Het verhaal van De Biezenkamp
DE BIEZENKAMP
stond toen nog op een laag pitje. In
juni '72 werd het voorbereidings-
werd het een Kroonprocedure,
toen konden ze het wel voor een
besluit voor voltooiing van de jaar of vier vergeten. De pogingen
Biezenkamp gepubliceerd en in juli
barstte de bom. Er kwamen 45 be
zwaarschriften en 129 gelijklui
dende brieven tegen deze plannen
vervolg op pagina 9
DINSpAG 20 NOVEMBER 1979LEUSDER KRANT BIEZENKAMPEDITIE
Velen zullen zich deze woestijn van vijf jaar geleden nog herinneren.
In 1973 zag de plaats waar toen de supermarkt was geprojecteerd er
nog zo uit.
De tijd dat af en toe een ree de
straat overstak was dan ook
spoedig voorbij. We waren vlug
gewend aan het wat langzamer
tempo waarin het leven zich in een
dorp bewoog. De Biezenkamp
winkeliers wisten niet beter dan dat
zij in de toekomst het centrum van
het dorp zouden worden. Maar
toen kwamen plannen voor een
grootse uitbouw van Hamersveld,
in e^n onbewaakt ogenblik was die
naa. veranderd in Leusden-Cen-
trum, dat gaf een rel, en een nog
grotere rel gaven de plannen tot
huizenbouw over het kanaal,
waarvan de noodzaak niet kon
worden aangetoond. De inspraak
die toch eigenlijk al jaren bekend
waren. Een dramatisch argument
was ondermeer de totale vernie-
ting van het leefkjimaat in de
naaste omgeving, het waren
zware woorden.
Enorme waardedaling der met
bloed en zweet gekochte huizen
Zo ging dat in die tijd, en niet hele
maal onterecht, er was praktisch
geen enkele inspraak geweest. De
Biezenkamp winkeliers waren wel
ingenomen met de plannen
hoewel ze kleiner waren dan de
oorspronkelijke opzet. Aanvanke
lijk dachten ze dat het een storm in
een glas water zou zijn, maar toen
ook G S de bezwaren niet erkende
In de zomer van 1974 verrezen deze molshopen in de Biezenkamp.
In 1974 liepen er nog schapen op de plaats waar nu de parkeerplaats is van de Biezenkamp.
LEUSDEN - Er zijn heel wat
verschillende redenen of om
standigheden die iemand er toe
kunnen brengen in Leusden te
gaan wonen. Doorslaggevend is
meestal het werk of de aantrek
kelijkheid van buiten wonen, er
schijnt toch ook weer een ten
dens te zijn van terug van de
groene weiden naar de stad. Na
jaren in de heksenketel van de
grote stad te hebben gewoond
wilden wij het ook weieens wat
rustiger hebben. We waren eens
met vakantie op de Veluwe, dat
was het einde in die tijd, toen we
een bordje met „Hamersveld" er
op zagen, 'k Was ooit eens in
m'n jonge jaren bewonderaar
van ene Jan van Hamersveld,
een motorcoureur kampioen
van 't een of t ander geweest.
We gingen kijken wat en waar
Hamersveld nu eigenlijk was Nou,
het was niet zoveel, tien straatjes
en wat nieuwe leegstaande win
kels, die hoek zou ideaal zijn voor
een slagerij, opperde m'n echt
genote. Verder vergaten we het
maar Totdat een kennis zei, jullie
willen toch naar buiten'? Weet je
waar Hamersveld ligt? En weet je
dat daar niet eens een slager is?
En zo is het gekomen, toeval, lot of
bestiering, wie weet het.
Het vermakelijke was, dat toen we
de winkel gekocht hadden dan 's
nachts zo tegen twaalven, de
bouwer oud-burgemeester Bui-
ning uit z'n bed belde om te zeggen
dat er gelukkig weer een winkel
weg was Het was wel pionieren
die eerste tijd, maar toen van
lieverlee de andere winkels ook
bezet werden ging het wat beter
Langzaamaan werden er wat hui
zen bijgebouwd en werd het win
kelen interessanter.
