aasprogramma grotendeels
eze week geprolongeerd
BEKtRw*
„Grijpstra en de gier"
Nieuwe film van Wim Verstappen:
kijk op de film
filmagenda Amersfoort
Filmprogramma voor Amersfoort
van donderdag 19 april t/m
woensdag 25 april 1979.
Grand: 033-14632.
Grand 1
..Kentucky fried movie"
Dagelijks: 13.30- 18.30-21.15 uur.
Zaterdag en woensdag: 18.30 - 2115
uur.
Zondag: 16.30 - 18 45 - 21.15 uur
16
Grand 1Kindermatinee.
Popeye's super festival
Zaterdag en woensdag: 13.30 uur
Zondag: 13.30 en 15.00 uur.
a.l.
Grand 2
De twee missionarissen (Vier vuisten
voor het geloof).
Dagelijks: 13 30- 18.30 - 21.15.uur
Zondag. 13.30 - 16 00 - 18.30 - 2115
uur.
Grand 3 8
The deer hunter. 2e week
Dagelijks: 13.30 - 20.15 uur.
Tijdig reserveren is wenselijk.
Grand 4
Les bronzés (de bruinbakkers). 3e
week
Dagelijks 13.45 - 18.45 - 21.30 uur.
Zondag: 13.45-16.15-18.45-21.30
uur.
Grand 5 a 1
Mijn vriend
Dagelijks: 13.45 - 18 45 - 21.30 uur
Zondag: 13.45 - 16.15- 18 45 - 21.30
uur.
Cinema: 033-18900 12
Cinema 1.
De gendarme ziet ze vliegen.
Dagelijks. 13.45 - 18 45 - 21.30 uur.
a.l.
Cinema 2
Foul play (het blondje dat teveel wist).
Dagelijks: 13.30 - 18 30 - 2115 uur
Zondag: 13.30-16.00-18.30-21.15
uur.
Zondag: 13.45 - 16.15 - 18.45 - 21.30
uur.
a.l.
Euro: 033-33655.
Euro
National Lampoon's
Animal house n dolle beestenbende).
Dagelijks 13.45 - 18 45 - 21.15 uur
Zaterdag: 16.15 - 18 45 - 21 15 uur
Zondag 13.45-16.15-1845-21.15
uur
Woensdag: 18.45 21.15 uur.
12
Euro: Kindermatinee.
Billy Turf.
Nederlands gesproken.
Zaterdag- en woensdagmiddag: 13.45
uur
a.l.
Duo: 033-16572.
Duo 1.
Fiona een heet blondje.
Dagelijks: 14.15 - 19.15 - 21.30 uur
Zondag: 14.15-16.30-19.15-21.30
uur.
18
Duo 2
The deep.
Dagelijks. 14 00 - 19 00 - 21 15 uur
Zondag. 14.00-16.15-19.00-21.15
uur.
16
NACHTVOORSTELLINGEN
Duo 1
The hottest show in town.
Vrijdag- en zaterdagavond: 24.00 uur.
18
Duo 2
De killer van central High
Vrijdag en zaterdagavond 23.45 uur.
16
NDERDAG 19 APRIL 1979
)R BERT VOS
RSFOORT - De meeste films uit het paasprogramma van de Amers-
bioscopen worden deze week geprolongeerd. Dat betekent, dat men -
over men nog niet is geweest - in Amersfoort terecht kan voor ver
inde interessante en boeiende films. Dat is in de eerste plaats natuurlijk
lotse film van regisseur Michael Cimino: „The Deer Hunter", die kort-
n maar liefst vijf Oscars kreeg, een terechte bekroning van een for-
lele film.
ra aandacht verdient ook de Nederlandse film „Mijn vriend" van regisseur
Rademakers. Extra aandacht, omdat nog steeds blijkt, dat veel filmliefheb-
lenken, dat deze film. gebaseetd op het geruchtmakende Belgische proces
inderzoekrechter Guy Jespers, een typische rechtbankfilm is. Een fiks mis-
nd, want „Mijn vriend" laat zich bekijken als een goed opgezette thriller,
lil slechts zeven minuten aan rechtbankscènes te zien zijn. De rest van deze
uur durende film is een knap in elkaar gezette rekonstruktie van wat er
ird zou kunnen zijn. Geen rechtbankfilm dus en dat mag nog best eens een
s gezegd worden, omdat deze film méér aandacht verdient dan het nu krijgt,
komedie's in het filmprogramma evenmin gebrek. Louis de Funès blijTt
ven om zijn avonturen met vliegende schotels en buitenaardse man-
i en vrouwtjes in St. Tropez te laten beleven. Aardig vertier voor jong en
Pittiger vermaak kan men beleven aan „Kentucky Fried Movie" van
seur John Landis en van dezelfde regisseur aan de screwball-comedy
tonal Lampoon's Animal House", studenten-nostalgie uit de beginjaren
I. En ook de thriller-comedle „Foul Play" met een formidabele Goldie
in de hoofdrol is het bekijken echt waard.
CHAATSEN
P DE PLANK
Iisteren had ik bijna een botsing
een vliegend Hollandertje op
plank. Ik was er echt niet op
dacht, maar voordat ik besefte,
er aan het gebeuren was, kwam
o'n mannetje recht op me af. Ik
mijn vege lijf met een fikse
chtsinspanning te redden door
struiken langs het wandelpad in
springen. Maar het was me wel
en schrikken, hoor. Want wees
eerlijk. In de afgelopen winterse
gen was het op een gegeven
iment gebruik, dat de schaaf
de natie zich voortbewoog op
Ilandse ijzers via de voetpaden,
daarin eerste instantie natuurlijk
voor waren aangelegd. Dat was
idgedwongen, je kon gewoon
if anders, tenzij met spijker-
boenen aan je voeten. Kijk op die
'.gende voorbijgangers was je
'ekend. Je hoorde het suizend-
end geluid van die naderende
laatsers van tevoren. Maar mid-
m de steeds beter op dreef ko-
\nde lente, dan reken je déér toch
't meer op?
Het vliegende knaapje had door
snelheid geen tijd om zijn ex-
es aan te bieden voor zijn on-
itroleerbaar gedrag, maar sinds
fdaag heb ik hem vergeven. Ik
in tot het besef gekomen, dat de
\lwikkeling niet meer te stuiten i$
dat wij ons er als simpele,
aatsplank-loze voetgangers bij
\r zullen moeten leggen.
Dat vermoeden werd vandaag
eens extra bevestigd door het
rhaal van een goede kennis van
die twee zonen heeft. De twee
ipen hadden met stijgend ver
gen naar een eigen plank op
ieletjes de circusachtige caprio-
n aanschouwd van andere
lurtgenootjes, die deze kunst
beds enige tijd machtig zijn en over
e juiste spulletjes beschikken.
Een tot mislukken gedoemde po-
ing van m'n kennis om de twee
napen te wijzen op het plezierige
an hoepelen maakte het verlangen
aar zo'n prachtige schaatsplank
'leen maar groter en mijn kennis
ezweek voor de smekende ogen.
ooruit dan maar. Op naar de win-
e/. Wel met een paar briefjes van
onderd in de portemonnee, want
Ie laatste jaren is steeds duidelijker
eworden, dat voor een beetje
peelgoed in ieder geval méér moet
morden neergeteld, dan voor een
ak knikkers.
De sportzaak was helemaal be
ekend op de groeiende vraag naar
skate-boards" Je kon kiezen en
Cje het beste van het beste wilde
r de kinderen, dan waren die
baar briefjes van honderd niks.
laar gelukkig was ook door de
bbrikanten rekening gehouden met
'nsen, die voor het vaak tijdelijke
fenoegen van zo'n razendsnel om
zich heen grijpenüe sport met de
miljonair willen uithangen en zo kon
worden gekozen voor een schaats
plank, die redelijk in de prijs was.
Een paar dames, die dat allemaal
zo vanaf een afstandje hadden
aangezien, mengden zich m het
gesprek en vonden het allemaal
maar niks, die schaatsplankrijderij
En nog gevaarlijk ook. Veel te duur
en daar kwam mijn kennis ook ach
ter, die door de verkoper attent
werd gemaakt op het feit, dat met
een schaatsplank alléén niet veilig
gereden kon worden. Nee hoor, je
moest een helm hebben, knie- en
elleboogbeschermers hoorden er
ook bij. En dat zaakje, zo werd al
snel duidelijk, moest meer opbren
gen dan de schaatsplank op zich.
De dames aan de zijlijn vonden het
geldverspilling, want de kinderen
gebruikten dat spul toch niet en
Een tikkeltje overbluft door zoveel
tegenwind van goedwillende
plaatsgenoten, die je wilden be
hoeden voor te grote uitgaven,
werd besloten om het maar bij de
schaatsplanken alleen te laten.
Buiten op straat bleef mijn kennis
weifelend staan Want tochhetis
gevaarlijk. De kinderen kunnen
vallen. Hersenschudding, kapotte
knieën, ellebogen en wat al niet
meer.
Beladen met schaatsplanken,
helmen, kniebeschermers, el
leboogbeschermers, kortom; met
volledige uitrustingen, kwam mijn
kennis later thuis. Veiligheid voor
alles, nietwaar? En dat mag dan
best wat kostenHet zij ge
zegd, dat de twee zonen uiterst
dankbaar waren, want ze hadden
er echt niet op gerekend. En zoiets
vergoedt veel.
Ik ben bang, dat dit geval niet op
zich staat. Er zullen steeds meer
vaders en moeders naar de sport
zaak gaan om hun keus te gaan
doen. Ook zij zullen terugkomen
met volledige uitrustingen. De
vliegende Hollandertjes zullen dan
in massa over de voetpaden suizen.
Rakelings nietsvermoedende wan
delaars passerend of frontaal aan
varend.
Verbazingwekkend is het alle
maal wel. Er zullen straks wel spe
ciale schaatsplank-banen worden
aangelegd, zodra onze gemeente
lijke overheden in de gaten hebben,
dat de ontwikkelingen ernstige
vormen aan gaan nemen. Dat dringt
best een keertje tot ze door. De
plankloze voetgangers kunnen
gerust zijn. Het komt allemaal wel
goed.
Ook met mijn ernstige geschaaf
de ellebogen. Want, aangetrokken
door het enthousiasme van al die
plankrijdende kinderen in mijn
straat, heb ik het ook één keertje
geprobeerd. Plank-gas zogezegd
en dat kun je alleen maar maken in
een auto en dan nog op de autoweg
in het buitenland. Onervaren vaders
en moeders moéten zich maar met
wagen aan de kunst van het
plank-rijden. Het is uiterst gevaar
lijk. De bult op m'n achterhoofd is nu
aan het verminderen. Dét viel ge
lukkig nog mee. Maar die ellebo
genGa nooit onbeschermd
op een plank staan. Ga nooit
Waarom wordt er eigenlijk tegen
woordig niet meer gehoepeldDat
was toch óók heel erg leuk?
V
THE DEER HUNTER
De magistrale film van Michael
Cimino, ,,The Deer Hunter" is be
kroond met vijf Oscars. Een Oscar
voor de beste film, beste regisseur,
beste montage (van Peter Zinner),
beste geluidsopname (van Richard
Portman, William Mccaughey, Aaron
Rochin en Darin Knight) en de beste
ondersteunende rol: Christopher
Walken, in de film Nick.
De meer dan drie uur durende film is
een monumentale belevenis van de
eerste orde. Regisseur Cimino is er in
geslaagd om het oorlogs-syndroom
van terugkerende soldaten èn van de
achterblijvenden, te vangen in soms
ontroerende beelden Ik beschreef de
ze film in mijn bespreking vórige week
als een film met een bittere schoonheid.
..The Deer Hunter" is beslist geen
Vietnam-film, ook al zijn er velen, die
deze film als zodanig beschouwen. El
ke oorlog in verleden, heden en toe
komst kan model staan. Opmerkingen
van filmcritici en anderen, als zou de
film ..fout" zijn, komen op mij een beetje
merkwaardig over, want in werkelijk
heid wordt dit nergens gestaafd. Of het
zou moeten zijn. dat sommige oorlogs
beelden eenzijdig over kunnen komen,
ook al zitten deze scènes onherroepe
lijk in de struktuur van het filmverhaal
opgesloten. Protesten van Oosteuro-
pese landen tegen deze eenzijdige
voorstelling van zaken zijn politiek wel
begrijpelijk, maar ik heb beslist niet de
indruk, dat Michael Cimino deze gesig
naleerde eenzijdigheid met een voor
opgezet doel heeft gerealiseerd. Bo
vendien - en dat is ook een belangrijk
uitgangspunt: ,,The Deer Hunter" is be
slist geen politieke film in die zin, dat
Cimino ingaat op de achtergronden, die
hebben geleid tot de oorlog in Vietnam.
Integendeel. Cimino laat de politiek er
zorgvuldig buiten en beperkt zich tot
oorlogsbeelden om aan te geven, hoe
de doorsnee soldaat die oorlog, die
waanzin van haat dood en verderf kan
ondergaan en gebruikt die beelden om
het daarop volgende verhaal te onder
steunen begrijpelijk te maken. Juist
daarom zijn die oorlogsbeelden funk-
tioneel, juist daarom zal de toeschou
wer in het laatste deel van de film de
hoofdfiguren in dit filmepos in hun ge
drag en beweegredenen begrijpen. Ci-
mino's grote angst was, dat het film
publiek zijn bedoelingen niet zou be
grijpen Vandaar dat hij zich ruim
schoots de tijd heeft genomen om zijn
hoofdfiguren tot leven te brengen Hij
doet dat op zo'n sublieme wijze, dat de
lange duur van de film niet als langdra
dig, maar als een boeiend, imposant
geheel overkomt. Daarom nogmaals:
laat die film niet voorbijgaan. Het is de
moeite van een bezoek ruimschoots
waard!
(Tweede week, Grand 3. 12 jaar)
hoofdrol. Het ziet er naar uit, dat de
zaak Jespers, waarop „Mijn vriend"
is gebaseerd, een vervolg krijgt.
Nieuwe feiten zouden, volgens de
nieuwe raadsman van Jespers, mr.
Jean van Londersele, aanleiding zijn
om herziening van het proces te vra
gen. Daartoe is kortgeleden een ver
zoek ingediend bij het Europese Hof
te Straatsburg, die moet beslissen of
er aanleiding is om het onderzoek in
deze geruchtmakende zaak te her
openen. De werkelijkheid is soms
spannender dan de fantasie, is een
konklusie die uit de film getrokken
kan worden.
(Derde week, 12 jaar)
Een scène uit „The deer hunter", met midden: Robert de Niro na zijn terug
keer uit Vietnam.
TWEE FILMS VAN
JOHN LANDIS
Terugkeer na een geslaagde hertenjacht. Eén van de beginscènes uit „The deer hunter".
blondje, komt alles prima voor elkaar,
maar niet, nadat zich de meest waan
zinnige taferelen hebben afgespeeld,
kompleet met ingenieuze achtervol
gingsscènes, die doen denken aan
.What's Up Doc". Goldie Hawn speelt
in deze film een aanstekelijke hoofdrol
en daarom alleen al is de film het bekij
ken waard.
(Zesde week, alle leeftijden)
LOUIS DE FUNES
Louis de Funès ziet ze als gen
darme in St. Tropez vliegen: buite
naardse mannetjes en vrouwtjes in
een vliegende schotel, die vrede op
aarde willen brengen, maar daar aan
de Cóte d'Azur niet worden begre
pen. Louis de Funès en de zijnen
maken er een dolle boel van in deze
plezierige familie-film.
(Cinema 1, derde week, alle leeftij
den)
LE RETOUR D'AFRIQUE
Het Filmhuis Amersfoort gaat de
komende weken aandacht besteden
aan de Zwitserse film, die vooral de
laatste jaren ook in Nederland enige
faam heeft verworven, dankzij de
films van regisseurs als Alain Tanner
en Claude Goretta, die overigens al
in de jaren vijftig binnen kringen van
filmliga's en -clubs de nodige be
kendheid hadden verworven met
hun film „Nice time", een dokumen-
taire over het nachtleven rond Pica-
dilly Circus.
Het filmhuis start zaterdag a s. met
een film van regisseur Alain Tanner uit
1973 Het is de bijna twee uur durende,
in zwart-wit opigenomen film ,,Le retour
d'Afrique" De film is van zaterdag tot en
met dinsdag iedere avond om kwart
over acht te zien, zaterdag ook in de
nachtvoorstelling om 11 uur.
Le Retour D'Afrique zit vol auto
biografische trekjes, hetgeen de le
vensechtheid van de dialogen ver
klaart. Een jonge intellektueel. die leeft
van losse baantjes als tuinman, zit al
jarenlang te smachten om met zijn
vrouw naar een ontwikkelingsland te
gaan, naar Afrika, omdat het gezapige
Zwitserse leven hem de keel uithangt
Eindelijk is het dan zover Er komt een
brief van een verre vriend uit Afrika. Ze
besluiten alles te verkopen Het huis
wordt helemaal leeg. de auto wordt ook
verkocht. Ze kopen tickets voor Alge
rije. maar vlak voor hun vertrek komt er
een tweede brief, dat ze beter maar
even kunnen wachten met komen, na
der bericht zal volgen.
Het afscheidsfeestje met de vrienden
besluiten ze toch door te laten gaan en
te verzwijgen dat hun vertrek is uitge
steld Het logische gevolg is dat ze on
derduiken in hun eigen huis Voor de
buitenwereld bestaan ze niet meer. In
het lege huis maken ze beiden een
soort katharsis door en als ze besluiten
hun isolement op te heffen, blijkt dat
hun relatie veranderd is. De vrouw,
eerst lief, meegaand en daarna troos
tend en sussend is nu zelfstandiger en
zelfbewuster geworden. Allebei zien ze
nu de dingen om hun heen. ze doen
mee aan kleine akties, kortom ze zijn nu
bezig het onkruid te wieden in hun eigen
achtertuintje in plaats van bomen te
kappen in Afrika.
Ze willen nu ook een kind. De film
eindigt met het opgooien van een munt.
die zal beslissen, wie er het eerste jaar
thuis zal blijven om voor het kind te zor
gen. De partners zijn gelijkwaardig. De
emancipatie is voltooid.
(Filmhuis, zaterdag tot en met dinsdag)
MIJN VRIEND
Zoals gezegd: „Mijn vriend" van
Fons Rademakers is een uitstekende
film, die zeer zeker voor Nederlandse
begrippen flitsend over het doek
gaat. Geen rechtbankfilm, zoals wel
licht veel mensen denken, maar een
rekonstruktie van „hoe het allemaal
gebeurd zou kunnen zijn." Radema
kers, die het negen weken durende
proces in België van het begin tot het
einde bijwoonde, samen met scena
rioschrijver Gerard Soeteman, heeft
de grote lijnen van het proces aan
gehouden en kwam daarmee tot een
andere konklusie, dan de jury des
tijds kwam. Peter Faber speelt als
Jules Depraeter een formidabele
Scène uit: National Lampoon's Animal House", een knotsgekke slapstick-
screwball-komedie van John Landis, de maker van „Kentucky Fried Movie".
met een echt verhaal. Het draait al
lemaal rond een universiteit, waar
een deel van de studenten zich wei
gert aan te passen aan de geldende
regels. Zij komen bijeen in wat wordt
genoemd het „Animal House" en
verstrikt raakt In dit komplot en voor de
ene angstige verrassing na de andere
komt te staan De politie snapt er eerst
niets van en verslijt het meiske voor
,,gek", maar dankzij een politie-in-
spekteur die verliefd wordt op het
De hoofdrolspelers: Rijk de Gooyer, Willeke van Ammelrooy en Rutger
Hauer.
AMSTERDAM - Dit najaar ver
schijnt er weer een speelfilm van het
„duo" Wim Verstappen en Rob
Houer in de vaderlandse bioscopen.
De nieuwe Nederlandse speelfilm is
getiteld „Grijpstra en de gier" en is
gebaseerd op de politiemanroman
„Het lijk in de Haarlem
merhoutduinen". Schrijverdaarvan
is Jan Willem van de Wetering, die
talrijke politieromans heeft ge
schreven.
INTERNATIONAAL SUKSES
„Grijpstra en de gier" maakt een
goede kans op internationaal sukses.
Met name uit de Amerikaanse film
wereld is veel belangstelling getoond
voor het werk van Jan Willem van de
Wetering. Vrijwel alle overige romans
zijn al aan producenten in de Verenig
de Staten verkocht.
En over zijn laatste boek, dat zich in
Amerika afspeelt, zijn al daadwerkelij
ke onderhandelingen gaande met de
akteur (en sinds kort ook producent)
Robert Redford.
Ook is Rob Houwer benaderd met
een aanbod „Grijpstra en de gier" in
Nederland op te nemen met een Ameri
kaanse „cast". Houwer is echter niet op
dat aanbod ingegaan.
Zodoende kunnen we Rijk de Gooyer
dit najaar bewonderen als de ietwat
neerslachtige adjudant Grijpstra en
Rutger Hauer als zijn koppelgenoot en
vriend, brigadier De Gier. Ook Willeke
van Ammelrooy speelt een hoofdrol in
deze film, terwijl in de bijrollen onder
meer te zien Donald Jones, Hans
Croiset, Marjan Berk, Lex Schorel, Jan
Retel en Marina de Graaf.
Jan Willem van de Wetering ver
vaardigde zelf het scenario voor de film,
in samenwerking met regisseur Wim
Verstappen, Rogier Properen Kees Ho-
lierhoek. Rogier van Otterloo kom-
poneert de muziek.
„Grijpstra en de gier" gaat op 20
september in zo'n 40 Nederlandse
bioscopen in première.
Het gebeurt niet zo vaak, dat twee
films van dezelfde regisseur in één
weekprogramma draaien. Dat is nu
voor de tweede week het geval met
twee films van de Amerikaanse regis
seur John Landis. Van hem is ook deze
week „Kentucky Fried Movie" en „Na
tional Lampoon's Animal House" te
zien, twee films, die het bezoeken
waard zijn „Kentucky Fried Movie" kan
worden beschouwd als het Amerikaan
se antwoord op Monty Python-tv-
shows. Ook in deze film is sprake van
een groot aantal korte sketches, waarin
tal van zaken uit de wereld van TV. re
clame e.d. op de hak worden genomen.
In Amersfoort had de film de eerste
week zo'n succes, dat „Kentucky Fried
Movie" van een kleinere naar een gro
tere zaal moest verhuizen om alle en-
thousiastellingen te kunnen bergen.
„National Lampoon's Animal
House" is - in tegenstelling tot
„Kentucky Fried Movie" wèl een film
beramen van daaruit hun snode
plannen. „Animal House" is in feite
een volkomen maffe film, waarin al
les uit de hand loopt. Een ontspan
nende film met tal van slapstick-ef-
fekten, uitmondend in een volstrekte
chaos, voor zover het dat voor die
tijd al niet was. Een brok Amerikaan
se nostalgie, dat wel, maar in een
vorm, die ook bij ons best in de
smaak valt. Beide films: voor men
sen met gevoel voor humor, warm
aanbevolen!
FOUL PLAY
Een mysterieus komplot om de paus
te vermoorden. Daar draait het om in de
humoristische thriller „Foul Play" (Het
blondje dat teveel wist), waarin Goldie
Hawn aanvankelijk zonder het te weten.
