Ingezonden
Andere troonrede
En tenslotte
Qein ongerief
buiten verantwoordelijkheid redaktie
ALTERNATIEVE
TROONREDE
m ONDERDAG 20 SEPTEMBER 1979
rubrieken
21
Klein Ongerief" Is een
luwe rubriek In de Leusder
ant, die met Ingang van
ndaag regelmatig, zij het
larschljnlljk niet wekelijks,
it verschijnen.
Klein Ongerief" Is een
iriek waarin ledereen, die zich
betrekkelijk kleine dingen
zijn hart kan luchten dan
zijn gal kan spuwen. Van
lleln Ongerief" kan je
oorbeeld gebruik maken als
weer eens In een hondedrol
it gestapt, wanneer die
ichtwagen weer het hele
:end pal voor jouw raam
arkeerd staat, of wanneer er
Dg steeds niks gedaan Is aan
e slecht afwaterende putjes,
aar bijvoorbeeld ook de
echte bezorging van uw
ggblad, het afgrijselijke uiterlijk
an de nieuwe Blezenkamp of
w nimmer aflatende
jopborende buurman kunnen
nderwerp vormen voor een
tukje „Klein Ongerief".
U moppert dus maar naar
artelust. Er Is slechts één
leperklng: het moet over
Ingen gaan die zich In Leusden
f spelen. Dus niet komen
ertellen dat het kabinet u niet
Int of dat Nederland uit de
IAVO moet; dat Is meer Iets
oor de rubriek „Groot
Ongerief" en die hebben we
let.
Bijdragen voor „Klein
Ingerlef" moeten, In zo
leknopt mogelijke vorm, liefst
ichrlftelijk worden Ingeleverd
tij de Leusder
trant (Rozendaallaan 9,
Postbus 11, tel. 41495).
Anonieme schrijfsels nemen we
ilet op, al betekent dat niet dat
va altijd tot publikatie van
ismen over zullen gaan.
NRC/HANDELSBLAD
Zeer ongerieflijk vind ik het dat
^IRC/Handelsblad van maandag
lol en met vrijdag in dit dorp niet
in de losse verkoop verkrijgbaar is.
at is te meer onhandig voor wie -
oals ik - even buiten de
ibebouwde kom van het dorp
woont en als abonnee
aangSwezen zou zijn op bezorging
per post. Want de ervaring leert
dat dat geen onverdeeld
genoegen is.
Een postabonnee van
genoemde kwaliteitskrant krijgt zijn
blad altijd een dag later dan de
abonnees die hem via de bezorger
in de brievenbus krijgen. De
vrijdagkrant op zaterdag, de
zaterdagkrant op maandag,
enzovoort. Wellicht een
overkomelijk bezwaar, ware het
niet dat de krant ook nog eens
regelmatig te laat op het
postkantoor wordt afgeleverd,
zodat de postabonnees pas twee
dagen na verschijning zijn geliefd
Handelsblad in de bus mag
aantreffen. Het abonnement van
mij op de NRC was dus slechts
van korte duur
Daarop een keer in de
boekhandel gevraagd of ze hem
niet los konden verkopen. Dat kon
alleen op zaterdag, want op de
andere dag verscheen de krant zo
laat. dat ie pas tegen sluitingstijd
van de winkels bij de boekhandel
werd bezorgd. Daarom had het
voor de boekhandel geen zin om
doordeweeks het avondblad te
verkopen.
Zaterdags heeft men drie
exemplaren van de NRC te
verdelen. Dus dat betekent ook
regelmatig achter het net vissen.
Zeer ongerieflijk.
(mk)
LUNCHEN
Wie tussen de middag het
Leusdense gemeentehuis tracht te
bellen komt niet ver. Tussen half
één en half twee 's middags wordt
iedere opbeller tewoordgestaan
door een weliswaar vriendelijke
maar op een bandje opgenomen
mannenstem, die mededeelt dat
de ambtenaren aan het lunchen
zijn. Hun
telefoonbeantwoordingsapparaat
vraag om na half twee nog eens
te bellen, want dan heeft iedereen
zijn boterhammetjes wel op.
Met begrip voor het ambtelijke
verlangen tussen de middag wat
te eten, is het vooral voor
werkende mensen lastig. Wie in
zijn lunchpauze telefonisch wat
met een ambtenaar wil bespreken
krijgt dat niet voor elkaar. En vaak
zal het gemeentehuis al wel
gesloten zijn na afloop van de
werkdag van betrokkene. Lastig
dus.
Waar overigens tegenoverstaat
dat de afdeling Burgerzaken, waar
burgers geacht worden het meest
mee in aanraking te komen op
vrijdagavond enige tijd geopend is.
(mk)
GEHAAIDE COLPORTAGE
Belde ons de heer H„
mede-directeur van een bedrijf
alhier. Hij had dinsdagmorgen een
Engelstalige dame op bezoek
gehad en net uiteindelijke doel van
haar komst had meneer H., die
zijn naam liever niet in de krant wil
hebben en wiens naam voor de
rest van dit verhaaltje er ook niet
toe doet. nogal boos gemaakt
Maar laten we bij het begin
beginnen, want bij meneer H.
duurde het ook zo ongeveer een
uur voor de aap uit de mouw
kwam.
Dinsdagmorgen meldt zich bij
het bedrijf ene juffrouw Sue. die
vraagt om de directeur even te
mogen spreken. Dat kan en Sue
vertelt aan de heer H. dat zij een
Engelse studente is, die een
werkopdracht in Nederland moet
vervullen. Na wat inleidend
gebabbel - „heeft u uw bedrijf al
lang in Leusden?", „Bent u wel
eens in Engeland op vakantie
geweest?" - vertelt Sue dat zij
komt namens een Engelse
uitgeverij, die zich specialiseert in
uitgaven - tijdschriften, boeken -
op het gebied van management,
computers, en andere voor het
bedrijfsleven interessante zaken.
Haar werkzaamheden worden
gehonoreerd met een
puntensysteem. Wanneer Sue -
en haar collega's - een bepaald
aantal punten hebben behaald
mogen zij een reis maken. Sue
heeft gekozen voor een trip naar
de Caribische Zee en is daar nu
de benodigde punten voor aan het
verzamelen. Hoe komt ze aan die
punten? Die moeten haar gegeven
worden door de klanten die zij hier
in Nederland bezoekt. Hoe kunnen
die klanten die punten geven?
Door bij Sue abonnementen op
tijdschriften te nemen of andere
uitgaven van haar te kopen.
Wanneer Sue bijvoorbeeld een
abonnement op „Management
Journal" weet te verkopen, dan
levert haar dat 30 punten op. Dat
is niet zoveel, want in totaal kan
Sue 500 punten per gesprek
verdienen. Voor haar baas
verdient ze, wanneer ze die
maximum-score haalt, zo n
drieduizend gulden.
Meneer H. toonde zich nogal
verontwaardigd over dit systeem.
„Ik heb tegen Sue, hoewel me dat
moeite kostte, gezegd dat ik haar
persoonlijk misschien wel aardig
zou kunnen vinden, maar dat ik
het niet zo erg op prijs stelde dat
ze haar vriendelijk gezichtje en
aardige voorkomen voor dit soort
werkzaamheden aanwendde.
Want daar wordt natuurlijk op
gespeeld: je moet Sue aardig
gaan vinden, en wanneer dat het
geval is. dan wil je haar natuurlijk
niet met dertig, veertig punten
afschepen, maar neem je meer. Ik
heb weerstanden tegen dat
systeem."
Nadat Sue was vertrokken - ze
rijdt in een witte Mercedes met
Engels kenteken - heeft meneer
H. de politie gebeld om te vragen
of een dergelijke gehaaide wijze
van colportage is toegestaan. De
politie was best bereid het
onsympathieke karakter er van te
onderkennen, maar kon ook niet
veel meer doen dan dat. Het
verkopen van bladen is
toegestaan En bovendien gaat
het hier niet om
huis-aan-huis-colportage, wat
makkelijker aan te pakken is, maar
om het gericht bezoeken van
bedrijven.
Ook zocht meneer H. meteen
maar even contact met de
Consumentenbond. Daar bleek
men niet onbekend met deze
praktijken, wel was het voor hen
nieuws dat „ze" weer aktief zijn.
Een half jaar geleden was deze
organisatie op deze wijze aktief in
het westen van het land. nu beeft
men het werkterrein kennelijk wat
meer naar de provincie verlegd.
Een juridisch medewerker van de
Consumentenbond liet weten dat
er weinig te doen is tegen deze
manier van verkoop, je moet er
gewoon niet op ingaan. Misschien
kunt u de plaatselijke krant even
bellen om uw collega's te
waarschuwen, luidde het advies
van de Consumentenbond. Dat
deed meneer H. en vandaar dit
stukje. Directeuren en zo: pas op
voor Sue.
(Van de redaktie)
Hoewel het niet gebruikelijk
Is, dat wij als plaatselijke krant
aandacht besteden aan lan
delijke gebeurtenissen en het
ook niet onze gewoonte Is om
erg lange ingezonden stukken
te publiceren, willen we van
daag een uitzondering maken
met bijgaande „alternatieve
troonrede", geschreven door
Leusdenaar Philip Engelen.
De inhoud spreekt voor zich
en sluit bijvoorbeeld aan bij
het vooral de laatste tijd leeft
In kerkelijke kringen (IKV) en
ook in breder verband meer
dere malen onderwerp van
diepgaande diskussles Is. Wij
vonden het onderwerp van de
ze „alternatieve troonrede"
van dusdanig belangvoor een
bredere diskussie, dat wij deze
hierbij publiceren.
Redaktie.
|.<Pé>
Leden der Staten-Generaal,
Het zal u allen niet ontgaan zijn
dat de bewindslieden van dit ka
binet ter elfde ure nog bijeen zijn
gekomen teneinde zich te bulgen
over de Inhoud van deze rede.
Niet de begroting van het depar
tement van onderwijs was hier
debet aan, zoals ook ten onrechte
In de vaderlandse pers te lezen
viel, maar een geheel ander sub-
Jekt dat gerust een zaak van leven
en dood genoemd mag worden.
Om het u, Leden der Staten-Ge
neraal, terdege gemakkelijk te
maken zal Ik fluks klare taal ge
bruiken en u niet langer in raad
selen Isten vertoeven.
Die zaak van leven en dood
heeft te maken met het kind. En
wellicht zelfs met het Jaar van het
Kind. Ge zult uw wenkbrauwen
fronsen als u In dit verband hoort
spreken over leven en dood. Im-
Beschult met muisjes. Een knallende champagnefles. „De Here God
heeft ons verbll|d„Met vreugde geven wij kennis
Een nieuw mensenleven wordt met liefde en zorg omringd. Op de
allereerste plaats door de ouders, familie en vrienden, die zorgen voor
warmte In het nest. Maar daarbuiten zijn er veel Instanties die de goede
ontwikkeling van het kind begeleiden. Lichamelijk wordt het bewaakt
(al uitvoerig voor de geboorte) door baby- en kleuterbureau, school
arts en schooltandverzorglng. Als het ziek Is worden kosten noch
moeite gespaard om het weer gezond te krijgen. Daarnaast hebben we
alle mogelijke sporten waar het kind zich lichamelijk kan ontwikkelen
en sociaal gedrag kan aanleren. De geestelijke begeleiding van het
kind buitenshuis begint In de peuterspeelzaal. Daarna volgen kleuter
en lagere school en op de middelbare school begint het als kind en als
het examen doet is het een haast volwassen mens. Dan Is er nog een
muziekschool, dansschool, bibliotheek en een keur van allerhande
creatlviteltsclubs. Teveel om op te noemen. Voor het kind Is niets ons
te veel. We houden van onze kinderen en we willen ze alle kansen
geven voor een goed leven als ze volwassen zijn.
Maar heel veel kinderen krijgen de kans helemaal niet om volwassen
te worden. De verkeersslachtoffertjes. Een woord als alle woorden,
maar een hel van verdriet in zich bergend, zo onuitsprekelijk, zo ver
schrikkelijk. En dan vraag je Je wel eens af: Is dat nou niet te voorko
men? Zijn we toch niet te weinig bezig onze kinderen van jongsaf aan te
leren eerbied te hebben voor het leven, ook voor hun eigen leven? Als
Je het gedrag van grote kinderen In het verkeer ziet, dan blijkt daar vaak
een enorme onverschilligheid en onbegrip uit. Ze hebben duidelijk niet
voldoende geleerd dat zo'n gedrag de grootste ellende voor henzelf en
voor anderen kan veroorzaken. Als zoonlief een brommer krijgt met
een vermanende preek erbij, dan is dat zinloos. HIJ (en zij) moeten van
klein kind af van hun ouders en op de scholen leren wat goed verkeers
gedrag Is en wat fout verkeersgedrag kan veroorzaken.
Verkeren In het verkeer is heel iets anders dan scheuren op een
opgevoerde brommer. En daarover schrijven we de volgende week.
DRAMA
Terwijl u zich vorige week stond
te scheren, of de kinderen in bad
deed. of uw schoonmoeder naar
huis bracht, of wat dan ook - dat
moet u allemaal zelf maar welen -
voltrok zich op het Leusdense
schouwtoneel een drama, dat voor
shands zijn weerga niet lijkt te ken
nen. Doordat het zich echter in een
wat achterafzaaltje afspeelde, heeft
een en ander de aandacht gekre
gen die het verdiende. Verwijt dat
niet aan ons, wij waren ook niet uit
genodigd en slechts het feit dat wij
ons verdekt in de coulissen had
den opgesteld is er de oorzaak van
dat wij u er alsnog iets van kunnen
berichten.
Het drama heette Storm in een
glas water", een oud gegeven in
een nieuwe setting. Stelt u zich
voor: links op het toneel de Vrou
wen, vertolkt door de dames Walta
en Engelen. Hechts op de bühne
bevindt zich het Coördinatieteam
van Comité Milieuzorg Leusden.
Daartussen, en reeds kort na aan
vang tamelijk knel, staat de
Vrouwenraad, gepersonifieerd in
haar secretaresse Evelien Blom.
Een enkele figurant daargelaten
spelen er verder geen bijzondere
figuren een rol, behoudens dan
natuurlijk de Deus ex Machina, in dit
geval een onvergetelijke creatie van
gemeentevporlichter Hans Her
mans
De inhoud van het stuk heeft
eigenlijk niet zoveel om het lijf. De
Vrouwen hebben op verzoek van
Evelien een Vrouwenkrant ge
maakt, die betaald wordt door het
CML Wanneer de krant klaar is om
gedrukt te worden, wordt ie voor
gelegd aan de financier, het CML
dus. Dan ontstaan er tussen de
Vrouwen en het Coördinatieteam
enkele verschillen van mening. De
ze worden vervolgens in een paar
lange scènes door bemiddeling van
de Deus ex Machina de wereld uit
geholpen. Doek valt.
Weinig inhoud, geef ik toe, maar
die verrukkelijke vorm! Werkelijk
alles zat er in: Misverstanden, Botte
Bijlen, Grote Gelijken, Heilige Ver
ontwaardigingen, Oude Zeren,
Strepen om op te staan, echt elk wat
wils. En gespeeld dat er werd!
Moest je Jan Mandemaker die botte
bijl zien hanteren. Of de Vrouwen
hun grote geli/k hebben. Fantas
tisch. Maar zij allen konden niet uit
de schaduw komen van de voor mij
debuterende Max Muller van het
Coördinatieteam. Zo bot, grof, dom,
eigenwijs en lomp als die jongen het
speelde, dat zie je zelfs vanuit de
coulissen niet vaak.
En zo werd door gezamenlijke in
spanning Storm in een glas water"
tot een voorstelling waar werkelijk
geen enkele hond brood meer van
lustte. Hoewel alles - er was niet
voor niks een Deus ex Machina in
de cast opgenomen - toch nog op
z'n pootjes terecht kwam. Hulde,
hulde.
Jammer dat u het hebt moeten
missen. Mocht het na deze try-out
nog eens tot een première komen,
dan worden we vast allemaal wel
uitgenodigd. Oh /a, u zou er alle
acteurs en actrices een groot ple
zier mee doen, wanneer u de
Vrouwenkrant, die binnenkort in uw
bus ligt, even in zoudt willen zien.
Dat krantje heeft nameli/k naast
drukinkt ook een hoop bloed, zweet
en tranen gekost Dus, alsjeblieft,
niet meteen de aardappelschillen er
in. Daar kan je altijd dit stukje Leus
der Krant nog wel voor gebruiken.
mers, het kind Is toch voor ons
ouderen het symbool van toe
komst, jeugd, levensverwach
ting. Hoeveel zorg besteden wij
niet aan het welzijn van de aan
staande volwassene opdat hij of
zij straks een volwaardig, levens
driftig burger moge worden en
dat hij of zij, haar of zijn bijdrage
zal kunnen leveren aan de tot
standkoming van een wereld
ordening waar ruimte zal zijn
voor liefde, vrijheid en respekt
voor de ander. Het waren deze
aspekten die enkele kabinetsle
den noopten tot een Ijlings
spoedberaad met de andere be
windslieden omdat er getwijfeld
werd aan een werkelijke visie die
tegemoet zou komen aan de be
langen van het kind, het voorbe
staan van het menselijk ras, èn
mede daarmee samenhangend,
zelfs het voortbestaan van onze
wereld.
Omdat de tijd heeft ontbroken u,
Leden der Staten-Generaal, de
bevindingen van de verantwoor
delijke bewindslieden aangaande
de zorg voor het kind letterlijk op
papier te krijgen, zal hier worden
volstaan met enige uitspraken
zoals die te horen waren tijdens
het ministeriële spoedberaad en
die tevens als leidraad werden
gehanteerd bij de definitieve op
stelling van de traditionele
troonrede op deze derde dinsdag
in september.
Welnu, het kind, dat reine en
ontvankelijke wezen, dat kind
heeft geen toekomst meer wan
neer wij, ouderen, zullen blijven
doorgaan op de door ons reeds
ingeslagen heilloze weg. Deze
wellicht boude uitspraak moge
als volgt toegelicht worden; Het
ganse kabinet Is in hechte eens
gezindheid tot de overtuiging ge
groeid dat onze nationale politiek
lijdt en, alsmede, gebukt gaat on
der een dubbele moraal.
Erger nog, men kan zelfs vast
stellen dat wij eigenlijk twee
soorten van zedelijke wetgeving
betrachten, namelijk een kol-
lektleve en een individuele. Dit
laatste kan helaas toegelicht
worden met reeksen van voor
beelden. Een ervan moge u niet
onthouden worden ter wille van
de duidelijkheid.
Het zal u genoegzaam bekend zijn
dat wij in ons vaderland een
vuurwapenwet hanteren die het
de burger verbiedt zonder ver
gunning een dergelijk wapentuig
te bezitten. Wordt hij of zij toch
betrapt met een dergelijk voor
werp en kan er geen geldige ver
gunning overlegd worden, dan
volgt een boete en In bepaalde
gevallen zelfs gevangenisstraf.
Maar terwijl de verdachte zijn of
haar straf uitzit c.q. betaalt. In
vesteert de Nederlandse samen
leving voor miljoenen guldens in
wapentuig. Deze merkwaardige
tegenstelling ervaren ouderen als
legitiem, maar u alleen kunt zich
voorstellen dat In de ogen van het
argeloze kind, dat nog niets af
weet van politiek, geen weet heeft
van machtsevenwicht, afschrik
king enzovoort, deze tegenstel
ling in het geheel niet ervaart en
slechts voor beide sltuatie's
waarschijnlijk geen goed woord
over heeft Of het althans niet be
grijpt. Zo bezien lijkt het voor de
hand te liggen dat steeds méér
kinderen in onze samenleving de
ouderen gaan zien als mislukte
opvoeders die zich neerleggen bij
de regels uit het verleden, voort
komend uit een gebrek zich te
identificeren met de veranderen
de tijden. Het ziet met verbijste
ring toe hoe ouderen zich con
formeren aan systemen die re
gelrecht leiden tot massale ver
nietiging. Om ons te verdedigen
dragen wij een argumentatie aan
die vergelijkbaar is met de verde
diging van een in het nauw gedre
ven individu dat een misdaad
heeft gepleegd. Maar wij hebben,
Leden der Staten-Generaal, geen
alibi voor morgen, als de strijd
wordt gestreden, zoals die kor
telings in Brussel werd voorge
steld door een ex-minister van
buitenlandse zaken van Amerika.
Dén zal er zélfs geen sprake kun
nen zijn van bloed, zweet en tra
nen.
Het waren deze afschuwelijke
prognoses die de verantwoor
delijke bewindslieden duidelijk
maakten een antwoord te for
muleren dat geworteld diende te
zijn in een Christelijke-confes-
sloneie, politieke traditie. Die
verplicht ons tot een stellingna-
me die overeenkomsten heeft met
de vermaningen in de Heilige
Schrift. Daarin staat immers dat
wij, Christenen geacht worden de
naaste liet te hebben gelijk ons
zelve. Welnu, daar Is geen woord
Frans bij. Hoe kunnen we dat
vorm geven zult u zich wellicht
afvragen. Is er nog ruimte? Zijn er
nog mogelijkheden? Slechts een
driewerf JA. past hier. Is Immers
de grootste revolutie van aller tij
den niet begonnen door de zoon
van een nederig timmerman? En
heeft hij ons niet de weg gewe
zen? Maar hij wist van aanpak
ken... Welnu, het voltallige kabi
net heeft dan ook besloten om het
komende jaar enkele beleidsom
buigingen te dien aangaande
door te voeren. Zo zal worden af
gezien van verdere bewapening
die anders zou lelden tot moord
op afstand.
Want toegeven aan de bewape
ningswedloop, Leden der Staten-
Generaal, Is gelijk te stellen aan
moord met voorbedachte rade.
Géén krachtig Neen tegen landen
die mensen onbeschrijflijk laten
lijden, betekent vóór alles mede
plichtigheid aan dat leed. Géén
stellingname tegen de kwalijke
gevolgen van energie-opwekking
middels de kernenergie-cyclus
betekent samenzwering tegen el
ke vorm van menselijk leven.
Góén unaniem Neen tegen een
„overkill" van veertig maal. bete
kent medeplichtigheid aan oor
log. Géén halt toeroepen aan de
NAVO-eisen inzake atoomtaken.
betekent bijdrageaan een wapen-
evenwlcht waar nooit een lang
durige vrede het resultaat van kan
zijn. Géén solidariteit met onze
jeugd hier en de onvolwassene in
de ontwikkelingslanden, bete
kent dat wij ouderen hen de grote
verliezers van de toekomst laten
worden. Ook het buitenlands be
leid zal worden bijgesteld op een
aantal punten. In veel ontwikke
lingslanden broeit/ en ontwikkelt
zich een generatie die we gerust
als „de laatste generatie" kunnen
omschrijven. Rond de eeuwwen
de zullen in de arme landen zo'n
achthonderd miljoen mensen le
ven op een wijze die we als af
schuwelijk moeten definiëren.
Het dagelijks leven voor deze
mensen zal ondraaglijk zijn van-
wegegebrek aan voedsel, kleding
en onderdak. Het is van eminent
belang te onderkennen dat ook
wij niet langer vrij-uit kunnen
gaan. Door een voorbeeld te
stellen verzwakken wij niet, zoals
wij altijd dachten, een bond
genootschap, een economisch
stelsel enzovoort, integendeel,
juist door het juk af te werpen van
de wrede volgzaamheid, kunnen
wij anderen In staat stellen van
ons te leren.
Bij al deze overwegingen heeft
het kabinet zich laten lelden door
een aantal richtlijnen die terug
gevonden kunnen worden in het
boek waar ook de nederige zoon
van de timmerman zo graag uit
citeerde bij zijn leven. Zoals het
gebod dat er niet gedood mag
worden. De gebruikelijke tegen
werpingen zouden kunnen zijn
dat er In de natuur niets anders
dan gedood wordt. De natuur be-
stéét bij de gratie van doden, zult
ge zelfs opmerken. Dat is ook
correct Want wanneer tegen een
poes wordengezegd:Ge zult geen
vogels verschalken, noch een
muis of vogel, dan zal het beest
de schouders ophalen en rustig
zijn of haar prooi opgewekt do
den? Maar, en daar schuilt het
verschil, een poes zal nooit een
poes doden.
Met andere woorden, in de
dierenwereld die wij zo graag in
ferieur stellen aan die van de
mens, doodt een soortgenoot niet
zijn evenbeeld. Hoe anders is dat
gesteld met de wereld van de
mensheid? Want wij doden en
léten doden.
Als wij ons verheugen in de ge
dachte dat er sinds de tweede
wereldoorlog geen violente be
slechtingen zijn voorgekomen,
dan vergissen wij ons deerlijk.
Om precies te zijn waren het er
zesennegentig.
Daarom Leden der Staten-Ge
neraal. heeft het kabinet besloten
het ministerie van defensie op
dracht te geven alle atoomtaken
zoals die door de NAVO aan ons
worden gedecreteerd, af te sto
ten. Het leger zal uitsluitend die
nen om de eigen landsgrenzen te
verdedigen. De gelden die daar
door beschikbaar komen zullen
worden overgeheveld naar het
ministerie van ontwikke
lingssamenwerking. Ten aanzien
van de rol van de wetenschap en
techniek zal een nader plan bin
nen afzienbare tijd aan de volks
vertegenwoordiging worden
aangeboden. Nu kan al verklapt
worden dat, mede met het oog op
de komende brede maat
schappelijke diskussie over de
energietoekomst in Nederland,
de alternatieve vormen van ener
gie-opwekking een warme sym-
patie zal ontmoeten bij de ver
antwoordelijke bewindslieden.
Leden der Staten-Generaal. de
voorgenomen koersveranderin
gen kunnen in dit bestek niet ver
der aan de orde worden gesteld
Het kabinet heeft zich echter wel
verplicht binnen het komende
begrotingsjaar een nader tot in
details uitgewerkt plan aan te rei
ken dat In overeenstemming zal
zijn met het voorgaande.
Als vorsting van dit land heb Ik
gemeend een uitzondering te ma
ken op een merkwaardige regel
die ml| verbiedt een eigen visie
prijs te geven over de inhoud van
de troonrede.
Ik wil namelijk besluiten met een
citaat van de beroemde bioloog
en Nobel-prijswinnaar. de ge
leerde Albert-Szend Gyórgyi. In
1964 schreef deze inmiddels over
leden wetenschapsbeoefenaar
het volgende gedicht:
„God! Red mijn kinderen,
red hun zielen
Opdat mijn verdorvenheid niet
ook hen moge verderven
Red hun levens
-Opdat de wapens die ik tegen an
deren smeed hen niet mogen ver
nietigen
Dat zij beter mogen z!|n dan vori
ge geslachten
Dat zij een eigen wereld mogen
bouwen
Een wereld van schoonheid, eer
lijkheid, harmonie, goede wil en
gelijkheid
Dat vrede en liefde mogen heer
sen
Tot In eeuwigheid.
Ik heb gezegd.
Ph. Engelen
