oy Scheider met wagen vol nitro
iloor de jungle in de enerverende film
Konvooi van de angst".
Doorsnee oorlogsfilm met 'n
voortreffelijke Lancaster.
oorname lijken", spannende politie(ke)-thriller
CADAVRES
EXQUIS
BERT VOS
Jer Krant - Kijk op de film
DONDERDAG 8 FEBRUAR11979
21
en?,
el',-,
an^
morgen wordt door ons de
opgehaald. Op het post-
nbsr, waar we, zoals zoveel be
een heuse postbus hebben,
altijd een verrassing, zo'n
s. Je weet nooit, wat er die
allemaal in kan liggen.
»E(nan, die bijna altijd tegelijk
het postkantoor betreedt,
belangwekkende schreden
ie ar zijn eigen postbus spoedt,
at gevoel wellicht ook. Het is
gezicht te lezen, die bijna
glijke spanning Het mo-
lat de sleutel in het slot wordt
~~dn en het kastje wordt
smaakt, behoort onmisken-
iï)t de hoogtepunten van de
bo eel anders dan die keurig in
W verschijnende heer in Mer-
die met afgemeten passen
stbus benadert, die opent
n air, alsof het eigenlijk be-
zijn waardigheid is, er kilo's
muithaalt om daarna met de-
kwaliteit passen het vertrek
verlaten om in z'n voor de
Wpparkeerde wagen te stap-
mok heel anders dan de jong-
ijjiiende van één der plaatse-
mdrijven, die met opgewekt
?ïef postkantoor binnenstapt,
nuten naar de sleutel zoekt,
1 irna overladen en zichtbaar
—terd door de toch weer im-
irote stapel die er elke mor
de bus te halen is, op z'n fiets
De postbus is hét grote ver-
is-element van ons aller PTT.
esr het kan natuurlijk ook bete-
dat er teleurstellingen uit
Yieien. Voor die ene man bij-
eld, die nu al weken achter-
i h vergeefse tocht maakt naar
ióoeciaal geopende post-
j snmer en elke morgen met le
den en een steeds meer op
<*9r" staand gezicht de deur
postkantoor achter zich
r(!tlaat. Gisteren kon ik mijn
3 gierigheid niet langer bed-
Terwijl ik zelf zwaarbeia-
l€j de hal van het postkantoor
\yroeg ik de ongelukkige naar
grienen van zijn groeiende
jpifcf.
I |,vas even doodstil. De deur,
-het punt stond met een klap
■x'den dichtgesmeten, bleef
e vege hangen, roerloos, een
luchtstroom doorlatend,
j pk al is het in het zuidelijk
^d zomer, hier is koning winter
ieds een duidelijke diktator.
;P keek me enkele ogenblik-
prbijsterd aan, geheel ver
keerd door een dergelijke,
f hijnlijk erg indiscrete vraag,
b een postbus", sprak hij
'e met lichtelijk verstikte
,En die postbus blijft leeg",
er kon ik zijn redenering vol-
Waarom?" waagde ik. De
*erd weer gesloten, want ook
postbus-mannetjes zijn niet
immuun voor een fikse verkoud
heid.
,,Het is een kom plot". Zijn stem
was gedaald tot een bijna onhoor
baar gefluister. Ik spitste mijn oren.
Een komplot. ,,Van wie?". Hij kwam
een paar stappen dichterbij en
fluisterde:„Ik denk van de PTT. Kijk
meneer, het zit zo. Ik heb een abon
nement'. Nu is dat niet zo uniek als
de meneer blijkbaar dacht, maar hij
vond dat een reden om een komplot
te vermoeden achter de leegblij-
vende postbus. „En u krijgt uw blad
niet. Toch maar eens de admini
stratie van dat blad bellen. Dat wil
nog wel eens helpen", hielp ik.
De man knikte enkele malen.
„Heb ik gedaan meneer, wel vijf
keer. En er werd me verzekerd, dat
het blad elke week trouw werd ver
zonden naar mijn postbus". Hij
zweeg even en keek enkele malen
om zich heen, op dezelfde manier
als mensen, die in een land leven,
waar diktators welig tieren en waar
vrijheid van meningsuiting niet is
toegestaan en een gesprek tussen
twee mensen al als een samen
scholing wordt gezien.
„Het is geen gewoon blad", ver
trouwde hij me toe En toen ik daar
niet op inging vervolgde hij, nog
steeds fluisterend:,,Het is een echt
sexblad. Maar weet uhij keek
me aan met die wantrouwende blik
van: zou hij me nu uitlachen of
niet.„Weet u, ach, u weet hoe
dat gaat". Nou had ik daar geen
flauw benul van, maar ik nam aan,
dat ook dèt geheimzinnige as pekt
wel uitgelegd zou worden. En ja
hoor, de man liet niets meer aan het
toeval over. „Ik vind het niet leuk om
dat blad thuisgestuurd te krijgen.
Daarom heb ik een postbus geno
men. En nu denk ik, dat de PTT dat
blad steeds uit de bestelling
neemt" Hij boog zich nog dichter
naar me toe. „Censuur", fluisterde
hij, „u hebt het toch ook gelezen van
die sexkalenders, die door de PTT
zijn achtergehouden tijdens de
Kerst?" Nu was het mijn beurt om
hem verbijsterd aan te kijken.
„Maar dat was in Engeland en
het waren kalenders van de PTT
zelf', riep ik uit, waarop de man ver
schrikt zijn hand op m'n arm legde.
„Ssssfzei hij, „niet zo hard". En
toen, na een korte, nadenkende
stilte:„Is dat zo?". Ik knikte.
„Dus geen censuur?". Hij twijfel
de. Keek nog eens naar z'n post
bus. Speciaal gehuurd voor dat ene
blad, dat uitbleef. „Tja", zuchtte hij,
„tja". Dan zal ik toch nog maar weer
eens bellen". Hij keek me een
beetje wantrouwend onderzoekend
aan, schudde zijn hoofd en verliet
toen stil het postkantoor. De deur
werd ditmaal zorgvuldig en uiterst
behoedzaam gesloten zonder ui
terlijk vertoon. Op dat moment zag
ik, dat in zijn geheime postbus iets
werd gelegd. Ik wilde hem nog
achterna lopen om hem te waar
schuwen, maar ik bedacht me.
Morgen begint de dag voor hem
heel erg goed. Want er is niets zo
opwindend als het openen van een
postbus en te zien, dat er ook
daadwerkelijk iets in is gelegd. Voor
hem een dubbel opwindende dag.
Voorzichtig sloot ik het deurtje van
de postbus, dat de man in z'n op
winding halfopen had laten staan.
Want stel je voor
V.
spraakgebrek, begint aan de derde week in Grand 1terwijl Bud Spencer en
Terence Hill met hun „Even en oneven" (Odds and evens) in Grand 2 al lachend en
knokkend aan de achtste week in Grand 2 beginnen. „Een vrouw als Eva" gaat in
Grand 3 de derde week in, maar de belangstelling voor deze Nederlandse film is
toch niet helemaal zo groot als werd verwacht. Zij, die de film echter hebben gezien,
vonden het in het algemeen een goede film. Clint Eastwood blijft nog een weekje in
Cinema 1 met ,,De prijsvechter" en voor wie toch nog naar de Buddy Holly Story
willen kijken (en het is volgens mij een prima film over en met de muziek van één der
grondleggers van de (blanke) rock and roll), die kan voor de derde week in Euro
terecht
„Deep Throat" zorgt in Duo 1 voor een ongekende toeloop, nu voor de vierde
week. Zowel de normale voorstellingen, de lunch- als de nachtvoorstellingen
werden druk bezocht door nieuwsgierigen, die het paradepaardje van Van Agt nu
wel eens zelf wilden gaan bekijken Deze week opnieuw ook in de lunch-voorstel-
lingen, maar niet meer in de nachtvoorstellingen, want dan draait ,,De Tiroler
sexexpres", een erotisch verhaaltje rond de befaamde Sepp en de zijnen. In de
nachtvoorstellingen van Duo 2 komen de vier beste karatevechters samen in:
„Karatekwartet in Korea" en dan wordt niet dat gezellige spelletje voor rond de tafel
bedoeld Voor wie een proeve van bekwaamheid wenst af te leggen, kan in Duo
2 in het weekprogramma kijken naar „Sexamen".
Euro brengt In haar matineevoorstellingen van zaterdag- en woensdag
middag tenslotte één der betere kinderfilms „Het huis in de prairie" voor
kinderen vanaf ongeveer negen jaar.
*FOORT - Deze week opnieuw keus uit drie nieuwe films in het
rtse bioscoopprogramma. Drie, uiteenlopende films, waarvan
Eccellenti" (Voorname lijken) wellicht de meest interessante Is,
,w ,e Spartans" (Aanval op Muc Wa) een film over de oorlog in Vietnam
5.j ooi van de Angst" (Wages of fear) de meest op sensatie en spek-
Maiste film is. Een al even interessante keus.
nrcirlandse film ,,Dag dokter" van Ate de Jong verdween na één week. ,,Dr.
/reu eveneens het veld ruimen en ook Dustin Hoffman in de toch wel pnma
^htTime" trok onvoldoende belangstelling om te kunnen worden gepro-
vrouwen gaan naar de film ,,Een vrouw als Eva" van regisseuse
Brakel, terwijl hun respectievelijke echtgenoten, kamergenoten of
die tijd lekker naar de Pink Panther gaan kijken onder het motto: ieder
■egjeziertje. En zo komt iedereen aan zijn of haar trekken. „Revenge of the
peier", met Peter Sellers weer in tal van vermommingen en opvallend
ril
ir
Met pracht en praal wordt één der „voorname lijken" begraven, terwijl inspekteur Rogas (Lino Ventura) verder
speurt naar de dader. Scène uit de uitstekende Italiaanse film „Cadaveri Eccellenti" van Francesco Rosi.
AANVAL OP MUC WA
„Go tell the Spartans" is in feite
een gewone oorlogsfilm zoals er do
zijnen uit de Hollywood-fabriek zijn
gerold in de afgelopen dertig jaar dat
de oorlog in alle hevigheid Europese
volkeren langdurig heeft bezig ge
houden en de eenvoudige burger
ook in Europa werd gekonfronteerd
met het fenomeen, dat voordien ta
melijk ver van z'n bed plaats vond
(op de eerste wereldoorlog na). De
moderne oorlog is door Hollywood
in het algemeen uitgebeeld als een
heldenoorlog, als de strijd van het
goede tegen het kwade. Wat dat be
treft is de film „Go tell the Spartans
van regisseur Ted Post (eerder be
kend van verschillende televisie
films) niet direkt een pretentieloze
oorlogsfilm, maar heeft méér diepte
gekregen. Dat is dan meegenomen,
ook al zal het de gemiddelde liefheb
ber van oorlogsfilms niet eens op
vallen.
„Aanval op Muc Wa" zoals de veel
duidelijker titel in het Nederlands
luidt, is het verhaal van majoor Asa Bar
ker, commandant van de Militaire Ad
viesgroep in Penang in 1964, de tijd dat
de Amerikanen in Zuid-Vietnam
„slechts" 12.000 militaire adviseurs ter
plaatse hadden en president Lyndon
Johnson aan de herverkiezing bezig
was onder het motto: geen uitbreiding
van de oorlog in Vietnam
De geschiedenis leert helaas anders
en „Aanval op Muc Wa" zou je gewoon
kunnen zien als één der escalaties, die
de verdere inleiding vormden tot de to
tale oorlog, die later over het gekwelde
Vietnam zou uitbarsten
Het verhaal begint met de aankomst
van nieuwe Amerikaanse militairen,
waaronder korporaal Courcey (Graig
Wasson), een recruut, sergeant
Oleonowkki (Nathan Goldsmith), een
veteraan die met Barker in Korea had
gediend en luitenant Hamilton (Joe Lin
ger), een behoorlijk naïeve, van vader
landsliefde bezielde officier Als Barker
opdracht krijgt een detachement van
Vietnamezen en Amerikaanse ad
viseurs naar Muc Wa te sturen, doet hij
dat, tegen zijn zin. Muc Wa is een ver
laten post, die de Fransen tien jaar eer
der verloren aan de Vietcong. Het deta
chement, bestaande uit luitenant Ha
milton, segeant Oleonowski, korporaal
Courcey ziekenverzorger Abraham
Lincoln (Dennis Howard) radiotele
grafist Askley (John Megna) en een
aantal Vietnamese huurlingen, boeren
en soldaten onder leiding van de ag-
gressieve Cowboy (Evan Kim), gaat op
weg naar Muc Wa om daar een basis te
vestigen.
De soldaten treffen een be
graafplaats aan van Franse soldaten uit
de vorige oorlog. Op een bord boven de
begraafplaats staat een citaat van Her
odotus over de slag bij Thermopylae
tussen de Grieken en de Perzen in het
jaar 480 voor Chr„Gij, die hier langs
gaat, vertel de Spartanen, dat wij hier
liggen als hun getrouwe onderdanen".
„Go tell the Spartans"
De hele operatie van Muc Wa wordt
één grote mislukking. Zoals de hele
Overval van guerilla's op de met nitroglycerine geladen vrachtwagens. Scène uit „Karavaan van de Angst".
Van regisseur William Friedkin.
Vietnam „operatie" voor de Amenka-
nen tenslotte op een enorm debècle
uitdraaide.
Vooral dankzij de voortreffelijke ver
tolking van Burt Lancaster is „Aanval
op Muc Wa" net een tikkeltje beter dan
de doorsnee oorlogsfilms. De tamelijk
cynische majoor geeft „body" aan de
film, vertolkt het zinloze van een bij
voorbaat verloren strijd, zonder dat al
teveel de nadruk wordt gelegd op hel
dendom. Een vermeend heldendom
overigens, waar niemand in de film aan
toe is gekomen.
„Go tell the Spartans" is slechts
een klein facet uit de Vietnamese
oorlog. Het wachten is op de defini
tieve afrekening. Misschien dat re
gisseur Francis Ford Cappola met
zijn langverwachte „Apolcalypse
Now", geheel gewijd aan de oorlog in
Vietnam, de werkelijkheid van
Vietnam zal tonen.
(Grand 4, eerste week, 16 jaar).
VOORNAME LIJKEN
Lino Ventura is de sterke man in dit
prima verhaal van de Italiaanse regis
seur Francesco Rosi: „Cadaveri Ec
cellenti" (Voorname lijken). Ventura is
in deze boeiende film uit het heden
daagse Italië de politie-inspekteur Ro
gas, die tot taak heeft uit te zoeken, wie
nou steeds rechters aan het vermoor
den is. Dat thema levert, in het door
tegenstellingen verscheurde Italië, een
zeer spannende, intrigerende film op
met duidelijk politieke associaties.
Als kort na elkaar drie rechters het
loodje leggen, krijgt inspecteur Rogas
opdracht om de dader op te sporen.
Rogas verdenkt eerst de Maffia, maar al
spoedig komt hij op een ander idee: een
onschuldig veroordeelde wil zich wre
ken op de rechters, die hem naar de
gevangenis hebben gestuurd.
Na intensief speuren ontdekt Rogas,
dat er inderdaad zo'n man bestaat, de
apotheker Cres. Maar vreemd genoeg
is Cres nergens te vinden en ook in het
politie-archief is geen foto van hem te
bekennen.
Nog voordat Rogas de vierde bij de
zaak Cres betrokken officier van justitie
kan waarschuwen, wordt deze even
eens gedood en langzamerhand komt
Rogas tot de ontdekking, dat Cres wel
iswaar de eerste moorden zelfstandig
heeft gepleegd, maar nu een instru
ment is geworden in een complot tegen
de Italiaanse staat.
Volgens de regisseur is „VoornameJ
lijken" een film over de spionagetech-
nologie en de beperking van de vrijheid
van het individu. Rosi, die deze film in
1975/1976 maakte, geniet verder be
kendheid als de maker van „De zaak
Mattei", waarin op dezelfde manier de
corrupte, Italiaanse samenleving op
een scherpe wijze werd doorgelicht,
zonder dat een oplossing voor de zaak
Mattei werd gegeven, zonder dat vra
gen werden beantwoord. Ook in „Voor
name lijken", met een voortreffelijke
vertolking van Lino Ventura als de in
spekteur die zelf het slachtoffer wordt
van het grote komplot, krijgt de kijker
geen antwoord op het hoe en waarom.
In feite is dat de essentie van het
huidige Italië. Het lijkt erop, dat er geen
antwoord is op de toenemende terreur
van de stadsguerilla, de rode brigades.
Geen antwoord op de toenemende
corruptie. Geen antwoord op het toe
nemende verschil tussen arm en rijk
Als tijdsbeeld van het huidige Italië
heeft Rosi met „Voorname lijken" een
nieuwe aflevering toegevoegd aan de
reeks. Een Rosi maakt dergelijke films
natuurlijk met het doel om de misstan
den in Italië aan de kaak te stellen Door
een prima dosering bereikt hij echter
tevens een groter publiek dan de ge
middelde politieke films. Want ook
„Voorname lijken" kan gezien worden
als een spannend gemaakte policier.
Hoewel geen nieuwe film (in 1976 ging
de film in Nederland reeds in première)
heeft „Voorname lijken" nog niets aan
aktualiteit ingeboet. Aanbevolen.
(Grand 5, eerste week, 16 jaar).
KONVOOI VAN DE ANGST
Regisseur William Friedkin heeft
nogal wat moeite en kosten gespen
deerd om de film „Konvooi van de
angst" (Wages of fear) op het celluloid
te krijgen. Friedkin (de maker van „The
Excorcist" en „The French Con
nection") filmde alleen op lokaties en
dat bracht hem van Parijs naar Jerusa
lem, van New Yersey tot diep in de
jungle van de Dominicaanse Republiek
en centraal Mexico.
Hoewel het resultaat misschien niet
evenredig is aan de getrooste inspan
ningen, levert „Konvooi van de angst"
in z'n totaliteit toch een boeiende, soms
sensationele, film op, die hoofdzakelijk
wordt gedragen door de enerverende
tocht van enkele met licht ontplofbare
nitro glycerine geladen vrachtwagens,
dwars door de Midden-Amerikaanse
jungle.
Diep in het Zuidamerikaanse oer
woud raakt een olieveld in brand, ten
gevolge van een actie van revolutio
naire guerilla's. De Amerikaanse firma,
die eigenaar is, staat voor een finan
cieel debacle, omdat ze niet aan hun
leveringsplicht kunnen voldoen. Er is
een grote lading explosieven nodig, om
een einde aan de brand te kunnen ma
ken Maar er is slechts een hoeveelheid
verlegen nitro-glycerine beschikbaar,
die levensgevaarlijk om te vervoeren is
geworden. Bovendien bevindt die nitro
glycerine zich in het basis-kamp op een
200 mijl afstand van de brand
De leiding doet een beroep op de
mannen, die door de brand werkeloos
zijn geworden en vraagt vier ervaren
chauffeurs om die levensgevaarlijke la
ding per vrachtwagen over de hobbeli
ge, smalle en kronkelende bergwegen
te gaan halen. Er melden zich 4 man
nen om dit werk te doen: een Ameri
kaan, een Fransman, een Arabier en
een Duitser, Roy Scheider, Jean-Luc
Biedeau, Amidou en Bruno Cremer Er
wordt deze vluchtelingen der justitie in
hun diverse vaderlanden een hoge
premie aangeboden, zowel als een
nieuwe identiteit, wanneer de missie
slaagt.
De 2 vrachtwagens bereiken het ba
siskamp, waar de nitro-glycerine heel
voorzichtig wordt ingeladen. De 6 kisten
(er zijn er maar drie nodig) worden over
de twee vrachtwagens verdeeld, in ge
val één yan de beide wagens in de lucht
zou vliegen. Zo begint de levensge
vaarlijke tocht, vol avonturen en onver
wachte hindernissen. Inderdaad ex
plodeert de eerste wagen, maar met
veel moeite weet de tweede wagen,
gereden door Dominguez (Roy Schei
der) zijn doel te bereiken. De brand
wordt geblust en de overlevenden ont
vangen hun (dubbele) premie en
nieuwe identiteitspapieren, die hen tot
burger van het land maken
Hoewel de film een lange aanloop
nodig heeft, voordat de spanning om te
snijden is, wordt dat voor de liefhebbers
van sensatie tenslotte meer dan goed
gemaakt door de enerverende tocht
met de nitro glycerine. Een onvoorstel
bare tocht, gemaakt door outlaws, die
hun leven op het spel zetten, omdat hun
leven toch al voor een deel niet meer
van henzelf is.
Roy Scheider, de man die het ten
koste van alles weet te overleven, le
vert een overtuigende rol af, maar
alles bij elkaar heeft William Friedkin
niét helemaal de film afgeleverd, die
van hem kon worden verwacht.
(Cinema 2, eerste week, 16 jaar).
filmagenda Amersfoort
Filmagenda voor Amersfoort van
donderdag 8 februari t/m woensdag 14
februari 1979
Grand 033-14632
GRAND 1
„Revenge of The Pink Panther", alle
leeftijden. Dagelijks: 13.30-18.30-
21 15 uur Zondag 13.30-16.00-18 30-
21.15 uur.
GRAND 2
„Even en oneven", alle leeftijden. Da
gelijks: 13.30-18.30-21.15 uur. Zon
dag: 13.30-16.00-18.30-21.15 uur.
GRAND 3
„Een vrouw als Eva", 16jaar. Dagelijks:
13.45-18.45-21.30 uur. Zondag. 13 45-
16.15-18.45-21.30 uur.
GRAND 4
„Aanval op Muc Wa", 16 jaar. Dage
lijks: 13.45-18.45-21.30 uur. Zondag:
13.45-16.15-18.45-21.30 uur.
GRAND 5
„Voorname lijken" (Cadaveri Eccellen
ti), 16 jaar. Dagelijks: 13.45-18.45-
21.30 uur Zondag: 13.45-16.15-18 45-
21.30 uur.
Cinema 033-18900
CINEMA 1
„De prijsvechter", 12 jaar. Dagelijks:
13 45-18.45-21.30 uur. Zondag: 13.45-
16.15-18.45-21.30 uur.
CINEMA 2
„Konvooi van de angst" (Wages of
fear), 16 jaar. Dagelijks: 13.30-18.30-
2115 uur. Zondag: 13.30-16.00-18.30-
21.15 uur
Euro 033-33655
EURO
„The Buddy Holly Story", alle leeftijden.
Dagelijks: 13.45-18.45-21 15 uur Za
terdag: 16.15-18.45-21.15 uur. Zon
dag: 13.45-16.15-18.45-21.15 uur.
Woensdag: 18.45-21.15 uur
„Het huis in de prairie", (kin
dervoorstelling). Zaterdag- en
woensdagmiddag: 13.45 uur
Duo 033-16572
DUO 1
„Deep Throat", harde porno 18 jaar.
Dagelijks: 14.15-19.15-21.30 uur. Zon
dag: 14.15-16.30-19.15-21.30 uur.
Donderdag, vrijdag, maandag, dinsdag
en woensdag: lunchvoorstellingen.
Aanvang: tien voor half één, einde: vijf
voor half twee
DUO 2
„Sexamen", 16 jaar. Dagelijks: 14.00-
19 00-21.15uur Zondag 14 00-16 15-
19 00-21.15 uur.
NACHTVOORSTELLINGEN
DUO 1
„De Tiroler sexexpres 16 jaar. Vrij
dag- en zaterdagavond: 24.00 uur.
DUO 2
„Karatekwartet in Korea", 16 jaar. Vrij
dag- en zaterdagavond: 23.45 uur.
