^sychic Killer" en „Deep Throat":
estelijk geweld en harde porno.
HOOFD ZONDER WAARDE
HET RODE BIJTERTJE
sder Krant - Kijk op de film
DONDERDAG 18 JANUAR11979
23
BERT VOS
•FOORT - De nieuwe films moet men deze week in het Duo-duo
n Duo 1 kunnen de liefhebbers van harde porno eindelijk terecht
jeruchtmakende film „Deep Throat" met de inmiddels befaamde
/elace in de hoofdrol. Een veel besproken film.
ngt deze week de film „PsychicKillerwaarin Jim Hutton nog eens
j de geestelijke krachttoeren van Richard Burton in „The Medusa
verdoet, ook al goochelt Hutton dan ook op een andere manier met
dan Burton dat deed. Een redelijk spannende aktiefilm, ook al had
net wat minder bloed gekund, maar dat is tegenwoordig een blijk-
srmijdelijk ingrediënt van elke regisseur van aktie-geweldfllms, die
sspekteert. In Cinema 1 kan men deze week opnieuw terecht voor
s Bond-film. Ditmaal de eerste: Sean Connery en Ursula Andress in
>t overige kan men ook deze week nog terecht voor de films „Force
Javarone" (vijfde week Grand 1), „De Turkse Non" (derde week,
„Even en oneven" (vijfde week Grand 3), „Turks Fruit" (tweede
ind 4), „Grease" (15e week, Grand 5), „Waterschapsheuvel" (Cine-
de week), „Jaws II" (Euro Cinema 6e week).
IC KILLER
it zo lang geleden was Ri-
1on te zien als telekinist in
The Medusa Touch". Een
Ie film over een man, die via
s (het verplaatsen van
en door middel van de
srlei rampen veroorzaakte.
>gisch, dat er op para-
jisch terrein zo nog wel het
ider is te verhapstukken,
ERSCHAPS -j'
LEN
Ie laatste tijd verschillende
sters opgestaan, die hun
zffen tegen de volgens hen
jke" gewoonte om minder
er wereld te brengen dan
lebruikelijk was. Vooral van
7, die nogal wat nieuwbouw
hopen om tijdig zoveel
voners te halen, dat zij ook
uit de schatkist van het rijk
gen. Soms halen ze dan net
reep en dat kost een ge-
ild. Vandaar al die opwin
geboorte-overschot", zoals
'ig in die kringen heet, is de
minimaal te noemen en der-
gen wij, brave burgers,
ider bij tot ons aller (fnan-
ijn en welvaren.
'schap is niet meer zo „in"
een burgemeester) vroeger
tijden, toen gezinnen met
'eren of meer eerder regel
deringen waren. Natuurlijk,
eders dragen het blijde lot
in grandioos optimisme en
/oor, dat ons nageslacht in
I voor uitsterven wordt be
de steeds groter wordende
an de pil, het spiraaltje, het
in andere voor het behoe-
zwangerschap geschikte
neemt een steeds grotere
g daarbij het onmiskenbare
ter wereld brengen van een
voordig niet meer zo simpel
ier en je hebt alle oorzaken
jrgemeesters nachtmerries
trig op een rijtje staan.
<u de zwangerschap in het
Vroeger ging dat heel een-
iven doeltreffend als al die
en die toen op een gemak
ieren tegenwoordig steeds
>f stand komen. Je raakte in
7, je wachtte negen maan-
'ig, maar in blij gemoed op
ging en voilé: het kind werd
Kom daar tegenwoordig
voor.
überhaupt van mening zijn,
nenleving gebaat zou zijn
euw leven, dan beginnen
tikelen. Met niet aflatende
e er op gewezen, dat het
it zo simpel is als het lijkt,
liereerste begin, de aanzet
neggen, heb je nog in eigen
ar dan is het afgelopen en
deskundologen opdraven,
in het vak van de zwan-
tie gewone zwanger-
nastiek, die zonder meer
voor het ontspannen van
'P de juiste wijze, zijn er ook
ursussen, die naast de
de geest voorbereiden op
e nieuwe leven. Opmerke-
dat ook de vader volledig
9reldingsproces wordt be-
'ij wil of niet. Als je die cur-
>n leidsters moet geloven,
'en een fluitje van een cent.
vandaar dat regisseur Raymond
Dalton op de proppen komt met
„Psychic Killer", waarin Jim Hutton
als Arnold Masters met pure wils
kracht zowel wetenschap als de po
litie voor raadsels zet.
Een jonge man, Arnold Masters (Jim
Hutton), wordt ten onrechte be
schuldigd van moord op de dokter, die
weigerde zijn zieke moeder te behan
delen. Hij wordt schuldig bevonden en
in een psychiatrische inrichting qe-
Maar natuurlijk zijn die cursussen niet
gebaseerd op „niks", zodat het geen
uitzondering is, dat het kraambed ge
heel volgens de cursusregels vlak voor
het grote moment wordt uitgerust met
een volwassen hijsinstallatie en Tar-
zan-achtige touwen, om de aanstaan
de moeder in de gelegenheid te stellen
om tussen de weeèn door zich aange
naam te ontspannen met het zichzelf
omhoog hijsen onder toeziend oog van
de volledig kalme vader.
Die kalme vader. Wij hebben ze nog
nooit ontmoet, maar ze schijnen te be
staan. Resultaat van al die prachtige
cursussen. Vader wordt volledig voor
bereid. Languit op de grond uitgestrekt
ontspant ook pa de spieren voor de
komende bevalling, maakt de geest
leeg van alle dagelijkse beslommerin
gen en vult die met allerlei (soms
angstaanjagende) beelden van beval
lingen, waar iets mee mis kan gaan,
maar waar alles nog aan te doen is, als
/e maar kalm blijft of - om maar eens
een voorbeeld te noemen - een be
paald zalfje van een bepaald merk ge
bruikt, dat alles gladstrijkt. Vader is dan
verstrikt geraakt in de commercie.
Terwijl moeder puffend voor Tarzan
speelt
Als burgemeester van een groeige-
meente moet je dat goed doen. Maar
zonder iets ten nadele te willen zeggen
van al die cursussen, is het duideTijk,
dat bevallen véél gecompliceerder is
geworden dan het ooit is geweest. Ook
al was het vroeger lang niet altijd zo
rooskleurig als men ons wel eens in
nostalgische buien pleegt te vertellen.
En dan hebben we natuurlijk nog de
rommelmarkten, waar een zichzelf
respekterende burgemeester zich zor
gen over dient te maken Wacht even,
laat me nou even uitpraten, ook rom
melmarkten kunnen enorme invloed
uitoefenen op het gemeentelijke baby
bestand, vergis u niet. Kijk, ik zal het u
uitleggen. Zoals u wellicht zult weten
(en zo niet, dan is dit een brokje pure
voorlichting), zijn er instanties, die zich
beijveren voor pillen, die de zwanger
schap bevorderen. Om die pillen te
kunnen maken, heeft men een bepaal
de hormoonstof nodig uit urine (een
plasje dus) van zwangere vrouwen.
Juist, u bent weer op het goede spoor:
dat is de aktie „Moeders voor
moeders".
Veel aanstaande moeders doen aan
die aktie mee en helpen daarmee an
dere vrouwen, die ook graag een kind
willen hebben. Het is gebruikeli/k, dat
al die flesjes met plasjes regelmatig
worden opgehaald door een speciale
ophaaldienst. Daarvoor worden de
flesjes aan de kant van de weg gezet.
Een prima regeling, ware het niet, dat
op sommige tijden ook allerlei vereni
gingen rommelmarkten houden en
daan/oor een oproep doen om spullet
jes aan de kant van de weg te zetten.
Zoiets kan fout lopen, zoals nog niet zo
lang geleden in deze regio gebeurde.
De ophaaldienst voor de regio kwam
iets eerder langs als deMoeders voor
moeders" - ophaaldienst. En ja hoor,
de flesjes werden keurig ingeladen.
Onder welk uniek etiket de flesjes later
op de rommelmarkt werden verhan
deld, vermeldt de historie niet, maar
duidelijk is, dat rommelmarkten in een
gemeente een gevaar kunnen zijn voor
een positief geboorte-overschot.
Inderdaad, burgemeesters in den
lande, een kind ter wereld brengen is
tegenwoordig niet zo simpel meer
V
plaatst onder toezicht van Doctor Scott
(Julie Adams)
In de inrichting ontmoet Arnold Masters
een mede-veroordeelde, die de kunst
machtig is van „zijn geest verplaatsen
buiten het lichaam" Masters maakt
zich deze occulte kracht eveneens
meester en wanneer de nachtwaker
hem op de vloer van zijn cel aantreft,
wordt hij dood verklaard. Voordat ech
ter de dokter de lijkschouwing kan be
ginnen komt de geest tot het lichaam
terug en Masters tot het leven.
De volgende dag deelt de directeur
van de inrichting (Rod Cameron) Mas
ters mede, dat de aanklacht tegen hem
is ingetrokken, aangezien de werkelijke
moordenaar is gevonden
Masters gaat naar huis terug, dat in ver
vallen toestand verkeert, aangezien zijn
moeder enige jaren geleden is overle
den.
Masters, verbitterd door het hem aan
gedane onrecht, besluit zich te wreken
op allen, die hij verantwoordelijk acht.
Met behulp van zijn buitengewone
geestelijke krachten ruimt hij eerst de
psychiater (Whit Bissell) uit de weg, die
tegen hem in het proces heeft getuigd.
Vervolgens de verpleegster, die zijn
moeder verwaarloosde en haar dood
veroorzaakte en tenslotte de poli
tieman, die hem arresteerde en in de
gevangenis bracht.
De plaatselijke politie-inspecteur
(Paul Burke) en zijn assistent (Aldo
Ray) worden plotseling geconfronteerd
met drie vreemde moorden.
Burton ontdekt dat alle moorden ver
band houden met Masters De politie
gaat Masters schaduwen. Dr. Scott
wordt door Adams bij de zaak betrok
ken. Zij heeft aanvankelijk bezwaar te
gen het volgen van Masters door de
politie, maar zij verandert van mening,
wanneer zij het geestelijke lichaam van
Masters in de flat van Burke ziet. Scott
besluit een vroegere professor van haar
(Nebemiah Persoff) te consulteren Hij
is een specialist in de parapsychologie.
Na een onderzoek van Masters ontdekt
de professor de buitengewone para
psychologische krachten van Masters.
Burke beseft, dat hij te maken heeft met
een vreemde en gevaarlijke kracht.
Zoals gezegd: een redelijk goed in
elkaar zittende film. Ook al heeft de
kijker al snel door wat er aan de hand
is met die Masters, regisseur Dalton
weet de aandacht toch gevangen te
houden. Mede dankzij misschien
ook wel soms bloederige taferelen,
speciaal voor de liefhebbers.
(Duo 2, eerste week, 16 jaar).
DEEP THROAT
Het heeft een hele tijd geduurd, maar
zo langzamerhand begint de harde
porno gemeengoed te worden in de
„voordien beschaafde bioscopen",
zoals dat dan heet in kringen, die niets
moeten hebben van porno en - evenals
de heer Van Agt in zijn funktie als mi
nister van justitie - daar heftig tegen
hebben geageerd. We laten in het mid
den wie gelijk heeft (hoewel vrijheid van
meningsuiting bij ons voorop blijft
staan, hoe dan ook), maar het is een
feit, dat justitie door de knieën is gegaan
en de „harde porno" heeft vrijgegeven
voor vertoning in normale bioscopen,
waardoor de liefhebbers van dit genre
filmagenda Amersfoort
Filmagenda voor Amersfoort van
donderdag 18 januari t/m woensdag
24 januari 1979.
GRAND 033-14632.
Grand 1Force 10 from Navarone (12
jaar). Dagelijks: 13.30, 18.30 en 21.15
uur; zondag: 13.30, 16.00, 18 30 en
21.15 uur.
Grand 2: De Turkse Non (16 jaar). Da
gelijks: 13.30,18 30 en 21.15 uur; zon
dag: 13.30. 16.00, 18.30 en 21.15 uur.
Grand 3 Even en oneven (a.l.). Dage
lijks: 14.00,19.00 en 21 45 uur. zondag:
14.00, 16 30, 19 00 en 21:45 uur.
Grand 4 Turks Fruit (16 jaar). Dage
lijks. 13 45,16.45 en 21.30 uur.zondag:
13.45. 16.15, 18.45 en 21.30 uur.
Grand 5: Grease (a.l.). Dagelijks.
13.45, 18.45 en 21.30 uur, zondag
13.45, 16.15, 18.45 en g ..ij* uur
Cinema 033-18900.
Cinema 1 Dr. No (12 jaar). Dagelijks
13 45, 18 45 en 21.30 uur; zondag.
13 45, 16.15, 18.45 en 21 30 uur.
Cinema 2: Waterschapsheuvel (a.l.).
Dagelijks: 13.30, 18.30 en 21.15 uur;
zondag: 13.30, 16.00, 18.30 en 21.15
uur.
EURO CINEMA 033-33655
Euro: Jaws II (12 jaar). Dagelijks:
13.45, 18.45 en 21.15 uur; zaterdag:
16.15, 18.45 en 21.15 uur; zondag:
13.45, 16.15, 18.45 en 21.15 uur;
woensdag: 18.45 en 21.15 uur.
•Euro: De avonturen van Tom en Jerry
(a.l.). Zaterdag en woensdagmiddag:
13.45 uur.
Duo 033-16572.
Duo 1Deep Throat (harde porno 18 jr.)
Dagelijks: 14.15, 1.9.15 en 21.30 uur.;
zondag: 14.15, 16.30, 19 15 en 21.30
uur.
Duo 2: Psychic Killer (16 jaar). Dage
lijks: 14 00,19.00 en 21.15 uur; zondag:
14.00, 16.15, 19.00 en 21 15 uur
NACHTVOORSTELLINGEN
Duo De maagden zijn rijp (16 jaar)
Vrijdag- en zaterdagavond: 24 00 uur.
Duo g: Commando's vallen aan (16
jaar). Vrijdag- en zaterdagavond: 23.45
uur.
niet meer zijn aangewezen op de kleine
(vaak veel te dure) sexbioscoopjes in
de grote steden, die zonder vergunning
en met meestal slechte apparatuur en
kopieën de menigte liefhebbers be
dienden. De vijftig-stoelen-beperking is
verdwenen (terecht, want dat was na
tuurlijk helemaal belachelijk) en van
daar dat een juist door al die recht
bankzaken befaamd geworden film als
„Deep Throat" met Linda Lovelace en
Harry Reemst tegenwoordig overal in
Nederland te zien is. U hoeft zich ook
niet te beklagen over aantasting van uw
eerbaarheid (of hoe dat ook in juridi
sche termen heet), want u zult bij de
desbetreffende bioscoop geen reclame
aantreffen (geen foto-materiaal) en bo
vendien wordt u bij de ingang al ge
waarschuwd, dat, als u naar binnen
gaat. u zult worden geconfronteerd met
harde porno, waar helemaal geen
doekjes meer om de sex worden ge
wonden
Aan de andere kant is het wel zo, dat
in de loop der jaren de sexfilm toch al
behoorlijk is geevolueerd tot een tame
lijk openhartig produkt, zodat de
geïnteresseerde kenners wellicht al niet
meer extra hard naar de bioscoop hol
len voor een film als „Deep Throat"
(Duo 1eerste week, 18 jaar)
TOM EN JERRY
Euro Cinema brengt in haar ge
bruikelijke zaterdag en woensdag mati
nee-voorstellingen een amusant te-
kenfilmfestival rond Tom en Jerry en dat
betekent plezier voor jong (en even
tueel ook voor oud).
(Alle leeftijden)
i Vukoiii Fcrnjndo Rey, l'icrjl raamvertelling
Ailgclj Mnlinj
CET OBSCUR OBJET DU
DESIR
Deze week vervolgt het Filmhuis
Amersfoort haar serie Bunuel-films
met de in 1977 gemaakte film „Cet
Obscur Objet du Desir" met Fer
nando Rey, Carole Bouquet en An
gela Molina in de hoofdrollen. Anton
Haakman in Skoop over deze film:
Voor de opbouw van het verhaal
hebben Bunuel en zijn scenarioschrij
ver Jean-Claude Carrière gekozen voor
een niet ongebruikelijk procédé de
hoofdpersoon vertelt zijn verhaal voor
dat het is afgelopen Er ontstaat een
soort raamvertelling die op zijn beurt
weer is ingelijst in de jongste ontwikke
lingen van het binnenste verhaal:
Matthieu (Fernando Rey, met de
stem van Michel Piccoli). een Frans
man van een jaar of zestig, constateert
dat zijn vriendin met achterlating van
nogal wat chaos is vertrokken Hij
spoedt zich naar een reisbureau en
vertrekt de volgende dag per trein naar
Sevilla, via Madrid, naar Parijs. In de
eersteklas coupé krijgt hij gezelschap
van een vrouw met een dochtertje van
een jaar of tien, een rechter, en een
dwerg die zich uitgeeft voor psy
choloog Kort voor het vertrek van de
trein ziet hij dat een meisje zich bij hem
wil voegen Hij vraagt de conducteur om
een emmer water, stort die over haar
leeg, meent dat hij daarmee van haar af
is en neemt weer plaats. Inmiddels is
het meisje op de trein gesprongen na
dat deze zich in beweging heeft gezet
Het kind vraagt waarom hij het meisje
heeft natgegooid, en ook de psy
choloog is nieuwsgierig - dat is zijn vak
Matthieu begint het verhaal te vertellen
van een liefde die hij had opgevat voor
Conchita, een achttienjarige flamen
codanseres „Ik maak me sterk dat dat
hetzelfde meisje is dat u zojuist hebt
natgegooid". merkt de psychologisch
geschoolde dwerg schrander op
Het verhaal van Matthieu's onmoge
lijke liefde wordt ons. aan de hand van
zijn relaas, in flash-backs getoond hoe
Conchita. die van het dansen niet kan
leven, eerst bij hem te Parijs als ka
mermeisje werkt; hoe ze daarna voor
zijn avances wegvlucht; hoe hij haar in
Zwitserland terugvindt en later in Parijs
gaat opzoeken, waar ze met haar
moeder in armoedige omstandigheden
verkeert. Hoe zij hem beurtelings lokt
en afstoot, hoe ze haar maagdelijkheid
niet wil prijsgeven, hoe hij haar van haar
moeder tracht te kopen, hoe ze op
nieuw verdwijnt, hoe hij haar terugvindt
als vestairejuffrouw in een sjieke club,
hoe ze zich verzoenen en naar zijn
buitenhuis vertrekken.
Kortom: hoe hij voortdurend vergeef
se pogingen doet om haar te bezitten,
hoe zij zich bij stukjes en beetjes aan
hem geeft (een wang, haar mond, haar
borsten, of haar benen, haar voetzolen,
haar haren) maar nooit helemaal, want
ze is van zichzelf Hoe dat tot steeds
heviger conflicten leidt, waarbij ze hem
steeds meer uitdaagt en zo jaloers
maakt dat hij haar samen met haar
moeder met hulp van een neef die
rechter is, laat uitwijzen. Om haar ver
volgens achterna te reizen, naar Sevil
la. waar zij hem gek van jaloezie maakt
door naakt te dansen voor toeristen en
tenslotte voor zijn ogen met een ander
de liefde te bedrijven - of te doen alsof.
Dan geeft hij haar een pak slaag, om
vervolgens te vertrekken het begin van
de film.
Maar in Madrid (hier houdt <Je raam
vertelling op) verzoenen ze zich. ka
rnen reizen ze naar Parijs, waa' het
zelfde lieve leven voortgaat e' waar
Matthieu weer verder ingesponnen
wordt in Conchita's grillen.
(Filmhuis Amersfoort, saterdag t/m
dinsdag 2015 uur; za^rdag ook om
23.00 uur).
„Wat er gebeurde?" vroeg de lokettiste van het grote postkantoor ont
daan, „d'r werd zomaar ineens een hoofd voor me gelegd met een postzegel
d'r op, met de vraag om het af te stempelen".
„Dat was mijn hoofd, edelachtbare", lichtte de kroongetuige toe.
„Stilte daar", kommandeerde de politierechter, „u krijgt hoofd voor hoofd
uw beurt. Wat gebeurde er met dat hoofd, juffrouw?"
„Nou, dat moest verzonden worden, als monster zonder waarde!"
„Mijn hoofd, edelachtbare", zei de hoofdgetuige nog eens.
„Jawel", zei de rechter, „maar wie zei dat van dat monster zonder waarde,
het hoofd zelf of iemand anders?"
„Nee, die andere daar" en ze wees op de verdachte, „die duwde deze door
m'n loketje. En die had ook een postzegel op z'n kop geplakt".
„Mijn kop, edelachtbare", klonk het weer. De magistraat hamerde ver
stoord.
„Hebt u gezien dat verdachte een postzegel plakte op het hoofd van
meneer hier?" Maar dat had ze niet. Zij had zich even omgedraaid op het
ontvangen geld in de geldtrommel te doen en toen ze zich weer naar het
publiek wendde, lag er ineens een hoofd op het lokettafeltje. En een man
daarachter had gevraagd er een stempel op te zetten. Het meisje had gepro
beerd het hoofd van zich af te duwen, maar een krachtiger paar handen
oefende blijkbaar sterkere druk uit in omgekeerde richting, want het nog
levende hoofd schoof alsmaar dichterbij. „En het rochelde ook nog", vertel
de ze met rillingen van griezeligheid.
„Mijn hoofd, edelachtbare", herhaalde het hoofd van de hoofdgetuige.
„Komt u dan maar hier met dat hoofd", zei de rechter. „U hebt uw verhaal
wel verteld, maar ik moet nog één ding van u weten".
Zo verscheen het monster zonder waarde nog eenmaal voor de groene
tafel.
„Vertelt u mij nu eens precies wie de postzegel op uw voorhoofd plakte".
„Op mijn hoofd?"
„Op uw voorhoofd"
„Mijn hand".
„Juist, dat dacht ik al: uw hand en niet zijn hand. U hebt dus vreselijk
misbaar gemaakt over een mishandeling en het onverhoeds in judogreep en
wurggreep te zijn genomen, bespot en beledigd te zijn en in feite bent u zelf
begonnen uw eigen hoofd als poststuk te behandelen en voor afstempeling
gereed te maken. Is het dan zo verwonderlijk, dat iemand anders dat spelletje
voortzet en uw hoofd met die postzegel door dat postloket heenduwt en
tegen deze lokettiste zegt: stempel maar af, juffrouw?"
Het hoofd schudde nadenkend van nee.
„Geeft u toe, dat u met z'n beiden eigenlijk een beetje gekheid stond te
maken?"
Het hoofd bleef nee schudden.
„Een andere getuige heeft verklaard, dat u het uitproestte van het lachen.
Wilt u dan nog beweren dat u geen gekheid maakte?"
Het hoofd bleef nee schudden, in dezelfde cadans, alsof de man niet
opmerkte dat hij daarmee bekende wat hij eerst hardnekkig ontkende. De
politierechter zag dat ook met verbazing aan en koos zijn woorden anders:
„U bent dus niet aan het vechten geweest met de verdachte?"
Het hoofd schudde voort
„U bent dus ook niet boos meer op hem en zelfs niet boos geweest?"
„Nee", zei het hoofd nu hoorbaar, „maar hij wel op mij".
„Da's nietes", riep de verdachte, ,,'k dee in m'n broek van 't lachen".
„O, kneep je daarom zo hard", begreep het hoofd.
De officier van justitie voer op vaderlijke toon uit tegen de grote kerels die
kinderachtige gebbetjes stonden te maken en zonodig andere mensen moes
ten lastig vallen en aan het schrikken maakten. Hij achtte beiden even
schuldig, maar omdat slechts één herrieschopper terechtstond, wilde hij het
bij een ernstige waarschuwing laten en hem schuldig verklaren zonder op
legging van straf.
De rechter vonniste aldus. „En laatje hoofd hier nooit meer zien", zei hij.
„Mijn hoofd?" vroeg de hoofdgetuige verbaasd. En het hoofd schudde
meewarig.
d'Argenty
„Hebt u wel meer last van die beklemmingen?" informeerde de poli
tierechter met een bezorgd gezicht
„Gelukkig niet", zuchtte de roodhadge schoonheid voor de balie. „Eén
keer je fikken klemmen is al erg geno4>-"
„Tja, en de gevolgen zijn ook er^genoeg geweest. Omdat u uw vingers
klemde, moesten de ringers van de omstanders er zeker ook af?"
„Ik heb niemand z'n vinders afgebeten!"
„Nou, dat scheelde andrn niet veel. U hebt 't in elk geval wel geprobeerd.
Bent u zo'n vleesliefb^bber?"
„Ik ben vegetari*ne."
„Dan eet u misschien geen dieren, maar tegen mensevlees ziet u toch niet
zoveel bezwaren.... Hoe kwam u zo kannibaalachtig?"'
Een schouderophalen, dan aarzelend: „Ik stond te dansen van de pijn. Ik
weet niet neer wat er allemaal gebeurde. Achteraf lieten enkele mensen me
een bebtoede vinger zien."
De getuigen werden er bijgehaald. Die wisten nog heel goed wat er
gebeurd was. Ze hadden dat aan den lijve ondervonden.
Een kelner van het hotel vertelde: „Ik hoorde een verschrikkelijke
schreeuw en schoot direct toe. Achter de draaideur stond deze juffrouw te
springen en te kermen. Ik begreep niet waarom, dus ik pakte haar beet om
haar naar een stoel te brengen...."
„Hoe pakte u haar beet?
„Ik sloeg een hand om haar schouders, maar zij draaide zich van me af en
beet gelijk in m'n hand. 't Ging tot op 't bot bij twee vingers."
„En wat hebt u toen met haar gedaan?"
„Daarna? Niks meer! Voor mij was 't: inpakken en wegwezen."
De bedrijfsleider van het hotel kwam met soortgelijke ervaringen aandra
gen. Hij had twee handen naar het lieve gezichtje uitgestoken, maar toen
gevoeld dat je bepaalde bekjes geen vlees voor moet houden. Het kostte hem
bijna een duim.
De derde getuige was een toiletjuffrouw, die dolblij was eindelijk een keer
uit haar glazen huisje te mogen wegrennen om elders hand- en spandiensten
te verlenen. „Nou, je mot niet denke dat 't kreng me dankbaar was, hoor",
schimpte zij, „als je een poot naar d'r uitstak, vrat ze die bijkans van je
korpus. Ik kwam d'r eigentlijk bij om 's wat beter op m'n schoteltje te krijgen
dan de eeuweige duppies, maar ik zag na afloop allenig een plas bloed op m'n
schoteltje."
Ze liet een rijtje littekens zien van de even zovele tanden die in het muisje
van haar rechterhand hapten.
De officier verhief zich plechtstatig van zijn brede zetel en eiste wegens
mishandeling, subsidiair poging tot zware mishandeling van drie personen
drie maal honderd gulden boete, of vijftien dagen celstraf.
Het meisje had een advocaat meegebracht, en dat was goed gezien, want
die bracht omstandigheden naar voren die anders nooit belicht waren. Zo
stelde hij de hoteleigenaar deels aansprakelijk wegens het niet goed func
tioneren van de draaideur. Die voldeed niet aan de veiligheidsvoorschriften,
zo had hij laten vaststellen en hij overhandigde de magistraten een rapport
van een draaideurdeskundige. Vervolgens betoogde hij, dat bij mishandeling
sprake moest zijn van opzeL En die was hier beslist niet aanwezig. Alle
getuigen hadden kunnen vaststellen, dat dit arme kind van de pijn niet meer
wist wat zij deed. Zijn cliënte was op het moment van haar daad buiten haar
zinnen van pijn. Dat dit mogelijk was, werd zijns inziens bewezen door een
medisch rapport waarin op dit feit, bij herige pijnen voorkomend, werd
gewezen. Tenslotte wees hij erop, dat er medische hulp had moeten worden
ontboden en dat 't onverstandig was van de getuigen om als onbevoegden
voor dokter te willen spelen. Zij hadden een arts moeten bellen, of een
e.h.b.o.'er dienen te waarschuwen, die had de patiënte deskundiger aange
pakt.
Het roodharige schoonheidskoninginnetje glimlachte allerliefst, maar
zweeg toen zij het laatste woord kreeg. De politierechter bekeek de twee
rapporten en verdaagde daarop de zitting. Voor nader onderzoek naar de
relatie tussen draaideurdefect en bijt-effect.
d'Argenty
\ZAAK,DE BCHO UJctttX lNbGG>DAAO,nBW&eB- J
S ffcfcC* AJIBT bAT I*, PAN X~~\kj DPPT7AAD - IS
CjOBb'. HIJ 5 CA AT "N ^?AJST/^G A/ATUliK
ee*j noceo S EEW - EKMST^E -^AMP-
V
- Ml X r^*->
25% korting contant
op BEKERS,
MEDAILLES enz.
Dus nu besteHen bi):
Spoitprijzen J. v. Erp
Ede-tel. 08380-21518
