SPRANKELENDE GOLDIE HAWN IN „FOUL PLAY",
£N AMUSANT GEMAAKTE KOMEDIE-THRILLER
der Krant - Kijk op de film
DONDERDAG 15 MAART 1979 23
geïllustreerd met blote voorbeelden.
Maarten van Rooyen tenslotte zet
alle nieuwe science fiction-films van dit
moment op een rijtje onder de titel:
Buitenaardse wezens slaan toe, van
Superman, via Battlestar Galactica
naar The invasion of the body Snat-
chers.
Première, het familieblad dat steeds
meer bloot in haar kolommen doet.
Voor de broodnodige commercie? Nee
toch
M. EINE STADT SUCHT El-
NEN MÖRDER
Het Filmhuis Amersfoort begint
een kleine reeks films van Fritz Lang.
Van zaterdag tot en met dinsdag is
dat de bekende film „M. Elne Stadt
sucht einen Mörder." Met de be
faamde hoofdrol van Peter Lorre.
Paul M. Jensen schrijft in „The Ci
nema of Fritz Lang" over deze film:
Om zich ,,in het veld" voor te berei
den op ,.M" bracht Fritz Lang acht da
gen door in een inrichting voor geestes
zieken; ook had hij verscheidene moor
denaars opgezocht en bestudeerd.
Onder hen zou Peter Kürten zijn, die
alleen zo zo'n tien mensen had omge
bracht in de periode rond 1925 Echte
misdadigers zijn in bepaalde scènes
van de film gebruikt, wat resultateerde
in een groot verloop onder de figuran
ten: in totaal werden vierentwintig me
dewerkers aan de film tijdens de opna
men gearresteerd.
Dit was de eerste keer dat Lang ge
luid gebruikte, hetgeen de overgang
naar een realistische stijl, waarvan de
aanzet al te vinden is in ..Frau im
Mond", misschien verhaast heeft In elk
geval is de menigte hier niet langer de
anonieme massa van Metropolis,
hoewel de belangstelling voor de mas
sapsychologie nog steeds duidelijk
aanwezig blijkt. De koude Lang heeft
enige plaats ingeruimd voor medelijden
en betrokkenheid bij het lot van indivi
duen, maar ook al bestudeert hij zijn
personages en karakters met grotere
nauwkeurigheid, zijn waarnemingen
zijn nog steeds in hoge mate objec
tief In wezen zijn er geen hoofdfiguren,
ook al heeft Lorre de centrale en meest
beroemde rol. en met geen enkel per
sonage kan de toeschouwer zich iden
tificeren. Dit geeft de film een koel en
documentair karakter Langs stijl legt nu
de nadruk op realisme, maar nog
steeds maakt hij een expressief gebruik
van mensen en objecten en de uitge
kiende structuur verbindt vele scènes
onderling via geluids- en beeldover
gangen Hoewel zijn thema's hetzelfde
blijven, worden ze nu vertaald in een
realistische context Dualiteit wordt
misdadige schizofrenie met een on
schuldig. onopvallend uiterlijk waar
achter zich een moordenaar verschuit;
de grens tussen gerechtigheid en
wraak is ook nu weer vaag en het ge
weld van de massa wordt met beide
geassocieerd; het misdadige mees
terbrein bestaat nog steed, maar dan in
de realistischer figuur van Schrenke.
het hoofd van de misdaadorganisatie.
De regisseur heeft zelf eens ge
zegd dat hij „M" gemaakt heeft om
de moeders te waarschuwen tegen
het verwaarlozen van hun kinderen.
Maar hij zei dit in 1937, nadat „Fury"
en „You only live once" hem de re
putatie hadden gegeven van een fil
mer met een moedige aanpak van
sociale thema's.
(Filmhuis Amersfoort, zaterdag t.m.
dinsdag 20.15 uur)
filmagenda Amersfoort
Filmagenda voor Amersfoort van
donderdag 15 maart t/m woensdag 21
maart 1979.
Grand 033-14632
GRAND 1
..Revenge of the Pink Panther alle
leeftijden. Dagelijks: 13.30-18.30-
21.15 uur. Zondag: 13.30-16 00-18.30-
21 15 uur.
GRAND 2
„Even en Oneven", alle leeftijden Da
gelijks. 13.30-18.30-21 15 uur. Zon
dag: 13.30-16.00-18.30-21 15 uur
GRAND 3
„Exit 7", 16 jaar. Dagelijks. 13.30-
18.30-21 15 uur Zondag: 13.30-16.00-
18.30-21.15 uur
GRAND 4
„Een vrouw als Eva", 16 jaar. Dagelijks:
13.45-18 45-21.30 uur. Zondag: 13.45-
16.15-18.45-21 30 uur
GRAND 5
„Salo. of de 120 dagen van Sodom". 16
jaar Dagelijks: 13.45-18.45-21.30 uur
Zondag: 13.45-16.15-18 45-21.30 uur
Cinema 033-18900
CINEMA 1
„Foul Play". 16 jaar. Dagelijks: 13.45-
18.45-21.30 uur. Zondag 13 45-16.15-
18 15-21.30 uur
CINEMA 2
„The invasion of the body Snatchers
16 jaar. Dagelijks: 13 30-18.30-21.15
uur. Zondag. 13.30-16.00-18 30-21.15
uur.
Euro 033-33655
EURO
„The good, the bad and the ugly 12
jaar. Dagelijks: 13.45-20 00 uur. Zater
dag: 16 15 en 20.00 uur, Woensdag:
Alleen 20.00 uur
EURO KINDERMATINEE
„Sjors en Sjimmie in het land der reu
zen", alle leeftijden Zaterdag en
woensdag: 13.45 uur.
Duo 033-16572
DUO 1
„Graaf-pornograaf', harde porno 18
jaar Dagelijks 14.15-19.15-21.30 uur
Zondag 14 15-16 30-19.15-21 30 uur
DUO 2
„De gouden vuisten van de tijger 12
jaar. Dagelijks: 14.00-19 00-21 15 uur
Zondag 14 00-16.15-19.00-21.15 uur
NACHTVOORSTELLINGEN
DUO 1
„Het genot om je te laten gaan", 18 jaar.
Vrijdag- en zaterdagavond: 24.00 uur.
DUO 2
„The Killer Elite", 16 jaar Vrijdag- en
zaterdagavond: 23.45 uur
an keek me uiterst kwaard-
lan, toen ik bij de ingang van
coop tegen hem aanbotste,
me niet kwalijk", zei ik,
ewust, want ik was nogal
kheb een broertje dood aan
sen van het begin van een
had de man niet gezien,
leem het u niet kwalijk",
hij en keek naar de cassière
theater, die berustend haar
ers ophaalde. Hij greep me
srm en zei: ,,U bent toch niet
n om naar die film te gaan?"
ke film?" vroeg ik, want het
herbergde drie filmthea-
dan is de keus niet zo be-
Diehij spuwde op de
Ik heb dat altijd al een af-
waardige handeling ge-
maar je ziet het nogal vaak
en dan wordt zo'n slechte
ite al snel overgenomen. Ik
Ti piekeren over de titel van
Salohielp ik hem. Zijn
lelderde. „Salo1 Dat is 'em1"
k me wantrouwend aan.
die afschuwelijke, gruwelij-
nsterachtige, bandeloze,
sadistische film gezien?"
kte. Je moet altijd eerlijk blij-
hoewel het zien van deze
niet bepaald tot de meest
ibele daden kon worden
ld, kon ik er niet onderuit. Hij
ie een ogenblik zwijgend,
id-onderzoekend aan.
'ei hij na een ogenblik,
en?" De verbijstering nam
an zijn simpele ziel. ,,Het
helemaal niets gedaan? U
1 film helemaal gezien?"
wdde langzaam mijn hoofd,
bekende ik, „ik heb het
leel gemist". En zo was het,
k ik als fervent filmkijker was
zaakt om halverwege af te
wegens een chronische
nging. Hoe cultureel, intel-
en hoe al niet meer Pasplini
lafste levensdagen die film
1oeld mag hebben, op mij
die boodschap niet goed
ikkig". De man straalde van
>or. „Kom mee, u heb ik no-
sleepte me mee, het thea-
en, naar de cassière. Deze
heeft die rotflim van u ook
en is ook weggelopen. Hij
leid terug, ik ook".
BERT VOS
Skoop, jaargang 15, nummer 2,
opent met een nabeschouwing over
Film International, een uitgebreid artikel
van Jurrien Rood over Werner Herzog's
Delftse Nosferatu onder de titel: „Een
symfonie van de angst". „Ik heb een
film gezien die eng en mooi, huivering
wekkend en lief tegelijk is
Peter van Bueren had een interview
met Klaus Kinski, de graaf Dracula in
Herzog's film: „Als ik geen acteur was
geworden, zou ik een killer zijn ge
weest."
De film, die op het Berlijnse filmfesti
val nogal wat beroering wekte, komt
uitgebreid aan de orde in een interview,
dat Mark Carbucci had met de regisseur
Micahei Cimono Het gaat uiteraard
over „The Deer Hunter", waarvan
wordt gezegd, dat het .Apocalypse
Now" van Francis Ford Cappola over
bodig heeft gemaakt. Een film over
Vietnam dus en vooral wat betreft de
gevolgen van de oorlog. Cimino: „We
moeten de oorlog onder ogen zien in
ons amusement."
In Opengestoomd" wordt een
briefwisseling gepubliceerd tussen
Wim Verstappen en RAF Proper, ter
wijl Constant Janssen uitgebreid in de
geschiedenis dook van de Katholieke
Filmkeuring onder het motto: „Hoe de
paap z'n principes verkwanselde".
Charles Boost vertelt over regisseur
Ettore Scola, van wie op dit moment
enkele films in Nederland in roulatie zijn
gegaan, nadat Scola ook in Nederland
was ontdekt.
R A F. Proper doet een boekje open
over Leslie Halliwell „Van filmgek tot
filminkoper van de Britse commerciële
TV Over de samensteller van „The
filmgoer's Companion" en „Halliwell's
Filmgoer's book of „quotes"". Halliwell:
„We waren vrienden, maar we praatten
nooit met elkaar We gingen samen
naar de film."
Na een lange voorbereiding zijn eind vorige maand de opnamen gestart van alweer een nieuwe Nederlandse film
„Uit elkaar" van Herman van Veen. In deze film speelt Monique van de Ven een hoofdrol naast Herman van Veen,
die zelf de spelregie voor zijn rekening neemt. De camera-regie is in handen van Ralf Bouwmans. De film wordt
gemaakt naar een origineel scenario van Herman van Veen en is een zelfstandige produktie van Harlekijn Holland
zonder steun van het Nederlandse Produktiefonds. In de film zullen naast Herman van Veen, Lou André, Marlous
Fluitsma, Marjon Brandsma, Marja Koppejan en Guido de Moor een rol spelen. Het is overigens niet de eerste keer
dat een cabaretier zich op het terrein van de film waagt. Voor hem hadden groten als Toon Hermans en Wim
Sonneveld dat reeds gedaan. Overigens zonder veel succes.
Op de foto: Herman van Veen en Monique van de Ven.
IFOORT- Deze week brengt het Amersfoortse bioscoopprogramma
[jnieuws, maar wat het brengt is de moeite van het bekijken best
i sprankelende komedie-thriller „Foul Play" van regisseur Colin
iet Goldie Hawn en Chevy Chase in twee prima hoofdrollen. „Foul
tot de betere films, die puur pretentieloos amusement te
febben, met daarnaast een fiks portie spanning, slapstick, wilde
Jgingen en wat al niet meer. Gewoon lekker lachen om de spran-
Goldie Hawn. (Cinema 1).
|et overige bleef alles bij het oude. „Exit 7" begint aan de tweede
prand 3, terwijl „The invasion of the body Snatchers" in Cinema 2
i een tweede week begint. In het weekprogramma van het Duo-
men naar porno kijken in „Graat-Pornograaf" (Duo 1) en genieten
isterse gevechtstechnieken in „De gouden vuisten van de tijger".
(Duo 2). De nachtvoorstellingen van Duo 1 brengt „Het genot
Duo 2 in de nachtvoorstellingen van vrijdag en zaterdag:
van geweld-regisseur Sam Peckinpah, met James Caan en
in de hoofdrollen,
natuurlijk ook voor de matineevoorstellingen van Euro Cinema,
keer de beurt is aan Sjors en Sjimmie. Zij beleven weer spannen-
ditmaal in „het land der reuzen". Een Nederlandse film en dat
vermoeiende ondertitels.
gelmoes van filmstijlen van spannende
thriller naar slapstick en achtervolgin
gen.
Zelfs karate ontbreekt niet. Er is zelfs
iemand geweest, die „Foul Play" een
komische Hitchcock noemde en mis
schien is dat een niet onaardige om
schrijving
Hoe het ook zij, het blijkt, dat het al
lemaal draait rond de voorgenomen
aanslag op de paus. die heel toevallig
op bezoek is in San Francisco en. op
het hoogtepunt van de film, juist zit te
genieten van „The Mikado" van het
New York City Operagezelschap.
Gloria, zoekt steeds haar heil bij me
neer Hennesey. haar huisbaas, die erg
goed met haar kan opschieten Hen
nesey (een voortreffelijke rol van good
old Burgess Meredith) heeft karate ge
leerd en biedt haar aan haar te be
schermen.
Dat de politie ook haar beste vriend
is, blijkt wel uit de genegenheid, die zij
koestert voor politie-inspekteur Tony
Carlson (Chevy Chase), die haar aan
vankelijk ook niet gelooft, maar een
beetje in haar buurt blijft voor het geval
dat De genegenheid wordt (is) weder
zijds. maar ondanks een bijna voort
durende politie-bescherming, blijven er
allemaal vreemde dingen gebeuren
O ja, dat fotorolletje. We zouden het
bijna vergeten, zoals ook de hoofdrol
spelers dat tenslotte maar deden. Maar
daar stond op, wie de daders van de
moordaanslag op de paus waren en dat
was onder meer „De dwerg", een zeer
gevaarlijke onderwereldfiguur
„Foul Play" biedt kostelijke scè
nes, zoals de dwerg, die Gloria doet
verstijven van schrik, maar die
tenslotte het onderspit moet delven,
Goldie Hawn als Gloria Mundy in „Foul Play" in een hachelijke positie, waar ze zich uiteraard best uit redt
Goldie Hawen en Chevy Chase in „Foul Play", een kostelijke thriller-komedie
van Colin Higgins. Deze week in Cinema 1.
die twee Japanners achterin een taxi,
die het grootste plezier hebben, om
dat ze denken dat ze in een opname
van „Kojak" terecht zijn gekomen of
de scène in de bioscoop. Allemaal
pretentieloos, dat wel. maar wie en
kele uren onbezorgd wil genieten,
moet het maar eens proberen met
„Foul Play". Lachen is erg gezond,
zeggen ze en Goldie Hawn is erg
aandoenlijk lief-aantrekkelijk in haar
grote, maar angstige onschuld.
Dubbel plezier en genoegen met
„Foul Play". Aanbevolen dus.
OVERZICHT VAN DE
FILMBLADEN
Frank Schnabbel blikt terug op het
repertoire van Jean Renoir, de dit jaar
overleden beroemde Franse regisseur
„Renoir's laatste opera".
Simon Carmiggelt sluit Skoop van
deze maand af in de rubnek „Filmster
van de maand". De stille liefde van
Carmiggelt is, wie had dat anders ver
wacht, Mariene Dietrich. Hij hield van
haar stem
Overigens mogen die jongens van
Skoop wel wat meer aandacht schen
ken aan de praktische uitvoering van
hun verder voortreffelijke blad: voor de
tweede of derde keer dondert een
nummer van Skoop van ellende uit el
kaar Te kleine nietjes voor een groot
blad, dat kan niet goed gaan.
Filmfan, nummer 7, maart 1979
opent met een aardig interview van Gijs
van Westerlaken, met één der meest
vooraanstaande filmacteurs van ons
land. de veteraan Kees Brusse: „We
hebben weinig drama-traditie, we heb
ben in principe weinig belangstelling
voor echt drama, men heeft meer be
langstelling voor het verhaaltje." Brus
se zal binnen afzienbare tijd te zien zijn
in de nieuwste film van Bert Haanstra
„Een pak slaag", opnieuw naar een
scenario van Anton Koolhaas.
Jan Mulder praat uitgebreid in zijn
column over de verrukkelijke rug van
Laura Antonelli, terwijl Frank Zaagsma
een interview had met Monte Hellmann,
de maker van anti-westerns Enkele
van zijn films waren te zien op het Film
International-festival in Rotterdam.
Fred van Doorn schreef een profile in
scènes van Julie Christie, de pittige te
genspeelster van Warren Beatty in
..Heaven can wait". Compleet met
zwart-wit poster in het hart van het blad
Ook Filmfan heeft een interview met
Klaus Kinski. Frank Zaagsma sprak met
hem
Arthur Bell sprak met de coming man
van de Amerikaanse film: Richard Ge-
re, die de uitstekende hoofdrol vertolkte
in Blood brothers". „Richard Gere is
here (to stay)
Anneke van Doorn bespreekt het
werk van de art-director, Tom Rooduijn
had een onderonsje met Linda van
Dyck: „Voor acteren is een milde be
zetenheid nodig" Bogdanovich vertelt
in zijn vaste rubriek deze keer over John
Wayne, „The Duke".
Ik moet zeggen, dat ik wel eens een
interessanter, gevarieerder nummer in
handen heb gehad, maar voor de rest:
niks te klagen Zelfs niet over slechte
nietjes of zo. Filmfan laat ze bewust
achterwege om klachten te voorkomen.
Is daarom ook 70 cent goedkoper dan
£koop
Première. Tenslotte aandacht voor
Première. 1e jaargang nummertje 6.
Het familie-film-magazine brengt deze
maand een korte preview van Fons
Rademakers en zijn nieuwste film „Mijn
vriend", die vanaf 5 april in de Neder
landse bioscopen te zien zal zijn
Yoka Baretty vestigt de aandacht op
Mia Farrow, die weer helemaal in beeld
is. Ernest D Beneder vertelt het één en
ander over Clint Eastwood, naar aan
leiding van zijn nieuwste film „Every
which way but loose" (De prijsvechter"),
waarin Clint met een fiks uit de kluiten
gewassen oeran oetang te zien is Be
neder schreef ook een artikel over al die
„kleine vrouwtjes" die het gaan maken
in Hollywood onder de titel: „Vamp
werd Lolita", oftewel- Hollywood ging
met zijn tijd mee.
Ook Première gaat niet voorbij aan
Richard Gere, die overigens nu nog
zegt: „Ik denk dat ik ook wel gelukkig
zou zijn als ik geen acteur was." William
P. Lucé sprak met hem
In het hart een kleurenfoto van David
Bowie in zijn rol van Paul Von Przy-
godsky. een pendante jonge Pruisische
officier in het Berlijn van na de eerste
wereldoorlog in „Just a gigolo" van re
gisseur David Hemmings, die ook een
hoofdrol speelt in deze film. Of David
Bowie opnieuw volle bioscoopzalen zal
weten te trekken met deze film, valt
echter te betwijfelen. De tijd zal het le
ren.
Naast Klaus Kinski in Filmfan en
Skoop. brengt Première een artikel over
Nastassia Kinski, de achttienjarige
dochter van Klaus, die al weer de nodi
ge filmervaring achter de rug heeft. Een
aantrekkelijke verschijning, dat is ze
ker.
Maarten van Rooyen houdt een korte
beschouwing over de Italiaanse regis
seur Scola, Monique van der Ven be
schrijft het Roy Rogers-Museum: „De
ontluistering van een jeugdheld" en ui
teraard brengt het blad het tweede
deel van Peter Cuijpers verhaal over
bloot in de Nederlandse films: „Waarin
een klein land bloot kan zijn". Weer rijk
Ipel fotorolletje is er de oor-
jdat een fatsoenlijk, in de bi-
werkend, meisje de stuipen
iordt gejaagd, lijken verschij-
fer verdwijnen, eerbare bijbel-
Iflvan klein formaat het raam
gegooid, winkels in puin
leden, kortom dat fotorolletje
llzaak van dat alles plotseling
s gaat in de nabije omgeving
J Mundy, gespeeld door een
Ide Goldie Hawn, die van het
fet eind weet te overtuigen als
j! dat het ook niet kan helpen
1st haar allemaal overkomt,
jze kan bewijzen, dat het ook
jerkelijkheid is en geen fan-
en jonge vrouw, die nog
Jeleden is gescheiden,
fr Colin Higgins maakte met
„Foul Play" zijn debuutfilm en hij mag
wat mij betreft nog een keertje terug
komen. Ik heb me gedurende de bijna
twee uur dat de film duurt kostelijk ver
maakt met die gekke Goldie Dat is dan
ook mede het prima scenario van Hig
gins zelf, de man die onder meer de
scenario's schreef voor „Silver Streak"
en „Harold and Maude".
Het begint allemaal tamelijk on
schuldig als Gloria Mundy (Goldie
Hawn) van een verjaardagspartijtje
naar San Francisco terugkeert en on
derweg een lifter oppikt, die pech heeft
met z'n auto Gloria krijgt een filmrolletje
in bewaring als blijkt, dat de man wordt
achtervolgd en op het laatste moment
weet hij nog een afspraak met haar te
maken in een bioscoop. En daarmee
begint voor het meisje alle ellende On
danks het feit. dat ze het zelf aanvanke
lijk nog niet eens doorheeft.
„Foul Play" is in feite een men-
Voordat ik kon protesteren zet de
cassière, overigens met knap inge
houden boosheid: „Mijn rotfilm,
meneer? Het is mijn film niet! Ik heb
em echt met gemaakt hoor!" Nee,
bedacht ik met een glimlacht, daar
zou ze beslist niet toe in staat zijn
geweest. Meer het type van een
romantische „West Side Story" of
„Sound of Music". Misschien net
niet een „Gejaagd door de wmd"-
type, maar weer best te vangen
voor „Een vrouw als Eva", ook al
zou ze eerder medelijden hebben
met Peter Faber, dan meevoelen
met Monique van der Ven.
„Mijn geld" zei de man en hij was
erg kortaf, bijna autoritair. Met een
Rolls Royce voor de deur zou hij op
dat moment beslist een invloedrijk
man zijn geweest. „Ik mag u niet uw
geld teruggeven meneer, het spijt
me. Als u de film niet op prijs hebt
gesteld, dan spijt me dat erg voor u.
maar dat risico loopt u altijd".
„Kom mee", suste ik de man, „ik
was van plan om naar „Exit 7" te
gaan, die nieuwe Nederlandse film,
weet u wel. Ik trakteer"
De man monterde meteen op en
knikte. „Akkoord", zei hij en tegen
de juffrouw achter de kassa„Hóe
is die film?" Dat was duideh/k een
oneerbare vraag en de cassière
zweeg, haar lippen stevig op elkaar
geklemd, toen ze de twee kaartjes
afritste. „Dat is dan vijftien gul
den", zei ze beleefd „En de film is
net begonnen".
Met een beetje pesterig gevoel
ging ik met m'n tijdelijke metgezel
de donkere zaal binnen, waar Peter
Faber mistroostig zat te wezen in
een gekaapt vliegtuig Ik kreeg zo
langzamerhand het idee, dat het
niet m'n gelukkigste avond zou
worden.
Ik kreeg gelijk. Halverwege de
film stapte m 'n metgezel op.Ik heb
het al gezien vriend. Ik ga er van
door. Zelfs de Nederlanders kun
nen geen goede films meer maken.
Zal ik proberen ons geld terug te
krijgen?"
Ik schudde mijn hoofd en keek
hoopvol naar Jadwiga Jankowska
Ze deed haar best, dat was duide
lijk, maar ook zij wist niet, wat ze met
al die op papier gezette woor
den brei aan moest. „Ik regel het
wel", zei ik, „een prettige avond".
Mopperend op de totale inter
nationale filmwereld hoorde ik hem
struikelend de zaal verlaten. Enkele
minuten later volgde ik hem geruis
loos. De juffrouw achter de kassa
dronk een kop koffie. Ze knikte me
medelijdend toe. En dat troostte me.
Ik kreeg een lichte heimwee naar de
gouden tijden van „Sound of mu
sic". Dat duurde trouwens maar
héél even.
V.
