O.
T
John Carpenter's „Halloween", macabere
steer in bekroonde super-horror
mm
Half geslaagde komedie met
Sean Connery als geniale schelm
BEKLEMMENDE SPANNING ROND „THE DOG"
„THE FIRST GREAT TRAIN ROBBERY":
BERT VOS
VERZEKERINGEN
■MpOl
NDERDAQ 23 AUGUSTUS 1979
kijk op de film
23
Geoffrey Unsworth en die typisch
Victoriaanse sfeer die de film ken
merkt, maken het gebrek aan echte
spanning en de door Crighton ge
maakte fouten weer deel goed.
(Cinema 2, eerste week, 16 jaar).
THE DOG
De in het Engels nagesynchroni
seerde Spaanse film ,,The dog' wordt
gepresenteerd als een aktie-film, wat
het ook is. maar de kontest waarin dit
verhaal door regisseur Antonio Isasi is
geplaats. rechtvaardigt toch een wat
bredere belangstelling voor deze film
dan voor de aktie-liefhebbers alleen
Natuurlijk, er zijn betere politiek
getinte aktiefilms gemaakt, maar dat
neemt niet weg, dat in z'n genre ,.The
dog" op zich de moeite van het be
kijken waard is.
De Dog is de bijnaam van een Zuid-
Amerikaanse dictator, die zijn land
dood laat bloeen, oppositie-leiders ge
vangen houdt, laat martelen en doodt,
en die duizenden tegenstanders in ker
kers opsluit Zijn macht wordt gesteund
en in stand gehouden door het leger.
Gevangenen die weten te ontsnappen,
worden achtervolgd door mannen en
Duitse herdershonden; de honden wor
den in het Duits bevelen gegeven en
doden hun prooi.
Aristides Ungria ontsnapt uit de San
Justo gevangenis en wordt dag en
nacht door de bloeddorstige herder
shond achtervolgd, en het leger en zijn
eigen revolutionaire kameraden.
Ungria kent uit het hoofd alle namen
van de mensen die nodig zijn om een
revolutie te beginnen. Zelfs al wordt de
begeleider gedood, dan nog gaat de
herdershond door met zijn achtervol
ging; hij valt iedereen die op zijn pad
komt. aan. De Hond dorst naar bloed en
schijnt wraak te willen nemen op Un
gria. Ungria zoekt een oude vriendin op,
Muriel, die nu de minnares is van de
gehate veiligheidschef Romero, te
neinde haar leven en dat van haar
zoontje te beschermen.
Aristides Ungria weet de hoofdstad te
bereiken. De revolutie begint.
Antonio Isasi is een Spaanse regis
seur. wiens werk internationaal
georiënteerd is en inhaakt op mode
genres. Hij veroverde de wereldmarkt
met films als ,.The Man From Istanbul".
..They Came To Rob Las Vegas" en
,,The Summertime Killer" In „The Dog"
is hij in een ernstige stemming, want
onder het mom van een aktie-geladen
film, slaagt hij er in een politieke thriller
te maken op de thema's onderdrukking,
fascisme en revolutie
Naast de rauwe beelden die een dik-
tatuur nu eenmaal met zich meebrengt
(voor het effekt wellicht nog eens wat
versterkt ook) biedt ,,The Dog" door het
beklemmende karakter een, naar ik
denk. toch wel authentiek beeld van
een doorsnee Zuid-Amerikaanse dik-
tatuur. En dat is geen plezierige aanblik
en een allesbehalve amusante erva
ring.
Zoals gezegd: een goed in elkaar ge
zette aktiefilm die, door haar poli
tieke achtergrond, een grotere aan
dacht verdient dan dat van het aktie-
publiek allen.
(Duo 2, eerste week, 16 jaar).
AMERSFOORT - Filmagenda voor
Amersfoort van donderdag 23 augustus
t/m woensdag 29 augustus 1979.
Grand 1 en 2, tel. 033-14632
..Uit elkaar". 12 jaar. Dagelijks; 14 00,
19 00 en 21 45 uur. Zondag 14.00.
16.30, 19.00 en 21.45 uur
Grand 3
„Moonraker", a.l. Dagelijks 13.30.
18.30 en 21.15 uur Zondag 13.30.
16.00. 18.30 en 21 00 uur Plaatsbe
spreken van 12 00-21.00 uur
Grand 4
.Haastige spoed is zelden goed", a.l.
Dagelijks: 13.45, 18.45 en 21.30 uur
Zondag 13.45. 16.15. 18 45 en 21.30
uur.
Grand 5
..Halleluja voor een paar vuisten", a.l.
Dagelijks 13.45, 18.45 en 21 30 uur.
Zondag 13.45. 16.15, 18 45 en 21.30
uur.
CINEMA, tel. 033-18900
Cinema 1
..Het China Syndroom'12 jaar Dage
lijks; 13.30, 18 45 en 21.30 uur. Zon
dag 13 30. 16 00. 18 45 en 21 30 uur.
Cinema 2
..The First Great Train Robbery 16
jaar. Dagelijks 13.30, 18.30 en 21.15
uur. Zondag 13.30, 16 00. 18.30 en
21.15 uur
EURO CINEMA, tel. 033-33655
Euro
..Halloween". 16 jaar. Dagelijks; 13.45.
18 45 en 21.15 uur Zondag 13.45.
16.15.18.45 en 21 15 uur Zaterdag en
woensdag: 18.45 en 21.15 uur
Euro Kindermatinee
..Kat van de Melkweg (Walt Disney), a.l
Zaterdag en woensdagmiddag: 13.45
uur.
DUO, tel. 033-16572
Duo 1
..Baby Face", 18 jaar Dagelijks 14 15.
19.15 en 21.30 uur. Zondag: 14,00.
16.30. 19 15 en 21.30 uur
Duo 2
..De genadeloze achtervolging". 16
jaar. Dagelijks 14 00. 19 00 en 21 15
uur. Zondag 14 00, 16.15. 19.00 en
21.15 uur
NACHTVOORSTELLINGEN
Duo 1
..Kamermeisjes staan voor u klaar", 18
jaar Vrijdag- en zaterdagavond 24 00
uur.
Duo 2
..De gangsterkoning 16 jaar. Vrijdag
en zaterdagavond: 23.45 uur.
- Eén v*n de belangrijke nieuwe Amerikaanse regisseurs
o.m. Braln de Palma) Is de dertigjarige John Carpenter. Hij tekende
„Halloween", een brok horror, die hoewel bepaald niet fijnzinnig,
tot een der besten In het genre gerekend mag worden. Niet voor niets
„Halloween" winnaar van het befaamde horror-festival van Avorlaz.
week voor het eerst te zien In Euro Cinema.
voor Amersfoort Is eveneens de Engelse (thriller-) komedie „The
great train robbery" van reglsaeur Michael Crighton, die In het verleden
af faam verwierf met science flctlon-fllms. Met Sean Connery In de
efdrol als ouderwetse schelm Is Crighton redelijk In zijn opzet geslaagd:
I maken van een Ietwat „sophisticated comedy" over een grote tralnroof.
zien in Cinema 2.
3e derde nieuwe film is te zien In Duo 2, geprogrammeerd als aktiefilm,
lar toch Iets meer dan dat: „The Dog" van de Spaanse (B-fllm) regisseur
Konlo Isasi. „The Dog" gaat over een hond, maar het verhaal speelt zich af
een Zuld-Amerlkaanse diktatuur, waar de hond (een Duitse herder) een
edale rol speelt, evenals de dlktator, bijgenaamd „De Hond". Een redelij-
soms beklemmende, aktie-fllm met een politiek tintje.
„Uit elkaar" van Herman van Veen
jcht zich de eerste week op een
a tekende belangstelling verheu-
m, hoewel je je af kunt vragen In
«verre de theater-prestaties van
rman van Veen daar debet aan
n. De reaktles op deze anders-dan
iders- film zijn sterk uiteenlopend,
iti heel goed tot onbegrijpelijke
'"msens. WIJ houden het op een
U hebt natuurlijk ook gezwe-
ten om dat ingewikkelde reis
verzekeringsformulier ingevuld
te krijgen? Dat kan ik me inden
ken. U bevond zich daarmee in
het goede gezelschap van hon
derdduizenden Nederlanders,
die, teruggekeerd van een al
dan niet geslaagde vakantie,
hebben getracht een deel van
de premie terug te verdienen
met het zo effektief mogelijk in
vullen van hun schade-for
mulier. Dat is beslist geen sim
pele opgave.
Afgezien nog van het feit, dat
verzekeringsmaatschappijen
óók door de jaren heen door de
wol geverfde lieden zijn gewor
den die de meeste van uw stre
ken en smoesjes wel doorheb
ben, het is natuurlijk niet aan
vaardbaar om elk jaar steeds
dezelfde spulletjes kwijt te raken
of te beschadigen.
Zelf kom ik daar niet onderuit.
Op mijn schadeformulier prijkt
vrijwel elk jaar na afloop van de
vakantie één of meerdere zon
nebrillen. Hoe voorzichtig ik ook
met die dingen omga, op een
gegeven moment, één seconde
onoplettendheid zogezegd, is
het euvel geschied en hou ik m'n
donkere bril in verschillende
stukjes een tikkeltje verbouwe
reerd in mijn hand. Mijn verze
keringsmaatschappij kan het
bevestigen. Zonnebrillen heb
ben bij mij nooit een erg lang
leven en dat verdriet mij zeer.
Een kennis van mij is zeer in
genieus in het invullen van zijn
schade-formulieren. Hij heeft
van al z'n aangiftes uit vorige
jaren een afschrift, zodat hij zich
ook niet vergissen kan. Boven
dien is hij onderweg in den
vreemde zeer alert en menige
campinghouder, zwembad-be
heerder of toevallige passant
heeft dan ook zijn handtekening
gezet onder in het Nederlands
gestelde getuige-verklaringen,
die m'n kennis op de één of an
dere manier lospraatte. Vraag
me niet hoe, want hij zwijgt
daarover als het graf. Ettelijke
zonnebrillen, thermosflessen, al
dan geen kostbare camera's,
zwembroeken, komplete stellen
ondergoed, talrijke kostbaarhe
den, horloges etc., etc., zijn in al
die jaren op onnaspeurbare wij
ze in het buitenland blijkbaar van
eigenaar verwisseld en later
door de verzekering in baar geld
vergoed aan mijn kennis, die
daarover vergenoegd allerleid
amusante verhalen weet te ver
tellen.
Dit jaar echter had hij pech.
„De andere kant" zo wist hij ons
met een misnoegd gezicht te
vertellen, was hem te slim af ge
weest. Hij had voor deze ene
keer enorm stormschade aan
zijn kampeerspulletjes inge
diend. Op een Nederlandse
camping. Hij had, zo vertelde hij
ons met bedroefde stem, een
krantenknipsel toegevoegd. Uit
een bekend ochtendblad. Met
de naam van de camping, die hij
uit het kampeerboek had ge
haald. Zelf had hij zijn vakantie
doorgebracht in zuid-Frankrijk
(wie niet?), heerlijk op zijn rug
liggend in de hete zon. Maar de
verzekeringsmaatschappij
schreef hem een aardig briefje
terug.
„Geachte heer. Tot onze spijt
kunnen wij helaas niet ingaan op
de door u ingebrachte schade
claim. De door u genoemde
storm heeft ook al heeft het des
betreffende bekende ochtend
blad dit wel gemeld- nooit
plaatsgevonden. Bovendien
hebben wij een lijst van cam-
pinggasten opgevraagd over de
door u genoemde periode. Het
blijkt, dat uw naam daar niet op
staat vermeld. Tenzij u kunt
aantonen, dat u daar incognito
hebt vertoefd en bent getroffen
door een privé-storm, kunnen
wij u helaas niet van dienst zijn.
En? vroegen wij, nieuwsgierig
genoeg door de wetenschap,
dat onze kennis niet voor één gat
te vangen is. „Niks", zei hij. „Ik
heb ook die lijst met namen op
gevraagd en iedereen in het
telefoonboek opgezocht. Ik heb
ze gebeld en gevraagd of ze
„in" waren voor een geintje. Vijf
tig procent van de opbrengst
heb ik ze geboden. Maar niks
hoor. Allemaal eerlijke mensen.
Hij zweeg even en haalde diep
adem. „Toch heb ik er wel een
paar honderd gulden op ver
diend," zei hij toen en er brak
een glimlach door op ziin
droevige gezicht. „Ik heb het
abonnement op dat ochtend
blad opgezegd. De juffrouw die
ik aan de telefoon kreeg had het
volste begrip voor mijn daad, zei
ze. „Het heeft hier ook aardig
gestormd, toen het niet ge
stormd had," zei ze".
Hij haalde z'n schouders op.
„Ach", zei hij toen berustend,
die storm had ik nou moeten
hebben. Maar de hoofdredak-
teur weigerde een handtekening
te zetten
V.
goed gemaakt debuut, waarbij de
maker andere fllmnormen heeft ge
hanteerd dan In Nederland tot nu toe
gebruikelijk Is geweest.
Geprolongeerd zijn verder: „Moon
raker" (Grand 3)een onbetwiste Bond-
topper: „Haastige spoed is zelden
goed" (in Grand 4) met Pierre Richard
en Victor Lanaoux in een uitstekende
slapstick-komedie: „Halleluja voor een
paar vuisten" (inderdaad nog steeds in
Grand 5) en „The China Syndrome", de
voortreffelijke thriller rond een ongeluk
in een kerncentrale met de waar
schuwende boodschap; kernenergie is
niet zo veilig als |e denkt, (in Cinema 1
Mocht u zich tot de echte liefhebbers
rekenen, dan mag u beslist niet Alex de
Renzy s „Baby Face" missen, een por
nofilm, die werd bekroond met vijf por
no-Oscars (ook die bestaan inder
daad.) In het weekprogramma van
Duo 1. waar in de nachtvoorstellingen
Duitse sexjool over het doek gaat in
„Kamermeisjes staan (nou ja...) voor u
klaar". In de nachtvoorstellingen van
Duo 2 kan worden gekeken naar harde
aktiein „De gangsterkoning" van regis
seur Michele lupo met Lee van Cleef in
de hoofdrol. Dino de Laurentiis produ
ceerde de film.
In de kindermatinee/s van Euro
Cinema kunnen de kinderen zater
dag- en woensdagmiddag terecht
voor de Walt Disney-fllm „De kat van
de melkweg", een spannende teken
film.
HALLOWEEN
Regisseur John Carpenter tekent
voor de regie van „Halloween", een
beklemmende en schokkende hor
ror-film, die zich afspeelt op de
avond van de 31e oktober, op „Hal
loween", een half-christelijk, half
heidens feest, aan de vooravond van
Allerheiligen. Een feest, dat in de
verte doet denken aan St. Maarten,
met als traditie de ronde doen door
de buurt, getooid met maskers van
uitgeholde pompoenen en fakkels,
doel, uiteraard: het ophalen van
snoepgoed e.d.
De oorsprong van dit feest is echter
van minder onschuldige aard. „Hal
loween" is het feest van het einde
der oogst en tijdens dit feest werd in
vroegere dagen getracht de goden
der duisternis gunstig te stemmen,
terwijl heksen moesten worden ge
weerd. Het feest wordt ook nu nog in
sommige delen van o.m. Engeland,
Ierland en de Verenigde Staten ge
vierd.
Carpenter heeft dit uitgangspunt ge
nomen voor een beslist schokkende
horror-film, die je het zweet in de han
den laat staan, tenzij je er ongevoelig
voor bent..
Het begint allemaal in 1963 in het
stadje Haddonfield in Illinois. De kin
deren vieren hun ..Halloween", zoals ze
dat elk jaar hebben gedaan. Met ver
lichte, uitgeholde pompoenen, liedjes,
bedeltochten langs de deur en bang
makerij.
Een onschuldig begin, dat reeds in de
eerste tien minuten uitgroeit tot een be
klemmend drama, dankzij ook de bril
jante camera-voering van Dean Cun-
dey. Eén kind valt uit de toon Het
kwaad, de boze geest neemt bezit van
hem en dat heeft noodlottige gevolgen
voor zijn oudere zuster, die zorgeloos in
haar slaapkamer ligt te vrijen met haar
vriendje...
De schok van het begin werkt door in
de hele film. Want op 30 oktober 1978
ontsnapt Michael Meyers, vijftien jaar
nadat zijn zusje Judith beestachtig werd
vermoord, op „Halloweensday" uit een
psychiatrische kliniek in lllinios Dr.
Sam Loomis (een voor de verandering
nu eens geen schurkachtige, maar
overigens prima rol van Donald
Scène uit „Halloween", één van de weinige keren, dat de toeschouwer de waanzinnige moordenaar te zien krijgt.
Pleasance) weet, dat zijn behandeling
gefaald heeft Na vijftien jaar zal het
drama zich herhalen, als hij niet tijdig in
weet te grijpen.
Laurie Strode en haar twee vriendin
nen Annie en Lynda zijn aan het baby
sitten op diverse adressen in dezelfde
straat. Onbewust van de onheilspellen
de bezoeker in Haddonfield, die hen als
slachtoffers heeft gekozen. De meisjes
telefoneren, scharrelen met hun
vriendjes en Michael kijkt door het raam
naar binnen, net als vijftien jaar daar
vóór. Hij wacht op het moment om toe te
slaan, maar ditmaal zal dat niet slechts
één keer zijn Een paar uur lang be
stuurt hij lot en leven van deze drie
meijes. Een voor één vallen ze onder
zijn moordenaarshand en steeds dich
ter nadert hij het meisje Laurie Inmid
dels kamt dr Loomis de straten van
Hadonfield uit, op zoek naar een aan
wijzing die hem naar Michael zal leiden.
Laurie merkt dat er vreemde dingen ge
beuren aan de andere kant van de
straat, maar denkt dat het haar vrienden
zijn die haar bang willen maken. Als ze
gaat kijken, vindt ze de lijken van Annie,
Bob en Lynda. Dan verschijnt Michael
plotseling voor haar. Hij steekt toe met
zijn mes, maar Laurie vlucht om de kin
deren Tommy en Lindsey te bescher
men. De duistere terreur is op z'n he
vigst Michael achtervolgt haar. valt
haar weer aan, Laune weet hem met
een breinaald door z'n keel te steken,
maar het lijkt of de bezeten Michael niet
dood kón
Vooral het slot vanHalloween"
doet, qua uitwerking enigszins
denken aan wat leeftijdgenoot
Brian de Palma als slot aan zijn
film „The Fury" breide. Ook in die
film was sprake van een onover
winnelijke. Hoewel een dergelijk
slot nogal onbevredigend over-
Scène uit: „The Dog" van de Spaanse regisseur Antonio Isasi, wiens werk
internationaal geörienteerd is. Hij veroverde de wereldmarkt met films als
„The man from Istanbul" en „The summertime killer". In „The Dog" is hij op
een ietwat serieuzere toer.
komt (de grote boosdoener wordt
immers niet gestraft), blijf je tevens
met een gevoel zitten van „er kan
nog meer gebeuren". En Hol
lywood kennende, is het wel bijna
zeker, dat de Halloween-moorde-
naar opnieuw zal toeslaan. In een
nieuwe film Het is de vraag of een
dergelijk vervolg succesvol kan
zijn. Het in „Halloween," door John
Carpenter volledig uitgebuite ef
fekt zal dan grotendeels verloren
zijn gegaan
„Halloween" is een sterke horror
film, waarin Carpenter geraffineerd
gebruik heeft gemaakt van het me
dium film om zijn toeschouwer zo
effektief mogelijk te schokken.
Hoewel niet helemaal niet (Steven
Spielberg hanteerde de truc suc
cesvol in „Jaws"), zien we een deel
van de gebeurtenissen door de ogen
van de moordenaar, die we vrijwel
niet te zien krijgen, zeker niet in het
eerste deel. Het enige wat je hoort is
het manische gehijg van de knaap,
die vijftien jaar lang in doods zwijgen
had gewacht om opnieuw al het
kwaad in zich te verenigingen voor
de grote slag tijdens „Halloween".
Het zijn die effekten, compleet met
de effectieve fotografie van Cundey,
die „Halloween" tot een uitschieter
van formaat maken. Tot een topper in
z'n genre. Maar je moet er wel sterke
zenuwen voor hebben. (Euro Cine
ma, eerste week, 16 jaar).
THE GREAT TRAIN ROB
BERY
Regisseur Michael Crighton is veel
eer bekend als de regisseur van
science fiction-thrillers alsWestworld"
en het recente „Coma". Dat genre is
hem prima toevertrouwd en dan kijk je
toch een beetje huiverig aan tegen zijn
nieuwste projekt: een komedie, een ak-
tie-komedie beter gezegd. „The first
great train robbery" had alles in zich om
tot de betere komedies gerekend te
kunnen worden
Engelse films hebben toch al bij voor
baat een veel geestiger dialoog dan
Amerikaanse evenbeelden Toch mist
er op de één of andere manier iets in het
uiteindelijke resultaat dat Crighton afle
verde. met de filmgeweldenaar Sean
Connery nog wel in de hoofdrol, bijge
staan door prominenten als Donald
Sutherland en Lesley- Anne Down
In 1855 voeren Engeland en Frankrijk
in de Krim oorlog tegen Rusland. Voor
betaling van de soldij van de soldaten
wordt maandelijks een zending
goudstaven naar Frankrijk verscheept.
Het transport geschiedt in Londen van
de bank. onder gewapende geleide,
naar het spoorstation, waar het goud in
een bagagewagen wordt geladen, ter
verzending van Folkestone.
Het spreekt vanzelf, dat deze
goudtransporten de belangstelling van
misdadige elementen opwekten, in het
bijzonder van Edward Pierce, een ele
gante, schijnbaar rijke man van de we
reld.
Een eerste poging van een in zijn
eentje werkende dief om de buit in de
trein te bemachtigen eindigde met de
dood van de overvaller. Hij werd door
de bewaker de trein uit gegooid Pierce
en zijn beeldschone maitresse Miriam
zijn daar getuigen van en Pearce be
grijpt, dat hij een geraffineerd plan moet
bedenken.
Op een Londense Club vertelt Henry
Fowler, bankdirecteur, dat diefstal uit
gesloten is, omdat de dief in het bezit
zou moeten zijn van vier sleutels, waar
van er twee bewaard worden door de
treinleider, één door de president van
de Bank Edgar Trent en één door Fow
ler zelf. Waar Fowler en Trent hun
sleutels bewaren is niet bekend. De
sleutels van de treinleider hangen in
een glazen kast op zijn kantoor, zicht
baar voor iedere voorbijganger. Er zijn
er nog drie
Crighton besteedt een groot
deel van de film aan de voorberei
dingen. Connery, het super-brein
achter de hele roof, gaat geraf
fineerd te werk, maar dan struikelt
Crighton over de eerste vormfout:
hij laat Connery, in feite de held.
een onbelangrijke kruimeldief
wurgen, omdat deze wellicht te
veel zou kunnen kletsen tegen de
politie Met deze totaal overbodige
scène doet Crigton afbreuk aan
het tot dan toe gevolgde patroon
van gewiekste schelmerij zonder
echt aanstootgevend geweld De
sympathieke Edward Pierre (Con
nery) bekijk je dan meteen al met
wat andere ogen en de verwach
ting is gerechtvaardigd, dat deze
zo luchthartig begonnen film wel
licht toch een grimmiger karakter
zal krijgen dan je aanvankelijk had
verwacht De tweede vormfout
van Crighton is dat hij niet aan die
verwachting voldoet en weer te
rugvalt op de luchthartige toon. die
de film vóór het grimmige inter
mezzo kenmerkte
Ook al is de totale film best aardig en
ontspannend om naar te kijken (Con
nery als acteur is voor mij toch altijd een
waar plezier), Crighton mist net die ex
tra touch, die de film had moeten heb
ben om echt goed te kunnen zijn, on
danks de vermakelijke hoogstandjes
die hij zijn acteurs en actrices uit laat
halen om de eerste echte treinroof tot
een succes te maken. Opvallend (zeker
voor Crighton met zijn SF-reputatie) is
het soms toch wel pijnlijk gebrek aan
echte spanning als dit door de beelden
eigenlijk gerechtvaardigd wordt De
konklusie is dan, dat Michael Crighton
zich wellicht het beste bij zijn eigen spe
cialiteit kan houden
„Coma" bijvoorbeeld bewees, dat hij
dan op z'n best is.
Eén en ander neemt niet weg, dat
„The,«first great train robbery" best
amusant is om naar te kijken voor
wie er niet al teveel van verwacht.
Prima camerawerk van (wijlen)
