HE
Van „Twee vrouwen" tot „Superman", met
„Een kooi met rare vogels" als uitschieter
mm*
w
AANGETE
KEND
OENSDAG 23 ME11979
kijk op de film
25
Luisa Maniri en Michel Galabru in „Een kooi met rare vogels" van Edouard Molinaro.
grepen Plotseling wordt Sylvia echter
zwijgzaam en verdwijnt. Ze is onvind
baar totdat de terneergeslagen Laura
van Karin, Alfred's huidige vrouw, ver
neemt dat Sylvia in een sjofel hotelletje
woontmet Alfred.
Tevergeefs probeert Laura om Sylvia
over te halen bij haar terug te komen
Als Sylvia en Alfred besluiten om in het
buitenland te gaan wonen, realiseert
Laura zich pas hoe sterk ze aan Sylvia
gehecht is geraakt.
„Twee vrouwen" is zonder meer een
goede film geworden, dank zij vooral
het spel van Bibi Andersson, Sandra
Dumas en Anthony Perkins. Een inter
nationale film dus, te meer als men de
ze film in Engelse versie bekijkt (wat in
Nederland het geval zijn zijn).
Het onderwerp, twee vrouwen die el
kaar beminnen en een verhouding aan
gaan, is zo langzamerhand geen bij
zonderheid meer. Onder meer „Een
vrouw als Eva" van Nouschka van Bra-
kel had hetzelfde thema, zij het in een
andere uitwerking.
Het is de tweede speelfilm die
George Sluizer regisseerde.Joao" die
in Brazilië werd opgenomen was zijn
eerste Bovendien produceerde hij
„Het jaar van de kreeft" en de even
eens in Cannes vertoonde „TIRO" van
Jacob Bijl.
De filmcarrière van George Sluizer
begint in de jaren vijftig als hij na vele
baantjes, o.a. dat van zeeman, ma
nusje van alles wordt bij Polygoon-Pro-
filti. Hij werkt o.a. mee aan een klein
filmpje van Walter Smit waarin de zeer
jeugdige broers Hans en Jules Croiset
spelen.
In Parijs studeert hij aan de IDHEC
(de Franse Filmacademie) en tijdens de
twee jaar dat George Sluizer daar col
lege loopt maakt hij twee korte speel
films. Een is gebaseerd op een novelle
van Tsjechow „De kandelaar", de an
der heet „Waterstand 5.33" en gaat
over mensen die op zolder zitten tijdens
de watersnoodramp van 1953. Typisch
Hollands dus, maar wel gemaakt met
Franse akteurs. Wat er van die film is
terechtgekomen weet George niet Hij
heeft ze nooit meer gezien Zijn ambi
ties liggen echter op het terrein van de
grote speelfilm en hij krijgt de gelegen
heid om te assisteren bij o.a. „De reis
om de wereld in tachög dagen". In de
buurt van de Place de l'Opéra moet hij
er op toezien dat alle auto's uit het ge
zichtsveld van de camera verdwijnen.
Met het échte filmen had het weinig te
maken, maar je was bij een super-
produktie betrokken. Hij is vervolgens
„folly-pusher" bij een documentaire
van Alain Resnais over de Bibliothèque
Nationale, en voert de figuratie aan bij
de massascènes van ,,Si Paris nous
était conté" van Sacha Guitry.
Terug in Nederland begint de jonge
George Sluizer te werken voor Hans
Boekman van Filmtrust en raakt betrok
ken bij de onlangs opnieuw uitge
brachte film „Kleren maken de man"
die werd geregisseerd door de bejaarde
Georg Jacobi. George leert veel van die
film omdat Jacobi te oud was om nog
vervolg op pagina 27
filmagenda Amersfoort
VAN WOENSDAG 23 MEI TOT EN
MET WOENSDAG 30 MEI 1979.
GRAND 1, tel. 033 - 16432
„TWEE VROUWEN"
Dagelijks: 13.30-18.30-21.15 uur. He
melvaartsdag en zondag 13.30-16.00-
18.30-21.15 uur
GRAND 2
„THE DEER HUNTER"
Dagelijks: 13 30-20.00 uur.
GRAND 3
„EEN KOOI MET RARE VOGELS" (a l.
Dagelijks: 13.30-18.30-21.15 uur. He
melvaartsdag en zondag: 13.30-16.00-
18.30-21.15 uur.
GRAND 4
„DE TWEE MISSIONARISSEN" (a.l.)
Dagelijks: 13.45-18.45-21.30 uur. He
melvaartsdag en zondag: 13.45-16.15-
18 45-21.30 uur.
Een tweede Nederlandse première (na Cannes) is de „internationale Neder
landse film van George Sluizer „Twee vrouwen", waarover in deze rubriek aan de
hand van korte interviews reeds eerder aandacht is geschonken (Grand 3) Nieuw
is ook met het oog op de komende pinkstervakantie, de volwassen jeugdfilm
„Superman, de film". Een groots opgezet spektakel voor jong en oud. maar zeker
voor de jeugd een prima onderhoudende film (Cinema 1).
In de kindermatinee's van Euro kunnen de kinderen weer volop genieten, want
daar draait de film „Donald Duck is niet in zijn een(d)(t)je" en dat is gegarandeerd
lachen geblazen.
Nieuw in Duo 1 is de Nederlandse première van de Deense pornofilm „Voor de
volwassen familie": „De schorpioen prikt raak", een zoals men dat noemt „vrolijke
porno-komedie" en dat is niets teveel gezegd. Liefhebbers, die eerdere delen uit
deze „dierenriem-reeks" hebben gezien, zullen dat zeker kunnen beamen. (Duo
1)-
In Duo 2 een reprise van .Fist of Fury" (een vuistvol karate) met de inmiddels
beroemde karate-acteur Bruce Lee.
De nachtvoorstelling van Duo 1 brengt een spelletje „Erosroulette", terwijl Clint
Eastwood als Dirty Harry volop in aktie is te zien in een repriese van „Magnum
Force" in de nachtvoorstelling van Duo 2
Uiteraard wordt de voortreffelijke film van Michael Cimino „The Deer Hun-
ter" geprolongeerd (Grand 2), „De twee missionarissen" verhuisden naar
Grand 4, terwijl „Juliana" in het Arthouse-theater terecht is gekomen (Grand
5). Herbert Ross draait de tweede week in Cinema 2. „Ashanti", die ietwat
teleurstellende film over moderne slavenhandel met Michael Caine en Peter
Ustinov is in Euro voor de tweede week te zien. Voldoende spektakel, maar
een tikkeltje te lang gerekt.
EN KOOI MET
ARE VOGELS
Is er een nieuwe rage op komst in
internationale filmwereld? Je zou
ït bijna gaan denken, want nauwe-
ks is „Outrageous" van regisseur
ichard Benner met de befaamde
avestiet Craig Russell in de
oofdrol in Nederland in roulatie ge-
lan of de Franse regisseur Edouard
olinaro komt met een travestieten-
m, die wel van een ander kaliber is,
9
Vorige week ben ik reuze ge
schrokken. Was een keertje niet
thuis toen de postbode me een
aangetekend stuk wilde aan
bieden. Nieuwsgierig als ik ben
naar dit soort presentjes waar
voor tante Pos mijn handteke
ning wil hebben, ben ik natuurlijk
naar het postkantoor gehold.
Misschien de half miljoen van de
staatsloterij gewonnen? Je kunt
nooit weten, nietwaar?
Groot was mijn teleurstelling
en schrik. Jeetje, want wees nou
eerlijk: u krijgt toch ook niet
iedere dag een bevel tot beta
ling" van de kantonrechter? Nou
dan! Ik was me echt van geen
kwaad bewust en heb met be
vende vingers de barse taal van
vadertje Justitie (of is het Vrouwe
Justitia?) gelezen. Ik kijk er de
kantonrechter en zijn achtbare
griffier niet kwaad op aan hoor,
die doen hun werk, dat weet ik
als burger van ons gezellige va
derlandje. Zij vragen mij heel
vriendelijk of ik misschien iets te
zeggen heb, verweer heb"
noemen ze dat. Mocht dat zo
zijn, dan kan ik dat binnen veer
tien dagen meedelen aan de
heer kantonrechter en zijn grif
fier. In tweevoud. Toch aardig
van ze, denk ik nog.
Ik moet betalen, dat is duide
lijk. Ik heb mijn schulden niet op
tijd betaald en ben schuldig. Ik
weet het. Maar echt, ik heb nog
nooit op deze manier een reke
ning gekregen en dat gaat niet in
je kou we kleren zitten
Een tikkeltje verbijsterd heb ik
het allemaal gelezen: ,,De BV
Institute of English Studies
I.E.S." te Veenendaal geeft te
kennen van meneer (dan volgt
mijn prachtige naam, waar ik al
meer dan dertig jaar trots op
ben) ter zake van nakoming van
een overeenkomst een opeis
bare geldsom te vorderen
vanEnglish Studies?
Gut, daar heb ik me ooit eens
voor opgegeven. Wilde mijn En
gels wat bijspijkeren. Ging niet
door, herinner ik me nog, omdat
ik op die avond, die de Engelse
leraren uit Veenendaal voor me
hadden uitgezocht vrijwel altijd
absent zou moeten zijn en daar
door geef je je niet op, nietwaar?
Afgezegd dus, met alle sorry's
ter wereld. Hoefde niet eens in
het Engels. In Veenendaal spre
ken ze ook gewoon Nederlands
en dat is makkelijk, want ik wilde
mijn Engels wat bijspijkeren en
als het in het Engels had ge
moetenGeen problemen
maar tochMolinaro's film is
een uitgesproken komedie. Michel
Serrault (als Zaza), Ugo Tognazzi (als
Renato) en Bennie Luke (als Jacob)
spelen de voortreffelijke hoofdrollen
in deze verrukkelijke film vol dolle
pret: „Een kooi met rare vogels" (La
cage aux Folies").
In feite lijkt het verhaal van de film
veel op die typische Franse toneelspe
len, die ook met een vaste regelmaat op
het Nederlandse TV-scherm in een Ne
derlandse versie te zien zijn. Een spel
vol misverstanden. „La cage aux Fol
ies" is dan ook gebaseerd op een al
dus. Oh ja toch, herinner ik mij.
Inschrijfgeld. Ik moest wel in
schrijfgeld betalen. Deed niet
mee aan de cursus, maar in
schrijfgeld wilden ze wel graag
van me vangen. Kreeg ik een
bewijsje, dat ik altijd zonder in
schrijfgeld mee mocht doen aan
de cursussen van de BV Institute
of English Studies I.E.S. Ze had
den ook nog iets te maken met
,,The university of Cambridge",
herinner ik me.
En daar ligt ineens dat bevel
van de kantonrechter voor me.
Aangetekend en wel. Op de vol
gende gronden: verplichtin
gen, voortvloeiende uit de in
schrijving op de cursus Engels
1978/1979 hetgeen blijkt uit een
ondertekend inschrijfformulier;
dat hij derhalve op grond van het
bepaalde in artikel 125k van het
wetboek van burgerlijke rechts
vordering verzoekt tegen
(volgt weer mijn prachtige
naam) voornoemd een rechter
lijk bevel uit te vaardigen voor
een bedrag vanEn gut,
gut, wat lees ik daar nou weer:
,,Met de rente hierover naar 10
procent per jaar". Ze doen maar
daar in Veenendaal. Tien pro
cent. Een doorsnee bank zou
dat bijna nog niet durven vra
genWas getekend: me
vrouw English.
Ja. daar schrikt u natuurlijk
ook van hè? Zo'n forse, aange
tekende brief.
Geachte mevrouw English uit
Veenendaal van die Engelse
cursis van de universiteit van
Cambridge. Met enige verwon
dering, om niet te zeggen enige
verbijstering uw aardige brief
ontvangen. Ik ken de gewoontes
in Engeland niet in deze, van
daar dat ik interesse had voor
uw zeer gewaardeerde cursus,
maar had u me niet gewoon
eventjes een briefje kunnen
sturen? Dan had ik die vijftien
gulden met alle plezier direkt
betaald volgens artikel 125k van
het wetboek van burgerlijke
rechtsvordering. Waarom een
kantonrechter voor zo'n
piepklein bedragje vermoeien.
Die man heeft toch al genoeg te
stellen met al die verkeersover-
treders en zo. Daarom, beste
mevrouw van de B. V. Institute of
English StudiesI.E.S. te Veen
endaal, heb ik een klein adviesje
voor u. Ik betaal nu die vijftien
gulden en u volgt een kleine cur
sus met als belangrijkste on
derwerp: ,,How I treat my dutch
customers". Als ik het goed heb
(u weet, ik moet nog heel wat
leren) betekent het in goed Ne
derlands: ,,Hoe behandel ik mijn
Nederlandse cliënten (klanten)".
Er is vast wel een Nederlands
instituut, die u dèt voor f 15,- wil
leren
Deze klant zoekt het in de toe
komst in ieder geval niet in
Veenendaal. Eén keer schrikken
voor vijftien gulden vind ik méér
dan voldoende. Met de vriende
lijke groeten (sans rancune) van
V.
- Een landelijk bioscoopconcern adverteert al enige weken
„La cage aux Folies" (Een kooi met rare vogels) en belooft, dat het
op z'n kop zal staan. De advertentie staat dan ook op z'n kop. Wat dat
)lijft Amersfoort niet achter, want in die stad gaat Edouard Molinaro's
ffelijke komedie eveneens in Nederlandse première en voor hen, die
avondje lekker willen lachen, zal de bios wellicht ook even op z'n kop
Behalve misschien voor preutse mensen, die een komedie over ho
en travestieten nog steeds niet amusant willen vinden. Wat dat betreft
n ik iedereen gerust stellen: het blijft komedie(Grand 1).
even befaamd toneelstuk, dat veel suc
ces oogstte in Frankrijk.
De compagnons Renato Baldi en Al-
bin hebben niet alleen een zakelijke
verbintenis (hun nachtclub), maar beide
heren zijn ook levenspartners Nu kijkt
daar tegenwoordig niemand meer van
op, maar natuurlijk zijn er genoeg men
sen, die een dergelijke onnatuurlijke
verbintenis ten zeerste afkeuren De
nachtclub van de beide heren (in het
zuiden van Frankrijk) is bijzonder po
pulair en dat is niet in de laatste plaats te
danken aan het optreden van Albin (Mi
chel Serrault) als de befaamde Zaza
Napoli, de ster van de travestieten-re
vue. Renato heeft het niet zo makkelijk
met zijn levensgezel, partner en top-
ster. Hij vertoont alle nukken en buien
van een echt kassa-succes
Zaza heeft weer eens één van die
befaamde buien, als Renato, die al het
mogelijke moet doen om hem aan het
optreden te krijgen, wordt gekon-
fronteerd met een tweede moeilijkheid.
Zijn zoon Laurent (Remi Laurent) komt
hem vertellen, dat.hij gaat trouwen met
de schone Andrea (Luisa Maneri). De
ramp wordt volkomen, als blijkt dat An
drea de dochter is van de bekende Si
mon Charrier (een voortreffelijke rol van
Michel Galabru) kamerlid en vooraan
staand lid van een zeer puriteins poli
tieke partij. De man is wars van alles
wat maar zweemt naar losheid van ze
den. En uitgerekend die man komt met
zijn vrouw op bezoek bij vader Renato
om kennis te komen maken Voeg
daarbij, dat Andrea haar vader uit angst
heeft verteld, dat Renato cultureel at
taché aan de Italiaanse ambassade is
en de chaos is binnen de kortst mogelij
ke tijd kompleet. Want Albin vindt het
een goed idee om voor de moeder van
Laurent te spelen en is daar bijna niet
van af te brengen. Renato Baldi ziet de
ramp naderen en tracht het beste ervan
te maken. Hij gaat bij zijn ex-vrouw op
bezoek om haar te vragen, die bewuste
avond van Charriers bezoek de hon
neurs waar te willen nemen als de
moeder van Laurent. Het spreekt van
zelf, dat we dan nog maar aan het begin
staan van een kostelijke komedie vol
onverwachte grappen, die soms naar
slapstick neigen.
Ugo Tognazzi en Michel Serrault
spelen twee geweldige rollen, zijn vol
komen aan elkaar gewaagd, kompleet
met die typische vrouwelijke trekjes, die
de dragers van de roze driehoek vaak
kenmerken. Een ook niet te onder
schatten bijdrage aan de pret levert
Bennie Luke als de huisbediende Ja
cob, die op zijn manier tot de trouwe
club der rare vogels behoort Het sce
nario van Francis Veber, Edouard Moli
naro, Marcello Danon en Jean Poiret zit
prima in elkaar en het resultaat is een
film, die geen seconde verveelt, flitsend
over het doek gaat en eigenlijk is afge
lopen voordat je het weet.
Er zijn mensen die zeggen: een
film over homo's? Is dat leuk? Re
gisseur Edouard Molinaro is er zon
der meer in geslaagd om dit taboe
(voor zover het nog werkelijk be
staat) op een volkomen natuurlijke
en pretentieloze wijze te gebruiken
voor een filmverhaal. Niemand zal
zich er een buil aan vallen, niemand
zal zich er werkelijk aan kunnen sto
ten. Tenzij de kostelijke humor in
„Een kool met rare vogels" het on
verbiddelijk af moet leggen tegen de
diepste ernst der zwartgalligen. Maar
ik neem niet aan, dat die mensen de
ze en komende weken naar Grand 3
zullen stappen voor een avondje ge
zond lachen.
(Grand 3, eerste week, alle leeftij
den).
TWEE VROUWEN
Na de wereldpremière in Cannes
gaat deze week de eerste „Inter
nationale Nederlandse film" „Twee
vrouwen" (Twice a women) van re
gisseur George Sluizer in Neder
landse première In maar liefst dertig
bioscopen. In Amersfoort Is dat
Grand 1.
,Twee vrouwen" is gebaseerd op het
gelijknamige boek van Harry Mulisch,
BERT VOS
GRAND 5
..JULIANA" (a.l.)
Dagelijks: 13.45-18 45-21 30 uur. He
melvaartsdag en zondag: 13.45-16.15-
18.45-21 30 uur.
CINEMA 1, tel. 033-18900
„SUPERMAN the movie" (a.l.)
Dagelijks: 13.45-18.45-21 30 uur He
melvaartsdag en zondag: 13 45-16.1-5-
18.45-21.30
CINEMA 2
„CALIFORNIA SUITE"
Dagelijks: 13 30-18.30-21.15 uur. He
melvaartsdag en zondag: 13.30-16.00-
18.30-21.15 uur
EURO, tel. 033 - 33655
„ASHANTI" (16)
Dagelijks: 13.45-18.45-21.15 uur. Za
terdag 16.15-18 45-21.15 uur Hemel
vaartsdag en zondag: 13.45-16 15-
18.45-21.15 uur. Woensdags: 18.45-
21.15 uur.
EURO KINDERMATINEE
„DONALD DUCK IS NIET IN ZIJN
EEN(D)(T)JE"
Woensdags en zaterdagmiddag: 13.45
uur.
DUO 1, tel. 033- 16572
DE SCHORPION PRIKT RAAK"
Dagelijks: 14.15-19.15-21.30 uur. He
melvaartsdag en zondag14.15-16.30-
19 15-21.30 uur
DUO 2
„EEN VUISTVOL KARATE"
Dagelijks: 14.00-19 00-21 15 uur. He
melvaartsdag en zondag: 14.00-16.15-
19.00-21.15 uur
NACHTVOORSTELLING
DUO 1
„EROSROULETTE"
Vrijdag en zaterdagavond: 24.00 uur
die zelf van de film zegt er door ontroerd
te zijn „Sluizer heeft het boek letterlijk
gevolgd," aldus Mulisch
De twee vrouwen in de film zijn Bibi
Andersson (Laura) en Sandra Dumas
(Sylvia) De man, die een bepalende rol
speelt in deze film is Anthony Perkins
(Alfred, de ex-echtgenoot van Laura)
Laura, een gescheiden vrouw van
ongeveer veertig jaar, werkt als con
servatrice in een Ikonenmuseum. Als
ze het bericht krijgt dat haar moeder, die
in een rusthuis in Zuid-Frankrijk woont,
stervende is, vertrekt ze naar de Cote
d'Azur. Onderweg raakt Laura in een
depressie en onderbreekt haar reis in
de buurt van Avignon. Daar komen de
herinneringen weer boven aan ge
beurtenissen uit een recent verleden.
Zomaar op een dag, midden op
straat, is Laura tot haar eigen verras
sing verliefd geworden op een meisje
van nog geen twintig jaar: Sylvia, een
mengeling van onschuld, brutaliteit en
stoutmoedigheid. Onmiddellijk na hun
eerste samenzijn, besluiten ze om te
gaan samenwonen en er ontstaat een
tedere en warme band tussen de twee
vrouwen Toch durft Laura niet openlijk
voor hun relatie uit te komen. Vooral de
onbeschaamde naïviteit van Sylvia
brengt haar uit haar evenwicht.
Als Sylvia's moeder onverwacht haar
dochter komt opzoeken, redt Sylvia de
situatie door Laura plompverloren voor
te stellen als de moeder van haar. fic
tieve, verloofde Thomas
Tijdens een vakantiereis naar Frank
rijk brengt Laura met Sylvia een bezoek
aan haar zieke moeder, die hun relatie
ogenblikkelijk doorziet. Vergramd haalt
de oude dame met haar stok naar Syl
via uit. Dit beeld zet zich, onuitwisbaar,
vast in Laura's geheugen als de laatste
herinnering aan haar moeder
Na de première van een toneelstuk
wordt Sylvia voorgesteld aan Alfred, de
ex-echtgenoot van Laura. Hij is to-
neelkritikus van beroep en inmiddels
hertrouwd. Zonder omhaal laat hij
Laura weten, dat haar keuze hem be
valt
De relatie tussen de twee vrouwen
groeit Ze kreëren hun eigen leefwereld,
die door buitenstaanders niet wordt be-
De formidabel spelende Michel Serrault als Zaza begroet als „de moeder van
(Michel Galabru) in de film „Een kooi met rare vogels".
DUO 2
„MOGNUM FORCE"
Vrijdag- en zaterdagavond: 23.45 uur.
