Jitstekende uitvoering
fan de Treecksangh in
/olie Marcuskerk
OEMBOLLEN-
RNBIEDING
NU 8.45
NU 8.75
NU 16.75
i
Gouden huwelijksfeest
voor echtpaar Bollen
9 Fa. J. W. v.d. Berg
Ingezonden:
HAM
BURGERS
98
^élke woensdag-^
GEHAKT
DAG
GEHAKT
375
GEHAKT
GEHAKT
^-élke donderdag
BIEFSTUK
DAG
BIEFSTUK
225
dale
Mies voor tuin en dier.
't SPUL IN DE MIST
•- élke maandag -s
VLUGKLAAR
DAG
SLAVINKEN
98
SCHNITZELS
BIEFSTUK
BIEF
TARTAAR
Fred Timmer
uw Keurslager
Leusder Krant - plaatselijk nieuws
DONDERDAG 27 OKTOBER 1977
n Spaendonck dirigeert zijn koor.
IEUSDEN - Het Groot Gemengd
on kunstkoor Treeksanghbestaat
i9 december van dit jaar twee jaar. In
'fwee jaar is duidehjk gebleken, dat
fl/roor als Treecksanghaan een
toette voldoet. Het grote concert,
dit koor vorige week donderdag in
Marcuskerk gaf trok terecht een
Ie zaal en oogstte na afloop
tiend een ovationeel applaus. Het
Kmef mee om een zaal vol te krijgen
voor een concert, maar Treecksangh is
daarin geslaagd. En gezien dereakties
van het publiek is het een duidelijke
zaak, dat ook een volgend concert van
Treecksangh evenveel zo niet meer be
langstelling zal trekken. Eén van de
hoogtepunten ivas de feestcantate aan
het slot van het concert: Twaalf
eeuwen Leusden", een boeiende
compositie van de dirigent van het
koor, Jan van Spaendonck, op tekst
ren
110rode tulpen hoog
10 narcissen geel
10hyacinten gemengd
r PAKKET T.W.V. 12.00
[Orode tulpen laag
blauwe druifjes
gem. crocussen
T PAKKET T.W.V. 12.50
tulpen geel hoog
dubbele blauwe druifjes
sneeuwklokjes
^EjjBOscila campanulata
7 00 (Ochionodoxa
C.
TPAKKET T.W.V. 20.75
Hamer» veld se weg 58
Leusden-Centrum
Telefoon 033-41693
Maandagmorgen gesloten
van Jan-Paul van Spaendonck. Een
familie-compositie, die goed werd uit
gevoerd en een waardige afsluiting
vormde van een zeer geslaagd
concert.
B egonnen werd met,, Requiem opus
48" van de Franse componist Gabriel
Urbain Fauré, dat in 1882 werd ge
componeerd en nog niets aan glans
heeft verloren. Na een orgelsolo van
Gerrit 't Hart heeft het publiek kunnen
genieten van het altijd weer indruk
wekkende ,,The Holy City" van Steven
Adams, door Henk Smit (bas), opnieuw
gevolgd door een orgelsolo. Het con
cert werd afgesloten met het eerder
genoemdeTwaalf eeuwen Leusden",
een feestcantate van allure.
Dirigent Jan van Spaendonck, Treeck
sangh, de solisten Riet Wijnands
(sopraan), Jan Huurdeman (tenor),
Henk Smit (bas) en organist Gerrit 't
(buiten de
verantwoordelijkheid
van de redaktie)
't SPUL:
KRENT IN DE PAP
Daar ik mij eveneens reken tot de
bewoners rond de boerderij 't Spul, zou
ik gaarne de volgende reaktie geven op
het ingezonden stuk ,,'t Spul of
groenvoorziening" geplaatst d.d 13 ok
tober jl. Grote waardering kan ik op
brengen voor het streven van mede
wijkbewoners om stilte en rust, welke in
onze wijk overigens al aangetast wordt
door bromfietslawaai, te bewaken. De
suggestie om de boerderij tijdelijk door
een aantal studenten te laten bewonen
heeft kennelijk zulke schrikbeelden
opgeroepen bij de direkte om
wonenden, dat een aantal van hen en
dat is bijzonder jammer, zich nu voorde
uiterste „oplossing" van sloop inzetten.
Hart kunnen - samen met het in
spirerend begeleidend Randstad Ka
merorkest - terugzien op een zeer ge
slaagd concert.
Voor Leusdenaren, die ook graag
zingen en mee willen doen aan de ak-
tiviteiten van Treecksanh, is dat natuur
lijk mogelijk. U bent van harte welkom
op de repetitie-avond van Treeck
sangh, elke woensdagavond van
20.00 tot 22.00 uur in 't Ros Beyaart,
Hamersveldseweg 55.
KAMERKOOR
Dirigent Jan van Spaendonck is op
dit moment bezig met het oprichten van
een kamerkoor.
Dit koor zou graag de
beschikking hebben over meerdere
stemmen. Zij, die belangstelling
hebben voor zang op een enigszins
hoger niveau en liever m kleiner koor
verband willen zingen, kunnen zien
voor dit kamerkoor opgeven. Inlichtin
gen worden u graag gegeven door diri
gent Van Spaendonck, Melafier 27,
Leusden-centrum, tel. 033-41993.
De boerderij 't Spul, met het daarbij
horende monument de tabaksschuur, en
de niet vaak genoemde boerentuin,
vormt architectonisch de krent in de
overigens weinig tot de verbeelding
sprekende pap die de Groenhoutense
bebouwing m.i. biedt. Bezoek laat zich
zelden of nooit spontaan uit over de
nieuwbouw in onze wijk, echter wel
over dat nieuwsgierig-makende, éne,
duidelijk van het geheel afwijkende ge-
bouwenkompleks dat een stukje visuele
afwisseling biedt Sierlijkheid of histori
sche waarden doen er dan minder toe.
Genoemde funktie kan niet worden
overgenomen door de ons welbekende
waterpartijen aangevuld met
gemeente-groen.
Voor mij is dit een duidelijk en
voelbaar argument vóór handhaving
van het gebouw op zichzelf, nog af
gezien van wat er voor funktie aan ge
geven zou moeten worden. Afbraak
van het hoofdgebouw betekent overi
gens de amputatie van een bij elkaar
horend en zo door de jaren heen ge
groeid geheel. De tabaksschuur zou
moederziel alleen blijven staan, wat het
vinden van een bestemmine verder be
moeilijkt o.a. in verband met toezicht
en onderhoud.
De woordvoerders van de nu veront
ruste bewoners zouden hun wensen in
het te starten overleg met de gemeente
kunnen inbrengen, immer, afbraak blijft
hoezeer ook te betreuren nog steeds een
van de mogelijkheden.
De boerderij 't Spul vervult naast een
visueel afwisselende ook een sociale
funktie; omwonenden halen er melk en
eieren en kinderen leren er
verschillende beesten kennen. Welnu,
er zou in het kader van een totaalvisie
op het ons omringende milieu naar ge
streefd moeten worden om deze
funkties in takt te laten. Dit zou kunnen
door de boerderij als mini-
boerenbedrijf te laten voortbestaan,
één koe (desnoods zonder indien dan
toch nog sprake zou zijn van een
volledig boerenbedrijf), een aantal kip
pen, een geit enz. De tabaksschuur is
wellicht geschikt te maken voor
buurtbijeenkomsten
Ton Kuipers,
Korenschoof 14,
tel. 43641.
Vrijdagavond 19 oktober moet er een
enorme kijkdichtheid vanuit Leusden
op Nederland II zijn geconstateerd. Ons
aller lijfblad, de Leusder Krant, had ons
al een dag van tevoren op 't Spul gewe
zen, maar uiteindelijk is gebleken dat
dit een ledenwervende reclamestunt
geweest moet zijn of dat Varavisie
liever met de handen van het spul
wenste af te blijven. Het begon allemaal
om kwart over negen en de heldere
hemel boven de uitgestorven Leusdense
straten en wijken deed niet vermoeden
dat het spul kans maakte in de mist te
verdwijnen. Eerst vulde mijn beeld
scherm zich met een aantal flink uit de
kluiten gewassen hanen. Werkelijk
er kon geen kip meer bij. Een plaatje
onze artiesten waardig voor het ad
verteren in „Time" als protest tegen het
beknotten van de homofilie in Florida.
Het aardige was dat al deze hanen in
koor het feit bezongen „er bijna
maar nog niet helemaal te zijn". Daarna
nam de grootste haan plechtig een
hoofddeksel af en sprak nadrukkelijk
iets van „wilt u dit maar even doorge
ven".
Ik begon echt schik m het geheel te
krijgen. Dit was eindelijk eens wat an
ders dan sprekende koeien of wc-
brillen, die bij de woorden „opgelet"
stram in de houding springen en daar
door half ontklede mensen in de ruimte
flikkeren Wat daarna volgde was al
lemaal even boeiend en nu en dan
vergat ik zelfs op het spul te letten.
Een Afrikaanse meneer legde met een
eenvoudig rekensommetje uit, dat
oorlog in zijn geboorteland alleszins
verantwoord was, gezien het feit dat
aldaar elke week minstens één neger
wordt vermoord Dit betekent in 52 mil-
lioen jaren enorm veel ellende, reden
waarom men thans beter met zo'n 20
millioen de zaak kon klaren.
Ook op het Binnenhof blijkt men nog
steeds aan het rekenen te zijn. Het lijkt
erop dat elke minister zijn eigen hof wil
houden compleet met alles erop en
eraan. Hierdoor zou Nederland met
zestien hoven worden verrijkt, waar
door ergens anders Zestienhoven kan
worden opgedoekt en een burgervader
als sex-exploitant voldoende nevenin
komsten verkrijgt om zijn luttel salaris
van iets meer dan driehonderdduizend
gulden per jaar aan te vullen. Koos van
Varavisie snapte het ook allemaal niet
zo goed meer en volgens hem was men
al vier jaar met de formatie bezig - een
berekening die volgens mij overigens
onjuist uitkomt. Veel tijd om hierover
na te denken was er echter niet, want
plots zat er een wethouder op mijn
scherm, die verontwaardigd verklaarde
het niet eens te zijn met zijn eigen
beleid. Onder het felJe licht van de tele
visielampen riep Van Minnen hem op
het matje en de man beloofde dan ook
prompt met spoed een einde te maken
aan het pesten van niet-ambtenaren.
Men ging niet verder in op de gedachte
dat men wellicht dicht bij de oorzaak
van alle terreureliende was beland,
want toen ik dacht dat het spul nu einde
lijk zou beginnen, bracht het scherm
plots een andere schokkende ervaring.
In onze tafeltennissende mannenwe
reld bleek een jonge vrouw te zijn ge
ïnfiltreerd, die met verwoede kracht
links en rechts de ballen teisterde alsof
LEUSDEN - Woensdag 19 oktober
was het feest in het bejaardenhuis ,,'t
Hamersveld". Het echtpaar M. J.
Bollen-Kölsch herdacht het feit dat zij
50 jaar geleden in het huwelijk traden.
De bruid is 79 jaar en de bruidegom 74.
Beide zijn geboren in Den Haag en heb
ben daar 65 jaar gewoond.
De heer Bollen is 41 jaar vertegen
woordiger geweest bij dezelfde firma.
Hij is hiervoor koninklijk on
derscheiden Het echtpaar, dat in Den
Haag twee hoog woonde, moest na de
pensionering van de heer Bollen in ver
band met diens gezondheidstoestand
naar een gelijkvloerse woning uitzien.
In Den Haag gelukte dat niet. Het lukte
hen wel een benedenwoning in Oss te
bemachtigen.
Ondanks de grote overgang hebben
zij daar met plezier gewoond. Daar het
steeds moeilijker werd om zonder hulp
zelfstandig te blijven werd besloten zich
in te laten schrijven in een bejaarden
tehuis. De keus viel op het bejaarden
tehuis van Woudenberg. Tijdens de reis
daarheen kwamen zij ook door
Leusden. Omdat het hun dochter
bekend was, dat ook in Leusden een
nieuw tehuis werd gebouwd, besloten
ze zich daar ook te laten inschnjven.
Dit lukte, want op 1 april werd het
Hamersveld geopend en 3 april had het
echtpaar hun kamers reeds betrokken.
Zij hebben het daar heel goed naar hun
zin. Zij genieten van het mooie uitzicht,
de fijne verzorging en de prima sfeer.
De heer Bollen, die niet meer buiten
komt, gaat toch elke dag om tien uur
met zijn echtgenote naar beneden om
daar gezamenlijk koffie te drinken. Het
echtpaar heeft twee dochters en twee
kleinkinderen. Op de dag van het huwe
lijksfeest, heeft het hen niet aan belang
stelling ontbroken. Toen zij na het ge
zamenlijk koffie drinken weer in hun
kamer lóvamen, troffen zij daar tot hun
grote verbazing de loco-burgemeester
van Leusden, de heer Van Zandbrink
aan. Deze kwam hen namens de ge
meente feliciteren. De middag werd ge
zellig doorgebracht bij hun gehuwde
dochter, die in Hoevelaken woont. De
dag werd besloten met een gezellig
diner in Rhenen. Ondanks de huidige
handicap van de heer Bollen zegt hij
toch toch kunnen terug zien op een zeer
gelukkig huwelijksleven. Ondanks de
crisisjaren, zegt hij toch nooit de armoe
te hebben gekend, die in die tijd velen
hebben gekend. Dit was mede te
danken aan zijn vrouw, die goed een
huishouden kon besturen. Zij maakte de
kleren zelf ook voor de kinderen. Door
samen alles te doen, is dit echtpaar ge
heel naar elkaar toegegroeid en hebben
een huwelijksleven achter de rug, waar
zij met vreugde op terug zien.
per stuk
100 gr 1 50
HALF OM HALF
500 gram
RUNDER
500 GRAM 450
CHAMPIGNON
500 GRAM 475
100 gram
KOGEL
100 GRAM 260
PER STUK 135
De Biezenkamp 21 23 Tel 033 41455
J
zij haar recht op deze sociëteit verde
digde. Dat deze pijnlijke ervaring een
bestuurslid deed afdruipen is dan ook
alleszins begrijpelijk, ofschoon Koos
zei dat hij de man niét zou missen. Hij
liet vlug het geëmancipeerde wezentje
uit het beeld verdwijnen en het lieve
kind zal ongetwijfeld direkt in bed ge-
kropen zijn om de door de strijd wat
gezwollen oogwangetjes wat te doen
bijtrekken Dat nu eindelijk het spul zou
beginnen, lag voor de hand, maar niks
daarvan hoor! Er kwam nu een
spannend filmbeeld, waarbij een soort
gemeentelijk hijsapparaat mensen uit
de nor over de gevangenis muur kan
tillen en nagezonden kogels au
tomatisch hun doel missen. Nog geen
woord echter over het spul en ik verlus
tigde mij derhalve in de hoofdfilm van
Varavisie. De verwikkelingen in het
leven van een amoureuze Franse luite
nant wonden mij echter zodanig op, dat
ik tegen elf uur met de blaker achter
moeder de vrouw de trap opstommelde
om even later datgene te volbrengen
waartoe de Fransman tot op dat
moment nog niet was gekomen.
Goed dat mijn beminde met geen
woord over „handen af van 't Spul"
heeft gerept, dacht ik nog tevreden
voordat ik als een blok in slaap viel
W Smit,
Dordogne 13,
Leusden-c.
NASCHRIFT REDAKTIE:
Het doet ons genoegen een van onze
lezers - en waarschijnlijk niet minder
diens echtgenote - een genoeglijke
avond te hebben bezorgd. Het spijt ons
dat we zijn aanstaande zaterdagavond
zullen moeten bederven. Want volgens
de VARA wordt dan naar alle waar
schijnlijkheid wél de reportage over 't
Spul uitgezonden. Als hij tenminste niet
de mist in gaat
DE FABLE VAN HET
GOUDHAANTJE
In een dorp vol rustige weidevo
gels leefde eens een goudhaantje. Hij
was lid van het Vrije Vogeldom, fraai
van veren en luid van stem Als hij
sprak, luisterden alle weidevogels in
diepe eerbied naar zijn gekraai Ja
renlang bleef dit zo. Toen sprak de haan
tot het college van wijze doch zeer
weidelijke vogels ..Onze nesten voor
waar zijn fraai, doch wij moeten mee- i
doen met de moderne tijd en ons vo
geldorp dient uitgebreid te worden."
Alle weidevogels knikten eerbiedig
en wegen stil.
Zo gezegd, zo gedaan. En al ras
werden er fraaie nieuwe betonnen
nesten gebouwd. Er sneuvelden wat
oude nesten, doch de weidevogels be
seften dat dit de prijs was die zij
moesten betalen voor de vooruitgang
en de uitbreiding van het vogeldorp.
Lisidumahof werd een lusthof vol groen
en overal kwinkelerende vogeltjes, in
de vijvers zwommen visjes en de kij
kers kwaakten. Een aantal oudere vo
gels werden in bejaardenkooien goéd
gevoerd en opgeborgen, en in de plaats
van hun oude vieze nest kwamen jonge
vreemde vogels in fraaie nieuwe nesten
wonen De haan stapte trots als een
pauw door de hoven rond en nodigde
zelfs exotische vogels uit om dit alles
met verve aan dat verenvolkje te to
nen Er is echter altijd wel één rotte
appel aan de boom, want één hof
heette Groenhouten.
Ook daar stond nog een oud nest,
maar dat was zo verordoneerde de
haan, medio 77 afgebroken worden.
De nieuwe vreemde vogels uit Groen
houten vonden dat oude nest wel grap
pig in hun nieuwe hof. Ze waren jong,
democratisch en wilden meekwetteren.
Ook de haan, lid van de Europese
vogelkolonie, zag dit aanvankelijk met
genoegen aan want nog sterker kon
zijn greep op Lisidunahof worden.
Allengs bleek echter dat de vreemde
vogels niet alleen fraaie veren had
den, doch dat ook hun zang verder
droeg Toen sprak de haan: ,,Nu moet
het uit zijn. Gekwetter akkoord maar
dan wel over mijn geplukte en ge-
barbequede lichaam Luister dus niet
naar die vreemde vogels want dat oude
nest moet plat." Voorde vorm stond
het goudhaantje genaderijk toe dat de
vreemde vogels hun liedje van ver
langen zongen Hij zette echter wel
al zijn kippen en kuikens aan om onrust
in het Groenhoutense hof te zaaien.
Dit lukte eerst niet, doch na een wijl
zagen sommige vogels hun kostbare nest
bedreigd door nog vreemdere vogels
van de familie der roodborsten die nu
het oude nest zouden gaan bewonen.
De vogels zeiden: ,,Dit kant niet. Wij
zijn weliswaar vreemde doch keu
rige vogels en het is algemeen be
kend dat roodborsten hun nest be
vuilen en lawaaiig zijn
De haan die dit alles heerlijk vond
want hij wou toch het oude nest af
breken, gaf zijn spotvogels opdracht
nog groter onrust in de hof te zaaien.
Maar voor de vorm werd er toch een
overlegorgaan in het leven geroepen.
Hier eindigt deze fabel Niemand weet
of dit goudhaantje zijn zin zal krij
gen, De moraal: Een goudhaan heeft
wel een grote snavel doch het pro
fiel van zijn kam is minder dan 2 mm
en dat is, algemeen bekend, wettelijk
ontoelaatbaar. Hij is dus aan ver
vanging toe
Dus „oogjes dicht, snaveltjes toe en
snel op naar de vogelverkiezingen van
78, om een nieuwe Lisidunahof te
scheppen waar medegekwetter gehoord
wordt.
Een be de fabel,
Bert Hoogendam,
Diedrik Wicherts.
(Elke overeenkomst met personen en
toestanden is natuurlijk puur toeval