Zwakke programma-keus voor docentenconcert van Muziekschool
Werk varieert van recepties tot en met trouwerijen
Jarige Muziekschool
verraste Lisidunahof
deflftCn^'n zijn werk gemeenteboden herder en van dijk
2..
Leusder Krant - plaatselijk nieuws
DONDERDAG 5 APRIL 1979
LEUSDEN- Vrijdag 30 maart besloot
de Leus dense Muziekschool de vierin
gen rond haar 10-jarige bestaan met
een docentenconcert in de Hakhorst.
In de schuur werd kamermuziek ge
speeld; in het café zorgde na afloop
een salonorkest, - dat soort kunst-
palmen - en pluche-ensemble dat
voor het heimwee naar de 20er aren
nieuw leven is ingeblazen, - voor een
muzikale begeleiding van de borrel.
De spits van het programma werd
afgebeten door Susan Biesma, viool,
en Ineke Kiers, piano, die twee delen
uit een sonate van Handel speelden;
omdat onmiddellijk daarna de Sonata
Concertante van Paganini klonk, door
Marijke Rodriguez, gitaar, en Dick de
Lange, eveneens viool, was het
moeilijk aan een vergelijking te ont
snappen. Susan Biesman speelde
zuiver, maar het ontbrak haar soms aan
durf, aan elan; Dick de Lange streek
met meer brayour, maar was in zuiver-
heid de mindere van zijn vrouwelijke
collega: Zo bleef de weegschaal on
geveer in balans.
Beeld van de muziekuitvoering door docenten van de Muziekschool
Voor degenen die zich verwonderen
over de combinatie viool en gitaar zij
opgemerktdat ,,Hexenmeister" en
circusviolist Paganini zijn muzikale
loopbaan begon met het betokkelen
van de gitaar zijns vaders; vandaar
De sonatine van Van Beethoven en
de drie fragmenten van Berend waren
wat tam; een gitaar en twee mandoli
nes is niet het soort ensemble dat borg
staat voor groots en meeslepend musi
ceren. Ook overigens was dit muziek,
die leuker is om zelf te bespelen dan
om paar te luisteren. Dat gold niet voor
de Renzburger Tanze van Poser, semi-
moderne, op Renaissance-klanken
geïnspireerde stukjes, die mooi gepo
lijst en ritmisch secuur werden gebla
zen. Dat de klank van vier blokfluiten te
eenvormig is om langdurig te boeien
was niet de schuld van de vier blazers,
Gert Man nee, Henri Brokaar, Ada Tig-
gelman en Loes van den Akker, wier
spel goed op elkaar was afgestemd.
De sonate en nocturne van Carulli
deden, vooral na de veel boeiender
selectie van een week tevoren, twijfels
ri/zen over de programma-keus. Waar
om deze stukken? Ze troffen mij als een
volstrekt oninteressante, holle pasti-
sche van bekende tijdgenoten, die
voornamelijk opviel door lengte. Geza
pig kabbelden de melodiën voort,
vreugdeloos en verveeld, en wendden
zich precies daarheen, waarheen de
luisteraar verwachtte. Natuurlijk is er
met veel geschreven voor gitaar en
piano, maar gezien het fikse aandeel
van Marijke Rodriquez (die overigens
heel goed speelde), in het programma,
had dit beter achterwege kunnen blij
ven. Voor fluit en piano bestaat immers
wél een rijke literatuur.
Na deze oorspronkelijk als achter
grond bedoelde muziek (die dat beter
had kunnen blijven), was de sonate
voor quatre-mains van Francis
Poulenc als een verfrissend bad; men
veerde op, en werd met nieuwe luister
energie vervuld. Deze gekruide sonate
riep herinneringen op aan de manifes
tatie bij Leusdens 1200-jarig bestaan,
toen ik meen dezelfde uitvoerenden
Scaramouche van Milhaud speelden.
Het laatste deel werd toen noq gebis
seerd Ook ditmaal hadden Marie
Rouw en Joke v. Kregten een goede
keus gedaan: Frisse, plezierige mu
ziek, met de voor de Franse stijl van die
tijd kenschetsende ontleningen aan de
amusementsmuziek, die dergelijke
stukken van ,,le groupe des six" c.s.
altijd iets heerlijks louche" geven.
Zo werd een avond, die leed aan een
zwakke programmering, besloten met
een voorbeeld van hoe het ook kan,
een belofte-hopelijk! - voor de toe
komst.
Volop aandacht voor het gebodene
LEUSDEN - Woensdag 28 maart
lield de oudste vrouwenvereniging
'an Nederland, Tesselschade-Ar-
>eid Adelt, een bazar in de Johan-
leshoeve. 's Ochtends van 10 tot
2.30 uur konden de inwoners van
.eusden en omgeving terecht om
irachtige handwerken in de ruimste
in van het woord te kopen. Daar
ferd dan ook grif gebruik van ge
laakt. De hele ochtend liepen de
ïensen (voornamelijk vrouwen) in
n uit om nuttige of leuke dingetjes
i kopen.
I
De handwerken bestonden uit: kin-
lerkleertjes, genaaid of gebreid, ge-
orduurde tafellakens, place-mats,
ervetten, handgeschilderde dienbla-
en en ander keukengerei, kortom een
eelheid aan artikelen.
De vrouwenvereniging heeft als doel
helpen vrouwen en meisjes van alle
ezmdten voor zichzelf te laten zorgen,
elfstandig te laten zijn of te blijven Dit
eschiedt door het verkopen van thuis
emaakt werk en door hulp bij studie,
Dleidinq of omscholing voor een vak.
Ook in deze tijd zijn er nog vrouwen,
ie óm speciale redenen niet buitens-
uis kunnen werken, meisjes die niet in
anmerking komen voor studietoela-
ien uit overheidskassen, kortom vrou
Er was veel te koop op de verkoopmorgen van Tesselschade
wen die „tussen wal en schip dreigen te
vallen"; voor hun welzijn moet iets ge
daan worden
Meer dan 500 vrouwen en meisjes in
Nederland maken thuis, in de tijd die
hen zelf schikt, handwerken in de
ruimste zin van het woord. Dit zijn luxe-
en gebruiksartikelen in alle prijsklas
sen, vaak origineel en steeds prima van
afwerking en kwaliteit.
De Vereniging
zorgt voor materiaal en voorbeelden en
verkoopt dit werk van hen, die om de
éen of andere reden aan huis gebonden
zijn, zonder winstoogmerk en voor ei
gen risico. In de grote steden zijn win
kels van Tesselschade-Arbeid Adelt en
in de kleinere plaatsen verkoopadres
sen, terwijl ook van tijd tot tijd speciale
verkoopdagen worden georganiséerd
zoals hier in Leusden. In het najaar is er
een grote bazar in Amersfoort en in het
voorjaar in een van de plaatsen in de
omqevinq van Amersfoort.
Ook wordt er aan een groep van on
geveer 60 meisjes, jaarlijks aanvullen
de bijdragen voor hun studiekosten
verschaft.
De ontvangen bijdragen
kunnen bij plotselinge nood of over een
langere periode uitkomst brengen; zij
behpeven later niet te worden terugbe
taald en stellen de kandidaten in staat,
zonder grote schulden een opleiding af
te maken, zodat deze meisjes een be
tere kans in de maatschappij hebben.
De contributiegelden van de leden wor
den uitsluitend daarvoor gebruikt Voor
inlichtingen kunt u terecht bij: mevrouw
Quarles van Ufford. Anna Paulow-
nalaan 24, Amersfoort.
LEUSDEN - Dinsdagavond 27
maart gaf een aantal leerlingen van
de Muziekschool Leusden, in het ka
der van het tienjarig jubileum van de
school, een uitvoering voor de be
woners van Lisidunahof.
Het was een aardig programma,
dat werd uitgevoerd, en dat terecht
bij de Lisidunahofmensen veel suk-
ses oogstte. Niet In het minst door
dat de enthousiast aankondigende
direkteur van de Muziekschool, Henk
de Ridder, in het programma een
aantal meézing-liedjes voor de be
woners had opgenomen. Die hij bo
vendien zelf met veel verve op de
piano begeleidde. Bijzonder attent
van de Muziekschool om vóór de
aanvang van de uitvoering de ge
schreven tekst van de vier liedjes
aan de bewoners uit te delen. Zo kon
er uit volle borst worden meezon
gen. ,,Op de grote stille heide",
„waar de blanke top der duinen", „In
't groene dal, in 't stille dal" en „Lim
burg, mijn vaderland". De bewoners
hadden er geen enkele moeite mee
om zich al die liedjes uit hun jeugd te
herinneren. Ze vonden het héérlijk
om ze te zingen, en de leerlingen van
de Muziekschool beloonden hen met
een geestdriftig applaus.
De uitvoering zelf werd geopend
door Brigitte Jacobs, die „Für Elise"
op de piano speelde. Marieke Frie-
ling. Inge Jansen en Sandra Voorn
waren op de viool te horen, begeleid
door Annelies Dijkema op de gitaar,
in zigeunermuziek, Cees Oosterhuis,
dwarsfluit en Marieke Zevenboom,
piano, speelden daarna deel 3 van
het concert In F van Vivaldi.
Bevallig klonken het menuet van
Boccherrini en Schuberts Moment
musical, door zes gitaristen uitge
voerd: Lisette Rudolphus, Arno
Maas, Gert Boorsma, Janneke Mer-
kelijn, Dorine Spoel en Madeion
Janssen.
Phylly Ferwerda speelde een
nocturne van Chopin op de piano.
Freja Aurik en Astrid Sparreboom
(beiden dwarsfluit) en Jaqueline
Verra (piano) brachten een trio-so-
nale van Bach.
Zonder de eerdere uitvoerenden te
kort te willen doen mag wel gezegd
worden, dat Frank de Gee op de cello
(op de piano begeleid door Phyllis
Ferwerda) een voortreffelijke zwaan
van Saint Saens liet horen. Hij
scheen geen moeite te hebben met
de vele intervallen, en hij wist een
lyrische klankkleur aan deze fraaie
en sierlijke vogelkompositie mee te
geven.
Ongetwijfeld oogstte het mandoli
ne-gitaar ensemble onder leiding
van Berry Beysens veel sukses met
twee nummers van Jos Cleber (jam
mer, dat het er niet drie waren,
zoals op het programma stond aan
gekondigd!): „De Postkoets" en het
Kozakken lied.
LEUSDEN - De gemeenteboden
I/. Herder en B. van Dijk zijn voor
ïensen die of bij de gemeente wer
en of veel met de gemeente te ma-
en hebben, een begrip. Voor de
oorsnee Leusdenaar die wel eens
en paspoort moet verlengen of voor
en andere kwestie naar de ge-
leente toestapt, is het iemand die er
fel officieel uitziet (in uniform) en zo
u en dan de deur openmaakt, maar
oor wie de functie verder een vraag-
eken blijft.
'aarom maar eens op de gemeente
oden af.
Bij een kopje koffie in de kamer van
eneer Hermans van de afdeling voor-
ihting kwam dit gesprek tot stand
ërkt u al lang als gemeentebode hier
Leusden?
W. Herder. „Ik werk hier zo'n acht
ar In het begin had de gemeente al
en het hoofdgebouw en een deel van
t gebouw aan de Burgemeester de
laufortweg. Langzamerhand kwa-
en er steeds meer gebouwen bij, het
n er inmiddels zes en dat werd ge-
ton teveel voor één bode".
B van Dijk. „Zo'n 31/: jaar geleden
to ik hier gekomen. Voor die tijd heb ik
jaar in het schilderswerk gezeten, tot
geen werk meer was. Het is een hele
■"schakeling van het bedrijfsleven
iar de ambtelijke wereld".
W. Herder. „Ja, je hebt tijden nodig
om helemaal om te schakelen, maar het
werk is erg afwisselend en zelfstandig,
wat ik voorheen niet had".
Waar bestaan de werkzaamheden uit
en heeft u dat onderling verdeeld?
W. Herder. „Wij doen eigenlijk alles
samen. Geen week is gelijk, per dag
regelen wij het onderling, ook wat er
allemaal tussenkomst".
B van Dijk. „Onze werkzaamheden
bestaan uit de postbehandeling; het
verdelen van de post. het brengen en
ophalen van de post naar en van alle
afdelingen en de verzending.
Wij zorgen ervoor, dat alle vergader
ruimten in orde zijn, de koffie en thee
voor burgemeester en wethouders ne
men wij ook voor onze rekening We
ontvangen bezoek en sturen ze door
naar de desbetreffende afdeling".
VERGADERINGEN
W. Herder. „We reserveren ook de
vergaderruimten, houden de agenda
daar voor bij. Er is vaak niet eens ruimte
genoeg, want iedereen komt graag
naar de gemeente om te vergaderen.
Vroeger werd ook iedere vergadering
verzorgd door de boden Dat hield in dat
je iedere avond op pad was. Avond aan
avond was je weer aanwezig en liép
soms dne vergaderingen af".
B van Dijk. „Dat was gewoon niet te
doen Zoiets wreekt zich in het week
end Nu verzorgt iedereen 's avonds
zijn eigen vergadering. Alleen bij grote
vergaderingen of aktiviteiten wordt er
een beroep op ons gedaan"
Is gemeentebode een leuk beroep of
niet altijd9
W. Herder „Ik ben geboren en geto
gen in Leusden. in het begin kende je
iedereen, dat is heel snel veranderd
Toch is het erg leuk om met diverse
mensen om te gaan Je doet een hoop
mensenkennis op"
B. van Dijk. „Wanneer je iets minder
leuk vindt, dan moet je altijd proberen te
fluiten, dan lukt het wel. Persoonlijk vind
ik de recepties, ontvangsten en jubilea
erg leuk"
W Herder „Ja. als het eenmaal zo
ver is. De organisatie ervoor is vaak erg
druk. Je mag niets vergeten, vaak moet
op het laatste nippertje nog iets gehaald
worden, maar is het zover en het loopt
goed. dan is daj voor ons erg prettig".
TROUWERIJ
De boden nemen vaak een groot deel
van de organisatie voor hun rekening.
Ook bij trouwerijen zorgen zij dat alles
perfekt loopt
W. Herder Vóór zo'n trouwerij moet
je toch wel wat informatie hebben Of de
ouders gescheiden zijn; hoe het
bruidspaar alles wil laten lopen.
B. van Dijk „Laatst was er een
trouwerij Ik zei tegen de familie van het
bruidspaar: wat zijn de bruid en bruide
gom laat hé, want we stonden al een
poosje te wachten. Toen bleek dat het
bruidspaar er al tussen stond, in spij
kerbroek en trui.
Je maakt heel wat mee. Veel mensen
komen hulpeloos binnen. Je ontvangt
ze, of stuurt ze door naar de desbetref
fende afdeling. Ook zijn wij aanwezig bij
raadsvergaderingen Een enkele keer
moeten wij wel eens iemand verwijde
ren. maar dat gebeurt zelden"
Het lijkt mij erg veel tijd kosten om van
het ene gebouw naar het andere te
gaan.
B van Dijk. ,,Je moet het haast wel
met de auto doen. Je gaat zo vaak naar
de verschillende gebouwen"
W. Herder. „Ik doe het ook wel met
de fiets Omdat je vaak dezelfde bewe
gingen maakt, doe ik dit voor mijn con
ditie. Bovendien ga je iedere keer warm
de buitenlucht in en dan weer naar bin
nen. Je bent veel vatbaarder. Een
nieuw gemeentehuis werkt een stuk
gemakkelijker".
B. van Dijk „Of het er gezelliger op
wordt, weet ik niet. Maar nu moet je
vaak even voor één brief naar de Zwar-
teweg. Het bevoorraden van thee en
koffie wordt ook een stuk gemakkelij
ker".
ALTIJD BEREID OM TE
HELPEN
Ik heb mij laten vertellen, dat alles
niet zo best loopt, wanneer er een
bode uitvalt, om maar niet te praten
over het uitvallen van twee boden.
Hun bereidwilligheid is zeer groot.
Vaak moeten de werkzaamheden
snel, snel gebeuren en je hoort zel
den of nooit een boos woord.
Het is ook duidelijk dat zij een zeer
belangrijke verwijsfunctie innemen.
Niemand weet heg noch steg vanwe
ge al die gebouwen, maar zij zijn al
tijd bereid om iedereen te helpen.
Tea Middelkoop
