Zigeunerkerstfeest - vrolijk kerstfeest Een grote ruimtesleper, voorgestuwd door een massa-aandrijver (voorgrond) ligt aan een asteroïde gemeerd. De bemanning gaat op zoek naar grondstoffen die voor de bouw van nieuwe woonoorden gebruikt kunnen worden. (Chesley Bonestell, 1976, uit: „Wonen in de ruimte"). vervolg van pagina 19 kunnen worden beschermd Er is 60% minder kans op dodelijke on gelukken dan in het huidige stads verkeer in New York. OORLOG EN VREDE? Zolang de mensheid bestaat is er afwisselend oorlog en vrede of beide tegelijk geweest. De men selijke beschaving beweegt zich voortdurend voort op een gol vende beweging tussen oorloq en vrede. Zullen de ruimte- eilanden daarin verandering brengen? Zal het zo zijn, dat door het opheffen van voedsel- en ruimtegebrek een eind ge maakt zal kunnen worden aan de oorlog, die nu nog steeds op tal van plaatsen op de aarde haar verwoestende werk blijft doen? Gerard O'Neill over de mogelijk heid van oorlog en vrede: ..Naar de kans op het uitbreken van een oorlog kunnen we slechts gissen Ik zou niet graag met stel- 'igheid beweren dat de mensheid zich door de humanisatie van de 'uimte kan verlossen van zijn oudste en meest folterende kwel- 'ing: het leed en de vernietiging die een territoriale oorlog veroorzaakt Cynici zijn er rotsvast van overtuigd dat de mens ook al zijn zijn territo riale kwesties goeddeels uit de weg geruimd, altijd neigt naar 'n wrede handelswijze. Deze grote veroveringsoorlogen van de ge schiedenis werden niet veroor zaakt door territoriale kwesties. Toen Djengis Chan Azië en grote delen van Europa veroverde, wist hij zelf niet goed wat hij met de ingenomen gebieden moest doen, en dus verwoestte hij de steden en vermoordde hij de onderworpe nen. Toch wijst de geschiedenis van de laatste dertig jaar uit dat er veranderingen op til zijn. Allereerst vindt een oorlog in ons atoomtijd perk zi/n aanleiding vrijwel altijd - dus niet: altijd - in territoriale con flicten er wordt gestreden om kleine, onbeduidende stukken land. Het komt me voor dat het le ven in ruimtewoonoorden niet de drift tot het veroveren van an dermans grondgebied opwekt. Niemand hoeft zich opgesloten te voelen binnen de grenzen van een woonoord, omdat er genoeg grondstoffen en energie voorhan den zijn om elders een ander te bouwen. In hun voornaamste be hoeften zijn de woonoorden niet van elkaar afhankelijk, en ze zijn verplaatsbaar. Óp den duur zullen nieuwe woonoorden uit economische overwegingen dicht bij de as- teroidengordel geconstrueerd worden, waarna de bewoners vrij zijn in hun keuze voor de statione ring van hun eiland. In een tijds bestek van enkele decennia kun nen ze zich laten voorstuwen naar gebieden waar zich al andere, cultureel gelijkgerichte leef gemeenschappen bevinden - of ze kunnen die juist vermijden. Goede hoop kunnen we ook putten uit huidige en toekomstige ontwik kelingen in de internationale wa pencontrole. Er bestaan al inter nationale verdragen volgens welke er geen kernwapens in de ruimte gebracht mogen worden. Boven dien zal men in de ruimte-woon oorden kunnen beschikken over een overvloed van schone zonne- energie, zodat niemand door de aanwezigheid van afvalstoffen van kerncentrales verleid kan worden tot het vervaardigen van atoom bommen. De ruimte-woonoorden zijn on geschikt als militaire bases of op slagplaatsen van wapens In krijgskundig opzicht zijn ze uiterst kwetsbaar, niemand kan een ander woonoord aanvallen zonder zich zelf aan grote gevaren bloot te stellen. Bovendien zullen de woonoorden zo ver van de Aarde verwijderd zijn, dat een aanval vanuit de ruimte op de planeet vol slagen zinloos is Volgens mij is de kans op een oorlog tussen twee woonoorden aanzienlijk kleiner dan die tussen twee naties op de Aarde", aldus Gerard O'Neil. OP WEG NAAR EEN BETE RE TOEKOMST Het is natuurlijk nooit met stel ligheid te voorspellen, wat de ge volgen zullen zijn van de woon- eilanden in de ruimte. Eén ding is echter wel zeker, zoals ook de deskundigen stellen: we zullen in alle opzichten een beter en rijker leven kunnen hebben. Professor O'Neill: We weten dat de mens altijd tot het goede en het kwade in staat is. Ik geloof dat de levensomstandig heden op de Aarde verbeterd zul len worden, zodra we de deur naar de ruimte openzetten. Zelfs wan neer de druk om met andere lan den te vechten om de uitgeputte reserves van onze planeet enigs zins verlicht wordt, ziet onze toe komst er al rooskleuriger uit Te genover de Derde Wereld kunnen we pas echt vrijgevig zijn, als dat gene wat we willen geven ook in ruime mate voorhanden is. Ik vermoed dat het zoeken naar een nieuwe, hoge beschavmgs- grens het beste m ons zal losmaken - en dat is nog veel belangri/ker dan de materiële consequenties van de uittocht naar de ruimte. De leefruimte die we buiten onze pla neet kunnen creëren, biedt ons de mogelijkheid naar betere regerin gen en sociale systemen en een betere levensstijl te zoeken. De wereld die onze kinderen leren kennen zal dank zij onze inspan ningen van de komende decennia rijker zijn". ZONDER KERNENERGIE Als de mensheid besluit zo snel mogelijk aan de bouw van het eerste ruimte-woonoord te beginnen, dan kan dat tot gevolg hebben dat alle landen ter wereld over enkele tientallen jaren in hun energievoorziening uit sluitend afhankelijk zijn van sa- tellitaire zonne-energlecen- trales. In die omstandigheden kan kernenergie naar de labora toria verbannen worden. Wanneer we afhankelijk zijn van een relatief kwetsbare, maar onuit puttelijke energiebron, is een van de belangrijkste oorzaken van onze huidige internationale spanningen en conflicten weggenomen Als we daarentegen gedwongen zijn voort te gaan met de ontwikkeling van snelle kweekreactoren, zullen bin nen enkele decennia alle indus trielanden en onderontwikkelde landen volgebouwd zijn met kern centrales. In elk van de landen zul len dan zo grote hoeveelheden plutonium geproduceerd worden, dat tenminste enkele politieke leiders ertoe verleid zullen worden kernwapens te produceren Het is zelfs zeer waarschijnlijk dat op een gegeven moment een terroris tenorganisatie in het bezit komt van kernwapens - en dan is onze pla neet een nog gevaarlijker oord dan hij al was' We zullen dus moeten kiezen tussen de gevaren van het leven in de ruimtewoonoorden, waar een steeds groter deel van de mensheid relatief veilig kan wonen en werken, en het leven op een overbevolkte planeet met een beperkt land oppervlak, waarop dreiging van oorlog en terroristenacties met verloop van jaren waarschijnlijk zal toenemen" HET GOEDE KIEZEN Hoewel er altijd onvoorspel bare faktoren zullen zijn, die ons leven zullen beïnvloeden, toch hebben we onze toekomst In el- gen hand. In alle redelijkheid hebben we de mogelijkheid om te kiezen. Dat is de les, die profes sor Freeman J. Dyson en Gerard K. O'Neill ons voorhouden. Of we nu kiezen voor de woon-ellanden van O'Neill en op latere termijn voor de satellieten van professor Dyson, gemaakt uit de brokstuk ken van Jupiter, het zal altijd een betere keus zijn dan de weg van oorlog, hongersnood en ver nietiging. Er zullen veel mensen zijn, die bovenstaande af zullen doen met ..toekomstfantasie, science fiction" of ..waandenkbeelden, onmogelijk uit te voeren" Er zullen mensen zijn, die denken, dat de weten schappers gek zijn geworden en lij den aan hoogmoedswaanzin Het zou echter veel beter zijn, in dien er over na wordt gedacht Men zou eens na kunnen gaan denken over dit alternatief, dat hoop biedt Hoop op een betere samenleving, zonder oorlog, zonder hon gersnood, zonder het dagelijks weerkerende, schrijnende verdriet van een lijdende mensheid We zullen uiteindelijk toch moeten kiezen en dat zullen we moeten doen, voordat het daar voor te laat zal zijn. We staan op de drempel van een nieuw jaar: 1979. Nog éénentwintig jaar en het jaar 2000 doet haar intrede. Nog steeds een magisch jaar. De tijd gaat snel. Het ontglipt ons. Maar we zullen heel snel de tijd moeten vinden om ons op onze toekomst te bezinnen. Om een keuze te maken. We zullen het goede moeten kiezen. Doen we dat niet, dan zal onze toekomst eindigen op dezelfde wijze, waarop onze beschaving is be gonnen: ,,En de aarde was woest en ledig". Bibliografie ..De komende 10 000 jaar'door Adrian 8erry 1974 Uitgegeven door de Wetenschappelijke Uitgeverij te Amsterdam „Wonen in de ruimte door Gerard K O'Neill. 1978 Uitgegeven door J. H Gotlmer te Haarlem. DOOR JO KOOPS De Edese zi geuners vieren dit jaar kerstmis onder betere om standigheden dan verleden jaar. Toen was het behel pen en kleumen in een zo- mer-caravan. Dit jaar wordt het feest in huis gevierd bij een warme kachel. De zi geuners vieren het feest van Christus' geboorte als de rest van Nederland de kerstboom het raam uit gooit, namelijk op zes ja nuari, de dag waarop vol gens onze kalender de drie wijzen uit het oosten het kindeke Jezus eer kwamen bewijzen. We bezochten een van de fami lies Nikolowski, die aan de Bun- schoterweg wonen in hun wis selwoning De vrouw des huizes was net bezig met stoffer en blik het piepkleine gangetje aan te vegen „Die zwarte aarde om het huis loopt zo in, ik veeg de gang vandaag al voor de tiende keer", zei ze. druk doende als een ouderwetse Hol landse huismoeder Binnen is alles kraakhelder De Turkse koffie - de zigeuners noemen het zelf Joegoslavische koffie - stond na een uitgebreide maal-ceremonie uitnodigend op tafel Er staat niet veel in huis Een hoekbank en een tafel en vier stoe len Aan de wand posters van John Travolta, zoals bleek ook de film held van de zigeuners De meesten hebben zijn films in Amsterdam ge zien in hun Larense tijd In de woning waar we op bezoek waren, huizen behalve het echtpaar Nikolowski met baby Berte ook nog een broertje van 15 en een van 10 en een zusje van 14 en een van 8 jaar van de man Als de kleinsten naar bed zijn komen buurvrouwen een praatje maken De mannen zetten waarschijnlijk in een andere woning met elkaar een boom op. Gevraagd naar de kerstviering vertellen de vrouwen dat er in ieder huis een kerstboom komt met licht jes en versierd met papieren bloe men en sinaasappelen. Verder wordt er gezongen en gedanst en. zeggen ze lachend: gegeten, veel en lekker gegeten' Of ze met kerstmis ook naar de kerk gaan? ..Nee", zegt een van de vrouwen. ..we hoeven niet naar de kerk om tot God te bidden. HUWELIJKSFEEST Direct na kerstmis komt er een heel groot feest, vertelt de vrouw des huizes. Dan gaat haar schoon zusje Caterina trouwen. Het meisje is veertien jaar, haar aanstaande bruidegom is vijftien Met enige trots wordt verteld dat hij kelner is in Parijs en goed zijn brood verdient. Caterina doet dus een goede partij! Het huwelijksfeest is in Ede en daarna gaat Caterina direct met haar man mee naar Frankrijk. ,,Na twee jaar heb je dan een flin ke zoon en nog een paar jaar later nog een paar Als die groot zijn kunnen jullie zelf een restaurant beginnen en veel geld verdienen Dan krijg jij een mooi huis en mooie kleren en dan ben je een echte francaise", plaagt ze. zelf nog maar achttien jaar, de jeugdige aan staande bruid Die glimlacht Mona- Lisa-achtig en gaat niet in op de fantasieën van haar schoonzuster Maar ze is erg blij dat ze gaat trou wen zegt ze Aan de muur hangt een kleine foto waarop haar aan staande man en haar broer elkaar de hand geven We vragen ons af of dat soms het moment was waarop dit huwelijk werd bezegeld. „IK HOU VAN HOLLAND Of het huwelijk op het stadhuis van Ede wordt gesloten, vragen we Alom gelach Nee. het wordt een echt zigeunerhuwelijk Trouwen voor de burgerlijke stand zou de nodige moeilijkheden opleveren, want zigeuners trouwen jong. Soms al als ze 12 jaar zijn. Dat zouden ze op het stadhuis beslist niet goed vinden! De melodieen van Joegoslavië klinken nog door de woning Waarom zijn ze toch weggegaan uit een land waar ze zo veel van houden? ,,De mensen daar zijn zo vreselijk arm Het is te begrijpen dat ze ons niet willen toestaan daar ook een boterham te verdienen", zeg gen ze zonder wrok „Holland is rijk", vinden ze. ..jullie zijn allemaal rijk, jullie kunnen allemaal behalve eten om te leven ook nog andere dingen kopen Het gesprek wordt gevoerd in het Frans De jonge kin deren spreken al wat Nederlands na die paar maanden school en zelfs zonder accent Maar de vol wassenen spreken een mondjevol van de taal van de landen waar ze tot nu toe zijn geweest en natuurlijk de taal van hun geboorteland Joego-Slavië Maar één zin kunnen ze goed zeggen in het Nederlands En dat is. ..Ik hou van Holland'"

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1978 | | pagina 37