„De kerkelijke gemeente, dat is één grote familie"
Geslaagde danstest te Leusden
Leusden krijgt derde
Chinees restaurant
J. VAN LOENEN. 25 JAAR KOSTER
DONDERDAG 27 APRIL 1978
9
USDEN/ZUID - „De kerkelijke
ente, dat is één grote familie. Je
t de mensen allemaal, en je leeft
t ze mee. Met hart en ziel. Je rouwt
it de rouwenden. Je bent blij met de
n. Er zijn dagen, dat je snel van
t één op het andere moet kunnen
chakelen.
moeilijke kant is, dat je erg veel
wen krijgt, ledereen vertelt je
en daar moet je in mééleven! Je
rst het mee. want je moet erover (kun-
jn) zwijgen!"
Aan het woord is het sympathieke en
ntëi/e kostersechtpaar van de Dorps-
[rk in Leusden-zuid. Mevrouw L van
lenén-Ravenhorst, geboren in
Stoutenburgop 10 juni 1926 En de heer
J. van Loenen, geboren in Leusden op
28 februari 1926 Op vrijdag 28 april
geeft de kerkvoogdij van de Hervormde
Gemeente te Leusden een receptie ter
gelegenheid van het feit. dat het kos
tersechtpaar gedurende 25 jaar zijn
beste krachten ter beschikking heeft van
de kerk heeft gesteld.
Allen, die het kostersechtpaar voor dit
jubileum de hand willen drukken kunnen
op 28 april in 't Trefpunt terecht, van
19.30 tot 22.00 uur
Vijfentwintig jaar lief en leed delen met
de kerkelijke gemeenteleden, nou dan
mag best de schijnwerper eens op je
worden gezet En zeker als je je kos-
terstaak opvat, zoals de heer en
mevrouw Van Loenen dat doen. Toen ik
dit aanstipte bij één van de leden van de
kerk, die in in ander verband toevallig
sprak, riep die enthousiast uit: „Zet die
mensen maar in het zonnetje: dat ver
dienen ze in alle opzichten!"
,.Hoe bent u tot het kostersambt ge
komen?" vroegen wij de heer en me
vrouw Van Loenen, die op 7 mei 1953
officieel als zodanig werden aange
steld.
Dat bleek te zijn gegaan op uitnodi
ging. De heer Van Loenen werkte toen
bij de Coöperatie Leusden. Het echtpaar
woonde toen in het houten huisje aan de
Paradijsweg in de buurt van het C. J.V.-
kamp. In het kerkblad verscheen een
advertentie voor een kostersechtpaar.
„Solliciteren deden we niet," zegt
mevrouw Van Loenen. „Ik zei: „Als we
koster moeten worden, dan worden we
dat toch wel."
„Iemand van de kerkvoogdij." gaat de
heer Van Loenen voort, „vroeg ons na
veertien dagen: „Is het niet iets voor
jullie?" Er staat een huis voor je klaar."
PART TIME
En zo geschiedde. Het was in die
eerste jaren een part-time funktie. De
heer Van Loenen bleef gewoon bij de
Coöperatie werken. Er was toentertijd
op zondag één kerkdienst 's morgens en
één maal in de maand was er een
avonddienst.
„Omstreeks de jaren '55-'56 kwam
daarverandering in. Vantoen al aanwas
er elke zondagavond dienst, 's Kijken. In
1955 ging dominee Hofstede weg. Toen
hadden we zo'n anderhalfjaar vakature.
Toen kregen we in 1957 dominee Julius.
Het aantal kerkgangers nam toe. In het
beginvan dominee Julius kregen we een
overbezetting van de kerk op de ochten
den. Ja, ik denk dat we van toen af aan
elke zondagavond een dienst hebben
gekregen. Maar dat zou ik even moeten
nazoeken
Hoe het ook zij: in 1959 kwam het
kostersechtpaar in volledige dienst bij
de Hervormde Kerk Leusden.
BEGRAAFPLAATS
„Brons, die beheerder van de be
graafplaats was. kon in vaste dienst bij
de PUEM komen. En men vroeg of Ik de
begraafplaats erbij wilde nemen." aldus
de heer Van Loenen. „Plus wat admini
stratie en de kerkelijke ledenadministra
tie, het bijhouden van de kaarten, de
kontrole op het binnenkomen van de
kerkelijke bijdragen, het uitschrijven van
de formulieren. Toen de begraafplaats
erbij kwam, deed mijn vrouw soms wat
méér werk in de kerk. Want met
begraven is het zó: zó heb je tijden niets,
en zó heb je drie begrafenissen achter
elkaar."
Mevrouw Van Loenen: ,,We hadden
toen alleen de echte dorpsbewoners. De
echte Leusdenaren zal ik maar zeggen.
Héél langzaam aan zagen we de nieuw-
ingekomenen binnendruppelen. Die zijn
er ingegroeid. De eerste tijd bezochten
wij met z'n tweeën de nieuw-
ingekomenen."
Dat bezoeken 'van de nieuw-
ingekomenen was wel aardig werk. Wat
méér perikelen met zich meebracht, dat
was het innen van de kerkelijke bijdrage.
„Als ze de kerkelijke bijdrage niet
hadden betaald, dan moest ik erheen
om te vragen hoe het met betalen zat.
Dan kwam je veel ter ore Wat sommige
mensen zeiden, raakte kant noch wal! Ik
kon er niet tegen als het onredelijk was!
Natuurlijk zat er ook vaak een kern van
waarheid in wat ze zeiden.
Maar ik moest zo veel mogelijk zien
binnen te krijgen. Bij de belastingen
hadden we het inkomen opgevraagd, en
dan had je de knuppel in het
hoenderhok. Veel mensen vonden, dat
een inbreuk op hun privé gegegens. Te
genwoordig is dat niet meer zo. De bij
drage is vrijwillig gelukkig.
Als ik weer zo'n lastig financieel geval
had gehad, dan ging ik graag naar de
begraafplaats voor rust. Daar was
niemand die je tegensprak of aanviel.
Daar kon je jezelf zijn
Mevrouw Van Loenen valt in: „Het
hele kostersvak is zwijgen over wat je ter
ore komt. Ik heb het eigenlijk nooit prettig
gevonden zo veel te weten!"
PLAATSENGELD
Iets wat ook veel soesah gaf, was het
plaatsengeld. Alle plaatsen in de kerk
waren vroeger verhuurd. Dat was een
manier om aan geld te komen.
,,'t Werd al heel snel een chaotische
toestand," zegt de koster. ,,Als
iedereen, die een gehuurde plaats had,
zét, moest ik een lampje op groen zetten.
Dat deed ik om tien voor tienDan waren
alle overige plaatsen vrij 't Groene sein
betekende: mensen ga nu maar zitten
waar je wilt tJ
Maar toen kwam er een nieuwe domi
nee en de kerkgangers stroomden toe.
De mensen versperden de paden in de
kerk. en degenen die een gehuurde
plaats hadden, konden er niet doorheen
om hun plaatsen te bereiken. En ik kon er
vaak niet door om het lampje te laten
branden! Dan moest ik buiten om de kerk
heen om bij het lampje te komen!
En in ónze tijd was het nog niet eens
zo, dat de plaatsen bij opbod werden
verkocht. Alle plaatsen in ónze tijd
kostten hetzelfde, of het nu voor, achter
of midden in de kerk was. Wél was het zó
dat ze allemaal, toen dominee Julius
kwam, tegelijk bij ons op de stoep
stonden om een plaats te huren! Het was
erg moeilijk om 't allemaal te regelen
Hoe ervoer u alle veranderingen, die
zich in de kerk aandienden?"
„Voor ons is erg belangrijk geweest
de kerkverandering van de Gerefor
meerde Bond en de confessionele kant
zal ik maar zeggen. Daar heeft zich heel
wat afgespeeld. Ze zeiden tegen mij:
„Koster, jij moet van de kerk eten. jij mag
niet mééstemmen!" Dat doet pijn: terwijl
je lidmaat van de kerk bent, wordt het
recht je ontzegd om mee te stemmen om
de zaak niet in een bepaalde hoek te
drukken
„Wij moesten neutraal zijn," voegt
mevrouw Van Loenen daar aan toe „wij
hebben ons dat erg aangetrokken Je
leefde met hart en ziel mee. Het was voor
ons een héél moeilijke periode
Toen de Marcuskerk was gebouw
verzorgde koster Van Loenen er de
trouwdiensten. De koster in het zwarte
pak, zei hij, dat wilden ze. Een
vrijwilliger, nee dat was niet hetzelfde
Maar er waren te veel trouwdiensten, en
koster Van Loenen zag 't niet meer
zitten.
Het echtpaar Van Loenen had al een
volledige dagtaak, toen daar zes jaar
geleden het wijkcentrum ,,'t Trefpunt"
bijkwam Met zaalverhuur, broodmaal
tijden, hapjes klaarmaken
KOSTERSBOND
„De salarissen waren in het begin
slecht. Wij waren lid van de
Kostersbond, en die hielden er zich mee
bezig om de kosterssalarissen op te
trekken. Het kosterssalaris was de
sluitpost van dekerkelijke begroting Het
grootste gedeelte was liefdeswerk' Te
genwoordig vragen de kerkbesturen bij
de aanstellingen van een koster: „Wat
zijn de richtlijnen van de Kosterssbond?
„Zegt ze maar. wij zijn er niet mee op
de hoogte." De salarissen worden vol
ledig aangepast aan de richtlijnen van
de de Kostersbond nu
Krijgt de kostersvrou w óók een sala
ris voor héér bemoeienissen?'"
„Mijn vrouw krijgt een bepaalde ver
goeding. Voor héér is er geen dagtaak,
al maakt ze wel es lange dagen met
rouwdiensten en recepties."
,,Hebt u wel eens als koster een si
tuatie meegemaakt, waarvan nu met
wist hóé u er uit moest komen. Een
situatie, 'waarbij de vlammen u uitsloe
gen?"
„Ja, bij het dopen, jaren geleden.
Vroeger moest ik de doopbriefjes
maken. Ik kreeg de namen door, zette
die op een briefje en gaf de briefjes aan
de predikant.
De kinderen, die op de doopzitting
werden aangegeven, die doopten we.
Buiten de doopzitting om had de predi
kant twee nieuwe dopelingen aange
nomen, maar dat wist ik niet
De heer Van Loenen.
Op die bewuste dag kreeg ik van
Clubhuis Ingeborg telefonisch bericht:
„Wij komen met 50 mensen in de kerk."
't Was net dopen, dus die dag Ik had op
het podium stoelen bij gezet. Alles ging
goed. tot er twee paar onbekende
ouders bij me kwamen, die vroegen
wéér ze plaats moesten nemen. Ik kreeg
in de gaten dat het twee paar ouders
waren, die een kind wilden laten dopen,
hoewel ik niets van hen afwist! Dan
breekt het zweet je uit. In de kerk was
geen ruimte meer. Ik moest „Ingeborg"
in elkaar gaan drukken, ook onder de
preekstoel. Ik begon, geloof ik. metstoe-
len te gooien. De kerkeraad en de predi
kant merkten dat wel. De kerkgangers
niet. Ik moest improviseren, de namen
van de dopelingen vragen en noteren,
en de predikant in handen spelen."
Mevrouw Van Loenen. ..Op een dag
hadden we 's morgens een rouwdienst
met een koffietafel, en 's middags een
trouwerij met een buffet voor de
bruiloftsgasten Ik dacht: als de begra
fenismensen maar op tijd weg zijn! We
probeerden de begrafenis nog op een
andere dag te zetten, maar er was geen
andere mogelijkheid
Bij de rouwdienst waren de mensen in
tranen. Je leeft met de mensen mee We
kenden ze héél goed. Om half twee gin
gen die van de rouwdienst weg Dan
moet je snel omschakelen Bloemetjes
neerzetten Je moet je inkopen hebben
gedaan voor het feest. Gebakjes te
voorschijn halen. Heel snel omkleden:
gauw een frisser gewaadje aan. Je ge
zicht veranderen, want alle van de
trouwerij verwachten een vrolijk gezicht
En ja, hoor: ze kwamen mekaar op de
stoep tegen. Nee, dèt hopen we nooit
meer mee te maken."
De koster: „Van de 25 jaar
trouwerijen hefrik er misschien 5 totaal
door vakanties gemist Een trouwerij
was er bij daar viel de bruidegom flauw,
terwijl de dominee het huwe
lijksformulier voorlas. De bruidegom viel
gelukkig niet met een smak hij werd
opgevangen door zijn stoel Paniek, dét
begrijpt u Omstanders brachten 'm
weer bij.
Toen we later naar de uitgang van de
kerk liepen, zei die bruidegom: „maar de
dominee heeft de trouwringen nog in de
zak. De dominee had van schrik hele
maal de trouwringen vergeten".
,,Wat vindt u van het begraven, be
halve de rust op het kerkhof. Drukt het u
niet konstant op het feit: heden gij, mor
gen ik.
„Ja. op zo'n begraafplaats ben je
soms erg gespannen. Bij tragische ge
vallen denk je: ik heb genoeg voor van
daag! Bijongevallen met kinderen, ende
hartverscheurende scènes die je moet
verwerken.
Soms moest ik hard werken om een
graf te dichten, omdat ik in de kerk een
bruiloft moest gaan voorbereiden.
Je komt wel eens van de be
graafplaats vandaan: wie zal de
volgende zijn Je vraagt je dat wel es af.
Dat kan ik nét zo goed zijn als een
ander'"
Wie tegenwoordig óók in Leusden-
Zuid kerken, dat zijn de mensen van
artikel 31gereformeerd vrijgemaakt. Zij
gaan twee maal op zondag naar de kerk.
En ze vergaderen regelmatig. Het echt
paar Van Loenen heeft het er druk mee
Maar voor het trouwen hebben ze te
genwoordig zélf een koster.
Het wordt vrijdag de 28e april gega
randeerd een drukke receptie-avond!
Het echtpaar Van Loenen mag zich in
een grote populariteit onder de kerk
gangers verheugen. Van harte
proficiat!
BESCHAAFD
Rond 24.00 uur werden de diploma's
en speldjes uitgereikt, waarbij bleek,
dat op een enkele uitzondering na een
ieder aan de voor deze test gestelde
eisen had voldaan. Examinator de heer
Mittelmeijer gaf als zijn oordeel: „Het
geheel maakte op mij een beschaafde
indruk, waarbij het dansen op hoog peil
stond, terwijl ik een goede techniek bij
de kandidaten bespeurde. Ik proef hier
een Engelse stijl uit die mij erg aan
spreekt. met verder alle lof voor de or
ganisatie Een geslaagde avond
LEUSDEN/CENTRUM - Zaterdag-
'ond 22 april vond een primeur
lor de danslustlgen In Leusden
aat». Na maanden lang Ijverig en
>1 goede moed de danslessen te
ibben gevolgd, konden ±140 per-
inen In de zaal van restaurant „De
of" het geleerde In de praktijk
«ngen. Voor de eerste maal werd
>or een Leusdense dansschool de
edal -test georganiseerd.
Wat houdt de medal-test in? Dans-
'aar W. J. v. d. Heuvel hierover: „De
edal-test is niet specifiek een Neder-
idse aangelegenheid The Imperial
jciety of teachers of dancing, dat in
ïgeland gevestigd is. heeft deze tests
»'n 20 jaar geleden geïntroduceerd
et de bedoeling de dansliefhebbers
'er de gehele wereld op dezelfde wijze
diverse dansen bij te brengen door
iddel van een eenheidsprogramma
The Imperial Society of teachers of
dancing schrijft bepaalde technieken
voor, die als basis dienen voor deze
medal-test. Per jaar moet je als dans-
leraar enige dagen in Engeland door
brengen om je de technieken, nieuwe of
verbeterde, eigen te maken, die je dan
in Nederland verder uitwerkt, teneinde
deze weer aan de leerligen te kunnen
doorgeven De tests bestaan b.v. in En
geland uit diverse dans-stijlen. Wij ken
nen hoofdzakelijk de ballroom en de
Latin-American dansen, doch er
bestaat b.v. ook de old-time danstest.
Zaterdagavond werden de ballroom en
de Latin-American dansen uitgevoerd,
waarbij de belangstelling voor de
laatste categorie het grootst was. In de
sector ballroom danste men de quick
step. de Engelse wals en de tango. De
Latin-American serie bestond uit cha-
cha, rumba en jive. Per dans waren
maximaal 10 punten te verdienen,
waarbij men minimaal 18 punten moest
halen wilde men geslaagd zijn. Bij een
totaal van 24 punten of meer kreeg men
brons met ster of voor de gevorderden,
zilver met ster, waaruit dan blijkt dat
men qua stijl en techniek wat meer In
huis heeft De heer v. d. Heuvel zegt:
„Er wordt in de eerste plaats gekeken
naar de stijl van de kandidaten. Het is
best mogelijk, dat men door nervositeit
een foutje maakt met een bepaalde
pas. Dat zal de betreffende deelne-
mer(ster) niet zwaar worden aangere
kend. De heer en mevrouw J. G. Mit
telmeijer. een zeer ervaren echtpaar op
het gebied van jurering, observeerden
een ieder nauwgezet en als vakmensen
zagen zij direct of iemand al of niet de
zaak onder de knie had.
De ballroom dansen werden in series
van 8 paren gedanst en de Latin-
American dansen in series van 10 pa
ren. Het moet gezegd worden, dat een
ieder zijn of haar beste beentje voor-
(Van de redaktie)
LEUSDEN/CENTRUM - Met ingang
van vrijdag 28 april (morgen dus) is
Leusden-centrum een Chinees res
taurant rijker. Dan wordt namelijk het
voormalige café-restaurant Nieuw
Leusden aan de Biezenkamp her
opend onder de naam „De Pauw".
Het Chinees-Indisch specialiteiten
restaurant „De Pauw" biedt ook de mo
gelijkheid tot afhalen van de gerechten
Het restaurant is dagelijks geopend van
11 uur tot 22,30 uur De aastheren ziin
de heren S P Tao en IJ. S Tau die
vanaf vrijdag zullen trachten het
Leusdense uitgaande publiek het zo
veel mogelijk naar de zin te maken.
Door kwaliteit en gezelligheid.
Overigens biedt „De Pauw" ook de
mogelijkheid voor het houden van
diners en partijen. Daarvoor is een
aparte zaal van veertig personen be
schikbaar. Met de komst van „De
Pauw" hebben de Leusdenaren nu de
keus uit drie Chinese restaurants". „Lo
tus", eveneens op de Biezenkamp en
„China Town" aan de Hamersveldse-
Op de foto: Chinees-Indisch
specialiteiten-restaurant „De Pauw", in
het voormalige café-restaurant Nieuw
Leusden op de Biezenkamp.
zette. De zaal was overvol en de stem
ming was volop aanwezig.
De heer Van de Heuvel bediende de
pick-up, aangezien het voor de kan
didaten prettig is om op de bekende,
vertrouwde muziek te dansen. Dezelfde
muziek dus, waarop in de school de
passen werden ingestudeerd. Mevrouw
Van de Heuvel was druk in de weer met
het gastvrouw zijn.
In totaal werden zo'n 230 tests afge
legd door 140 personen die per dans
90 sec. lang de gelegenheid kregen het
vereiste programma af te werken. Ge
zien de grote belangstelling bij groot en
klein, de jongste was 13 jaar met daar
naast diverse oudere gehuwde paren,
kan men concluderen, dat er toch be
hoefte is aan stijldansen. Opvallend
was wel, dat de jive voor de gehuwde
paren in een rustiger tempo ging dan
voor de overige deelnemers. Een kleine
tegemoetkoming aan de ouderen De
heer Van de Heuvel zegt: „De school
heeft 250 leeriingen hetgeen wel een
probleem is in verband met het ontbre
ken van een goede accommodatie In
de tweede fase hoop ik de gelegenheid
te krijgen een school te openen. De be
hoefte is er." Regelmatig, zo gaat de
heer Van de Heuvel verder, moeten er
oefenavonden zijn, waarop het ge
leerde, getraind en in de praktijk ge
bracht kan worden. Hiervoor moeten
we soms uitwijken naar Achterveld
Tegen 23.00 uur had een ieder de
test.afgelegd en werd het toneel „be
volkt" door een vlot musicerend trio, dat
de vele danslustigen tot 1 uur aan
genaam bezig hield.
