aul Mazursky's „An unmarried woman",
venwichtig portret van „een vrouw"
DE VIJFDE
jsder Krant - Kijk op de film
DONDERDAG 30 NOVEMBER 1978
)R BERT VOS
£RSFOORT- Walter Matthau en Glenda Jackson hebben het met hun
jse Calls" niet gehaald en verdwenen na één week van het Amersfoortse
fwat voor de mensen, die eigenlijk deze week hadden willen kijken,
i is. Jammer ook voor hen, die dachten dat het geen leuke film zou zijn.
hoed, er liggen nog massa's films op de plank, die tot nu toe noodge-
Igen niet in Amersfoort aan bod zijn gekomen en door een fikse door
hing krijgen de filmliefhebbers die tenminste ook te zien. Dat is het geval
He eind september in Nederlandse première gegane film van Paul Ma-
kt gezinnetje nog gelukkig bijeen: Erica met man en dochter in ,,An un-
■rrled woman" van Paul Mazursky.
nog die zak vol met pakjes, die extra
zwaar en groot zijn gemaakt door hon
derden in de afgelopen weken ge
spaarde kranten. Dan is ie boven. De
kinderen kijken met stomme verbazing
naar de roodaangelopen figuur m het
trappegat. De mijter is een tikkeltje ver
gleden door de inspanning en ook met
de baard zit het niet helemaal snor
meer, maar voor de rest lijkt ie op Sin
terklaas. ,,Kijk eens wie we daér heb
ben!" zegt moeder dan met opperste
verbazing, want ook zij zal zich een
geheel andere voorstelling hebben
gemaakt van de man, die nu de pakjes
binnenzeult en de zak met een plof in
de kamer neersmijt. ,,Daar is Sin
terklaas, is dat geen verrassing1" Va
der helpt de ouwe man naar een ge
makkelijke stoel, speciaal voor deze
gelegenheid van zolder gehaald, want
gemakkelijke stoelen zijn niet meer in.
,.Zet die hoed van je een tikkeltje recht,
Piet,fluistert vader,'t is géén gezicht.
En die baard had ook best een extra lik
Velpon mogen hebben."
Maar eindelijk is het dan zo ver. Sint
heeft zich geïnstalleerd en heeft een
klein glaasje water gekregen,want de
Sint heeft een enorme dorst gekregen
van al dat trappen lopen" heeft vader
zijn kroost verteld en Sint zit er bij, alsof
hij een enorme water-liefhebber is.
Later op de avond wordt de
goedheiligman treetje voor treetje naar
beneden geholpen, terwijl de kinderen
zich tegoed doen aan de kilo's smurfen
van marsepein, Bereboten of wat er al
niet meer aan goede dingen via de TV
tot ons zijn gekomen. Sint is duidelijk
moe. En Pa duidelijk boos. ,,Als je nou
maar niet denkt, dat ik je naar huis ga
brengen, Piet,sist hij zijn privé Sin
terklaas nijdig toe, geheel onnodig
zacht, want geen mens die nog naar
hem luistert. Ook Sint niet meer. Nog
geen kwartier later staat de beste bra
ve man oog in oog met twee poli
tiemannen. Die hebben geen enkele
consideratie met Sint Nicolaas.Ik heb
alleen maar water gehad,hikt de oude
baas, vraag het maar aan de kinde
ren.De politiemannen knikken
wijsgerig. Ja, Ja, zeggen ze geluid
loos. ja ja.
De vijfde. Waterdrinkende Sinterkla
zen in een eerbiedwaardige oude
stoel Moeizaam tot stand gekomen
gedichten, die nauwelijks gelezen bij
het afgedankte Sinterklazen-papier
worden gegooid. Kilo's pepernoten op
intelligente wijze door de kamer ge
strooid, die pas maanden later tijdens
de voorjaarsschoonmaak grotendeels
teruggevonden worden
De vijfde. Een jaarlijks fenomeen, als
een soort stam-ritueel tot in lengte van
dagen in ere gehouden. Een ongeloof
lijke gebeurtenis vol ongelooflijke men
sen.
En dan de zesde. Vol zuchtende
Sinterklazen, die óf hun kater óf hun
baard proberen kwijt te raken. Beide
pogingen mislukken. Vandaar dat
steeds méér mensen Sinterklaas op de
zesde willen vieren. Maar dat is uitstel
van executie
I Een dag per jaar is voorbehouden
Bn het geloof in het ongelooflijke. Op
ene dag gelooft het ganse vader-
nd in één of ander Spaanse bis-
bbop, die merkwaardig genoeg in
pr/a/e het levenslicht zag en van
edheid overliep door Jan en Alleman
te voorzien in allerlei prima spulletjes,
jeleverd voor noppes. Spulletjes, die
dere handige jongen voor een fiks
[r//s/e in die tijd aan de man of vrouw
ebrachtzou hebben. In volledige de-
otie aan die Turkse Spanjaard wordt
Tde vijfde december opgedragen. En,
aar goed Nederlands gebruik, is er
atuurlijk ook een volksdeel, dat het
paar niet mee eens is en niet op vijf
vecember pakjes door de denkbeel
dige schoorstenen laat regenen, maar
zes december. Onderscheid moet
[ér zijn, nietwaar? Ook de goed heilig-
nan is die mening toegedaan, waarom
Jou hii anders zijn bedienden zwart la-
en verven?
Elk jaar weer kijk ik met een lichte tot
irnstige verbijstering naar al dat fraais.
Naar die tientallen verklede mannen,
die gehuld in rode jas, met aangeplakte
baard en snor en een bisschopsmijter
op, met volledige overgave grote me
nigten volwassenen toespreken met
'de ernst van opgroeiende teeners, ter
wijl de kinderen ondertussen naar
rondhuppelende Zwarte Pieten kijken,
ldie pepernoten strooien, alsof hen
nooit is geleerd, dat het niet netjes is
snoepjes van de straat op te rapen.
De vijfde. Als het zover is hebben we
de straatkomedies gelukkig al achter
de rug. Op een enkele zonderling na,
die wellicht niet goed op de kalender
beeft gekeken, zijn alle Sinterklazen
weer in de mottenballen gedaan, glin
steren de kerstballen en dennentakken
in de net opnieuw opgetuigde etalages
en is iedereen thuis. Thuis om het enige
te doen, wat eigenlijk nog zinvol is aan
deze hele poppenkast: het geven van
geschenken aan elkaar. Zo maar
eigenlijk. Want die vijfde december is
maar een voorwendsel.
De vijfde. Sommige vaders sloven
zich dan echt uit om het gebeuren tot
bet grimmige feest der waarheid te
maken. Er wordt driftig gebeld. ..Datis
Sinterklaas zeker. Druk jij eens op de
knop van de deuropener, Kareltje". En
kereltje gaat. Hij kan nauwelijks bij de
knop en z'n vingers trillen ook al zo.
Beneden zit iemand wat verward tegen
de deur te duwen. Die klemt. Dan
stommelt iemand moeizaam de trap
op. Je hoort 'em hijgen. Het valt ook niet
mee met die soepjurk aan en dan ook
Jill Clayburg als Erica in een scène uit „An unmarried woman".
zursky: „An unmarried woman" met Alan Bates en Jill Clayburg in de hoofd
rollen. Een prima film over een vrouw, gemaakt door een man, waarin Jill
Clayburg op herkenbare wijze de vrouw Erica speelt, die plotseling door haar
man na zeventien jaar huwelijk wordt verlaten voor een andere jongere
vrouw. Verder in dit weekprogramma de Franse lachfilm van Claude Zidi
„Maak 'm soldaat" met de Chariots in de hoofdrol als vier recruten. Verder
een geërotiseerd sprookje: „Sexerella en prins Erotico", gebaseerd op, u
raadde het al „Assepoester". Duo 2 brengt horror en geweld In „Zoltan, de
hond van Dracula", terwijl in de nachtvoorstellingen George Kennedy op
wraakoefening gaat in „The human factor", van regisseur Edward Dmytryk.
En voor wie een James Bond-film nooit weg is, brengt Grand 1 een reprise
van één der betere (en keiharde) Bondfilms „From Russia with love" (Veel
liefs uit Moskou").
neer gaat zitten om een tijdje na te
jammeren over het haar overkomen
onrecht. Gelukkig gaat het in deze film
anders. Mazursky ging niet over één
nacht ijs, want voordat hij aan deze film
begon, interviewde hij een aantal ge
scheiden vrouwen om op die wijze een
redelijk authentiek beeld op te kunnen
bouwen van een vrouw als Erica.
Erica is niet gefrustreerd Wel verbij
sterd. dat wel. Ze gaat niet bij de pakken
neerzitten, ook al heeft ze haar twijfels
over haar toekomst en heeft ze duidelijk
moeite met vrouwen (zoals haar doch
ter) die wél een partner hebben. De
vriend van haar dochter wordt dan ook
in een vlaag van jaloezie het huis uitge
gooid. ook al heeft zetlaar later natuur
lijk spijt van. Mazursky weet die aan
vankelijke ontreddering, die plotselinge
eenzaamheid, op een aanvaardbare,
herkenbare wijze in beeld te brengen,
zonder in melodrama te vervallen. Erica
maakt een crisis door, dat is duidelijk,
maar ze probeert zo snel mogelijk de
draad weer op te pakken. Een gesprek
met een (eveneens gescheiden)
vrouwelijke psychiater helpt haar op de
goede weg Erica ontdekt het vrije
leven, een nieuw soort zelfstandigheid
met een eigen beslissingsbevoegd
heid. Het aanvankelijk ontbreken van
sex na de scheiding wordt al snel ge
compenseerd en op een gegeven mo
ment komt Erica oog in oog te staan met
de kunstschilder Saul (een prima rol
van Alan Bates) en heel even lijkt het er
op, dat alles op z'n pootjes terecht gaat
komen en een nieuw huwelijk (of in
ieder geval verbintenis) in het verschiet
ligt Mis
Want Erica heeft zichzelf én de vrij
heid gevonden Ook haar man, die later
op hangende pootjes terug komt. moet
..hevig gefrustreerd" erkennen, dat er
voor hem bij Erica geen plaats meer is.
Er zijn mensen, die liever wat meer
diepte in deze film hadden willen zien
Mazursky heeft zich daaraan (naar mijn
mening terecht) niet gewaagd Er zijn
voldoende andere speelfilms (ook van
vrouwen) die dieper ingaan op de crisis,
die een dergelijke vrouw als Erica door
moet maken. Films ook, die vrouwen
uittekenen, die niet, zoals Erica, er vol
op tegenaan gaan, maar er onder door
gaan. Wat Mazursky met ..An un
married woman" uit heeft willen beel
den. is een tamelijk jonge vrouw in de
middenklasse, die wordt gekon-
fronteerd met een scheiding, maar er
niet onderdoor gaat. Mede ook door
haar werk en haar nieuw hervonden
vrijheid. Een film over een toch wel be
voorrechte vrouw, maar ook een film.
waarin de problematiek op een dus
danige wijze naar voren wordt ge
bracht, dat een vrij groot publiek zich er
in kan herkennen zonder dat het afge
schrikt wordt door een te grote dosis
drama. (Euro Cinema, eerste week, 16
jaar En men heeft men gevraagd even
aan u door te geven, dat op vertoon van
een „Pour Vous Madame-clubpas kor
ting wordt gegeven Bij deze dan)
AN UNMARRIED WOMAN
Het roemruchte mannenkorps zal zo
langzamerhand tot de ontdekking zijn
gekomen, dat het onderwerp „vrouw"
behoorlijk „in" is geraakt sinds de Dolle
Mina's hun ludieke akties begonnen
Zowel in binnen- als buitenland begin
nen ook de mannen te erkennen, dat de
vrouwen eigenlijk behoorlijk zijn ver
waarloosd in de afgelopen decennia en
meer werden beschouwd als een nut
tig aanhangsel van de man, dan als
een gelijkwaardige partner, met een
beslist wel eigen mening en met dezelf
de rechten als die, waar de mannen
steeds op terug vallen. Het resultaat
van dit (toch nog wel) langzaam groei
end proces is, dat zowel vrouwen als
mannen ook in filmtaal dit veranderen
de maatschappij-beeld proberen vast
te leggen.
Je hebt natuurlijk verschillende
soorten „vrouwenfilms" en zo langza
merhand wil iedereen, die ook maar iets
aan de vrouw doet. onder die noemer
gerangschikt worden, omdat dit een
prima etiket is geworden, ook al dekt de
vlag in veel gevallen de inhoud niet. Er
zijn vrouwenfilms en vrouwenfilms.
Zoals er ook vrouwenbladen als „Mar
griet" en als ..Opzij" zijn. Beiden zijn
gericht (en vaak gemaakt door) vrou
wen, maar de inhoud verschilt nogal.
„An unmarried woman" van de Ame
rikaanse regisseur Paul Mazursky is -
uiteraard zou ik bijna willen zeggen -
een typisch Hollywood-compromis ge
worden, waarin wel verschillende typi
sche vrouwenproblematieken naar bo
ven komen, maar niet al te zeer worden
uitgediept. Het is duidelijk, dat de Hol-
lywood-bazen een dergelijke film ook
nog willen slijten aan de (commercieel
ingestelde) bioscopen en dan kun je
niet met een diepgravende film over
vrouwenemancipatie aankomen Dat
neemt echter niet weg, dat regisseur
Mazursky (ook al is ie dan een man) de
problematiek achter Erica (een uitste
kende vertolking van Jill Clayburg) aar
dig uitgebalanceerd op het doek weet te
brengen, zij het dan met de eerder ge
noemde beperking van het compromis
der uitersten.
Zonder teveel nadruk op het thema;
man verlaat vrouw voor jongere vrouw
en in de steek gelaten vrouw moet maar
voor zichzelf en haar dochter proberen
te zorgen, is Mazursky erin geslaagd
om naast het aanstippen van de pro
blematiek op zich, een toon te vinden,
die de hele film door gehandhaafd blijft,
waardoor „An unmarried woman" niet
als een melo-drama op je overkomt,
maar van het begin tot het einde blijft
boeien én amuseren. Een geslaagd
compromis, dus
NIET GEFRUSTREERD
Mazursky vertelt het verhaal van
de jonge vrouw Erica, die na zeven
tien jaar huwelijk plotseling van de
ene op de andere dag door haar man
wordt verlaten, omdat die een jon
gere vrouw heeft ontdekt, waar ie
verliefd op is geworden. Dergelijke
dingen gebeuren eigenlijk aan de lo
pende band en het begint zo langza
merhand bar afgezaagd en verve
lend te worden van al die mannen,
die zo nodig een „groen blaadje" tot
zich menen te moeten nemen en
daarvoor een heel gezin in de steek
laten. Vandaar ook, dat je in het be
gin wat met gemengde gevoelens
naar „An unmarried woman" zit te
kijken, omdat zich een tamelijk voor
spelbaar patroon aan het ontwikke
len is.
Je verwacht eigenlijk de zoveelste
zwaar gefrustreerde vrouw (wat een
naar woord toch die bij de pakken
Korte tijd later mogen ze de petoet weer
eens uit, maar moeten dan korvee-
dienst doen, waarbij zij opnieuw blijk
geven van hun domheid en gebrek aan
discipline, o.a. als ze bij de kolonel
stookolie moeten afleveren voor de
verwarming van het zwembad van de
kolonel, maar de olie in plaats van in de
tank in het zwembad laten lopen. Als
straf moeten zij in supervolle bepakking
een mars maken, waarbij hun sergeant
allerlei gemeenheden bedenkt om de
straf nog zwaarder te maken.
Op elke actie volgt een tegenactie en
de rekruten verzinnen een streek,
waardoor de sergeant een grote flater
slaat. Onvermijdelijk gevolg: zij komen
weer in de petoet terecht. Zij besluiten
nu te vluchten. De eerste poging wordt
verijdeld door de sergeant, maar de
tweede poging lukt. Het viertal neemt
de benen naar het platteland en komt
terecht op een boerderij, die
geëxploiteerd wordt door een boerin
met vijf mooie dochters De boerin haat
het leger, maar als zij merkt dat de vier
rekruten gedeserteerd zijn, besluit zij
hen op de boerderij te houden, omdat zij
extra hulp nodig heeft in verband met de
aanstaande bruiloft van een van haar
dochters. De vier rekruten moeten al
dus opnieuw korvee doen en de boerin,
een weduwe, blijkt niet minder streng te
zijn dan hun sergeant Haar haat voor
het leger komt voort uit het feit dat het
leger de hele omgeving heeft opge
kocht als terrein voor manoeuvres en
ook probeert de boerderij in handen te
krijgen, waartegen de boerin zich met
hand en tand verzet. Anderzijds kan het
leger het terrein niet gebruiken, zolang
de boerderij er nog is en het geduld van
het ministerie van defensie raakt op.
Op de dag van de bruiloft, tijdens het
feest, verschijnt het regiment van de
vier rekruten onder leiding van de kolo
nel en omsingelt de boerderij
(Cinema 2, eerste week. alle leeftij
den).
SEXERELLA
De laatste tijd verschijnen er steeds
meer sexfilms. die gebaseerd zijn op
een sprookje Al dan niet in musical-
vorm komen al die u bekende figuren uit
uw kindertijd opnieuw tot leven en ze
doen eigenlijk dezelfde dingen als in het
sprookje dat u hebt gehoord, maar toch
weer anders, een tikkeltje volwassener
De sexloze Assepoester, om maar
eens een aktueel voorbeeld te noemen,
komt in de film „Sexerella en prins Ero
tico" heel anders over. Verantwoorde
lijk voor dit verantwoord amusement
voor volwassenen (en dan worden er
allesbehalve sprookjes verteld) is re
gisseur Michael Pataki, die naar een
scenario van Frank Ray Perilli As
sepoester tot het sex-succes van het
koninklijke hof maakt en de prins het
hoogtepunt van z'n leven laat beleven.
Een tikkeltje ironie is ook niet vreemd
aan deze eigenzinnige sprookjes-be
werking en dat allemaal bij elkaar maakt
„Sexerella en prins Erotico" tot een
verteerbaar geheel Voer voor vol
wassenen.
(Duo 1eerste week, 16 jaar).
THE HUMAN FACTOR
Het is natuurlijk al meer vertoond:
een man, wiens gezin eigenlijk zonder
reden wordt vermoord door een terreur
groep, neemt het recht in eigen hand en
gaat op zoek naar de moordenaars om
ze persoonlijk af te straffen voor hun
gruwelijke daad Je hebt dan ook alle
begrip voor George Kennedy, een NA-
TO-computer-deskundige. die alle mo
gelijke technieken gebruikt om achter
de daders te komen. „The human fac
tor" van de Amerikaanse regisseur Ed
ward Dmytryk is dan ook een bijzonder
spannende aktiefilm. Toch zijn er na
tuurlijk wel wat kanttekeningen te plaat
sen bij deze film.
Er zijn mensen, die een dergelijk on
derwerp verfoeielijk vinden, omdat de
demokratie wordt verkracht, wanneer
mensen het recht in eigen hand nemen
Maar nog afgezien van het feit, dat een
dergelijke daad een logisch gevolg kan
zijn van de psychische druk. waaronder
zo iemand komt te verkeren, zonder het
eigenzinnige optreden van George
Kennedy zou dit verhaal niet verteld
kunnen worden, nietwaarWaar ik
echter veel eerder van onder de indruk
ben gekomen is het feit, dat de hoofdfi
guur met zijn enorme computer-kennis
misbruik heeft kunnen maken van het
NATO-computercentrum om zijn inlich
tingen te kunnen verkrijgen. Op zich
misschien niet iets om je nou heel erg
druk om te maken, dat mag de NATO
doen. ware het niet, dat al die com
puters zo keurig met elkaar verbonden
kunnen worden. De ene computer kan
(op het hoogste niveau) rustig de gege
vens tappen uit bijvoorbeeld de com
puter van de Duitse Bondsrepubliek,
waarin alle criminele gegevens liggen
opgeslagen en méér dan datEen
dergelijk monsterverbond (en zonder
meer mogelijk) griezelt je toe en het is
dan ook vooral dat deel van de film wat
me nog het meest heeft geboeid en ont
zet.
(Duo 2. nachtvoorstellingen. 16 jaar)
MARLENE DIETRICH RE
TROSPECTIEF
Het december-programma van het
Amersfoortse Filmhuis belooft niet
alleen gevarieerd, maar ook boeiend
te worden. De eerst week van de
cember wordt gestart met een spe
ciaal Mariene Dietrich-programma,
waarin op één avond twee of drie
films worden vertoond, (hoewel niet
tegen de prijs van één filmvoor
stelling, want ook het Filmhuis is niet
helemaal gek....)
Verder kunnen de trouwe bezoekers
van het Filmhuis In december de vier
Wiseman-dokumentaires verwach
ten en - het kan eigenlijk niet op -
rond de feestdagen maar liefst ne
gen Marx Brothers-films in vijf da
gen. Misschien toch een reden om
op één van de komende decembera
vonden eens een bezoek aan het in
tieme filmzaaltje van het Filmhuis
aan de Appelmarkt te brengen.
Maar laten we ons voor deze week
bepalen tot Mariene Dietrich. Naast
Greta Garbo en (maar niet vergelijk
baar) Marilyn Monroe één van de
weinige filmsterren, die legendarisch
zijn geworden. La Dietrich leeft nog
steeds als een symbool van voorbij ge
gane filmglorie en haar talrijke films be
horen tot de typische klassiekers.
Wie kent haar beroemde „Ich bin von
Kopf bis Fusz auf Liebe eingestellt"
niet? In veel van haar films komt dat
steeds weer tot uiting, zij het op een
subtielere wijze, dan men op het eerste
gezicht verwacht. De beroemde benen
van Mariene Dietrich hebben al heel
wat regisseurs in aktie gebracht. Enkele
van de resultaten zijn komende week in
het Amersfoortse Filmhuis te zien
Het is niet mogelijk om alle titels te
noemen van de films, die zullen gaan
draaien. Op het moment, dat deze krant
van de pers gaat. is dat nog niet hele
maal rond In ieder geval zullen de
liefhebbers van Mariene en zij, die nog
nooit een film met haar hebben aan
schouwd, een keuze kunnen maken uit
„Der Blaue Engel". Shanghai Exp
ress", Flame of New Orleans." Drie
erg bekende films, die zeker de moeite
van het zien waard zijn.
Vrijdagavond kan men (naast
„Shanghai Express in ieder geval kij-*
ken naar „Der Blaue Engel van regis
seur Josef von Sternberg. Een film,
gemaakt in 1930 met verder de be
roemde Duitse acteur Emil Jennings in
de hoofdrol als professor Rath. Het is
deze professor, leraar in de Engelse
taal op een middelbare school, die in de
ban komt van Lola, een bekende nacht
clubartieste (Mariene) en zijn carrière
daardoor in duigen ziet vallen.
Boeiend verfilmd (zeer zeker voor die
tijd) door één van de meest bekende
regisseurs uit het vooroorlogs Duits
land, Josef von Sternberg.
Dezelfde regisseur tekende twee jaar
later. 1932. voor de film „Shanghai
Express", eveneens met Mariene
Dietrich, maar nu als Amerikaanse pro-
MAAK 'M SOLDAAT
De Franse regisseur Claude Zidi
heeft in de afgelopen periode bewe
zen, dat hij uitstekende lachfilms kan
maken. In Cinema 2 kan men deze
week naar één van zijn nieuwste
films kijken: „Maak 'm soldaat" (Les
bidasses s en vont en guerre) met de
vier Chariots in de hoofdrollen. Het
verhaal is als volgt:
Vier rekruten, allen met twee lin
kerhanden en weinig hersens, zitten
meer in de petoet dan dat ze dienst
doen. Als extra straf laten hun strenge
kolonel en nog strengere sergeant hun
zeer lange haar afknippen. Zij verza
melen het zorgvuldig om er na hun
diensttijd pruiken van te laten maken.
Mariene Dietrich de hoofdrolspeelster In een speciaal Fllmhulsprogramma
van vrijdag tot en met dinsdag a.s.
duktie, gemaakt in opdracht van Para
mount. De New York Times noemde in
1932 „Shanghai Express als de beste
film ooit door Von Sternberg gemaakt
en wat dat betreft heeft deze film de tijd
overleefd en is ook nu nog alleszins de
moeite waard. Het is- in tegenstelling
tot „Der Blaue Engel" - een avonturen
film, zich afspelend in het voor-oorlogse
China, toen de verhoudingen wel iets
anders lagen dan nu en talrijke bendes
grote delen van het land onveilig
maakten, vaak onder de vlag van de
revolutie of contra-revolutie. De film
speelt zich grotendeels af aan boord
van de „Shanghai Express", een inter
continentale trein, die onderweg wordt
overvallen door een bende rebellen,
met alle spannende gevolgen van dien.
Mariene Dietrich speelt een avonturier
ster, die tussen alle gewelddadigheden
door verliefd raakt op een Britse officier
(gespeeld door Clive Brook).
Negen jaar later - de tweede wereld
oorlog is inmiddels uitgebroken - maakt
Mariene Dietrich een film met de be
kende (zo niet beroemde) Franse re
gisseur René Clair: „Flame of New Or
leans" met Bruce Cabot en Roland
Young. Ook hier is sprake van Mariene
als avonturierster, nu als een Fran^ai-
se, die in New Orleans opereert om een
rijke bruidegom aan de haak te slan.
Ze heeft daar alles voor over en huppelt
rond als rijke gravin of als barzangeres
om de rijke mannen van New Orleans te
imponeren. Dat schijnt op een gegeven
moment te lukken, maar een vroeger
kennisje gooit roet in het luxueuse eten
omdat die haar nog te goed van vroeger
kentRegisseur René Clair heeft dit
verhaal schitterend verfilmd in een
fraaie fotografie. Ook een beetje te
openhartig voor die tijd, want.Flame of
New Orleans" kreeg nogal wat proble
men met de toenmalige Amerikaanse
censuur. Aan die openhartige, Franse
flair waren de Amerikanen toen nog niet
gewend
„Der Blaue Engel" en „Shanghai
Express" zijn- met nog een derde, op
dit moment niet bekende Dietrich
film op één avond te zien en wel op
vrijdag 1 december en zaterdag 2 de
cember. De eerste film, "Der Blaue
Engel", start om half acht, daarna de
grote onbekende en tot slot „Shang
hai Express".
Van zondag tot en met dinsdag 5 de
cember worden afwisselend per
avond twee films getoond; een keus
uit het programma van vrijdag en
zaterdag.
Het volledige Mariene Dietrich-
programma van het Amersfoortse
Filmhuis kan gratis worden afge
haald bij het Filmhuis, Appelmarkt
14, telefoon: 19505.
filmagenda Amersfoort
Grand 033-14632
GRAND 1
,,Veel liefs uit Moskou" (From Russia
with love), 12 jaar Dagelijks: 14.00-
19 00-21.45 uur Zondag: 14 00-16.30-
19 00-21.45 uur
GRAND 2
..De avonturen van Rabbi Jacob", alle
leeftijden. Dagelijks: 14 00-19.00-
21 45 uur. Zondag. 14 00-16.30-19.00-
21.45 uur
GRAND 3
..Grease", alle leeftijden Dagelijks
13 30-18 30-21.15uur Zondag: 13.30-
16.00-18.30-21.15 uur.
GRAND 4
..Damien: het tweede Omen". 16 jaar
Dagelijks 13 45-18 45-21.30 uur. Zon
dag 13.45-16 15-18.45-21.30 uur
GRAND 5
,,Mel Brooks in hoge nood", alle leeftij
den. Dagelijks: 13 45-18.45-21.30 uur.
Zondag: 13 45-16 15-18.45-21 30 uur
Cinema 033-18900
CINEMA 1
..Moord op de Nijl" (Death on the Nile),
alle leeftijden Dagelijks: 13.30 en 19.45
uur
CINEMA 2
„Maak 'm soldaat", alle leeftijden. Da
gelijks: 13 45-18 45-21.30 uur Zon
dag: 13.15-1615-18.45-21.30 uur.
Euro Cinema 033-33655
EURO
..An unmarried woman" (Een vrije
vrouw), 16 jaar Dagelijks: 18 45-21 15
uur Donderdag, vrijdag, maandag en
dinsdag tevens 13.45 uur. Zondag
13.45-16 15-18.45-21.15 uur
EURO
..Batman", alle leeftijden. Zaterdag- en
woensdagmiddag 13.45 uur.
Duo 033-16572
DUO 1
„Sexerella en prins Erotico", 16 jaar.
Dagelijks: 14.15-19.15-21.30 uur Zon
dag: 14 15-16.30-19.15-21.30 uur
DUO 2
„Zoltan de hond van Dracula". 16
laar Dagelijks 14 00-19 00-21.15 uur.
Zondag: 14.00-16 15-19.00-21.15 uur
NACHTVOORSTELLINGEN
DUO 1
„Sexroute Bangkok". 16 jaar. Vrijdag
en zaterdagavond: 23 45 uur.
DUO 2
„The human factor", 16 jaar. Vrijdag
en zaterdagavond: 24 00 uur.
Zaterdag 9 december 1978 Grand
Theatre: 10.00-16 00 uur: OPEN
HUIS. Alle belangstellenden zijn van
harte welkom.
