Op de klassieke
toer
Een handvol pop
U*cc#>
Franse chansons uit
binnen- en buitenland
Jan Akkerman
Claus Ogerman
Leonard Bernstein
Leusder Krant - platen
(Wanneer ik zing) en inderdaad,
zingt, komt dat erg gloedvol o
boxen, ook al heeft ze niet voor dt
populaire chansons gekozen
werk van Serge Lama en ook vam
hand, wat een persoonlijk stempel
op de totale langspeelplaat. Bijzo
fijn werk. Aanbevolen. (Philips
9199 189 - Alice Dona - Qua
chante).
Extra aandacht voor de charr
Julie Saget, die een elpee vol BB!
metnbruisende, soms opwind
maar in ieder geval tintelende,
chansons van eigen hand Haa;
die qua muzikale opbouw en qu
voering sterk doet denken aan b*
beeld Gérard Délorman - is inspin
en haar elpee, simpelweg Julie S
getiteld, heb ik meerdere male-
heel veel genoegen beluisterd
dankzij de voortreffelijke muziek
arrangementen is Julie Saget
elpee vol Frans temperament, Pr
bovenuit springt. (Philips stereo
077 - Julie Saget - .Julie Saget
Tenslotte voor mensen, die ziet-
buil willen vallen aan onbej
grootheden van het Franse chai
er de elpee ,,Les plus belles chai
met maar liefst 16 bekende o|
van Brassens, Gréco, Azi
Ferrat, Piaf etcetera. Befaamde
sons van befaamde
grootheden. Een verzamelelpee
volgende nummers- Brave
(Georges Brassens); Mon Homi
liette Greco) Que c'est triste
(Charles Aznavour); La Mi
(Jean Ferrat); Milord (Edith Pi<
Maintenant (Gilbert Becaud)
(Charles Trenet); Les feuilles
(Yves Montand); Ne me quift
(Jacques Brei); Au bois de St. A/
(Barbara). L'Abeille et Ie papilion I L J
Salvador); Parlez-moi d'amour
cienne Boyer); Valentine (Mau
Chevalier), Paris Cenaille (Cati
Sauvage) Les Trois Cloches (Les
pagnons de la Chanson), en ter
Le Métècque van Georges Moust
ziet het, een zeer gevarieerde
Uitgebracht door Phonogram te
sterdam op de speciale elpee te I
genheid van 100 jaar geluids-opJJ'
(Philips, stereo 9286 998).
DONDERDAG 20 APRIL 1978
Murray Perahia.
geven Zijn plaatselijke pianoleraar
zond hem na twee jaar door naar Abram
Chasins en Jeanette Haien welke
laatste zijn studie gedurende de vol
gende 12 jaar begeleidde. Na zijn
studie op de High School Of Performing
Arts ging hij op 17-jarige leeftijd naar de
Mannes School of Music in Manhattan
In tegenstelling tot het gebruikelijke pa
troon startte hij zijn carrière als pianist
bij diverse kamermuziekensembles en
hield zich tot zijn 25e jaar verre van het
optreden als concertpianist.
Vanaf dat moment ook wijdde hij zich
geheel aan zelfstudie met uitzondering
van een korte periode als leerling bij
Mieczyslaw Horzowski en Arthur Bal
sam. In 1967 begon Perahia's talent op
te vallen tijdens het Marlboro Muziek
Festival te Vermont. Met Akexander
Schneider als dirigent maakte hij zijn
Carnegie Hall debuut in 1968.
De definitieve basis voor zijn carrière
legde hij in de daarop volgende jaren in
ontelbare recitals met de Guanneri,-
Budapest- en Galimir strijkkwartetten.
Als 25-jarige gaf hij zijn eerste concert
met het New York Philharmonisch or
kest. sindsdien concerteerde hij o.a.
met Het Londen Symfonie Orkest, Het
Nieuw Philharmonisch Orkest, Het En
gels Kamer Orkest, Het Israël Phil
harmonisch Orkest, Het Amsterdams
Philharmonisch Orkest en Het Rot
terdams Philharmonisch Orkest.
Zijn werkelijk overbezette concert
agenda brengt hem in alle wereldde
len. Daartussendoor is Murray Pera
hia regelmatig in de opnamestudio te
vinden waar hij, naast met een uit
eenlopend repertoire, bezig is met
het realiseren van de integrale op
name van de pianoconcerten van
Mozart.
(Murray Perahia - Mozart no. 11, K
413 in F Major, F. Dur en F. A. Majeur -
no. 20, K 466 - D minor, D-mol en RE
mineur - CBS-stereo 76651).
assistent-dirigent voor het seizoen
1943-1944 engageerde
Zijn eerste grote kans kreeg Leonard
Bernstein bij dit orkest in november
1943, toen hij op 25-jarige leeftijd de
plotseling ziek geworden Bruno Walter
moest vervangen Dit inmiddels histo
risch geworden, sensationele debuut
ontlokte aan de muziekcritici fantasti
sche recensies in de meest gloedvolle
bewoordingen en zijn faam verspreidde
zich vanaf dat moment over de gehele
wereld.
In 1945 aanvaardde hij een 3 jaar du
rende post als leider van het New York
Symfonie Orkest, terwijl hij daarnaast
vele malen als gastdirigent bij het New
York Philharmonisch Orkest optrad In
1958 volgde zijn 3-jarige benoeming tot
artistiek direkteur/dirigent van het New
York Philharmonisch Orkest. Deze be
noeming werd in 1961 met 7 jaar ver
langd. Talrijk zijn de optredens van or
kest plus dirigent in die periode tijdens
toernees over de gehele wereld.
In 1969 nam Leonard Bernstein ontslag
als direkteur/dirigent, maar hij onder
houdt sinds die tijd hechte banden met
het orkest als gastdirigent tijdens elk
concertseizoen en bij de vele gram
mofoonplaatopnamen.
Door de jaren heen is Leonard Bern
stein als dirigent opgetreden met vrijwel
elk belangrijk orkest ter wereld, waarbij
hij niet zelden ook als pianosolist
schitterde. In 1953 bewees hij zijn veel
zijdigheid bij zijn debuut als eerste
origineel-Amerikaanse dirigent bij de
Scala te Milaan in Cherubini's „Medea"
met Maria Callas, gevolgd door ,,La
Somnambula" en ,,La Bohème". Zijn
opname van Verdi's ..Falstaff' met de
Metropolitan Opera en ,,Der Rosen-
kavalier" met de Weense Staatsopera
vormen ongeëvenaarde hoogtepunten
in het grammofoonplatenrepetoire.
Leonard Bernstein maakte ook grote
naam als komponist in de meest uiteen
lopende muziekvormen. Naast drie
symfonieën schreef hij een Serenade
voor soloviool, strijkers en slagwerk;
Chichester Psalms voor koor en orkest;
Prelude. Fuga en Riffs; de opera
Trouble in Tahiti"; de balletten „Fancy
Free" en „Facsimile" en „Dybbuk"; de
beroemde Mis", een theaterstuk voor
zangers, musici en dansers; en de mu
sicals „On The Town", „Wonderful
Town", „Candide" en natuurlijk „West
Side Story". Met veel enthousiasme en
inzet wijdt Leonard Bernstein een groot
gedeelte van zijn tijd aan zichzelf opge
legde belangrijke taak, het grote publiek
bekend te maken met de muziek en
deze voor hen toegankelijk te maken.
Hij is leraar te Brandeis, het „Berkshire
Music Center" en aan de Harvard uni
versiteit. Zijn boeken „The Joy of Mu
sic", „Young People's Concerts" en
„The Infinitive Variety of Music"
brachten het alle drie tot bestseller
oplagen
Grote bekendheid bij zeer brede
lagen van de wereldbevolking verwierf
Leonard Bernstein met zijn niet te ver
beteren en voor de verbreiding van de
muziekkultuur onvoorstelbaar veelbe
tekenende TV-serie Young People's
Concerts". Uitgebracht door CBS te
Haarlem op CBS-stereo 76513.
MURRAY PERAHIA: MO
ZART
door succesnummers als „Après Toi"
(haar meest succesvolle single tot nu
toe), ,,lch Hab" Die Liebe Geseh'n",
„Theo, Wir Fahr'n Nach Lodz". „Tango
D'Amour" en „Auf Dem Mond Da
Blühen Keine Rosen"
Bijna alle nummers op „Ich Bin Ein
Madchen" zijn geschreven door haar
vader Leo Leandros en zijn vaste part
ner Klaus Munro. Twee nummers
echter niet. het eerdergenoemde „Ich
Bin Ein Madchen" en „The House Of
The Rising Sun", de oude hit van dd
Animals. Leo Leandros heeft ook de
produktie verzorgd
Wel typisch iets voor de
liefhebbers van het Duitse werk. Uit
gebracht door de platenmaat
schappij CBS te Haarlem op 82 695.
BIDDU ORCHESTRA: FU
TURISTIC JOURNEY
De in Engeland woonachtige maar in
India geboren komponist. arrangeur en
producer Biddu is bekender als de grote
man op de achtergrond dan als solo
artiest. Toch maakt hij regelmatig inte
ressante solo LP s Zijn laatste heeft
„Futuristic Journey', en is de opvolger
van „Blue Eyed Soul", „Rain Forest"
en „Eastern Man". Als producer is
Biddu in het verleden verantwoordelijk
geweest voor het succes van o.a. Tina
Charles („I Love To Love" en al die
andere wereldhits), Carl Douglas
(„Kung Fu Fighting") en Jimmy James
The Vagabonds. Biddu heeft een inte-
Van de pianist Murray Perahia ver
scheen kortgeleden bij de platenmaat
schappij CBS te Haarlem een elpee,
waarop hij werken speelt van Mozart;
samen met het Engels Kamer Orkest.
Murray Perahia, zoon van in 1942 uit
Spanje geëmigreerde ouders, werd op
19 april 1947 in de Bronx te New York
geboren. Op 31/2-jarige leeftijd bezocht
hij met zijn ouders een concert dat der
mate indruk op hem maakte, dat zijn
vader besloot hem muziekles te laten
Chi Coltrane.
CHI COLTRANE: ROAD TO
TOMORROW
Na lange tijd heeft de Amerikaanse
zangeres Chi Coltrane weer in de studio
gezeten om een LP op te nemen. Na
haar geweldige hit „Go Like Elijah" (in
Nederland en Amerika „Thunder And
Lightning") leek het erop dat Chi een
vaste plaats had veroverd. Het mocht
echter niet zo zijn en ze verdween ge
ruisloos naar de achtergrond Haar
come-back viert ze met de LP „Road
To Tomorrow"
Chi Coltrane werd in Racine. Wis
consin. geboren Reeds jong leerde ze
pianospelen, nam zangles en
verhuisde op haar zeventiende naar
Chicago. Muziek werd haar beroep en
na talloze optredens in koffiehuizen en
de befaamde Playboyclub begon ze re
delijk bekend te worden. Chi vertrok
naar de Westcoast om konserten te ge
ven. In januari 1972 kreeg ze een kon-
trakt bij CBS, waarna het allemaal erg
snel ging.
Een deel van haar bekendheid kreeg
ze omdat ze alles zelf deed; songs
schrijven, produceren, pianospelen en
zingen.
Op haar nieuwe LP heeft Chi op
nieuw alles geschreven, gezongen en
begeleidt ze zichzelf natuurlijk ook op
diverse toetsenborden. Bekende muzi
kanten zoals Jeff Porcaro, Waddy
Wachtel, Kenny Edwards, Willie
Weeks, Jim Gordon, Victor Feldman en
Michael Botts hebben meegedaan. De
produktie was in handen van Peter
Bernstein.
Uitstekend werk van een uitste
kende zangeres. Maar dat wist u al.
Uitgebracht door de platenmaat
schappij CBS te Haarlem op het TK-
label nr. stereo nr. TKR 82501.
NEIL DIAMOND
Na de succesvolle dubbel LP „Love
At The Greek" is de nieuwe Neil
Diamond volgens verwachting een stu
dio LP geworden Het belangrijkste ver
schil met „Beautiful Noise" en „Love At
The Greek" is, dat Neil een andere pro
ducer heeft genomen; Bob Gaudio (van
de Four Seasons) i.p v. Robbie Robe
rtson voor „I'm Glad You're Here With
Me Tonight" is het grootste gedeelte
van de nummers door Neil geschreven.
Verder hebben Joni Mitchell („Free
Man In Paris") en Bob Gaudio (de titel
song) songs bijgedragen. Naast een
groot aantal gastmuzikanten
waaronder Tom Scott, is hij verder be
geleid door de o.a. van zijn konserten
bekende Emory Gordy, Richard Be
nnett, Alan Lindgren en Dennis St.
John
Maar als je mij vraagt of deze elpee
de vorige overtreft, dan moet ik een
beetje mistroostig mijn hoofd
schudden. Nee, dat is niet zo. Neil
Diamond is een voortreffelijk zanger,
maar de herkenbaarheid van zijn
stijltje, zijn maniertjes en intonaties
is zo groot geworden, dat ook „l'am
glad you're here with me tonight"
geen enkele verrassing meer te bie
den heeft. Jammer. (CBS/Haarlem -
stereo CBS 86044).
ressante geschiedenis Zijn leve»
is zelfs zo boeiend, dat er een 8
gemaakt is „Futuristic Journey'
plaat met zeer afwisselende
ziek die soms wat Oosters 32
Veel nummers zijn eigen kom?
van Biddu. Op de tweede kantsö
zeer swingende versie van he!
van de James Bond film. Biddu
ceerde de plaat Uitgebracht
platenmaatschappij CBS te Has1
Epic-stereo nr. 82497.
JAN AKKERMAN/CLAUS
OGERMAN:ARANJUEZ
Jan Akkerman is een algemeen er
kend snarenwonder. De technische
kwaliteiten van deze grootmeester
zijn intussen op tlink wat platen te
horen. Behalve LP's met de Hunters,
Brainbox en Focus zijn er ook solo
LP's verschenen. De laatste in deze
rij Is de LP „Aranjuez" waarop Jan
samen met de beroemde arrangeur,
pianist en komponist Claus
Ogerman een aantal bekende en
minder bekende klassieke werken
uitvoert.
Het bekendste werk is zonder
twijfel „Concierto De Aranjuez" van
Rodrigo. Er is verder een selectie
gemaakt van komposities van Heitor
Villa Lobos (Modinha, „The Seed Of
God" en „Bachianas Braslleiras no.
5"), Maurice Ravel („Pavane Pour
Une Infante Defunte") en Gaspar
Sanz („Espanoleta") en van Jan Ak
kerman („Love Remembereden
Claus Ogerman („Nightwings") zelf.
Er Is nog een derde figuur die een
belangrijke rol heeft gespeeld nl.
bassist Neils Henning Orstedt Pe-
dersen die Jan in elk nummer bege
leidt.
Op 6 maart j.l. was er In de TV spe
cial rond Jan al het een en ander te
horen van deze LP die geproduceerd
werd door John J. Vis en Ruud Ja
cobs.
Uitgebracht door de platenmaat
schappij CBS te Haarlem op CBS
stereo nr. 81843.
JOHN WILLIAMS:
BARRIOS
John Williams, in 1941 te Melbourne,
Australië, geboren, wordt momenteel
beschouwd als de meest talentvolle gi
tarist Hij doet door zijn virtuositeit en
muzikaliteit de concertwereld versteld
staan. Zijn eerste gitaarlessen kreeg hij
op zevenjarige leeftijd van zijn vader
INVLOED VAN SEGOVIA
In 1952 verhuisde de familie naar
Londen, waar zijn vader hem in contact
bracht met Andres Segovia. De
meester-gitarist. diep onder de indruk
van dit 11 -jarig talent, gaf hem lessen
en adviseerde hem een muzikale oplei
ding te gaan volgen aan de Accademia
Musicale Chigiana di Siena in Italië.
Hiervoor verkreeg hij een studiebeurs
van vijf jaar. Gedurende deze vijf jaar
wist hij de meest begerenswaardige
prijzen in de wacht te slepen. Op
verzoek van zijn medestudenten gaf hij
zijn eerste complete solo-recital, iets
dat voordien nog nooit eerder door een
leerling van de Accademia was gedaan
Ook speelde hij te Siena het Concert
voor gitaar van Castelnuovo-Tedesco
en ontving daarvoor de prijs als de
beste leerling van de Accademia. Na
het verlaten van de Accademia in 1956
liet hij zich inschrijven bij het Royal Col
lege of Music te Londen, waar hij mu
ziekgeschiedenis, piano, theorie en
harmonieleer studeerde.
SUCCESRIJKE CARRIERE
In november 1958 maakte John Wil
liams zijn Londens debuut in de
Wigmore Hall. Naar aanleiding van dit
succesvolle gebeuren schreef Segovia:
„A Prince of the guitar has arrived in the
musical world: John Williams God has
laid a finger on his brow, and it will not
be long before his name has become a
byword in England en abroad..." Zijn
sinds die tijd drukbezochte concerten
en zijn LP-opnamen worden altijd ge
kenmerkt door een bijzonder originele
repertoire-samenstelling die, met veel
succes overigens, naast de klassieke
luisteraar vooral ook de muziekliefheb
ber in het algemeen en de talrijke gitaar-
fans in het bijzonder zeer aanspreekt
Naast de beroemde, geliefde en veel
gevraagde gitaarwerken wordt er altijd
bijzonder ruime aandacht besteed aan
minder bekende, maar artistiek
minstens even waardevolle werken van
zowel hedendaagse componisten als
componisten uit het nabije en verre ver
leden.
LEONARD COHEN: OP
MERKELIJK
Door het regelmatig draalen van
de nieuwste elpee van Leonard
Cohen zou Ik bijna vergeten om 'em
ook nog te bespreken: „Death of a
ladies' man".
De nieuwe LP van Leonard Cohen
„Death Of A Ladies' Man" staat in het
teken van zijn nauwe samenwerking
met Phil Spector. De laatste heeft zijn
beroemde „wall of sound" weer opge
trokken, zodat Leonard's komposities
een totaal andere muzikale begeleiding
hebben gekregen dan op al zijn vorige
platen. Een groot aantal illustere namen
staan op de hoes vermeld. De
bekendste is die van Bob Dylan.
Leonard Cohen maakt muziek,
waarin een grote nadruk op de tekst ligt
In zijn geval ligt dat nogal voor de hand,
want tussen 1956 en 1966 publcceerde
deze van origine Canadese troubadour
vier dichtbundels en twee romans. In
1966 begon hij zichzelf te begeleiden
op de gitaar. Een jaar later speelde hij
op het Newport Folk Festival, waardoor
zijn naam bij een breder publiek bekend
werd. Het jaar daarop verscheen zijn
eerste LP, waarop zijn succesnummer
„Suzanna" stond. Leonard's naam was
gelijk gevestigd.
Op „Death Of A Ladies' Man" gaan
alle teksten over zijn verhoudingen met
vrouwen. Leonard neemt geen blad
voor de mond en soms zijn de teksten
tamelijk gewaagd. Naast Bob Dylan
hebben o.a. Jesse Ed Davis, Alan
Ginsberg, Albert Perkins, Barry Gold
berg. Ronee Blakley, Hal Blaine. Jim
Keltner. Ray Pohlman en „Sneaky"
Pete Kleinow meegewerkt.
Leonard Cohen is onherkenbaar ge
worden en dat is niet verwonderlijk met
Phil Spector op de achtergrond, die de
muziek schreef op teksten van Cohen.
Soms pompeuze arrangementen, zoals
we ze vroeger ook zo ruimschoots te
horen hebben gekregen aan deze mu
zikale geweldenaar Maar indruk
wekkend, dat wel. En ook al is het even
tjes wennen, ik luister er nu elke keer
weer met erg veel plezier naar. Uitge
bracht door CBS te Haarlem op het
CBS-label stereo nr 86042.
VICKEY LEANDROS IN HET
DUITS
Vicky Leandros blijft, hoewel ze ook
in Amerika werkt, rustig duitstalige LP's
opnemen Haar nieuwste LP heet „Ich
Bin Ein Madchen", de Duitse versie van
„I'm A Lady" van Peter Skellern.
De geschiedenis van Vicky is met
bijna geen enkele andere zangeres te
vergelijken. Ruim tien jaar geleden (in
1967) had ze haar eerste hit met
„L'Amour Est Blue", dat gevolgd werd
Vicky Leandros
Op het moment dat ik dit schrijf
snuif ik de verse lentelucht met wel
behagen op door de geopende
tuinkamerdeur. Het zonnetje schijnt
en de winterjas kan bijna op stok.
Voor mij altijd een reden om aan
Frankrijk te denken. Aan Parijs bij
voorbeeld, aan de terrasjes, de len
tebloemen en de sfeer van een ont
wakende stad, die zich opnieuw op
maakt voor het grote zomergebeu-
ren. Frankrijk, chansons. Een klein
stapje maar. Daarom vandaag mijn
gewaardeerde aandacht aan het
door mij zo gewaardeerde Franse
chanson. Op de draaitafel ligt nu
Liesbeth List (figuurlijk gesproken
dan) en hoewel deze plaat al enige
tijd in de platenzaken op u ligt te
wachten, wil ik toch extra aandacht
vragen voor ons bloedeigen Lies
beth, die in navolging van bijvoor
beeld Lenny Kuhr in Frankrijs aan
populariteit wint.
„Madame Melancholie.' is de titel van
deze voortreffelijke, door de platen
maatschappij Phonogram b.v. te-Am
sterdam uitgebrachte langspe-
ler.nTwaalf voortreffelijke chansons.
Want wie Liesbeth List kent en de
warme, gloedvolle wijze, waarop ze in
het Nederlands zingt, die kan terecht
verwachten, dat het in het Frans alle
maal evengoed, zo niet beter klinkt.
Liesbeth zingt uit principe al chansons,
of het nou in het Nederlands of Engels
is. De poëzie van haar stem klinkt door
in de door haar gezongen, al even
poëtische teksten Poëzie en melan
cholie. Waarmee ik maar mee wil zeg
gen, dat chansons van eigen bodem
eigenlijk net zo goed kunnen zijn als de
import uit La Douce France. (Philips
stereo 6423 096 - Madame mélancholie
Liesbeth List).
Persoonlijk heb ik nog nooit eerder
gehoord van de Franse zangeres Alice
Dona, maar dat zegt op zich natuurlijk
geen snars, want ook al luister ik graag
naar Franse liedjes, Frankrijk is groot
en het aantal zangers en zangeressen,
die hun brood daar met zingen
verdienen al even groot Maar toch
Alice Dona deed me wat Haar nieuwste
elpee is getiteld „Quand je chante"
Liesbeth List.
r TON VAN BERGEN
Tel.033-417 00
Leusden-C.
«RANjtjö»
Vv'iTHSYAv v.T.-'Of -rrSïrlA
AGUSTIN BARRIOS
Een voorbeeld hiervan Is de LP
met hel werk van de componist/gita
rist Agustin Barrios uit Paraguay, die
leefde van 1885-1944. Barrios was
een gitaarvirtuoos zoals er zelden
geweest is. Hij was in 1909 de eerste
gitarist die plaatopnamen maakte.
Hij was ook de eerste die de
complete Bach-suites voor luit op gi
taar vertokte. Hij schreef honderden
composities, geïnspireerd door alle
mogelijk stijlen uit het verleden,
zowel als door de folkloristische mu
ziek van het Latijns-Amerikaanse
continent. Door nonchalance en
slordigheid ten opzichte van zijn
eigen werk hebben leerlingen en be
wonderaars van Barrios, alsmede
musicologen, de grootste moeite
zijn composities te verzamelen.
Soms moeten zij met veel moeite
worden ontcijferd of genoteerd van
zeer onduidelijke oude opnamen.
Het is van John Williams een
culturele daad van de eerste orde
een aantal van zijn populair klin
kende, schitterende werken voor
solo-gitaar via een grandioze LP-
opname voor een zedr brede laag
van muziekminnaars toegankelijk te
maken. Uitgebracht door de platen
maatschappij CBS te Haarlem op
CBS-stereo 76662.
LEONARD BERNSTEIN
Taxaties
Hypotheken
Kortgeleden verscheen bij de pla
tenmaatschappij CBS te Haarlem
opnieuw een elpee van de beroemde
dirigent Leonard Bernstein. Met het
„L'Orchestre National de France"
worden op deze elpee werken uitge
voerd van Ravel: Bolero, La Valse en
Alborada del Gracioso.
Leonard Bernstein, op 25 augustus
1918 in Lawrence, Massachusetts ge
boren. woonde tijdens zijn jeugd in Bos
ton, waar hij met pianolessen begon.
Ais student aan de Harvard universiteit
oij A. Tillman Merritt, Walter Piston en
E. Burlinghame Hill promoveerde hij in
1939, waarna hij twee jaar het Curtis
Instituut bezocht, waar hij di-
rectielessen volgde onder Fritz Reiner
en harmonie en orkestratie bij Randall
Thompson Zijn pianostudie vervolgde
hij bij Isabella Vengerova.
In Tanglewood bekwaamde hij zich
verder als dirigent bij Serge Kousse-
vitzky, die hem gaarne als leerling ac
cepteerde Daar ontmoette hij tevens
de muzikale directeur van het New York
Philharmonisch Orkeso, die hem als
