„Een vrouw als Eva", nieuwe Nederlandse film over vrouwen der Krant - Kijk op de film DONDERDAG 25 JANUAR11979 slaapt. Een man, Max Thor, slaat haar gade De vrouw, Elisabeth Alione, is het zich niet bewust. Wie wel? Wij, en een man, die Stein heet Op een avond spreekt Stein Max Thor aan Deze wacht op zijn vrouw, een jong meisje dat zijn dochter zou kunnen zijn Haar naam? Alissa. Stein heeft een merkwaardige wijze van con verseren. Hij ondervraagt Door zijn vragen worden de anderen zich dingen bewust, die zij wisten, maar zich niet realiseerden. Alissa ontdekt geleidelijk dat haar echtgenoot haar ..niet langer op een bepaalde manier liefheeft". In plaats van haar de oorzaak mede te delen laat Max Thor het haar zelf ontdekken. Te gelijkertijd ontdekt Alissa wat smart is én Stein. Wat ontdekt Stein bij Alissa? Wat hij zijn leven lang gezocht heeft. Stein is leeftijdsloos en Alissa is nog een kind. Grenzen vallen weg, een nieuwe wereld opent zich voor Alissa. Een nieuwe Alissa, welke niemand kent, Thor niet en zij zelf niet. Op een middag, als zij slaapt, benadert Alissa Elisabeth. Alissa voelt zich tot Elisabeth aangetrokken, maar wil haar ook om brengen. Zij wil haar in contact brengen met haar echtgenoot, maar tegelijkertijd doden. De beide mannen en vrouwen on dergaan een dagelijkse routine. Ze praten, ze kaarten. Thor heeft nu Elisa beth voorhanden, maar het leidt tot niets. Elisabeth wordt gemeen schappelijk bezit van Thor en van Alis sa. Uiteindelijk ook van Stein Op een avond kondigt Elisabeth aan dat zij haar man heeft gebeld haar eer der te komen halen dan afgesproken was. Bernard Alione komt zijn vrouw halen. Stein nodigt hem uit voor de lunch. Bernard aanvaardt de uitnodi ging van de mensen, die zo aardig voor zijn vrouw geweest zijn. De lunch bete kent het einde van de bourgeoisie in de persoon van Bernard, droom en wer kelijkheid tegelijk, komisch en symbo lisch. Tijdens de lunch komt Stein tot de ontdekking dat Bernard en Elisabeth naar Leucate zullen gaan om hun va kantie door te brengen. De anderen besluiten er eveneens heen te gaan om hun arbeid, hun revolutionaire taak voort te zetten. (Filmhuis Amersfoort, zondag en dinsdag, 20.15 uur) filmagenda Amersfoort Filmagenda voor Amersfoort van donderdag 25 januari t/m woensdag 31 januari 1979. Grand 033-14632 GRAND 1 „Revenge of the Pink Panther", alle leeftijden. Dagelijks. 13.30-18.30- 21.15 uur. Zondag: 13.30-16.00-18.30- 21.15 uur. GRAND 2 „Even en oneven", alle leeftijden. Da gelijks: 13.30-18.30-21.15 uur. Zon dag: 13.30-16 00-18.30-21.15 uur. GRAND 3 „Een vrouw als Eva", 16 jaar. Dagelijks: 14.00-19.00-21 45 uur. Zondag: 14.00- 16.30-19.00-21.45 uur. GRAND 4 „Force 10 from Navarone", 12 jaar. Dagelijks: 13.45-18.45-21.30 uur. Zon dag: 13.45-16.15-18.45-21.30 uur. GRAND 5 „Waterschapsheuvel", alle leeftijden. Dagelijks: 13.45-18.45-21.30 uur Zon dag: 13.45-16.15-18.45-21.30 uur. Cinema 033-18900 CINEMA 1 pudents" (De schaamtelozen). Sinds dien is een niet aflatende stroom van literair werk van haar verschenen; meer dan dertig boeken, toneelstukken en scenario's. Een aantal boeken van haar werd verfilmd, echter zonder dat ze zelf het gevoel had dat de essentie van haar ideeënwereld begrepen en overge bracht werd. De enige uitzondering daarop is Hiroshima mon amour, waarvan zij het scenario en de dialogen schreef en die door Alain Resnais gere gisseerd werd. Als reaktie op deze gang van zaken is ze zich vanaf 1966 dan ook zelf met film bezig gaan houden als re gisseuse. Met zeer beperkte financiële middelen heeft zij in korte tijd en met name in de laatste paar jaar een aan zienlijke filmproduktie weten te verwe zenlijken, in totaal nu tien films. Merkwaardig genoeg is haar laatste film Le Camion als officiële Franse in zending op het festival van Cannes vertoond in 1977. Merkwaardig, omdat het werk van Marguerite Duras zich volledig in de marge afspeelt, haar films kunnen gekenmerkt worden als ciné ma pauvre. In Nederland is gebleken dat men nogal huiverig is voor haar films. De mare als zouden haar films moeilijk, onbegrijpelijk, doods, bloedeloos, niet- filmisch zijn, heeft de receptie ervan danig vertroebeld. Als je je ogen en oren echter wijd open doet, is er ont zettend veel te beleven, kan je gefas cineerd blijven kijken naar dingen die je niet zo vaak in films te zien krijgt, blijken de films van Marguerite Duras heel aangrijpend te zijn, omdat ze met veel emoties gemaakt zijn. Haar films zijn zeer zeker toegankelijk, maar je moet als toeschouwer wel de moeite nemen om je open te stellen voor dat wat je gepresenteerd wordt, ook al ligt daar een ander patroon aan ten grondslag dan aan de produkten van de officiële cinema. Met het ene werk vernietigt ze het andere; van een boek maakt ze een toneelstuk, en daarvan later weer een film. Dat is het proces van Des joumées entières dans les arbres geweest. Nog duidelijker is dit proces te zien bij het boek „Le vice-consul". De zelfde thema's, figuren en gebeurtenis sen worden steeds met andere accen ten ook beschreven in „Le ravissement de Lol V Stein", „L'amour", „India Song" en „La femme du Gange". De laatste twee boeken vormen ook het uitgangspunt voor twee films met de zelfde titel. En tenslotte moet ook de film India song weer her-filmd worden, vernietigd, overbodig gemaakt worden door een nieuwe film: Son nom de Venise dans Calcutta desert. Daarbij gebruikt ze wel de geluidsband van In dia song, het beeld wordt nu echter gevormd door lange kamerabewegin gen door lege salons, kamers, een park. Het vernietigingsthema is ook terug te vinden in haar ontwikkeling van film tot film. op het niveau van de vorm. Steeds weer en steeds ingrijpender worden traditionele vertelvormen afge broken, wordt het conventionele han delingsverloop gereduceerd tot een mi nimum, en verdwijnt al het, vanuit the matisch oogpunt, overbodige. Met als uiterste konsekwentie Le Camion, waarin helemaal geen handelingsver loop is, maar waar alleen op een twee de niveau naar een mogelijk, minimaal, verhaal verwezen wordt. In Le Camion zien we Marguerite Duras zelf, die aan de akteur Gérard gdepardleuertelt hoe een eventueel te maken film er uit zal zien over een vrouw van middelbare leeftijd die een lift krijgt van een vracht wagenchauffeur en die na enige tijd weer uitstapt. Ze leest voor wat de vrouw zal zeggen, hoe de chauffeur op haar zal reageren. Dit tafereel wordt af gewisseld met beelden van een vrachtwagen die over de weg rijdt, in het landschap te zien Is, en beelden vanuit de kabine op de weg. De inhoud van de vorm van haar films komt steeds meer overeen met, Is In feite haar visie op de wereld. DES JOURNEES ENTIE- RES DANS LES ARBRES Zaterdag- en maandagavond wordt In het Filmhuls „Des journées entières dans les arbres" gedraaid. Een film, gemaakt In 1976 naar een eigen scenario met Madeleine Re- naud, Bulle Ogier, Jean Pierre Aumnont en Yves Gasp in de hoofdrollen. De film duurt 95 minu ten. Een oude vrouw komt, behangen met zilver en goud, uit een verre kolonie op Orly aan om de meest geliefde van haar zonen nog eenmaal te zien. De zoon is een gokker, een niksnut, een dief, maar de liefde van de moeder voor hem is zo groot dat haar geestelij ke en lichamelijke aftakeling als het ware gestopt is tot het moment dat ze hem nog een keer als zoon bij zich had, hij die in zijn jeugd hele dagen in de bomen doorbracht om nesten uit te ha len, die zijn leven verspild heeft en dus eigenlijk altijd haar kind is gebleven De film verhaalt van die ene laatste dag, waarin een liefdevolle relatie groeit tussen eerzame moeder en de pros tituee die met haar zoon samenwoont, en die wordt beëindigd met de moeder die in de nachtclub waar haar zoon werkt dronken wordt en een schandaal veroorzaakt waar ze zelf geen weet van heeft. (Filmhuis, zaterdag en maandag, 20.15 uur) DETRUIRE, DIT-ELLE „Détrulre, dlt-elle" Is een film voor de fijnproevers die zullen merken dat er met groot vakmanschap aan ge werkt Is, ook door cameraman Jean Penzer en Henri Colpl die voor de montage zorgde. Maar men wordt vooral gefascineerd door de inhoud die het best tot zijn recht komt tij dens het kaartspel waarbij het duidelijkst blijkt hoe Marguerite Du ras haar rollen en de film bedoeld heeft. Een hotel, midden in een bos. Iedere middag is in het park een vrouw le zien. Ze leest, ze kijkt naar het tennissen, ze NACHTVOORSTELLINGEN DUO 1 „Deep Throat harde porno 18 jaar. Vrijdag- en zaterdagavond: 24 00 uur. DUO 2 „De wraak van Kung Fu Mao 16 jaar Vrijdag- en zaterdagavond: 23.45 uur. „The Buddy Holly Story", alle leeftijden. Dagelijks: 13.45-18.45-21.30 uur. Zon dag: 13.45-16.15-18.45-21.30 uur. CINEMA 2 „Jaws II", 12 jaar Dagelijks: 13.30- 18.30-21.15 uur. Zondag: 13.30-16.00- 18.30-21 15 uur Euro Cinema 033-33655 EURO „Dr. No", 12 jaar Dagelijks: 13.45- 18.45-21.15 uur. Zaterdag: 16.15- 18.45-21.15 uur. Zondag: 13.45-16.15- 18.45-21.15 uur Woensdag: 18.45- 21.15 uur. EURO „Pedro's wereldreis", alle leeftijden. Zaterdag- en woensdagmiddag 13.45 uur. Duo 033-16572 DUO 1 „Deep Throat", harde porno 18 jaar. Dagelijks: 14 15-19.15-21.30 uur. Zon dag: 14.15-16.30-19.15-21.30 uur. Speciaal: Donderdag, vrijdag, maan dag, dinsdag en woensdag Lunch- voorstelling. Aanvang: tien voor half één. Einde: vijf voor half twee. DUO 2 „Exhibition", 16 jaar. Dagelijks 14.00- 19.00-21.15 uur. Zondag: 14.00-16.15- 19.00-21.15 uur. een „beum" in Toulouse-Lautrec-vermomming. Peter Sellers (midden) met Burt Kwouk als Cato en Dyan Cannon als Simone in „The revenge of the Pink Panther". sur Blake Edwards en ipeler Peter Sellers hebben vraak van de Rose Panter" Jr^ een plezierig stuk puur n jnt voor jong en oud weten lf Een slapstick-produkt van |j jlste water, pretentieloos en j 'uk dankzij de onvoorstel- 1(h lommlngen van Sellers on- als mandarijn, travestiet, erif' haringvisser, Toulouse- ok'jBn wat al niet meer aan 'verschijningen. - t aardige is altijd, dat J, die de „o" steeds minder j uitspreken en zich daar- ik bijna verraadt ondanks !onf^mingen, aan het slot de ^rritator blijkt te zijn. De Jndé anti-held hééft het weer V r elkaar gekregen! moet de film minstens twee of lebben gezien, wil je precies 1 vertellen, wat er eigenlijk al itor .geks in gebeurt en dan nthv 'ianbevolen voor mensen die \^n houden ^e. 1eerste week, alle leeftij- >r Irffjgfc ^enROUW ALS EVA Als 3 ïgenlijk al veel geschreven ™Sieuwe Nederlandse speel- i vrouw als Eva" van regis- l0SCóuchka van Brakel. Over n robleempjes, die als een wini-schandalen de ronde ,f?;oen. Bijvoorbeeld over Mo- de Ven (wel of niet de over opnamen tijdens een °pfestival wat niet werd toe- ïk. en over het idee zelf. Een 9®nim dus, zullen cynische |L(Jmet een tikkeltje leedver- aStstellen. Het is in ieder ge- e ofllm over vrouwen en voor 'ïen al dan niet strijdbare n vfilm in wil zien, moet dat zelf ar t ïnSiet verhaal van Eva (Monique I Ven), van Lilliane (Maria II r) en Sonja (Marijke Merc- - nf>en mannen? Jawel, niemand "^'an Peter Faber als Ad. Voor meje kan ik niet veel meer vertel let verhaal Zelf ben ik nog niet -a^;genheid geweest om de film te Jorschien een andere keer. d"ikelijk lijkt het of Eefje een ge- nel Peter Sellers als inspekteur Clouseau als ouwe zeeman in „De wraak van de Rose Panter" van Blake Edwaras. woon huisvrouwenleven leidt Ze houdt van haar man en kinderen, en het is een gelukkig gezin Maar als ze op moederdag bij Eefje's moeder op bezoek gaan, wordt het duidelijk dat er toch iets hapert aan haar geluk. Haar moeder en alle getrouwde broers en zusters van Eefje oefenen druk uit op Margreet, de enige onge trouwde zuster, om een echtgenoot aan de haak te slaan. Middenin dit gesprek loopt Eefje plotseling het huis uit, de anderen stomverbaasd achterlatend Ad, Eefjes man, denkt dat een vakantie van de Ven en Maria Schneider in „Een vrouw als Eva haar goed zou doen, en regelt, achter Eefjes rug om, dat ze met hun beider vriendin en buurvrouw Sonja, een reisje naar Zuid-Frankrijk kan gaan maken Sonja is een jonge weduwe, die in een flat op dezelfde verdieping woont als Ad en Eefje. Eerst verzet Eefje zich tegen het plan, omdat ze haar gezin niet zo lang in de steek wil laten, maar later geeft ze toe, en de twee jonge vrouwen vertrekken naar Zuid-Frankrijk Onderweg in de trein, hebben ze een vertrouwelijk gesprek, waarbij Eefje aan Sonja bekent dat de rol van moeder en huisvrouw haar benauwt en haar niet genoeg voldoening geeft. Ze heeft een gevoel dat haar leven zinloos is. Sonja herinnert zich dat ze, toen haar man' nog leefde, aan dezelfde gevoelens leed, maar nu ze aan die tijd terugdenkt lijkt het haar de gelukkigste tijd van haar leven. Op het strand komen de twee vriendinnen in kontakt met een groep vrouwen die op een commune-boerde rij wonen en werken. Een Franse vrouw, Lilliane, heeft bijzonder veel belangstelling voor Eefje, Sonja ziet het allemaal aan, totdat ze op een dag vindt dat Eefje zich teveel laat inpalmen; ze krijgt dan een woede uitbarsting en maakte de vrouwen uit voor lesbische potten etc. Eefje is stomverbaasd er lopen toch ook allemaal kinderen rond? Terug in Holland proberen Sonja en Eefje hun leven anders in te richten; ze helpen elkaar meer bij de huishouding en ze richten in hun eigen flatgebouw een kook-collectief op waar veel vrou wen graag aan meedoen. Ad voelt zich verwaarloosd maar hij past zich aan, tot Lilliane ook naar Holland komt en Eefje zich totaal in vrouwen-activiteiten be gint te verliezenOok begint Eefje Frans te leren en gaat ze op in het fotografe ren. Een jonge meisje uit de groep waar Eefje, via Lilliane mee in kontakt komt, heet Sigrid. Het is deze Sigrid die aan Eefje duidelijk maakt dat Lilliane werke lijk verliefd op haar is en dat Eefje een beslissing niet langer uit de weg kan gaan. Eva, zoals ze zich nu laat noemen, gaat naar Lilliane toe in weerwil van Ad's pogingen om haar tegen te hou den. Hij volgt haar, en ziet door het raam hoe Eva in de armen van haar vriendin ligt. Als Eva 's ochtends vroeg weer thuiskomt, maakt hij een enorme ruzie waar ook de kinderen in betrokken wor den. Het is de verjaardag van Sander, de jongste, wat de hele situatie zo mo gelijk nog pijnlijker maakt. Het partijtje wordt zo goed mogelijk gevierd, maar Ad valt toch weer tegen Eva uit. Deze verlaat het huis nadat Ad haar, in te genwoordigheid van het hele verjaar dagsgezelschap, allerlei naar het hoofd heeft geslingerd. Nu pas dringt de ernst van de situatie ook tot Sonja door. In Zuid-Frankrijk leidt Eva een idyl lisch leventje met Lilliane. Niets ont breekt er aan hun geluk, maar ze begint erg naar haar kinderen te verlangen Ze gaat terug naar Holland. Een con frontatie in haar huis, waar ze alleen even heengaat om wat kleren te halen, maar waar ze Ad aantreft, die ziekte verlof heeft, maakt enkele dingen duidelijk Ad, die nog van Eva houdt, denkt dat ze hun problemen de baas kunnen worden als Eva maar eenmaal weer thuis is. Eva, daarentegen, wil in geen geval naar hem terug en Sonja, die een aantal verantwoordelijkheden overgenomen heeft, is boos op Eva omdat ze haar gezin verlaten heeft, maar hoopt ook niet dat ze terug zal komen. Er is kennelijk iets tussen haar en Ad ontstaan. Britta, Eva's oudste dochter, wil bij haar moeder blijven. In het gerechtsgebouw wordt de voogdij van de kinderen behandeld Na een openlijk conflict tussen Ad en Eva krijgt Eva tegen haar verwachtingen in, de kinderen toegewezen Maar voordat de zaak definitief wordt wil Ad de kin derbescherming inschakelen. Er volgt een gelukkige tijd waarin de twee vrouwen met de kinderen samen wonen. Hoewel het geen geïdealiseerd beeld is, lijkt het ge heel toch harmonisch te verlopen in de nieuwe familie met twee moeders. Zelfs de maatschappelijk werkster die voor de kinderbescherming op bezoek komt, krijgt een gunstige in druk. Eva neemt aan dat hier vanaf hangt of ze definitief haar kinderen zal mogen houden. De uiteindelijke beslissing hierover zal vallen op de dag dat de scheiding wordt uitge sproken. (Grand 3, eerste week, 16 jaar). MARGUERITE DURAS IN HET FILMHUIS Het Filmhuis Amersfoort start de ze week met een serie films van de bekende Franse cineaste Marguerite Duras. Het Filmhuis brengt deze week twee van haar films, verdeeld over zaterdag tot en met dinsdag. Marguerite Duras debuteerde In 1943 als schrijfster met ,,Les im- Monique van de Ven als Eefje (Eva) in Brakel. Een vrouw als Eva" van Nouchka van

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1979 | | pagina 23