„Kerst-inns protest tegen
gematerialiseerde
kerstvieringen"
„Geestelijke vader" ds.Alje Klamer:
„Kerstfeest maakt afstanden bijzonder groot"
„Kerstfeest steeds meer
gezelligheidsfeest
met de deur op slot"
uiteindelijk 00
sfS: EjnH2?*: Srijj n: Sj Hjjjj: ïrr
Ei Hï'tp
EüE:
,,Twee piepkleine verhaaltjes. Het eerste gaat over een jong gezin. Ze besloten de
kerstdagen samen met anderen op een vormingscentrum te vieren. Toen ze arriveerden
zagen ze veel oudere mensen en ze zeiden tegen elkaar: ,.Wat moet dat worden?"
Het tweede verhaal: een oudere dame (74) besloot op één van de kerstdagen na lang
aarzelen een kerst-inn te bezoeken. Toen ze er binnenkwam schrok ze van de knal-harde
radio en zag ze bijna alleen jongeren. ,,lk dacht, wat zoek ik hier?"
Vervolg van het eerste verhaaltje: het zijn geweldige dagen geworden, waarin de leeftijd
geen hoofdrol meer speelde, wel de aandacht voor elkaar. Vervolg tweede verhaaltje: na tien
minuten zat ze aan een tafeltje met drie Turken, een gastvrouw van de kerst-inn en een paar
jongeren. Het is een geweldige ervaring geworden, met afspraken voor na de kerstdagen.
Deze twee verhaaltjes dienen om een rondsluipend misverstand te ontmaskeren, namelijk
dat de werelden van oud en jong te ver uit elkaar zouden liggen om samen ooit iets te
ondernemen. Laat oud niet „eeuwig-jong zijn en jong niet ,,bang-voor-oud".
Laten er wèl meer ontmoetingen komen waar ouderen en jongeren elkaar ernstig nemen in
een nuchtere, oprechte sfeer en niet in een triest liefdadigheidshoekje
Deze wens schreef oecumenisch radiopastor Alje Klamer in 1973 neer in Mensen", het
maandelijks orgaan van het Radiopastoraat. Ds. Klamer wordt regelmatig ,,de geestelijke
vader van de kerst-inns in Nederland" genoemd. ,,lk weet niet precies meer hoe het allemaal
begonnen is. Bij naspeuringen daarnaar kom ik altijd weer terecht bij een groep in Amers
foort. Die mensen hebben waarschijnlijk als eersten een kerst-inn georganiseerd, naar
aanleiding van een radiopraatje, van mij overeenzaamheid" Nu zijn er in het gehele land
„open huizen", kerstgastendagenen „kerst-inns" Het is enorm aangeslagen."
In onderstaand interview zegt de bekende pastor dat hij de kerst-inns ziet alseen protest
tegen de gematerialiseerde kerstvieringen". Tevens verduidelijkt hij dat kerst-inns „alles te
maken hebben met de kerstboodschap".
Eén ding staat voor ds. Klamer zonder meer vast: „De bedoeling van de kerst-inns is dat
ouderen en jongeren elkaar zoeken, ontmoeten, vinden, naar elkaar luisteren en samen van
alles doen en bespreken.
feest. Het is bekend dat velen, die
tijdens het weekend bij deze en ge
ne durven aan te bellen, dat tijdens
de kersttijd wel zullen laten, 't
Kerstfeest blijkt afstanden bijzon
der groot te maken. De meeste
kerstbijeenkomsten worden vóór
de kerstdagen afgewerkt. Kerst
groeten worden in grote hoeveel
heden vlot bezorgd. Er wordt even
aandacht gesuggereerd, die niet
waar wordt gemaakt. Velen ont
vangen een groet van een groep,
een kerk, waarvan ze verder niets
persoonlijks ondervinden. En tij
dens de kerstdagen zelf valt er dan
een grote stilte
Ik heb niets tegen gezelligheid,
maar wel tegen gezelligheid ten
koste van. Dóórom vormen de
kerst-inns een protest tegen de
gematerialiseerde kerstvieringen.
vervolg op pagina 23
den. Temidden van een teveel aan
kontakt groeit en bloeit het gevoel
van ver-eenzaming. Mensen, die
raad weten met levensgrote pro
blemen van andere volken, van an
dere mensen, vinden bij zichzelf
alleen maar die afschuwelijke
leegte. Ze kunnen anderen wijze
raad geven, maar ze hebben zich
zelf niets te vertellen. Nog sterker,
ze kennen niemand op wie ze dur
ven rekenen, van wie ze persoon
lijke aandacht dun/en vragen.
Dat is allemaal waar, maar niet
waar is dat eenzame mensen zich
zo maar bloot geven Van de
meeste menserr; die eenzaam zijn,
weet men meestal niet dat ze een
zaam zijn. De echte eenzame ver
bergt wie hij in werkelijkheid is. Hij
treedt naar buiten met bravoure of
met helpende handen voor de me
demensen; de eenzaamheid is ver
borgen achter een fagade. Hij weet
geen raad met zichzelf."
WASLIJSTEN
„Het is evenmin waar dat oud-
worden, ziek-zijn, ongehuwd-zijn of
gehandicapt-zijn automatisch een
zaamheid inhouden Je kunt, bij
voorbeeld, de ongehuwden niet
onderbrengen in de rubriek ziele-
poten In Nederland stellen we hele
waslijsten van zielepoten op; daar
geloof ik niet in. Het gehan
dicapt-zijn maakt iemand nog niet
tot een zielepoot. Tegen de kerst
dagen wordt die fout vaak gemaakt.
Dan wordt bijna vanzelfsprekend
verondersteld dat oude mensen en
zieken voor een kerstbakje in aan
merking komen. Zij behoren im
mers tot de eenzamen. Onzin, een
zaamheid is niet vast te koppelen
aan bepaalde groepen Ik zei het al;
de eenzame mens is moeilijk te
herkennen. Daarom kunnen we
beter wat voorzichtig worden met
het woord „eenzaamheid"; dat is
zo'n onbruikbaar begrip", aldus ds.
Klamer
GEZINSEGOÏSME
„Tijdens de kerstdagen komt alle
nadruk te vallen op het samen-zijn,
op feestelijke huiselijkheid, op het
gezin. Mensen schijnen de schade
van een heel jaar in te willen halen.
Het gezinsegoïsme viert dan hoog
tij. Er is geen feest, waarop men
zich zo terug trekt, dan het kerst-
KERST-INNS
„Gastvrijheid willen bewijzen
en daarmee ernst maken". Zo
omschrijft ds. Alje Klamer, de
Hilversumse oecumenische ra
diopastor, de doelstelling van de
kerst-inns, die ook dit jaar in tal
van plaatsen zullen worden ge
houden. „De kerst-inns moeten
plaatsen zijn waar mensen elkaar
duidelijk kunnen ontmoeten,
maar waar zij elkaar niet kunnen
bepalen en naar de hand kunnen
zetten. De kerst-inns zijn in het
begin duidelijk opgezet om in
een lancune te voorzien. De ge
dachte van een huiskamer-idee
zat erachter, maar daarvan is
men nu wel teruggekomen, om
dat de mensen, die er kwamen,
het gevoel hadden in een fuik
terecht te komen. Nu is het meer
het Idee van een plein, waarop
men elkaar tegenkomt. Een
ruimte, waar men elkaar kan
ontmoeten zonder het idee te
hebben „een geval" te zijn. Bij de
kerst-inns staat het solidair-zijn
met elkaar tegenwoordig meer
centraal dan het lief-zijn voor de
ander", zo merkte ds. Klamer een
aantal jaren geleden op.
„In Italië komen op de zomera
vonden alle buurtbewoners op een
pleintje bij elkaar. De ouderen zitten
op een bank, de kinderen spelen
wat en de mannen en vrouwen dis
cussiëren over allerlei onderwer
pen De familie-gedachte speelt
daarbij sterk, maar er is zeker geen
sprake van een gedwongen ver
jaardagsvisite. Zó is de kerst-inn
ook bedoeld.
In de kerstnacht ging ik eens met
mijn zoon - ik had meegewerkt aan
een kerstnachtdienst in Delden -
naar een kerst-inn in Apeldoorn. Er
heerste een huiselijke sfeer, het
was er oergezellig: we voelden ons
al snel thuis."
PLAATSVERVANGEND
„Kerst-inns doen eigenlijk
plaatsvervangend werk. Toch is het
belangrijk dat mensen in hun
naaste omgeving ontdekken dat in
het oerwoud van onze maat
schappij open plekken zijn, waar
men elkaar kan ontmoeten.
Kijk. bepaalde dingen trekken op
bepaalde momenten het sterkst.
Het gemis van een overleden echt
genoot wordt het meest ervaren op
zijn verjaardag, op de eigen ver
jaardag en tijdens feestdagen. Een
weduwe vertelde mij eens:
„Vroeger, toen mijn man nog leef
de, ergerde ik me dood aan al die
verhalen over eenzaamheid rond
de kerstdagenDat vond ik allemaal
aandacht-trekkerij. Nu voel ik het
ook." Dót is typerend."
VER-EENZAMING
„Het is waar dat er ontelbaar veel
eenzame mensen zijn. Juist in een
tijd waarin velen volop in de kennis
sen zitten, blijkt dat echte vriend
schap een zeldzaamheid is gewor
Kinderen bezig op een kerst-inn in Barneveld. (archief-foto)
Ds. Alje Klamer: „Echt eenzame mensen geloven alleen nog in het nee".
