„Getrouwde mensen kunnen het
toch nooit echt goed begrijpen"
Juwelier Van Heil opende nieuwe zaak
it
sust
let*
kpmt
1 5
IMevrouw J. H. C. van Melle-Grabijn richtte in Leusden club voor alleenstaanden op
Informatieavond
alternatieve
geneeswijze
in De Hakhorst
DONDERDAG 24 JANUAR11980
interview
door Mamix Kreijns
maal tussen wal en schip vallen. Jon
geren hebben nog vaak contacten
door jonge kinderen, sportbeoefe
ning of andere aktiviteiten
Er wordt voorgesteld om te begin
nen met een avond in de huiselijke
kring, waar iedereen zijn of haar pro
blemen kenbaar kan maken. ..En dit
is zeer belangrijk met mensen die
dezelfde problemen hebben. Niet uit
sluitend praten over verdriet, gekwet
ste trots, onmacht enzovoort, maar
ook over praktische dingen, elkaar
helpen waar nodig, vooral ook dur
ven uitkomen voor je eenzaamheid,
er mee leren leven en zo elkaar mis
schien weer de zin en de positieve
kanten van het leven doen inzien."
Volgt de uitnodiging om eens over
die hoge drempel heen te stappen
DAMES
Mevrouw Van Melle meldt dat voor
de eerste bijeenkomst zestien men
sen dat deden. ..Allemaal dames, he
laas was er geen enkele man bij
't Maakte in ieder geval direkt duide
lijk dat er werd voorzien in een be
hoefte Die eerste bijeenkomst heeft
hier in de kamer plaatsgevonden en
we zijn in groepjes van drie a vier
gaan zitten praten over de verwach
tingen die we hadden van deze bij
eenkomsten Daar kwamen heel uit
eenlopende dingen uit. Van mensen
die echt het kunnen praten over pro
blemen op de voorgrond stelden tot
Mevrouw Van Melle-Grabijn:
nog een keer
andere, die het hadden over samen
op vakantie gaan en zo. het was erg
gezellig
De tweede bijeenkomst ook, maar
toen had ik toch ïiet gevoel, dat
iedereen zo'n beetje naar mij zat te
kijken voor ideeëen om iets te gaan
doen Maar dat weet ik ook niet alle
maal zo precies. Ik hoop dat ook de
andere met ideeën komen We kun
nen toch niet alsmaar spelletjes gaan
doen of zo. Voor morgen - dit ge
sprek vond een dag voor de derde
bijeenkomst plaats (red.) - ben ikeen
film aan het monteren We zitten nu
met onze bijeenkomsten in de huis
kamer van Groot Krakhorst en ik ben
van plan om een bloemetje mee te
nemen en een cassetterecorder en
wat spelletjes kaart Om het wat ge
zellig te maken. En verder zullen we
dan wel zien, hoe het gaat Ik weet dat
sommige van de dames er echt naar
uitkijken, maar ik moet eerlijk zeg
gen. dat ik er wel eens een slapeloze
nacht van heb Omdat ik niet goed
weet, hoe we nu verder moeten gaan-
Ze vertelt over de samenstelling
van de groep bezoekers van de bij
eenkomsten Gescheiden vrouwen,
weduwes, enkele vrijgezellen De
een. na scheiding, vol haatgevoelen
tegenover mannen Mevrouw Van
Melle ..Die zou ook liever geen man
nen willen toelaten in de groep Maar
daar moet je natuurlijk gewoon door
heen breken Een ander zit met een
drankprobleem. Mevrouw Van Melle:
en dan zeggen ze: dan trouw je toch
..De dag beginnen met een glaasje
sherry. Maar wie weet. wat ik zou
doen als ik de hele dag alleen in dit
huis zou zitten." Weer anderen die in
dit dorp volslagen de mist in gaan.
mevrouw Van Melle ..Er is een dame
bij die hier nu al twee en een half jaar
woont en werkelijk nog geen mens
kent. Dat vind ik dan echt zielig."
„GOED GETROFFEN"
Dat zijn problemen, waar mevrouw
Van Melle zelf niet mee kampt. Na het
overlijden van haar man heeft ze
eerst een aantal cursussen gedaan
en daarna is ze aan het werk gegaan.
Niet zonder moeilijkheden Maar het
heeft haar wel geholpen bij het al-
leenstaan
Ze zegt het ook op andere manie
ren „goed getroffen" te hebben Be
vriende echtparen bleven als van
ouds komen. Verscheidene malen
werd ze uitgenodigd voor de opening
van projecten waarbij haar man be
trokken was geweest. Ze werd niet zo
lang na de dood van haar man uitge
nodigd om bij de plaatselijke tafel
tennisvereniging, waarvan haar man
een van de oprichters was geweest,
een naar hem genoemde beker uit te
reiken Mevrouw Van Melle:Dat wa
ren dingen, waar ik met knikkende
kniëen naar toeging. En mettrillende
handen stond ik daar dan zo'n beker
uit te reiken. Maar ik heb het gedaan.
Foto Janus Visser
£n achteraf ben je dan blij dat ze je
dat gevraagd hebben
Ze heeft dan bepaalde omstandig
heden mee gehad, gemakkelijk is het
uiteraard nooit geweest. En is het ook
nu nog niet altijd, mevrouw Van Mel
le „Mensen krijgen van mij wel eens
de indruk dat ik hard ben Ik doe
natuurlijk ook wel stoer, maar soms
kan ik nu nog wel eens in huilen
uitbarsten. Als ik een bepaalde melo
die hoor of bepaald moment beleef
Telkens krijg je weer zo'n prik van
vroeger. Dezer dagen kreeg ik bij
voorbeeld een uitnodiging voor een
dinertje ter gelegenheid van een 25-
jarig jubileum van een collega van
mijn man We zijn altijd goede vrien
den gebleven en dan word ik daar
ook voor uitgenodigd En dan denk je
weer hij zou daar nu ook zo'n 25 jaar
gewerkt hebben Wat is dat toch
verschrikkelijk jammer dat wij dat
niet hebben kunnen meemaken"
HARD LACHEN
In veertien jaar weduwe-zijn ko
men er tal van minder leuke momen
ten voor Jaarlijks op vakantie gaan
De ene keer een familiebezoek in dit
land. de andere keer in dat land. Altijd
zelf je reis moeten boeken, je visa
aanvragen. Of met een bevriend
echtpaar een avond uitgaan en thuis
gebracht worden. Dan wordt de keus
voor velen na verloop van tijd beperkt
tot alleen maar gaan of helemaal niet
LEUSDEN - „Ik zat daar op die
open dag van „Latent Talent" om
de aandacht op onze club te ves
tigen, en toen zag ik daar ineens
dat bordje hangen: „Dansen is
plezier voor twee". Ja, daar valt
mijn oog dan op en dan denk ik:
dat is weer zo iets. Dansen doe je
met z'n tweeën en wil je een
cursus volgen, dan moet je een
partner hebben."
Mevrouw J. H. C. van Melle-
Grabijn heeft geen partner meer.
Veertien jaar geleden kwam haar
man om bij een auto-ongeluk en
stond ze er, 36 jaar oud en met
drie kinderen, alleen voor. Ze
weet dus wat het inhoudt om
„alleenstaande" te zijn. Weet ook
dat zelfs een liefde- en begripvol
le omgeving van familie en vrien
den niet in staat is om jouw pro
blemen echt te doorgronden of
werkelijk mee te voelen. „Ik heb",
zegt mevrouw Van Melle, „altijd
genoeg bezigheden gehad, ge
noeg kennissen en familie. Maar
een echt klankbord voor jouw
problemen kunnen zij toch niet
zijn; jouw problemen kunnen ge
trouwde mensen toch nooit echt
goed begrijpen. De opvoeding
van de kinderen, eventuele pro
blemen op scholen, ziekte, een
verhuizing. Als je dat alleen moet
doen, dan is dat heel wat anders
dan met z'n tweeën. En je omge
ving die bagatelliseert dat dan.
Die zegt: meid, je bent toch flink
genoeg, je doet het toch goed."
Ze noemt, als voorbeeld, de vele
late avonden die ze alleen voor het
raam heeft staan wachten, toen haar
kinderen in hun tienerjaren avondjes
uitgingen Blij als ze in de verte van
de straat de lichtjes van hun fietsen of
brommers zag naderen. Om dan in
bed nog te dubben over de vraag of
ze de jongens nou wel of niet voor het
te laat thuiskomen op hun donder
moest geven. „Nooit heb je dan eens
een steuntje. Nooit je mag die tegen
je zegt: het valt wel mee of wees nou
maar gerust. Terwijl het toch dingen
zijn. waar je zo graag eens met ie
mand over zou willen praten
BEJAARDEN
Mevrouw Van Melle heeft al lange
re tijd het idee dat alleenstaanden
voor elkaar voor deze problemen wel
het klankbord kunnen vormen, dat
getrouwde vrienden en familieleden
niet kunnen zijn. Toen een jaar of wat
geleden Elles Berger voor de VARA-
radio het er over had om iets op poten
te zetten voor eenzame bejaarden,
schreef mevrouw Van Melle een brief.
Dat ze het een goed idee vond. maar
waarom alleen voor bejaarden? Zou
het niet veel aardiger zijn om wat van
de grond te krijgen voor alleenstaan
den van welke leeftijd dan ook? De
brief werd voorgelezen door Elles
Berger en mevrouw Van Melle kreeg
er een tiental reacties op. „We zijn
een keer bijeen geweest en nog een
keer, maar dat konden we toch niet
volhouden. De één kwam uit Fries
land, de ander uit Limburg en dat was
gewoon veel te veel reizen. Dat ging
niet."
Toch bleef bij mevrouw Van Melle
aat iaee leven. Ook toen zij twee en
een half jaar geleden naar Leusden
terugkeerde. Vroeger had ze in Ha-
mersveld gewoond, maar na de dood
van haar man was ze naar Amersfoort
verhuisd Toen enkele van haar kin
deren uit huis waren gegaan, ging
mevrouw Van Melle op zoek naar een
kleinere woning. Die vond ze in Leus
den, wat in de loop der tijd overigens
een wat ander karakter had gekregen
dan het haar vertrouwde Hamers-
veld. Ze werd er lid van de filmclub
„Cme Leusden". Een beetje uit nijd
„Er stond toen in die oproep in de
krant zoiets van vrouwen mogen het
ook wel eens komen proberen. Toen
dacht ik, ik zal jullie eens even laten
zien dat vrouwen dat niet minder
goed kunnen dan mannen Het lid
maatschap van Cine Leusden bete
kende niet alleen een plezierige hob
by voor mevrouw Van Melle, ze kwam
daardoor ook weer eens in contact
met Ben van Plateringen, ook een
oudeHamersvelderen momenteel de
beheerder van Groot Krakhorst Van
Plateringen informeerde of een func
tie in het bestuur van de beheers
stichting „SOCCLE". waarin enige
tijd geleden een vacature was, mis
schien iets voor mevrouw Van Melle
zou zijn. „Daar heb ik uiteindelijk
voor bedankt, omdat me dat teveel
tijd zou gaan kosten. Ik heb een
part-time baan, ik doe vrijwilligers
werk voor de werkgroep „Onderdak"
in Amersfoort en ik heb het echt vaak
ontzettend druk.
VERVLAKKING
Dat neemt niet weg dat via Van
Plateringen de plannen om iets voor
alleenstaande mensen te doen in
eens een veel concretere vorm aan
gingen nemen. Ook degemeentelijke
maatschappelijk werker Cees van der
Horst was er nog even bij betrokken
en begin december verscheen er een
eerste stukje in de krant Onder het
kopje „Eenzaam, maar niet alleen in
Leusden" werd in korte bewoordin
gen het hoe en waarom uiteengezet
„Misschien," zo ving het onder meer
door mevrouw Van Melle gesch. even
stukje aan." is het u ook opgevallen
datdegrotevervlakking is begonnen.
Waarden en normen, waar we aan
gewend waren brokkelen steeds
meer af, familie- en vriendschaps
banden worden losser en eigenlijk
alleen maar omdat niemand meer
echt tijd vrij kan maken voor de ander
in deze jachtige maatschappij
Als er al een groep is, die daar erg
veel last van heeft, dan is het wel de
grote groep alleenstaande mannen
en vrouwen in onze maatschappij. In
de gemeente Leusden spreken we
dan over minstens 51 vrouwen en 120
mannen Juist zij hebben het contact
met anderen zo nodig Doordat zij
alleen zijn komen te staan missen zij
veel; vrouwen de sociale status van
de man, waardoor toch meestal veel
contacten worden gelegd, mannen,
die vaak met kinderen achterblijven
en de praktische hulp van de vrouw
moeten missen Over verdriet zullen
we het maar niet hebben, dat is een
hoofdstuk apart."
In het eerste stukje wordt er op
gewezen dat het hoog tijd wordt dat
alleenstaanden zelf iets ondernemen
om met anderen in contact te komen
Daarbij wordt gemeld dat men zich
vooral wil richten op de leeftijds
groep tot 60 jaar, „want de ervaring
heeft geleerd, dat deze mensen heie
gaan. Niet zon oer cynisme zegt me
vrouw Van Melle „En weet je wat ze
dan zeggen dan trouw je toch nog
een keer Dan moet ik altijd ver
schrikkelijk hard lachen. Alsof die
kerels voor het oprapen liggen En:
„Ach, ik woon hier ook helemaal
verkeerd Wat komt hier nou voorbij
Geen schijn van kans"
Maar ze is onmiddellijk bereid om
toe te geven dat dit soort grappen
onderdeel zijn van een facade, „ach.
je hoopt altijd dat er nog eens iets
leuks of spannends gebeurt Ja. dat
je nog eens iemand tegen zult komen
met wie je je leven kunt delen. Ik heb
een tijd lang van die contactbijeen
komsten bezocht, maar daar ben ik
mee opgehouden Het was te mas
saal, veel jonge mensen en het peil
met altijd even geweldig Ach ik heb
ook wel eens een relatie gehad, zoals
dat tegenwoordig zo mooi heet We
hebben de kerstdagen eens een keer
doorgebracht met een weduwnaar
met twee kinderen. Dat was heel
gezellig Daar zaten weer een vader
en een moeder en kinderen om tafel.
Maar we bleken toch totaal niet bij
elkaar te passen. We zijn wel goede
vrienden gebleven."
NIET GELUKKIG
Ze vertelt dat ze enkele jaren gele
den ziek werd, een jaar in het zieken
huis lag. Daarover zegt ze: „Ik denk
dat het ook iets psychosomatisch
was. Een leeftijd waarop je meer
vatbaar ben voor ziektes en wanneer
je dan niet gelukkig bent. Die peri
ode van 36 tot 50. het spijt me dan zo
dat je alleen hebt moeten doen."
Als ik op merk dat ze de club voor
alleenstaanden naar haar eigen
woorden niet zozeer voor zichzelf
heeft opgericht en dat ze een aantal
problemen, waar anderen sterk mee
worstelen, uitstekend het hoofd lijkt
te kunnen bieden, zegt ze „maar je
moet me niet vragen wat dat gekost
heeft Wel heb ik. doordat ik nu al
zoveel jaren weduwe ben, bij alle
ellende één reuzevoordeel ontdekt
Toen mijn man nog leefde, was ik
altijd de vrouw van meneer Van Mel
le Dat kon toen ineens niet meer.
Toen was ik mevrouw Van Melle. Je
moet allerlei dingen zelf gaan doen -
wat dus ook niet altijd leuk is -, maar
je komt er zelf veel meer door uit de
verf".
De vrouwen in de groep zijn alle
maal veel minder lang alleenstaand
dan mevrouw Van Melle. Eén dame is
nu zeven jaar alleen, de rest minder
lang. Overigens zijn er meer geschei
den vrouwen dan weduwes Met haar
ervaring en persoonlijkheid kan me
vrouw Van Melle een steun en toever
laat zijn voor wie hetzelfde doorma
ken als zij heeft gedaan. Enigszins
dat klankbord zijn dat een alleen
staande niet kan vinden bij iemand
die zoiets niet heeft mee gemaakt.
Mevrouw Van Melle: „Dat is wel zo.
Van Melle bellen, Dat begint een
kreet te worden."
Van de andere kant blijft er een
drempel „Ik zag dat ook weer op die
open dag van Latent Talent Daar
hing bij ons tafeltje een bordje „Club
voor alleenstaanden" en ik zag twee
dames daar naar staan kijken En ik
hoorde die ene dame tegen de ande
re zeggen toe, ga daar nou eens naar
toe. geef je op, dat kan best iets voor
je zijn. Dan moet zo iemand toch
weer gepord worden Ze heeft zich
opgegeven, ze komt morgen."
LEUSDEN - Nadat gisteren een re
ceptie voor genodigden werd ge
houden, opende juwelier Willem van
Heil vanochtend voor zijn klanten de
nieuwe zaak in winkelcentrum De
Biezenkamp. Hoewel het destijds de
bedoeling was gelijk met de andere
winkeliers naar dit winkelcentrum te
verhuizen, moest worden gewacht
tot de vorige eigenaar het pand had
verlaten. Op 2 januari kreeg Willem
van Heil de sleutel en kon de ver
bouwing beginnen. Een verbouwing
die heeft geresulteerd in een sfeer
volle juwelierszaak in overwegend
bruine tinten. Veel gebruik is er bij de
inrichting gemaakt van eikehout.
Achter de 60 vierkante meter
verkoopruimte bevindt zich een werk
plaats die vanuit de winkel is te zien.
Hier worden reparaties verricht en ont
werpen voor sieraden, meestal in op
dracht, gemaakt Juwelier Van Heil
heeft hiermee weten te bereiken dat de
koper weet dat hij een stuk ambachtelijk
werk in handen krijgt. Naast de gouden
en zilveren sieraden, horloges en toe
behoren. gaat Van Heil ook stijlklokken
en grote Friese klokken verkopen.
LEUSDEN - Dinsdag 29 januari
a.s. organiseren Jelle Boorsma en
Roelie Fokkema een informatie
avond over alternatieve geneeswijze
Het interieur van de nieuwe zaak van juwelier Van Heil in De Biezenkamp.
en gezonde voeding. Jelle Boorsma
heeft een opleiding gevolgd in
natuur-geneeskunde en heeft zich
daarbij ook de iriscopie eigen ge
maakt.
Op deze avond zal iets verteld wor
den over het principe van de natuur
geneeskunde en over de werkwijze.
Aansluitend zal Roelie Fokkema,
voedingsdeskundige, wat meer infor
matie geven over wat onder gezonde
voeding wordt verstaan Aan het eind
van de avond zal er gelegenheid zijn
vragen te stellen
De avond wordt gehouden in de
Hakhorst, Noorderinslag Leusden-C
en begint om 20.00 uur. Voor meer
informatie kan men bellen 03499-
3434 of 033-42148, 's avonds tussen
18.00 en 19.00 uur.
