgroep
„welzijnsbeleid" zou hierin een goede
bijdrage kunnen leveren. De
gemeenteraad moet binnenkort een
standpunt innemen over deze
discussienota
„welzijnsvoorzieningen!"
Daarmee legt ze zich vast voor vijfjaar.
Onze gemeenteraadsleden hebben
recht op een afgewogen standpunt van
een groep uit de bevolking, die zich
over deze materie wil buigen.
WIE NEEMT HET INITIATIEF TOT
EEN ASPEKTGROEP
„WELZIJNSBELEID"?
BEL HET GEMEENTEHUIS 41247,
sekretaris C.M.L. heer Elzinga of
ondergetekende 42036.
Wiesje Engelen.
Gaarne wil ik reageren op het gestelde
in het Milieu-Journaal in de Leusder
Krant van 23 juni, bij u als lid van het
CML.
„Er is al een fietspad in het
Lockhorsterbos! De Lockhorsterweg
zelf," luidt de kop van bovengemeld
Milieu-Journaal.
Met deze mening kan ik mij grotendeels
verenigen. „Geef de fietser en
wandelaar prioriteiten sluit de
Lockhorsterweg vanaf de
Heiligenbergerweg voor het
autoverkeer af."
Ook het eerste deel van deze laatste
suggestie van de Stichtse Milieu
Federatie kan ik toejuichen. Het laatste
gedeelte streeft naar mijn mening zijn
doel voorbijIk geloof, dat alle belangen
het best gediend zouden zijn, wanneer
men ten aanzien van de
Lockhorsterweg zou besluiten:
1. Tot algehele afsluiting voor het
zware vrachtverkeer (nu reeds
tijdelijk ingevoerd i.v.m. toestand
brug over Heiligenbergerbeek)
2. Tot afsluiting van ÉÉN RICHTING
voor al het autoverkeer., (bij
voorkeur richting Leusden-C. naar
Hertekop af te sluiten, bewoners
Schutterhoeflaan kunnen dan „met
de stroom mee" hun laan in- en uit)
3. Tot afbakening van een veilig
fietspad op het bestaande wegdek
van de Lockhorsterweg (nader
technisch uit te werken). Bij de
overweg en de brug zullen wel
aanpassingen moeten komen.
Gevolgen:
a. De onvervangbare natuurpracht ter
plaatse blijft gespaard.
b. De fietsers krijgen een veilig
fietspad.
c. De auto's kunnen Leusden-C.
respectievelijk kruispunt Hertekop
bereiken:
het zware vrachtverkeer, via
Groene Zoom; Maanweg,
Arnhemse weg; het overige
autoverkeer richting Hertekop:
idem;
het overig autoverkeer richting
Leusden C.: via Lockhorsterweg.
Geheel los van het vorenstaande, heb ik
mij afgevraagd of het niet mogelijk zou
zijn een tijdelijke aansluiting van R.28
met Leusden-C. te maken. Deze
gedeeltelijke aansluiting zou misschien
kunnen worden gemaakt voor het
verkeer komende van de Stichtse
Rotonde en bestemd voor Leusden-C.
Vlak vóór en onder het viaduct
Heiligenbergerweg zou een
uitvoegstrook kunnen worden gemaakt
en direct na dit viaduct kunnen worden
aangesloten op de Urselineweg en de
Heiligenbergerweg. Ook dan kan de
Lockhorsterweg één richting verkeer en
fietspad plaats bieden.
Hopelijk steekt er in het bovenstaande
iets goeds, dat een bijdrage zou kunnen
leveren tot behoud van de unieke
natuurpracht van de Lockhorsterweg en
de bereikbaarheid van het verkeer..
Hoogachtend,
P. F. M. Buters,
Schutterhoeflaan 32,
Leusden (Z.) tel. 40985
NASCHRIFT
In een deel van zijn - door ons overigens
zeer- gewaardeerde reaktie - is de 'heer
Buters niet geheel duidelijk. Hij heeft
het over het laatste gedeelte van de
suggestie van de Stichtse
Milieufederatie en zegt daarover dat
deze „zijn doel voorbijstreeft."
Niettemin stelt hij vervolgens precies
hetzelfde voor als de SMF, nl. afsluiting
van de Lockhorsterweg voor al het
autoverkeer in één richting, van
Leusden-Centrum naar de Hertekop.
Of heeft hij bezwaar tegen de laatste
passage uit ons artikel, waarin wij
voorstellen tezijnertijd de
Lockhorsterweg in beide richtingen
voor autoverkeer af te sluiten? Dan
blijven we op dit punt met elkaar van
mening verschillen. Ook het provinciaal
bestuur denkt blijkens het pas
verschenen Ontwerp Streekplan
Utrecht-Oost over algehele afsluiting.
Een afbakening van een veilig fietspad
op het bestaande wegdek van de
Lockhorsterweg lijkt ons niet
gemakkelijk. Een gesloten witte streep
is niet dwingend genoeg en een
-betonnen rand is erg gevaarlijk. Een
eenvoudige draadafrastering langs
paaltjes is misschien een oplossing,
maar geen erg fraaie.
Over de technische en financiële
haalbaarheid van een tijdelijke afrit van
RW 28 naar de Ursulineweg durven wij
ons niet uit te spreken. Daarmee wordt
echter juist de gevaarlijkste situatie, nl.
die van de ochtendspits waarin veel
fietsers tegelijk met de autostroom over
de Lockhorsterweg gaan, gehandhaafd.
Het bezwaar dat wij overigens tegen
zo'n ingrijpende tijdelijke oplossing
hebben is, dat deze een definitieve
oplossing alleen maar uitsteld. Een
soortgelijk bezwaar als de SMF heeft
tegen een geheel nieuw fietspad door
het Lockhorsterbos.
Wim Veen
y r.
jf
.X,
