Het was me het jaartje wel.
Het was me een best jaartje
„In Vietnam zie je dat een land ook op een
goede manier zijn achterstand kan inhalen"
cursief bekeken
uiteindelijk
december 1977
27
vervolg van pagina 26
uit. Ze zijn daar begonnen met de
mensen voor te lichten. Met te ver
tellen wat de belangrijkste
oorzaken van infektieziekten zijn en
wat moet gedaan worden om deze
te voorkomen.
De mensen krijgen ook te horen
hoe ze waterputten moeten slaan
en hoe ze zinkputten moeten ma
ken.
Ook politiek is alles goed
georganiseerd. Niemand is meer of
heeft meer en dat stopt elke vorm
van korruptie Omdat iedereen van
alles op de hoogte is, kan gelijk wie
een bepaalde funktie overnemen.
De medische organisatie verliep
net zo. Men is niet direkt dokters
gaan opleiden. Wel werden
mensen uit iedere streek opgeleid,
zij het dan zeer gespecialiseerd. De
één kan bij wijze van spreken ont
zettend goed injekties geven en
een ander is goed in de nazorg van
bepaalde ingrepen.
Erg aardig is ook de manier
waarop de bevolking op haar ver
antwoordelijkheid wordt gewezen.
Alles is duidelijk zichtbaar voor de
buitenstaander. Overal waar een
deugdelijke zinkput is aangelegd,
hangt een wit vlaggetje. Dit
kreéerde een zekere kompeti
tiegeest en nu kan niemand zich in
feite veroorloven om geen wit vlag
getje te hebben. Het is ook mooi
te zien dat alle oorlogstuig, dat het
landschap nog steeds ontsiert
wordt gebruikt voor andere dingen.
Het wordt hoofdzakelijk omge
smeed voor gebruik in de landbouw
EEN KRACHTIG VOLK
Al bij al krijg ik de indruk dat het
een ontzettend krachtig, vitaal volk
is. Ondanks alle verhalen die de
ronde doen. Dat zijn vertelsels van
de rijken, want in het Vietnam van
nu worden rijke mensen niet langer
getolereerd
,,Wat je ook doet, het blijft een druppel op een gloeiende plaat. En
toch doe je voort'"
ledereen moet gelijk zijn. Natuur
lijk zullen er na de oorlog doden
gevallen zijn. Dat kan ik begrijpen
Ik geloof dat je af en toe ontzettend
autoritair moet optreden om een
demokratie te kunnen handhaven.
We hebben ook heropvoedings
kampen gezien. De mensen die
daar zitten leggen wegen aan. Ze
zijn blij dat ze op deze manier alsnog
aan de wederopbouw van hun land
kunnen werken en niet gevangen
worden gezet.
...MOE...
Eigenlijk ben ik nu wel moe ge
praat over mijn leven. Ik word al een
dagje ouder en ben nu minder
aktief. Ik wil alleen nog zeggen dat
ik in Vietnam heb gezien dat een
land ook op een goede manier zijn
achterstand kan inhalen Zonder
dat op de verkeerde plaatsen het
grootste deel aan de strijkstok blijft
hangen. En daarom zou ik willen
vragen of er nog mensen zijn die
niet helemaal vergeten zijn dat
Vietnam door een afschuwelijke
oorlog is vernietigd. Misschien
willen zij een bijdrage storten."
Daarmee besluit Fré van Dor
drecht haar levensverhaal. Een le
venlang heeft ze zich ingezet voor
anderen En dan mag je ook wel
eens een keer moe zijn. Over die
bijdrage had ze eigenlijk helemaal
niet willen beginnen Maar als ze vol
vuur haar verhaal vertelt, kan ze er
niet omheen. Omdat, zoals ze zelf
zegt. ..ieder centje is welkom En
ze heeft zelf verklaard waarom het
welkom is, op welke manier het in
Vietnam besteed wordt en waarom
het in sommige landen andere lan
den, waar ze heeft gewerkt, hele
maal niet op de bedoelde plaatsen
terecht is gekomen (Bijdragen
mogen daarom worden gestort op
gironummer 10.90.400. ten name
van het Medisch Comité
Nederland-Vietnam. Amsterdam).
Ik ben een geboren
pessimist. Hier sta ik. ik kan niet
anders. Daarom kan ik ook niet
met de beste wil van de wereld
iets vrolijks zeggen over het jaar
1977 Afgezien nog van het feit,
dat er niets plezierigs voorviel in
de twaalf maanden, die nu
vrijwel achter ons liggen, geloof
ik toch, dat het geen enkele zin
heeft om iets positiefs over dit
jaar te vermelden. Ik heb dat ook
niet over 1976 gedaan en zal
ook wat 1978 betreft niet anders
reageren.
Het zijn nu eenmaal rotjaren.
U denkt daar anders over?
Goed hoor, steek de kop maar in
het dorre zand. Helpen doet het
met.
Ik zal duidelijker zijn. Wat
heeft 1977 ons gebracht? Niets.
Helemaal niets. Behalve, dat we
weer een jaartje ouder zijn dan
vorig jaar, zonder dat we er ook
maar een greintje beter door zijn
geworden. Wijzer, zegt u? Ach
kom, van dit jaar bent u toch
niets wijzer geworden? Mate
rieel gezien niet en geestelijk
evenmin.
Oh, zult u zeggen U hebt de
pest m omdat Nederland zo
lang op een kabinet heeft
moeten wachten en de socialis
ten aan de kant zijn gezet. Nee
hoor, zal me een zorg zijn. Laten
de heren van het Binnenhof hun
gang maar gaan. Doe ik ook. Ze
zijn nu eenmaal niet wijzer ge
worden in dit jaar, dat zei ik toch
al?
De mensenrechten dan. Nou,
daar wordt erg veel over ge
praat, maar is er ooit iemand
wijzer geworden van gepraat al
leen? 1977 heeft alleen maar
een extra kiem gelegd voor ras-
cistische oorlogen in Afrika en
waar ook tor wereld. Zelfs wij
hebben onze eigen dissidenten
in Ridderkerk. Dus waarom
hebben we zo'n grote mond
over de Russen en de
Tsjechen? Nee, 1977 heeft wat
dat betreft niets veranderd.
De natuur. Eris hard gewerkt,
hoor ik mensen zeggen, aan het
behoud van onze natuur. Het mi
lieu heeft steeds voorop ge
staan. Ja, ja, ik hoor het u zeg
gen. De Rijn stinkt nog net zo als
anders en er wordt een
smeerpijp aangelegd, die al ons
vuil in de Eemsmond stort, on
gezuiverd. Het westen stinkt uit
haar grauwe mond en het vergif
wordt nog in steeds grotere
hoeveelheden over onze
planten en struiken gestort. En
er zijn méér auto's dan ooit door
ons gekocht. Nog meer benzi
nestank en vergiftiging. Hallo,
bent u daar nog
Het welzijn. Daar is toch wel
iets aan veranderd? Kan zijn,
maar dan heb ik er toch maar
bitter weinig van gemerkt.
Trouwens, laat iemand me eerst
maar eens uitleggen wat welzijn
eigenlijk moet zijn. Zo iemand
heeft 1977 óók nog niet eens
opgeleverd.
Criminaliteit. Hé, daar hoor ik
u niet over? Oh, u weet zelf ook,
dat terrorisme en zo ook m 1977
in NederlancLheeft toegeslagen.
Nou, wat wilt u dan? Nog steeds
beweren dat 1977 zo'n pracht
jaar was?
Met de kwaliteit van de televi
sie is het ook niet zo best ge
steld Afgezien nog van het feit,
dat m 'n toestel na een paar iaar
al versleten blijkt, zijn de pro
gramma's ook nog om op te
schieten. En er wordt nog erg
hard in geschoten ook En dat,
terwijl er toch al zoveel bloed is
vergoten. Ook dit jaar
Niet soms? En wat dacht u
dan van die duizenden ver
keersdoden? Wat denkt u van
de vliegtuigrampen? Leveren
die geen echt rood vloeiend
bloed op? Nou dan. Zit dan niet
te zeuren over dat prachtige jaar
1977.
Vakantie. Ha, ook al zo'n on
derwerp. Of wilt u misschien
beweren, dat u wél zon hebt
gehad het afgelopen zomer?
Nou dan. Iedereen moet nu zo
nodig, omdat ze zo weinig van
hun vakante hebben genoten.
1977? Bah
Nee. 1977 is gewoon één van
die rotjaren Doe je niets aan.
Kerst op zondag en maandag,
en 1978 begint ook al rot. op
zondag. Niks geen extra vrije
dag Nou, dan weet ik het wel
Ook 1978 wordt weer niets Ik
vraag me zo langzamerhand af,
wat we aan het doen zijn. Alleen
maar jaren volmaken omdat dat
nu eenmaal traditie is?
Ik zou best weer eens een
keertje echt willen lachen. Maar
1977 heeft zelfs geen nieuwe
Belgenmoppen opgeleverd.
Het was met het jaartje wel. Een
saai, fantasieloos, nutteloos,
bloederig, agressief, on
gelukkig en een nietszeggend
laar.
1977, daar ga je! Proost. En
wat 1978 betreft: schiet een
beetje op, ik ben je collega 1977
méér dan zatI
Ik ben een geboren optimist.
Hier sta ik, ik kan niet anders.
Daarom kan ik ook met de beste
wil van de wereld met meegaan
met mensen, die vinden dat
1977 een slecht jaar was. Goed.
er gebeurden wel enige minder
plezierige dingen, maar voor het
overige was het toch een fleurig
jaar. Afgezien van het feit, dat er
niets onplezierigs is te melden
over de twaalf maanden, die nu
achter ons liggen, geloof ik ook,
dat het geen enkele zin zou
hebben daar lang over uit te
wijden Zoek de zonzijde, zeg ik
altijd maar en ook al was de zon
dan niet zo veelvuldig present
als vorige jaren, het was toch
een lekker weertje?
De zeventiger jaren, dat zijn
prettige, plezierige jaren. U
denkt daar anders over? Moet u
weten. U hangt de grote pes
simist maar uit Niemand die
daar wakker van zal liggen.
Want laat ik het wat duidelijker
stellen. Wat heeft 1977 ons aan
rampen gebracht? Niets toch
zeker. Of althans heel erg
weinig. We zijn een jaar ouder
en beslist ook wijzer geworden
De welvaart heeft ons nog
stevig te pakken en u gaat vast
ook naar de wintersport. Kon u
dat twintig jaar geleden ook?
Nee toch zeker
Ja maar, hoor ik u zeggen, het
is toch nog steeds erg ongelijk
verdeeld De rijken worden nog
steeds rijker en de armen
steeds armer. Ach, ook dat valt
wel mee. Onze regering, die nu
van ons gaat scheiden, heeft
wat dat betreft toch haar uiterste
best gedaan? En wees nou eer
lijk, Ar ie Groeneveld blijft toch?
Nou dan!
Met die mensenrechten is het
toch nog maar steeds niets ge
steld, hoor ik u heel meelevend
mopperen. Ach mensen, wij
leven in een tamelijk vhj land en
nu president Carter zich per
soonlijk voor de rechten van de
mensen heeft ingezet ziet alles
er toch veelbelovend uit? En dat
gekke geval m Ridderkerk dan?
Niets aan de hand Opgeblazen
toestanden. Gaat wel weer
over. Weten die Tsjechen veel.
U blijft maar mopperen over
die milieuvervuiling. Hou daar
nou eens over op! Amsterdam
heeft toch z'n metro gekregen
en dat scheelt een heel stuk! En
voor de rest wordt er erg hard
gewerkt om het openbaar ver
voer te verbeteren. En er zijn
toch flink wat geprojekteerde
autowegen geschrapt? Scheelt
weer een fikse teug frisse adem.
De jeugdcriminialiteit stijgt,
zegt u. Er moet iets gedaan
worden aan ons welzijn. Ach
wat. Hebt u het dan zo slecht?
Laten we wel zijn, ons welzijn is
prima voor elkaar. Je kunt toch
alles krijgen watje maar hebben
wilt?
Ja maarZeg, u blijft maar
tegensputteren. Hou daar nou
eens mee opCriminaliteit? Ter
rorisme? Kom nou. Die paar
knaapjes, die wat gek deden en
wat al te vlug zijn begonnen met
schieten? Dat is toch niet om
ongerust over te zijn? Moet je in
Afrika komen, dan piep je wel
anders Of in het Midden
oosten. Dat is tenminste nog
eens wat je noemt terrorisme.
Déér weten ze tenminste hoe ze
dat aan moeten pakken. Bij ons
is er niets aan de hand.
Ja, en dan zijn er ook nog van
die zwartkijkers, die steeds
maar weer zitten te kankeren
over de kwaliteit van de
televisie Ja ik kan er ook niets
aan doen, dat u een goedkoop
merk hebt gekocht. Over de
programma's geen kwaad
woord. Moet u maar eens kijken
naar dat prachtige „Hollands
Glorie". De tranen schieten je in
de ogen, een brok in de keel.
Geweldig fijn. Niks geen geknal
van kale boevenjagers of psy
chologisch in de knoop ge
raakte opiumspuiters. Nee, jon
gens van stavast. Hollandse
jongens. Zoals het hoort!
Wat hoor ik nou U maakt zich
ernstige zorgen over het
stijgend aantal verkeersdoden
en al die rampen? Ach meneer
tje, ach mevrouwtje. Niks aan de
hand. Tja. het is natuurlijk niet
altijd prettig, maar denkt u eens
aan onze overbevolking. Wat
zou er gebeuren als er geen en
kele dode meer zou vallen? Dan
zouden u en ik de helft minder
ruimte hebben dan we nu heb
ben. Zo is het toevallig ook nog
eens een keer.
U vond de vakantie afschuwe
lijk. U bent niet bruin geworden?
Mens, wat geeft dat nou. Onze
zwarte medemens gaat toch
ook niet elke dag in een
bleek bad om op ons, blanken te
lijken? U hebt het koud gehad,
deze zomer, bedoelt u dat? Had
u maar een extra warme trui
mee moeten nemen. Eigen
schuld.
1977 was gewoon een lekker,
ontspannend, plezierig, humo
ristisch, hoopgevend, boeiend,
amusant en veelzeggend jaar.
Een jaar, waarin we weer heel
wat hebben kunnen aflachen
om dat gekke duo Joop en
Dries. Een jaar met al weer
nieuwe Belgenmoppen
1977, daar ga je! Proost. En
wat 1978 betreft: als dat net zo'n
best jaar wordt, ben ik een te
vreden mens
