in Amersfoorte theaters
fijwel alle films geprolongeerd
rugblik op de filmweek Arnhem
the spy who loved me
donderdag 27 oktober 1977 19
la menace
)R BERT VOS
eweek in het kort
star wars
le juge fayard dit le
sheriff
.gsder Krant - Kijk op de film
James Bond (Roger Moore) met „The spy who loved me". Anya Amasova
(Barbara Bach). Hier als tegenstanders, maar schijn bedriegt.
mij betreft in de roos met zijn „histori
sche" film „Que la fête commence"
Een film. die zich afspeelt in 1719 rond
regent Philippe d'Orleans. de Bretonse
Markies de Pontcallec en de Abbé Du
bois.
Tavernier heeft net gedaan, alsof film
al bestond in 1719 en belichtte de
historie in een eigentijds kader, als een
soort geschiedenis achter de geschie
denis Philippe Noiret speelt op zijn on
overtroffen wijze de liberale Philippe
d'Orleans. Jean Rochefort de sluwe en
opportunistische Abbé Dubois, die zich
graag als kardinaal ziet en daarvoor
alles in het werk stelt en Jean Pierre
Marielle is de romantische, onrealisti
sche Markies de Pontcallec. die hoopt
op Bretonse onafhankelijkheid, ook al
heeft hij zelf geen soldaat om voor dat
ideaal te vechten en moet hij de Span
jaarden voor dit doel te hulp roepen.
Voortreffelijk spel van dit drietal in een
twee uur durende film vol scherpe
dialogen, flitsende humor en een tot
nadenken stemmend slot Een slot.
waarin al een indikatie wordt gegeven
van wat de toekomst Frankrijk brengen
zou. ..Que la fête commence" is alles
behalve een stoffige kostuumfilm, maar
een moderne kijk achter de ge
schiedenis van toen. Samengevat op
briljante wijze in twee uur Twee uren,
die eigenlijk nog tekort leken.
De Internationale filmweek Arnhem
werd besloten met de nieuwste James
Bond-film „The spy sho loved me" van
regisseur Lewis Gilbert, naar een sce
nario van Christopher Wood en Richard
Maibaum. Uiteraard met Roger Moore
als James Bond. geheim agent 007 en
Barbara Bach als zijn vurige, Russische
tegenhangsteren soms medestandster
Anya Amasova. Deze film, die op 15
december als openings-surprise van
Grand 3 in Amersfoort te zien zal zijn,
overtreft eigenlijk wel alle vorige Bond
films. Niet alleen zijn er alle vorige
Bond-trucjes in verwerkt, maar de
technologie is gesublimeerd en neigt
naar science fiction. Wie de hele Bond-
legende van het begin tot nu heeft kun
nen volgen, zal met mij tot de
ontdekking komen, dat Ian Fleming's
schepping in de elfde James Bondfilm
méér dan ooit tevoren een parodie van
zichzelf is geworden De ruim twee uur
durende film barst bijna uit haar voegen
door allerlei spektakulaire, vorige Bond
films, overtreffende stunts, maar is ver
der opgevuld met vaardig gehanteerde
cliché's. De humor overstemt het ge
schreeuw der stervenden en maakt van
keiharde oorlog een vermakelijk spel
voor spionnen Er is echter maar weinig
bloed te zien. ook al vallen hele legers
ten offer aan de rechtvaardige missie
van James Bond, die in opdracht van
zijn regering samen met zijn Russische
filmagenda Amersfoort
Filmagenda voor Amersfoort van
donderdag 27 oktober t/m
woensdag 2 november.
Grand 1 en 2, tel. 033-14632
Deze theaters gaan begin 1978 open
Grand 3
Dit theater gaat 15 december open met
The spy who loved me.
Grand 4
The Sting. Dagelijks 1.45 - 6.45 - 9.15
uur, zondag 1.45 - 4.15 - 6.45 - 9.15
uur, 12 jaar.
Grand 5
What's up doc. Dagelijks 2.00 - 7 00 -
9.30 uur; zondag 2 00 - 4.30 - 7 00 -
9.30 uur. a.l.
Cinema 1, tel. 033-18900
Soldaat van Oranje. Dagelijks ook op
zondag 1.30 - 6.30 - 9.30 uur. Hoofdfilm
begint 5 minuten na aanvang. 16 jaar.
Cinema 2
Black sunday. Dagelijks ook op zondag
1.45 - 6.45 - 9.45 uur, 16 jaar.
collega Anya de onverlaat te lijf gaat,
die van plan is de hele wereld ten onder
te laten gaan. omdat hij veel meer van
vissen houdt en een nieuw begin op de
zeebodem prefereert. (Curt Jürgens). Ik
wil nu niet veel meer over „The spy who
loved me" zeggen. Medio december
hoop ik er op terug te komen Voor de
opening van Grand 3.
VALENTINO
Tenslotte nog iets over Ken
Russell's nieuwste film „Valen
tino", de film over leven en dood
van één van de beroemdste fil
macteurs uit de begintijd van de
cinema: Rudolph Valentino (ge
speeld door de bekende Russi
sche balletdanser Rudolf Noere-
jev. Voor velen betekende deze
film een dieptepunt van het prog
ramma (er kon na afloop geen
applaus af en er liepen meerdere
bezoekers voortijdig de zaal uit).
„Valentino" is een film, waarover
erg veel te zeggen valt, maar ik
wil volstaan met de konstatering,
dat Russell met deze film voor
mijn gevoel deels de plank mis
heeft geslagen en vis noch vlees
heeft afgeleverd. De wijze,
waarop Ken Russell zijn „Valen
tino" via Noerejev tot leven heeft
gebracht en opnieuw heeft ge
dood, staat gelijk met de afreke
ning van een legende. Je zou de
film kunnen vergelijken met Fel-
lini's „Casanova", waarin de
liefdesheid Giacomo Casanova
wordt afgebeeld als een kille,
machinaal handelende pop. Maar
Russell is Fellini niet en ook al
maakt hij met zijn „Valentino"
een einde aan de legende, een
einde aan deze „lieveling der
vrouwen" door de groteske, bi
zarre en soms wreed-
bombastische wijze van verfil
ming, het totaal kan niet impone
ren, ondanks de geweldige de
cors, de schittering, de glamour.
En als u mij vraagt wie Rudolph
Valentino ooit is geweest, dan
moet ik ook nu het antwoord
schuldig blijven. Voor mijn ge
voel heeft Russell zich op een
nogal grove wijze schuldig ge
maakt aan een soort op effekten
beluste vertekening van de wer
kelijkheid. Een werkelijkheid, die
geromantiseerd heet te zijn,
maar die niet meer is dan een
schitterende huls zonder enige
inhoud.
Euro, tel. 033-33655
Verdwenen in de Bermuda dnehoek
(Airport 77) Dagelijks 1.45 - 6.45 - 9.15
uur, zaterdag 4.15 - 6.45 - 9 15 uur,
zondag 1.45 - 4.15 - 6.45 - 9.15 uur,
woensdag 6 45 - 9.15 uur, 16 jaar.
Duo 1. tel. 033-16572
Hardcore Dagelijks 2.15 - 7.15 - 9.30
uur, zondag 2.15 - 4.30 - 7.15 - 9 30
uur, 16 jaar
Duo 2
Twee granieten vuisten Dagelijks 2 00
7.00 - 9 15 uur. zondag 2.00 - 4.15 -
7.00 - 9.15 uur
Nachtvoorstellingen
Duo 1
Porno-toer in Bangkok. Vrijdag en za
terdagavond 24 00 uur. 16 jaar
Duo 2
Race with the devil. Vrijdag en zater
dagavond 23.45 uur, 16 jaar
Kindervoorstellingen
Euro
Sjors en Sjimmy en het Zwaard van
Krijn. Zaterdag 12.30 - 14.30 uur,
woensdag 1 45 uur, a l
heeft verpand aan het maken van
jeugdfilms. Deze Sjors en Sjimmie-
film Is zijn 33e. Op het ogenblik werkt
Henk van der Linden aan de eerste
verfilming van „Billy Turf", naar de
gelijknamige strip over het dikke,
immer etende kostschooljongetje.
„Sjors en Sjimmie en het Zwaard van
Krijn", dat zich afspeelt op Schier
monnikoog, moet een uitermate span
nende film zijn, heb ik me door mijn
kinderen laten vertellen, die wat dat be
treft betrouwbare verslaggevers zijn
„Zo spannend, dat ik zo nu en dan m'n
ogen even dichtdeed"vertelde de
jongste. Voor kinderen, die van
spanning houden, een uitstekende
aanbeveling, dacht ik zo. (Euro Cinema
in de matineevoorstellingen. alle leef
tijden) Denkt u er om, dat de film zater
dagmiddag om half 1 begint en niet,
zoals vorige week fout was aangekon
digd door de direktie, om één uur?
Patrick Dewaere als rechter Fayard in de nieuwe film van Yves Boisset.
pSFOORT - Vrijwel alle films in het weekprogramma (met uitzondering van
•et Duo-complex) worden geprolongeerd. We kunnen deze week dus kort
gfom verder in deze rubriek een tweede terugblik op de Filmweek Arnhem,
„Starwars", „Valentino", „The spy who loved me", „La Menace",
e Fayard dit ie sheriff" en „Que la fête commence".
Xweek is Paul Newman met
■Robert Redford voor de derde
zien in de grandioze filmhit van
[aren terug: „The Sting" van re-
I George Roy Hill. Wie van
en van gokken houdt: aan-
1 entertainment, met inbegrip
inmiddels befaamd geworden
Vvan Joplin. (Grand 4, derde
J«alf jaar).
|&ogdanovich's beste film is on-
l: „What's up doc" met Ryan
■enBarbra Streisand. En als u
Tde beste vindt, de leukste is ie
Lfter lachen om de talrijke
K-effekten, die Bogdanovich in
deze pretentieloze film heeft gestopt.
(Derde week, Grand 5, alle leeftijden).
„Soldaat van Oranje" begint al weer
aan de zesde week en dat is niet zo'n
wonder, want deze grote Nederlandse
filmproduktie van regisseur Paul Ver
hoeven en producer Rob Houwer is de
moeite van het bekijken waard, ook al
wordt de tweede wereldoorlog wat rela
tiverend op de kijker overgebracht. In
het algemeen heeft „Soldaat van
Oranje" sfeer en wordt er uitstekend in
geacteerd. Plus de nodige aktie en het
resultaat is een goed gemaakte Neder
landse film met zo nu en dan flarden van
internationale allure. Geromantiseerd
authentiek heet dat. (Cinema 1, zesde
week. 16 jaar)
Scène uit Hardcore.
Filmweek
Arnhem
1977
kweek hebben we al enige
(besteed aan de Internatio-
week Arnhem, maar we
I ruimte over voor méér.
Ié deze rubriek een tweede
fop filmische hoogtepunten
ipunten.
Regisseur George Lucas zal on
getwijfeld erg zijn best hebben ge
daan in de twee tot drie jaar, die hij
nodig had om zich voor te bereiden
op en de realisering van zijn grote
SF-film „Star Wars", maar deze
openingsfilm van de Arnhemse
Filmweek voldeed beslist niet aan
de door de voorpubliciteit op
gewekte verwachtingen. Nederland
is nu eenmaal Amerika niet en ik
kan me voorstellen -dat - hoewel
„Star Wars" ook hier best be
hoorlijk wat zal opbrengentoch niet
zo'n record zal worden gehaald als
in de VS het geval is geweest. Ne
derland is - en ook dat aspekt telt
mee - nog lang niet zo gewend aan
science fiction als genre als in de
VS, waar al een behoorlijke SF-
traditie is opgebouwd vanaf het
begin van deze eeuw tot nu. Vooral
via de befaamde SF-tijdschriften
als „Astounding", „Thrilling
Wonder Stories", „Amazing sto
ries", en andere werden de Ameri
kanen al vroeg opgevoed met het
„Black Sunday" van regisseur John
Frankenheimer is een goed gemaakte
thriller, waarin de Palestijnse terreur
groep „Zwarte September'1 (dezelfde
die de aanval op het Olympische Dorp
in München organiseerde) van plan is
om dood en verderf te gaan zaaien in
een Amerikaans stadion Op het eerste
gezicht zou je zeggen, dat die Zwarte
September niet van sport houdt, maar
dat niet alleen Ze houden ook niet van
mensen. Frankenheimer is er in ge
slaagd om - mede dankzij uitstekende
spielprestaties van Bruce Dern Marthe
Keller en Robert Shaw - er een span
nende film van te maken, op de rand
van de rampenfilm. Bovendien krijgen
de hoofdfiguren meer karaktertekening
mee, dan gebruikelijk in dit genre (Ci
nema 2, derde week, 16 jaar).
„Verdwenen in de Bermuda
driehoek" (Airport 77) is - in tegenstel
ling tot „Black Sunday", een echte
rampenfilm, waarbij een luxe pas
sagiersvliegtuig door allerlei niet ge
plande handelingen van onverlaten in
zee terecht komt en naar de bodem
zinkt. Regisseur Jerry Jameson wist
daar wel weg mee en verfilmde vooral
de redding spektakulair. De
hoofdfiguren blijven echter vaag Je
maakt er kennis mee, maar verder ook
niet. En dat maakte de film helaas ook
wat clichématig. Maar voor liethebbers
van aktie en dramatiek aan de opper
vlakte onder water, is „Airport '77" zon
der meer een film om gezien te worden.
(Euro Cinema, tweede week, 16 jaar).
In Duo 1 kan men deze week kijken
naar Engelands sexsymbool nr 1
Fiona Richmond in „Hardcore" Ik kan
van deze film weinig meer zeggen, dan
dat het een pittige sexfilm is. Maar dat is
voor de meesten voldoende (Eerste
week, Duo 1,16jaar) In Duo2spelen
„Twee granieten vuisten" een steen
harde hoofdrol Voor de liefhebbers van
aktie. (Eerste week. Duo 2,16 jaar) En
dat geldt ook voor „Race with the devil"
in de nachtvoorstellingen van Duo 2.
Een film met Peter Fonda in de
hoofdrol. In Duo 1 in de nachtvoorstel
lingen een reprise van „Pornotoer in
Bangkok"
Tenslotte nog even aandacht voor
de nieuwste Nederlandse jeugdfilm
„Sjors en Sjimmy en het Zwaard van
Krijn" van regisseur Henk van der
Linden, de Limburger, die zijn hart
fenomeen toekomstverhaal, waarin
vooral in het begin de aandacht
werd gelegd op de nogal heroïsche
SF, kompleet met buitenaardse
monsters en aardse helden. „De
groene mannetjes van Mars" over
heersten het genre en zelfs nu is SF
nog niet helemaal aan dit image
ontgroeid. George Lucas heeft met
„Star Wars" eigenlijk een samen
vatting gegeven, van wat in de be
ginjaren van de SF in de Ameri
kaanse pulp-tijdschriften op dit ge
bied verscheen en maakte een - zij
het technisch uiterst knappe - Flash
Gordon-achtige film, waarin een
kosmisch keizerrijk van binnenuit
wordt aangevallen door rebellen,
die de keizerlijke diktatuur beu zijn
Kompleet met held, sprookjesp
rinses, al dan niet „gruwelijke"
monsters èn menselijke vertegen
woordigers van alles wat goed en
kwaad genoemd kan worden. Dat
alles gesublimeerd in een flitsende
toekomstoorlog, waarbij de Duitse
stenguns zijn vervangen door la
serpistolen, de conventionele
bommen door wapens, die een
equivalent zijn van wat onze eigen
wapenindustrie voor ons nog in
petto zou kunnen hebben: de op
volgers van laserkanonnen en
neutronenbommen. „Indruk
wekkende technologie in een ge
deukte kosmos", noemde Lucas
zelt de essentie van zijn film Dat
kan dan wel zo zijn, maar dan wel
zonder enige inhoud, zonder karak
ter.
Aan werkelijke toekomstvisie
heeft „Star Wars" slechts weinig te
bieden. Want vrijwel elke visie ont
breekt. Onder het motto: „de ge
schiedenis herhaalt zich toch wel",
is Lucas vervallen in tot op de draad
versleten cliché's, glanzend opge
poetst en overdekt met een lading
„toekomst". Kompleet met de hel
den, de prinses, de monsters en de
(Duitserige) heersers van het
Keizerrijk. Èn dan niet te vergeten
het Sissy-achtige slot, waarin - je
kunt het géloven of niet - de helden
door een stralende prinses worden
onderscheiden met een lintje,
waaraan een medaille hangt, zoals
die jaarlijks door onze eigen
regering met honderden tegelijk
worden uitgereikt. En dat alles in
een decor, dat angstaanjagend
doet denken aan de triomfantelijke
decoratieve parades van de führer
in z'n beste dagen In deze twee uur
durende film heb ik tenslotte één
uitstekende, werkelijke, SF-scène
kunnen ontdekken. Dat is het mo
ment, dat de helden van het verhaal
een kroeg binnengaan op een
ruimtehaven en daar worden ge-
konfronteerd met zowat alles, wat
Regisseur Yves Boisset is geen on
bekende meer in Nederland Hij maakte
onder meer „L'Attentat" over de zaak
Ben Barka Boisset is een politiek
filmer, maar hij is méér dan dat. In ,.Le
juge Fayard dit Ie sheriff" wordt dat al
snel duidelijk. Boisset verfilmt niet
alleen een politiek gericht verhaal,
vooral gericht tegen de corruptie en
misdaad in hoger kringen van zijn land.
maar weet dat verhaal ook erg smake
lijk, spannend en soms spektakulair op
te dienen. Rechter Fayard, bijgenaamd
de sheriff, een uitstekende rol van Pa
trick Dewaere, is een rechter van in-
struktie in Lyon en hij is solist Hij is
man, die zich niet om laat kopen, ook al
wordt hem het werken wel moeilijk ge
maakt Hij duikt in de „beerput van
Lyon" en opent die. De film is ge
baseerd op vijftien jaar Lyonese
schandalen, waaronder de moord op
rechter Renaud. Fayard is een
dergelijke rechter, geinspireerd door
die werkelijkheid. Boisset maakte een
voortreffelijke en authentieke film, on
danks het dramatische en dep
rimerende slot.
de kosmos aan rassen heeft opge
leverd. Rassen, die al dan niet in
vrede naast elkaar, aan de bar een
borrel drinken, onderweg van de
ene galaxie naar de andere. Die
scène heeft iets, waardoor je werke
lijk kunt zeggen: dat kan een toe
komst zijn. Een toekomst, waarin
zowel mensen als tal van buite
naardse volkeren elkaar ontmoeten
in vrede en oorlog. Zoals in die
kroeg.
Een beeld, dat zo kon zijn
weggelopen uit een roman van
Heinlein, Vance of Herbert. Voor mij
is dat echter onvoldoende om „Star
Wars" een voldoende te geven.
Ook al weet ik, dat het publiek deze
gigantische produktie best op prijs
zal stellen en met open mond zal
kijken naar de technologie van onze
toekomstige wapenindustrie. „Star
Wars". Ik blijf met weemoed
denken aan Stanley Kubrick's
„2001".
Van de Franse regisseur Alain Cor-
neau is onder meer in Nederland de film
„Police Python 357" met Yves Montand
in de hoofdrol bekend De nieuwste film
van deze regisseur is „La Menace" (De
bedreiging) eveneens met Yves Mon
tand in de hoofdrol. „La Menace" lijkt op
een psychologische thriller, maar
naarmate het verhaal vordert is deze
vergelijking steeds minder van toepas
sing. „La Menace" is net wat harder en
onverwachter dan men van dit genre
verwacht. Het is het verhaal van Henri
Savin, leider van een transportbedrijf,
dat eigendom is van zijn minnares. Als
Savin (een voortreffelijk rol van Yves
Montand) een jonge telefoniste ont
moet, is de liefde tussen hem en Domi
nique Montlaur voorbij. Doordat de ver
twijfelde Dominique alles op alles zet
om hem terug te winnen, komt Savin en
zijn jonge geliefde Julie in een draaimo
len van ontwikkelingen terecht. Een
draaimolen, waaruit Savin zich met
moeite weet te bevrijden ten koste van
veel bloed, zweet en tranen Regisseur
Corneau verfilmde met „La Menace"
een bijzonder boeiende thriller, waarbij
hij niet schroomt voor een spektakulair.
maar tevens verschrikkelijk slot te kie
zen. Een slot. dat door liefhebbers van
een happy end, niet in dank zal worden
afgenomen.
Bedrand Tavernier (regisseur o.m
van „Le juge et l'assasin") schoot wat
de science fiction-film „Star Wars".
invan simpele trouwkiekjes
»er lukratieve zaak te zijn.
'en de trouwlustige Ne-
totaal maar liefst 25
besteed aan door vak-
gemaakte huwelijksrepor-
w. Ga d'r maar aan staan,
zend huwelijken, die voor
gebreide nageslacht zijn
Eigenlijk knipper je even
i els je dit leest, want je hebt
met eens over al die in de
M-stappers, die hebben
grootse gebeuren vast te
door een familielid of
die vooreen zacht prijsje
itaak van de beroepsfoto-
le nemen als enthousiaste
w en doka-specialist,
ind huwelijken volgens de
kunst uitgevoerd. Wie zei
dat het huwelijk als in-
mode is geraakt en dat
„in" is? Niks van waar.
■n huwelijksreportages in
m het. En dan hebben we
eens over de zwart-wit
s' die bij een huwelijk wat
aandoen, nu alles tegen-
leur uitgevoerd dient te
*oor vol te worden aange-
kleuren-tv, waar ik zon-
«e werd gekonfronteerd,
tend een omroep als de
'telde, dat de rode streep
(waar die omroep onder
n) was verdwenen. Ik
streep nog niet
het is maar goed datArie
'fe via m'n zwart-wit toe-
[ifl horen. Die Arte toch.
we dwalen af. We
ir het huwelijk als insti-
ons oor daarover te
luisteren leggen, is het toch niet alle
maal rozegeur en maneschijn, ook al
schijnt het. dat de cijfers van de be
roepsfotografie ons het tegendeel ver
tellen.
Neem nou dat verhaal, dat ik onlangs
hoorde. Een beroepsfotograaf had een
kleurige bruidsreportage gemaakt, he
lemaal volgens de moderne gedrags
lijnen. U weet wel, wandelingetje in het
park, elkaar heel lief en stralend
gelukkig aankijken volgens de fotogra
fische normen van Viva en Avenue, een
18 bij 24 plaat in de studio met wat
leuke droogbloemen op de
achtergrond etc. etc. Het betere werk,
zogezegd.
De desbetreffende fotograaf was er
erg trots op, want alle kleuren kwamen
erg natuurlijk over, zoals dat heet.
Geen enkel zweempje kleur wat er niet
op thuishoorde. M'n liefje wat wil je nog
meer? Dat wilde de fotograaf na een
maand ook wel eens weten, want zijn
foto's, waar hij met zoveel toewijding
aan had gewerkt, werden maar niet af
gehaald. En op zich 'is dat niet zo'n
ramp, maar betaald was er ook nog
niet, dushet gelukkige bruidspaar,
dat inmiddels verhuisd was, gebeld.
De bruidegom kwam aan de
telefoon. Hij had volledig begrip voor
de situatie, dat spreekt, maar ja, wat wil
je. Hij had het zo erg druk gehad, dat hij
nog niet toe was gekomen aan het op
halen van de foto's. De rekening moest
maar worden gestuurd en dan zou hij
wel eens langs komen om het pakket in
kleuren vastgelegd pril huwelijksgeluk
op te halen. ..Maar het kan nog wel
even duren," zo werd er aan toege
voegd, want ik heb het op dit moment
nogal druk met de scheiding
Honderdduizend huwelijken in kleur
Je wordt er toch eventjes stil van als je
dat leest. En nisschien, heel misschien
zou je ook stn worden, als je zou lezen,
hoeveel afscheidsfoto's er na een
scheiding - in kleur, dat spreekt -
zouden kunnen worden gemaakt, als
die traditie zou bestaan. Een plechtige
handdruk in het park, liefst in herfsttooi.
Een ideetje voor de vakfotografie mis
schien?
