„THE WARRIORS" IN NEDERLANDSE PREMIÈRE
Geruchtmakende film van Walter Hill:
beklemmende jacht in nachtelijk New York
BtKtRWï
DOOR BERT VOS
DONDERDAG 30 AUGUSTUS 1979
kijk op de film
verend in beeld gebrachte vlucht-met-
achtervolging door het nachtelijke New
York. De voorloper van nog véél méér
films over jeugdbendes, zoals onder
meer de film .Spetters" van Paul Ver
hoeven, begin volgend jaar. (Cinema 1
zestien jaar).
Het China Syndroom, boeiende thril
ler-met-boodschap rond defekt ge
raakte kerncentrale, met prima rollen
van Jane Fonda, Michael Douglas en
Jack Lemon (die voor zijn rol de gouden
Palm in Cannes kreeg uitgereikt). Ak-
tueel na de ramp in Harrisburg, waar
door de fantasie door de realiteit werd
overtroefd De boodschap: kernenergie
is niet zo veilig als je zou kunnen den
ken. (Cinema 2, 12 jaar)
Halloween. Een werkelijk bloedstol
lende thriller (wat dan betreft is de ad
vertentie-slagzin niet overdreven) van
regisseur John Carpenter, die met zijn
enerverende verfilming het zweet in je
handen laat staan. (Euro Cinema, 16
jaar).
Bugsy Malone. Grappige jeugdfilm als
een persiflage op de tijd van Al Capone
en consorten. Met slagroomtaarten in
plaats van machinegeweren en grana
ten Aanbevolen leeftijd: vanaf 8 jaar.
De pornoboerderij. Het is niet om aan
te horen, die Duitse nasynchronisatie
van deze door Bob W Sanders ge
maakte film, maar ik neem aan, dat u
déérvoor niet naar een porno-film gaat.
Hoewel, het Duits komt er wel wat grof
uit Het verhaal is gebaseerd op het
gebruikelijke thema meisje wordt mis
bruikt, vindt een jonge boer die van haar
houdt, meisje wordt opnieuw misbruikt
door haar voormalige vrienden, boer
wordt heel erg boos en neemt wraak.
Boer en meisje zoeken samen de hooi
zolder op Voilé. (Duo 1,18 jaar).
„In de klauwen van de draak". Bruce
Lee-liefhebbers kunnen nog eens kon
stateren, dat hij de beste was. (Duo 2,
12 jaar).
„Sexerella". In de nachtvoorstelling
deze semi-porno versie van de beken
de ,,Assepoester"-vertelling, gemaakt
door regisseur Michael Pataki. Best
amusement. (Duo 1,18 jaar).
„The Mechanic". Geweldenaar Char
les Bronson nog eens een keer te zien
in deze film van Michael Winner, waarin
Bronson een perfekte beroepsmoorde
naar speelt, die echter op instorten
staat Prima aktiefilm (Duo 2, nacht
voorstellingen, 16 jaar)
filmagenda Amersfoort
Filmagenda voor Amersfoort van
donderdag 30 augustus t/m
woensdag 5 september 1979
Grand 1 2
Grand 033-14632.
„Uit Elkaar" 12
Dagelijks: 14.00, 19.00 en 21.45 uur
Zondag 14.00, 16.30, 19.00 en 21.45
uur.
Grand 3
„Moonraker" a.l.
Dagelijks 13.30, 18.30 en 21 15 uur.
Zondag 13.30, 16.00, 18.30 en 21 15
uur. Let op: Dinsdagmiddag géén voor
stelling.
Grand 4 nieuw
„The Brink's Job" 12
Dagelijks: 13 45, 18.45 en 21.30 uur.
Zondag 13.45, 16 15. 18.45 en 21.30
uur.
Grand 5
„Haastige spoed is zelden goed" Alle
leeftijden. Dagelijks: 13 45, 18.45 en
21 30 uur Zondag: 13 45,16.15,18 45
en 21.30 uur.
Cinema 1
Cinema 033-18900
„De Warriors" 16
Dagelijks 13.45, 18.45 en 21.30 uur
Zondag 13.45, 16 15. 18.45 en 21.30
uur.
Cinema 2
„Het China Syndroom" 12
Dagelijks. 13.30, 18.30 en 21.15 uur
Zondag 13.30, 16 00, 18.30 en 21.15
uur.
Euro
Euro 033-33655.
„Halloween" 16
Dagelijks: 13.45, 18 45 en 21.15 uur.
Zondag 13.45, 16 15, 18.45 en 21.15
uur. Zaterdag en woensdag: 18.45 en
21.15 uur
Euro kindermatinee tel. 33655
„Bugsy Malone"
Zaterdag en woensdagmiddag: 13.45
uur.
Duo 1
Duo C3ct-16572.
„De Poinoboerderij" 18
Dagelijks. 14.15, 19.15 en 21.30 uur.
Zondag 14.15, 16.30, 19.15 en 21.30
uur.
Duo 2
„In de klauwen van de draak". 12 jaar.
Dagelijks: 14 00, 19 00 en 21 15 uur
Zondag 14.00, 16.15, 19.00 en 21.15
uur.
Nachtvoorstellingen
Duo 1
„Sexerella" 18
Vrijdag en zaterdagavond: 24.00 uur.
Duo 2
„The Mechanic" 16
Vrijdag en zaterdagavond: 23.45 uur.
AMERSFOORT - Mensen met belangstelling voor alles wat er In de wereld
van de film gebeurt hebben er al heel wat over kunnen lezen. Over de
geruchtmakende film „The Warriors" van regisseur Walter Hill. Een nieuw
(nou ja nieuwgenre film is op dit moment bezig het bioscooppubliek te
veroveren, de zogenaamde „gang-movies" om de taal van het land van
herkomst aan te houden. Vraag: is „The Warriors" nu werkelijk zo'n angst
aanjagende film? Antwoord: Nee. het is „alleen" een prima aktiefilm.
Merkwaardig genoeg komt het echte geweld tot nu toe van het publiek.
Talrijke gewonden en verschillende doden, het resultaat van de agressie, die
de film althans In Amerika heeft opgewekt onder het voornamelijk jeugdige
publiek. Of het in Nederland ook zo zal gaan? Ach, In de eerste plaats worden
de door de wat al te grote publiciteit vooraf gewekte verwachtingen niet
helemaal waargemaakt en in de tweede plaats: Nederlanders zijn wat nuch
terder in hun benadering van dit soort opgepepte zaken, nietwaar?
Nieuw In de Amersfoortse bioscopen is verder de film „The Brink's Job",
met onder meer Peter Falk in de hoofdrol, gemaakt door regisseur William
Frledkin, (The Excorclst, Sorcerer, The French Connection). Een film, waar
over de meningen nogal verdeeld zijn (variërend tussen realistisch sym
pathiek en moeizaam gerekonstrueerde, niet realistische film). Wij houden
het op een toch niet helemaal uit de verf gekomen, maar aardige film.
Voor het overige kunnen de filmliefhebbers deze week rekenen op prolon
gaties van „Uit elkaar" (Herman van Veen's film, die nog steeds veel publiek
trekt), „Moonraker", „Haastige spoed is zelden goed", „The China Synd
rome", en „Halloween". Voor de kinderen Is er veel te genieten in de mati-
nee's van Euro Cinema met „Bugsy Malone", een echte misdaadfilm Ié Al
Capone, geheel gespeeld door kinderen.
THE WARRIORS
„Ze zijn talrijker dan de politie
Een nogal suggestieve kreet voor
een al evenzeer suggestieve film.
Wie het affiche bekijkt voor de film
„The Warriors", krijgt In eerste In
stantie de Indruk iets te zien te krij
gen over een oorlog tussen het poli
tiekorps en de gezamenlijke optre
dende jeugdbenden (in dit geval van
de stad New York). Niets is echter
minder waar, ook al lijkt het er aan
het begin van de film op, dat het in
derdaad op oorlog zal uitdraaien als
één van de jeugdbende-leiders zich
zelf uitroept tot de grote führer en de
verovering van New York aankon
digt. Het feest gaat niet door en wat
overblijft Is een totale chaos, ge
volgd door een strak georganiseerde
Jacht van de New Yorkse gang's te-
samen op die ene jeugdbende, die
CODE
Een beetje verdrietig bekijkt zij
de brief, die zij heeft ontvangen
van haar bank, één van die al-
lesomspannende wij-denken-
met-u-mee-giganten", die de
vrijwel gehele administratie in
handen heeft gelegd van de
computer. Blijkbaar door deze
bankcomputer wordt haar mee
gedeeld, dat zij in verband met
de door haar ingediende klacht
telefonisch kontakt dient op te
nemen met „code.en dan
volgt een lang nummer. Zover is
het dus nu al gekomen, peinst ze
en haar gedachten dwalen terug
naar die goeie ouwe tijd van
toen. De tijd, dat je nog als me
vrouw Huppeldepup werd aan
gesproken, als je een honderdje
kwam halen bij de bank op de
hoek, inplaats van die vragende
blik van de juffrouw achter het
kogelvrije glas, die je ooit al eens
eerder heeft geholpen, maar
echt niet meer weet hoe je heet
of dat je überhaupt een naam
hebt, laat staan een rekening bij
deze bank.
Goed, denkt ze gelaten, laat ik
dan maar eens bellen. Hoe zou
dat gaan, zo'n gesprek met een
echte volwassen computer?
Want een bankcomputer zal
toch wel erg groot zijn. En in
drukwekkend. Vast zo'n groot
blinkend geval met honderden
flikkerende lichtjes en zoemen
de geluidjes. Met driftig draai
ende banden. Nee, bedenkt ze
met een lichte schrik, ik loop
achter, geen banden. Chips zijn
het nu. Kleine schijfj ?s, waarop
alles staat. Je hele leven in
nummers, in kleine feitjes, sa
men met honderdduizenden
andere levens. Uitgetekend in
getallen. Chips. Gek, ze moet er
bijna om lachen, raar woord
toch. Je denkt dan eerder aan
die knipsel-knabbelend-vers
gebrande aardappelschijfjes.
Maar dat is te romantisch ge
dacht. De chips van Meneer De
Computer zijn onverteerbaar.
Alleen de computer zélf knab
belt op de toegevoerde chips
met een allesoverheersende
gretigheid. Dat hapt lekker weg,
zal Hij wel denken. (Of is een
computer een Zij?)
Ze zucht diep en loopt naar de
telefoon. Vooruit dan maar. Waar
is het nummer van de bank ook
al weer. Ze kijkt naar de cijfers
en draait. Wat moet ik nou zeg
gen? Meneer de Computer ik wil
praten over die klacht waar ik u
over geschreven heb? U hebt
mij een brief terug gestuurd
enU weet wel, over die ver
keerde overboeking
Ze aarzelt. Ze legt de telefoon
weer neer. In gedachten hoort
ze de barse stem van Meneer de
Computer, die haar vertelt, dat
hij nooit fouten maakt. Verkeerde
overboeking? Onmogelijk.
Waarschijnlijk zal Hij haar ver
tellen, dat de door Hem ver
werkte gegevens door de mens
volkomten foutief zijn ingevoerd.
Zou dat niet zijn gebeurd,
danNee, Hij maakt nooit
fouten. Hij is feilloos.
Resoluut draait ze het num
mer van haar bank. De telefoon-
centraliste is vriendelijk en dat
geeft haar ineens een warmer
gevoel. Zij wil haar graag door
verbinden met code nr
Een doodse stilte, zelfs niet
verstoord door de krakende ge
luiden, waarmee telefoon-stiltes
altijd automatisch worden op
gevuld of de ver verwijderde
stemmen van kommunikatie-rij-
ke verbondenen, die toch maar
niet gewacht hebben op het tijd
sein van zes uur en de laatste
nieuwtjes uitwisselen. Niets.
Doodse, opeens beklemmende
stilte. Meneer de Computer
heeft het vast druk, denkt ze.
Zoem, zoemmm, zoemmm, rin
kel, rinkel, trrrrrrrrt. In gedachten
ziet ze het drukke baasje alle
zaakjes regelen. Puffend, snuf
fend, zoemend en flikkeren. In
de hoorn klinkt nog steeds het
totale niets.
En dan ineens die stem. „Met
Piet Jansen, waarmee kan ik u
van dienst zijn?" Zij houdt haar
adem in van pure verbijstering.
Dan ontsnapt haar een hele
diepe zucht van opluchting, van
blijdschap. Zij heeft een écht
mens aan de lijn. Iemand waar
mee ze misschien gewoon kan
praten. De kilte valt van haar af.
De strijd is nog steeds niet ver
loren, denkt ze. Achter Meneer
de Computer zit nog steeds een
mens van vlees en bloed. Mét
een code-nummer, maar
toch
V.
Scène uit: The Warriors. Rit in de ondergrondse van New York.
beschuldigd wordt van moord en
verraad.
Regisseur van deze geruchtmaken
de Amerikaanse film is Walter Hill,
wiens regie-debuut „The Streetfighter"
met Charles Bronson in de hoofdrol,
door kenners als een stuk goed vak
werk werd ervaren. Hill bevestigt met
„The Warriors" opnieuw, dat hij wéét
wat regisseren is. Van het toch wel erg
simpele verhaal, dat Sol Yurick in 1965
aan het papier toevertrouwde, wist hij
een van het begin tot het einde opmer
kelijke spannende film te maken, met
een kille, beklemmende sfeer, die
slechts aan het slot door de nogal vage
en naar mijn gevoel wat al te gemak
kelijke anti-climax wordt doorbroken.
..Somewhere on the horizon there must
be something betterklinkt het aan
het slot. Een nogal vage hoop, die als
een verlaten boodschap in de film op
duikt, nadat nergens uit is gebleken, dat
Hill ook maar enige boodschap had te
verkondigen.
Want aat is ook het meest opvallende
aan „The Warriors" Het „menselijke"
aspekt ontbreekt volkomen. Van een
karakterisering van de hoofdrolspelers
is geen sprake. De drijfveren worden
niet duidelijk Wat getoond wordt is de
rauwe, soms harde, soms ook vriende
lijker, buitenkant. De eindeloos voortja
gende groep als een natuurlijke een
heid door de nachtelijke, betonnen
jungle van de New Yorkse wijken op
weg naar de vriendelijke stranden van
hun eigen Coney Island.
Walter Hill: „Het interesseert me niet,
waar de mensen vandaan komen of
naar toe gaan. Mij interesseert alleen
wat ze doen. Ik denk dat de karakters
zuiverder zijn als wordt buitengesloten
wat er voor het begin van het verhaal is
gebeurd en wat er na afloop zou kunnen
gebeuren." Hill gaat er vanuit, dat je de
hoofdpersonen in een film beter leert
kennen door naar ze te kijken, ze te
observeren, door de manier waarop ze
reageren op verschillende situaties, op
spanningen en onverwachte konfronta-
ties. Je kunt het met die opvatting eens
zijn of niet, het is een feit, dat het werkt
in „The Warriors". Door het ontbreken
van elk spoor van achtergrond, van
oorzaak en gevolg, blijf je steeds
nieuwsgierig betrokken bij die merk
waardige groep, die verzameling on
geregeld goed, die kennelijk toch een
zo hechte eenheid vormt, dat het moge
lijk is om de schier eindeloos durende
tocht door „vijandelijk gebied" te on
dernemen en erin slaagt om nauwelijks
gehavend uiteindelijk het doel te berei
ken.
Een dergelijke benadenng blijft intri
geren. versterkt door de meer dan bril
jante fotografie van cameraman An
drew Laszlo, die, zoals ik reeds aan het
begin aanstipte, de film een kille, angst
aanjagende sfeer meegeeft.
De vraag blijft: hoe komt het dat voor
al het jeugdige publiek in Amerika en
ook in Duitsland zo gewelddadig
reageert op deze film? Wie de film be
kijkt, zal zich daar toch wel over verba
zen, want er zijn beslist wel hardere,
agressievere films gemaakt dan „The
Warriors". Regisseur Hill is wat dat be
treft erg terughoudend geweest door in
de twee uur, dat de film duurt, maar
twee doden te laten vallen. De oorzaak
zal dan misschien gezocht moeten
worden in de benauwende, klamme
sfeer, waarin Hill zijn filmverhaal heeft
gedompeld. Ook de enerverende
montage (hoe moeizaam tot stand ge
komen ook) zal hebben bijgedragen
aan de tot nu toe opgeroepen emoties
bij het publiek
Hoewel New York nu niet direkt be
kend staat als een veilige stad en je
daarom grif in de door Hill gepresen
teerde beelden wilt geloven, schijnt het
toch niet zo erg te zijn met de jeugdben
des in deze gigantische metropool
Walter Hill: „Ik zie The Warriors als een
fantasie. Het is geen echte science fic
tion, ik zou het eerder een future fiction
willen noemen." Ik ben bang, dat je
geen profeet hoeft te zijn om te beden
ken, dat hier sprake is van een vrij
realistisch toekomstbeeld als je de
huidige tendenzen in onze steeds har
dere maatschappij met haar steeds
grotere schare werkloze jongeren naar
die nabije toekomst doortrekt Dat beeld
zal dan ongetwijfeld ook in de Neder
landse grote steden opdoemen. Dus
toch een boodschap?
Ik ben bang van niet. Hoewel ik mijn
mening graag voor een andere geef, zie
ik „The Warriors" toch meer als een
goed gemaakte aktiefilm, waarbij Hill op
een vakbekwame manier manipuleert
met de emoties, die het door hem ge
bruikte thema kunnen oproepen. Hill
filmde hoofdzakelijk 's nachts en op lo-
„The Warriors". Scène uit deze geruchtmakende film, die wat dat betreft
wellicht overschat wordt. Regisseur Walter Hill maakte gewoon een goeie
aktie-film.
oproept. De Stichting Bestrijding
Criminaliteit uit Naarden bijvoor
beeld, doet een beroep op bioscoop
exploitanten „om ophitsing zoals in
„The Warriors" te helpen voorko
men, zodat onze opgroeiende jeugd
zich niet, net als in Amerika en
Duitsland, schuldig gaat maken aan
vernielingen, vergaande agressie of
zelfs moord. Dergelijke oproepen
vooraf zijn echter veel kwalijker. Het
is echte stemmingmakerij. Overi
gens zullen ook Nederlandse
bioscoop-exploitanten, door de ja
ren heen wel wat gewend, niet zo
snel een bij voorbaat succesvolle
film als „The Warriors" laten schie
ten. Vandaar dat u deze week in Ci
nema I kunt gaan kijken naar de on
heilspellende jacht op „The War
riors". Gewoon een aktiefilm. Maar
een goeie.
(Eerste week, Cinema 1, 16 jaar).
THE BRINK S JOB
Regisseur William Friedkin heeft
in het nabije verleden verschillende
keren bewezen uitstekende films te
kunnen maken. „The French Con
nection" bijvoorbeeld was een im
ponerende thriller met enerverende
aktie-scènes, terwijl zijn recente
„Sorcerer" door het publiek even
eens goed werd ontvangen, ook al
waren critici bij deze film wat ver
deeld in hun (altijd weer persoon
lijke) mening.
Friedkin rekonstrueert in zijn
nieuwste film een nogal opzienbarende
debuut als regisseur gaat in Grand 1 en
2 de derde week in. „Een moeilijke film"
vindt de ene helft van het publiek, de
anderen zijn zonder meer aanhangers
van Herman van Veen. Toch blijft „Uit
elkaar" veel publiek trekken. En is dat
geen maatstaf voor succes? (Grand 1
en 2, 12 jaar)
„Moonraker". James Bond als raket
ten bedwinger Aktie. spionage,
scier e fiction in optima forma James
Bond als parodie op zichzelf. De eerste
grote stroom Bond-liefhebbers hebben
de film tot zich genomen en het begint
nu wat rustiger te worden tijdens de
voorstellingen van „Moonraker" Als u
déór op gewacht hebt, kunt *j nu wat
minder gehaast de film gaan bekijken.
(Grand 3. a l.)
„The Brink's Job". Een aardige mis
daadfilm van regisseur William Friedkin
rond legendarische roof op geldtrans
port in de jaren vijftig Met Peter Falk in
de hoofdrol als Tony Pino (Grand 4,12
jaar)
„Haastige spoed is zelden goed".
Pierre Richard en Victor Lanoux maken
er samen een dolle boel van in deze film
van Gerard Oury, die ook tekende voor
de regie van verschillende Louis de Fu-
nès-films Niet voor zuurpruimen.
(Grand 5, alle leeftijden).
„The Warriors". Geruchtmakende film
van regisseur Walter Hill. In de Ver
enigde Staten oorzaak van golf van
agressie „The Warriors" is echter al
leen maar een bijzonder knap ge
maakte aktiefilm rond de jacht van New
Yorkse jeugdbendes op één speciale
jeugd-gang: The Warriors. Een ener
katie in New York City. Met een grote
hoeveelheid figuranten in Pelham Park
in de Bronx, via de nachtelijke tocht
door met regen overgoten verlaten wij
ken van de stad tot aan het idyllische
ochtendgloren op het strand van Coney
Island, maakt Hill geraffineerd gebruik
van het „stadslandschap", gebruikt de
kille dreiging van het beton, de trooste
loosheid van de lege ondergrondse.
Ongetwijfeld zal ook het Nederlandse
publiek onder de indruk komen van
Walter Hill's „toekomstbeeld", al geloof
ik, dat wij Nederlanders toch wat nuch
terder zullen reageren
De angst bestaat, dat ook in Ne
derland vooral jongere bioscoopbe
zoekers zullen worden gegrepen
door de sfeer, die „The Warriors"
en opmerkelijke bankroof uit 1950,
waarbij een groepje kleine scharrelaars
in de misdaad dè roof van hun leven
plegen door de gewaande veiligheid
van de Brink-geldtransporten teniet te
doen. Buit: twee miljoen dollar.
In de vijftiger jaren - de koude oorlog
was volop aan de gang - meenden de
binnenlandse Amerikaanse veilig
heidsdiensten te doen te hebben met
een „roof, gedaan met communistische
hulp" Wie dat nu leest, kan een glim
lach niet onderdrukken en die glimlach
blijft ook regelmatig komen bij het zien
van Friedkins interpretatie van wat toen
gebeurde.
Met „The Brink's Job" prikt hij een
legende door. De hoofdrolspelers in het
potsierlijke „drama" blijken geen door
gewinterde KGB-agenten te zijn, maar
eenvoudige scharrelaars, die zich met
kruimeldiefstallen ternauwernood in le
ven weten te houden.
Tony Pino (een prima rol van Peter
Falk), net ontslagen uit de gevangenis,
stuit bij toeval op de onveiligheid van de
geldtransporten van Brink. Het moet
een koud kunstje zijn om daar een fikse
hap geld van te roven. Pino beraamt
met enkele kornuiten een simpel plan.
Veel moeilijkheden zijn er niet op te los
sen en inderdaad: binnen tien minuten
staan ze weer buiten, twee miljoen dol
lar rijker. Edgar Hoover, toen het grote
opperhoofd van de FBI houdt vol, dat
het een kommunistische samenzwe
ring is, maar zijn roemruchte korps
slaagt er niet in om de daders op te
sporen. Slechts door een toeval worden
twee van de groep opgepakt wegens
een ander diefstalletje en dan komt de
zaak aan het rollen. Vijf dagen voor de
verjaring van wat werd genoemd „de
overval van de eeuw"
Hoewel Friedkin er niet helemaal in
is geslaagd het verhaal realistisch
genoeg te laten overkomen en de
humor een tikkeltje geforceerd
klinkt, is het totaal niet direkt slecht
te noemen. „The Brink's Job" is, on
der meer ook door de rol van Peter
Falk, bijgestaan door Peter Boyle,
desondanks een amusante film voor
de liefhebbers van dit genre. In leder
geval méér dan een vluchtige blik
waard.
(Eerste week, Grand 4, 12 jaar).
FILM IN HET KORT
Uit elkaar, Herman van Veen's film-
