w
BERT VOS
'IREKTEUR
Leusder Krant - Kijk op de film
DONDERDAG 28 SEPTEMBER 1978
Coma", spannende thriller-
nu
het algemeen ga je niet voor je
:ier naar een ziekenhuis. Ergens
je wel een tikkeltje naar gevoel, als
»nnen de hygiënische .discipline te
il komt van de ziekenhuis-muren en
ns heb je last van zweterigheid en je
ipt zo snel mogelijk weer frisse lucht
jnnen ademen. Aan de andere kant
er tienduizenden mensen, die het
ienhuis ervaren als een weldaad,
een soort samaritaanse tempel der
lezing. Hoe je een ziekenhuis ook
jjkt, zonder deze instelling zou het er
iit uitzien met het wel en wee van de
iselijke beschaving. Er zijn mensen,
met aangeboren argwaan tegen al-
wat dokter is of met de medische
eld te maken heeft, door het aardse
lendal wandelen. Voor die mensen
Coma" van regisseur Michael
jhton de bevestiging van hun ang
le vermoedens Want ..Coma" geeft
niet bepaald het schoolvoorbeeld
een perfekt ziekenhuis te zien, in
deel.
is iets aan de hand met dat zieken-
in Boston, waar teveel mensen na
narcose in coma blijven (ze komen
/liet weer bij uit hun verdoving). Nu
het een enkele keer voorkomen,
patiënten door wat voor oorzaak
ook niet meer uit hun verdoving
Iwaken. maar wat daar in Boston ge-
irt behoort zonder meer tot de (op-
lende) uitzonderingen.
Senevieve Bujold als een vrouwelijke
(ter begint argwaan te krijgen door
hoge percentage coma-gevallen,
begint een onderzoek ter plaatse en
nt achter een levensgroot komplot.
aruit blijkt, dat de nog levende pa-
iten regelrecht terechtkomen in een
d regerings-subsidie opgericht insti-
it. dat zich blijkbaar heeft gespeciali
seerd in de verkoop van menselijke or
ganen voor transplantatie
De hoofdrollen in deze film worden
gespeeld door twee acteurs, die zonder
meer goed werk leveren Dat is in de
eerste plaats de vrouwelijke dokter, ge
speeld door de aantrekkelijke, maar
ook erg pittige Genevieve Bujold en de
man. die de laatste tijd in tal van films te
zien is: Richard Widmark, als de direk-
teur van het ziekenhuis. Widmark is in
middels een oude rot in het filmvak en
zo langzamerhand een bekende ver
schijning geworden in films van enige
importantie. Wie kent hem niet als de
agressieve generaal in ..Twilights Last
Gleaming" van Robert Aldridge, of- nog
recentelijk in ..The Swarm", eveneens
als generaal? Ik kijk altijd met erg veel
plezier naar Widmark en dat komt
waarschijnlijk door het gemak, waar
mee hij zijn rol in vrijwel iedere film
speelt. Zonder direkt een top-acteur te
worden genoemd is Widmark toch éën
van die Hollywood-acteurs. die kontinu
in de running blijven en niet vervelen
..Coma", we zouden bijna afdwalen,
is een uitstekende thriller, een beetje
speculerend op de angst van veel men
sen voor het ziekenhuis, maar daarom
nog niet direkt een anti-ziekenhuis film.
Waarbij direkt wel dient te worden
aangetekend, dat je- wil je de film onbe
kommerd kunnen uitzien- toch wel te
gen een stootje moet kunnen, want
operaties, bloed, menselijke organen,
ze worden allemaal erg realistisch op
het doek gebracht, ook al zijn dergelijke
zaken onverbrekelijk verbonden met
een ziekenhuis.
In „Coma" komt alles weer keurig
netjes op z'n pootjes terecht, met uit
zondering dan van de slachtoffers, die
in coma bleven vóórdat Genevieve Bu
jold zich er mee ging bemoeien. Toch
geeft de film stof tot nadenken. Regis
seur Michael Crighton- op het terrein
van de science fiction niet direkt een
Pippi Langkous komt weer eens een paar middagen in Euro Cinema. In de
matineevoorstellingen op zaterdag en woensdag te zien in de film „Pippi gaat
van boord", Nederlands gesproken.
het voorbeeld van een geimmigreerde
opvreter en nietsnut. Ruzies en herrie in
het pand leiden tot een vechtpartij
waarbij Ali door Albert wordt doodge
schoten.
De gespannen situatie heeft een raz
zia van de politie tot gevolg, op zoek
naar illegalen. Honderden buitenlandse
arbeiders worden opgepakt en inge
sloten. Illegalen dreigen het land uitge
zet te worden In de gevangenis diskus-
sieert Salah met zijn landgenoten. Hij
herinnert zich de tijd van de onafhan
kelijkheidsoorlog tegen de Fransen. In
een terugblik zien we Salah als kleine
jongen zijn eigen protest uitvoeren. Hij
gooit met stenen naar een voorbijrij
dende franse patrouille. Hij wordt even
eens opgepakt en krijgt een stevige re
primande.
De 1 mei demonstratie is aanleiding
solidair gezamenlijk op te treden in een
protest tegen de erbarmelijke situatie
waarin vele moeten leven en tegen het
racisme Naast duizenden franse ar
beiders en arbeidsters lopen duizenden
buitenlandse arbeiders in de demon
stratie mee.
Kort hierna komen enige tientallen
buitenlandse arbeiders en sympathi
serende Fransen bijeen in de Goutte
d'Or in een zaaltje om een gefilmd ver
slag te zien van de 1 mei demonstratie
Tijdens de filmvertoning dringt de po
litie het gebouw binnen en onderbreekt
de vertoning. Alle aanwezigen worden
opgepakt en moeten mee naar het bu-
ro. Op het buro proberen de agenten de
organisatoren eruit te lichten van de
filmvertoning, die zij zien als een bij
eenkomst met een demonstratief ka
rakter Het is duidelijk dat degenen die
er voor aangezien worden, het land
zullen moeten verlaten
In het grote lokaal van het buro staan
inmiddels een honderdtal mensen. Elke
keer als de politie een naam afroept
voor ondervraging, doen alle mensen
een stap naar voren. Niemand treedt uit
de massa Zij zijn solidair met elkaar en
door hun geweldloze verzet maken zij
het de agenten onmogelijk hun kontrole
uit te oefenen. Met dit beeld waarin
honderd mensen geweldloos uiting ge
ven aan hun onderlinge solidariteit en
als één macht opstaan tegen de geves
tigde orde. die hen naar Frankrijk ge
haald heeft om te werken maar die hen
maatschappelijk en kultureel isoleert,
eindigt de film.
(Filmhuis Amersfoort, zaterdag tot en
met dinsdag 20.15 uur).
LA BETE
In de serie films van de Poolse re
gisseur Walerlan Borowcyk pre
senteert het Amersfoortse Filmhuls
in haar nachtvoorstelling, zaterdag
avond 11.00 uur, de film „La Béte".
„La Béte" was oorspronkelijk een
van de episoden uit „Contes Im-
moraux". Maar het verhaal van een
meisje dat verkracht wordt door een
harig beest en uiteindelijk over haar
verkrachter triomfeert stuitte op on
overkomelijke bezwaren van de Franse
censuur en Borowczyk besloot het
fragment achter te houden om het later
uit te werken tot een complete speel
film. Hij construeerde daartoe een in
genieuze raamvertelling die het ge
beuren in een ruimere samenhang
plaatst. Ellen Waller oordeelde aldus:
„Op het mijns inziens mislukte fallische
object na is „La Béte" een fraaie en
filmagenda Amersfoort
AMERSFOORT - Filmagenda voor
Amersfoort van donderdag 28 sep
tember tfm woensdag 4 oktober 1978.
Grand. tel. 033-14632
Telefonisch plaatsbespreken voor het
Grand van 12.30-16 00 en 17 30-21 00
uur. zaterdag en zondag van 10.30-
21.00 uur
Grand 1
„This is America" 16 jaar Dagelijks:
13.30, 18.30 en 21.15 uur; zondag:
13.30, 16.00. 18.30 en 21.15 uur.
Grand 2:
„Convoy". 16 jaar Dagelijks: 13.30.
18.30 en 21 15 uur, zondag: 13.30,
16 00. 18.30 en 21.15 uur
Grand 3:
„Coma", 16 jaar Dagelijks: 14 00,
19.00 en 21 45 uur; zondag: 14 00,
16.30, 19.00 en 21 45 uur
Grand 4:
„Midnight Express", 16 jaar. Dagelijks
18.45 en 21.30 uur; do., vr. ma. en di
tevens 13.45 uur; zondag. 16.15,18 45
en 21 30 uur.
Grand 5:
„Pretty Baby", 16 jaar Dagelijks:
14.00, 19.00 en 21.45 uur; zondag:
14 00, 16.30. 19 00 en 21.45 uur
Grand:
„Pinkeltje", a I Zaterdag, zondag en
woensdag: 13 45 uur
deels zeer erotische fantasie, waarin
Borowczyk erin is geslaagd zijn reeds
gefilmde episode van een 18de-eeuws
markiezinnetje en het fabelbeest
als droom in te bouwen in een speelfilm.
Lucy, een rijke erfgename uit Amerika,
wordt door een geldgierige markies ge
strikt om zijn zoon te trouwen. Die zoon
is een afstammeling van het 18de-
eeuws markiezinnetje en is getekend
door haar liaison met Het Beest: fami
liegeheim' Het loopt noodlottig af voor
de zoon. die - terwille van de erfenis -
gewassen, geschoren en gedoopt
wordt en dan een deel van zijn animale
uiterlijk is kwijtgeraakt, maar niet zijn
inborst, niet klauw en staart, en niet zijn
aantrekkelijkheid voor het hunkerende
bruidje. In deze film draagt Boro vrou
wen en mannen een kil hart toe"
(Amersfoorts Filmhuis, zaterdag
nacht, 23 00 uur)
MENEER KLOMP
Dezer dagen wordt in de Cinetone
studios in Amsterdam de laatste
hand gelegd aan de nieuwste ne-
derlandse speelfilm „Meneer
Klomp". De regie is in handen van
Otto Jongerius, die vorig jaar opviel
met zijn voor de TV verfilmde „Kron
kels" van schrijver Simon Carmig-
gelt, en waarmee hij op het Festival
voor de korte film In Oberhausen een
hoofdprijs verwierf.
Meneer Klomp, die geheel op lokatie
in Amersfoort is opgenomen, vertelt op
tragi-komische wijze de liefde van de
vijfenvijftigjarige Klomp, afdelingschef
op een groot verzekeringskantoor, voor
een achttienjarige typiste Hoofdrollen
spelen Leo de Hartogh, Riek Schagen
en Myriam van Loon, die in meneer
Klomp haar debuut op het witte doek
maakt.
Tijdens de montage van de mu
ziekbanden wil regisseur Otto Jon
gerius (van geboorte Amersfoorter) nog
niet zo veel kwijt over de film zelf: ..Dat
moet een verrassing blijven. Maar ik wil
wel iets zeggen over mijn hoofdrol
speler Leo de Hartogh. Ik ben enorm
onder de indruk van zijn prestaties,
want het komt toch zelden voor dat een
acteur zo een kanjer van een rol te
spelen krijgt Iedere scène, terwijl een
film in stukjes wordt opgenomen en
nooit in dezelfde volgorde als het ver
haal. brengt hij precies het juiste gevoel
over.
Er zit geen scène in de film waar
Klomp niet in voorkomt; alle draaida
gen, en dat waren er 33. was Leo nodig,
van vroeg tot laat. Eén week hebben we
normale werkdagen gemaakt, maar
dan stond er aan het einde van de dag
een wagen met draaiende motor op
hem te wachten, om hem pijlsnel naar
een of andere schouwburg in het land te
brengen, waar hij de titelheld uit Julius
Caesar moest spelen met de Haagse
Comedie En dat voor een man van
tweeënzestig'
Ik realiseer me nu hoe veel geluk we
hebben gehad: in de meeste gevallen
mag je tevreden zijn als je film half zo
goed wordt als het scenario dat er aan
ten grondslag ligt. Maar bij meneer
Klomp heeft Leo de Hartogh door zijn
rol zo veel bijgedragen, dat ik de film
werkelijk beter vind dan mijn eigen
script. Zo iets gebeurt je zelden
Op 26 oktober a.s. gaat meneer
Klomp in de keistad in première.
Cinema, tel. 033-18900.
Cinema 1:
..The Swarm". 16 jaar. Dagelijks: 13.45,
18.45 en 21.30 uur; zondag: 13.45,
16.15, 18.45 en 21.30 uur.
Cinema 2:
..The One and Only", a.l. Dagelijks:
13.30. 18 30 en 21 15 uur; zondag
13.30. 16.00. 18.30 en 21.15 uur.
Euro, tel. 033-33655.
Euro:
.Once upon a time in the west"16 jaar.
Dagelijks13 45 en 20.00 uur; zaterdag
en woensdag alleen 20.00 uur
Euro:
„Pippi gaat van boord", a.l. Nederlands
gesproken Zaterdag 13.45 en 16.15
uur; woensdag: 13.45 uur
Duo, tel. 033-16572.
Duo 1:
„Hoe meer hoe beter", 16 jaar. Dage
lijks: 14.15,19.15en21.30 uur; zondag:
14.15. 16.30, 19.15 en 21.30 uur
Duo 2:
„De zwarte piraat". 12 jaar. Dagelijks:
14 00, 19 00 en 21.15 uur. zondag:
14.00. 16.15, 19.00 en 21 15 uur.
NACHTVOORSTELLINGEN
Duo 1:
„Aai poesje". 16 jaar. Vrijdag-en zater
dagavond: 24.00 uur
Duo 2:
..Breakout", 16 jaar Vrijdag-en zater
dagavond: 23.45 uur
antasie rond illegale organen-bank
Het is allemaal één pot nat." De
igal gezette man hijgde amechtig
de inspanning, want de barkruk
niet helemaal berekend op zijn wat
in uitgevallen postuur. De andere
inten keken een beetje verbaasd
ar de verse aanvoer. ,,Eên pot nat.
ae! mij maar een pilsje Klaas.Klaas,
e de man kennelijk al eerder had
tmoettapte met zichtbaar genoe-
het glas vol en zette het gerste-nat
et royaal gebaar voor de man neer.
Gen/ef er van, meneer Peters,zei hij
veegde met een routine gebaar wat
ette plekken weg.
Meneer Peters zuchtte diep en nam
en fikse slok. Dat deed hem goed,
anf langzaam maar zeker kwam hij tot
ist. Hebt u het gelezen?" Hij keek de
an naast hem vragend aan. Die nam
og eens 'n slok en haalde zijn schou
ws op. „Vertel het me maar makker,
af heb je op je lever?" Het was een
'Pisch verdwaalde westerling, al eni-
e tijd uit het dagelijkse leven van Am-
terdam, maar nog niet helemaal z'n
ccent kwijt.
Direkteurzei de geachte heer
efers. „De direkteur mag er niet meer
1jzijnNou vréég ik je.Het ontging de
hder blijkbaar wat daar nou zo op
enbarend aan was, want hij draaide
'oh om en ging verder met het ge-
Wek, dat hij vóór de onderbreking met
'/n maat aan het voeren was over het
oordeel van een goede keeper in het
■oei. Meneer Peters nam dat niet en
M de man bij de schouders. „Hé,
«ster nou es, ik was met je aan het
Wen. Die direkteur hè, die man is
wantwoordelijk voor de hele gang van
taken op een bedrijf. Die kun je toch
tiaar niet zo maar buiten sluiten?"
De Amsterdammer begon een tik-
j&ttje boos te worden, want hij keek de
hekteur-aanbidder met felle oogjes
an en er kwam een nijdige blos op zijn
wangen. „Laat dat meester, blijf met je
tengels van me af.Peters hief verwe
rend zijn handen omhoog. „Kalm
maar,zei hij haastig, „ik dacht dat het
belangrijk was."
„Niets is zo belangrijk als een pilsje
drinken zonder elke keer gestoord te
worden door een idioot die over direk-
teuren kletst, die d'r niet bij mogen zijn.
Nou meester, jou een zorg.De man
draaide zich om en verwaardigde de
geachte heer Peters geen enkel blik
meer.
„U hebt het er moeilijk mee, hè?"
vroeg ik, eerder om verdere escalatie
te voorkomen, dan om verwikkeld te
worden in een oninteressant gesprek
over mensen die het al moeilijk genoeg
hebben zonder inmenging van fans.
Meneer Peters keek me aan met een
zeer dankbare blik en dat leverde me
meteen een glas pils op. Direkteu-
ren," verkondigde hij plechtig, zijn
belangrijke mensen. Die kun je niet zo
maar buiten de ondernemingsraad
zetten. Die moeten mee kunnen praten
over het wel en wee van het bedrijf.
Direkteuren hebben daar verstand van,
daar zijn ze voor.Ik knikte, ook al had
ik me eigenlijk nog niet in dit wereld
schokkende probleem verdiept.
„U bent zelf direkteur?" vroeg ik. Ik
had de juiste snaar getroffen. Hij
straalde.Inderdaad,hij riep het bijna
vol overgave, „ik ben direkteur." Ik
maakte m'n gratis glas bier leeg en
knikte. „Groot bedrijf?" wilde ik weten.
Meneer Peters' stralende glimlach
verdween even. „Helaas," zuchtte hij,
„helaas. Mijn bedrijf is net een kwartier
geleden opgericht. Alles heeft een be
gin en alles moet groeien.
Dat gaf ik volmondig toe. Maar, zo
vertelde ik hem, dan hoefde hij zich
toch nog geen zorgen te maken over
die ondernemingsraad?
Daar moet je eerst zo'n honderd man
personeel voor hebben. Dat was blijk
baar nieuw voor hem, want hij verzonk
in een diep gepeins. Toen verhelderde
zijn blik en hij bestelde nog een rondje
Met een brede glimlach keek hij me
aan. „Watzullen al die direkteuren, die
meer dan honderd man personeel
hebben de pest in hebben,zei hij met
een tevreden knik. „Die Van Agt en
Wiegel, die hebben toch maar het be
ste voor met de kleine manHij
knikte nog eens en nam een fikse slok.
„Proost," zei hij, „op de direkteur."
V.
Richard Widmark (rechts, als de ziekenhuis-direkteur) en Genevieve Bujold, de twee hoofdrolspelers in „Coma"
een spannende thriller-fantasie rond een organenbank.
onbekende-: hij schreef en regisseerde
o.m. „Westworld" in 1973 - heeft met
„Coma" een geheel ander thema aan
gesneden dan de sporadische onge
lukken, die wel eens in ziekenhuizen
(zoals in elk ander gebouw op elke an
dere plaats) kunnen gebeuren.
Waar het in feite om gaat Is de
transplantatie van menselijke orga
nen. Zo langzamerhand raakt de
mens een tikkeltje ingespeeld op de
kunst van het transplanteren van or
ganen van de ene op de andere
mens. Chrighton trekt deze realiteit
in zijn thriller-fantasie een eind door
en komt dan bij, wat het begin van de
organenbank kan zijn. Illegaal nog,
maar een (film-) realiteit. Ook nu
reeds zijn er organenbanken, overi
gens streng gereguleerd en gekon-
troleerd. Maar wat gaat er gebeuren
als de georganiseerde misdaad een
nieuwe mogelijkheid in de organen
handel ziet om grof geld te kunnen
verdienen? Het wordt tijd, dat zowel
de medische als de jurische en poli
tieke wereld zich gaat bezinnen op
wat wel en wat niet mogelijk mag zijn
in de nabije toekomst als menselijke
organen het leven van andere men
sen kunnen redden en de chirurgi
sche technieken zo zijn vervolmaakt,
dat elk orgaan zonder meer kan wor
den getransplanteerd. Hoewel „Co
ma" in eerste instantie zonder meer
een spannende en goed opgezette
thriller is, wordt toch een kleine
waarschuwing meegegeven. Want
wat de film vertelt, kan morgen een
afschrikwekkende realiteit zijn.
(Grand 3, eerste week, 16 jaar).
DE ZWARTE PIRAAT
Na de rode, gele. purperen en andere
kleurige piraten, brengt de Italiaanse
regisseur Sergio Sollima z'n „Zwarte
Piraat" met Kabir Bedi in de hoofdrol, de
man die via de tv bekend werd als San-
dokan, de piraat Hollywood werkt ge
woon de regenboog af om alle kleuren
piraten te kunnen leveren, maar de
kleur is beslist geen garantie voor kwa
liteit. Het verhaal is erg simpel gehou
den. want regisseur Sollima ging er
blijkbaar van uit. dat het in een piraten-
film gaat om de glanzende gevechten,
om sabelgekletter. afgewisseld met een
stukje romantiek. Dat is natuurlijk een
uitgangspunt, mits men dan niet een
zeer simpel verhaal koppelt aan al even
matige gevechts-scènes. die geen
greintje spanning toevoegen aan het
toch al spanningsloze verhaal. En ac
teren is toch wel een kunst.
(Duo 2, eerste week. 12 jaar)
THIS IS AMERICA
Als de ondertitel van „This is Ameri
ca" veelbetekenend luidt: een blik on
der de gordel van Amerika", dan kun je
ongeveer wel raden, waar het over zal
gaan Het moet wat mij betreft bij raden
blijven, want ik heb deze film tot nu toe
met kunnen bekijken en kan er dan ook
geen zinnig woord over zeggen De ci
neast Francois Reichenbach heeft nog
niet zo lang geleden geprobeerd dit ge
zicht van Amerika te vangen in film
beelden en dat was al niet direkt een
toppunt van briljante ideeën, ik ben
bang dat „This is America" op hetzelfde
vlak ligt. Maar schijn kan bedriegen.
Niets let u om het allemaal zelf te gaan
onderzoeken
(Grand 1, eerste week, 16 jaar)
DE AMBASSADEURS
In het Amersfoortse Filmhuis
draait van zaterdag tot en met dins
dag de film „De Ambassadeurs", een
Tunesische- Llbische-Franse co-%
produktie uit 1976 van regisseur Na-
ceur Ktari, die ook het scenario
schreef. „De ambassadeurs" is een
speelfilm over gastarbeiders. De titel
is gebaseerd op een redevoering
(deel van de film) tot de arbeiders die
vertrekken om elders te gaan wer
ken:
„Sommige van jullie zullen naar
Frankrijk gaan, anderen naar Duitsland
of Zwitserland Wij hebben alle voor
bereidingen getroffen om jullie proble
men aldaar op te lossen. Denk eraan
dat je eens naar je vaderland terug
keert. Hier ben je geboren en hier ben je
opgegroeid. De kursus die je hebt ge
had zal de aanpassing in het land waar
je naar toegaat vergemakkelijken. Het
beeld dat de mensen daar van je land
hebben zal afhangen van de indruk die
je maakt Dat is erg belangrijk. Als één
van jullie steelt, worden al je landgeno
ten als dieven gezien"
„Een ieder van jullie is als een am
bassadeur. Wij zijn er zeker van dat een
ieder van jullie voor ons land de beste
ambassadeur zal zijn" (redevoering
gehouden voor arbeiders die in het
buitenland gaan werken).
Het verhaal van de film is als volgt: In
Parijs is een wijk waar niet veel Fransen
graag doorheen lopen. In deze wijk de
zg. Goutte d'Or, vlakbij het metrostation
Barbes speelt DE AMBASSADEURS
zich af. DE AMBASSADEURS vertelt
meerdere verhalen. Het zijn de verha
len van de duizenden mannen, vrou
wen en kinderen, die hier in deze wijk
wonen, elkaar op de hoeken van de
straten tegenkomen, in de café's pra
ten, samengepakt zitten in de vele pen
sions. Zij bepalen voor een groot deel
het leven in de wijk Zij zijn de duizen
den Afrikaanse arbeiders die hier wo
nen.
De film begint met Salah die uit zijn
dorp vertrekt om in Parijs werk te zoe
ken. Ook hij hoort de hierboven geci
teerde redevoering van een regerings
ambtenaar voor zijn vertrek. Hij komt in
Parijs aan en wordt door vrienden op
gevangen. Naast alle problemen zoals
het vinden van onderdak en het zoeken
naar werk, dringt zich al snel het pro
bleem op waar de film verder over zal
gaan: de tegenstellingen tussen de
Afrikanen en de Fransen, het niet altijd
even latente racisme dat in de wijk leeft,
de vooroordelen jegens elkaar en het
isolement waarin de buitenlandse ar
beiders leven.
In de wijk organiseert Monsieur Pierre
(vermoedelijk een oud-koloniaal) bij
eenkomsten met de lokale midden
standers tegen de Afrikaanse arbei
ders. Het zijn emotionele vergaderin
gen doorspekt met vooroordelen en ra
cisme.
Mehdi, een vriend van Salah wordt op
een nacht aangevallen en vermoord in
het kanaal aangetroffen, ledereen is
vertwijfeld Hulp inroepen van politie en
ambassades heeft weinig zin, zoals
men zegt want die zullen goede relaties
niet in gevaar brengen
Albert, de concierge van het huis
waarin Zohra met haar zoon Ali wonen
ergert zich mateloos aan het gedrag
van Ali; hij gaat met een frans meisje
om, heeft geen werk en is voor Albert
Scène uit: „De zwarte piraat", een film van de Italiaanse regisseur Serglp
Sollima, met Kabir Bedi en Mel Ferrer in de hoofdrollen.
- Deze week aandacht voor vier nieuwe films In het
rogramma der Amersfoortse bioscopen. Dat is in de eerste plaats voor
van regisseur Michael Crighton, voor „This is America" een mij
film met als ondertitel: „een blik onder de gordel van Amerika",
piraat" (Hollywood gaat de regenboog af om de piratenfilms nog
te kunnen onderschelden) en sexfilms in Duo 1.
enige film die daarbij de moeite van het bekijken waard is, is de film
jma", met Genevieve Bujold en Richard Widmark in de hoofdrollen.
