Hakhorst
Radio-programma
vanuit Don Bosco
Zes jonge kunstenaars exposeren in de
Bestuur: „Muziek vinden
wij wèl belangrijk!"
„DE SCHRIJVENDE MINDERHEID":
Volgende
week twee
filmavonden
Leusden 1200
MONTESSORI SCHOOL ONEENS MET MUZIEKSCHOOL
SPRAKE VAN EEN
KOMMUNIKATIE-
ST00RNIS
Leusder Krant - plaatselijk nieuws
DONDERDAG 9 MAART 1978
LEUSDEN - In de radioserie ,,De
schrijvende minderheid" kunt u op don
derdagochtend 16 maart van 9.00 tot
9.35 uur een NOS radio-uitzending be
luisteren, waarin de jongens van het in
ternaat van ,,Don Bosco" centraal
staan.
Interviewer Michiel Matser is druk
doende om zijn opnamen in Leusden te
maken. De jongens van ,,Don Bosco"
werken er graag aan mee. Het is best
leuk om over je eigen ervaringen op het
internaat te vertellen Vooral omdat er in
Nederland niet meer zoveel internaten
zijn.
Uitgangspunt voor Michiel Matser zijn
de blaadjes, die door minderheden wor
den geschreven. De krantjes met een
kleine oplaag. Bejaarden, die in de krant
dat niet uit eigen keuze, maar kwam het
door de ouders. Het begin-moment
wordt op zichzelf niet als negatief erva
ren.
VERLANGEN NAAR
GEZINSLEVEN
Ze spreken over het verschil tussen
het gezinsleven en het leven op het in
ternaat. Ze verlangen allemaal wel
duidelijk naar het gezinsleven
Wat is een moeilijk moment voor hen7
Dat is als ze na een weekend thuis te
rugkomen in het internaat. Daarbij moet
natuurlijk niet uit het oog worden verlo
ren, dat de jongens thuis in een soort
vakantiesfeer vertoeven Ze zijn niet da
gelijks thuis en de houding, die men
tegenover hen heeft, is duidelijk anders.
opgebouwd Vertrekt zo'n groepsleider,
dan is men zijn houvast kwijt, en
daardoor een brok zekerheid.
COMPETITIE
Algemeen wordt ervaren, dat hoe
hoger je genoteerd staat hoe meer je
kunt maken Waar de Salesianen van
Don Bosco niet op gebrand zijn. decom-
petitiestrijd, die leeft toch. Leeft ie niet bij
de leiders in het internaat, dan toch wèl
bij de ouders en daardoor weer bij de
jongens. Het verstrekte internaats
rapport ligt dit weekend bij de ouders
thuis, en daarover wil Michiel Matser
gaan spreken, als de jongens na het
weekend op ,,Don Bosco" terugkomen.
Hij wil gedragsregels peilen, vooral bij
(Van de redaktie).
LEUSDEN - Het bestuur van de
Montessori-school is nogal ge
schrokken van een passage uit het
verslag van de Muziekschool Leus
den, waarin wordt geschreven, dat
de Montessori-school niets voelde
voor AMV-onderwijs op de school,
omdat de leerkrachten „geen ver
stand van muziek hadden". Het be
stuur van de school heeft echter een
geheel andere versie over het
verloop van de dialoog tussen mu
ziekschool en Montessori-school. In
een brief aan de ouders èn aan de
Leusder Krant legt het bestuur het
één en ander uit. Zij schrijft het vol
gende:
.In het recent verschenen
jaarverslag van de Muziekschool Leus
den wordt aandacht besteed aan de
contacten die er geweest zijn tussen
ons bestuur en de Muziekschool over
de mogelijkheid van het experimenteel
opzetten van een Algemene Muzikale
Vorming (AMV-onderwijs) op onze la
gere school. Aangezien de be
richtgeving hierover in het jaarverslag
(alsmede in de Leusder Krant van 23
februari jl.) ons inziens op zijn minst
onnauwkeurig is, willen wij hierover en
kele opmerkingen maken.
WAT STELT DE MUZIEKSCHOOL IN
HET JAARVERSLAG
„Zoals bekend mag worden veron
dersteld hoort het AMV-onderwijs niet
thuis bij de muziekschool, maar behoort
te worden opgenomen in het pakket van
de basisschool. De onderwijzer is wet
telijk verplicht in zijn of haar klas mu
ziekles te geven. Nu is de praktijk
hiervan bedroevend. In veel gevallen
wordt het vak muziek zelfs in het geheel
niet gegeven. Dit is de reden, dat de
Inspektie Muzikale Vorming de muziek
scholen heeft belast met het geven van
AMV. Nu is er landelijk een streven om
het AMV weer terug te brengen naar de
plaats waar het thuishoort, de basis
school De muziekschool kan hierin een
belangrijke, koördinerende en advise
rende taak binnen het schoolteam ver
vullen. Op dit moment wordt vanuit 47
muziekscholen een dergelijke service
verleend.
Om in te spelen op die ontwikkeling,
heeft de direkteur in mei 1977 kontakt
gezocht met het bestuur van de toen
nieuw op te richten Montessori-
basisschool in Leusden/Centrum om
van gedachten te wisselen over de mo
gelijkheid om zeker aan een dergelijk
schooltype de muzikale vorming te
laten coachen vanuit de muziekschool.
Deze school had de voorkeur vanwege
het nog kleine aantal leerlingen (twee
klassen). Dit zou inhouden, dat de leer
lingen van deze school niet de AMV-
kursus hoefden te volgen aan de mu
ziekschool.
Het bestuur van de Montessori
school was zeer geïnteresseerd, maar
deelde later mee, dat de beide
leerkrachten die waren aangetrokken
voor deze basisschool van mening wa
ren, dat het beter was om dit nog niet te
laten starten. Argument. We weten te
weinig van muziek!!! Inmiddels was het
onmogelijk geworden, gezien de
datum, nog kontakten te leggen met
een andere basisschool." Aldus het
jaarverslag van de Muziekschool.
Allereerst moet worden vastgesteld
dat een aanvrage van de muziekschool
nooit schriftelijk is binnengekomen bij
ons en daarnaast ook nooit een punt op
de agenda van onze bestuursvergade
ringen is geweest. Er is slechts infor
meel contact geweest (mei 1977),
tussen de directeur van de muziek
school en één onzer bestuursleden,
waarbij gevraagd werd naar de even
tuele interesse van onze kant bij het
mogelijk opzetten van AMV-onderwijs
op de nog te stichten lagere school Dit
bestuurslid heeft toen gesteld dat dit
vooral afhankelijk was van de zojuist
benoemde (1 mei 1977) nieuwe
leerkrachten, die hij hierover zou
polsen. Voor alle duidelijkheid moet
hierbij worden gesteld dat:
- AMV-onderwijs betekent dat de on
derwijskrachten zelf dit onderwijs
moeten geven met ondersteuning
vanuit de muziekschool,
- het AMV-pakket een extra belasting
betekent omdat het meer bevat dan
het gebruikelijke muziekonderwijs.
- nog niet duidelijk is op welke wijze het
AMV kan worden ingepast in het
Montessorisysteem.
Toen de nieuwe leerkrachten in mei
voor deze vraag vanuit de mu
ziekschool werden gesteld, stelden ze
dat de opname van AMV in de aanloop
fase van de nieuwe school hen wat
prematuur leek. Dit alles is begin juni
1977 als mededeling ingebracht in ons
bestuur en voor kennisgeving aange
nomen, m.a.w. wij stonden achter dat
standpunt. Betreffende bestuurslid
heeft pas bij de volgende persoonlijke
ontmoeting met de directeur van de
muziekschool deze van de uitslag op de
hooge gesteld.
CONCLUSIE - EEN COMMUNICA
TIESTOORNIS
Uit het bovenstaande blijkt dat, mede
gezien de zeer informele aanvraagpro
cedure, ons op geen enkel moment
duidelijk is gemaakt dat deze zaak ur
gent was. Het lijkt dus wat overdreven
LEUSDEN - Volgende week zullen in
't Ros Beyaard aan de Ha-
mersveldseweg twee film- en dia
avonden worden gehouden, tijdens
welke volop gelegenheid zal zijn herin
neringen aan de Leusden 1200-
feestelijkheden van vorig jaar op te ha
len. Tijdens deze avonden, op
woensdag 15 en donderdag 16 maart,
zal de officiële herdenkingsfilm worden
vertoond, die fraaie beelden geeft van
onder meer de Rijksdag-reconstructie
en de aansluitende open lucht-maaltijd
en van de optocht en braderie van zater
dag 27 augustus. Aansluitend aan elke
filmvertoning - drie per avond - zal een
dia-presentatie worden vertoond, welke
is samengesteld uit door Leusdenaren
en Achtervelders gemaakte dia's van de
Leusden 1200-feestelijkheden. In deze
dia-presentatie komen beelden van veel
evenementen uit de feestweek op het
scherm Op beide avonden zullen drie
voorstellingen worden gegeven: om
19.30 uur, 20.30 uur en 21.30 uur. lede
reen is natuurlijk van hartelijk welkom,
uiteraard is de toegang vrij.
De voor 22 maart geplande film- en dia
voorstelling in Achterveld is naar een
later tijdstip verschoven, en wel naar
donderdag 6 april Deze avond, die in
Ons Gebouw zal worden gehouden, zal
een bijzonder karakter krijgen Nadere
mededelingen hierover volgen nog.
om ons te verwijten dat „het op dat
moment onmogelijk was geworden, ge
zien de datum, nog contacten te leggen
met een andere basisschool" Dat hier
sprake is van een communicatiepro
bleem moeten wij ook concluderen als
we in het jaarverslag verder lezen dat
van onze kant als argument voor het
uistel zou zijn gebruikt „we weten te
weinig van muziek" Het is jammer dat
ons (of de leerkrachten) dergelijke uit
spraken, toch niet uit de eerste hand
c.q. mond opgetekend, worden toege
dacht.
MUZIEK VINDEN WIJ WEL BE
LANGRIJK
finiëren beelden, die in dromen op
doemen en vervagen, ademen zijn an
dere houtsneden en de litho „IJ-zicht"
en „Nieuw land" zijn een wrang realis
tische weergave van hekken, stellages,
zielloze bouwsels en opgespoten land
dat weer dezelfde geestelijke leegte
zal gaan opleveren. De angst om het
voortbestaan van de mens spreekt uit
dit werk op indrukwekkende wijze.
Wat de vrouwen op de ten
toonstelling tonen is minder
„gruwelijk" Ria Koopman zet tante
Dien gezellig tussen al haar bulletjes en
spulletjes. En geeft in de tram goed
getypeerde doorkijkjes naar
zitplaatsen met andere, vreemde pas
sagiers. Vreemden even bijeen in een
zelfde ruimte. Wat ook het geval is in
„de kroeg": men hangt bijeen, maar
blijft vreemden voor elkaar, in
eenzelfde ruimte
Trui de Leeuw bezit een grote liefde
voor het Hollandse polderlandschap.
Zij laat, in de moeilijke lithografische
techniek een aantal traditioneel opge
zette landschappen zien. Wanneer
deze techniek geen probleem meer
voor haar zal zijn komt zij zeker tot een
meer persoonlijke weergave van het
landschap. In deze richting duidt de
fraaie houtsnede „Bartelsluis", een
goede kompositie van de meest es
sentiële elementen, die een Noordhol
lands watergebeuren oplevert.
Marion Molier is op de nostalgische
toer met de etsen van de rotan bank en
de jurk. Wat minder tijdgebonden zijn
haar lithografische bed-impressies.
Tenslotte Martine Wilcke met een
aantal sfeervolle interieur-tekeningen
met poesen, die anatomisch nog iets
verder gebracht kunnen worden. En
twee aardige houtsneden van in hun
eigen leefsfeer neergezette mollen en
kippen
Anco Mali
In het Montessori-onderwijs is de
„muzische vorming", w.o. muziek
maken en ernaar luisteren, wel dege
lijk belangrijk. Om die reden hebben
de leerkrachten van de lagere school
aan het begin van het schooljaar een
cursus muziek van de Onderwijs Ad
vies Dienst gevolgd. Er wordt ge
poogd zoveel mogelijk nadruk te
leggen op de muzikale aspecten en
om hieraan meer gestalte te kunnen
geven worden nu ook tussen enkele
ouders en de leerkrachten gesprek
ken gevoerd. Na de Paasvakantie
zijn hiervan de eerste resultaten te
verwachten.
Wij hopen met bovenstaande in
formatie enkele misverstanden uit
de wereld te hebben geholpen. Wat
ons betreft behoeft deze communi
catiestoornis de goede betrekkingen
met de muziekschool niet te versto
ren, aldus E. J. Tuininga, voorzitter
van het bestuur van de Montessori
school in een open brief.
De relatief grootste afstand lijkt Jelus
Matser te hebben afgelegd. Zijn vier
etsen maken een homogene indruk. Hij
probeert een andere benadering te
geven van het Hollandse landschap,
zo dat nog bestaat. De toeschouwer
wordt de neus gedrukt op de wegber
men, de enige groenstroken, die er
binnenkort nog in Holland over zullen
zijn. In een zo kaal mogelijke land
schappelijke ruimte vestigt hij de aan
dacht op het (voor bouwsels) opgespo
ten land, op (ter afzetting dienende)
kegelvormige betonpaaltjes. Op de
schriele boompjes, die met een stukje
leer vastgeklonken zitten aan paaltjes
om hen een kwijnend bestaan te laten
leiden in de aaneenrijende grauwe te
geltrottoirs. Om het landschap nog
meer te vervreemden plaatst hij er
tafels met een kleed eroverheen. Voor
zien van de vijf bronzen bollen van Fon-
tana uit het Kröller Möller Museum, als
landschappelijk stilleven.
Goede etsen, die de belofte van een
verdere uitbouw van dit talent in zich
houden.
Over een rijke verbeeldingskracht
beschikt Hans Valk, die ook met het
stenen landschap bezig is. Misschien
minder herkenbaar als typisch
Hollands fenomeen. „Eindeloze brug"
is een kille in droombeelden vertolkte
benadering van een brugachtige baan,
waar dan ook. Met een station-achtig
gebouw, enkele seinachtige objekten
en een soldaatachtige mensenfiguur.
Eenzelfde sfeer, met niet exact te de-
LEUSDEN - Freddie Textor
verdeelt zijn aandacht over gere
nommeerde en aankomende kun
stenaars. En het doet deugd om dat
te kunnen konstateren. Tot en met
vrijdag 31 maart kunt u in zijn eetkafe
Galerie „De Hakhorst" het werk van
zes jongeren zien. De meesten van
hen hebben in 1977 hun studie aan
de Amsterdamse Rietveldakademie
afgesloten. Het zijn Ria Koopman,
Truide Leeren, Jelus Matser, Marion
Molier, Hans Valk en Martine Wilcke.
Het werk is dagelijks te zien, vanaf
17.00 uur. 's Zondags vanaf 14.00
uur. Op de maandag is „De
Hakhorst" gesloten.
Het is werk van mensen, die vanuit
hun kreatieve aanleg kennis hebben
gemaakt met diverse technieken, en
die nu op weg zijn zich die technieken
zó eigen te maken, dat zij er hun on
derwerpen probleemloos in kwijt kun
nen. Ook zoeken zij naar een duidelijk
eigen gezicht, en naar thema's die hen
individueel boeien.
Ze zien wel parallellen: in het in
ternaat, maar ook thuis, kun je niet over
de schreef gaan Je bent aan regels
gebonden
HERKENNING
Wat de echte privé problemen betreft
kun je beter op het internaat terecht, bij
de jongens onderling. Die begrijpen je
beter. Ook wat kwesties met meisjes
aangaat. Bovendien geeft herkenning
van eikaars problemen een stukje ver
lichting. Opluchting: hijzit met hetzelfde;
ik ben niet zo'n uitzondering als ik dacht!
Toch is het vertrouwen in elkaar ook
weer niet zó groot, dat men de deuren
openlaat. Privacy wordt op prijs gesteld
Als zeer pijnlijk wordt, als overal in
tehuizen en instellingen, ervaren dat
iemand het internaat verlaat met wie
men (eindelijk) een qoede relatie heeft
die jongens, die niet zo goed gescoord
hebben.
De interviewer heeft ook met de jon
gens gesproken over het agressieve
kattekwaad. Een typisch staaltje
daarvan wordt door hen in kleur en geur
verteld.
Luistert u donderdagochtend 16
maart van 9.00 tot 9.35 uur naar
Hilversum 2. Dan zijn de jongens van
„Don Bosco" aan het woord
FLAP UIT
Het internaatsblad van „Don Bosco",
„Flap uit", loopt als een trend door het
programma, dat over Hilversum 2 wordt
uitgezonden, heen
Michiel Matser is onder andere mee
gegaan met een dropping van jongens
uit groep 1De werden 's avonds zo'n
kilometer of tien van „Don Bosco" van
daan „losgelaten". Eén van de jongens
vertelt, èn schrééf over de avonturen,
die ze beleefden.
Acht oudere jongens, behorend tot de
„afscheidingsbeweging" wonen in een
gebouwtje apart van het internaat Zij
vertellen aan Michiel Matser waarom ze
op het internaat zijn gekomen. Vaak was
van hun tehuis schrijven. Inwoners van
een plaatsje als Meelik, die in hun Lim
burgse dorpskrantje schrijven.
