„De bijbel is méér dan een boek met verhalen.
Dat proberen we de bezoekers duidelijk te maken"
reportage
uiteindelijk
december 1977
vervolg van pagina 11
de os en de ezel 's nachts een on
derkomen vonden. Om rustig te
kunnen slapen had men het achter
ste gedeelte van het huis iets hoger
gelegd, zodat de beesten daar niet
konden komen
Een woning, zoals hier omschre
ven, is te zien in het Bijbels
Openluchtmuseum. Ook is er een
uitgebreide collectie landbouw
werktuigen en materialen
aanwezig.
Fluitspelende herders in een loofhut. Zo maar een straatjeWooncultuurbeeld: Egyptische, Assyrische, Griekse en Romeinse huizen.
Herdersleven
De herder met zijn kudde
schapen en geiten is niet weg te
denken uit het Palestijnse leven.
Daarvan is op het terrein eveneens
één en ander terug te vinden.
Duidelijk is te zien dat de veeteelt in
het oude Israël anders opgezet was
dan in onze moderne bedrijven.
Ook van de schaapskooi dient u
zich een andere voorstelling te
maken dan u wellicht tot dusver
had. Een schaapskooi is vaak niet
meer dan een kaal stuk grond,
waarop men een muur heeft ge
bouwd in de vorm van een cirkel.
Zo'n muur is opgebouwd uit ruwe
stenen die tot een hoogte van on
geveer een meter los op elkaar zijn
gestapeld. Op de muur legt men
soms doorn takken en losse stenen,
zodat een indringer het moeilijk
heeft om onopgemerkt binnen te
komen- het geluid van vallende ste
nen zou hem verraden.
Dorpsleven
Bijbelexpositie
U kunt uw buitenwandeling dooi
het park nu even onderbreken door
een bezoek te brengen aan de Bi-
blexpo Deze tentoonstelling heeft
betrekking op de ontstaansge
schiedenis van de bijbel als ook op
enige culturen, die van invloed zijn
geweest op de inhoud ervan.
Golgota.
Hof van Getsemané
Zodra u het parkgedeelte nadert,
doemt de Hof van Getsemané voor
u op. Aan de voet van een lichte
helling heeft men de beek Kedron
aangelegd Aan de overzijde van de
Kedron is een andere heuvel: de
olijfberg
In de tuin een prachtig en tegelij
kertijd indrukwekkend beeld
houwwerk van de geknielde Jezus
Vervolgens komen we op de bin
nenplaats van een gebouw waar de
samenkomst van de Hoge Raad,
het Sanhedrin, wordt uitgebeeld.
Het Sanhedrin was het hoogste
bestuurs- en rechterlijk college voor
de Joden in Judea, voor zover de
beslissingen niet aan de Romeinse
procurator waren voorbehouden.
Zo moest bijvoorbeeld een dood
vonnis. dat door de Hoge Raad was
uitgesproken, door de Romeinse
stadhouder worden bevestigd
Wonen
In de straat waar we dan door
wandelen staan Egyptische,
Griekse en Romeinse huizen, win
kels en opslagplaatsen Ze waren
te vinden in verschillende oude oos
terse steden en zijn hier in één
straat bijeengebracht.
Rechtdoor wandelend komt u in
een veel smaller straatje
Opvallend zijn de luiken van de
winkels. In alle oosterse grote
steden bestaan zulke straatjes nog.
Dit straatje leidt naar het plein,
waaraan het paleis van Pilatus is
gelegen.
Golgota
We slaan nu de weg in naar Gol
gota Eerst komen we op de lij
densweg. Links en rechts .kruis
wegstaties". In de loop der tijden
heeft de chnstelijke vroomheid be
hoefte gevoeld op de lijdensweg in
Jeruzalem meerderen gebeurte
nissen te plaatsen. Een aantal
dicht bij elkaar gebouwd Bij ieder
huis is een kleine tuin met een bak
oven, waarin het brood wordt ge
bakken. De straatjes zijn nauw.
kronkelig en bezaaid met stenen.
Dén komt u bij de synagoge. Het
voornaamste gebouw in de joodse
dorpen en steden bij het begin van
onze jaartelling Het is het gebouw,
waar de gemeenschap
samenkwam voor de godsdienstige
bijeenkomsten. Het Griekse woord
synagoge betekent ,,huis van sa
menkomst".
Een ander facet: het dorpsleven
Op het terrein is een Palestijns
dorpje opgebouwd. De huizen zijn
Pater Kiewe, directeur van de Heilig
Land Stichting
Stadspoort
daarvan zijn ontleend aan
legenden. Het is een poging het
lijden van Jezus te blijven geden
ken. Prachtig van opbouw is ook de
stadspoort.
Vlak buiten de stadsmuur ligt de
rotsformatie. Golgota of Schedel
plaats geheten
Kruis en graf
Dan ontwaart u het kruisBij
de Romeinen bestond het gebruik
de misdadigers te kruisigen. Het
slachtoffer werd levend aan een
kruis gebonden of geslagen. Daar
bleef hij hangen, totdat de dood was
ingetreden.
Deze eerloze dood mocht niet als
straf worden opgelegd aan Ro
meinse staatsburgers. Alleen zij,
die geen Romeins burgerrecht be
zaten, mochten worden gekruisigd
Door de publieke misdadigers vlak
langs een grote weg terecht te stel
len, waren ze tevens een afschnk-
wekkend voorbeeld voor anderen
Bij de Joden is ook het gebruik
bekend om iemand aan een paal te
Het gebouw van samenkomst van de Hoge Raad, het Sanhédrin
hangen Het gaat hier echter niet
om levenden, maar om mensen die
veroordeeld waren tot de dood door
steniging. Wanneer zij waren over
leden werd het lijk opgehangen aan
een paal. Voor zonsondergang
werd het lichaam weer afgenomen
om begraven te worden Het op
hangen was een uitdrukking van
het geloof, dat deze man door God
vervloekt was.
Tenslotte komen we bij het graf.
Men kende in ,,de dagen van
Jezus" verschillende soorten gra
ven. Aangezien de omgeving van
Jeruzalem bestaat uit vrij zachte
steen, werden de meeste graven
uitgehouwen in een rots Vaak wer
den in een grafkamer meerdere
grafbanken aangebracht Wanneer
een grafkamer vol was maakte
men een gang dieper de rotswand
in, en holde dan weer een nieuwe
grafkamer uit Zo ontstonden voor
de verschillende families hele graf
complexen
De ingang werd meestal afgeslo
ten door een steen, die men kon
wegrollen In de duurdere graven
had men vaak een voorruimte, waar
men de dode kon afleggen en
klaarmaken voor de begrafenis
Een dergelijk grafmonument
vindt u ook op de Heilig Land Stich
ting. De steen is weggerold, zodat
de ingang open ligt.
Het is zeer waarschijnlijk - aldus
lezen wij in de HLS-gids die wij ook
als informatiebron voor dit artikel
gebruikten - dat Jezus in een derge
lijk graf werd gelegd.