DE PLANEET AARDE:
op weg naar de ondergang?
toekomst?
uiteindelijk
december 1977
18
de sombere voorspellingen van proleten
en zieners voor het magische jaar 2000
De Openbaringen aan de apostel Johannes op het eiland
Patmos vormen tot nu toe één van de meest opzienbarende èn
meest onbegrijpelijke profetieën wat betreft het laatste oordeel,
het einde der wereld. Maar niet alleen Johannes zette zijn vi
sioenen op schrift. Tal van zieners, voorspellers en profeten die
vóór hem leefden deden dat en ook zij, die in de eeuwen na
Johannes een visionaire blik in de toekomst wierpen. En - on
danks de onderlinge verschillen - zeggen al die voorspellingen
in feite hetzelfde: de wereld (althans het grootste deel) zal ten
onder gaan in een allesvernietigende atoomoorlog tussen de
grote wereldmachten. Het grote slagveld der wereldlegers zal in
het Midden-Oosten liggen. Volgens de Bijbel zal dat op de
plaats „Harmageddon" zijn. Vandaar dat wij nu spreken over
het Armageddon als we spreken over de „laatste dagen van de
wereld". Het Is de berg Megiddo, en de aan de voet daarvan
liggende vlakte in Israël tussen Middellandse Zee en de
Jordaan. Het zal het dal der beslissing zijn volgens tal van
profeten. Niet alleen in de voorspellingen van de Sibyllen (uit de
8e tot 2e eeuw voor Christus), maar ook in die van Nostradamus
(1503-1566), de Heilige Malachias (1094-1148), Muhlhiasl, de
woudprofeet (1750-1825), Melanie Matthieu van La Salette
(1831 -1903), Edgar Cayce (1877-1945) en Jeane Dixon (geboren
in 1916) bevestigen door hun visioenen grotendeels hetgeen
door Johannes In de Openbaringen werden vastgelegd. Uit de
veelheid van profetieën (er zijn er honderden geweest) kan
zonder veel moeite het tijdstip worden bepaald, waarop naar
alle waarschijnlijkheid de grote apoclayps, de vernietiging van
de wereldorde, zal plaatsvinden. Jeane Dixon is wat dat betreft
het duidelijkst in haar voorspeiling: rond het jaar 2000.
De Amerikaanse hoogleraar in de theologie. Hal Lindsey
legde in een aantal boeken vast, hoe wij Openbaringen zouden
moeten lezen. De resultaten van zijn „vertaling" zijn niet alleen
boeiend en interessant, maar tevens angstaanjagend door het
feit, dat het Armageddon in feite nog maar zo kort van ons is
verwijderd. Dit is het verslag van eeuwenlange voorspellingen
en visioenen. Geen opwekkend verhaal. Men kan zich afvragen
of het de werkelijke toekomst van de aarde weerspiegelt of
slechts een vertekend beeld van wat er zou kunnen gebeuren,
indien we voortgaan op de weg die we nu al zo lange tijd geleden
zijn ingeslagen en die - zoals ieder weldenkend mens ons kan
vertellen - niet direkt de juiste weg is die ons naar vrede en geluk
zal leiden.
door bert vos
Vliegtuigen, raketten. In massale golven zullen ze over ons komen.
Van oost en west. Van noord en zuid. (M. C. Escher - Diepte).
DE AGRESSIEVE
WERELDBOL
„VREDE OP AARDE, IN DE
MENSEN EEN WELBEHAGEN".
Het Christendom heeft deze
wens als leidraad sinds de ge
boorte van Christus. Vrede op
aarde, in de mensen een welbe
hagen. Het lijkt op de uitspraa'
van een verbitterde cynici
want sinds mensenheugenis
heeft de mensheid nauwelijks
enige vrede kunnen vinden.
Geen vrede ten opzichte van el
kaar, geen vrede met zichzelf. Al
tijd was er wel ergens oorlog. En
altijd is de belangrijkste leidraad
de macht en de rijkdom geweest.
Idealistische oorlogen bestaan
niet. Zullen ook nooit bestaan. De
mens is altijd agressief van aard
geweest. De geschiedenis van de
aarde bewijst dat. Niet voor niets
wordt er gesproken van „het
aardse tranendal". Zelfs het
Christendom - van oorsprong
zuiver gericht op vrede - is de
rechtstreekse oorzaak geweest
van talrijke „heilige" oorlogen".
Het heeft de inquisitie gekend.
Geestelijken zegenden de legers
van vriend en vijand. De agres
sieve golf van haat en geweld is
nooit weggeëbd, is nooit over
spoeld door een zee van wer
kelijke vredesgedachten, on
danks vertwijfelde pogingen die
wijze denkers en staatslieden zo
nu en dan hebben gedaan.
Ik las eens het verhaal van een
buitenaardse beschaving, enkele
lichtjaren van ons verwijderd- Het
was een volk, dat erg gevoelig was
voor mentale gevoelens Dit vrede
lievende volk besloot - na hon
derdduizenden jaren geduldig
lijden - een eind te maken aan die
merkwaardige planeet daar in de
verte van de kosmos. Hon
derdduizendenjaren hadden zij pijn
moeten lijden door die enorme wolk
van agressie, die - niet verzwakt
door de lichtjaren-lange reis - kon-
stant over hun beschaving golfde
en hen soms machteloos maakte.
Zij begrepen die agressie niet. Zij
waren vredelievend, deze buite
naardse mensen. Maar hun geduld
was ten einde. Zij, die de vrede als
enige geestelijke waarde hadden,
offerden dit grote goed op en ver
nietigden de aarde met haar on
duldbare pijn veroorzakende ag
ressie en haat.
Het is maar een verhaal. Maar
het zou best mogelijk kunnen zijn,
als we er vanuit gaan, dat agressie
in de vorm van energie het heelal
ingestuurd zou kunnen worden.
Wat een enorme golf vol pijn en
haat zou de kosmos dèn vanaf de
aarde overspoelen! Dag in, dag uit.
Wie niet de ogen sluit voor wat er op
aarde dagelijks gebeurt en is ge
beurd, zal zich gemakkelijk een
beeld kunnen vormen van de pla
neet aarde als een agressief pul
serende, kwaadaardige bol. Het
zou dan wellicht ook deze agressie
kunnen zijn, die via energiestromen
uit toekomst en verleden de visioe
nen levert aan profeten, zieners en
voorspellers. Wat echter ook de
grote Bron is achter hetgeen de pro
feten aan ons overbrengen, we
kunnen onze ogen er niet voor slui
ten. Want het is beslist niet denk
beeldig, dat die kwaadaardige, ag
ressief pulserende bol, bevolkt met
miljarden egocentrische, onver
draagzame mensen, op een gege
ven moment uiteen zal barsten.
Volgens de meeste profeten,
zieners en voorspellers zal dit
binnen afzienbare tijd gebeuren.
De tekenen van de eindtijd, in
de Bijbel vaker dan eens ge
noemd, zijn zichtbaar geworden
voor hen, die er oog voor
hebben. De Openbaringen van
Johannes beginnen steeds meer
realiteits-kontouren te krijgen.
Misschien zal deze bittere beker
aan ons voorbij kunnen gaan.
Maar de sombere profetieën
wijzen niet in die richting. Vrede
op aarde, in de mensen een wel
behagen. Straks gaan we het
nieuwe jaar in. 1978. Nog slechts
ruim twintig jaar verwijderd van
het jaar 2000. Het magische jaar
van de Apocalyps. Het einde van
deze wereldorde en misschien
het begin van een nieuwe.
OVER BLIJFT EEN
WOESTIJN
„Maneschijn - meer dan vijf
tigmaal zul je nog komen. En ik zal
je zien en in je licht lezen, tot de
beer mij aanvalt van over de zee
Tweemaal honderdmaal zul je op
en ondergaan, tot de ver
schrikkelijke tijd over de wereld
komt Je zult de naakte bergen zien
en de lege hutten, als de tijd geko
men is, omdat de dood de mensen
bespringt met duizend bliksems
Vrouwen wenen en mannen vloe
ken. Over blijft een woestijn waarin
geen vogel zingt en geen water ont
springt De aarde zal dor zijn als
een bakoven. Zeven jaren worden
dor en zeven nat, de zon zal om
floerst zijn. Velen liggen onder de
rode en blauwe aarde, onder iedere
boom een dode man, een dode op
elke weg, een weduwe in elk huis,
een weeskind in elke kamer."
Dit is één van de onheilspellende
visioenen van Muhlhiasl, de
Beierse woudprofeet, die leefde
van 1750 tot 1825 en van wie veel
apocalyptische voorspellingen zijn
overgeleverd.
Nu pas kunnen we deze voor
spellingen doorgronden. Nu pas
weten we. dat de kernbommen een
De apocalyps, zoals Salvador Dali het z&g.
